Elke gelowige is geroepe om die heerskappy van God op elke lewensterrein met sy hele lewe te verkondig.

8 Jul 2012 (RB)

Skriflesing: Jer. 32:26 – 33:26 Teksverse: Jer. 32:30 en Jer. 32:40 en 3:8

Sing    Lofsang:    Ps. 89 v 1 & 2     (OAB)

           Na wet:       Ps. 103 v 1 & 2   (OAB)

           Na gebed   Ps. 119 v 7&19  (OAB)

           Slotsang     Ps. 32 v 1 & 3     (OAB)

Inleiding

Maak God nog ’n verskil in ons lewe? As Christene aanbid ons die Skeppergod en ons bely dat Hy almagtig is, dat Hy in Jesus Christus ons Vader geword het. Ons glo dat dit Hy is wat ’n verskil in die wêreld kan maak. Tog leef ons dikwels asof Hy nie bestaan nie. Ons doen nie moeite om met Hom te praat nie en ons is traag om na sy stem te luister. Ons gaan Sondae kerk toe, maar vergeet van Maandag tot Saterdag feitlik heeltemal van sy bestaan.

Ons glo nie in die bestaan van afgode nie, maar ons vertrou ook nie juis op God vir elke oomblik van die dag nie. Die volkome beheer van ons lewens berus by ons en nie by Hom nie. In ons teksgedeelte hoor ons dat God volkome beheer oor ons lewe alleen vir Hom opeis. Hierin openbaar God Homself as die Heilige God wat sonde nie kan verdra nie, maar ook as die God wat ons geken het nog voordat ons gebore was en wat ons nooit sal verlaat nie, selfs nie wanneer ons ter wille van ons geloof moet ly nie. Wanneer ons die realiteit van God in ons lewens ervaar sal ons ook outomaties ons roeping uitvoer om as kerk van die Here om die heerskappy van God op elke lewensterrein met ons hele lewe te verkondig.

Historiese agtergrond

Die historiese agtergrond van ons teksgedeelte is soos volg: Dit is 587 vC die tiende jaar waarin Koning Sedekia regeer en dieselfde jaar dat die stad ingeneem sou word en die Jode in Ballingskap weggevoer sou word waar hulle vir 70 jaar sou bly voordat hulle na hul land kon terugkeer. Die Noordelike ryk of die 10 stammeryk Israel is reeds ongeveer 100 jaar vantevore deur Assirië in ballingskap weggevoer. Op hierdie stadium is die Babiloniërs besig om Jerusalem te beleer waar hulle stelling rondom die stad ingeneem het. Die prentjie lyk maar donker vir die Jode. Tog glo hulle en veral Koning Sedekia dat die Here nie sal toelaat dat die Babiloniërs hulle sal oorrompel nie. Jeremia was in gevangeskap omdat bly verkondig het dat die Babiloniërs die stad gaan inneem. Koning Sedekia vra vir Jeremia waarom hy so negatief is en dan antwoord Jeremia dat daar geen keer is aan wat noodwendig moet gebeur nie soos ons hoor in Jer. 32:28:

So sê die Here: Ek gee hierdie stad in die mag van die Galdeërs, in die mag van koning Nebukadnesar van Babel. Hy sal dit verower.

In hierdie gedeelte hoor ons dat God se Heiligheid vereis dat sonde gestraf moet word. God is egter nie net regverdig nie, maar Hy is ook genadig en dit is dan ook die twee aspekte waarby ons in die prediking gaan stilstaan, naamlik die werklikheid van sonde en God se genade.

Is sonde vir my nog ’n werklikheid?

In Jer. 32:26 tot 35 hoor ons dat die inwoners van Jerusalem gestraf gaan word oor hulle sonde. Die Jode het gedink hulle kan maar doen wat hulle wou en sonde doen. Daarom wys die Here hulle baie pertinent op hulle sonde soos ons hoor in Jer. 32:32:

Die mense van Israel en Juda het My getart met al die verkeerde dinge wat hulle gedoen het, hulle, hulle konings, hulle amptenare, hulle priesters, hulle profete, elkeen in Juda, al die inwoners van Jerusalem.

Is dit nie ook maar die probleem van ons tyd nie? Met die mond bely ons God, maar ons leef asof Hy nie bestaan nie. Die moderne mens wil nie weet van sonde nie. Die ongelowige sal baie vinnig vir jou sê dat jy nie veroordelend moet wees nie wanneer jy van sonde praat. Die gelowige aan die ander kant wil ook nie eintlik van sonde hoor nie. God is dan ’n God van liefde. Moenie vir ons van die Ou Testamentiese God preek wat vol oordeel is nie! Daarmee verloor ons baie gerieflik; net soos die Jode van ouds; die werklikheid dat God regverdig en heilig is. Hy kan geen sonde verdra nie. Sonde MOET gestraf word! Die straf vir sonde is die ewige dood weg van God. Besef ons werklik hoe ernstig sonde is en wat die gevolge daarvan is?

Hiermee saam moet ons net weer mooi verstaan wat sonde werklik is. In Jer. 32:34 & 35 hoor ons presies wat sonde werklik is:

Hulle het hulle afskuwelike afgode in die huis gesit waaroor my Naam uitgeroep is en so het hulle my huis verontreinig. Hulle het hoogtes vir Baäl gebou in die Ben-Hinnomdal om hulle seuns en dogters vir Molek as offers te laat verbrand. Ek het hulle dit nie beveel nie; so ’n afskuwelike gedagte om vir Juda te laat sonde doen, het nie eens by My opgekom nie.

Ons mag dalk nou dink dat ons nie meer afgode aanbid nie. Ons bring tog nie meer offers aan Baäl nie.

Maar ons moet insien dat afgodery vandag nog net so aktief is as wat dit in die tyd van die Jode was. Mens dien afgode wanneer jy iets in die plek van God aanbid of anders gestel wanneer iets in jou lewe belangriker as God word. Maartin Luther het gesê: “dit waaraan jy bereid is om die meeste van jou tyd en geld te spandeer is op die uiteinde jou god, al sê jy ook dat jy ’n ander een aanbid!” In die tyd van die Jode het hulle Baäl, die vrugbaarheidsgod in die plek van God aanbid. Doen ons dit nie vandag nog met die permissiwiteit wat so algemeen geword het nie?

Die Jode het hulle kinders vir Molek as offers laat verbrand. Offer ons nie ook maar ons kinders op wanneer ons hulle maar net laat begaan nie? In pleks van liefde en aandag oorlaai ons, ons kinders met al wat wêreldse goed is en leer ons hulle daarmee om die afgod van materialisme en geld te aanbid. Wanneer ons self daardie afgod aanbid dan stel ons mos die voorbeeld vir ons kinders. Is dit nie maar so dat kinders doen wat ons doen en nie doen wat ons sê hulle moet doen nie?

Wanneer ons leef asof God nie bestaan nie is ons besig met afgodery. Wanneer die eie ek in my lewe so belangrik word dat dit die enigste ding is waarop ek fokus, dan is dit ook afgodery. Wanneer ek eksklusief op myself en my behoeftes en wat van my verlang word fokus. Wanneer ek my verkeerde gedrag en optrede regverdig met “ag dit is nou maar eenmaal hoe ek is en mense moet my maar so aanvaar.” As ek in weerwil van God se opdrag weier om my broeder of suster te vergewe soos Hy byvoorbeeld in Kol. 3:13 vir ons sê:

Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Soos die Here julle vergewe het, moet julle mekaar ook vergewe.

’n Baie goeie toets om te bepaal of ek die afgod van die eie ek aanbid is: “het ek nou enigsins gedink hoe my broeders of susters gesondig het na aanleiding van die voorbeelde wat nou genoem is? Hoogmoed, waar ons maklik die sonde by ander raaksien terwyl ons dit nie by onsself raaksien nie, is sonde! Hoe dikwels is ons nie ook maar self skuldig aan die sondes wat ons so maklik by ander raaksien nie?

Genadiglik is God nie net regverdig nie, maar Hy is ook genadig!

Hoe groot is God se genade?

In Jer. 32:40 hoor ons:

Ek sal nooit ophou om aan hulle goed te doen nie en Ek sal in hulle die begeerte lê om My te dien en nie van My af weg te draai nie.

In Jer. 33:8 hoor ons:

Ek sal hulle reinig van al die sondes waarmee hulle teen My oortree het en al hulle sondes vergewe waarmee hulle teen My oortree het, en in opstand gekom het.

Deur die Heilige Gees verander God ons op grond van sy groot genade. Ons vergeet dit so maklik en die hoogmoed van die eie ek kry so maklik weer die oorhand in ons lewens. Wanneer ons uit God se genade begin leef dan trap ons so maklik in die strik van hoogmoed waar ons begin trots word op die goeie werke wat ons wel doen. Dan begin ons so maklik dink dat God ons iets skuld terwyl ons so maklik vergeet dat ons beste werke nog steeds so vol sonde is dat dit nie vir ’n oomblik voor God se heiligheid kan bestaan nie. ’n Christin kan en mag nie roem oor die goeie wat hy doen nie. Hy kan enkel en alleen maar net dankbaar wees oor God se genade wat in sy lewe werksaam is.

Dit is alleen op grond van God se genade wat Hy in Christus vir ons gedoen het dat ons enigsins vanuit sy genade begin leef. In Jer. 33:15 hoor ons:

In daardie dae, in daardie tyd, sal Ek vir Dawid ’n wettige afstammeling gebore laat word en hy sal in die land reg laat geskied en reg doen.

In die geslagsregister waaruit Christus gebore word soos ons hoor in Mat 1:1-17 sien ons dat hierdie belofte in Christus vervul is. Christus is die ewige Koning wat uit die geslag van Dawid gebore is. Hy is die Koning wat die gevolge van ons sondes op Hom geneem het sodat ons vlekkeloos voor God kan staan. Christus het ons sondes op Hom geneem en sy heiligheid en geregtigheid vir ons gegee sodat ons kan lewe. Daarom moet God die middelpunt van ons lewens wees. Christus se evangelie, dit wil sê die goeie nuus dat Hy my sondes op Hom geneem en vir my lewe gegee het, is nie die eerste stap in ons nuwe lewe saam met God nie. Die evangelie van Jesus Christus is die spilpunt waarom my hele lewe draai.

Slot

Geliefdes kom ons sien weer raak watter verskil God in ons lewens maak. Neem God ernstig op wanneer Hy in Jer. 33:33 sê:

Roep My aan, Ek sal jou antwoord en jou vertel van groot en onverstaanbare dinge waarvan jy nie weet nie.

Ons is geroepe om die heerskappy van God op elke lewensterrein met ons hele lewe te verkondig. Kom ons leef elke dag uit die geskenk van God se groot genade wat Jesus Christus vir ons deur sy kruisdood en opstanding gebring het. Kom ons gryp dit vas met die geloof wat God, die Heilige Gees aan ons gegee het. Kom ons leef asof Christus gister gesterf het en vandag uit die graf opgestaan het en more weer kom op die wolke soos Hy beloof het.                                      Amen

In Christus is ons nou kinders van God en nie meer slawe nie

27 Jun. 2012 (RB)

Skriflesing: Gal. 2:11-21 & Gal. 5:13-26

Teksverse Gal.52:16 & 5:13 & 16

Sing    Lofsang:   Ps. 9 v 1 & 7       (OAB)

           Na wet:      Ps. 86 v 1 & 3     (OAB)

           Na gebed  Ps. 84 v 1 & 6     (OAB)

           Slotsang    Ps. 18 v 1 & 2     (OAB)

Inleiding

Seerowers laat Suid-Afrikaners vry. Dit is een van die koerant opskrifte hierdie week. Bruno Pelizzari, wat 20 maande gelede saam met sy meisie, Debbie Calitz, deur Somaliese seerowers ontvoer is, het gesê hy is bly om sy vryheid terug te kry. Sou dit nie baie eienaardig wees as hulle twee weer willens en wetens hulself as gyselaars by die seerowers gaan aanmeld het nie?

As mens ’n gevange was en jy word dan vrygelaat wil mens nie maklik weer ’n slaaf of gevange word nie, maar tog is daar so baie gelowiges wat hulself weer slawe maak nadat Christus hulle van die slawerny van sonde vrygelaat het. Dit is oor hierdie eienaardige gedrag van Christene dat Paulus hierdie brief aan die gemeente in Galasië geskryf het.

Daar is twee maniere waarop ’n vrygekoopte gelowige weer ’n slaaf word. Of jy word ’n slaaf van die wet of jy word ’n slaaf van die sonde. Altwee is ewe erg en het verwoestende gevolge in ’n mens se lewe omdat beide mens wegneem van Christus se genade.

Agtergrond

Die gemeente in Galasië het veral die gevaar geloop om weer ’n slaaf van die wet te word. Nadat Paulus die gemeente gestig het en hy daarna weer op ander plekke besig was met sendingwerk het daar dwaalleraars gekom en ’n vals leer in die gemeente ingebring. Dit was Joodse Christene wat gemeen het dat die geloof in Jesus Christus nie genoeg was om deel van God se volk te word nie. Hulle het vir die gelowiges in Galasië gesê dat daar nog bykomende vereistes was waaraan hulle moes voldoen voordat hulle deel van God se volk kon word. So het hulle byvoorbeeld van die gelowiges in Galasië verwag om hulself te laat besny en om die Joodse feesdae stiptelik na te kom soos ons hoor in Gal 4:10:

Julle hou aan om besondere dae en maande, feesgeleenthede en jare te vier.

Dit is dan ook hierdie dwaalleer wat Paulus in sy brief aanspreek. Die kern boodskap in hierdie brief is dat mens alleen op grond van geloof in Jesus Christus vrysgespreek word en dat dit onmoontlik is om self jou verlossing te verdien. Die gevare wat in hierdie brief aangespreek word is vandag nog steeds teenwoordig in die kerk van die Here en daarom is dit noodsaaklik dat ons daarop bedag moet wees.

Wanneer die kerk toelaat dat hulle ingesuig word in hierdie dwaalleer hou hul op om kerk van die Here te wees omdat hulle van die waarheid afwyk. Dan kan hulle ook nie hulle roeping vervul om die evangelie; dit wil sê die goeie nuus van die verlossing in Jesus Christus uit genade alleen; aan die wêreld te verkondig nie. Die twee gevare waaraan ons vandag in die prediking gaan aandag gee is of ’n slaaf van die wet of ’n slaaf van die sonde.

Slaaf van die wet

Hoe word mens ’n slaaf van die wet? Jy word ’n slaaf van die wet wanneer jy bewustelik of onbewustelik begin om allerlei voorskrifte vir jouself en ander voor te hou om die Here te dien soos Petrus byvoorbeeld gemaak het soos ons hoor in Gal. 2:11 & 12:

¹¹Toe Sefas egter later na Antiogië toe gekom het, het ek my openlik teen hom verset omdat sy optrede duidelik verkeerd was. ¹²Voordat daar van Jakobus se mense aangekom het, het Sefas gewoonweg saam met nie-Joodse gelowiges geëet. Maar toe dié mense daar aankom, het hy hom onttrek en hom eenkant begin hou, omdat hy bang was vir die voorstanders van die besnydenis.

Dit spruit voort uit interpretasie van hoe die wette wat Moses in die eerste vyf boeke van die Bybel gegee het nagekom moet word. Neem byvoorbeeld die voorskrif in Eks. 23:19 dat ’n boklam nie in sy ma se melk gekook mag word nie. Die Jode se interpretasie daarvan is dat mens nie vleis en melk of self ’n melkproduk soos kaas mag saam eet nie. Hierdie interpretasie is mensgemaakte reëls. In die praktyk kom dit daarop neer dat jy hierdie reëls MOET nakom, anders is jy jou saligheid kwyt en so word jy ’n slaaf van die wet.

Dit plaas ’n geweldige swaar las op ’n mens omdat ons ten spyte van die beste bedoelings nie 100% getrou al die reëls kan nakom nie. Daarmee saam kom dan die oordeel soos ons hoor in Gal 3:10 wat ’n aanhaling uit Deut. 27:26 is:

Maar almal wat staat maak op die onderhouding van die wet, val onder die vloek, want daar staan geskrywe: “Daar rus ’n vloek op elkeen wat nie stiptelik alles doen wat in die boek van die wet geskrywe staan nie.”

Wat het dit dan nou met ons te doen? Ons hou tog nie meer by die Joodse gebruike van destyds nie. Die beginsel bly egter dieselfde. Sodra mens allerlei reëls en voorskrifte begin voorhou van dit mag en dit mag nie dan raak mens besig met ’n wettiese godsdiens net soos die Judaïste wat daar in die gemeente in Galasië besig was. Is ons kerke se groot stryd met watter berymings ons mag sing en nie mag sing nie ook nie maar besig om op ’n wettiese godsdiens af te stuur nie? Om nou maar ’n enkele voorbeeld te noem.

Wanneer mens so wetties raak, dan word mens gewoonlik ook baie veroordelend teenoor diegene wat nie daarby inpas nie. Dink maar net hoe venynig is gelowiges met mekaar oor die en die ander strydpunte daaroor. En so vertoon ons al hoe meer die karaktereienskappe van ons sondige natuur waar vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring aan die orde van die dag is soos ons hoor in Gal. 5:19-21.

Die troos is egter dat ons nie nodig het om slawe van die wet te wees nie want die Here sê tog baie duidelik vir ons in Gal 2:16:

En tog weet ons dat ’n mens nie van sonde vrygespreek word deur die wet van Moses te onderhou nie, maar alleen deur in Jesus Christus te glo. Ook ons het tot die geloof in Christus Jesus gekom, en dit is hoe ons vrygespreek is: deur in Christus te glo en nie deur die wet te onderhou nie, want geen mens word vrygespreek op grond daarvan dat hy die wet onderhou nie.

Dit is alleen op grond van mens se geloof in Jesus Christus dat ons vrygespreek word!

Wanneer hierdie waarheid so duidelik verkondig word kom die vraag noodwendig op: “Maak hierdie leer van genade dan nie van ons onverskillige mense nie?” Maar net soos ons slawe van die wet kan word, kan ons ook slawe van die sonde word.

Slaaf van die sonde

Hierteen waarsku die Here ons ook baie duidelik soos ons hoor in Gal. 5:13:

Julle, broers, julle is tot vryheid geroep. Moet net nie julle vryheid misbruik as ’n verskoning om sonde te doen nie, maar dien mekaar in liefde.

Christus het ons bevry van die slawebande van die sonde. Daar is geen vryheid in die sondige praktyke van onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid, afgodsdiens, towery, vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap, uitspattigheid en al sulke dergelike dinge nie!

Dit is nie die lewe nie. Dit is die dood! Wanneer Jesus ons vrygemaak het moet ons, ons lewe deur die Heilige Gees laat lei soos ons hoor in Gal. 5:16:

Laat julle lewe steeds deur die Gees van God beheers word, dan sal julle nooit swig voor begeertes van julle sondige natuur nie.

Wanneer ons dit doen dan sal die vrug van die Gees duidelik in ons lewens sigbaar wees soos ons hoor in Gal.5:22:

Die vrug van die Gees, daarteenoor, is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing. Teen sulke dinge het die wet niks nie.

Slot

Geliefdes pasop vir die gevare daarvan om weer ’n slaaf van die wet of ’n slaaf van die sonde te word. Kom ons soek ons vryheid in Jesus Christus en nie in die nakoming van allerlei voorskrifte soos wat ons mag aantrek of nie aantrek nie of dit mag ons op ’n Sondag doen en dit nie. Wanneer ons, ons lewens deur die Gees laat lei dan sal ons outomaties so aantrek dat dit tot eer van die Here strek en sal dit wat ons doen lei tot liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing.

Ons moenie weer slawe van die wet of sonde word nie. Kom ons vind ons vryheid in Jesus Christus want in Christus is ons nou kinders van God en nie meer slawe nie.

Amen

God is Lig – wandel in sy Lig!

17 Jun. 2012 (RB) 15 Jul. 2012 TB

Skriflesing: 1 Joh. 1 Teksverse: 1 Joh. 1:5-7

Sing    Lofsang:  Ps. 100 v 1 & 4   (OAB)

           Na wet:     Ps. 40 v 4            (OAB)

           Na gebed Ps. 119 v 52       (OAB)

           Slotsang   Ps. 119 v 39       (OAB)

Inleiding

Wat verwag die Here van sy kerk? En as ons dit vra impliseer die vraag ook outomaties: “wat verwag die Here van my?” Dit is een van die vrae wat gelowiges oor al die eeue heen vra, veral in krisis tye en wanneer ons lewensbelangrike besluite moet neem. Wat verwag die Here van mense wat Hom opreg wil dien?

In 1 Joh. 1 kry ons ’n antwoord op bogenoemde vraag. Dit was een van die kwessies wat Johannes in sy brief wil opklaar en daarom skryf hy hierdie brief in die vorm van ’n preek omdat dit ten doel het om gemeente te leer. Hulle het ook gesukkel met die vrae “wat verwag God van ons? Wat beteken dit om ’n navolger van Jesus te wees?”

Om hierdie vrae te antwoord gebruik Johannes die beeld “God is lig - wandel in God se lig” en dan verduidelik hy wat dit beteken. Eerstens verduidelik hy wat beteken die stelling “God is Lig” en daarna wat dit beteken om in God se lig te wandel.

God is Lig

Hierdie stelling beskryf vir ons hoe lyk God se karakter en daarmee saam dan ook wat dit vir elke volgeling van Jesus beteken. Die tema van God wat Lig is loop soos ’n goue draad dwarsdeur die Bybel van Genesis 1 tot en met Openbaring 22. Lig staan vir alles wat eie aan God se wese is, dit wil sê vir alles wat reg en goed is. Lig wat goed is teenoor donker wat boos is, dit wil sê alles wat sonde is. Lig is iets konkreets wat wetenskapliks kan meet en bepaal.

Teenoor lig is donker. Donker is egter nie streng gesproke die teenoorgestelde van lig nie. Donker is die afwesigheid van lig en daarom kan mens nie donker meet of bepaal nie. Hoe donkerder dit is hoe minder lig is daar teenwoordig. Mens moet egter die hoeveelheid lig meet om te bepaal hoe donker dit is. Waar daar geen lig is nie is dit absoluut donker. Net so is sonde dit wil sê die boosheid nie die teenoorgestelde van goed en reg nie. Dit is die AFWESIGHEID van goed en reg. “God is Lig” verduidelik vir ons God se absolute heiligheid, dit wil sê daar is geen sonde teenwoordig nie soos ons dan ook hoor in 1 Joh. 1:5

God is lig, en daar is geen duisternis in Hom nie.

God is alles wat sonde nie is nie. God is liefde. Sonde is ’n gebrek aan ware liefde. Hierdie beeld van God is Lig en daar is geen duisternis in Hom nie, is nie maar bloot net ’n teoretiese beeld van God nie. Dit beskryf vir ons ten diepste wie God werklik is. Hy is die suiwer bron van lig. God is volkome heilig en Hy is nie besoedel met die boosheid van byvoorbeeld haat, leuens, vyandskap en al die ander sondes nie. God is suiwer liefde. Daarom is dit ook ’n onsinnige vraag om te vra of God regverdig optree in dit of dat wat Hy doen. Wanneer mens dit vra dan meet mens God se regverdigheid aan ’n maatstaf wat buite God is terwyl God self die maatstaf is waaraan regverdigheid gemeet word.

Dink so daaraan. Toe hulle bepaal het hoe lank een meter is, het hulle ’n maatstok geneem en bepaal dat dit die standaard is. Daardie maatstok word veilig gebere. Mens kan dus nie gaan meet of daardie maatstok een meter is nie, want dit is die maatstaf wat bepaal hoe lank ’n meter is. Enige maatstok wat daarmee verskil is verkeerd. Net so is God die maatstaf wat bepaal wat goed en reg is en enige iets wat daarmee verskil is verkeerd. God is Lig en daar is GEEN donker in Hom nie.

Die duidelikste beeld van God wat lig is, word verteenwoordig in Jesus wat as mens na die aarde gekom het om God se liefde soos ’n lig in ons donker sondige lewens in te skyn. Dit is waarvan Johannes ’n ooggetuie is soos ons hoor in 1 Joh. 1:1-4.

Van die begin af was Hy daar. Ons het Hom self gehoor; ons het Hom met ons eie oë gesien; ja, ons het Hom gesien en met ons hande aan Hom geraak. Hy is die Woord, die Lewe. Die Lewe het gekom; ons het Hom gesien en is getuie daarvan, en ons verkondig aan julle die Ewige Lewe wat by die Vader was en aan ons geopenbaar is. Hom wat ons gesien en gehoor het, verkondig ons aan júlle, sodat julle aan ons gemeenskap deel kan hê. En die gemeenskap waaraan ons deel het, is dié met die Vader en met sy Seun, Jesus Christus. Dit skryf ons sodat ons blydskap volkome kan wees.

Jesus Christus laat die volmaakte lig van God se liefde skyn op ’n donker wêreld wat God nie ken nie. Daar waar God se liefde soos ’n helder lig skyn kan die sonde nie langer bestaan nie. Daar is nie genoeg donkerte in die heelal om die lig van een klein kersie uit te doof nie. Hoeveel te meer sal die donker staande kan bly voor God se suiwer lig van geregtigheid?

Daarom beteken die stellig “God is Lig” ook

Wandel in sy lig

Wandel is ’n mooi Afrikaanse woord wat veel meer beteken as loop. Mens loop van een plek na ’n ander, maar mens wandel deur die lewe van jou geboorte tot aan die einde van jou lewe. Wandel in God se lig beteken dus: lewe jou lewe daar waar God se lig van liefde op jou skyn of nog eenvoudiger, om in God se lig te wandel beteken dat jy jou hele wese , dit wil sê alles wat jy dink, alles wat jy besluit en alles wat jy doen eers meet aan God se standaard. Dit beteken nie dat mens nou skielik volmaak word nie want die Here sê tog baie duidelik in 1 Joh. 1:8:

As ons beweer dat ons nie sonde het nie, bedrieg ons onsself en is die waarheid nie in ons nie.

en in 1 Joh. 1:10 beklemtoon die Here dit:

As ons beweer dat ons nie gesondig het nie, maak ons Hom tot leuenaar en is sy woord nie in ons nie.

Ons is nie die bron van lig nie, maar slegs die spieëls wat God se lig weerkaats. Net soos ’n spieël nie volmaak al die lig weerkaats wat daarop skyn nie, net so is ons in hierdie lewe ook nie volmaak nie. Sommige spieëls het dowwe kolle en weerkaats dus maar flouerig. Die rede waarom ’n spieël lig flou weerkaats is omdat daar iets tussen die spieël en die bron van lig is. Dink byvoorbeeld aan die maan. Dit weerkaats die son se lig op die aarde, maar wanneer die aarde se skaduwee op die maan val kan dit nie die son se lig weerkaats nie. Sonde is soos ’n skaduwee wat op ons val omdat dit soos ’n muur tussen ons en God is en dan is dit onmoontlik om God se lig te weerkaats soos ons hoor in 1 Joh. 1:6:

As ons beweer dat ons aan Hom deel het, en ons lewe in die duisternis, lieg ons en handel ons nie volgens die waarheid nie.

Hoe verder mens dan van God af wegbeweeg, hoe donkerder word dit in mens se lewe. Hoe meer mens sondig hoe verder beweeg mens van God af. As ons uit die donker van sonde in ons lewens wil wegbeweeg moet ons nader aan God se Lig kom. Die enigste manier hoe om dit te doen is deur Jesus Christus soos ons hoor in 1 Joh. 1:7:

Maar as ons in die lig lewe soos Hy in die lig is, het ons met mekaar deel aan dieselfde gemeenskap en reinig die bloed van Jesus, sy Seun, ons van elke sonde.

Hoe doen ons dit prakties? Hoe kom ons nader aan die Lig? Die Here spel dit vir ons uit in 1 Joh. 1:9:

Maar as ons ons sondes bely—Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

Dit is eers wanneer ons bewus word van ons sonde dat ons daarteen kan stry. Ons word bewus van ons sondes wanneer ons, ons lewenswandel meet teen die volmaakte Lig van God se Woord. Mens kan eers die vuil kol op jou gesig raaksien wanneer jy in ’n spieël kyk. Net so kan jy eers die sonde in jou lewe raaksien wanneer jy na dit kyk in die spieël van God se Woord. As ek alles wat ek dink, alles wat ek besluit en alles wat ek doen meet teen die suiwer Lig van God, is die vraag “sal dit aan die standaard voldoen?” Indien nie maak dan soos die Here sê: Bely jou sondes teenoor die Here en weet dat Hy getrou is om ons te vergewe en te reinig van al ons ongeregtighede. Ons moet egter net baie goed onthou dat dit nie hier gaan oor verlossing nie. God gee verlossing uit genade sonder dat ons dit verdien vir elkeen wat glo aan Jesus Christus se dood aan die kruis en sy opstanding. Dit gaan hier oor hoe Jesus ons help om die sonde in hierdie lewe te oorwin. Dit is die pad van heiligmaking wat ons saam met die Here stap. Dit is soos ’n ghrieskol op jou hand. Die eerste keer wanneer jy dit was is dit nog daar, dit is net ligter, maar hoe meer jy dit was hoe ligter word dit totdat dit heeltemal skoon is. Hoe nader ons aan God se lig beweeg hoe minder word die sonde in ons lewens en hoe meer gehoorsaam ons sy heilige Woord.

Slot

Wat verwag die Here van ons as sy kerk? Hy verwag dat ons sal weet dat Hy die enigste bron van ware Lig is, dit wil sê Hy is die enigste bron van waarheid goedheid en regverdigheid is. Ons moet op Hom alleen vertrou. Ons moet met ons lewens al hoe nader aan die Lig beweeg, dit wil sê al hoe nader aan God beweeg sodat die lig van sy liefde deur middel van ons lewens al hoe helderder kan skyn in ’n donker wêreld wat Hom nie ken nie. Ons moet sy liefde weerkaats. Ons beweeg nader aan die lig van God se genade en liefde wanneer ons, ons sondes teenoor Hom bely. Wanneer ons, ons sondes teenoor Hom bely vergewe Hy ons sondes en reinig Hy ons daarvan. Hoe meer ons dit doen hoe nader beweeg ons aan God se lig.

Kom ons vat saam vir die jonger kinders. Net soos lig die donker wegvat, net vat Jesus al die verkeerde en lelike dinge wat ons doen weg. Al wat ons moet doen is om aan Jesus te glo en hoe meer ons dit doen hoe minder word ons sondes in ons lewe. Dan sien die mense wat Jesus nie ken dit raak en dit maak dat hulle Jesus ook wil leer ken. Die belangrikste wat julle moet onthou is “Glo in Jesus Christus”

Geliefdes: God is Lig – wandel in sy Lig!                          

Amen

Hou vas wat julle het, sodat niemand julle kroon wegvat nie

10 Jun 2012 (RB)

Skriflesing: Open. 3:7-13 Teksverse: Open. 3:8 & 11

Sing    Lofsang:   Ps. 145 v 1&9     (OAB)

           Na wet:      Ps. 130 v 1 & 2   (OAB)

           Na gebed  Ps. 9 v 1 & 7       (OAB)

           Slotsang    Sb. 18-7 v 1,11 & 12   (Sb 45)

Inleiding

Een van ons groot bekommernisse is dat kerk op die platteland al hoe kleiner word. Heelwat gemeentes wat baie jare oud is moes hul deure sluit. Dit is ook nie net die Dopperkerk wat krimp nie. Ons broeders en susters in die NG kerk sit met dieselfde probleem. Ons gemeentes is maar klein en onaansienlik. Ons lidmaat getalle is maar klein. Ons sukkel met finansies met begrotings wat maar net nie wil klop nie. Daar is nie vername persone by ons nie. Menslik gesproke lyk die prentjie maar donker vir die kerk op die platteland.

In hierdie brief aan Filadelfia vertel die Here vir ons die verhaal van ’n kerk wat baie in gemeen het met ons plattelandse gemeentes. Filadelfia of Alaseïr soos dit vandag bekend staan lê ongeveer 45km suidoos van Sardis op die hoofposroete langs die Kogamisrivier. Die stad was ook gereeld deur aardbewings geteister en dit is ook ’n paar keer deur aardbewings verwoes en moes dan weer opgebou word. Die gemeente daar was maar klein en onaansienlik. Hulle was arm en daar was ook nie juis vername mense daar by hulle nie. Verder het hulle ook groot teenstand van veral die Joodse gemeenskap, die sogenaamde Judaïste ervaar wat Jesus nie as God aanvaar het nie en wat ook sy lyding verwerp het. Hierdie Judaïste het hulle probeer wysmaak dat hulle geen toegang tot God gehad het nie omdat hulle in Jesus geglo het.

Geleentheid

Wanneer Jesus ’n brief aan die gemeente stuur vertroos Hy dan ook die gemeente. Filadelfia en Smirna is die enigste twee gemeentes wat nie bestraf of vermaan word nie. Dit is ook die enigste twee gemeentes wat vandag nog bestaan. Ten spyte daarvan dat hierdie gemeente maar klein en swak was, was hulle getrou aan hulle opdrag om die evangelie te versprei en het hulle vasgehou aan die boodskap van Jesus se volharding in die lyding tot versoening.

Jesus stel Homself op ’n besondere wyse bekend in sy brief aan die gemeente. Hy begin deur te sê dat Hy die Heilige, die ware God is. Die titel van ware God beklemtoon sy egtheid as God. Die verwysing na die sleutel van Dawid dui sy mag as Messias aan. Hy is die enigste ware God wat in beheer van alles is. Al het die Jode hulle uit die sinagoge uitgesluit is dit net Jesus wat toegang kan verleen na God se volmaakte koninkryk, die nuwe Jerusalem. As Christus die deur oopsluit kan niemand dit toesluit nie. Die verwysing in vers 8 na die deur wat Christus oopgesluit het, het ’n dubbele betekenis. In die eerste plek dui dit daarop dat die gemeente toegang het na die koninkryk van God ten spyte daarvan dat die Jode hulle uit die sinagoge uitgesluit het. Aan die ander kant dui dit ook op hul sendingtaak wat hulle het deurdat die poort na die Ooste vir hulle ooplê.

In ons teksvers sien ons ’n belangrike beginsel wat vir ’n gemeente nodig is om die oop deur wat Christus gee te kan gebruik. Filadelfia was klein en swak. Hulle kon dus nie uit hulle eie vermoë gebruik maak van die oop deur nie. Die belangrikste aspek wat vir elke kerk van alle tye nodig is, het hulle nagekom. Hulle het in geloof bly vashou aan Christus se boodskap van volharding en sy lyding. Dit is die boodskap van die evangelie of goeie nuus dat Jesus Christus vir ons sondes gely het aan die kruis en dat Hy met sy opstanding aan ons ’n nuwe lewe gegee het. Filadelfia het aan hierdie boodskap vasgehou en dit beteken dat hulle Christus nie verloën het nie. Dit is nie hul goeie werke wat hulle gedra het nie. Dit is God se genade in Jesus Christus en hulle het in geloof vasgehou daaraan.

Omdat hulle aan God se genade met geloof vasgehou het, kon hulle groot teenstander hulle nie onderkry nie, want op die uiteinde is dit maar die satan wat mense gebruik om die kerk teen te staan. Die troos is dat hy God nie kan oorwin nie en dat ook hy wat die gelowiges gedurig deur aankla sal moet erken dat God sy kerk liefhet.

Wat sê hierdie brief vir ons? Ons moenie teen ons swakheid vaskyk nie. Die feit dat ons maar min lidmate het en dat ons daarom ook sukkel met ons finansies hoef ons nie te keer om God se opdrag uit te voer nie. In 2 Kor. 12:9 hoor ons dat God se krag tot volle werking kom wanneer ons swak is:

Sy antwoord was: “My genade is vir jou genoeg. My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is.” Daarom sal ek baie liewer oor my swakhede roem, sodat die krag van Christus my beskutting kan wees.

Dit is juis deur ons swakheid wat die Here se krag werk en daarom is ons gemeente se kleinheid en swakheid nie ’n nadeel nie, maar is dit juis ’n voordeel, want nou kan God se krag deur ons begin werk!

Om God se sending opdrag uit te voer moet ons net met geloof vashou aan die evangelie van Jesus Christus. Wat beteken dit prakties? Dit beteken doodeenvoudig dat ons nie spesiale vaardigheid of bekwaamheid nodig het om die evangelie te versprei nie. Al wat ons moet doen is om te glo in Jesus Christus se verlossing en dat ons teenoor almal wat oor ons pad kom kan getuig watter verskil Jesus in my lewe gemaak het. Dit is iets wat elke lidmaat, dit wil sê elke grootmens en elke kind in hierdie gemeente kan doen. Met my lewe wys ek vir die wêreld en met my mond getuig ek teenoor die wêreld watter verskil Jesus in my lewe maak. As Jesus nog nie ’n verskil in my lewe maak nie dan het ek nog nie by sy genade uitgekom nie. Dan is dit nodig dat ek in geloof (wat die Heilige Gees gee) na Hom toe kom en dat ek in geloof die verlossing wat Hy uit genade gee my eie maak.

Belofte

Elkeen wat met geloof vashou aan God se genade deel in die wonderlike belofte wat Hy gee. In die eerste plek is die belofte dat Hy ons in tye van beproewing sal vashou soos ons hoor in vers 10:

Omdat julle aan die boodskap van my volharding in lyding vasgehou het, sal Ek julle ook vashou in die tyd van beproewing wat oor die hele wêreld gaan kom om die bewoners van die aarde op die proef te stel.

Christene word nie gevrywaar van die beproewings wat oor die wêreld kom nie, maar ons het wel die belofte dat God ons sal vashou en sal dra wanneer die beproewings oor ons pad kom.

Die opdrag wat die Here aan sy kerk gee hoor ons in vers 11:

Hou vas wat julle het, sodat niemand julle kroon wegvat nie.

Die kroon waarvan hier gepraat word is die ewige lewe wat God gee. Hier word die beeld van ’n pilaar in God se tempel gebruik. Die gelowige staan stewig net soos ’n pilaar vas staan. Verder word God se Naam op elkeen geskryf. Dit dui op die vaste sekerheid dat elkeen wat glo aan God behoort en dat niks ons uit sy hand kan ruk nie. Hierdie belofte is egter net waar vir diegene wat glo in Jesus Christus en wat sy Naam bely as hul Heiland en Verlosser.

slot

God se krag kom juis tot volle werking wanneer ons swak is. Dit is juis dan wat God se krag in ons lewens sigbaar word en dan kan ek teenoor die wêreld getuig watter verskil Jesus in my lewe gemaak het. Dit is God se genade in Jesus Christus wat vir ons die belofte van die ewige lewe gee. Om deel te hê daarin moet ons luister na wat die Heilige Gees vir ons sê: “Hou in geloof vas aan God se genade.” Laat ons daarom vashou wat ons het sodat niemand ons kroon wegvat nie.

Amen

Leef die nuwe lewe wat God deur genade skenk

3 Jun 2012 (RB)

Skriflesing: 1 Pet. 1:1-16 Teksvers: 1 Pet. 1:3

Sing    Lofsang:   Ps. 33 v 1            (OAB)

           Na wet:      Ps. 38 v 1 & 17   (OAB)

           Na gebed  Ps. 33 v 5 & 11   (OAB)

           Slotsang    Ps. 31 v 4 & 5     (OAB)

Inleiding

Ons noem onself Christene, maar wat beteken dit werklik om ’n Christen te wees? Christenskap beteken tog veel meer as om te sê dat ek aan een of ander kerk behoort en dat ek gereeld op Sondae die eredienste bywoon. Is dit hoe ek myself as ’n Christen sien? As dit die somtotaal van my Christenskap is dan verstaan ek nog nie werklik wat dit beteken om ’n Christen te wees nie! As ek nie verstaan wat dit beteken om ’n Christen te wees nie, dan verstaan ek noodwendig ook nie wat dit beteken dat ’n Christen kerk van die Here is nie.

As ons vra wat beteken dit om werklik ’n Christen te wees, vra ons daarmee saam wat beteken dit om werklik kerk van die Here te wees? ’n Verkeerde idee van wat ’n Christen is bring ook mee dat ek ’n verkeerde idee het van wat kerk is. Dan is die uiterlike simbole en rituele van kerk vir my belangrik. Dan heg ek byvoorbeeld meer aandag daaraan oor watter beryming ons sing of oor watter instrument ons vir die begeleiding van die sang gebruik eerder as wat dit by my gaan dat ek met my sang God loof en prys. Dan stry ek byvoorbeeld daaroor oor watter klere gepas is om “kerk” toe te dra. Dan is die erediens die somtotaal van “kerk” vir my, maar as mens na my lewe kyk dan is die kerk van die Here nie sigbaar nie! Dan lyk my lewe maar net soos die wêreld daarbuite wat onmin stook, wat veroordelend is, wat my eie wil op mense wil afdwing en wat mense veroordeel wat nie by my wil inpas nie.

Die nuwe lewe

As Christen wees en kerkwees dan nie gaan oor die uiterlike simbole en rituele nie, wat beteken dit werklik om ’n Christen te wees? In hierdie eerste brief van Petrus sê die Here vir ons wat dit beteken om ’n Christen te wees. In die eerste plek word mens nie ’n Christen omdat jy so mooi of oulik of belangrik is nie. Dit is ook nie omdat jy iets gedoen het om dit te verdien nie. Dit is op grond van God se genade dat mens ’n Christen word soos ons hoor in 1 Pet. 1:3-4

Aan God, die Vader van ons Here Jesus Christus, kom al die lof toe! In sy groot ontferming het Hy ons die nuwe lewe geskenk deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood. Nou het ons ’n lewende hoop op die onverganklike, onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel ook vir julle in bewaring gehou word.

Christus het die dood, wat die straf vir die sonde is, oorwin met sy opstanding. Daardeur gee Hy aan ons ’n nuwe lewe. Ons ontvang dit sonder dat ons dit verdien het.

Wat beteken dit dat ons ’n nuwe lewe het? Dit beteken dat ons lewe nou radikaal anders lyk as die sondige wêreld waarin ons leef. ’n Christen se lewe skyn soos ’n lig in ’n donker plek. Daarom word ’n Christen se lewe nie meer beheers deur sondige begeertes nie. Losbandigheid en dronkenskap is nie meer deel van sy lewe nie. So ook is vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid en skeuring ook nie meer deel van ’n Christen se lewe nie.

Lyk my lewe radikaal anders as die sondige wêreld waarin ek leef? Wat moet ek doen om te deel in die nuwe lewe wat God vir my gee? Die verkeerde antwoord is dat ek my lewe moet regruk en sorg dat ek ’n beter lewe begin lei. Die Here sê vir ons hoe ons deel kan kry aan die nuwe lewe wat Hy in sy groot genade aan ons gee soos ons hoor in 1 Pet. 1:5

En omdat julle glo, word ook julle deur die krag van God veilig bewaar vir die saligheid wat reeds gereed is om aan die einde van die tyd geopenbaar te word

God se genade is so groot dat Hy selfs die geloof wat Hy vra aan ons gee soos ons hoor in 1 Pet. 1:2:

Soos God die Vader dit vooraf bestem het, het Hy julle uitverkies en deur die Gees afgesonder om aan Hom gehoorsaam te wees en besprinkel te word met die bloed van Jesus Christus.

In sy genade gee God alles wat ons nodig het om deel te kry aan die nuwe lewe wat Hy gee. Daarmee saam gee Hy ook aan ons die verantwoordelikheid om met geloof wat Hy gee vas te gryp aan sy genade.

Die wonderlike troos van God se genade is dat Hy nie net aan ons verlossing skenk nie, maar dat Hy ons ook bewaar soos ons hoor in 1 Pet. 1:5:

En omdat julle glo, word ook julle deur die krag van God veilig bewaar vir die saligheid wat reeds gereed is om aan die einde van die tyd geopenbaar te word.

’n Christen weet daarom ook dat God permanent vir hom sorg en dat hy alles in sy lewe aan God kan toevertrou.

’n Christen is iemand wat die nuwe lewe uit genade van God ontvang deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood.

Watter reaksie veroorsaak die nuwe lewe wat God gee?

Iemand wat die nuwe lewe van God ontvang het kan nie anders as om ’n onblusbare vreugde te ervaar nie. Selfs of dalk veral wanneer dit swaar gaan in sy lewe gee die nuwe lewe mens krag om te getuig van God se liefde en genade. Omdat die geloof wat God gee so belangrik is om daarmee vas te hou aan God se genade, word dit getoets deur swaarkry en lyding soos ons hoor in 1 Pet. 1:6-7:

Verheug julle hieroor, selfs al is dit nodig dat julle ’n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande beproewings sodat die egtheid van julle geloof getoets kan word. Julle geloof is baie kosbaarder as goud, goud wat vergaan. Selfs die suiwerheid van goud word met vuur getoets, en die egtheid van julle geloof moet ook getoets word, sodat dit lof en heerlikheid en eer waardig mag wees by die wederkoms van Jesus Christus.

Swaarkry is nie lekker nie, maar dit is iets wat deel is van elkeen se lewe. Die manier waarop ’n gelowige swaarkry hanteer kan ’n baie sterk getuienis in mens se lewe wees. Petrus verwys herhaaldelik na lyding en beproewings in hierdie brief. Dit gaan hier egter nie om lyding in die algemeen nie. Dit gaan nie oor swaarkry wat as gevolg van siekte of rampe of jou eie sondigheid oor jou pad kom nie. Hier gaan dit oor swaarkry wat ons sou ervaar omdat ander mense teen ons diskrimineer omdat ons aan God gehoorsaam wil wees. Mense wat op die verkeerde pad is wil nie alleen op daardie pad wees nie. Hulle wil graag ondersteuning hê en daarom sal hulle alles in hul vermoë doen om diegene wat die regte ding wil doen af te kraak en te verkleineer. As net een of twee persone in ’n groep die regte pad wil loop, dan sal die res van die groep hul gewoonlik verkleineer en uitstoot.

Wanneer mens egter ’n nuwe lewe by God kry, dan wil mens nie meer saamgaan met die verkeerde dinge van jou sondige natuur nie omdat die Heilige Gees besig is om jou lewe te verander. Wanneer jy in ’n ander rigting loop as wat die meerheid gaan dan moet jy weet dat geloof getoets word. Vertrou jy eerder op God of vertrou jy op mense? Wanneer mens op God vertrou, veral in die aangesig van teenstand en diskriminasie dan besef jy dat om deel te hê aan die saligheid van God nie iets vir eendag is nie, maar dat dit nou reeds ’n werklikheid is. Die nuwe lewe wat God gee maak dit moontlik om ook onder swaarkry te volhard. Dan besef mens dat jy jou vreugde in die Here vind en nie in mense nie. Dit is net God wat jou gelukkig kan maak en nie mense nie daarom sê die Here ook vir ons in 1 Pet.1:14-16:

As gehoorsame kinders moet julle nie julle lewe inrig volgens die begeertes wat julle vroeër gehad het toe julle God nie geken het nie. Nee, soos Hy wat julle geroep het, heilig is, moet julle ook in julle hele lewenswandel heilig wees. Daar staan immers geskrywe: “Wees heilig, want Ek is heilig.”

Slot

Wat beteken dit om werklik ’n Christen te wees? Dit beteken dat ek ’n nuwe lewe ontvang uit God se genade deur Jesus Christus wat die dood oorwin het omdat ek glo. Dit beteken dat ek daardie nuwe lewe leef sodat ek kan besef dat ek nou reeds deel het aan die ewige saligheid saam met God. Geliefdes: Kom laat ons die nuwe lewe leef wat God uit genade skenk.

Amen

Die Here plant sy liefde deur middel van die kerk in ons harte sodat ons sy liefde kan weerkaats na diegene wat Hom nie ken nie

27 Mei 2012 (RB)

Skriflesing: Ef.:3 Teksverse: Ef. 3:6, 10 & 11

Sing    Lofsang:  Ps. 92 v 1            (OAB)

           Na wet:     Ps. 1 v 1 & 3       (OAB)

           Na gebed Ps. 31 v 1 & 17   (OAB)

           Slotsang   Ps. 84 v 3            (OAB)

Inleiding

Wie van ons wil nie graag weet wat die geheim is wanneer ons daarvan hoor nie? Dit is nou maar so dat wanneer ons van ’n geheim hoor, ons gewoonlik baie nuuskierig is om te hoor wat dit beteken. In hierdie gedeelte vertel die Here aan ons ’n geheim wat nog nooit tevore in die geskiedenis aan die mensdom bekend gemaak is nie. Dit is ook net ’n gewone geheim nie, nee dit is ’n geheim wat besig is om die hele wêreld te verander!

Wat is hierdie geheim?

Dwarsdeur ons teksgedeelte word daar na hierdie geheim verwys. Hierdie groot geheim is dat God alle mense baie baie lief het soos ons in ons teksvers hoor:

deur die verkondiging van die evangelie en in hulle verbondenheid met Christus Jesus, word ook mense wat nie Jode is nie, saam met ons deel van die volk van God en lede van die liggaam van Christus, en kry hulle ook saam met ons deel aan wat God belowe het.

Tot op die punt wat hierdie brief aan die gemeente in Efese geskryf is het daar ’n persepsie by die Jode bestaan dat die volk Israel eksklusiewe reg op God het. Dit het inderwaarheid aan die Jode ’n meerderwaardigheids gevoel gegee. Hulle het gedink dat hulle beter as die heidene was. Elkeen wat nie van Joodse afkoms was nie, is ’n heiden genoem, met ander woorde as jy nie deel is van die volk van God nie, dan is jy ’n heiden en dit is net Jode wat deel was van die volk van God. Indien dit waar is, beteken dit dat nie een van ons gered kon word nie! Dan was ons vir ewig verlore!

Die geheim wat die Here egter hier bekend maak is dat ook nie Jode deel kan word van die volk van God. Dit is nie jou afkoms wat bepaal of jy deel is van God se uitverkore volk nie, maar wel jou verbondenheid aan Jesus Christus. Die Evangelie is vir alle nasies beskore.

Evangelie beteken die Goeie Nuus van God se liefde soos ons hoor in Joh. 3:16:

“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Die groot geheim wat hier bekend gemaak word is dat God ook vir my baie lief het. As gevolg van die sonde is ons bang vir God en sy straf. Hy het tog immers gesê dat die straf vir ons sondes die ewige dood is! Die geheim wat God hier aan ons bekend maak is dat ons nie vir God bang hoef te wees nie omdat Hy ons oneindig baie lief het. Maak nie saak wie of wat ek is nie, God het my lief! Hierdie geheim moet nou aan die hele wêreld bekend gemaak word.

Hoe moet hierdie geheim bekend gemaak word?

Die Here sê vir ons dat hierdie geheim deur sy kerk aan die wêreld bekend gemaak moet word soos ons hoor in Ef.. 3:10&11:

Maar nou het God die ryke verskeidenheid van sy wysheid deur die kerk bekend laat word aan elke mag en gesag in die hemelruim, soos Hy Hom van ewigheid af al voorgeneem het om dit deur Christus Jesus, ons Here, tot uitvoering te bring.

Verder sê die Here vir ons in Ef. 3:7 dat hierdie werk wat Hy aan sy kerk toevertrou het ’n groot voorreg is. Paulus het besef watter groot voorreg dit was en daarom het hy die hele Asië deur gereis om hierdie opdrag van die Here uit te voer.

Hy was selfs in die tronk gegooi omdat hy die Evangelie verkondig het, maar dit het hom nie ondergekry nie. In hierdie brief leer die Here ons wat dit werklik beteken om kerk van die Here te wees. Ons het so dikwels ’n verkeerde idee van wat dit beteken om kerk van die Here te wees. Dit gaan so dikwels net om my en watter voordeel ek uit die kerk kry. Dit is dan wanneer ek gedurig krities is oor alles wat in die kerk gebeur.

Dit is dan wanneer ek so maklik vinger wys en indien ek enigsins van my negatiewe kritiek af kan wegkom dan is dit gewoonlik julle of hulle moet sorg dat hulle dit of dat doen of verander. Dit kom nie eers by my op dat dinge nie na my smaak verloop nie omdat ek nie bereid is om bietjie my moue op te rol en iets te doen nie. Nee dit is baie lekkerder om eerder kritiek te lewer op die werk wat ander doen. Dan gaan dit nie om die Here se opdrag om die Evangelie uit te dra nie. Dit gaan net oor my en watter voordeel ek daaruit kan kry.

’n Verdere gevolg van sulke denke is dat mense dikwels die houding in neem dat hulle nie deel van die kerk wil wees nie. Dit is dan ook wanneer hulle daardie hoogmoedige houding het van “ek wil niks met daardie skynheilige klomp in die kerk te doen hê nie! Ek dien die Here by myself en ek het nie die kerk daarvoor nodig nie.” As iemand so redeneer dan sê so ’n persoon eintlik dat hy beter is as die mense wat hy so kritiseer. Die probleem hiermee is dat iemand wat so ’n houding in neem ongehoorsaam is aan Christus, want Christus vergader die uitverkorenes deur middel van sy kerk met sy Woord en Gees. Verder is daar ’n groot klomp selfsug betrokke deurdat die persoon nie bereid is om sy gawes en liefde met ander gelowiges te deel nie.

Wanneer hierdie tipe hoogmoed aanwesig is by mense binne die kerk of by diegene wat hulself van die kerk afsonder dan is dieselfde sondige houding by hulle teenwoordig as wat daar by die Jode was. Hulle dink dat God eksklusief net vir hulle bedoel is. Die Here wys vir ons in hierdie gedeelte dat hoogmoed en selfsug nie plek het sy kerk nie. Die kerk van die Here moet nederig wees soos ons hoor in Ef. 3:8

Hoewel ek die geringste van al die gelowiges is, het Hy aan my hierdie voorreg gegee om aan die heidennasies die evangelie van die onpeilbare rykdom van Christus te verkondig.

Die kerk van die Here (dit wil sê ons as gelowiges) moet aan die Here gehoorsaam wees en nie ons eie selfsugtige begeertes najaag nie. Die taak wat die Here aan ons as sy kerk gegee het is om die liefde wat Hy in ons geplant het aan die wêreld te weerkaats. Met ander woorde ons moet aan die wêreld van God se liefde vertel, sy liefde wat Hy deur Jesus Christus vir ons bewys het. Ons moet deur middel van ons optrede God se liefde wys. Die wêreld word gedryf deur selfsug en die eie ek. Die kerk word gedryf deur liefde en omgee vir ons medemens.

Ons moet ongelukkig erken dat ons so dikwels deur selfsug en hoogmoed gemotiveer word en dat ons nie aan die Here gehoorsaam is nie.

Waar kry ons krag vandaan om die groot geheim van God se liefde aan die wêreld te verkondig?

In die gebed van Paulus vir die kerk van die Here wys Hy vir ons waar ons krag vandaan kom om aan Hom gehoorsaam te wees soos ons hoor in Ef.3:14-21:

Daarom kniel ek in gebed voor die Vader 15aan wie die hele gemeenskap van gelowiges in die hemel en op die aarde sy bestaan te danke het. 16Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, 17dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon en dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees. 18Mag julle in staat wees om saam met al die gelowiges te begryp hoe wyd en ver en hoog en diep die liefde van Christus strek. 19Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan, en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.

20Aan Hom wat deur sy krag wat in ons werk, magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink, 21aan Hom kom die eer toe, in die kerk, deur ons verbondenheid met Christus Jesus, deur al die geslagte heen tot in alle ewigheid. Amen.

Slot

Geliefdes, kom laat ons deur die krag van die Heilige Gees wegbeweeg van ons selfsug en hoogmoed. Kom laat ons gehoorsaam wees aan ons Here. Kom ons vertel aan die wêreld deur ons woorde en deur ons optrede van God se groot liefde. Kom laat ons die wêreld vertel:

“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Amen