Was Jesus a Real Person?

Did Jesus Christ really exist, or is Christianity a legend built upon a fictitious character like Harry Potter?

For nearly two thousand years most of our world has considered Jesus a real man who had exceptional character, leadership and power over nature. But today some are saying he never existed.

The argument against Jesus’ existence, known as the Christ-myth theory, began seventeen centuries after Jesus is said to have walked the rocky hills of Judea. Ellen Johnson, president of American Atheists, summarizes the Christ-myth view on CNN TV Larry King Live:

There is not one shred of secular evidence there ever was a Jesus Christ. Jesus is a compilation from other gods who had the same origins, the same death as the mythological Jesus Christ.

The stunned host, replied, “So you don’t believe there was a Jesus Christ?” Johnson fired back, “There was not. There is no secular evidence that Jesus Christ ever existed.” King immediately requested a commercial break. The international television audience was left wondering.^[1]

In his early years as an atheist Oxford literary scholar C. S. Lewis also considered Jesus a myth, thinking all religions were simply inventions.^[2] Years later, Lewis was sitting by the fire in an Oxford dorm room with a friend he called “the hardest boiled atheist of all the atheists I ever knew.” Suddenly his friend blurted out, “The evidence for the historicity of the Gospels was really surprisingly good. It almost looks as if it had really happened once.”^[3]

Lewis was stunned. His friend’s remark that there was real evidence for Jesus prompted Lewis to investigate the truth for himself. He writes about his search for truth about Jesus in his classic book Mere Christianity.

So, what evidence did Lewis’ friend discover for Jesus Christ?

Ancient History Speaks

Let’s begin with a more foundational question: How can we distinguish a mythical character from a real person? For example, what evidence convinces historians that Alexander the Great was a real person? And does such evidence exist for Jesus? Both Alexander and Jesus were depicted as charismatic leaders. Both reportedly had brief careers, dying in their early thirties. Jesus is said to have been a man of peace who conquered by love; Alexander a man of war who ruled by the sword.

In 336 B.C. Alexander the Great became king of Macedonia. A military genius, this handsome, arrogant leader swept through villages, towns, and kingdoms of Greco-Persia until he ruled it all. It is said that he cried when there were no more worlds to conquer.

The history of Alexander is drawn from five ancient sources written 300 or more years after he died.^[4] Not one eyewitness account of Alexander exists. However, historians believe Alexander really existed, largely because the accounts of his life are confirmed by archaeology and his impact on history.

Likewise, to determine if Jesus was a real person, we need to seek evidence for his existence in the following areas:

1. Archaeology

2. Early non-Christian accounts

3. Early Christian accounts

4. Early New Testament manuscripts

5. Historical impact

1. Archaeology

The sands of time have buried many mysteries about Jesus that only recently have been brought to light. Perhaps the most significant discoveries are several ancient manuscripts unearthed between the 18^th and 20^th centuries. We will look closer at these manuscripts in a later section.

Archaeologists have also discovered numerous places and relics that agree with the New Testament accounts of Jesus. Malcolm Muggeridge was a British journalist who considered Jesus a myth until he saw such evidence during a BBC television assignment to Israel. After reporting on the very places written about in the New Testament account of Jesus, Muggeridge wrote,

“A certainty seized me about Jesus’ birth, ministry and Crucifixion. I became aware that there really had been a man, Jesus….”^[5]

However, prior to the 20th century no tangible evidence existed for the Roman governor Pontius Pilate and the Jewish chief priest Joseph Caiaphas. Both men were central figures in the trial leading to the crucifixion of Christ. Skeptics cited this apparent lack of evidence as ammunition for their Christ-myth theory.

However, in 1961 archaeologists discovered a block of limestone inscribed with the name of “Pontius Pilate prefect of Judea.” And in 1990 archaeologists discovered an ossuary (bone box) with the inscription of Caiaphas.

It has been verified as authentic “beyond a reasonable doubt.”^[6]

Also, until 2009, there was no tangible evidence that Jesus’ hometown of Nazareth existed during his lifetime.

Skeptics like Rene Salm regarded lack of evidence for first-century Nazareth as a deathblow to Christianity. In The Myth of Nazareth Salm wrote in 2006,

“Celebrate, freethinkers.… Christianity as we know it may be finally coming to an end!”^[7]

However, on December 21, 2009, archaeologists announced the discovery of first-century clay shards in Nazareth, confirming that this tiny hamlet existed during the time of Christ (see “Was Jesus Really from Nazareth?” at http://y-jesus.com/more/jrn-jesus-from-nazareth) .

Although these archaeological finds don’t prove that Jesus lived there, they do support the Gospel accounts of his life. Historians note that mounting evidence from archaeology confirms rather than contradicts the accounts of Jesus.”^[8]

2. Early Non-Christian Accounts

Skeptics like Ellen Johnson cite the “lack of secular history” for Jesus as evidence that he didn’t exist. Yet there is very little documentation for any person from the time of Christ. Most ancient historical documents have been destroyed through the centuries, by wars, fires, and pillaging, or simply through weathering and deterioration.

According to E. M. Blaiklock, who has catalogued most of the non-Christian writings of the Roman Empire, “practically nothing exists from the time of Christ”, even for great secular leaders such as Julius Caesar.^[9] Yet no historian questions Caesar’s existence. And since he wasn’t a great political or military leader, Darrell Bock notes, “It is amazing and significant that Jesus shows up at all in the sources we have.”^[10]

So, who are these sources Bock mentions? Which early historians who wrote of Jesus did not have a Christian agenda? First of all, let’s look to Jesus’ enemies.

Jewish Historians: The Jews had the most to gain by denying Jesus’ existence. But they always regarded him as real. “Several Jewish writings refer to Jesus as a real person whom they opposed.^[11]

Noted Jewish historian Flavius Josephus wrote of James, “the brother of Jesus the so-called Christ.”^[12] If Jesus wasn’t a real person why wouldn’t Josephus have said so?

In another somewhat controversial passage, Josephus speaks more extensively of Jesus.^[13]

At this time there was a man who was called Jesus. His conduct was good, and he was known to be virtuous. And many people from among the Jews and other nations became his disciples. Pilate condemned him to be crucified, and he died. And those who had become his disciples did not abandon his discipleship. They reported that he had appeared to them three days after his crucifixion and that he was alive. Accordingly, he was thought to be the Messiah.”^[14]

Although some of his words are in dispute, Josephus’ confirmation here of Jesus’ existence is widely accepted

by scholars.^[15] Israeli scholar Shlomo Pines writes,

“Even the most bitter opponents of Christianity never expressed any doubt as to Jesus having really lived.”^[16]

World historian Will Durant notes that no Jew or Gentile from the first-century ever denied the existence of Jesus.^[17]

Roman Historians: Early Roman historians wrote primarily of events and people important to their empire. Since Jesus wasn’t of immediate importance to the political or military affairs of Rome, very little Roman history referenced him. However, two important Roman historians, Tacitus and Suetonius, do acknowledge Jesus as a real person.

Tacitus (a.d. 55-120), the greatest early Roman historian, wrote that Christus (Greek for Christ) had lived during the reign of Tiberius and “suffered under Pontius Pilate, that Jesus’ teachings had already spread to Rome; and that Christians were considered criminals and tortured in a variety of ways, including crucifixion.”^[18]

Suetonius (a.d. 69-130) wrote of “Chrestus” as an instigator. Most scholars believe this is a reference to Christ. Suetonius also wrote of Christians having been persecuted by Nero in a.d. 64.^[19]

Roman Officials: Christians were considered enemies of Rome because of their worship of Jesus as Lord rather than Caesar. The following Roman government officials, including two Caesars, wrote letters from that perspective, mentioning Jesus and early Christian origins.^[20]

Pliny the Younger was an imperial magistrate under Emperor Trajan. In a.d. 112, Pliny wrote to Trajan of his attempts to force Christians to renounce Christ, whom they “worshiped as a god.” Emperor Trajan (a.d. 56-117) wrote letters mentioning Jesus and early Christian origins. Emperor Hadrian (a.d. 76-136) wrote about Christians as followers of Jesus.

Pagan Sources: Several early pagan writers briefly mention Jesus or Christians prior to the end of the second century. These include Thallus, Phlegon, Mara Bar-Serapion and Lucian of Samosate.^[21] Thallus’ remarks

about Jesus were written in a.d. 52, about twenty years after Christ.

In total, nine early non-Christian secular writers mention Jesus as a real person within 150 years of his death. Interestingly, that is the same number of secular writers who mention Tiberius Caesar, the Roman emperor during Jesus’ time.

If we were to consider Christian and non-Christian sources, there are forty-two who mention Jesus, compared to just ten for Tiberius.^[22]

Historical Facts about Jesus:

These early non-Christian sources provide the following facts about Jesus Christ:

&          Jesus was from Nazareth.

&          Jesus lived a wise and virtuous life.

&          Jesus was crucified in Judea under Pontius Pilate during the reign of Tiberius Caesar at Passover time, being considered the Jewish king.

&          Jesus was believed by his disciples to have died and risen from the dead three days later.

&          Jesus’ enemies acknowledged that he performed unusual feats.

&          Jesus’ disciples multiplied rapidly, spreading as far as Rome.

&          Jesus’ disciples lived moral lives and worshiped Christ as God.

This general outline of Jesus’ life agrees perfectly with the New Testament.^[23] Gary Habarmas notes,

“In total, about one-third of these non-Christian sources date from the first century; a majority originate no later than the mid-second century.”^[24]

According to the Encyclopedia Britannica

”These independent accounts prove that in ancient times even the opponents of Christianity never doubted the historicity of Jesus.”^[25]

3. Early Christian Accounts

Early Christians wrote thousands of letters, sermons and commentaries about Jesus. Also, creeds which speak of Jesus, appeared as early as five years after his crucifixion.^[26] These non-biblical writings confirm most New Testament details about Jesus, including his crucifixion and resurrection.^[27]

Incredibly, over 36,000 complete or partial such writings have been discovered, some from the first century.^[28] These non-biblical writings could reconstruct the entire New Testament except for a few verses.^[29]

Each of these authors writes of Jesus as a real person. Christ-mythers disregard these accounts as biased. But the question they must answer is: How could a mythical Jesus have so much written about him within a few decades of his life?

4. The New Testament

Skeptics like Ellen Johnson also dismiss the New Testament as evidence for Jesus, calling it “biased.” However, even most non-Christian historians consider ancient New Testament manuscripts as solid evidence for Jesus’ existence. Cambridge historian Michael Grant, an atheist, argues that the New Testament should be considered as evidence in the same way as other ancient history:

If we apply to the New Testament, as we should, the same sort of criteria as we should apply to other ancient writings containing historical material, we can no more reject Jesus’ existence than we can reject the existence of a mass of pagan personages whose reality as historical figures is never questioned.^[30]

The Gospels (Matthew, Mark, Luke & John) are the primary accounts of Jesus’ life and words. Luke begins his

Gospel with these words to Theophilus:

“Since I myself have carefully investigated everything from the beginning, I too decided to write an orderly account for you, most excellent Theophilus.”^[31]

Noted archaeologist Sir William Ramsey originally rejected Luke’s historical account of Jesus. However, he later acknowledged, “Luke is a historian of the first rank. This author should be placed along with the very greatest historians. Luke’s history is unsurpassed in respect of its trustworthiness.”^[32]

The earliest accounts about Alexander were written 300 years after him. But how close to the life of Jesus were the Gospels written? Would eyewitnesses to Jesus have still been alive, or was there enough time for a legend to have developed?

In the 1830s, German scholars argued that the New Testament was written in the 3rd century, much too late to have been written by Jesus’ apostles. However, manuscript copies discovered in the 19th and 20th centuries by archaeologists proved these accounts of Jesus were written much earlier. (See ”But is it True?” at http://y-jesus.com/wwrj/4-are-gospels-true )

William Albright dated all the New Testament books “between about a.d. 50 and a.d. 75.”^[33] John A. T. Robinson of Cambridge dates all New Testament books by a.d. 40-65. Such early dating means they were written when eyewitnesses were alive, much too early for a myth or legend to develop.^[34]

After C. S. Lewis read the Gospels he wrote,

“Now, as a literary historian, I am perfectly convinced that the Gospels are not legends. I have read a great deal of legend and I am quite clear that they are not the same sort of thing.”^[35]

The quantity of manuscripts for the New Testament is enormous. Over 24,000 complete or partial manuscript copies of its books exist, putting it far above all other ancient documents.^[36]

No other ancient historical person, religious or secular, is backed up by as much documentation as is Jesus Christ. Historian Paul Johnson remarks,

“If we consider that Tacitus, for example, survives in only one medieval manuscript, the quantity of early New Testament manuscripts is remarkable.”^[37]

(For more on the reliability of the New Testament, see ”Are the Gospels Reliable?” at http://y-jesus.com/wwrj/4-are-gospels-true )

5. Historical Impact

Myths have little, if any, impact on history. The historian Thomas Carlyle said, “The history of the world is but the biography of great men.^[38]

“There is no nation or regime which owes its foundation or heritage to a mythological person or god.”

But what has been the impact of Jesus Christ? The average Roman citizen didn’t feel his impact until many years after his death. Jesus marshaled no army. He wrote no books and changed no laws. The Jewish leaders and Roman Caesars had hoped to wipe out his memory, and it appeared they would succeed.

Today, all we see of ancient Rome is ruins. Caesar’s mighty legions and the pomp of Roman imperial power have faded into oblivion. Yet how is Jesus remembered today? What is his enduring influence? More books have been written about Jesus than about any other person in history.

Nations have used his words as the bedrock of their governments. According to Durant,

“The triumph of Christ was the beginning of democracy.”^[39]

His Sermon on the Mount established a new paradigm in ethics and morals. Schools, hospitals, and humanitarian works have been founded in his name. Over 100 great universities including Harvard, Yale, Princeton, Dartmouth, Columbia, and Oxford – were begun by his followers.^[40]

The elevated role of women in Western culture traces its roots back to Jesus. (Women in Jesus’ day were considered inferior and virtual nonpersons until his teaching was followed.) Slavery was abolished in Britain and America due to Jesus’ teaching that each human life is valuable.

Amazingly, Jesus made all of this impact as a result of just a three-year period of public ministry. When noted author and world historian H. G. Wells was asked who has left the greatest legacy on history, he replied,

“By this test Jesus stands first.”^[41]

Yale historian Jaroslav Pelikan writes of him,

“Regardless of what anyone may personally think or believe about him, Jesus of Nazareth has been the dominant figure in the history of Western culture for almost twenty centuries. It is from his birth that most of the human race dates its calendars, it is by his name that millions curse and in his name that millions pray.”^[42]

If Jesus didn’t exist, one must wonder how a myth could so alter history.

Myth vs. Reality

Whereas mythical gods are depicted as superheroes living out human fantasies and lusts, the Gospels portray Jesus as a man of humility, compassion and impeccable moral character. His followers present him as a real person for whom they willingly gave their lives.

The non-Christian scientist Albert Einstein stated,

“No one can read the Gospels without feeling the actual presence of Jesus. His personality pulsates in every word. No myth is filled with such life. No man can deny the fact that Jesus existed, nor that his sayings are beautiful.”^[43]

Is it possible Jesus’ death and resurrection was plagiarised from these myths? Their case against Jesus was presented in the YouTube movie, Zeitgeist, where author Peter Joseph boldly claims,

The reality is, Jesus was a mythical figure. Christianity, along with all other theistic belief systems, is the fraud of the age.^[44]

As one compares the Jesus of the Gospels with the gods of mythology, a distinction becomes obvious. In contrast to the reality of Jesus revealed in the Gospels, accounts of mythological gods depict unrealistic gods with elements of fantasy:

Mithra was supposedly born out of a rock.^[45] Horus is depicted with the head of a falcon.^[46] Bacchus, Hercules, and others were flown to heaven on the horse Pegasus.^[47] Osiris was killed, chopped into 14 pieces, and reassembled by his wife, Isis, and brought back to life.^[48]

But could Christianity have copied Jesus’ death and resurrection from these myths?

His followers certainly didn’t think so; they willingly gave their lives proclaiming that the account of Jesus’ resurrection was true. (See ”Did Jesus rise from the dead?” at http://y-jesus.com/wwrj/6-jesus-rise-dead )

Furthermore, “accounts of a dying and rising god that somewhat parallel the story of Jesus’ resurrection appeared at least 100 years after the reports of Jesus’ resurrection.”^[49] In other words, accounts of Horus, Osiris, and Mithra dying and rising from the dead were not in their original mythologies, but were added after the Gospel accounts of Jesus were written.

T. N. D. Mettinger, professor at Lund University, writes, “The consensus among modern scholars — nearly universal — is that there were no dying and rising gods that preceded Christianity. They all post-dated the first century.”^{[50] [See note 50]}

According to most historians there really are no true parallels between any of these mythological gods and Jesus Christ. However, as C. S. Lewis observes, there are some common themes that speak to mans’ desire for immortality.

Lewis recounts a conversation he had with J. R. R. Tolkien, the author of The Lord of the Rings trilogy. “The story of Christ,” said Tolkien, “is simply a true myth: a myth…with this tremendous difference that it really happened.”^[51]

New Testament scholar F. F. Bruce concludes,

“Some writers may toy with the fancy of a ‘Christ-myth,’ but they do not do so on the grounds of historical evidence. The historicity of Christ is as axiomatic for an unbiased historian as the historicity of Julius Caesar. It is not historians who propagate the ‘Christ-myth’ theories.”^[52]

Here Was a Man

So, do historians believe Jesus was a man or a myth?

Historians regard both Alexander the Great and Jesus Christ as real men. Yet the manuscript evidence for Jesus is far greater and hundreds of years closer to his life than the historical writings for Alexander are to his.

Furthermore, the historical impact of Jesus Christ far exceeds that of Alexander. Historians cite the following evidence for Jesus’ existence:

&     Archaeological discoveries continue to verify the Gospel accounts of people and places they record, the latest being Pilate, Caiaphas and the existence of first-century Nazareth.

&     Thousands of historical writings document Jesus’ existence. Within 150 years of Jesus’ life 42 authors mention him in their writings, including nine non-Christian sources. During that same time period, only nine secular authors mention Tiberius Caesar; only five sources report the conquests of Julius Caesar. Yet no historian denies their existence.^[53]

&     Historians, secular and religious, readily acknowledge Jesus Christ has influenced our world more than any other person.

&     After investigating the Christ-myth theory, the great world historian Will Durant concluded that, unlike the gods of mythology, Jesus was a real person.^[54]

&     Historian Paul Johnson states that all serious scholars acknowledge Jesus as real.[55]

&     Atheist historian Michael Grant writes, “To sum up, modern critical methods fail to support the Christ-myth theory. It has again and again been answered and annihilated by first-rank scholars.”^[56]

Perhaps the non-Christian historian H. G. Wells put it the best regarding Jesus Christ’s existence:

Here was a man. This part of the tale could not have been invented.^[57]

Did Jesus Really Rise From The Dead?

The eyewitnesses to Jesus Christ actually spoke and acted like they believed he rose from the dead after his crucifixion. No god of mythology or any other religion ever had followers with such fervent conviction.

But must we take the resurrection of Jesus Christ by faith alone, or is there solid historical evidence? Several skeptics began investigations into the historical record to prove the resurrection account false. What did they discover? [See: http://y-jesus.com/wwrj/6-jesus-rise-dead ]

Endnotes

1.     Ellen Johnson and Larry King, “What Happens After We Die?” Larry King Live, CNN, April 14, 2005, http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0504/14/lkl.01.html

2.     Quoted in David C. Downing, The Most Reluctant Convert (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2002), 57.

3.     C. S. Lewis, The Inspirational Writings of C. S. Lewis: Surprised by Joy(New York: Inspirational Press, 1986), 122-3.

4.     “Alexander the Great: The ‘Good’ Sources,” Livius, http://www.livius.org/aj-al/alexander/alexander_z1b.html.

5.     Malcolm Muggeridge, Jesus Rediscovered (Bungay, Suffolk, UK: Fontana, 1969), 8.

6.     Jennifer Walsh, “Ancient bone box might point to biblical home of Caiaphas,” MSNBC.com, August 31, 20

7.     Rene Salm, “The Myth of Nazareth: The Invented Town of Jesus,”American Atheist.org, December 22, 2009, http://www.atheists.org/The_Myth_of_Nazareth,_Does_it_Really_Matter%3F .

8.     Paul Johnson, “A Historian Looks at Jesus,” speech to Dallas Seminary, 1986.

9.     Quoted in Josh McDowell and Bill Wilson, Evidence for the Historical Jesus (Eugene, OR: Harvest House, 1993), 23.

10.   Darrell L. Bock, Studying the Historical Jesus (Grand Rapids, MI: Baker, 2002), 46.

11.   D. James Kennedy, Skeptics Answered (Sisters, OR: Multnomah, 1997), 76.

12.   Flavius Josephus, Antiquities of the Jews (Grand Rapids, MI: Kregel, 1966), 423. The quote is from book 20 of the Antiquities.

13.   Ibid., 379. Quotation is from the Arabic translation of Josephus’ words about Jesus because some scholars believe the Christian version, which affirmed Jesus’ resurrection as historical, was altered. However, the Arabic translation cited here was under Islamic control, where alterations by Christians would have been virtually impossible.

14.   Bock, 57.

15.   McDowell and Wilson, 42-43.

16.   Ibid., 44.

17.   Will Durant, “Caesar and Christ,” vol. 3 of The Story of Civilization (New York: Simon & Schuster, 1972), 555.

18.   Quoted in Durant, 281. The quote is from Annals 15:44.

19.   McDowell and Wilson, 49-50.

20.   Gary R. Habermas, “Was Jesus Real,” InterVarsity.org, August 8, 2008, http://www.intervarsity.org/studentsoul/item/was-jesus-real .

21.   Ibid.

22.   Gary R. Habermas and Michael R. Licona, The Case for the Resurrection of Jesus (Grand Rapids, MI: Kregel, 2004), 127.

23.   Norman Geisler and Peter Bocchino, Unshakable Foundations (Grand Rapids, MI: Bethany House, 2001), 269.

24.   Habermas, “Was Jesus Real”.

25.   Quoted in Josh McDowell, Evidence That Demands a Verdict, vol. 1(Nashville: Nelson, 1979), 87.

26.   Habermas and Licona, 212.27. McDowell and Wilson, 74-79.

28.   Norman L. Geisler and Paul K. Hoffman, eds., Why I Am a Christian(Grand Rapids, MI: Baker, 2001), 150.

29.   Bruce M. Metzger, The Text of the New Testament (New York: Oxford University Press, 1992), 86.

30.   Michael Grant, Jesus: An Historian’s Review of the Gospels (London: Rigel, 2004), 199-200.

31.   Luke 1:1-3.

32.   Quoted in Josh McDowell, The New Evidence That Demands a Verdict(Nashville: Thomas Nelson, 1999), 61.

33.   William Albright, “Toward a More Conservative View,” Christianity Today,January 18, 1993.

34.   John A. T. Robinson, Redating the New Testament (Philadelphia: Westminster Press, 1976), 352-3.

35.   C. S. Lewis, God in the Dock (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1970), 158.

36.   F. F. Bruce, The Books and the Parchments (Old Tappan, NJ: Revell, 1984), 168.

37.   Paul Johnson, Ibid.

38.   Quoted in Christopher Lee, This Sceptred Isle (London: Penguin, 1997), 1.

39.   Will Durant, The Story of Philosophy (New York: Pocket, 1961), 428.

40.   Quoted in Bill Bright, Believing God for the Impossible (San Bernardino, CA: Here’s Life, 1979), 177-8.

41.   Quoted in Bernard Ramm, Protestant Christian Evidences (Chicago: Moody Press, 1957), 163.

42.   Jaroslav Pelikan, Jesus through the Centuries (New York: Harper & Row, 1987), 1.

43.   Quoted in “What Life Means to Einstein: An Interview by George Sylvester Viereck,” Saturday Evening Post, October 26, 1929, 17.

44.   Peter Joseph, Zeitgeist, http://zeitgeistmovie.com/http://vimeo.com/13726978 . In the YouTube documentary, Zeitgeist, Peter Joseph uses hand-picked sources (Gerald Massey and Acharya S.), attempting to build a case that Jesus is a “copycat” of the ancient Egyptian god, Horus. Regarding Zeitgeist’s sources, Dr. Ben Witherington notes, “Not a single one of these authors and sources are experts in the Bible, Biblical history, the Ancient Near East, Egyptology, or any of the cognate fields they are not reliable sources of information about the origins of Christianity, Judaism, or much of anything else of relevance to this discussion.” http://benwitherington.blogspot.com/2007/12/zeitgeist-of-zeitgeist-movie.html . The alleged parallels between Jesus and Horus are analyzed and systematically refuted in the following website: http://kingdavid8.com/Copycat/JesusHorus.html .

45.   Lee Strobel, The Case for the Real Jesus (Grand Rapids, MI: Zondervan, 2007), 170-71. Mithraism developed too late to have influenced Christianity. “Mithraism was a late Roman mystery religion that became a chief rival to Christianity in the second century and later.” Quoted in Strobel, 166-76. 46. Ibid 163.

47.   http://en.wikipedia.org/wiki/Horus .

48.   Habermas and Licona, 90.

49.   Ibid.

50.   Quoted in Strobel, 160-61. [In his interview with Strobel, Michael Licona states that Mettinger takes exception to that nearly universal scholarship by claiming that there are at least three and possibly as many as five dying and rising gods that predate Christianity. However, after combing through all these accounts and critically analyzing them Mettinger adds that "none of these serve as parallels to Jesus." Mettinger writes, "There is, as far as I am aware, no prima facie evidence that the death and resurrection of Jesus is a mythological construct, drawing on the myths and rites of the dying and rising gods of the surrounding world. The death and resurrection of Jesus retains its unique character in the history of religions."]

51.   Quoted in Chuck Colson, “Jesus Christ and Harry Potter,” Breakpoint, July 29, 2011, http://www.breakpoint.org/bpcommentaries/entry/13/17568 .

52.   F. F. Bruce, The New Testament Documents: Are They Reliable? (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1997), 119.

53.   Habermas and Licona, 127.

54.   Quoted in Durant, 553-4.

55.   Paul Johnson, Ibid.

56.   Grant, 200.

57.   H. G. Wells, The Outline of History (New York: Doubleday, 1949), 528.

Permission to reproduce this article: Publisher grants permission to reproduce this material without writtenapproval, but only in its entirety and only for non-profit use. No part of this material may be altered or used out of context without publisher’s written permission. Printed copies of this article and Y-Origins and Y-Jesus magazine may be ordered at: http://jesusonlineministries.com/resources/products/ © 2011 JesusOnline Ministries. This article is a supplement to Y-Jesus magazine by Bright Media Foundation & B&L Publications: Larry Chapman, Chief Editor.

http://y-jesus.com/

God maak die stukkende verhouding tussen ons en Hom weer reg

23 Feb. 2014         1 Kor. 5:17-21 teksvers 1 Kor. 5:21

Ps. 107-1:1 & 10

Ps. 119-2 v 19

Ps. 119-2 v 26 & 27

Ps. 23-1 v 3

Ps. 116-2

Sb 12-3 v 1 & 2

Inleiding / sonde

As daar nou een ding in die lewe wat skadelik vir ’n verhouding is, is dit ontrouheid. Dit is immers die enige grond wat Jesus gee om ’n egskeiding te regverdig. Om jou man of vrou jou verneuk is nie ’n goeie taktiek om ’n sterk verhouding te bou nie. Die Bybel gebruik die beeld van ’n huwelik om die verhouding tussen God en mens uit te beeld. (kerk is bruid en God bruidegom )

Die mens was ontrou in daardie verhouding. Die ontrou was nie agteraf en weggesteek nie. Nee, dit was openlik blatant. Soos ’n bruid wat na die huweliksonthaal saam met ’n ander man weggaan terwyl die bruidegom alleen agterbly. Dis wat die mens met God gedoen het. Deur ons sonde het ons van ons liefdevolle Vader weggedraai. (Vroue ruil vir hulself die rolle van bruid en bruidegom om. Bruidegom het weggeloop en bruid agtergelaat)

Nagmaal / verlossing

Wat sou u gedoen het as u die bruidegom was in so ’n situasie? Sal u haar weer gaan opsoek het nadat sy heel nag saam met ’n ander man ontrou was? Dit is presies wat God gedoen het! Deur sy groot liefde het Hy vir ons ’n manier gevind om die gebroke verhouding weer te herstel.

Ek gebruik verskillende beelde om te verduidelik omdat een enkele beeld nie ’n volledige verduideliking kan verskaf nie. Daarom gebruik ek nou ’n volgende beeld om te verduidelik. Die straf vir die ontrou is die dood. Om jouself van God los te maak is soos ’n takkie wat van ’n plant afgebreek word. Vir ’n kort rukkie bly die blare nog groen, maar nie lank nie dan begin dit verlep. Binne ’n kort tydjie is daardie takkie dood.

Die mens het homself deur sy sonde van God losgemaak en nou sit hy in ’n verskriklike dilemma. Dit is soos om in ’n diep donker put af te spring met gladde wande wat 100 meter diep is. Ongelukkig het jy jouself nog doodgeval ook. Verstaan u hoe onmoontlik dit vir so iemand is om self uit daai put te kom? Net so onmoontlik is dit vir die mens om die gebroke verhouding met God te herstel.

Dit wat die mens nie kan doen nie, doen God. Hy haal ons uit die put uit en Hy maak ons weer lewendig soos ons hoor in 2 Kor. 5:18a

Dit alles is die werk van God. Hy het ons deur Christus met Homself versoen

Die manier waarop Hy dit gedoen het verduidelik Hy in 1 Kor. 5:21 aan ons

Christus was sonder sonde, maar God het Hom in ons plek as sondaar behandel sodat ons, deur ons eenheid met Christus, deur God vrygespreek kan wees.

Christus wat sonder sonde was het ons sonde op Hom geneem en sy onskuld het Hy vir ons gegee. As ons terugkeer na ons eerste beeld van die bruid wat met ’n vreemde man weggeloop het. God se vergifnis werk nie maar net soos die bruidegom wat vir die bruid sê, “toemaar ek vergewe jou.” Jy kan maar weer terugkom. Nee geliefdes, daar vind ’n ruiltransaksie plaas. Dit is soos die bruidegom wat die bruid se ontrou wegneem en op homself plaas sodat dit hy was wat weggeloop het en nie sy nie.

Die bruidegom se onskuld word vir die bruid gegee en die bruid se skuld word vir die bruidegom gegee. Dit wil sê dit is nou asof die bruid nooit weggeloop het nie, maar die bruidegom. Die enigste manier wat die skuld weggeneem kan word is dat die bruidegom doodgemaak word en dit is wat Jesus doen. Hy neem ons skuld op Hom en daarvoor is Hy aan ’n vervloekte kruishout doodgemaak. Christus se geregtigheid is dus nou aan ons gegee omdat Christus ons ongeregtigheid op Hom geneem het. (Geregtigheid = sonder sonde).

Dankbaarheid

Die gevolg van God se liefde is dat die verhouding tussen die mens en God herstel is. Die mens wat van die lewe afgesny was, het nou weer die lewe soos ons hoor in 1 Kor. 5:17

Iemand wat aan Christus behoort, is ’n nuwe mens. Die oue is verby, die nuwe het gekom.

Hoe kry ek deel daaraan? Deur geloof. Ek moet glo dat Jesus my sonde op Hom geneem het en dat Hy sy geregtigheid in ruil daarvoor aan my gegee het en dat ek nou as gevolg daarvan ’n nuwe mens in Christus is. Vir diegene wat nie glo nie vind die ruiltransaksie nie plaas nie.

Wat beteken dit prakties vir my? Dit beteken dat ek nou weer God se liefde in plaas van sy wraak beleef. Dit beteken dat ek ’n lewende hoop het om ewig saam met God te wees wanneer ek die tentwoning van hierdie lewe agterlaat. Dit beteken dat my lewe weer sin het en dat ek nie maar net uitgelewer is aan toeval nie. Dit beteken dat ek ’n doel in die lewe het om God beter te leer ken en dien. Dit beteken dat ek vreugde en vrede wat in God gewortel is, deel is van my lewe.

Slot

Dis wat die Here op ’n sigbare wyse vir ons deur middel van die Nagmaal wys in die tekens van brood en wyn. Hy wys vir ons dat ons doelbewus en moedswillig ons van die lewende God losgemaak het. Hy wys vir ons dat Hy op grond van sy groot liefde die gebroke verhouding tussen ons en ons Vader herstel het in Jesus Christus en dat ons deur middel van geloof daarin kan deel. Hy wys vir ons dat ons weer lewe, liefde, hoop, betekenis, vreugde, doelgerigtheid en vrede in ons lewens saam met God kan ervaar.

Kom ons gaan sit nou aan by die tafel van die Here sodat ons geloof daardeur versterk kan word.

Amen

Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is

15 Feb. 2014         Mat 5:1-11 Teksvers Mat 5:3

Lof-Psalm     Sb. 11-3:1 & 3   

Na Wet         Ps. 147-1:1 & 2 

Na Gebed     Sb. 15-1:1 - 4     

Slotsang       Ps. 146-1 : 2 & 3

Inleiding

’n Mens wil nie afhanklik wees nie. Nie van jou medemens nie en veral nie van God nie want dit beteken dat jy jouself aan Hom moet onderwerp, dat jy Hom moet gehoorsaam en vertrou. My trots laat dit nie maklik toe nie! Geliefdes as u nou enigsins dink, gelukkig is ek darem nie so nie. Ek is darem nie so sleg nie dan wys hierdie gedagtes juis vir my dat daar so ’n tikkie hoogmoed by my teenwoordig.

Wat is my reaksie wanneer die ouderling met my praat oor een of ander aspek van my lewe wat nie reg is nie? Voel ek verontwaardig? Is my reaksie “Wie is die kerk om vir my te kom voorsê?” Ek besluit self en niks of niemand gaan my kom voorskryf nie! Is dit nie maar hoogmoed nie? Hoogmoed en vriendskap met die wêreld is boesemvriende. Is ek nog betrokke by wêreldse praktyke soos byvoorbeeld onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid met ander woorde owerspel (dit wil sê om in ’n seksuele verhouding buite die huwelik te wees)? Is daar nog vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap in my lewe teenwoordig?

(Ootmoed) Erken my opstand teen God se gesag in my lewe.

Solank as wat ek sonde in my lewe goedpraat met allerlei verskonings is ek nog in opstand teen God se gesag in my lewe. Dan aanvaar ek nie dat ek van God afhanklik is nie en is hoogmoed nog ’n kenmerk van my lewe.

Die hele Skrif is duidelik dat God hoogmoed verag, en tog is dit deel van ons daaglikse lewe. Dit is ’n sonde waarvan elke mens hom elke dag moet bekeer. Solank as wat ek nog die lewe in hoogmoedige onafhanklikheid benader sal ek nie God se seën in my lewe ervaar nie. Solank as wat ek nog in vriendskap met die wêreldse dinge handhaaf bedroef ek die Heilige Gees. Die Gees eis ons heeltemal vir God alleen op en word bedroef as ons vriende van die wêreld is.

Juis omdat die Gees die mens opeis vir die Here, skenk Hy meer genade, sodat die band met die Here kan groei. Die genade word nie aan die hoogmoediges gegee nie, maar aan die nederiges. Die hoogmoediges is hulle wat hulle teen God se gesag in opstand kom, wat op hulself vertrou en selfs gebed misbruik om hul eie sondige begeertes te bevredig.

As ek God se seën in my lewe wil ervaar is dit nodig dat ek vas oortuig moet wees dat ek met my hoogmoedige onafhanklikheid geen seën of vrede in die lewe kan vind nie.

(Verlossing) Waar vind ek dan seën en ware vrede?

Die nederiges aan die ander kant is hulle wat weet dat hulle alleen van God afhanklik is en voor Hom in ootmoed buig. (Ootmoed beteken om teenoor God te erken dat ek nie vir Hom luister nie en dat ek my eie kop volg.) Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is. Die Griekse woorde wat met “weet hoe afhanklik” vertaal is, beteken letterlik om arm van gees te wees. Dit dui op ’n totale afhanklikheid van God. Dit beteken nie om agterlik en eenvoudig te wees nie. Arm van gees staan in teenstelling met die wêreldse waardes van eie waan en hoogmoed. Dit is ’n absolute eerlikheid waarin ek erken dat ek voor God met leë hande staan en dat ek niks het om te gee nie. Om te verstaan dat daar niks is wat ek kan doen om te maak dat God my moet liefhê nie.

Dit is om voor God te staan en te erken ek is skuldig. Ek verdien die dood en niks meer nie. Om te weet dat ek geen aanspraak kan maak op goeie gesondheid, ’n goeie werk nie of van God kan eis dat dit met my moet goed gaan nie. Dat ek nie enige reg het om kwaad te word wanneer daar teenspoed oor my pad kom nie. Daar is absoluut niks waarop ek aanspraak kan maak nie. Dat ek maar alleen om genade kan pleit.

Ons kan nie werklik weet hoe afhanklik ons van God is nie as die Heilige Gees dit nie aan ons openbaar nie. In Luk 11:13 hoor ons

As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee—die Vader in die hemel nog baie meer! Hy sal die Heilige Gees gee vir dié wat vra.

Daarom moet ons tot die Here bid sodat die Gees ons kan laat glo dat ons geseën is wanneer ons weet hoe afhanklik ons van God se genade in Jesus Christus is.

Die Here sê vir ons dat wanneer ons by hierdie punt kom, dat ons geseën is. Om geseënd te wees beteken dat God se genade oor ons skyn. Sy genade wat Jesus Christus aan die kruis vir ons verwerf het en dat ons daarom weer in die regte verhouding tot God kan staan. Dit alleen verskaf geluk en vrede selfs te midde van beproewings soos honger en vervolging.

Om te weet hoe afhanklik ons van God is, is om vas en seker te glo dat ons alleen in Christus van ons eie selfsugtige hoogmoed gered kan word.

(Dankbaarheid) Ontvang die ewige lewe

Elkeen wat erken hoe afhanklik hulle van God is, ontvang ’n wonderlike belofte.

(Mat 5:3)

Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik  hulle van God is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.

Om die ewige lewe te ontvang beteken om in die regte verhouding met God te leef. Elkeen wat in ’n regte verhouding tot God leef is aan God gehoorsaam en aanvaar wat God sê wat reg en verkeerd is en verstaan ook hoekom God sê dat sekere praktyke wat vir die wêreld aanvaarbaar is, verkeerd is. Wanneer ek die koninkryk van God ontvang is daar ’n opregte begeerte by my om werklik los te breek van die sonde wat nog in my lewe teenwoordig is. Ek bid dat die Heilige Gees my daarmee sal help sodat ek in dankbaarheid in ware liefde en eensgesindheid met my naaste kan leef.

Slot

Geliefdes ons vier volgende week die Heilige Nagmaal. Laat ons daarom in hierdie week wat voorlê opnuut met die Heilige Gees se hulp die sondes wat nog in my lewe teenwoordig is, identifiseer sodat ek kan besef hoe afhanklik ek van God is. Kom ons hou vas aan God se belofte van genade in Jesus Christus sodat ons ook deel kan hê aan sy koninkryk waar God se liefde in plaas van die wêreld se haat en selfsug heers. Kom ons hou vas aan die belofte van God wat Hy vanoggend vir ons gegee het:

Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik  hulle van God is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.

Amen

Het jy My onvoorwaardelik lief?

9 Feb. 2014         Joh. 21 : 1 -19 ; 1 Joh. 2 :12 – 15 ; Teksvers 1 Joh. 2:19b

Lof-Psalm     Ps. 18-1:1 & 14 

Na Wet         Sb 9-2:1 & 9      

Na Gebed     Ps. 92-1:1 & 6   

Slotsang       Sb 9-5

Het jy My baie lief? Drie keer vra Jesus hierdie vraag aan Petrus. Petrus wat so selfvoldaan gesê het dat Hy Jesus nooit in die steek sal laat nie! (Mat 26:33)

Daarop het Petrus vir Hom gesê: “Al sal hulle U ook almal in die steek laat, ék sal U nooit in die steek laat nie.”

Petrus wat ontken het dat hy Jesus ken toe dinge begin rof raak!

“Simon seun van Johannes, het jy My baie lief, meer as hulle hier?” Dis die vraag Jesus aan Petrus gevra het en dit is die vraag wat Hy vandag nog aan gelowiges, sy kerk vra. Dis die vraag wat Hy vandag vir ons vra, geliefdes.

Verlede week het ons stilgestaan by die vraag of ons God werklik ken, want mens kan nie praat van liefde vir iemand as jy hom nie ken nie. Vandag is ons by die vraag of ons God werklik liefhet.

Hoe beantwoord ons God se alles opofferende liefde aan ons? God het alles gegee soos ons hoor in Joh. 3:16

“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Petrus het daardie liefde met verraad beantwoord. Hoe beantwoord ons dit? Ook met verraad? Is ons maar ook maar net mooiweersvriende?

Het ons God net lief wanneer dit ons pas? Het ons Hom lief solank ons God se seëninge ontvang? Die Bybel vergelyk Jesus se kerk met ’n bruid. Ons is die bruid van Christus. Het ons ook net getrou vir “geld” soos die vrou wat ’n ryk man uitsoek en hoop dat hy gou sal doodgaan sodat sy ryk kan erf?

Die Here waarsku ons teen verleidelikhede van die sondige wêreld. (1 Joh. 2:15-17)

Moenie die sondige wêreld en die dinge van die wêreld liefhê nie. As iemand die wêreld liefhet, is die Vader se liefde nie in hom nie. Die wêreldse dinge—alles wat die sondige mens begeer, alles wat sy oë sien en begeer, al sy gesteldheid op besit—kom nie van die Vader nie, maar uit die wêreld. En die wêreld met sy verleidelike dinge gaan verby, maar wie die wil van God doen, bly ewig lewe.

Sal ons die Here nog steeds liefhê as Hy ophou om ons met aardse rykdom en besittings te seën? Dit is ’n vraag wat ek myself moet afvra om te bepaal of ek die Here onvoorwaardelik liefhet.

Het jy My onvoorwaardelik lief? As ons eerlik met onsself is, dan moet ons, ons kop in skaamte laat sak en sê nee. Dan moet ons ook maar soos Petrus buitentoe gaan en bitterlik huil.

Dink net hoe Petrus moes gevoel het daardie dag. Vir drie jaar het hy saam met Jesus geleef en in sy voetspore gevolg en nou lê alles in skerwe! Alles verniet! Soveel so dat Petrus maar weer terugkeer na sy ou lewe as visserman. Keer ons nie ook maar alte dikwels terug na die lewe wat ons in die wêreld gelei het nie? Ons dag tot dag bestaan asof ons nooit van Jesus gehoor het nie en ons word weer deel van die wêreld. Die lig wat ons vir die wêreld moet wees so te sê uitgedoof. Ons vermy God en heimlik is ons bang vir Hom.

Wat is die Here se reaksie wanneer ons in sonde verval? Is dit net straf en oordeel? Nee, geliefdes. In die eerste plek is dit nie vir Hom ’n verassing nie. Jesus het vooraf geweet en daarom het Hy vir Petrus gebid. (Vgl. Luk. 22v31-32):

“Simon, Simon!” het Jesus gesê. “Luister! Die Satan het daarop aangedring om julle soos koring te sif . Maar Ek het vir jou gebid dat jou geloof jou nie begewe nie. As jy weer tot inkeer gekom het, moet jy jou broers versterk.”

Hierin sien ons ook die genade van die Here. Die Heilige Gees hou ons geloof in stand. Ons geloof hang nie van ons af nie. Verder het Jesus die pad gestap. Hy was bereid om ’n kruisdood te sterf. Hy kon weerstand gebied het toe hulle Hom gevange geneem het, maar Hy doen dit nie.. (Vgl. Mat 26v52-54):

Toe sê Jesus vir hom: “Sit jou swaard terug in sy plek, want almal wat na die swaard gryp, sal deur die swaard omkom. Of dink jy Ek kan nie my Vader om hulp vra nie? Hy sal dadelik vir My meer as twaalf legioene engele beskikbaar stel. Maar hoe sal die Skrif dan vervul word wat sê hoe die dinge moet gebeur?”

Na Jesus se opstanding het Hy Petrus weer in ere in sy amp herstel sonder verwyte. Drie maal het Petrus Jesus verloën. Drie maal gee Jesus aan hom die geleentheid om sy liefde vir Jesus te bevestig. Hiermee herstel Jesus vir Petrus in sy amp as herder. Die wêreld gooi iemand wat misluk het op die ashoop, maar die Here herstel. Hy vertrou weer aan Petrus sy kosbare kudde toe: Laat My lammers wei, pas My skape op, laat My skape wei.

Petrus wat maar weer na sy ou lewe as visserman wou terugkeer word weer in ere herstel in die amp as herder van Jesus se kerk. Hiermee saam sê Jesus egter ook vir hom dat dit nie maklik gaan wees nie. Petrus moet selfs hoor dat hy ’n marteldood moes sterf. In sy dood sou Petrus God verheerlik, want selfs ’n marteldood kan ons nie van die liefde van Jesus skei nie. Jesus gee ook ’n laaste opdrag aan Petrus “Volg My!” Hiermee bevestig Jesus die opdrag van dissipelskap waarmee Hy Petrus oorspronklik geroep het. Hy sê egter ook vir hom dat dit nie ’n maklike pad gaan wees nie.

Dissipelskap beteken onder andere toegewydheid aan Jesus, nederige diens, om die wil van God te doen, om lief te wees vir mekaar, onderlinge mededeelsaamheid en om dissipels te gaan maak van al die nasies. Dit is die roeping waarmee Jesus elke Christen roep: “volg My!” Langs die pad gebeur dit soms dat ons struikel en val. Dit veroorsaak dat ons nie meer ons roeping tot dissipelskap uitleef nie.

Wanneer dit gebeur moet ons nie aan die genade van God twyfel of in die sonde bly lê nie, want SAAM MET JESUS KRY ONS WEER ’N KANS OM NUUT TE BEGIN. Die Here is nie daarop uit om ons te straf en te veroordeel wanneer ons die pad byster raak nie. Sy doel is dat ons moet wegdraai van die verkeerde paaie af sodat ons weer as sy dissipels in sy voetspore kan volg. Deur sy liefde gee Hy vir ons kans om nuut te begin soos Hy ook in 1 Joh. 1v9 bevestig:

Maar as ons, ons sondes bely—Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons, ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

Hiermee saam moet ons egter weet dat om Jesus te volg nie altyd maklik is nie. Die troos wat ons egter het is dat ons nie alleen is in die stryd nie en dat niks ons van Jesus se liefde kan skei nie.

Geliefdes, wat is my antwoord wanneer vir my vra: “Het jy my onvoorwaardelik lief?” Is ek ook bedroef soos Petrus en is my antwoord ook: “Here, U weet alles. U weet dat ek U liefhet.” As ons so antwoord, dan kan ons weet dat God se genade en liefde ook onvoorwaardelik aan ons gegee word. Kom ons volg die Here wanneer Hy vir ons sê: “Volg My.” Kom ons volg Hom al weet ons ook dat dit nie altyd maklik gaan wees nie.

Amen

Hoe werklik is God in my léwe?

2 Feb. 2014         1 Johannes. Teksvers 1 Joh. 5:20

Lof-Psalm     Sb. 2-4 v 1 & 3  

Na Wet         Sb. 9-3 v 1 & 2  

Na Gebed     Ps. 18-1 v 1 & 2

Slotsang       Ps. 118-1 v12 & 14

Inleiding

Hoe werklik is God in jou lewe? Is God maar net ’n teoretiese figuur of is Hy iemand wat deel is van jou lewe? Vir baie mense is God maar slegs ’n karakter in ’n sprokiesverhaal. Iemand soos Rooikappie wat ons almal ken, maar Hy is nie werklik iemand in ons lewens nie. Dalk is Hy bietjie meer realisties soos die hoofkarakter in ’n roman of avontuurverhaal. Solank as wat mens die boek lees is die karakter iemand met wie ons vertroud is, maar ons weet dat daardie karakter net binne-in die storieboek bestaan. Dalk is Hy meer werklik soos byvoorbeeld die skrywer van die roman of speurverhaal. Ons weet van hom, maar hy is nog steeds nie deel van ons lewe nie. Of is Hy iemand werklik wat ons ken en met wie ons ’n verhouding het?

Dink maar aan die verskil wat daar is wanneer ek ’n storieboek lees teenoor wanneer ek ’n brief van ’n geliefde lees. Is die Bybel maar net soos ’n storieboek en God die Vader, Jesus Christus en die Heilige Gees maar net denkbeeldige karakters soos die in ’n storieboek? Of lees ek die Bybel soos ek ’n brief van ’n geliefde sou lees? Die denkbeeldige karakters in ’n storieboek bestaan nie buite die storieboek nie. As dit ’n goeie storie is kan ek my inleef in die boek, maar wanneer ek klaar is met die storie weet ek dat die karakters nie werklik bestaan nie. Wanneer ek egter ’n brief van ’n geliefde lees is daardie geliefde ’n werklike persoon en hoor ek as te ware haar stem wanneer ek die brief lees. Daar is ’n groot verskil tussen bogenoemde alternatiewe.

Hoe werklik is God in my léwe? Is Hy maar net ’n denkbeeldige karakter in ’n storieboek? Of is Hy iemand werklik met wie ek verhouding het?

Om God te ken

In 1 Johannes word daar baie klem daarop gelê op wat dit beteken om God waarlik te ken. Dwarsdeur die brief word daar verwys na wie God ken en wie Hom nie ken nie. Om God te ken hou ook ’n besondere voorreg in soos ons in 1 Joh. 3:1 hoor:

Kyk watter groot liefde die Vader aan ons bewys het: Hy noem ons kinders van God, en ons is dit ook.

Hoe word mens ’n kind van God? Die Here sê vir ons in 1 Joh. 5:1

Elkeen wat glo dat Jesus die Christus is, is ’n kind van God

Die Heilige Gees oortuig ons dat dit die waarheid is en daarom glo ons soos ons hoor in 1 Joh. 5:6

Die Een wat deur die water van sy doop en die bloed van sy dood na ons toe gekom het, is Jesus Christus; nie net deur die water nie, maar deur die water én die bloed. Die Gees is die getuie daarvan, en die Gees is die waarheid.

Hoe leer ons God dus werklik ken? In ons teksvers 1 Joh. 5:20 vat die Here dit mooi saam:

En ons weet dat die Seun van God gekom het en ons verstand gegee het om die ware God te ken; en ons is in die ware God, in sy Seun, Jesus Christus.

Deur Jesus Christus leer ons God dus waarlik ken. Sonder Jesus bly God maar net ’n denkbeeldige karakter.

Hoe weet ons dat ons God ken?

In 1 Joh. 2:3 tot 6 sê die Here vir ons:

³As ons die gebooie van God gehoorsaam, weet ons daaraan dat ons Hom ken. ⁴Iemand wat sê: “Ek ken Hom,” maar nie sy gebooie gehoorsaam nie, is ’n leuenaar, en die waarheid is nie in hom nie. ⁵Wie sy woord egter gehoorsaam—in hom het die liefde van God werklik sy doel volkome bereik. Hieraan weet ons dat ons in Hom is. ⁶Wie beweer dat hy in Hom bly, behoort self ook te lewe soos Jesus gelewe het.

Gehoorsaamheid aan God se gebooie is vir ons ’n bewys dat ons God ken. Wanneer daar by ons ’n begeerte is om lief te hê dan wys dit vir ons dat ons kinders van God is. As daar nie by my ’n brandende begeerte is om aan God se gebooie gehoorsaam te wees nie, beteken dit dat ek God nie ken nie.

Daar is net een manier om God te leer ken, deur geloof in Jesus Christus. Luister na wat die Heilige Gees ons leer soos ons hoor in 1 Joh. 2:27?

Wat júlle egter betref, die Gees waarmee Hy julle gesalf het, bly in julle, en julle het niemand anders nodig om julle te leer nie. Sy Gees leer julle  alles, en wat Hy julle leer, is die waarheid en geen leuen nie. Ja, soos Hy julle geleer het, moet julle in die Seun bly.

Luister ons na die Gees of bedroef ons die Gees? Is Jesus Christus en sy verlossing ’n werklikheid in my lewe? Is dit ’n hartsaak of is dit maar net ’n akademiese kopsaak? Is Jesus Christus vir my ’n werklike persoon of is Hy maar net vir my ’n karakter in ’n Bybelse storie? Geliefdes moenie die Heilige Gees van God bedroef nie, want Hy het julle as die eiendom van God beseël met die oog op die verlossingsdag.  (Ef. 4:30)

Luister na die waarskuwing van die Here wat ons in 1 Joh. 2:15-17 hoor.

¹⁵Moenie die sondige wêreld en die dinge van die wêreld liefhê nie. As iemand die wêreld liefhet, is die Vader se liefde nie in hom nie. ¹⁶Die wêreldse dinge—alles wat die sondige mens begeer, alles wat sy oë sien en begeer, al sy gesteldheid op besit—kom nie van die Vader nie, maar uit die wêreld. ¹⁷En die wêreld met sy verleidelike dinge gaan verby, maar wie die wil van God doen, bly ewig lewe.

Wat beteken dit om God te ken?

Ons ontvang die ewige lewe soos ons weer hoor in 1 Joh. 5:11-12

God het ons die ewige lewe gegee, en dié lewe is deur sy Seun. Wie die Seun het, het die lewe; wie nie die Seun van God het nie, het ook nie die lewe nie.

Om God te ken beteken dat ons lewe en dat ons verlos is uit die doodsheid van die sonde soos ons teksvers 1 Joh. 5:20 weereens bevestig:

En ons weet dat die Seun van God gekom het en ons verstand gegee het om die ware God te ken; en ons is in die ware God, in sy Seun, Jesus Christus. Hy is die ware God en die ewige lewe.

Wat beteken dit prakties geliefdes? Dit beteken dat ons God persoonlik ken en dat ons daarom na Hom as ons Vader toe kan gaan met ons vreugdes en ons vrese. Dit beteken dat daar by ons al hoe meer ’n begeerte is om soos Hy te wees. Dit beteken dat ons lewens deur liefde regeer word in plaas van deur haat en selfsug. Dit beteken dat ons begin uitreik na mense en hulle nood raaksien. Dit beteken dat ons nie net hulle fisiese nood raaksien nie, maar dat ons hulle geestelike behoefte om God te ken ook raaksien.

By elke mens is daar ’n diep geestelike behoefte wat alleen deur God vervul kan word. Wanneer ek God persoonlik ken word daardie behoefte in my gevul en onstaan daar ’n diep brandende deernis vir mense wat God nog nie ken nie. Daar is by my ’n omgee vir mense en dat ek die gemeenskap wat ek met God het ook wil deel met hulle wat God nog nie ken nie. Dit is die opdrag wat Jesus aan sy kerk gee om God aan verlore mense te gaan bekendstel.

Slot

Hoe werklik is God in jou lewe? Ken ons God persoonlik of is Hy maar net nog ’n storieboek karakter in ons lewens. Ons leer God persoonlik ken in sy Seun, Jesus Christus. Wanneer ons Hom leer ken ontvang ons die ewige lewe.

Geliefdes kom ons bly weg van die afgode af sodat ons in gemeenskap met die enigste ware God, Vader, Seun en Heilige Gees kan leef.

Amen

Die ewige God roep ons om die nood van die wêreld te verlig, daarom mag ons nie vol verskonings wees nie.

19 Jan 2014         Eks. 3 : 1 – 4 : 17 . Teksverse Eks. 3 : 14 & 15

Lof-Psalm     Ps. 33-1 v 1 & 2

Na Wet         Ps. 103-1 v 1 & 2        

Na Gebed     Ps. 86-1 v 3 & 6

Slotsang       Sb. 2-4 v1 & 3   

Inleiding

Besef u dat God elkeen van ons geroep het? Hy roep elkeen van ons individueel en ook gesamentlik as gemeente. Die Here roep ons om ’n seën vir die wêreld te wees. Hy roep ons om sout vir die aarde en ’n lig vir die wêreld te wees. Hy roep ons om die nood van die wêreld te verlig.

In hierdie verhaal van Moses leer die Here ons dat Hy ’n spesifieke doel met elkeen van ons het. Ons leer:

i       dat God gewone mense roep om die nood van die wêreld te verlig;

ii      Wie God werklik is wat ons roep en

iii     dat mens so maklik vol verskonings kan wees vir die werk waarvoor God ons roep!

God roep gewone mense om die nood van die wêreld te verlig

Ons ontmoet Moses hier waar hy maar net ’n gewone skaapwagter was. Hy het ’n lang pad gestap tot hier om hom voor te berei vir die werk waarvoor God hom geroep het. Hy is groot gemaak in ’n koninglike paleis. Hy moes as misdadiger vlug nadat hy ’n Egiptenaar doodgeslaan het en nou is hy maar net ’n doodgewone skaapwagter.

Hy was niks spesiaal nie, maar net nog ’n gewone mens van sy tyd net soos wat ons ook maar gewone mense van ons tyd is. Op ’n dag verskyn die Here aan Moses in ’n brandende doringbos terwyl hy besig was om skape op te pas. Moses was besig met ’n alledaagse dagtaak ver van enige altaar af toe die Here aan hom verskyn het.

Ons is so geneig om God in die buitegewone te soek, maar God is in ons alledaagse lewe teenwoordig, daar waar ons besig is om ons dagtaak te verrig. God het egter ’n spesiale roeping vir Moses gehad soos ons hoor in Eks 3:7:

Daarna sê die Here: “Ek het die ellende van my volk in Egipte duidelik gesien en hulle noodkrete oor die slawedrywers gehoor. Ek het hulle lyding ter harte geneem.

Moses is geroep om die Israeliete uit die ellende van hul slawerny in Egipte te gaan verlos.

Hoor ons die noodkrete van mense wat in sonde vasgevang is? Sien ons die ellende daarvan raak? God hoor en sien dit en Hy neem hulle lyding ter harte. God sien die nood van mense wat Hom nie ken nie raak. Hy gebruik gewone mense soos ek en julle om verligting te bring vir die nood van die wêreld.

Eksodus vertel vir ons die verhaal van God wat die Israeliete verlos het uit die slawerny van Egipte. Die Jode wat in ballingskap was het moed geput uit hierdie verhaal dat hulle uit die ballingskap verlos sou word en beide die verlossings wys heen na Jesus Christus wat die mensdom uit hul nood van sondeslawerny kom verlos het. Die grootste nood wat ’n mens kan hê is om van God vervreem te wees.

God roep ons as gewone mense om diegene wat in die slawerny van sonde vasgevang is van hul nood en ellende te verlos deur die goeie nuus van Jesus Christus se verlossing na hulle te bring. Die goeie nuus dat die mens wat van God vervreem is deur Jesus Christus se soenverdienste aan die kruis weer in ’n lewende verhouding met die lewende God kan leef.

Wie is hierdie God wat ons roep?

In Eks 3:5 & 6 hoor ons:

Die Here sê toe vir hom: “Moenie nóg nader kom nie. Trek uit jou skoene, want die plek waarop jy staan, is gewyde grond.” Verder sê Hy: “Ek is die God van jou voorvaders, die God van Abraham, die God van Isak, die God van Jakob.”

God is heilig en dit is Hy wat vanaf die begin die God van die voorvaders was. Moses is egter nog onseker en daarom vra hy wat is God se eienaam?

Dan antwoord God vir Moses soos ons hoor in Eks 3:14 & 15:

Toe sê God vir Moses: “Ek is wat Ek is. Jy moet vir die Israeliete sê: ‘Ek is’ het my na julle toe gestuur.”

Verder sê God vir Moses: “Jy moet ook nog vir die Israeliete sê: ‘Die Here die God van julle voorvaders, die God van Abraham, die God van Isak, die God van Jakob, het my na julle toe gestuur.’ Dit is ewig my Naam , dit is die Naam waarmee Ek aangeroep moet word van geslag tot geslag.

In die eerste plek antwoord die Here met “Ek is wat Ek is.” Hy is die enigste ware God wat van die begin af daar is en ook in die toekoms daar sal wees, want die Hebreeus vir Ek is wat Ek is kan ook met Ek sal wees wat Ek sal wees vertaal word. Christus sluit ook hierby aan met die “Ek is” uitsprake wat ons in die evangelie volgens Johannes hoor en waarby ons ook in die loop van die jaar by gaan uitkom. In Open. 21:6 hoor ons:

Ek is die Alfa en die Omega, die Begin en die Einde. Aan elkeen wat dors het, sal Ek te drinke gee uit die fontein met die water van die lewe, verniet.

En hiermee saam maak God ook sy verbondsnaam bekend. In Hebreeus word dit met die konsonante JHWH weergegee. Om die naam te kan uitspreek word daar gewoonlik die a en e vokale ingevoeg en word die Naam as JaHWeh uitgespreek. Die Jode het die naam nie uitgespreek nie uit eerbied vir die gebod dat mens nie die naam van God mag misbruik nie. Wanneer hulle die naam JHWH moes lees het hulle dit uit respek vervang met Adonai wat Heer of meneer beteken. In die Afrikaanse Bybels word die naam met Here / HERE vertaal terwyl dit in Engels met Lord/LORD vertaal word. Daar is ’n baie ryke betekenis aan hierdie Naam gekoppel. In wese beteken dit: “die Een wat altyd teenwoordig is” en dit beklemtoon God se vaste voorneme om altyd daar te wees vir sy kinders. Dit het Hy ook weer bevestig met Jesus Christus, Immanuel dit wil sê God by ons.

Dit is die alomteenwoordige God wat van die begin af daar was en wat ook in die toekoms daar sal wees wat ons roep om die nood van mense wat in sonde vasgevang is te verlig.

Verskonings, verskonings, verskonings!

Ten spyte van die wonderbaarlike verskyning van God in die brandende doringbos en ook dat Hy persoonlik vir Moses vertel wie en wat Hy werklik is, het Moses nog steeds verskonings! “Sê nou die Israeliete glo my nie en hulle luister nie na my nie en hulle sê die Here het nie aan my verskyn nie?” Vir hierdie verskoning het die Here ’n antwoord. Die wonderteken van Moses se kierie wat in ’n slang verander en weer terug na ’n kierie toe. Sy hand wat melaats word en weer gesond word. Die water wat in bloed verander!

Nou kom Moses met ’n tweede verskoning soos ons hoor in Eks. 4:10:

“Ag, Here, ek kan nie goed praat nie; ek kon nie vroeër nie en ek kan ook nie nou, hier waar U met my praat nie. Ek praat swaar, en my tong sukkel.”

En dan sê die Here vir Moses dat ook dit nie ’n probleem is nie en Hy sê vir hom: “Gaan nou, Ek sal jou help met die praat en jou leer wat jy moet sê.” Nou het Moses nie meer verskonings nie, maar nog steeds is hy onwillig: “Asseblief tog, Here, stuur liewer iemand anders.”

Is dit nie hoe ons ook maar is nie geliefdes? Eers het ons allerlei verskonings wat op die oog af klink of dit baie meriete het. Ons het elkeen goeie redes oor waarom ons nie betrokke kan wees in die gemeente met die werk wat nodig is sodat die evangelie van Jesus Christus uitgedra kan word nie. Ek het ’n besige skedule, ek het nie tyd nie, ek is nie daarvoor geskik nie, ek kan nie goed praat nie, ek is te oud, ek is te jonk. U weet wat al die verskonings is wat ons so maklik voorhou. Geliefdes, hoe lank wil ons nog die Here se geduld beproef?

Slot

Die Here roep ons om die nood van die wêreld te verlos met die goeie nuus van Jesus Christus se verlossing. Hy rus ons toe vir die werk. Ons staan nie alleen nie, want ons is daar om mekaar te ondersteun. Laat ons Hom daarom nie kwaad maak met al ons verskonings nie! Kom ons wees gehoorsaam aan ons roeping om die evangelie uit te dra na almal wat God nog nie ken nie.          

Amen

Wees sout vir die aarde en die lig vir die wêreld

12 Jan 2014 (GKE) Skriflesing: Mat 5:1 – 6:15 Teksverse Mat 5:13-15

Sing    Lofsang: Ps. 150-1:1 – 3

           Na wet:    Ps. 1-1 v 1  & 2

           Na gebed Ps. 119-2 v 18 & 26

           Slotsang  Ps. 119-1 v 1 & 2

Inleiding

Ons het verlede week gehoor dat ons op die Here moet vertrou sodat ons ’n seën vir die wêreld kan wees. Om ’n seën vir die wêreld te wees moet ons gehoorsaam wees aan Jesus se opdrag om die evangelie/goeie nuus uit te dra.

Vandag fokus ons daarop hoe om prakties die evangelie uit te dra. Met ander woorde hoe moet ons dit doen? Om die evangelie uit te dra behels baie meer as om net vir mense te vertel dat hulle in Jesus Christus moet glo en dat dit hulle lewe sal verander. Ons moenie net vir mense van die evangelie vertel nie, ons moet die evangelie leef. Met ander woorde, mense moet God in ons lewens raaksien en hulle moet die verskil agterkom wat dit veroorsaak of anders gestel: “jou lewe as Christin moet maak dat ongelowiges hul ongeloof in God bevraagteken!”

Die bergrede

In die Bybel verduidelik die Here baie duidelik vir ons hoe ons dit behoort te doen. In die bergrede (Mat. 5-7) veral, vind ons hoe burgers van die Koninkryk van God behoort te leef. Ons kan dit inderdaad die grondwet van die Koninkryk van God noem. Hierdie is egter nie net ’n stel reëls van moet en moenies nie. Jesus wys sy volgelinge hoe ’n mens behoort te lewe—nie net volgens ’n stel reëls nie, maar deur ’n innerlike verandering van lewenshouding.

Dit is ook baie belangrik dat ons moet verstaan dat dit nie hier gaan oor ’n klomp voorwaardes oor hoe om kinders van God te word nie. Die genade van God bepaal wie sy kinders is soos ons ook hoor in Joh. 1:12 & 13:

Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word. Hulle is dit nie van nature nie, nie deur die drang van ’n mens of die besluit van ’n man nie, maar hulle is uit God gebore

Die Here sê tog baie duidelik vir ons in Rom. 10:9:

As jy met jou mond bely dat Jesus die Here is, en met jou hart glo dat God Hom uit die dood opgewek het, sal jy gered word

Die bergrede wys vir ons prakties hoe kinders hulle innige liefdesverhouding met hul hemelse Vader moet uitleef en hoe dissipels Christus moet navolg. In Mat. 5:3-12 hoor ons die seënuitsprake wat aantoon dat mense deur God geseën word omdat hulle deel het aan sy Koninkryk en daarom kan doen wat reg is.

In Mat 5:13 – 16 gebruik die Here twee beelde om aan ons te verduidelik waarom ons as sy kinders reg moet lewe.

¹³“Julle is die sout  vir die aarde. Maar as sout verslaan  het, hoe kry ’n mens dit weer sout? Dit is niks meer werd nie. Dit word buitekant weggegooi, en die mense vertrap dit.

¹⁴“Julle is die lig vir die wêreld. ’n Stad wat op ’n berg lê, kan nie weggesteek word nie; ¹⁵ ook steek ’n mens nie ’n lamp op en sit dit onder ’n emmer nie maar op ’n lampstaander, en dit gee lig vir almal in die huis. ¹⁶Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik.”

Die eerste beeld wat Hy gebruik is die van sout. Sout word gebruik om smaak aan kos te gee, maar ook om kos te preserveer. Christus se dissipels dit wil sê sy volgelinge besit die kennis, wysheid en lewenswyse om die wêreld te bewaar teen die vernietigende praktyke van die wêreld. Hiermee saam kom ook die waarskuwing teen oneffektiewe dissipelskap. Net soos sout wat nie meer krag het nie, nie meer werk as preserveer- en smaakmiddel nie, word ons ook kragteloos wanneer ons God se leefwyse afwater en aanpas by wêreldse standaarde.

Die tweede beeld wat die Here gebruik is lig. Wanneer mens ’n lig aan skakel is die doel tog sodat dit moet lig verskaf en daarom is dit onsinnig om ’n lig met iets toe te maak wat die lig sal wegsteek. Navolgers van Jesus Christus besit die lig van God se waarheid. Wanneer God se waarheid nie sigbaar is in hul lewenswandel nie, is dit soos om ’n lig onder ’n emmer weg te steek.

Jesus se opdrag aan sy kerk is: “Wees sout vir die aarde en die lig vir die wêreld.” Hoe doen mens dit prakties? In die res van die bergrede beskryf Jesus prakties eenvoudig hoe ons dit moet doen. Dit is nie moontlik om by elkeen van die voorskrifte wat hier volg in detail te bespreek nie en daarom gaan ek dit net kortliks noem. In die loop van die jaar gaan ons weer daarna terugkom om in meer diepte daarop in te gaan.

       Mat 5:17 – 20

Die vervulling van die wet

¹⁷“Moenie dink dat Ek gekom het om die wet of die profete ongeldig te maak nie. Ek het nie gekom om hulle ongeldig te maak nie, maar om hulle, hulle volle betekenis te laat kry. ¹⁸Dit verseker Ek julle: Die hemel en die aarde sal eerder vergaan as dat een letter of letterstrepie van die wet sal wegval voordat alles voleindig is.

¹⁹“Wie dan ook een van die geringste van hierdie gebooie ongeldig maak en die mense so leer, sal die minste geag word in die koninkryk van die hemel. Maar wie die wet gehoorsaam en ander so leer, sal hoog geag word in die koninkryk van die hemel.  ²⁰Ek sê vir julle: As julle getrouheid aan die wet nie meer inhou as dié van die skrifgeleerdes en die Fariseërs nie, sal julle nooit in die koninkryk van die hemel ingaan nie.”

In Mat 5:17 – 20 wys die Jesus vir ons daarop dat hierdie nie maar net ’n stel reëls is nie, maar dat dit ’n innerlike lewenshouding is wat ons navolg nie omdat dit van ons verwag word nie, maar omdat ons dit wil doen uit liefde God. As dit ons gesindheid is, dan eer ons God. Dan gaan dit nie oor my en my selfsugtige begeertes nie, maar oor God en sy eer in my lewe.

       Mat 5:21 – 26

²¹“Julle het gehoor dat daar van die ou tyd af aan die mense gesê is: ‘Jy mag nie moord pleeg nie; en elkeen wat moord pleeg, is strafbaar voor die regbank’. ²²Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat vir sy broer kwaad is, is al strafbaar voor die regbank. Verder, elkeen wat sy broer uitskel vir ’n gek, is strafbaar voor die Joodse Raad; en wie hom uitskel vir ’n idioot, is strafbaar met die helse vuur.

²³“As jy dus jou gawe na die altaar toe bring en dit jou daar byval dat jou broer iets teen jou het, ²⁴laat staan jou gawe daar by die altaar en gaan maak eers vrede met jou broer en kom dan en bring jou gawe.

²⁵“As iemand ’n regsaak teen jou begin, kom betyds tot ’n skikking solank jy nog saam met hom op pad hof toe is, sodat hy jou nie voor die regter bring en die regter jou aan die polisie oorgee en dié jou in die tronk sit nie. ²⁶Dit verseker Ek jou: Jy sal sekerlik nie daar uitkom voordat jy die laaste sent betaal het nie.”

In Mat 5:21 – 26 wys Jesus vir ons dat moord reeds in ons gedagtes en gesindheid begin. Wanneer ek kwaad word en nie bereid is om te vergewe nie is ek reeds besig om moord te pleeg.

       Mat 5:27-32

Kuisheid

²⁷“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘Jy mag nie egbreuk pleeg nie.’ ²⁸Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat na ’n vrou kyk en haar begeer, het reeds in sy hart met haar egbreuk gepleeg.

²⁹“As jou regteroog jou laat struikel, haal hom uit en gooi hom van jou af weg; want dit is vir jou beter dat net een van jou ledemate verlore gaan as dat jou hele liggaam in die hel gegooi word. 30Of as jou regterhand jou laat struikel, kap hom af en gooi hom van jou af weg; want dit is vir jou beter dat net een van jou ledemate verlore gaan as dat jou hele liggaam in die hel beland.”

Egskeiding

³¹“Daar is gesê: ‘Elkeen wat van sy vrou skei, moet aan haar ’n skeibrief gee.’ ³²Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat van sy vrou skei behalwe oor owerspel, maak dat sy egbreuk pleeg, en iemand wat met die geskeide vrou trou, pleeg ook egbreuk.”

In Mat 5:27-32 vertel Jesus vir ons dat ’n onkuise lewe reeds begin met die begeertes van ons hart en dat die nagevolge van ’n egskeiding baie hartseer meebring.

       Mat 5:33-37

Die aflê van ’n eed

³³“Verder het julle gehoor dat daar van die ou tyd af aan die mense gesê is: ‘Jy mag nie jou eed verbreek nie, en ’n eed in die Naam van die Here moet jy nakom.’  ³⁴Maar Ek sê vir julle: Moet glad nie ’n eed aflê nie, nie by die hemel nie, want dit is die troon van God; ³⁵nie by die aarde nie, want dit is die rusplek vir sy voete; nie by Jerusalem nie, want dit is die stad van die groot Koning. ³⁶Jy moet ook nie jou kop op die spel plaas as jy ’n eed aflê nie, want jy kan nie een haar wit of swart maak nie. ³⁷Laat julle ‘ja’ eenvoudig ‘ja’ wees en julle ‘nee’, ‘nee’. Wat meer gesê word as dit, kom van die Bose.”

In Mat 5:33-37 sê Jesus vir ons dat ons betroubaar moet wees. Dit moenie nodig wees dat ons iemand met eedswering moet oortuig dat ons betroubaar is nie. Ons lewenswyse moet mense daarvan oortuig.

       Mat 5:38-48

Vergelding

38“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘’n Oog vir ’n oog en ’n tand vir ’n tand.’  39Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle nie teen ’n kwaadwillige mens verset nie. As iemand jou op die regterwang slaan, draai ook die ander wang na hom toe. 40As iemand jou hof toe wil vat om jou onderklere te eis, gee hom ook jou boklere. 41As iemand jou dwing om sy goed een kilometer ver te dra, dra dit vir hom twee kilometer. 42Gee aan hom wat iets van jou vra, en moet hom wat van jou wil leen, nie afwys nie.”

Liefde vir die vyand

⁴³“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘Jou naaste moet jy liefhê en jou vyand moet jy haat.’⁴⁴Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat vir julle vervolg, ⁴⁵sodat julle kinders kan wees van julle Vader in die hemel. Hy laat immers sy son opkom oor slegtes en goeies, en Hy laat reën oor dié wat reg doen en oor dié wat verkeerd doen. ⁴⁶As julle net dié liefhet wat vir julle liefhet, watter loon kan julle dan nog verwag? Maak die tollenaars nie ook maar net so nie? ⁴⁷En as julle net julle broers groet, wat doen julle meer as ander? Maak die heidene nie ook maar net so nie?

⁴⁸“Wees julle dan volmaak soos julle hemelse Vader volmaak is.”

In Mat 5:38-48 sê Jesus vir ons dat liefde vir jou vyand baie groter waarde as vergelding het.

       Mat 6:1-4

As julle armes help

¹ “Moenie julle godsdienstige pligte in die openbaar nakom om deur mense gesien te word nie, want dan kry julle geen beloning van julle Vader wat in die hemel is nie.

²“As jy byvoorbeeld armes help, moet dit nie uitbasuin nie. Dit doen die skynheiliges in die sinagoges en op straat, sodat mense met lof van hulle kan praat. Dit verseker Ek julle: Hulle het hulle beloning klaar weg. ³Nee, as jy iets vir die armes gee, moet jou linkerhand nie weet wat jou regterhand doen nie, ⁴sodat jou goeie daad verborge kan bly. Jou Vader wat sien wat verborge is, sal jou beloon.”

In Mat 6:1-4 sê Jesus vir ons dat ons opreg moet wees in ons hulp aan ander mense. As ek met ’n groot gebaar mense help sodat ander kan sien hoe goed ek is, is ek skynheilig. Wanneer ek behoeftige mense help behoort dit op so ’n manier plaas te vind dat niemand behalwe ek en die Here weet wie dit is nie.

       Mat 6:5-13

As julle bid

⁵“Verder, as julle bid, moet julle nie soos die skynheiliges wees nie. Hulle hou daarvan om in die sinagoges en op die straathoeke te staan en bid sodat die mense hulle kan sien. Dit verseker Ek julle: Hulle het hulle beloning klaar weg. ⁶Nee, as jy bid, gaan na jou kamer toe, maak die deur toe en bid tot jou Vader wat jy nie kan sien nie. Jou Vader wat sien wat verborge is, sal jou beloon.

⁷“Wanneer julle bid, moet julle nie soos die heidene ’n stortvloed van woorde gebruik nie. Hulle verbeel hulle, hulle gebede sal verhoor word omdat hulle baie woorde gebruik. ⁸Moet dan nie soos hulle maak nie, want julle Vader weet wat julle nodig het, nog voordat julle dit van Hom vra.

⁹“So moet julle bid:

Ons Vader wat in die hemel is,

laat u Naam geheilig word;

¹⁰laat u koninkryk kom;

laat u wil ook op die aarde geskied,

net soos in die hemel.

¹¹Gee ons vandag

ons daaglikse brood;

¹²en vergeef ons, ons oortredings

soos ons ook dié vergewe

wat teen ons oortree;

¹³en laat ons nie in versoeking kom nie

maar verlos ons van die Bose.

Aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in ewigheid. Amen.

In Mat 6:5-13 sê Jesus vir ons hoe ons met God behoort te praat. Hier sien ons dat daar balans moet wees in ons gesprekke met God en dat my gebede nie net moet handel oor dit wat ek van God vra nie, maar dat dit in hoofsaak moet gaan om te vra na God se wil vir my lewe en dat ek nie voorskriftelik moet wees teenoor God nie.

       Mat 6:14-15

¹⁴“As julle ander mense hulle oortredings vergewe, sal julle hemelse Vader julle ook vergewe. ¹⁵Maar as julle ander mense nie vergewe nie, sal julle Vader julle ook nie julle oortredings vergewe nie.”

In Mat 6:14-15 keer Jesus weer terug na vergifnis toe. Vergifnis is een van die sentrale temas dwarsdeur die Bybel. As ons nie wil vergewe nie, sal ons ook nie God se vergifnis aan ons verstaan nie.

Slot

Dit help nie om net vir mense vertel om in God te glo en dat dit ’n verskil in hul lewens sal maak nie. Mense moet God en die verskil wat dit maak in ons lewens raaksien. Kom ons wees sout vir die aarde en die lig vir die wêreld. Kom ons leef so dat ongelowiges hul ongeloof in God bevraagteken.

Amen