Geseënd is die wat weet hoe afhanklik hulle van God is

Datum: 2 Feb. 2020 GKE

Mat. 5 v 1 – 12

Teksverse Mat. 5 v 3 & 10

Is jy 'n burger van die Koninkryk van God? Wil jy ook deel in die seëninge wat burgers van die Koninkryk van God ontvang?

In die Bergrede hoor ons wat die sleutel is om te deel in seëninge van die Koninkryk van God. Die Bergrede is seker een van die grootste preke van alle tye. Jesus het sy bediening begin met die aankondiging: “Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom” soos ons in Mat. 4 v 17 hoor. In Mat. 5 tot 7 wat ook as die Bergrede bekend staan hoor ons nou meer van hierdie Koninkryk van God. Die Bergrede is inderdaad die grondwet van die Koninkryk van God.

Jesus begin sy preek met die woorde “Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is” Hoe kan jy ook deel hê in hierdie seën?

In Rom. 4 v 6 hoor ons:

So sê ook Dawid dat dié mens geseënd is wat deur God vrygespreek word buite wetsonderhouding om:

Dit is hieruit duidelik dat jy nie God se seën kan ontvang deur iets te doen om dit te verdien nie. God spreek jou vry. En dit is inderdaad wat Jesus sê “...wat weet hoe afhanklik hulle van God is....” Jy is van God afhanklik om sy seën te ontvang. Dit is net Hy wat dit vir jou kan gee.

Die kern van die sonde is dat die mens nie van God afhanklik wil wees nie en daarom is dit nodig dat jy jou voor God moet verootmoedig. Met ander woorde jy moet nadink oor jou sonde en dat sonde jou van God vervreem.

Jy moet verstaan dat jy niks kan doen om hierdie gebreekte verhouding met God te herstel nie. Dit is net God wat dit kan herstel deur die sonde te straf. Jesus het gekom om die straf vir die sonde te dra. Jy moet glo dat Jesus gekom het om jou straf vir die sonde te dra deur met sy lewe te betaal en dat Hy met sy opstanding vir jou 'n nuwe lewe saam met God verwerf het.

Met ander woorde jy moet weet hoe afhanklik jy van God is. Jy moet weet dat elke oomblik van jou bestaan totaal in God se hande is en dat Hy alles onderhou. Dit is net God wat dit moontlik maak dat ons kan lewe. En wanneer jy dit besef, dan besef jy dat jy reeds deur God geseën is.

Wat beteken dit om geseënd te wees? Wanneer Jesus sê dat jy geseënd is voeg Hy by “want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.” Jy staan in 'n nuwe verhouding tot God en jy dra die Koninkryk van God in jou hart saam en die Heilige Gees beheer jou lewe. Jy laat jou nie meer deur jou sondige natuur lei nie, maar jy laat jou deur die Heilige Gees lei.

Jy is nie meer bang vir God nie en vrees nie meer vir sy wraak nie. Jy beleef en ervaar die liefde van God in jou lewe en jy is seker dat daar niks is wat jou van die liefde van Christus kan skei nie.

Hierdie eerste saligspreking is dan ook die kern van die hele Bergrede. Christus se teenwoordigheid en die sy bemoeienis in jou lewe is dan ook die agtergrond waarteen die eise in Bergrede wat volg verstaan moet word.

God se seën sluit in dat Hy jou deur die Heilige Gees sal troos wanneer jy treur oor jou sonde en ongeregtigheid in jou eie lewe wanneer jy jou voor God verootmoedig, maar ook wanneer jy treur oor die ongeregtigheid wat daar in die samelewing teenwoordig is. God se troos sluit in dat jy nie in moedeloosheid sal verval wanneer jy die onreg in die wêreld sien nie. Jy sal vashou aan sy hoop in die wete dat Hy steeds in beheer is.

God se seën sluit in dat jy nou anders na die lewe kyk. Jy verruil jou hardvogtigheid vir sagmoedigheid. Jy gee om vir jou medemens. Dit sluit in dat jy met deernis in liefde uitreik na mense en hoe meer jy dit doen hoe warmer brand God se liefde in jou hart.

God se seën sluit in dat daar 'n begeerte in jou hart sal wees waar jy na God se geregtigheid verlang met die wete dat God steeds in beheer is en dat sy geregtigheid sal seëvier selfs al lyk dit soms nie so nie. Jy sal jou vertroue in God stel en hoe meer jy dit doen hoe meer sal jy God se teenwoordigheid in jou lewe raaksien.

God se seën behels dat daar vrede sal wees, veral in jou hart en dat jy sy vrede sal najaag en verruil vir die twis en onmin in die wêreld. In plaas daarvan om twis en onmin aan te blaas, span jy jou kragte in om vrede te bewerkstellig.

Hier kry ons dan ook 'n baie groot belofte. “Die vredemakers sal kinders van God genoem word.” Dit is hier waar ons sien hoe anders dit is in God se koninkryk. In die wêreld het die burgers van 'n land nie 'n persoonlike verhouding met die heerser van daardie land nie.

In God se Koninkryk staan die mense wat sy seën ontvang in 'n direkte persoonlike verhouding met Hom wat net so persoonlik is soos wat 'n pa se verhouding met sy kinders is. Jy het direkte toegang na God toe met die wete dat Hy daar is vir jou en dat Hy jou nooit in die steek sal laat nie.

Kinders van God lyk en leef anders as wat die wêreld doen en die wêreld hou nie van mense wat anders is nie, veral nie as hulle nie met die verkeerde van die wêreld wil saamgaan nie. Hier hoor ons weereens die belofte “want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.” Die belofte hier is dat jy deel van God se kinders is wat sy seën ontvang en jy weet dit want jy wil volgens God se norme en standaarde doen wat reg is, selfs al word jy vervolg daaroor.

Weereens ontvang ons die versekering van God se seën wanneer mense jou beledig en slegmaak omdat jy 'n Christin is en volgens Christelike standaarde wil leef.

Hiermee saam kom dan ook die belofte van 'n ewige heerlikheid saam met God waar Hy al die trane sal afdroog en daar geen pyn, leiding of dood meer sal wees nie.

God se Koninkryk sluit die hele wêreld in, die hele heelal in waar Hy in beheer is. Binne in hierdie Koninkryk is diegene wat sy seën ontvang. Jy kan weet of jy deel is van daardie groep mense want:

Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is,

want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.

Diegene wat egter hulle rug op God draai ontvang sy straf en nie sy seën nie. Geliefdes, jy kan nie maar net aangaan met jou lewe asof God nie bestaan nie en dan verwag dat Hy jou sal seën nie.

weet jy hoe afhanklik jy van God is?

Luister na Jesus se uitnodiging:

“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.

Kom na Jesus toe. Glo die evangelie en ontvang God se seën.

Amen

Kinders is geskenke van die HERE.

Ps. 127 tv Ps. 127 v 3

Alles wat ons het, het ons ontvang op grond van die genade van die Here. Met ander woorde niks wat ons het, het ons gekry omdat ons dit verdien nie. Ons kan nie daarop aanspraak maak nie. Die Here besluit in sy ewige raadsplan watter genadegawes Hy vir ons gee.

Ook die kinders wat die Here aan ouers se sorg toevertrou, gee Hy alleen op grond van sy genade soos ons Ps. 127 v 3 hoor:

Seuns is geskenke van die Here, kinders word deur Hom gegee.

Ps. 127 v 3 is die middelpunt van hierdie Psalm en dit dui vir ons die fokus aan, die kinders wat Hy aan die sorg van ouers toevertrou. Die eerste twee verse gebruik twee beelde om vir ons te verduidelik dat sonder die Here alles tevergeefs is en die laaste twee verse word die beeld van pyle in 'n pylkoker gebruik om aan ons te verduidelik hoe die Here ons seën wanneer Hy die middelpunt van ons en ons kinders se lewens is.

In Psalm 127 sê die Here dus vir ons dat wanneer Hy kinders aan jou sorg toevertrou, dat Hy daarmee saam ook aan jou 'n groot verantwoordelikheid gee.

Die verantwoordelikheid wat Hy aan ons gee, is om ons kinders so groot te maak dat hulle die Here ken. Kinders is vir die Here kosbaar en daarom moet ons die kinders wat die Here aan ons toevertrou met soveel sorg en aandag grootmaak.

In hierdie Psalm hoor ons van 'n baie belangrike beginsel wat ons moet onthou met die grootmaak van die kinders wat die Here aan ons toevertrou. In Ps. 127 v 1 hoor ons:

As die Here die huis nie bou nie, swoeg dié wat daaraan bou, tevergeefs. As die Here die stad nie beskerm nie,

waak dié wat dit beskerm, tevergeefs.

Hierdie teks gaan nie oor die fisiese bou van huise of stede nie. Die verwysing na kinders wat geskenke van die Here is in vers 3 verduidelik dat dit hier gaan oor die geestelike huis en stad waarin ons woon. Jou gesinslewe en die groter gesin, die gemeente waarvan jou gesin deel is.

In Ps. 127 v 2 hoor ons:

Tevergeefs dat julle vroeg opstaan en laat gaan slaap

om met moeite ’n bestaan te maak.

Vir dié wat Hy liefhet, gee die Here dit in hulle slaap.

As jy op jou eie krag en insigte staatmaak is alles wat jy aanpak tevergeefs.

Die Afrikaanse woord swoeg wat in die 83 vertaling gebruik is, gee die bedoeling van die Hebreeus mooi weer. Dit dui op ’n tevergeefse gestoei wat geen resultate oplewer nie. Absolute hartverskeurende moeitevolle arbeid wat geen resultaat lewer nie.

Wanneer mens hard werk en jy bereik iets daarmee dan is dit vreugdevolle bevredigende arbeid. As mens egter ten spyte daarvan dat jy alles gegee het, niks vir jou moeite bereik nie, los dit ’n moedelose hopeloosheid by jou agter.

Die Psalmdigter beskryf hier vir ons dat as die Here nie deel is van die proses nie, inderdaad as die Here nie leiding neem nie, dan is alles tevergeefs. As die Here nie die hoofinhoud van my lewe en my kinders se opvoeding is nie, dan kan ek dit maar net sowel los.

In Mat. 19 v 14 hoor ons:

Maar Jesus het gesê: “Laat staan die kindertjies en moet hulle nie verhinder om na My toe te kom nie, want die koninkryk van die hemel is juis vir mense soos hulle.”

Die Here kan alleen die hoofinhoud van my en my kinders se lewe word deur die soenverdienste van Jesus omdat Hy vir ons sonde aan 'n vervloekte kruishout gesterf het.

Wanneer die opvoeding wat ek vir my kinders gee, vrygemaak is van die mag van die sonde, kan dit effektief verrig word. As Jesus Christus nie die middelpunt van my lewe is nie, dan sal ook die opvoeding van my kinders tevergeefs wees. Wanneer Christus egter die kern is waarom alles draai sal my opvoeding geseënd wees. Dan is dit inderdaad nie meer moeite nie want vir dié wat Hy liefhet, gee die Here dit in hulle slaap.

Die opvoeding van my kinders is dat ek deur my lewe vir hulle moet wys wat dit beteken om die Here te ken. Kinders leer deur dit wat hulle ons sien doen en nie deur dit wat ons vir hulle sê om te doen nie.

Getuig jou lewe daarvan dat jy naby God leef? Hoe lyk jou betrokkenheid met die lede van jou gesin en is jy aktief deel van jou gemeente? Wys jy vir jou kinders deur jou voorbeeld dat hulle aktief deel moet wees van die gemeente waarbinne die Here julle geplaas het? Jy kan dit alleen doen wanneer jy glo dat Jesus jou persoonlike Verlosser en saligmaker is.

In Ps. 127 v 4 hoor ons:

Soos pyle in die hand van ’n krygsman,

so is seuns wat gebore is toe hulle vader nog jonk was.

Dit gaan goed met die man wat sy pylkoker so gevul het!

Sulke mense het niks te vrees as hulle met die vyand

in die stadspoort onderhandel nie.

Hier hoor ons hoekom ons ons kinders moet grootmaak om die Here te ken. Die beeld van pyle in 'n pylkoker word gebruik om te verduidelik dat ons, ons kinders moet uitstuur in die wêreld om te leef vir Christus.

'n Pyl se doel is om geskiet te word, om uit te gaan. As ons in die grootmaak van ons kinders hulle leer om die Here te ken, dan sal hulle 'n verskil kan maak in die wêreld daar buite.

Hiermee saam ontvang ons 'n belofte van seën. Die seën van die ewige lewe en dat as ons, ons kinders leer om die Here te ken dat hulle ook die ewige lewe sal ontvang.

Is dit nie ’n wonderlike belofte wat die Here aan ons gee nie? Dis ook die belofte wat Hy met die doop aan ons gee. Daarmee wys die Here vir ons op ’n sigbare wyse dat ons en ons kinders aan Hom behoort. Ons en ons kinders is sy kosbare eiendom.

Ons kan nie op grond van ons eie verdienste vergifnis van die sonde kry nie en ons kan dit ook nie vir ons kinders doen nie. As ons dit sou probeer dan sal dit wees soos die hartverskeurende moeitevolle arbeid wat die Psalmdigter hier vir ons beskryf. Die troos is egter, dat ons dit nie hoef te doen. Vir die wat Hy liefhet gee die Here vergifnis van die sonde in hul slaap.

Hoe kry ons deel daaraan? Heel eenvoudig geliefdes. Ons moet die Evangelie glo. Ons moet die Goeie Nuus glo dat Jesus Christus vir ons sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het. Ons moet glo dat Hy die dood met sy opstanding oorwin het en dat Hy daarmee vir ons die ewige lewe gee. ’n Lewe wat nie meer vasgebind is aan die slawekettings van die sonde nie.

Dit is wat ons met die doop bely. Ek bely dat die Evangelie op my van toepassing is en met die doop van my kind bely ek dat ek die belofte van die Here glo dat die Evangelie ook op my kind van toepassing is. Vandag sien ons met die sakrament van die Doop dat Christus ons sondes afwas. Net soos water vuilheid afwas, net so reinig Christus se bloed jou van die sonde. Volgende week met die sakrament van die Nagmaal sien ons waarom die bloed van Jesus ons skoonwas van ons sondes. Jesus het sy lewe afgelê en met sy opstanding die ewige lewe vir ons verdien.

Psalm 127 sluit dan ook af met ’n wonderlike belofte. Die belofte dat ek oor die vyand sal seëvier. Die vyand, dit wil sê die satan sal ons nie oorwin nie. Wanneer hy kom om jou te probeer oortuig dat jy nikswerd is nie en dat jou kinders nie vir God belangrik is nie, hou vas aan hierdie belofte van die Doop dat ons en ons kinders vir God kosbaar is. So kosbaar dat Hy bereid was om sy lewe vir ons af te lê.

Ons het egter ook ’n verantwoordelikheid. Ons moet ons kinders leer wat die Evangelie is en hoe hulle deel kan kry daaraan. Ons moet die belofte wat ons by die Doop maak naamlik: “Ek beloof om my kinders, wanneer hulle tot hul verstand kom na die beste van my vermoë te leer wat die Evangelie is. Ek belowe ook om hulle te laat onderrig.”

Hier is twee dele in hierdie belofte. My verantwoordelikheid om my kinders te leer en ook my verantwoordelikheid om my kinders te bring dat hulle geleer kan word. Met ander woorde ek belowe dat ek hulle na die eredienste en katkisasie sal bring sodat hulle deur die Woord van God daar geleer kan word.

Geliefdes, kinders is geskenke van die Here en daarom is hulle kosbaar. Glo die beloftes van die Evangelie en glo dat hierdie beloftes ook vir u kinders bedoel is.

Amen

As die HERE nie bou nie werk ons tevergeefs, maar wanneer Hy bou word ons arbeid geseën

Psalm 127 teksvers Ps. 127:2

15 Mei 2016 GKE

Sing

Ps. 84-1 v 3 & 6

Ps. 86-1 v 3 & 6

Ps. 118-1 v 12

Ps. 128-1 v 1 tot 4

Inleiding

Tevergeefs. Dit is so ’n klein woordjie. Tog is dit ’n woord wat ’n gevoel van moedeloosheid oproep. Tevergeefs ! Ag wat help dit tog, ons kan dit maar net sowel los!

As ons die betekenis van tevergeefs in die woordeboek opsoek, dan gee die woordeboek die volgende verduideliking:

nutteloos sonder doel / sonder resultaat / leeg sonder inhoud / waardeloos / stel die hoop wat daarop gevestig is teleur

Tevergeefs! Dit is die woord waarmee ons teksvers begin.

“Tevergeefs dat julle vroeg opstaan en laat gaan slaap om met moeite ’n bestaan te maak.

In kontras met hierdie moedelose hopeloosheid staan die Here se genade

Vir dié wat Hy liefhet, gee die Here dit in hulle slaap.

Dit is dan ook die twee hooftemas wat in die Psalm na vore kom nl.

1)  ’n Tevergeefse hopeloosheid en teenoor dit,

2)  die seën van die Here.

Die Psalm begin met ’n beskrywing van

1) ’n Tevergeefse hopeloosheid

Dit is ’n tevergeefse hopeloosheid as die Here nie bou nie.

Dit is ’n tevergeefse hopeloosheid as die Here nie beskerm nie.

As die Here nie bou nie, as die Here nie beskerm nie dan

(NAV)Tevergeefs dat julle vroeg opstaan en laat gaan slaap om met moeite ’n bestaan te maak.

(OAV) Tevergeefs dat julle vroeg opstaan, laat opbly, brood van smarte eet

Die Hebreeuse woord wat in vers 1 met swoeg vertaal is, dui op hartverskeurende moeitevolle werk

wat geen bevrediging bied nie. Dit is ’n geswoeg en gesweet wat net frustrasie bring.

Dit is nie net harde werk nie. Dit is werk wat geen bevrediging gee nie. Dit is werk wat mens moedeloos maak omdat jy daarmee niks bereik nie. Dit help nie dat jy die werk doen nie, want na al die moeite kan jy geen verskil sien nie. Dit help nie dat jy dit gedoen het nie. Jy kon dit maar net sowel gelos het, want dit sal geen verskil gemaak het nie!

Die werk op sig self is nie die probleem nie, want God beveel die mens om te werk Gen. 1 v 28.

 Toe het God hulle geseën en vir hulle gesê:
“Wees vrugbaar, word baie, bewoon die aarde en bewerk dit.”

Sonde is die probleem, want na die sondeval het werk verander in moeitevolle arbeid. Gen. 3 v 17b

die aarde deur jou toedoen vervloek;

met swaarkry sal jy daaruit ’n bestaan maak, jou lewe lank;

Dit is die mens se lot omdat hy God verwerp het. Die mens, d.w.s. elkeen van ons het teen God gerebelleer en dit is die resultaat daarvan.

Met swaarkry sal jy brood van smarte eet!

Die mens het sy rug op God gedraai en die gevolg is? Die mens wat sonder God is, eet brood van smarte!

Om sonder God se seën te werk is tevergeefs. Ons is almal instrumente in God se hand waarmee Hy die werk doen. M.a.w., God gebruik ons om sy werk te doen. Wanneer ons besef dat dit eintlik die Here is wat ons gebruik om sy werk te doen (sy koninkryk uit te bou), dan sal ons werk nie tevergeefs wees nie.

In Psalm 127 sê die Here baie duidelik vir ons dat ons nie in eie krag moet bou nie. Ons het die voorreg van gerieflike kerkgeboue, maar dit is nie die gebou van God waaraan ons bou nie. Paulus verduidelik dit soos volg aan die gemeente in Korinte:

1 Kor. 3 v 9b tot 11

^9bJulle is ook die gebou van God.

M.a.w. Ons, die lidmate, is die gebou van God. Dan sê hy verder:

¹⁰Volgens die genade wat God my gegee het, het ek soos ’n goeie bouer die fondament gelê, en ’n ander bou daarop. Maar hy moet mooi kyk hoe hy verder bou,
¹¹want niemand kan ’n ander fondament lê as wat reeds gelê is nie. Die fondament is Jesus Christus.

Wanneer ons terugkyk dan sien ons die groot genade van die Here soos Hy ons gedra het. Wanneer ons vorentoe kyk sien ons dat daar nog baie werk is wat vir ons voorlê. Daarom is dit belangrik dat ons as gemeente ook vandag moet hoor wat die Here in sy Woord vir ons sê. Dit is nie alleen die dominee of die kerkraad wat dit moet hoor nie, maar die hele gemeente, want ons almal grootmense en kinders is instrumente in sy Hand waarmee Hy bou.

Die Here sê vanoggend vir ons baie duidelik :

As die Here die huis nie bou nie,
swoeg dié wat daaraan bou, tevergeefs.
As die Here die stad nie beskerm nie,
waak dié wat dit beskerm, tevergeefs.

Tevergeefs dat julle vroeg opstaan en laat gaan slaap
om met moeite ’n bestaan te maak..

As ons nie op die fondament van Jesus Christus se verlossing bou nie, sal al ons werk tevergeefs wees. Die Here belowe sy seën en genade aan elkeen wat glo dat Jesus Christus vir jou sondes aan die kruis gesterf het. Elkeen wat vashou aan die wete dat Jesus met sy opstanding, die dood oorwin het en weet dit beteken dat ook ons uit ons sondedood opgewek is deel ons in sy groot genade. Diegene wat egter Jesus Christus en sy verlossing verwerp, het geen deel aan God se genade nie.

Teenoor die tevergeefse hopeloosheid van hulle wat sonder God is, beleef God se uitverkore kinders

2) Die Seën van die Here

Luister weer na die wonderlike belofte van die Here

Vir dié wat Hy liefhet, gee die Here dit in hulle slaap.

Hierdie sin kan ook soos volg vertaal word:

Vir dié wat Hy liefhet, gee die Here slaap.

Dit beteken doodeenvoudig, die Here gee alles wat ons nodig het, selfs ook rus. Ons kan in vrede slaap en ons hoef nie in die nag te lê en rondrol van bekommernis nie, want die Here gee aan ons alles wat ons nodig het! So gee die Heilige Gees aan ons selfs die geloof wat Hy van vra. Wanneer God vir ons sê, “glo in Jesus Christus” dan gee Hy eers daardie geloof aan ons wat Hy vra. Daarom moet ons met geloof en vertroue in afhanklikheid van die Here ons dagtaak aanpak, dan sal ons werk geseënd wees.

Nou vertel die Here ons verder in vers 3 van ’n besondere seën wat Hy aan sy geliefdes gee:

Seuns is geskenke van die Here, kinders word deur Hom gegee

Ons kan die vers ook soos volg vertaal:

Kinders is ’n gawe van die Here; ’n vrug van die moederskoot

Geliefdes, kinders is besonder kosbaar vir die Here. Die Here se besorgheid oor weerlose kinders loop soos ’n goue draad dwarsdeur die Bybel. Ons sien bv. hierdie besorgheid raak toe Jesus se dissipels wou keer dat die mense die kinders na Hom toe bring om geseën te word:

Mark 10 v 13 en 14

¹³Die mense het kindertjies na Jesus toe gebring dat Hy hulle moet aanraak. Sy dissipels het met die mense daaroor geraas. 

¹⁴Maar toe Jesus dit sien, was Hy verontwaardig en het Hy vir hulle gesê: “Laat die kindertjies na My toe kom en moet hulle nie verhinder nie, want die koninkryk van God is juis vir mense soos hulle. 

God se besorgheid oor die kinders is so groot dat Hy sy eie seun nie gespaar het.

Joh. 3 v16

“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Tesame met hierdie geskenk van die Here gee Hy ook aan ons ’n besondere verantwoordelikheid. Ons moet ons kinders wat Hy aan ons toevertrou het leer van God se liefde vir hulle. Ons moet hulle leer dat hulle so kosbaar is vir Hom dat Hy sy eie Seun gestuur om vir hulle sondes te sterf.

Verder het ons as gemeente ook die verantwoordelikheid dat ons mekaar moet lief hê. Hierdie opdrag word telkemale herhaal soos bv. In Rom. 13 v 8

Julle moet niemand iets verskuldig wees nie, behalwe om mekaar lief te hê. Wie sy medemens liefhet, voer die hele wet van God uit.

Gaan kyk maar hoeveel keer word hierdie opdrag in die Bybel herhaal.

Dit beteken dat ons ook ons kinders wat God aan ons toevertrou het moet liefhê. Elkeen kan homself maar afvra tot watter mate hierdie opdrag nagekom is. Tog is die Here se genade so groot dat wanneer ons in afhanklikheid van Hom die opdrag om mekaar lief te hê uit voer, kan ons dit doen en dat Hy ons daarin sal seën. As ons dit egter sonder Hom probeer doen, dan is dit moeitevolle werk wat geen resultate sal oplewer nie.

Wanneer die Here ons werk seën dan sal ons vind dat dit goed gaan met ons. Dan sal die belofte van die Here in vers 5 ook vir ons waar word.

Dit gaan goed met die man wat sy pylkoker so gevul het! Sulke mense het niks te vrees as hulle met die vyand in die stadspoort onderhandel nie.

Wanneer ons die vyand tegemoet gaan, d.w.s. die geestelike stryd teen die satan, sal ons nie beskaamd wees nie.

Hou vas aan die Here se belofte in Ps. 127:

As die HERE nie bou nie werk ons tevergeefs, maar wanneer Hy bou word ons arbeid geseën.

Amen

Vertrou op die Here in 2014 sodat ons vir ander ’n seën kan wees

5 Jan 2014 (GKE) Gen. 11:27 – 12:9 tv Gen. 12:3b

Sing    Lofsang: Ps. 91-1:1 & 6

           Na wet:    Ps. 99-1 v 1  & 5

           Na gebed Sb. 15-7 v 4 & 5

           Slotsang  Ps. 46-1 v 1 & 6

Inleiding

2014 lê uitgestrek voor ons. Kenners gee oorsigte oor wat ons in die komende jaar kan verwag, maar een ding is seker, ons nie weet wat die jaar vir ons gaan inhou nie! Hoe beplan mens die jaar as die enigste sekerheid wat jy het is dat jy nie regtig weet wat in hierdie jaar vir jou voorlê nie? Die enigste sinvolle manier is om te glo dat jy hulp sal ontvang om wat ook al oor jou pad kom te kan hanteer. Jy moet jou vertroue op iets of iemand stel sodat jy die storms wat gaan kom, sal kan hanteer.

Ten spyte daarvan dat ons nie regtig weet wat in die jaar vir ons voorlê nie, het ons tog sekere doelwitte wat ons in die komende jaar wil bereik. Ons kinders wil die volgende standerd in die skool deurkom en vir sommige lê die finale skooljaar voor. Ander wil begin met universiteit of selfs ’n werk. Party van ons grootmense het baie spesifieke doelwitte wat ons wil bereik terwyl daar ook van ons is wat weet dat ek teen die einde van die jaar nie presies dieselfde mens gaan wees wat ek nou is nie. Ek gaan ouer wees en hopelik sal ek so bietjie meer lewenswysheid hê.

Vertrou op die Here

Ek wonder wat in Abram se gemoed omgegaan het toe die Here vir hom gesê het:

“Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys.

In die verhaal hier in Genesis 12 hoor ons egter nie wat in Abram se gemoed omgegaan het nie. Wat ons wel weet is dat hy gehoorsaam was aan die Here en dat hy op Hom vertrou het op die onbekende pad wat vir hom voorgelê het.

Abram het toe weggetrek, gehoorsaam aan die woord van die Here, en Lot het saam met hom getrek.

Voor hierdie ontmoeting met God het Abram Hom nie geken nie. Abram is een van die geloofshelde waarvan daar meer as 300 keer melding gemaak word in die Bybel. Ons vergeet dus maklik dat hy eers op 75 jarige ouderdom die Here leer ken het. Hy het groot geword in ’n huis waarin sy pa Tera afgode aanbid het, heelwaarskynlik die maangod Sin wat in Ur sowel as in Haran vereer is. Dink net hoe aangrypend hierdie roeping van ’n God was wat vir Abram tot op daardie stadium onbekend was.

Die Here kom met twee spesifieke opdragte na Abram toe gekoppel aan sekere beloftes by elkeen. Die eerste opdrag was:

Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys.

Die Here het met hierdie roeping van Abram ’n baie spesifieke doel gehad. Sy gehoorsaamheid het ’n groot seën tot gevolg gehad. Die drie beloftes wat met hierdie roeping gepaard gegaan het was

i.  ’n Groot nageslag

ii.  ’n seëning vir Abram en

iii. dat die Here hom ’n man van groot betekenis sou maak.

Die gehoorsaamheid aan die eerste opdrag het hom in staat gestel om die tweede opdrag na te kom:

jy moet tot ’n seën wees

Weereens is daar drie beloftes:

i.  Ek sal seën wie jou seën

ii.  hom vervloek wat jou vervloek

iii. In jou sal al die volke van die aarde geseën wees.

Met ander woorde, as Abram die Here vertrou sal die Here hom in staat stel om die opdrag na te kom. Dit is dus nie Abram wat seën uitdeel nie, dit kom van die Here af. Verder sal die Here hom beskerm teen vyande wat hom vervloek. Hy wil Abram as instrument gebruik om sy seën na die mensdom te bring.

Ons kan hierdie roeping van Abraham soos volg opsom: God sê vir Abram “vertrou My want Ek wil jou gebruik om My seën op die mensdom uit te stort.” Dink net bietjie na oor hoe ’n groot besluit dit vir Abram moes gewees het. Hy moes alles wat vir hom bekend was agterlaat en ’n nuwe begin aanpak. Verder het hy ook nie presies geweet waarheen hy op pad was nie en dit in opdrag van ’n God wat hy tot nou toe nog nie geken het nie! Hoe sou jy reageer het as jy in Abram se skoene was?

Abram se reaksie wys vir ons wat ’n ware geloof is. Hy het die Here vertrou soos ons hoor in Gen. 12:4-5:

Abram het toe weggetrek, gehoorsaam aan die woord van die Here, en Lot het saam met hom getrek. Abram was vyf en sewentig toe hy uit Haran weggetrek het. Hy het sy vrou Sarai en sy broerskind Lot en al die besittings wat hulle bymekaargemaak het en al die slawe wat hulle in Haran aangeskaf het, saamgevat en hulle het weggetrek na Kanaän toe.

In Heb. 11:1 verduidelik die Here vir ons wat geloof is:

Om te glo , is om seker te wees van die dinge wat ons hoop , om oortuig te wees van die dinge wat ons nie sien nie.

Dit is wat Abram gedoen het soos ons hoor in Heb. 11:8

Omdat Abraham geglo het, het hy gehoor gegee toe God hom geroep het om weg te trek na die plek toe wat hy as erfdeel sou ontvang. Hy het weggetrek sonder om te weet waar hy sou uitkom.

Toe Abram wel by sy bestemming uitgekom het, het hy met ’n skok ontdek dat die land reeds deur die Kanaäniete bewoon is. Die Here het hom egter gerusgestel soos ons hoor in Gen. 12:7

“Aan jou nageslag gee Ek hierdie land.”

Aan hierdie belofte het Abram vasgehou. Die Here se tydsberekening werk baie maal anders as ons sin. Abram het vasgehou aan God se belofte sonder om te sien hoe dit vervul is soos ons hoor in Heb. 11:13

Terwyl hulle steeds geglo het, het al hierdie mense gesterwe sonder om te verkry wat beloof is, maar hulle het dit uit die verte gesien en daaroor gejuig, en hulle het erken dat hulle hier op aarde slegs vreemdelinge en bywoners is.

Dit is wat dit beteken om die Here te vertrou. Ons sien nie altyd die groter prentjie waarmee Hy besig is nie. Ons moet egter doen waarvoor Hy ons roep met die vaste vertroue dat Hy ook met dit wat Hy van ons vra, besig is om sy doel te bereik.

Wees ’n seën vir die volke van die aarde.

Hoe het Abram gehoor gegee aan die opdrag van die Here om ’n seën te wees vir die volke van die aarde? Hy het gedoen wat die Here van hom gevra het. Hy het geglo en daardie geloof uitgeleef. Toe hy by die Kanaäniete se aanbiddingsplek in Sigem aangekom het, het hy ’n altaar vir die Here gebou. Met ander woorde hy het die Here se naam uitgedra te midde van die afgodsdiens in daardie land. Toe hy by Bet-El kom, het hy dit weer gedoen.

Wat was die Here se groter doel wat Abram nie gesien het nie? Uit sy nageslag is die Verlosser amper 2 000 jaar later gebore wat sou kom om die Koninkryk van God weer te vestig om sodoende die wêreld wat deur die vyand ingeneem is, terug te neem vir God. Abram het met sy altare wat hy opgerig het, begin om Kanaän terug te neem van die heidense afgodsaanbidding. Selfs dit het Abram nie in sy leeftyd gesien nie. Die seën wat die Here deur Abram gebring het, is dat die uitverkore kinders van God weer deur Jesus Christus na God toe gebring word.

Ons opdrag vir 2014

Wat sê hierdie roeping en seën van Abram vir ons vir die jaar wat voorlê? Die Here se opdrag aan Abram was: “Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys.” Met ander woorde: “vertrou My en kom weg van die heidense invloed op jou lewe.”

Wat is die Here se roeping vir ons? “Vertrou My en kom weg van die wêreldse manier van dink waarin julle vasgevang is. Maak julle los van die najaag na wêreldse goed en besittings.” Is ons bereid om die Here te vertrou op die onbekende pad wat in 2014 vir ons voorlê? Is ons bereid om ons los te maak van die wêreldse invloed in ons lewens?

Die tweede opdrag aan Abram was om ’n seën te wees. Hy was ’n seën deurdat hy die Here se naam aangeroep en uitgedra het te midde van die heidense wêreld om hom. So het hy die Here se aanspraak op sy eiendom help vestig. Deur sy gehoorsaamheid is die Verlosser uit sy nageslag gebore.

Wat is die Here se tweede opdrag aan ons? Jesus se laaste opdrag aan sy kerk voor Hy opgevaar het, was: (Mat 28:19-20)

Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels: doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees, en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld.”

Hoe gaan die Gereformeerde Kerk in Empangeni ’n verskil in hierdie wêreld maak in 2014? Gaan ons die Here vertrou, selfs met die wete dat ons nie noodwendig enige resultate op ons werk gaan sien nie? Gaan ons wegbreek van die wêreldse manier van doen en dink? Gaan ons ’n seën vir die wêreld in 2014 wees? Gaan ons soos Abram ook gehoorsaam aan die Here se roeping wees?

Kom ons Vertrou op die Here in 2014 sodat ons vir ander ’n seën kan wees.

Amen