God maak die stukkende verhouding tussen ons en Hom weer reg

23 Feb. 2014         1 Kor. 5:17-21 teksvers 1 Kor. 5:21

Ps. 107-1:1 & 10

Ps. 119-2 v 19

Ps. 119-2 v 26 & 27

Ps. 23-1 v 3

Ps. 116-2

Sb 12-3 v 1 & 2

Inleiding / sonde

As daar nou een ding in die lewe wat skadelik vir ’n verhouding is, is dit ontrouheid. Dit is immers die enige grond wat Jesus gee om ’n egskeiding te regverdig. Om jou man of vrou jou verneuk is nie ’n goeie taktiek om ’n sterk verhouding te bou nie. Die Bybel gebruik die beeld van ’n huwelik om die verhouding tussen God en mens uit te beeld. (kerk is bruid en God bruidegom )

Die mens was ontrou in daardie verhouding. Die ontrou was nie agteraf en weggesteek nie. Nee, dit was openlik blatant. Soos ’n bruid wat na die huweliksonthaal saam met ’n ander man weggaan terwyl die bruidegom alleen agterbly. Dis wat die mens met God gedoen het. Deur ons sonde het ons van ons liefdevolle Vader weggedraai. (Vroue ruil vir hulself die rolle van bruid en bruidegom om. Bruidegom het weggeloop en bruid agtergelaat)

Nagmaal / verlossing

Wat sou u gedoen het as u die bruidegom was in so ’n situasie? Sal u haar weer gaan opsoek het nadat sy heel nag saam met ’n ander man ontrou was? Dit is presies wat God gedoen het! Deur sy groot liefde het Hy vir ons ’n manier gevind om die gebroke verhouding weer te herstel.

Ek gebruik verskillende beelde om te verduidelik omdat een enkele beeld nie ’n volledige verduideliking kan verskaf nie. Daarom gebruik ek nou ’n volgende beeld om te verduidelik. Die straf vir die ontrou is die dood. Om jouself van God los te maak is soos ’n takkie wat van ’n plant afgebreek word. Vir ’n kort rukkie bly die blare nog groen, maar nie lank nie dan begin dit verlep. Binne ’n kort tydjie is daardie takkie dood.

Die mens het homself deur sy sonde van God losgemaak en nou sit hy in ’n verskriklike dilemma. Dit is soos om in ’n diep donker put af te spring met gladde wande wat 100 meter diep is. Ongelukkig het jy jouself nog doodgeval ook. Verstaan u hoe onmoontlik dit vir so iemand is om self uit daai put te kom? Net so onmoontlik is dit vir die mens om die gebroke verhouding met God te herstel.

Dit wat die mens nie kan doen nie, doen God. Hy haal ons uit die put uit en Hy maak ons weer lewendig soos ons hoor in 2 Kor. 5:18a

Dit alles is die werk van God. Hy het ons deur Christus met Homself versoen

Die manier waarop Hy dit gedoen het verduidelik Hy in 1 Kor. 5:21 aan ons

Christus was sonder sonde, maar God het Hom in ons plek as sondaar behandel sodat ons, deur ons eenheid met Christus, deur God vrygespreek kan wees.

Christus wat sonder sonde was het ons sonde op Hom geneem en sy onskuld het Hy vir ons gegee. As ons terugkeer na ons eerste beeld van die bruid wat met ’n vreemde man weggeloop het. God se vergifnis werk nie maar net soos die bruidegom wat vir die bruid sê, “toemaar ek vergewe jou.” Jy kan maar weer terugkom. Nee geliefdes, daar vind ’n ruiltransaksie plaas. Dit is soos die bruidegom wat die bruid se ontrou wegneem en op homself plaas sodat dit hy was wat weggeloop het en nie sy nie.

Die bruidegom se onskuld word vir die bruid gegee en die bruid se skuld word vir die bruidegom gegee. Dit wil sê dit is nou asof die bruid nooit weggeloop het nie, maar die bruidegom. Die enigste manier wat die skuld weggeneem kan word is dat die bruidegom doodgemaak word en dit is wat Jesus doen. Hy neem ons skuld op Hom en daarvoor is Hy aan ’n vervloekte kruishout doodgemaak. Christus se geregtigheid is dus nou aan ons gegee omdat Christus ons ongeregtigheid op Hom geneem het. (Geregtigheid = sonder sonde).

Dankbaarheid

Die gevolg van God se liefde is dat die verhouding tussen die mens en God herstel is. Die mens wat van die lewe afgesny was, het nou weer die lewe soos ons hoor in 1 Kor. 5:17

Iemand wat aan Christus behoort, is ’n nuwe mens. Die oue is verby, die nuwe het gekom.

Hoe kry ek deel daaraan? Deur geloof. Ek moet glo dat Jesus my sonde op Hom geneem het en dat Hy sy geregtigheid in ruil daarvoor aan my gegee het en dat ek nou as gevolg daarvan ’n nuwe mens in Christus is. Vir diegene wat nie glo nie vind die ruiltransaksie nie plaas nie.

Wat beteken dit prakties vir my? Dit beteken dat ek nou weer God se liefde in plaas van sy wraak beleef. Dit beteken dat ek ’n lewende hoop het om ewig saam met God te wees wanneer ek die tentwoning van hierdie lewe agterlaat. Dit beteken dat my lewe weer sin het en dat ek nie maar net uitgelewer is aan toeval nie. Dit beteken dat ek ’n doel in die lewe het om God beter te leer ken en dien. Dit beteken dat ek vreugde en vrede wat in God gewortel is, deel is van my lewe.

Slot

Dis wat die Here op ’n sigbare wyse vir ons deur middel van die Nagmaal wys in die tekens van brood en wyn. Hy wys vir ons dat ons doelbewus en moedswillig ons van die lewende God losgemaak het. Hy wys vir ons dat Hy op grond van sy groot liefde die gebroke verhouding tussen ons en ons Vader herstel het in Jesus Christus en dat ons deur middel van geloof daarin kan deel. Hy wys vir ons dat ons weer lewe, liefde, hoop, betekenis, vreugde, doelgerigtheid en vrede in ons lewens saam met God kan ervaar.

Kom ons gaan sit nou aan by die tafel van die Here sodat ons geloof daardeur versterk kan word.

Amen

Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is

15 Feb. 2014         Mat 5:1-11 Teksvers Mat 5:3

Lof-Psalm     Sb. 11-3:1 & 3   

Na Wet         Ps. 147-1:1 & 2 

Na Gebed     Sb. 15-1:1 - 4     

Slotsang       Ps. 146-1 : 2 & 3

Inleiding

’n Mens wil nie afhanklik wees nie. Nie van jou medemens nie en veral nie van God nie want dit beteken dat jy jouself aan Hom moet onderwerp, dat jy Hom moet gehoorsaam en vertrou. My trots laat dit nie maklik toe nie! Geliefdes as u nou enigsins dink, gelukkig is ek darem nie so nie. Ek is darem nie so sleg nie dan wys hierdie gedagtes juis vir my dat daar so ’n tikkie hoogmoed by my teenwoordig.

Wat is my reaksie wanneer die ouderling met my praat oor een of ander aspek van my lewe wat nie reg is nie? Voel ek verontwaardig? Is my reaksie “Wie is die kerk om vir my te kom voorsê?” Ek besluit self en niks of niemand gaan my kom voorskryf nie! Is dit nie maar hoogmoed nie? Hoogmoed en vriendskap met die wêreld is boesemvriende. Is ek nog betrokke by wêreldse praktyke soos byvoorbeeld onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid met ander woorde owerspel (dit wil sê om in ’n seksuele verhouding buite die huwelik te wees)? Is daar nog vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap in my lewe teenwoordig?

(Ootmoed) Erken my opstand teen God se gesag in my lewe.

Solank as wat ek sonde in my lewe goedpraat met allerlei verskonings is ek nog in opstand teen God se gesag in my lewe. Dan aanvaar ek nie dat ek van God afhanklik is nie en is hoogmoed nog ’n kenmerk van my lewe.

Die hele Skrif is duidelik dat God hoogmoed verag, en tog is dit deel van ons daaglikse lewe. Dit is ’n sonde waarvan elke mens hom elke dag moet bekeer. Solank as wat ek nog die lewe in hoogmoedige onafhanklikheid benader sal ek nie God se seën in my lewe ervaar nie. Solank as wat ek nog in vriendskap met die wêreldse dinge handhaaf bedroef ek die Heilige Gees. Die Gees eis ons heeltemal vir God alleen op en word bedroef as ons vriende van die wêreld is.

Juis omdat die Gees die mens opeis vir die Here, skenk Hy meer genade, sodat die band met die Here kan groei. Die genade word nie aan die hoogmoediges gegee nie, maar aan die nederiges. Die hoogmoediges is hulle wat hulle teen God se gesag in opstand kom, wat op hulself vertrou en selfs gebed misbruik om hul eie sondige begeertes te bevredig.

As ek God se seën in my lewe wil ervaar is dit nodig dat ek vas oortuig moet wees dat ek met my hoogmoedige onafhanklikheid geen seën of vrede in die lewe kan vind nie.

(Verlossing) Waar vind ek dan seën en ware vrede?

Die nederiges aan die ander kant is hulle wat weet dat hulle alleen van God afhanklik is en voor Hom in ootmoed buig. (Ootmoed beteken om teenoor God te erken dat ek nie vir Hom luister nie en dat ek my eie kop volg.) Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is. Die Griekse woorde wat met “weet hoe afhanklik” vertaal is, beteken letterlik om arm van gees te wees. Dit dui op ’n totale afhanklikheid van God. Dit beteken nie om agterlik en eenvoudig te wees nie. Arm van gees staan in teenstelling met die wêreldse waardes van eie waan en hoogmoed. Dit is ’n absolute eerlikheid waarin ek erken dat ek voor God met leë hande staan en dat ek niks het om te gee nie. Om te verstaan dat daar niks is wat ek kan doen om te maak dat God my moet liefhê nie.

Dit is om voor God te staan en te erken ek is skuldig. Ek verdien die dood en niks meer nie. Om te weet dat ek geen aanspraak kan maak op goeie gesondheid, ’n goeie werk nie of van God kan eis dat dit met my moet goed gaan nie. Dat ek nie enige reg het om kwaad te word wanneer daar teenspoed oor my pad kom nie. Daar is absoluut niks waarop ek aanspraak kan maak nie. Dat ek maar alleen om genade kan pleit.

Ons kan nie werklik weet hoe afhanklik ons van God is nie as die Heilige Gees dit nie aan ons openbaar nie. In Luk 11:13 hoor ons

As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee—die Vader in die hemel nog baie meer! Hy sal die Heilige Gees gee vir dié wat vra.

Daarom moet ons tot die Here bid sodat die Gees ons kan laat glo dat ons geseën is wanneer ons weet hoe afhanklik ons van God se genade in Jesus Christus is.

Die Here sê vir ons dat wanneer ons by hierdie punt kom, dat ons geseën is. Om geseënd te wees beteken dat God se genade oor ons skyn. Sy genade wat Jesus Christus aan die kruis vir ons verwerf het en dat ons daarom weer in die regte verhouding tot God kan staan. Dit alleen verskaf geluk en vrede selfs te midde van beproewings soos honger en vervolging.

Om te weet hoe afhanklik ons van God is, is om vas en seker te glo dat ons alleen in Christus van ons eie selfsugtige hoogmoed gered kan word.

(Dankbaarheid) Ontvang die ewige lewe

Elkeen wat erken hoe afhanklik hulle van God is, ontvang ’n wonderlike belofte.

(Mat 5:3)

Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik  hulle van God is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.

Om die ewige lewe te ontvang beteken om in die regte verhouding met God te leef. Elkeen wat in ’n regte verhouding tot God leef is aan God gehoorsaam en aanvaar wat God sê wat reg en verkeerd is en verstaan ook hoekom God sê dat sekere praktyke wat vir die wêreld aanvaarbaar is, verkeerd is. Wanneer ek die koninkryk van God ontvang is daar ’n opregte begeerte by my om werklik los te breek van die sonde wat nog in my lewe teenwoordig is. Ek bid dat die Heilige Gees my daarmee sal help sodat ek in dankbaarheid in ware liefde en eensgesindheid met my naaste kan leef.

Slot

Geliefdes ons vier volgende week die Heilige Nagmaal. Laat ons daarom in hierdie week wat voorlê opnuut met die Heilige Gees se hulp die sondes wat nog in my lewe teenwoordig is, identifiseer sodat ek kan besef hoe afhanklik ek van God is. Kom ons hou vas aan God se belofte van genade in Jesus Christus sodat ons ook deel kan hê aan sy koninkryk waar God se liefde in plaas van die wêreld se haat en selfsug heers. Kom ons hou vas aan die belofte van God wat Hy vanoggend vir ons gegee het:

Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik  hulle van God is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.

Amen

Het jy My onvoorwaardelik lief?

9 Feb. 2014         Joh. 21 : 1 -19 ; 1 Joh. 2 :12 – 15 ; Teksvers 1 Joh. 2:19b

Lof-Psalm     Ps. 18-1:1 & 14 

Na Wet         Sb 9-2:1 & 9      

Na Gebed     Ps. 92-1:1 & 6   

Slotsang       Sb 9-5

Het jy My baie lief? Drie keer vra Jesus hierdie vraag aan Petrus. Petrus wat so selfvoldaan gesê het dat Hy Jesus nooit in die steek sal laat nie! (Mat 26:33)

Daarop het Petrus vir Hom gesê: “Al sal hulle U ook almal in die steek laat, ék sal U nooit in die steek laat nie.”

Petrus wat ontken het dat hy Jesus ken toe dinge begin rof raak!

“Simon seun van Johannes, het jy My baie lief, meer as hulle hier?” Dis die vraag Jesus aan Petrus gevra het en dit is die vraag wat Hy vandag nog aan gelowiges, sy kerk vra. Dis die vraag wat Hy vandag vir ons vra, geliefdes.

Verlede week het ons stilgestaan by die vraag of ons God werklik ken, want mens kan nie praat van liefde vir iemand as jy hom nie ken nie. Vandag is ons by die vraag of ons God werklik liefhet.

Hoe beantwoord ons God se alles opofferende liefde aan ons? God het alles gegee soos ons hoor in Joh. 3:16

“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Petrus het daardie liefde met verraad beantwoord. Hoe beantwoord ons dit? Ook met verraad? Is ons maar ook maar net mooiweersvriende?

Het ons God net lief wanneer dit ons pas? Het ons Hom lief solank ons God se seëninge ontvang? Die Bybel vergelyk Jesus se kerk met ’n bruid. Ons is die bruid van Christus. Het ons ook net getrou vir “geld” soos die vrou wat ’n ryk man uitsoek en hoop dat hy gou sal doodgaan sodat sy ryk kan erf?

Die Here waarsku ons teen verleidelikhede van die sondige wêreld. (1 Joh. 2:15-17)

Moenie die sondige wêreld en die dinge van die wêreld liefhê nie. As iemand die wêreld liefhet, is die Vader se liefde nie in hom nie. Die wêreldse dinge—alles wat die sondige mens begeer, alles wat sy oë sien en begeer, al sy gesteldheid op besit—kom nie van die Vader nie, maar uit die wêreld. En die wêreld met sy verleidelike dinge gaan verby, maar wie die wil van God doen, bly ewig lewe.

Sal ons die Here nog steeds liefhê as Hy ophou om ons met aardse rykdom en besittings te seën? Dit is ’n vraag wat ek myself moet afvra om te bepaal of ek die Here onvoorwaardelik liefhet.

Het jy My onvoorwaardelik lief? As ons eerlik met onsself is, dan moet ons, ons kop in skaamte laat sak en sê nee. Dan moet ons ook maar soos Petrus buitentoe gaan en bitterlik huil.

Dink net hoe Petrus moes gevoel het daardie dag. Vir drie jaar het hy saam met Jesus geleef en in sy voetspore gevolg en nou lê alles in skerwe! Alles verniet! Soveel so dat Petrus maar weer terugkeer na sy ou lewe as visserman. Keer ons nie ook maar alte dikwels terug na die lewe wat ons in die wêreld gelei het nie? Ons dag tot dag bestaan asof ons nooit van Jesus gehoor het nie en ons word weer deel van die wêreld. Die lig wat ons vir die wêreld moet wees so te sê uitgedoof. Ons vermy God en heimlik is ons bang vir Hom.

Wat is die Here se reaksie wanneer ons in sonde verval? Is dit net straf en oordeel? Nee, geliefdes. In die eerste plek is dit nie vir Hom ’n verassing nie. Jesus het vooraf geweet en daarom het Hy vir Petrus gebid. (Vgl. Luk. 22v31-32):

“Simon, Simon!” het Jesus gesê. “Luister! Die Satan het daarop aangedring om julle soos koring te sif . Maar Ek het vir jou gebid dat jou geloof jou nie begewe nie. As jy weer tot inkeer gekom het, moet jy jou broers versterk.”

Hierin sien ons ook die genade van die Here. Die Heilige Gees hou ons geloof in stand. Ons geloof hang nie van ons af nie. Verder het Jesus die pad gestap. Hy was bereid om ’n kruisdood te sterf. Hy kon weerstand gebied het toe hulle Hom gevange geneem het, maar Hy doen dit nie.. (Vgl. Mat 26v52-54):

Toe sê Jesus vir hom: “Sit jou swaard terug in sy plek, want almal wat na die swaard gryp, sal deur die swaard omkom. Of dink jy Ek kan nie my Vader om hulp vra nie? Hy sal dadelik vir My meer as twaalf legioene engele beskikbaar stel. Maar hoe sal die Skrif dan vervul word wat sê hoe die dinge moet gebeur?”

Na Jesus se opstanding het Hy Petrus weer in ere in sy amp herstel sonder verwyte. Drie maal het Petrus Jesus verloën. Drie maal gee Jesus aan hom die geleentheid om sy liefde vir Jesus te bevestig. Hiermee herstel Jesus vir Petrus in sy amp as herder. Die wêreld gooi iemand wat misluk het op die ashoop, maar die Here herstel. Hy vertrou weer aan Petrus sy kosbare kudde toe: Laat My lammers wei, pas My skape op, laat My skape wei.

Petrus wat maar weer na sy ou lewe as visserman wou terugkeer word weer in ere herstel in die amp as herder van Jesus se kerk. Hiermee saam sê Jesus egter ook vir hom dat dit nie maklik gaan wees nie. Petrus moet selfs hoor dat hy ’n marteldood moes sterf. In sy dood sou Petrus God verheerlik, want selfs ’n marteldood kan ons nie van die liefde van Jesus skei nie. Jesus gee ook ’n laaste opdrag aan Petrus “Volg My!” Hiermee bevestig Jesus die opdrag van dissipelskap waarmee Hy Petrus oorspronklik geroep het. Hy sê egter ook vir hom dat dit nie ’n maklike pad gaan wees nie.

Dissipelskap beteken onder andere toegewydheid aan Jesus, nederige diens, om die wil van God te doen, om lief te wees vir mekaar, onderlinge mededeelsaamheid en om dissipels te gaan maak van al die nasies. Dit is die roeping waarmee Jesus elke Christen roep: “volg My!” Langs die pad gebeur dit soms dat ons struikel en val. Dit veroorsaak dat ons nie meer ons roeping tot dissipelskap uitleef nie.

Wanneer dit gebeur moet ons nie aan die genade van God twyfel of in die sonde bly lê nie, want SAAM MET JESUS KRY ONS WEER ’N KANS OM NUUT TE BEGIN. Die Here is nie daarop uit om ons te straf en te veroordeel wanneer ons die pad byster raak nie. Sy doel is dat ons moet wegdraai van die verkeerde paaie af sodat ons weer as sy dissipels in sy voetspore kan volg. Deur sy liefde gee Hy vir ons kans om nuut te begin soos Hy ook in 1 Joh. 1v9 bevestig:

Maar as ons, ons sondes bely—Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons, ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

Hiermee saam moet ons egter weet dat om Jesus te volg nie altyd maklik is nie. Die troos wat ons egter het is dat ons nie alleen is in die stryd nie en dat niks ons van Jesus se liefde kan skei nie.

Geliefdes, wat is my antwoord wanneer vir my vra: “Het jy my onvoorwaardelik lief?” Is ek ook bedroef soos Petrus en is my antwoord ook: “Here, U weet alles. U weet dat ek U liefhet.” As ons so antwoord, dan kan ons weet dat God se genade en liefde ook onvoorwaardelik aan ons gegee word. Kom ons volg die Here wanneer Hy vir ons sê: “Volg My.” Kom ons volg Hom al weet ons ook dat dit nie altyd maklik gaan wees nie.

Amen

Hoe werklik is God in my léwe?

2 Feb. 2014         1 Johannes. Teksvers 1 Joh. 5:20

Lof-Psalm     Sb. 2-4 v 1 & 3  

Na Wet         Sb. 9-3 v 1 & 2  

Na Gebed     Ps. 18-1 v 1 & 2

Slotsang       Ps. 118-1 v12 & 14

Inleiding

Hoe werklik is God in jou lewe? Is God maar net ’n teoretiese figuur of is Hy iemand wat deel is van jou lewe? Vir baie mense is God maar slegs ’n karakter in ’n sprokiesverhaal. Iemand soos Rooikappie wat ons almal ken, maar Hy is nie werklik iemand in ons lewens nie. Dalk is Hy bietjie meer realisties soos die hoofkarakter in ’n roman of avontuurverhaal. Solank as wat mens die boek lees is die karakter iemand met wie ons vertroud is, maar ons weet dat daardie karakter net binne-in die storieboek bestaan. Dalk is Hy meer werklik soos byvoorbeeld die skrywer van die roman of speurverhaal. Ons weet van hom, maar hy is nog steeds nie deel van ons lewe nie. Of is Hy iemand werklik wat ons ken en met wie ons ’n verhouding het?

Dink maar aan die verskil wat daar is wanneer ek ’n storieboek lees teenoor wanneer ek ’n brief van ’n geliefde lees. Is die Bybel maar net soos ’n storieboek en God die Vader, Jesus Christus en die Heilige Gees maar net denkbeeldige karakters soos die in ’n storieboek? Of lees ek die Bybel soos ek ’n brief van ’n geliefde sou lees? Die denkbeeldige karakters in ’n storieboek bestaan nie buite die storieboek nie. As dit ’n goeie storie is kan ek my inleef in die boek, maar wanneer ek klaar is met die storie weet ek dat die karakters nie werklik bestaan nie. Wanneer ek egter ’n brief van ’n geliefde lees is daardie geliefde ’n werklike persoon en hoor ek as te ware haar stem wanneer ek die brief lees. Daar is ’n groot verskil tussen bogenoemde alternatiewe.

Hoe werklik is God in my léwe? Is Hy maar net ’n denkbeeldige karakter in ’n storieboek? Of is Hy iemand werklik met wie ek verhouding het?

Om God te ken

In 1 Johannes word daar baie klem daarop gelê op wat dit beteken om God waarlik te ken. Dwarsdeur die brief word daar verwys na wie God ken en wie Hom nie ken nie. Om God te ken hou ook ’n besondere voorreg in soos ons in 1 Joh. 3:1 hoor:

Kyk watter groot liefde die Vader aan ons bewys het: Hy noem ons kinders van God, en ons is dit ook.

Hoe word mens ’n kind van God? Die Here sê vir ons in 1 Joh. 5:1

Elkeen wat glo dat Jesus die Christus is, is ’n kind van God

Die Heilige Gees oortuig ons dat dit die waarheid is en daarom glo ons soos ons hoor in 1 Joh. 5:6

Die Een wat deur die water van sy doop en die bloed van sy dood na ons toe gekom het, is Jesus Christus; nie net deur die water nie, maar deur die water én die bloed. Die Gees is die getuie daarvan, en die Gees is die waarheid.

Hoe leer ons God dus werklik ken? In ons teksvers 1 Joh. 5:20 vat die Here dit mooi saam:

En ons weet dat die Seun van God gekom het en ons verstand gegee het om die ware God te ken; en ons is in die ware God, in sy Seun, Jesus Christus.

Deur Jesus Christus leer ons God dus waarlik ken. Sonder Jesus bly God maar net ’n denkbeeldige karakter.

Hoe weet ons dat ons God ken?

In 1 Joh. 2:3 tot 6 sê die Here vir ons:

³As ons die gebooie van God gehoorsaam, weet ons daaraan dat ons Hom ken. ⁴Iemand wat sê: “Ek ken Hom,” maar nie sy gebooie gehoorsaam nie, is ’n leuenaar, en die waarheid is nie in hom nie. ⁵Wie sy woord egter gehoorsaam—in hom het die liefde van God werklik sy doel volkome bereik. Hieraan weet ons dat ons in Hom is. ⁶Wie beweer dat hy in Hom bly, behoort self ook te lewe soos Jesus gelewe het.

Gehoorsaamheid aan God se gebooie is vir ons ’n bewys dat ons God ken. Wanneer daar by ons ’n begeerte is om lief te hê dan wys dit vir ons dat ons kinders van God is. As daar nie by my ’n brandende begeerte is om aan God se gebooie gehoorsaam te wees nie, beteken dit dat ek God nie ken nie.

Daar is net een manier om God te leer ken, deur geloof in Jesus Christus. Luister na wat die Heilige Gees ons leer soos ons hoor in 1 Joh. 2:27?

Wat júlle egter betref, die Gees waarmee Hy julle gesalf het, bly in julle, en julle het niemand anders nodig om julle te leer nie. Sy Gees leer julle  alles, en wat Hy julle leer, is die waarheid en geen leuen nie. Ja, soos Hy julle geleer het, moet julle in die Seun bly.

Luister ons na die Gees of bedroef ons die Gees? Is Jesus Christus en sy verlossing ’n werklikheid in my lewe? Is dit ’n hartsaak of is dit maar net ’n akademiese kopsaak? Is Jesus Christus vir my ’n werklike persoon of is Hy maar net vir my ’n karakter in ’n Bybelse storie? Geliefdes moenie die Heilige Gees van God bedroef nie, want Hy het julle as die eiendom van God beseël met die oog op die verlossingsdag.  (Ef. 4:30)

Luister na die waarskuwing van die Here wat ons in 1 Joh. 2:15-17 hoor.

¹⁵Moenie die sondige wêreld en die dinge van die wêreld liefhê nie. As iemand die wêreld liefhet, is die Vader se liefde nie in hom nie. ¹⁶Die wêreldse dinge—alles wat die sondige mens begeer, alles wat sy oë sien en begeer, al sy gesteldheid op besit—kom nie van die Vader nie, maar uit die wêreld. ¹⁷En die wêreld met sy verleidelike dinge gaan verby, maar wie die wil van God doen, bly ewig lewe.

Wat beteken dit om God te ken?

Ons ontvang die ewige lewe soos ons weer hoor in 1 Joh. 5:11-12

God het ons die ewige lewe gegee, en dié lewe is deur sy Seun. Wie die Seun het, het die lewe; wie nie die Seun van God het nie, het ook nie die lewe nie.

Om God te ken beteken dat ons lewe en dat ons verlos is uit die doodsheid van die sonde soos ons teksvers 1 Joh. 5:20 weereens bevestig:

En ons weet dat die Seun van God gekom het en ons verstand gegee het om die ware God te ken; en ons is in die ware God, in sy Seun, Jesus Christus. Hy is die ware God en die ewige lewe.

Wat beteken dit prakties geliefdes? Dit beteken dat ons God persoonlik ken en dat ons daarom na Hom as ons Vader toe kan gaan met ons vreugdes en ons vrese. Dit beteken dat daar by ons al hoe meer ’n begeerte is om soos Hy te wees. Dit beteken dat ons lewens deur liefde regeer word in plaas van deur haat en selfsug. Dit beteken dat ons begin uitreik na mense en hulle nood raaksien. Dit beteken dat ons nie net hulle fisiese nood raaksien nie, maar dat ons hulle geestelike behoefte om God te ken ook raaksien.

By elke mens is daar ’n diep geestelike behoefte wat alleen deur God vervul kan word. Wanneer ek God persoonlik ken word daardie behoefte in my gevul en onstaan daar ’n diep brandende deernis vir mense wat God nog nie ken nie. Daar is by my ’n omgee vir mense en dat ek die gemeenskap wat ek met God het ook wil deel met hulle wat God nog nie ken nie. Dit is die opdrag wat Jesus aan sy kerk gee om God aan verlore mense te gaan bekendstel.

Slot

Hoe werklik is God in jou lewe? Ken ons God persoonlik of is Hy maar net nog ’n storieboek karakter in ons lewens. Ons leer God persoonlik ken in sy Seun, Jesus Christus. Wanneer ons Hom leer ken ontvang ons die ewige lewe.

Geliefdes kom ons bly weg van die afgode af sodat ons in gemeenskap met die enigste ware God, Vader, Seun en Heilige Gees kan leef.

Amen

Die ewige God roep ons om die nood van die wêreld te verlig, daarom mag ons nie vol verskonings wees nie.

19 Jan 2014         Eks. 3 : 1 – 4 : 17 . Teksverse Eks. 3 : 14 & 15

Lof-Psalm     Ps. 33-1 v 1 & 2

Na Wet         Ps. 103-1 v 1 & 2        

Na Gebed     Ps. 86-1 v 3 & 6

Slotsang       Sb. 2-4 v1 & 3   

Inleiding

Besef u dat God elkeen van ons geroep het? Hy roep elkeen van ons individueel en ook gesamentlik as gemeente. Die Here roep ons om ’n seën vir die wêreld te wees. Hy roep ons om sout vir die aarde en ’n lig vir die wêreld te wees. Hy roep ons om die nood van die wêreld te verlig.

In hierdie verhaal van Moses leer die Here ons dat Hy ’n spesifieke doel met elkeen van ons het. Ons leer:

i       dat God gewone mense roep om die nood van die wêreld te verlig;

ii      Wie God werklik is wat ons roep en

iii     dat mens so maklik vol verskonings kan wees vir die werk waarvoor God ons roep!

God roep gewone mense om die nood van die wêreld te verlig

Ons ontmoet Moses hier waar hy maar net ’n gewone skaapwagter was. Hy het ’n lang pad gestap tot hier om hom voor te berei vir die werk waarvoor God hom geroep het. Hy is groot gemaak in ’n koninglike paleis. Hy moes as misdadiger vlug nadat hy ’n Egiptenaar doodgeslaan het en nou is hy maar net ’n doodgewone skaapwagter.

Hy was niks spesiaal nie, maar net nog ’n gewone mens van sy tyd net soos wat ons ook maar gewone mense van ons tyd is. Op ’n dag verskyn die Here aan Moses in ’n brandende doringbos terwyl hy besig was om skape op te pas. Moses was besig met ’n alledaagse dagtaak ver van enige altaar af toe die Here aan hom verskyn het.

Ons is so geneig om God in die buitegewone te soek, maar God is in ons alledaagse lewe teenwoordig, daar waar ons besig is om ons dagtaak te verrig. God het egter ’n spesiale roeping vir Moses gehad soos ons hoor in Eks 3:7:

Daarna sê die Here: “Ek het die ellende van my volk in Egipte duidelik gesien en hulle noodkrete oor die slawedrywers gehoor. Ek het hulle lyding ter harte geneem.

Moses is geroep om die Israeliete uit die ellende van hul slawerny in Egipte te gaan verlos.

Hoor ons die noodkrete van mense wat in sonde vasgevang is? Sien ons die ellende daarvan raak? God hoor en sien dit en Hy neem hulle lyding ter harte. God sien die nood van mense wat Hom nie ken nie raak. Hy gebruik gewone mense soos ek en julle om verligting te bring vir die nood van die wêreld.

Eksodus vertel vir ons die verhaal van God wat die Israeliete verlos het uit die slawerny van Egipte. Die Jode wat in ballingskap was het moed geput uit hierdie verhaal dat hulle uit die ballingskap verlos sou word en beide die verlossings wys heen na Jesus Christus wat die mensdom uit hul nood van sondeslawerny kom verlos het. Die grootste nood wat ’n mens kan hê is om van God vervreem te wees.

God roep ons as gewone mense om diegene wat in die slawerny van sonde vasgevang is van hul nood en ellende te verlos deur die goeie nuus van Jesus Christus se verlossing na hulle te bring. Die goeie nuus dat die mens wat van God vervreem is deur Jesus Christus se soenverdienste aan die kruis weer in ’n lewende verhouding met die lewende God kan leef.

Wie is hierdie God wat ons roep?

In Eks 3:5 & 6 hoor ons:

Die Here sê toe vir hom: “Moenie nóg nader kom nie. Trek uit jou skoene, want die plek waarop jy staan, is gewyde grond.” Verder sê Hy: “Ek is die God van jou voorvaders, die God van Abraham, die God van Isak, die God van Jakob.”

God is heilig en dit is Hy wat vanaf die begin die God van die voorvaders was. Moses is egter nog onseker en daarom vra hy wat is God se eienaam?

Dan antwoord God vir Moses soos ons hoor in Eks 3:14 & 15:

Toe sê God vir Moses: “Ek is wat Ek is. Jy moet vir die Israeliete sê: ‘Ek is’ het my na julle toe gestuur.”

Verder sê God vir Moses: “Jy moet ook nog vir die Israeliete sê: ‘Die Here die God van julle voorvaders, die God van Abraham, die God van Isak, die God van Jakob, het my na julle toe gestuur.’ Dit is ewig my Naam , dit is die Naam waarmee Ek aangeroep moet word van geslag tot geslag.

In die eerste plek antwoord die Here met “Ek is wat Ek is.” Hy is die enigste ware God wat van die begin af daar is en ook in die toekoms daar sal wees, want die Hebreeus vir Ek is wat Ek is kan ook met Ek sal wees wat Ek sal wees vertaal word. Christus sluit ook hierby aan met die “Ek is” uitsprake wat ons in die evangelie volgens Johannes hoor en waarby ons ook in die loop van die jaar by gaan uitkom. In Open. 21:6 hoor ons:

Ek is die Alfa en die Omega, die Begin en die Einde. Aan elkeen wat dors het, sal Ek te drinke gee uit die fontein met die water van die lewe, verniet.

En hiermee saam maak God ook sy verbondsnaam bekend. In Hebreeus word dit met die konsonante JHWH weergegee. Om die naam te kan uitspreek word daar gewoonlik die a en e vokale ingevoeg en word die Naam as JaHWeh uitgespreek. Die Jode het die naam nie uitgespreek nie uit eerbied vir die gebod dat mens nie die naam van God mag misbruik nie. Wanneer hulle die naam JHWH moes lees het hulle dit uit respek vervang met Adonai wat Heer of meneer beteken. In die Afrikaanse Bybels word die naam met Here / HERE vertaal terwyl dit in Engels met Lord/LORD vertaal word. Daar is ’n baie ryke betekenis aan hierdie Naam gekoppel. In wese beteken dit: “die Een wat altyd teenwoordig is” en dit beklemtoon God se vaste voorneme om altyd daar te wees vir sy kinders. Dit het Hy ook weer bevestig met Jesus Christus, Immanuel dit wil sê God by ons.

Dit is die alomteenwoordige God wat van die begin af daar was en wat ook in die toekoms daar sal wees wat ons roep om die nood van mense wat in sonde vasgevang is te verlig.

Verskonings, verskonings, verskonings!

Ten spyte van die wonderbaarlike verskyning van God in die brandende doringbos en ook dat Hy persoonlik vir Moses vertel wie en wat Hy werklik is, het Moses nog steeds verskonings! “Sê nou die Israeliete glo my nie en hulle luister nie na my nie en hulle sê die Here het nie aan my verskyn nie?” Vir hierdie verskoning het die Here ’n antwoord. Die wonderteken van Moses se kierie wat in ’n slang verander en weer terug na ’n kierie toe. Sy hand wat melaats word en weer gesond word. Die water wat in bloed verander!

Nou kom Moses met ’n tweede verskoning soos ons hoor in Eks. 4:10:

“Ag, Here, ek kan nie goed praat nie; ek kon nie vroeër nie en ek kan ook nie nou, hier waar U met my praat nie. Ek praat swaar, en my tong sukkel.”

En dan sê die Here vir Moses dat ook dit nie ’n probleem is nie en Hy sê vir hom: “Gaan nou, Ek sal jou help met die praat en jou leer wat jy moet sê.” Nou het Moses nie meer verskonings nie, maar nog steeds is hy onwillig: “Asseblief tog, Here, stuur liewer iemand anders.”

Is dit nie hoe ons ook maar is nie geliefdes? Eers het ons allerlei verskonings wat op die oog af klink of dit baie meriete het. Ons het elkeen goeie redes oor waarom ons nie betrokke kan wees in die gemeente met die werk wat nodig is sodat die evangelie van Jesus Christus uitgedra kan word nie. Ek het ’n besige skedule, ek het nie tyd nie, ek is nie daarvoor geskik nie, ek kan nie goed praat nie, ek is te oud, ek is te jonk. U weet wat al die verskonings is wat ons so maklik voorhou. Geliefdes, hoe lank wil ons nog die Here se geduld beproef?

Slot

Die Here roep ons om die nood van die wêreld te verlos met die goeie nuus van Jesus Christus se verlossing. Hy rus ons toe vir die werk. Ons staan nie alleen nie, want ons is daar om mekaar te ondersteun. Laat ons Hom daarom nie kwaad maak met al ons verskonings nie! Kom ons wees gehoorsaam aan ons roeping om die evangelie uit te dra na almal wat God nog nie ken nie.          

Amen

Wees sout vir die aarde en die lig vir die wêreld

12 Jan 2014 (GKE) Skriflesing: Mat 5:1 – 6:15 Teksverse Mat 5:13-15

Sing    Lofsang: Ps. 150-1:1 – 3

           Na wet:    Ps. 1-1 v 1  & 2

           Na gebed Ps. 119-2 v 18 & 26

           Slotsang  Ps. 119-1 v 1 & 2

Inleiding

Ons het verlede week gehoor dat ons op die Here moet vertrou sodat ons ’n seën vir die wêreld kan wees. Om ’n seën vir die wêreld te wees moet ons gehoorsaam wees aan Jesus se opdrag om die evangelie/goeie nuus uit te dra.

Vandag fokus ons daarop hoe om prakties die evangelie uit te dra. Met ander woorde hoe moet ons dit doen? Om die evangelie uit te dra behels baie meer as om net vir mense te vertel dat hulle in Jesus Christus moet glo en dat dit hulle lewe sal verander. Ons moenie net vir mense van die evangelie vertel nie, ons moet die evangelie leef. Met ander woorde, mense moet God in ons lewens raaksien en hulle moet die verskil agterkom wat dit veroorsaak of anders gestel: “jou lewe as Christin moet maak dat ongelowiges hul ongeloof in God bevraagteken!”

Die bergrede

In die Bybel verduidelik die Here baie duidelik vir ons hoe ons dit behoort te doen. In die bergrede (Mat. 5-7) veral, vind ons hoe burgers van die Koninkryk van God behoort te leef. Ons kan dit inderdaad die grondwet van die Koninkryk van God noem. Hierdie is egter nie net ’n stel reëls van moet en moenies nie. Jesus wys sy volgelinge hoe ’n mens behoort te lewe—nie net volgens ’n stel reëls nie, maar deur ’n innerlike verandering van lewenshouding.

Dit is ook baie belangrik dat ons moet verstaan dat dit nie hier gaan oor ’n klomp voorwaardes oor hoe om kinders van God te word nie. Die genade van God bepaal wie sy kinders is soos ons ook hoor in Joh. 1:12 & 13:

Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word. Hulle is dit nie van nature nie, nie deur die drang van ’n mens of die besluit van ’n man nie, maar hulle is uit God gebore

Die Here sê tog baie duidelik vir ons in Rom. 10:9:

As jy met jou mond bely dat Jesus die Here is, en met jou hart glo dat God Hom uit die dood opgewek het, sal jy gered word

Die bergrede wys vir ons prakties hoe kinders hulle innige liefdesverhouding met hul hemelse Vader moet uitleef en hoe dissipels Christus moet navolg. In Mat. 5:3-12 hoor ons die seënuitsprake wat aantoon dat mense deur God geseën word omdat hulle deel het aan sy Koninkryk en daarom kan doen wat reg is.

In Mat 5:13 – 16 gebruik die Here twee beelde om aan ons te verduidelik waarom ons as sy kinders reg moet lewe.

¹³“Julle is die sout  vir die aarde. Maar as sout verslaan  het, hoe kry ’n mens dit weer sout? Dit is niks meer werd nie. Dit word buitekant weggegooi, en die mense vertrap dit.

¹⁴“Julle is die lig vir die wêreld. ’n Stad wat op ’n berg lê, kan nie weggesteek word nie; ¹⁵ ook steek ’n mens nie ’n lamp op en sit dit onder ’n emmer nie maar op ’n lampstaander, en dit gee lig vir almal in die huis. ¹⁶Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik.”

Die eerste beeld wat Hy gebruik is die van sout. Sout word gebruik om smaak aan kos te gee, maar ook om kos te preserveer. Christus se dissipels dit wil sê sy volgelinge besit die kennis, wysheid en lewenswyse om die wêreld te bewaar teen die vernietigende praktyke van die wêreld. Hiermee saam kom ook die waarskuwing teen oneffektiewe dissipelskap. Net soos sout wat nie meer krag het nie, nie meer werk as preserveer- en smaakmiddel nie, word ons ook kragteloos wanneer ons God se leefwyse afwater en aanpas by wêreldse standaarde.

Die tweede beeld wat die Here gebruik is lig. Wanneer mens ’n lig aan skakel is die doel tog sodat dit moet lig verskaf en daarom is dit onsinnig om ’n lig met iets toe te maak wat die lig sal wegsteek. Navolgers van Jesus Christus besit die lig van God se waarheid. Wanneer God se waarheid nie sigbaar is in hul lewenswandel nie, is dit soos om ’n lig onder ’n emmer weg te steek.

Jesus se opdrag aan sy kerk is: “Wees sout vir die aarde en die lig vir die wêreld.” Hoe doen mens dit prakties? In die res van die bergrede beskryf Jesus prakties eenvoudig hoe ons dit moet doen. Dit is nie moontlik om by elkeen van die voorskrifte wat hier volg in detail te bespreek nie en daarom gaan ek dit net kortliks noem. In die loop van die jaar gaan ons weer daarna terugkom om in meer diepte daarop in te gaan.

       Mat 5:17 – 20

Die vervulling van die wet

¹⁷“Moenie dink dat Ek gekom het om die wet of die profete ongeldig te maak nie. Ek het nie gekom om hulle ongeldig te maak nie, maar om hulle, hulle volle betekenis te laat kry. ¹⁸Dit verseker Ek julle: Die hemel en die aarde sal eerder vergaan as dat een letter of letterstrepie van die wet sal wegval voordat alles voleindig is.

¹⁹“Wie dan ook een van die geringste van hierdie gebooie ongeldig maak en die mense so leer, sal die minste geag word in die koninkryk van die hemel. Maar wie die wet gehoorsaam en ander so leer, sal hoog geag word in die koninkryk van die hemel.  ²⁰Ek sê vir julle: As julle getrouheid aan die wet nie meer inhou as dié van die skrifgeleerdes en die Fariseërs nie, sal julle nooit in die koninkryk van die hemel ingaan nie.”

In Mat 5:17 – 20 wys die Jesus vir ons daarop dat hierdie nie maar net ’n stel reëls is nie, maar dat dit ’n innerlike lewenshouding is wat ons navolg nie omdat dit van ons verwag word nie, maar omdat ons dit wil doen uit liefde God. As dit ons gesindheid is, dan eer ons God. Dan gaan dit nie oor my en my selfsugtige begeertes nie, maar oor God en sy eer in my lewe.

       Mat 5:21 – 26

²¹“Julle het gehoor dat daar van die ou tyd af aan die mense gesê is: ‘Jy mag nie moord pleeg nie; en elkeen wat moord pleeg, is strafbaar voor die regbank’. ²²Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat vir sy broer kwaad is, is al strafbaar voor die regbank. Verder, elkeen wat sy broer uitskel vir ’n gek, is strafbaar voor die Joodse Raad; en wie hom uitskel vir ’n idioot, is strafbaar met die helse vuur.

²³“As jy dus jou gawe na die altaar toe bring en dit jou daar byval dat jou broer iets teen jou het, ²⁴laat staan jou gawe daar by die altaar en gaan maak eers vrede met jou broer en kom dan en bring jou gawe.

²⁵“As iemand ’n regsaak teen jou begin, kom betyds tot ’n skikking solank jy nog saam met hom op pad hof toe is, sodat hy jou nie voor die regter bring en die regter jou aan die polisie oorgee en dié jou in die tronk sit nie. ²⁶Dit verseker Ek jou: Jy sal sekerlik nie daar uitkom voordat jy die laaste sent betaal het nie.”

In Mat 5:21 – 26 wys Jesus vir ons dat moord reeds in ons gedagtes en gesindheid begin. Wanneer ek kwaad word en nie bereid is om te vergewe nie is ek reeds besig om moord te pleeg.

       Mat 5:27-32

Kuisheid

²⁷“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘Jy mag nie egbreuk pleeg nie.’ ²⁸Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat na ’n vrou kyk en haar begeer, het reeds in sy hart met haar egbreuk gepleeg.

²⁹“As jou regteroog jou laat struikel, haal hom uit en gooi hom van jou af weg; want dit is vir jou beter dat net een van jou ledemate verlore gaan as dat jou hele liggaam in die hel gegooi word. 30Of as jou regterhand jou laat struikel, kap hom af en gooi hom van jou af weg; want dit is vir jou beter dat net een van jou ledemate verlore gaan as dat jou hele liggaam in die hel beland.”

Egskeiding

³¹“Daar is gesê: ‘Elkeen wat van sy vrou skei, moet aan haar ’n skeibrief gee.’ ³²Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat van sy vrou skei behalwe oor owerspel, maak dat sy egbreuk pleeg, en iemand wat met die geskeide vrou trou, pleeg ook egbreuk.”

In Mat 5:27-32 vertel Jesus vir ons dat ’n onkuise lewe reeds begin met die begeertes van ons hart en dat die nagevolge van ’n egskeiding baie hartseer meebring.

       Mat 5:33-37

Die aflê van ’n eed

³³“Verder het julle gehoor dat daar van die ou tyd af aan die mense gesê is: ‘Jy mag nie jou eed verbreek nie, en ’n eed in die Naam van die Here moet jy nakom.’  ³⁴Maar Ek sê vir julle: Moet glad nie ’n eed aflê nie, nie by die hemel nie, want dit is die troon van God; ³⁵nie by die aarde nie, want dit is die rusplek vir sy voete; nie by Jerusalem nie, want dit is die stad van die groot Koning. ³⁶Jy moet ook nie jou kop op die spel plaas as jy ’n eed aflê nie, want jy kan nie een haar wit of swart maak nie. ³⁷Laat julle ‘ja’ eenvoudig ‘ja’ wees en julle ‘nee’, ‘nee’. Wat meer gesê word as dit, kom van die Bose.”

In Mat 5:33-37 sê Jesus vir ons dat ons betroubaar moet wees. Dit moenie nodig wees dat ons iemand met eedswering moet oortuig dat ons betroubaar is nie. Ons lewenswyse moet mense daarvan oortuig.

       Mat 5:38-48

Vergelding

38“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘’n Oog vir ’n oog en ’n tand vir ’n tand.’  39Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle nie teen ’n kwaadwillige mens verset nie. As iemand jou op die regterwang slaan, draai ook die ander wang na hom toe. 40As iemand jou hof toe wil vat om jou onderklere te eis, gee hom ook jou boklere. 41As iemand jou dwing om sy goed een kilometer ver te dra, dra dit vir hom twee kilometer. 42Gee aan hom wat iets van jou vra, en moet hom wat van jou wil leen, nie afwys nie.”

Liefde vir die vyand

⁴³“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘Jou naaste moet jy liefhê en jou vyand moet jy haat.’⁴⁴Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat vir julle vervolg, ⁴⁵sodat julle kinders kan wees van julle Vader in die hemel. Hy laat immers sy son opkom oor slegtes en goeies, en Hy laat reën oor dié wat reg doen en oor dié wat verkeerd doen. ⁴⁶As julle net dié liefhet wat vir julle liefhet, watter loon kan julle dan nog verwag? Maak die tollenaars nie ook maar net so nie? ⁴⁷En as julle net julle broers groet, wat doen julle meer as ander? Maak die heidene nie ook maar net so nie?

⁴⁸“Wees julle dan volmaak soos julle hemelse Vader volmaak is.”

In Mat 5:38-48 sê Jesus vir ons dat liefde vir jou vyand baie groter waarde as vergelding het.

       Mat 6:1-4

As julle armes help

¹ “Moenie julle godsdienstige pligte in die openbaar nakom om deur mense gesien te word nie, want dan kry julle geen beloning van julle Vader wat in die hemel is nie.

²“As jy byvoorbeeld armes help, moet dit nie uitbasuin nie. Dit doen die skynheiliges in die sinagoges en op straat, sodat mense met lof van hulle kan praat. Dit verseker Ek julle: Hulle het hulle beloning klaar weg. ³Nee, as jy iets vir die armes gee, moet jou linkerhand nie weet wat jou regterhand doen nie, ⁴sodat jou goeie daad verborge kan bly. Jou Vader wat sien wat verborge is, sal jou beloon.”

In Mat 6:1-4 sê Jesus vir ons dat ons opreg moet wees in ons hulp aan ander mense. As ek met ’n groot gebaar mense help sodat ander kan sien hoe goed ek is, is ek skynheilig. Wanneer ek behoeftige mense help behoort dit op so ’n manier plaas te vind dat niemand behalwe ek en die Here weet wie dit is nie.

       Mat 6:5-13

As julle bid

⁵“Verder, as julle bid, moet julle nie soos die skynheiliges wees nie. Hulle hou daarvan om in die sinagoges en op die straathoeke te staan en bid sodat die mense hulle kan sien. Dit verseker Ek julle: Hulle het hulle beloning klaar weg. ⁶Nee, as jy bid, gaan na jou kamer toe, maak die deur toe en bid tot jou Vader wat jy nie kan sien nie. Jou Vader wat sien wat verborge is, sal jou beloon.

⁷“Wanneer julle bid, moet julle nie soos die heidene ’n stortvloed van woorde gebruik nie. Hulle verbeel hulle, hulle gebede sal verhoor word omdat hulle baie woorde gebruik. ⁸Moet dan nie soos hulle maak nie, want julle Vader weet wat julle nodig het, nog voordat julle dit van Hom vra.

⁹“So moet julle bid:

Ons Vader wat in die hemel is,

laat u Naam geheilig word;

¹⁰laat u koninkryk kom;

laat u wil ook op die aarde geskied,

net soos in die hemel.

¹¹Gee ons vandag

ons daaglikse brood;

¹²en vergeef ons, ons oortredings

soos ons ook dié vergewe

wat teen ons oortree;

¹³en laat ons nie in versoeking kom nie

maar verlos ons van die Bose.

Aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in ewigheid. Amen.

In Mat 6:5-13 sê Jesus vir ons hoe ons met God behoort te praat. Hier sien ons dat daar balans moet wees in ons gesprekke met God en dat my gebede nie net moet handel oor dit wat ek van God vra nie, maar dat dit in hoofsaak moet gaan om te vra na God se wil vir my lewe en dat ek nie voorskriftelik moet wees teenoor God nie.

       Mat 6:14-15

¹⁴“As julle ander mense hulle oortredings vergewe, sal julle hemelse Vader julle ook vergewe. ¹⁵Maar as julle ander mense nie vergewe nie, sal julle Vader julle ook nie julle oortredings vergewe nie.”

In Mat 6:14-15 keer Jesus weer terug na vergifnis toe. Vergifnis is een van die sentrale temas dwarsdeur die Bybel. As ons nie wil vergewe nie, sal ons ook nie God se vergifnis aan ons verstaan nie.

Slot

Dit help nie om net vir mense vertel om in God te glo en dat dit ’n verskil in hul lewens sal maak nie. Mense moet God en die verskil wat dit maak in ons lewens raaksien. Kom ons wees sout vir die aarde en die lig vir die wêreld. Kom ons leef so dat ongelowiges hul ongeloof in God bevraagteken.

Amen

Vertrou op die Here in 2014 sodat ons vir ander ’n seën kan wees

5 Jan 2014 (GKE) Gen. 11:27 – 12:9 tv Gen. 12:3b

Sing    Lofsang: Ps. 91-1:1 & 6

           Na wet:    Ps. 99-1 v 1  & 5

           Na gebed Sb. 15-7 v 4 & 5

           Slotsang  Ps. 46-1 v 1 & 6

Inleiding

2014 lê uitgestrek voor ons. Kenners gee oorsigte oor wat ons in die komende jaar kan verwag, maar een ding is seker, ons nie weet wat die jaar vir ons gaan inhou nie! Hoe beplan mens die jaar as die enigste sekerheid wat jy het is dat jy nie regtig weet wat in hierdie jaar vir jou voorlê nie? Die enigste sinvolle manier is om te glo dat jy hulp sal ontvang om wat ook al oor jou pad kom te kan hanteer. Jy moet jou vertroue op iets of iemand stel sodat jy die storms wat gaan kom, sal kan hanteer.

Ten spyte daarvan dat ons nie regtig weet wat in die jaar vir ons voorlê nie, het ons tog sekere doelwitte wat ons in die komende jaar wil bereik. Ons kinders wil die volgende standerd in die skool deurkom en vir sommige lê die finale skooljaar voor. Ander wil begin met universiteit of selfs ’n werk. Party van ons grootmense het baie spesifieke doelwitte wat ons wil bereik terwyl daar ook van ons is wat weet dat ek teen die einde van die jaar nie presies dieselfde mens gaan wees wat ek nou is nie. Ek gaan ouer wees en hopelik sal ek so bietjie meer lewenswysheid hê.

Vertrou op die Here

Ek wonder wat in Abram se gemoed omgegaan het toe die Here vir hom gesê het:

“Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys.

In die verhaal hier in Genesis 12 hoor ons egter nie wat in Abram se gemoed omgegaan het nie. Wat ons wel weet is dat hy gehoorsaam was aan die Here en dat hy op Hom vertrou het op die onbekende pad wat vir hom voorgelê het.

Abram het toe weggetrek, gehoorsaam aan die woord van die Here, en Lot het saam met hom getrek.

Voor hierdie ontmoeting met God het Abram Hom nie geken nie. Abram is een van die geloofshelde waarvan daar meer as 300 keer melding gemaak word in die Bybel. Ons vergeet dus maklik dat hy eers op 75 jarige ouderdom die Here leer ken het. Hy het groot geword in ’n huis waarin sy pa Tera afgode aanbid het, heelwaarskynlik die maangod Sin wat in Ur sowel as in Haran vereer is. Dink net hoe aangrypend hierdie roeping van ’n God was wat vir Abram tot op daardie stadium onbekend was.

Die Here kom met twee spesifieke opdragte na Abram toe gekoppel aan sekere beloftes by elkeen. Die eerste opdrag was:

Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys.

Die Here het met hierdie roeping van Abram ’n baie spesifieke doel gehad. Sy gehoorsaamheid het ’n groot seën tot gevolg gehad. Die drie beloftes wat met hierdie roeping gepaard gegaan het was

i.  ’n Groot nageslag

ii.  ’n seëning vir Abram en

iii. dat die Here hom ’n man van groot betekenis sou maak.

Die gehoorsaamheid aan die eerste opdrag het hom in staat gestel om die tweede opdrag na te kom:

jy moet tot ’n seën wees

Weereens is daar drie beloftes:

i.  Ek sal seën wie jou seën

ii.  hom vervloek wat jou vervloek

iii. In jou sal al die volke van die aarde geseën wees.

Met ander woorde, as Abram die Here vertrou sal die Here hom in staat stel om die opdrag na te kom. Dit is dus nie Abram wat seën uitdeel nie, dit kom van die Here af. Verder sal die Here hom beskerm teen vyande wat hom vervloek. Hy wil Abram as instrument gebruik om sy seën na die mensdom te bring.

Ons kan hierdie roeping van Abraham soos volg opsom: God sê vir Abram “vertrou My want Ek wil jou gebruik om My seën op die mensdom uit te stort.” Dink net bietjie na oor hoe ’n groot besluit dit vir Abram moes gewees het. Hy moes alles wat vir hom bekend was agterlaat en ’n nuwe begin aanpak. Verder het hy ook nie presies geweet waarheen hy op pad was nie en dit in opdrag van ’n God wat hy tot nou toe nog nie geken het nie! Hoe sou jy reageer het as jy in Abram se skoene was?

Abram se reaksie wys vir ons wat ’n ware geloof is. Hy het die Here vertrou soos ons hoor in Gen. 12:4-5:

Abram het toe weggetrek, gehoorsaam aan die woord van die Here, en Lot het saam met hom getrek. Abram was vyf en sewentig toe hy uit Haran weggetrek het. Hy het sy vrou Sarai en sy broerskind Lot en al die besittings wat hulle bymekaargemaak het en al die slawe wat hulle in Haran aangeskaf het, saamgevat en hulle het weggetrek na Kanaän toe.

In Heb. 11:1 verduidelik die Here vir ons wat geloof is:

Om te glo , is om seker te wees van die dinge wat ons hoop , om oortuig te wees van die dinge wat ons nie sien nie.

Dit is wat Abram gedoen het soos ons hoor in Heb. 11:8

Omdat Abraham geglo het, het hy gehoor gegee toe God hom geroep het om weg te trek na die plek toe wat hy as erfdeel sou ontvang. Hy het weggetrek sonder om te weet waar hy sou uitkom.

Toe Abram wel by sy bestemming uitgekom het, het hy met ’n skok ontdek dat die land reeds deur die Kanaäniete bewoon is. Die Here het hom egter gerusgestel soos ons hoor in Gen. 12:7

“Aan jou nageslag gee Ek hierdie land.”

Aan hierdie belofte het Abram vasgehou. Die Here se tydsberekening werk baie maal anders as ons sin. Abram het vasgehou aan God se belofte sonder om te sien hoe dit vervul is soos ons hoor in Heb. 11:13

Terwyl hulle steeds geglo het, het al hierdie mense gesterwe sonder om te verkry wat beloof is, maar hulle het dit uit die verte gesien en daaroor gejuig, en hulle het erken dat hulle hier op aarde slegs vreemdelinge en bywoners is.

Dit is wat dit beteken om die Here te vertrou. Ons sien nie altyd die groter prentjie waarmee Hy besig is nie. Ons moet egter doen waarvoor Hy ons roep met die vaste vertroue dat Hy ook met dit wat Hy van ons vra, besig is om sy doel te bereik.

Wees ’n seën vir die volke van die aarde.

Hoe het Abram gehoor gegee aan die opdrag van die Here om ’n seën te wees vir die volke van die aarde? Hy het gedoen wat die Here van hom gevra het. Hy het geglo en daardie geloof uitgeleef. Toe hy by die Kanaäniete se aanbiddingsplek in Sigem aangekom het, het hy ’n altaar vir die Here gebou. Met ander woorde hy het die Here se naam uitgedra te midde van die afgodsdiens in daardie land. Toe hy by Bet-El kom, het hy dit weer gedoen.

Wat was die Here se groter doel wat Abram nie gesien het nie? Uit sy nageslag is die Verlosser amper 2 000 jaar later gebore wat sou kom om die Koninkryk van God weer te vestig om sodoende die wêreld wat deur die vyand ingeneem is, terug te neem vir God. Abram het met sy altare wat hy opgerig het, begin om Kanaän terug te neem van die heidense afgodsaanbidding. Selfs dit het Abram nie in sy leeftyd gesien nie. Die seën wat die Here deur Abram gebring het, is dat die uitverkore kinders van God weer deur Jesus Christus na God toe gebring word.

Ons opdrag vir 2014

Wat sê hierdie roeping en seën van Abram vir ons vir die jaar wat voorlê? Die Here se opdrag aan Abram was: “Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys.” Met ander woorde: “vertrou My en kom weg van die heidense invloed op jou lewe.”

Wat is die Here se roeping vir ons? “Vertrou My en kom weg van die wêreldse manier van dink waarin julle vasgevang is. Maak julle los van die najaag na wêreldse goed en besittings.” Is ons bereid om die Here te vertrou op die onbekende pad wat in 2014 vir ons voorlê? Is ons bereid om ons los te maak van die wêreldse invloed in ons lewens?

Die tweede opdrag aan Abram was om ’n seën te wees. Hy was ’n seën deurdat hy die Here se naam aangeroep en uitgedra het te midde van die heidense wêreld om hom. So het hy die Here se aanspraak op sy eiendom help vestig. Deur sy gehoorsaamheid is die Verlosser uit sy nageslag gebore.

Wat is die Here se tweede opdrag aan ons? Jesus se laaste opdrag aan sy kerk voor Hy opgevaar het, was: (Mat 28:19-20)

Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels: doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees, en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld.”

Hoe gaan die Gereformeerde Kerk in Empangeni ’n verskil in hierdie wêreld maak in 2014? Gaan ons die Here vertrou, selfs met die wete dat ons nie noodwendig enige resultate op ons werk gaan sien nie? Gaan ons wegbreek van die wêreldse manier van doen en dink? Gaan ons ’n seën vir die wêreld in 2014 wees? Gaan ons soos Abram ook gehoorsaam aan die Here se roeping wees?

Kom ons Vertrou op die Here in 2014 sodat ons vir ander ’n seën kan wees.

Amen