Wys tans plasings met die etiket Jesus. Wys alle plasings
Wys tans plasings met die etiket Jesus. Wys alle plasings

03 Desember 2020

Maar jy, wie, sê jy, is Jesus?

 This devotion is also available in English


Maar jy, wie, sê jy, is Jesus?

Mat. 16 v 13 - 16

Toe Jesus in die streke van Sesarea-Filippi kom, het Hy vir sy dissipels gevra: “Wie, sê die mense, is die Seun van die mens?” Hulle antwoord: “Party sê Johannes die Doper, party Elia, party Jeremia of een van die profete.” “Maar julle,” het Hy gevra, “wie, sê julle, is Ek?” Simon Petrus het geantwoord: “U is die Christus, die Seun van die lewende God.”

 Kersfees is amper hier en dit beteken verskillende dinge vir verskillende mense. Christene herdenk met Kersfees die geboorte van Jesus Christus. Daarom is dit goed dat ons net weer so 'n bietjie besin wie Jesus is.

 Jesus het vir sy dissipels (sy volgelinge) gevra wie die mense sê wie Hy is. Uit hul antwoord blyk dit dat die mense Hom beskou as een van die groot profete wat opgestaan het. Dan vra Jesus baie persoonlik: “Maar julle, wie, sê julle, is Ek?”

 Wat sou jou antwoord wees as Jesus vir jou hierdie vraag sou vra? Glo jy dat Jesus die Seun van God is wat Hy gestuur het om jou van jou sondes te verlos? Is jy 'n volgeling van Jesus? Is jy bereid om jouself ten volle aan Hom oor te gee? Is jy bereid om jou kruis op te neem en Hom te volg, selfs al sou dit beteken dat jy daarvoor moet sterf?

 Is jy bereid om die prys te betaal om 'n volgeling van Jesus Christus te wees? Is jy bereid om in alles wat jy doen aan Hom gehoorsaam te wees?

 Om 'n volgeling van Jesus te wees beteken dat God die middelpunt van jou lewe moet wees. Alles wat jy doen of dink moet daarop gefokus wees om aan God gehoorsaam te wees. Jou hele lewe moet op jou verhouding met God gefokus wees. Dit is wat jou lewe betekenis gee, want om op God gefokus te wees, beteken nie dat jy jou lewensvreugde moet opgee en gaan uit mis op dit wat lekker is in die lewe nie. 

 Inteendeel, om op God gefokus te wees beteken juis dat jy begin deel in die ware vreugde van die lewe in die plek van die valse vreugde wat die wêreld bied.

Maar jy, wie, sê jy, is Jesus?

Amen


But you, who do you say that Jesus is?

Hierdie oordenking is ook in Afrikaans beskikbaar


But you, who do you say that Jesus is?

 Matt. 16 v 13 - 16 - HCSB

When Jesus came to the region of Caesarea Philippi, He asked His disciples, “Who do people say that the Son of Man is?” And they said, “Some say John the Baptist; others, Elijah; still others, Jeremiah or one of the prophets.” “But you,” He asked them, “who do you say that I am?” Simon Peter answered, “You are the Messiah, the Son of the living God!”

 Christmas is almost here and it means different things to different people. Christians celebrate the birth of Jesus Christ at Christmas. That's why it's good that we're reflect a little on who Jesus is.

 Jesus asked His disciples (His followers) who the people say He is. From their answer it appears that the people regarded Him as one of the great prophets who rose. Then Jesus asks very personally: "But you, who do you say that Jesus is?"

 What would be your answer if Jesus asked you this question? Do you believe that Jesus is the Son of God whom He sent to save you from your sins? Are you a follower of Jesus? Are you willing to surrender yourself completely to Him? Are you willing to take up your cross and follow Him, even if it means dying for it?

 Are you willing to pay the price to be a follower of Jesus Christ? Are you willing to obey Him in everything you do?

 Being a follower of Jesus means that God must be the center of your life. Everything you do or think should be focused on obeying God. Your whole life should be focused on your relationship with God. This is what gives your life meaning, because being focused on God does not mean that you have to give up your joy of life and miss out on enjoying what is good in life.

 On the contrary, being focused on God means that you begin to share in the true joy of life instead of the false joy that the world offers.

But you, who do you say that Jesus is?

Amen


12 April 2020

Hoe vertrou jy die Here wanneer jou wêreld buite beheer raak?

Datum:12 Apr. 2020 GKE – Live Stream
Skriflesing: Ps. 11; Joh. 1 v 15; 2 v 18-22; Mat. 27 v 51; Heb. 4 v 14 – 16
Teksvers: Ps. 11 v 4

Sing
Ps. 42-1 v 1 & 3
Ps. 86-1 v 1

Die preek is ook op video by die 


Donderdagaand het ons die slegte nuus gehoor dat ons inperking met nog twee weke verleng is tot die einde April. Dit hou verreikende gevolge vir ons land in.

Reeds voor die verlenging het ekonome bereken dat ons lands se ekonomie tussen 4 en 6% kan inkrimp hierdie jaar en dat volgende jaar ook 'n moeilike jaar gaan wees. Daar word verwag dat baie besighede bankrot gaan speel en dat talle mense hul werk gaan verloor.

Dis inderdaad 'n moeilike tyd wat vir ons voorlê. By baie mense kom die vraag na vore: “hoekom laat 'n liefdevolle God soveel swaarkry en lyding toe?”

Daar is baie bemoedigende boodskappe wat ons met reg aanspoor om op God te vertrou en dit is inderdaad wat ons moet doen. Die vraag is nou net: “hoe doen jy dit?” Hoe vertrou jy God wanneer jou wêreld buite beheer raak?

In Psalm 11 gee die Here vir ons 'n antwoord op die hierdie vraag. In Psalm 11 hoor ons van 'n lewenskrisis wat Dawid beleef het. Dis inderdaad 'n moeilike situasie waarin hy verkeer het.

Dawid se raadgewers moedig hom aan om te vlug, want daar is 'n groot gevaar wat dreig. Dawid weet egter dat hy as koning ter wille van sy volk nie kan vlug nie, want dit sal baie negatiewe gevolge vir hulle inhou. Daarom luister Dawid nie na sy raadgewers nie.

in Ps. 11:1a hoor ons wat sy antwoord is op die raad wat hy ontvang:
By die Here skuil ek
Hy vind sy ankers by die Here in tye van nood.

In Psalm 11 v 4a hoor ons hoekom Dawid nie paniekerig raak nie:
Die Here is in sy heilige tempel!
Die Here is op sy troon in die hemel!
Ons hoor in Psalm 11 v 4 twee redes waarom Dawid die Here vertrou en nie paniekerig raak nie.

Die eerste is: Die Here is op sy troon in die hemel!
Met ander woorde die Here is in beheer.

Wanneer daar 'n krisis ontstaan, dan kyk ons so maklik teen die hier en nou vas en ons sien nie raak dat God ook met hierdie krisis besig is om sy ewige raadsplan uit te voer nie. Dit was die probleem met Dawid se raadgewers. Hulle het net teen die huidige krisis vasgekyk en dit het hulle paniekerig gemaak.

Die feit dat ons nie raaksien of verstaan hoekom iets gebeur nie, beteken nie dat die Here nie 'n goeie rede het waarom Hy dit toelaat nie.

Dawid sê hier: “Die Here is op sy troon in die hemel.” Hy is die ewige God wat die hemel en die aarde gemaak het. Daar is niks wat Hom onkant vang nie. Daarom moet ons Hom vertrou.

Ons verstaan nie hoekom hierdie pandemie die wêreld getref het nie. Ons kan nie verduidelik hoekom die Here dit toelaat nie, maar ten spyte daarvan moet ons die Here vertrou.

Die tweede rede wat Dawid gee verduidelik vir ons waarom ons die Here kan vertrou. “Die Here is in sy heilige tempel!“

Hier vind ons 'n profetiese heenwysing na Jesus Christus. Die tempel en die aanbiddingspraktyke in die tempel was alles profetiese heenwysing na Jesus Christus. Die altaar en die offers het profeties heengewys na Christus wat Homself op die kruis geoffer het.

Die allerheiligste deel wat agter die swaar tempel gordyn afgesper was en waar die hoë priester net eenmaal 'n jaar kan ingaan om te offer, is simboliek van God se heiligheid. Die offer wat die priester gedoen het om versoening te doen vir die volk se sondes, was 'n profetiese heenwysing na Jesus Christus wat met sy offer aan die kruis vir ons versoening vir ons sondes gedoen het.

God is heilig en daarom kon die gewone volk nie by die allerheiligste deel ingaan nie, want niemand kan die heiligheid van God aanskou sonder om verteer te word nie.

Toe Moses gevra het om God te sien, het God hom in 'n klipskeur met sy hand toegemaak en Moses kon net die teenwoordigheid van God aanvoel, want as hy God se heerlikheid gesien het sou hy sterf.

Dit is hier waar die betekenis van Paasfees duidelik na vore kom. In die Ou Testament mag niemand die heerlikheid van die Here aanskou het nie.

In die Nuwe Testament in Joh. 1 v 14 hoor ons egter:
Die Woord het mens geword en onder ons kom woon. Ons het sy heerlikheid gesien, die heerlikheid wat Hy as die enigste Seun van die Vader het, vol genade en waarheid.
Hier het nou 'n verandering ingekom. In Jesus kan ons God se heerlikheid sien sonder om te sterf.

Die verwysing na die tempel in Psalm 11 v 4 verwys na Christus. Ons hoor in Joh. 2 v 18 tot 22:
Maar die Jode het Hom aangespreek en vir Hom gesê: “Met watter wonderteken kan u vir ons bewys dat u hierdie dinge mag doen?”
Jesus het hulle geantwoord: “Breek hierdie tempel af en in drie dae sal Ek hom oprig.”

Die Jode sê toe: “Ses en veertig jaar lank is daar aan hierdie tempel gebou, en u sal hom in drie dae oprig?”

Met “hierdie tempel” het Hy egter sy liggaam bedoel. (21)

Die verandering tussen die Ou Testament en die Nuwe Testament het aan die kruis gekom. Ons hoor in Mat. 27 v 50 & 51 wat gebeur het toe Jesus gesterf het:
Jesus het weer hard uitgeroep en die laaste asem uitgeblaas.
Op daardie oomblik het die voorhangsel van die tempel van bo tot onder middeldeur geskeur.

Die voorhangsel wat gekeer het dat die volk by die heerlikheid van God uitkom, het geskeur en dus nou toegang verleen. Dit is van bo na onder geskeur, dit wil sê van God af na die mens toe.

Dis die volk se sonde wat gekeer het dat hulle die heerlikheid van God kon aanskou, want dit sou veroorsaak dat hulle sterf. Maar nou het Jesus die hele mensdom se sondes op Hom geneem en Hy het gesterf en daarom het ons nou direkte toegang tot God.

Die hoë priester het simbolies tussen God en die volk gestaan en dit het heengewys na Jesus wat as ons enigste hoë priester tussen ons en God staan. Deur Jesus kan ons nou direk tot God nader.

In Joh. 2 v 22 is daar egter 'n belangrike stukkie inligting wat ons nie moet vergeet nie:
Later, nadat Hy uit die dood opgewek is, het sy dissipels daaraan gedink dat Hy dit gesê het, en hulle het die Skrif en die woorde van Jesus geglo.

Dis Jesus se opstanding wat alles in werking gestel het, want as Jesus nie die dood se mag gebreek het nie, sou alles tevergeefs gewees het soos ons ook in 1 Kor. 15 v 19 hoor:
as Christus nie opgewek is nie, is ons prediking sonder inhoud en julle geloof ook sonder inhoud.

Jesus se opstanding is die hoogtepunt van Paasfees en dit is wat ons vandag en elke Sondag herdenk. Ons aanbid nie 'n dooie God nie, want Jesus het opgestaan.

Die opstanding van Jesus gee vir ons troos.
Die Here is in sy heilige tempel!
Die Here is op sy troon in die hemel!
Deur die heilige tempel, dit wil sê deur Jesus Christus kry ons toegang tot die Here wat op sy troon sit.

Daarom mag ons tot Hom nader. Daarom mag ons, ons bekommernisse na Hom toe bring. Hier is baie onsekerhede met hierdie pandemie teenwoordig. Daar is baie bekommernisse oor wat gaan gebeur. Gaan ek ook aangesteek word en siek word? Gaan ek ook my werk verloor? Wat gaan met ons ekonomie gebeur? Gaan ons kan oorleef?

Ons mag en ons moet hierdie bekommernisse na die Here toe bring. Ongeag wat ons vandag in die gesig staar, Jesus se opstanding beteken dat die bose nie sal wen nie - selfs nie wanneer ons deur duisternis omring word nie.

Ons weet nie hoekom God hierdie swaarkry in ons lewens toelaat nie. Wat ons wel weet is dat Hy omgee. Hy het ons baie baie lief.
“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Wanneer die lewe vir jou te veel word. Wanneer hierdie inperking jou wil oorweldig, kom skuil by ons Hemelse Vader.
Amen

19 November 2017

Jy is duur gekoop, want die prys vir jou is met bloed betaal!


19 Nov 2017 GKE Nagmaal
1 Kor. 7 v 17 – 24
Teksvers 1 Kor. 7 v 23
Sondag 1 Heidelbergse Kategismus
Vraag 1:     Wat is jou enigste troos in lewe en in sterwe ?
Antwoord:   Dat ek met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan myself nie maar aan my getroue Verlosser, Jesus Christus, behoort. Hy het met sy kosbare bloed vir al my sondes ten volle betaal en my uit alle heerskappy van die duiwel verlos. Hy bewaar my op so ’n wyse dat, sonder die wil van my hemelse Vader, geen haar van my kop kan val nie. Alles moet inderdaad tot my saligheid dien. Daarom verseker Hy my ook deur sy Heilige Gees van die ewige lewe en maak Hy my van harte gewillig en bereid om voortaan vir Hom te lewe.

Vraag 2:     Hoeveel dinge moet jy weet om in hierdie troos salig te kan lewe en sterwe ?
Antwoord:   Drie dinge: Ten eerste hoe groot my sonde en ellende is; ten tweede hoe ek van al my sonde en ellende verlos kan word en ten derde hoe ek God vir so ’n verlossing dankbaar moet wees.
Jy is duur gekoop, want die prys vir jou is met bloed betaal! Daar is geen duurder prys wat gevra kon word nie en daar was net een persoon wat daardie prys kon bekostig. Daarom het jy nou ’n nuwe eienaar. Jy behoort nie meer aan die slawedrywer wat jou deur middel van sonde vasgeketting het nie. Jy is nou vry van die troosteloosheid wat jou gevangene gehou het, want jy behoort nou aan Jesus Christus.

Twee van die groot vrae in die lewe is:
1) waarom is daar soveel onreg in die wêreld?
2) wat wag anderkant die dood vir my?
Die antwoorde wat hierdie wêreld op bg. twee vrae bied laat ons met ’n troosteloosheid waarvoor ons nie antwoorde het nie.
Ons Here troos ons met antwoorde op bg vrae wat onuitspreeklike vrede gee.
Waarom is daar soveel onreg in die wêreld?
Die kort antwoord is sonde. In die plek van God se liefde bring sonde haat, onmin, ongeregtigheid, selfsug, angstigheid, onsekerheid. Al die dinge wat ’n mens se gemoed kwel. Sonde is in sy diepste wese opstand teen God se gesag en dit het die verhouding tussen God en die mens beskadig. Dit veroorsaak ook dat die verhouding tussen mense stukkend is. Pleks daarvan om vir mekaar om te gee, soek mense nou mekaar se ondergang. Mense steel, lieg en bedrieg. Ons hoor dit daagliks oor die nuus. Nog korrupsie waar die armes uitgebuit word. Boere word op plase vermoor. Geweld teen vroue en kinders. Sonde is die oorsaak van die gebrokenheid in hierdie lewe en daarom word ons so deur siektes en rampe geteister. Sonde oorsaak dat ons in hierdie lewe ongeluk en angstigheid ervaar.

Al hierdie onreg maak dat ons troos soek en daar is net een Bron van ware troos. Jou troos vir hierdie lewe is dat jy duur gekoop is, want die prys vir jou is met bloed betaal! Dit verseker jou van ’n onuitspreeklike troos want die vrede wat net God kan gee vervang nou die onrus en onsekerheid van jou daaglikse lewe. Jy behoort in hierdie lewe aan Jesus Christus. Dit beteken dat die gebrokenheid van die wêreld nie meer jou lot bepaal nie. Jou geluk in die lewe hang nie meer van die wispelturigheid van hierdie wêreld af nie. Jy het nou ’n vaste anker om aan vas te hou. Jou omstandighede bepaal nie meer of jy vrede het of nie. Jou vrede is nou aan die vaste anker van God vasgemaak, maak nie saak wat jou omstandighede is nie.

Dit is egter nie net die onsekerhede van hierdie lewe wat jou gemoed kwel nie. Die vraag: “wat wag vir ons anderkant die dood?” veroorsaak net soveel onrus in ’n mens se lewe.

Soos wat ons ouer word kom die realiteit van hierdie vraag al hoe nader. Elke keer wanneer ons vir ’n geliefde die laaste keer totsiens sê bring dit hierdie vraag net weer in fokus. In ons alledaagse lewens bêre ons hierdie vraag daar in ’n agterste laai wanneer ons besig raak met die dinge van ons dag tot dag bestaan. Ongelukkig laat hierdie vraag nie toe dat jy so maklik van hom ontslae raak nie. Wanneer jy dit die minste verwag dan spring dit uit die laai uit waarin jy dit so sorgvuldig gebêre het. Dan word jy opnuut weer gekonfronteer oor wat wag vir jou anderkant die dood?

Jou onrus oor wat wag anderkant die dood word ook beantwoord deur die wete is dat jy duur gekoop is, want die prys vir jou is met bloed betaal! Dit gee vir jou gerustheid wanneer jy met die onsekerheid van die vraag oor wat anderkant die dood lê gekonfronteer word, want jy behoort aan Jesus Christus en Hy wag vir jou met ope arms wanneer jy die onsekerheid van anderkant die dood betree.

In 1 Kor. 7 v 23 hoor ons “Julle is duur gekoop.” Dit beteken jy is vrygekoop van die onreg van hierdie wêreld wat deur sonde veroorsaak word. Jy is vrygekoop van die onsekerheid van wat anderkant die dood wag. Daarom bely ons ook
Ek behoort met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan myself nie maar aan my getroue Verlosser, Jesus Christus.
Wanneer jy belydenis van geloof aflê is dit wat jy bely. Die Heilige Gees verseker my deur Woordbediening en deur die sakramente dat hierdie belydenis van my waar is. Kom sit nou aan by die tafel van die Here en beleef hoe die Heilige Gees deur die gebruik van Nagmaal jou verseker dat jy met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan jouself nie maar aan jou getroue Verlosser, Jesus Christus, behoort.
Nagmaal
Nabetragting.
Dat jy met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan jouself nie maar aan jou getroue Verlosser, Jesus Christus, behoort, beteken dat jy binne in jou huidige omstandighede die Here moet dien. In 1 Kor. 7v17 hoor ons:
Verder moet elkeen in die omstandighede bly wat die Here vir hom gegee het.
Jou omstandighede bepaal nie of dit goed of sleg met jou gaan nie. Die Heilige Gees het nou met Nagmaal jou vaste geloof bevestig dat jy duur gekoop is, want die prys vir jou is met bloed betaal! Dit is wat jou vrede in die lewe gee. Of jou omstandighede dus moeilik of maklik is, leef vanuit die troos dat jy met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan jouself nie maar aan jou getroue Verlosser, Jesus Christus, behoort.
Amen



19 Junie 2016

Jou geloof in Jesus Christus gee aan jou ware lewe

29 Mei 2016 (GKE - Nagmaal)
Kol. 2 Teksverse kol. 2v6&7
Sing    Lofsang: Ps. 91 v 1 & 5        (OAB)
           Na wet:    Ps. 32 v 1               (Sb 26 in swart Psalmboek)
           Na gebed                                Ps. 33 v 1 & 5  (OAB)
           Slotsang  Ps. 48 v 1 & 4        (OAB)
Inleiding
Verlede week het ons gehoor dat die grootste struikelblok wat tussen ons en God staan, ons eie godsdienstigheid is. Dit wil sê wanneer ons nog steeds aan die wettiese godsdienstige reëls van hierdie wêreld gebonde is, is ons ver van God af. Wanneer ons nog steeds allerlei voorskrifte soos “Hieraan mag jy nie vat nie!” “Daaraan mag jy jou mond nie sit nie!” “Daaraan mag jy nie raak nie!” as voorvereiste aanvaar om God se guns te wen is ons nog in die doodsheid van die sonde vasgevang.

In Kol 2 hoor ons dat jou geloof in Jesus Christus aan jou die ware lewe gee. Met ander woorde, leef deur geloof in verbondenheid met Jesus Christus. Hoe doen mens dit? Waar begin ons en hoe begin ons om in verbondenheid met Jesus Christus te leef?

Waar begin ons?
In Kol 2: 13 sê die Here vir ons waar ons begin:
Julle was dood deurdat julle gesondig het en deurdat julle sondige natuur nog nie weggeneem was nie.
Wat ’n troostelose vooruitsig! Is daar vir ’n dooie enige hoop om vooruit te gaan? Nee, daar is geen hoop nie! Dit is ’n situasie waarin elke mens homself bevind. Hy besef dat hy binne homself geen rus of vrede kan vind nie. In homself vind die mens geen sin en betekenis in die lewe nie en daarom gaan soek die mens dit buite homself.

Die probleem is dat die ons altyd op die verkeerde plek gaan soek. Sommige van ons soek dit in geld en besittings. Dit hou egter geen bevrediging in nie, want mens kan nooit genoeg hê nie. Hoeveel geld en besittings is genoeg? Net nog ’n bietjie meer! Ander soek dit weer in status en magsposisies in die samelewing. Dit is egter ook leeg sonder inhoud en bring geen bevrediging nie. Die soeke na mag en status laat mens altyd bang en swak voel. Hoe meer mag en status mens het, hoe groter is jou gebrek aan vertroue in mense. Jy vertrou niemand nie en daar is altyd die agterdog dat iemand jou van jou mag wil beroof en daarom soek mens net na al hoe meer mag om hierdie vrees te besweer.
Sommige van ons soek dit in ons uiterlike voorkoms. Vrouens in skoonheid en fietse lyfies en mans in spiere. Ook dit bring geen bevrediging nie. Hoe meer jy skoonheid en voorkoms najaag, hoe meer voel dit of jy lelik en onaantreklik is. Dink maar aan jong meisies wat so fanaties oor gewig raak dat hulle hulself letterlik so uithonger dat dit hul dood kos. ’n Ander plek waar die mens na sin en betekenis in die lewe soek is deur middel van sy intellek. Dit word ’n obsessie dat almal kan sien hoeveel kennis ek het en dit is op daardie kennis wat ek my sekerheid bou. Ook dit is ’n gejaag na wind. Hoe meer ek my sekerheid in kennis soek, hoe meer voel dit vir my dat ek te min weet en jaag die vrees my dat almal eventueel gaan agterkom dat ek nie werklik soveel kennis het as wat ek voorgee nie.

Die hartseer is dat die mens se soeke na sin en betekenis hom al hoe verder daarvan wegneem. Ten spyte van die mens se beste pogings kan hy dit nie vind nie.

Hoe kan die mens lewend word uit die doodstoestand waarin hy homself gedompel het?
In Kol 2:13b-14 sê die Here vir ons:
God het julle egter saam met Christus lewend gemaak deurdat Hy ons al ons sondes vergewe het. Hy het die skuldbewys met sy eise teen ons tot niet gemaak.
Deur God se genade en liefde gee hy aan ons dit wat ons nooit self kan doen of verdien nie. Die mens is dood in sy sonde en kan daarom nie rus en vrede in sy gemoed vind nie. Hy kan dit egter ook nie buite homself vind nie en daarom gryp God op ’n radikale wyse in. Christus gee sy bestaan op Godgelyke wyse prys deur die gestalte van ’n slaaf aan te neem soos ons hoor in Fil. 2:5-8:
Hy wat in die gestalte van God was, het sy bestaan op Godgelyke wyse nie beskou as iets waaraan Hy Hom moes vasklem nie, maar Hy het Homself verneder deur die gestalte van ’n slaaf aan te neem en aan mense gelyk te word. En toe Hy as mens verskyn het, het Hy Homself verder verneder. Hy was gehoorsaam tot in die dood, ja, die dood aan die kruis.

Dit wat die mens nie kon doen nie het God self vir die mens kom doen. Hy bring die mens weer by die ware bron van rus en vrede uit naamlik Hyself. Dit is dan ook wat God op ’n sigbare wyse deur middel van die Nagmaal aan ons wys. God die Vader stuur sy Seun wat gewillig die straf vir die sonde in ons plek dra. God die Heilige Gees wek die mens op uit sy doodsbestaan en gee aan die mens hierdie versoeningswonder. Die proses waardeur Hy dit doen is om aan die mens geloof te gee om daaraan vas te hou. Met Nagmaal versterk God daardie geloof wat Hy aan ons gee sodat ons die nuwe lewe kan leef wat Jesus vir ons verwerf het.

Hoe leef ons die nuwe lewe?
In Kol 2:14b hoor ons hoe Christus met sy soenoffer aan die kruis die mag van die sonde gebreek het:
Deur dit aan die kruis te spyker, het Hy dit vir goed weggeneem.
Die mag van die sonde is gebreek, maar die mens is so geneig om terug te draai na sy sondige natuur. Die opdrag wat uit Nagmaal voortvloei is daarom ook dat die mens nie moet terugdraai na die valse gode van geld, mag, uiterlike voorkoms of intellek nie. Moenie na sin en betekenis soek in die nakom van leë godsdienstige rituele nie soos ons hoor in Kol 2:16:
Daarom moet julle nie dat iemand vir julle voorskrywe wat julle moet eet en drink nie of dat julle die jaarlikse feeste of die nuwemaansfees of die Sabbatdag moet vier nie.

Wanneer mens dit doen, dan word ons maar net weer vasgevang in die leegheid van godsdienstige rituele wat net so frustrerend en onbevredigend is as die wêreldse dinge waarin ons voorheen sin en betekenis gesoek het. Dit is ’n leë dop wat geen krag het nie. Godsdienstige rituele is nie die nuwe lewe wat God vir ons gee nie!

Die nuwe lewe wat God vir ons gee behels dat ons die aardse dinge doodmaak wat nog deel van ons lewe is: onsedelikheid, onreinheid, wellus, slegte begeertes, en gierigheid, wat afgodery is soos ons in Kol 3:5 hoor. Die nuwe lewe word geleef deur te breek met die ou sondige natuur soos ons hoor in Kol 3:8-10:
Maar nou moet julle al hierdie dinge laat staan: woede, haat, nyd en gevloek. Vuil taal moet daar nie uit julle mond kom nie. En moenie vir mekaar lieg nie. Julle het met die ou, sondige mens en sy gewoontes gebreek en leef nou die lewe van die nuwe mens, wat al hoe meer vernuwe word na die beeld van sy Skepper en tot die volle kennis van God

Slot
Ons kan ons self nie verlos uit die doodsheid van die sonde nie. Dit is alleen God se genade in Jesus Christus wat ons daaruit kan lewend maak. Uit die krag van Jesus Christus se soendood aan die kruis word ons lewend gemaak en kan ons die nuwe lewe leef wat God aan ons gee. Ons kan dit maar alleen doen wanneer ons deur ons geloof leef in verbondenheid met Jesus Christus. Ons doen dit wanneer ons besef hoe groot ons sonde en ellende is en dat ons slegs deur Jesus Christus daarvan verlos kan word. Wanneer ons dit doen dan wil ons ook in dankbaarheid die nuwe lewe leef wat God aan ons gee. Kom ons soek die sin en betekenis van die lewe in Jesus Christus om te leef deur ons geloof in verbondenheid met Jesus Christus.


Amen

15 Februarie 2015

Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos. Van hulle is ek die grootste.

1 Tim 1 teksvers 1 Tim 1:15
15 Feb. 2015 GKE

Sb 12-3 v 1 & 2
Sb 9-1 v 1 & 11
Ps. 143-1:1
Gebed na die preek SB 10-1 v 1 - 4
Sb 3-4 v 1 – 5

Inleiding
Twee weke gelede het ons gehoor dat die kerk van die Here onsigbaar word in die wêreld wanneer die kerk aan die sondige wêreld gelyk word. Verlede week het ons gehoor hoedat ’n verkeerde verstaan van wat kerkwees eintlik is ons as kerk kan verhoed om ’n verskil te maak in hierdie wêreld. Hierdie week gaan ons na nog ’n rede kyk wat kan veroorsaak dat die kerk onsigbaar word in die wêreld (dit wil sê, die kerk is nie meer effektief om die koninkryk van God in die wêreld sigbaar te maak nie). Hoogmoed, wat ’n groot struikelblok vir ’n Christen kan wees. Ek begin dink dat ek so ’n bietjie beter as ander mense is. Ek kyk so bietjie neer op ander mense. Ek is darem nie sleg soos hulle nie. Mense wat nie op my standaard is nie gaan in die hel brand. Mense wat nie my godsdiens rituele of tradisies onderhou of op my manier aanbid nie is in die moeilikheid by God.

Hoogmoed is ’n klip waaroor ons as Doppers baie maklik val. Hoogmoed is een van die sondes wat die Here haat soos ons in Spr. 6:16 – 19 hoor
Die Here haat ses dinge, nee, daar is sewe waarvan Hy ’n afsku het:
oë wat straal van hoogmoed, ’n tong wat lieg, hande wat met bloed bevlek is, gedagtes wat met komplotte besig is, voete wat net een koers ken, dié van die kwaad, ’n getuie wat lieg
en iemand wat rusie stook tussen broers.
Hoogmoed word 1ste genoem!

Hoogmoed is nie net ’n probleem van ons tyd nie. Dit is iets wat deel is van die mense se geskiedenis vanaf die vroegste jare. Dis hoogmoed wat die satan tot ’n val gebring het en dit is hoogmoed wat veroorsaak het dat die mens in opstand teen God se gesag gekom het. Hoogmoed was ook ’n probleem in Efese waar Timoteus gearbei het. In hoofstuk 1 van die eerste brief wat Paulus aan Timoteus geskryf het om hom te bemoedig gee Paulus vir Timoteus raad oor hoe om die probleem aan te spreek.

Paulus gee aan hom ’n opdrag wat ons in twee dele kan onderskei. Hy moet keer dat sekere dinge nie plaasvind nie en daar is sekere dinge wat wel gedoen moet word.

Wat mag nie gebeur nie?
In 1 Tim 1:3b & 4 hoor ons
Daar is sekere mense wat vals leerstellings versprei, en jy moet hulle dit verbied. Hulle moet hulle nie met verdigsels en eindelose geslagsregisters besig hou nie. Sulke dinge gee eerder aanleiding tot twisgesprekke as dat dit die vorming bevorder wat God deur die geloof gee.
Vals leerstellings is nie altyd so maklik om te onderskei nie omdat die mense wat hulle daarmee besig hou dit baie subtiel en onskuldig inbring. Hier vind ons ’n paar riglyne wat ons kan help om dit te onderskei.

Lei dit tot onenigheid? Mense hou so maklik aan rituele en tradisionele gebruike vas. Die argument van “maar ons het nog altyd sus of so gemaak” word dikwels in ’n twisgesprek gebruik waarmee daar gepoog word om iemand se gewete te bind. Met ander woorde as jy nie op my manier aanbid nie is jy in die moeilikheid by God. Dit dui dikwels op ’n vorm van hoogmoed.

Is ons besig met teologiese haarklowery? Daar in Efese het dit gegaan oor geslagsregister. Geslagsregisters was in daardie tyd baie belangrik vir die Jode want daarmee kon hulle bewys dat hulle van Joodse afkoms (dit wil sê die uitverkore volk) was. Die valse leerstelling wat hierin vasgevang is, is dat jou Joodse afkoms jou saligheid verseker. Ons stry nie vandag meer oor geslagsregisters nie, maar daar is baie ander sake waaroor ons wel stry. Dink maar aan die debatte wat vandag in die kerk woed.

Die sake waaroor gestry word is dikwels so ingewikkeld dat dit jou eintlik hoofpyn gee wanneer jy probeer bepaal wat is nou eintlik reg en wat is verkeerd. As ’n teologiese saak nie ly tot Jesus se verlossingswerk en liefde bevorder nie moet mens versigtig wees daarvoor.

Dan word die wet (dit wil sê die Skrif) dikwels aangehaal om ’n standpunt te regverdig. Paulus gee hier vir ons duidelik die doel van die wet. Die hooftaak van die wet is om aan te toon wat sonde is. Ons gebruik so dikwels die wet (die Bybel) om ander se sonde raak te sien. As ek nie op daardie punt kom dat die wet (Bybel) my oortuig van die sonde in my eie lewe nie, dan moet ek myself die vraag afvra of ek nie dalk in die valstrik van hoogmoed getrap het nie.

Ons moet versigtig wees om nie soveel tyd aan die klein puntjies in die Bybel spandeer nie dat ons nie meer tyd het vir die hoofsaak, dit wil sê die evangelie in die Bybel het nie. Hiermee het ons gehoor wat die evangelie nie is nie.

Wat is die evangelie dan wel?
Die woord evangelie is ’n Griekse leenwoord wat goeie nuus beteken. In ons teks hoor ons wat is hierdie goeie nuus is. In 1 Tim. 1:14 hoor ons wat die fondament van die evangelie is:
Ons Here het my oorlaai met sy genade en met geloof en liefde wat ons deel is in Christus Jesus.
God se genade en nie omdat ek so oulik of goed is nie. Wat is genade? Dit is God se liefde wat jou opsoek wanneer jy niks het om in ruil te gee nie.

Dan hoor ons wat die hart van die evangelie is in 1 Tim 1:15
Dit is ’n betroubare woord en kan sonder voorbehoud aanvaar word: Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos. Van hulle is ek die grootste.
Jesus Christus het as ’n eenvoudige mens in die wêreld ingekom. Hy het die prys van die sonde betaal sodat sondaars verlos kan word. Dit is die waarheid van die evangelie. Die valstrik van hoogmoed is in stryd met die evangelie. Hoogmoed sê: “kyk hoe goed en oulik is ek. Omdat ek so goed en oulik is, is God verplig om my saligheid vir my te gee. Dit gaan nie oor God nie, maar oor myself! Kan u insien hoe hoogmoed in die pad staan van ’n Christin se koninkrykswerk. Wanneer dit net oor myself gaan sien ek nie die nood van ander mense raak nie.

Teenoor dit staan die evangelie. Deur God se genade gee Hy vir my, my saligheid deur middel van Christus Jesus wat in die wêreld gekom het om sondaars te verlos. Dan voeg Paulus in 1 Tim 1:15 by: Van die sondaars wat Jesus gekom het om te verlos, is ek die grootste! Ons kan gerus so bietjie na onsself kyk en vra: “het ek al ooit so van myself gedink?” Die grootste sondaar onder al die sondaars wat daar is!

Ons vier DV oor twee weke die Heilige Nagmaal en daarom is ons nou in ’n tyd van voorbereiding. Voorbereiding gaan ten diepste daaroor dat ek bietjie introspeksie doen en biddend vir God vra om die hoogmoed van my sonde uit te wys. Voordat ek nie onder diepe besef van my eie onvermoë om my saligheid te bewerk kom nie, sal ek nooit die werklike diepte van God se genade in Christus Jesus begryp nie. As ek ook soos Paulus kan bely dat onder die sondaars wat Jesus gekom het om te verlos dat ek die grootste is, dan sal die Nagmaal my geloof versterk sodat ek ook saam met Paulus kan bely (vgl. 1 Tim 1:16):
God was my genadig sodat Christus Jesus aan my, as die grootste sondaar, al sy verdraagsaamheid sou betoon en ek ’n voorbeeld kan wees vir almal wat in die toekoms in Hom sou glo om die ewige lewe te verkry.

Slot
Geliefdes, laat ons hierdie week ingaan met die vaste voorneme om die goeie stryd te stry en vas te aan die geloof terwyl ons nie in stryd met ons gewetens optree nie. Onthou die kern van ons geloof is die goeie nuus (evangelie) naamlik Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos. Van hulle is ek die grootste.

Amen

04 Maart 2014

Was Jesus a Real Person?

Did Jesus Christ really exist, or is Christianity a legend built upon a fictitious character like Harry Potter?

For nearly two thousand years most of our world has considered Jesus a real man who had exceptional character, leadership and power over nature. But today some are saying he never existed.

The argument against Jesus’ existence, known as the Christ-myth theory, began seventeen centuries after Jesus is said to have walked the rocky hills of Judea. Ellen Johnson, president of American Atheists, summarizes the Christ-myth view on CNN TV Larry King Live:
There is not one shred of secular evidence there ever was a Jesus Christ. Jesus is a compilation from other gods who had the same origins, the same death as the mythological Jesus Christ.

The stunned host, replied, “So you don’t believe there was a Jesus Christ?” Johnson fired back, “There was not. There is no secular evidence that Jesus Christ ever existed.” King immediately requested a commercial break. The international television audience was left wondering.[1]

In his early years as an atheist Oxford literary scholar C. S. Lewis also considered Jesus a myth, thinking all religions were simply inventions.[2] Years later, Lewis was sitting by the fire in an Oxford dorm room with a friend he called “the hardest boiled atheist of all the atheists I ever knew.” Suddenly his friend blurted out, “The evidence for the historicity of the Gospels was really surprisingly good. It almost looks as if it had really happened once.”[3]

Lewis was stunned. His friend’s remark that there was real evidence for Jesus prompted Lewis to investigate the truth for himself. He writes about his search for truth about Jesus in his classic book Mere Christianity.

So, what evidence did Lewis’ friend discover for Jesus Christ?

Ancient History Speaks
Let’s begin with a more foundational question: How can we distinguish a mythical character from a real person? For example, what evidence convinces historians that Alexander the Great was a real person? And does such evidence exist for Jesus? Both Alexander and Jesus were depicted as charismatic leaders. Both reportedly had brief careers, dying in their early thirties. Jesus is said to have been a man of peace who conquered by love; Alexander a man of war who ruled by the sword.

In 336 B.C. Alexander the Great became king of Macedonia. A military genius, this handsome, arrogant leader swept through villages, towns, and kingdoms of Greco-Persia until he ruled it all. It is said that he cried when there were no more worlds to conquer.

The history of Alexander is drawn from five ancient sources written 300 or more years after he died.[4] Not one eyewitness account of Alexander exists. However, historians believe Alexander really existed, largely because the accounts of his life are confirmed by archaeology and his impact on history.

Likewise, to determine if Jesus was a real person, we need to seek evidence for his existence in the following areas:
1. Archaeology
2. Early non-Christian accounts
3. Early Christian accounts
4. Early New Testament manuscripts
5. Historical impact

1. Archaeology
The sands of time have buried many mysteries about Jesus that only recently have been brought to light. Perhaps the most significant discoveries are several ancient manuscripts unearthed between the 18th and 20th centuries. We will look closer at these manuscripts in a later section.

Archaeologists have also discovered numerous places and relics that agree with the New Testament accounts of Jesus. Malcolm Muggeridge was a British journalist who considered Jesus a myth until he saw such evidence during a BBC television assignment to Israel. After reporting on the very places written about in the New Testament account of Jesus, Muggeridge wrote,
“A certainty seized me about Jesus’ birth, ministry and Crucifixion. I became aware that there really had been a man, Jesus….”[5]

However, prior to the 20th century no tangible evidence existed for the Roman governor Pontius Pilate and the Jewish chief priest Joseph Caiaphas. Both men were central figures in the trial leading to the crucifixion of Christ. Skeptics cited this apparent lack of evidence as ammunition for their Christ-myth theory.

However, in 1961 archaeologists discovered a block of limestone inscribed with the name of “Pontius Pilate prefect of Judea.” And in 1990 archaeologists discovered an ossuary (bone box) with the inscription of Caiaphas.
It has been verified as authentic “beyond a reasonable doubt.”[6]

Also, until 2009, there was no tangible evidence that Jesus’ hometown of Nazareth existed during his lifetime.
Skeptics like Rene Salm regarded lack of evidence for first-century Nazareth as a deathblow to Christianity. In The Myth of Nazareth Salm wrote in 2006,
“Celebrate, freethinkers.… Christianity as we know it may be finally coming to an end!”[7]

However, on December 21, 2009, archaeologists announced the discovery of first-century clay shards in Nazareth, confirming that this tiny hamlet existed during the time of Christ (see “Was Jesus Really from Nazareth?” at http://y-jesus.com/more/jrn-jesus-from-nazareth) .

Although these archaeological finds don’t prove that Jesus lived there, they do support the Gospel accounts of his life. Historians note that mounting evidence from archaeology confirms rather than contradicts the accounts of Jesus.”[8]

2. Early Non-Christian Accounts
Skeptics like Ellen Johnson cite the “lack of secular history” for Jesus as evidence that he didn’t exist. Yet there is very little documentation for any person from the time of Christ. Most ancient historical documents have been destroyed through the centuries, by wars, fires, and pillaging, or simply through weathering and deterioration.

According to E. M. Blaiklock, who has catalogued most of the non-Christian writings of the Roman Empire, “practically nothing exists from the time of Christ”, even for great secular leaders such as Julius Caesar.[9] Yet no historian questions Caesar’s existence. And since he wasn’t a great political or military leader, Darrell Bock notes, “It is amazing and significant that Jesus shows up at all in the sources we have.”[10]

So, who are these sources Bock mentions? Which early historians who wrote of Jesus did not have a Christian agenda? First of all, let’s look to Jesus’ enemies.

Jewish Historians: The Jews had the most to gain by denying Jesus’ existence. But they always regarded him as real. “Several Jewish writings refer to Jesus as a real person whom they opposed.[11]

Noted Jewish historian Flavius Josephus wrote of James, “the brother of Jesus the so-called Christ.”[12] If Jesus wasn’t a real person why wouldn’t Josephus have said so?

In another somewhat controversial passage, Josephus speaks more extensively of Jesus.[13]
At this time there was a man who was called Jesus. His conduct was good, and he was known to be virtuous. And many people from among the Jews and other nations became his disciples. Pilate condemned him to be crucified, and he died. And those who had become his disciples did not abandon his discipleship. They reported that he had appeared to them three days after his crucifixion and that he was alive. Accordingly, he was thought to be the Messiah.”[14]

Although some of his words are in dispute, Josephus’ confirmation here of Jesus’ existence is widely accepted
by scholars.[15] Israeli scholar Shlomo Pines writes,
“Even the most bitter opponents of Christianity never expressed any doubt as to Jesus having really lived.”[16]

World historian Will Durant notes that no Jew or Gentile from the first-century ever denied the existence of Jesus.[17]

Roman Historians: Early Roman historians wrote primarily of events and people important to their empire. Since Jesus wasn’t of immediate importance to the political or military affairs of Rome, very little Roman history referenced him. However, two important Roman historians, Tacitus and Suetonius, do acknowledge Jesus as a real person.

Tacitus (a.d. 55-120), the greatest early Roman historian, wrote that Christus (Greek for Christ) had lived during the reign of Tiberius and “suffered under Pontius Pilate, that Jesus’ teachings had already spread to Rome; and that Christians were considered criminals and tortured in a variety of ways, including crucifixion.”[18]

Suetonius (a.d. 69-130) wrote of “Chrestus” as an instigator. Most scholars believe this is a reference to Christ. Suetonius also wrote of Christians having been persecuted by Nero in a.d. 64.[19]

Roman Officials: Christians were considered enemies of Rome because of their worship of Jesus as Lord rather than Caesar. The following Roman government officials, including two Caesars, wrote letters from that perspective, mentioning Jesus and early Christian origins.[20]

Pliny the Younger was an imperial magistrate under Emperor Trajan. In a.d. 112, Pliny wrote to Trajan of his attempts to force Christians to renounce Christ, whom they “worshiped as a god.” Emperor Trajan (a.d. 56-117) wrote letters mentioning Jesus and early Christian origins. Emperor Hadrian (a.d. 76-136) wrote about Christians as followers of Jesus.

Pagan Sources: Several early pagan writers briefly mention Jesus or Christians prior to the end of the second century. These include Thallus, Phlegon, Mara Bar-Serapion and Lucian of Samosate.[21] Thallus’ remarks
about Jesus were written in a.d. 52, about twenty years after Christ.

In total, nine early non-Christian secular writers mention Jesus as a real person within 150 years of his death. Interestingly, that is the same number of secular writers who mention Tiberius Caesar, the Roman emperor during Jesus’ time.

If we were to consider Christian and non-Christian sources, there are forty-two who mention Jesus, compared to just ten for Tiberius.[22]

Historical Facts about Jesus:
These early non-Christian sources provide the following facts about Jesus Christ:
&          Jesus was from Nazareth.
&          Jesus lived a wise and virtuous life.
&          Jesus was crucified in Judea under Pontius Pilate during the reign of Tiberius Caesar at Passover time, being considered the Jewish king.
&          Jesus was believed by his disciples to have died and risen from the dead three days later.
&          Jesus’ enemies acknowledged that he performed unusual feats.
&          Jesus’ disciples multiplied rapidly, spreading as far as Rome.
&          Jesus’ disciples lived moral lives and worshiped Christ as God.

This general outline of Jesus’ life agrees perfectly with the New Testament.[23] Gary Habarmas notes,
“In total, about one-third of these non-Christian sources date from the first century; a majority originate no later than the mid-second century.”[24]

According to the Encyclopedia Britannica
”These independent accounts prove that in ancient times even the opponents of Christianity never doubted the historicity of Jesus.”[25]

3. Early Christian Accounts
Early Christians wrote thousands of letters, sermons and commentaries about Jesus. Also, creeds which speak of Jesus, appeared as early as five years after his crucifixion.[26] These non-biblical writings confirm most New Testament details about Jesus, including his crucifixion and resurrection.[27]

Incredibly, over 36,000 complete or partial such writings have been discovered, some from the first century.[28] These non-biblical writings could reconstruct the entire New Testament except for a few verses.[29]

Each of these authors writes of Jesus as a real person. Christ-mythers disregard these accounts as biased. But the question they must answer is: How could a mythical Jesus have so much written about him within a few decades of his life?

4. The New Testament
Skeptics like Ellen Johnson also dismiss the New Testament as evidence for Jesus, calling it “biased.” However, even most non-Christian historians consider ancient New Testament manuscripts as solid evidence for Jesus’ existence. Cambridge historian Michael Grant, an atheist, argues that the New Testament should be considered as evidence in the same way as other ancient history:
If we apply to the New Testament, as we should, the same sort of criteria as we should apply to other ancient writings containing historical material, we can no more reject Jesus’ existence than we can reject the existence of a mass of pagan personages whose reality as historical figures is never questioned.[30]

The Gospels (Matthew, Mark, Luke & John) are the primary accounts of Jesus’ life and words. Luke begins his
Gospel with these words to Theophilus:
“Since I myself have carefully investigated everything from the beginning, I too decided to write an orderly account for you, most excellent Theophilus.”[31]

Noted archaeologist Sir William Ramsey originally rejected Luke’s historical account of Jesus. However, he later acknowledged, “Luke is a historian of the first rank. This author should be placed along with the very greatest historians. Luke’s history is unsurpassed in respect of its trustworthiness.”[32]

The earliest accounts about Alexander were written 300 years after him. But how close to the life of Jesus were the Gospels written? Would eyewitnesses to Jesus have still been alive, or was there enough time for a legend to have developed?

In the 1830s, German scholars argued that the New Testament was written in the 3rd century, much too late to have been written by Jesus’ apostles. However, manuscript copies discovered in the 19th and 20th centuries by archaeologists proved these accounts of Jesus were written much earlier. (See ”But is it True?” at http://y-jesus.com/wwrj/4-are-gospels-true )

William Albright dated all the New Testament books “between about a.d. 50 and a.d. 75.”[33] John A. T. Robinson of Cambridge dates all New Testament books by a.d. 40-65. Such early dating means they were written when eyewitnesses were alive, much too early for a myth or legend to develop.[34]

After C. S. Lewis read the Gospels he wrote,
“Now, as a literary historian, I am perfectly convinced that the Gospels are not legends. I have read a great deal of legend and I am quite clear that they are not the same sort of thing.”[35]

The quantity of manuscripts for the New Testament is enormous. Over 24,000 complete or partial manuscript copies of its books exist, putting it far above all other ancient documents.[36]

No other ancient historical person, religious or secular, is backed up by as much documentation as is Jesus Christ. Historian Paul Johnson remarks,
“If we consider that Tacitus, for example, survives in only one medieval manuscript, the quantity of early New Testament manuscripts is remarkable.”[37]

(For more on the reliability of the New Testament, see ”Are the Gospels Reliable?” at http://y-jesus.com/wwrj/4-are-gospels-true )

5. Historical Impact
Myths have little, if any, impact on history. The historian Thomas Carlyle said, “The history of the world is but the biography of great men.[38]
“There is no nation or regime which owes its foundation or heritage to a mythological person or god.”

But what has been the impact of Jesus Christ? The average Roman citizen didn’t feel his impact until many years after his death. Jesus marshaled no army. He wrote no books and changed no laws. The Jewish leaders and Roman Caesars had hoped to wipe out his memory, and it appeared they would succeed.

Today, all we see of ancient Rome is ruins. Caesar’s mighty legions and the pomp of Roman imperial power have faded into oblivion. Yet how is Jesus remembered today? What is his enduring influence? More books have been written about Jesus than about any other person in history.

Nations have used his words as the bedrock of their governments. According to Durant,
“The triumph of Christ was the beginning of democracy.”[39]
His Sermon on the Mount established a new paradigm in ethics and morals. Schools, hospitals, and humanitarian works have been founded in his name. Over 100 great universities including Harvard, Yale, Princeton, Dartmouth, Columbia, and Oxford – were begun by his followers.[40]

The elevated role of women in Western culture traces its roots back to Jesus. (Women in Jesus’ day were considered inferior and virtual nonpersons until his teaching was followed.) Slavery was abolished in Britain and America due to Jesus’ teaching that each human life is valuable.

Amazingly, Jesus made all of this impact as a result of just a three-year period of public ministry. When noted author and world historian H. G. Wells was asked who has left the greatest legacy on history, he replied,
“By this test Jesus stands first.”[41]

Yale historian Jaroslav Pelikan writes of him,
“Regardless of what anyone may personally think or believe about him, Jesus of Nazareth has been the dominant figure in the history of Western culture for almost twenty centuries. It is from his birth that most of the human race dates its calendars, it is by his name that millions curse and in his name that millions pray.”[42]

If Jesus didn’t exist, one must wonder how a myth could so alter history.
Myth vs. Reality
Whereas mythical gods are depicted as superheroes living out human fantasies and lusts, the Gospels portray Jesus as a man of humility, compassion and impeccable moral character. His followers present him as a real person for whom they willingly gave their lives.

The non-Christian scientist Albert Einstein stated,
“No one can read the Gospels without feeling the actual presence of Jesus. His personality pulsates in every word. No myth is filled with such life. No man can deny the fact that Jesus existed, nor that his sayings are beautiful.”[43]

Is it possible Jesus’ death and resurrection was plagiarised from these myths? Their case against Jesus was presented in the YouTube movie, Zeitgeist, where author Peter Joseph boldly claims,
The reality is, Jesus was a mythical figure. Christianity, along with all other theistic belief systems, is the fraud of the age.[44]

As one compares the Jesus of the Gospels with the gods of mythology, a distinction becomes obvious. In contrast to the reality of Jesus revealed in the Gospels, accounts of mythological gods depict unrealistic gods with elements of fantasy:

Mithra was supposedly born out of a rock.[45] Horus is depicted with the head of a falcon.[46] Bacchus, Hercules, and others were flown to heaven on the horse Pegasus.[47] Osiris was killed, chopped into 14 pieces, and reassembled by his wife, Isis, and brought back to life.[48]

But could Christianity have copied Jesus’ death and resurrection from these myths?

His followers certainly didn’t think so; they willingly gave their lives proclaiming that the account of Jesus’ resurrection was true. (See ”Did Jesus rise from the dead?” at http://y-jesus.com/wwrj/6-jesus-rise-dead )

Furthermore, “accounts of a dying and rising god that somewhat parallel the story of Jesus’ resurrection appeared at least 100 years after the reports of Jesus’ resurrection.”[49] In other words, accounts of Horus, Osiris, and Mithra dying and rising from the dead were not in their original mythologies, but were added after the Gospel accounts of Jesus were written.

T. N. D. Mettinger, professor at Lund University, writes, “The consensus among modern scholars — nearly universal — is that there were no dying and rising gods that preceded Christianity. They all post-dated the first century.”[50] [See note 50]

According to most historians there really are no true parallels between any of these mythological gods and Jesus Christ. However, as C. S. Lewis observes, there are some common themes that speak to mans’ desire for immortality.

Lewis recounts a conversation he had with J. R. R. Tolkien, the author of The Lord of the Rings trilogy. “The story of Christ,” said Tolkien, “is simply a true myth: a myth…with this tremendous difference that it really happened.”[51]

New Testament scholar F. F. Bruce concludes,
“Some writers may toy with the fancy of a ‘Christ-myth,’ but they do not do so on the grounds of historical evidence. The historicity of Christ is as axiomatic for an unbiased historian as the historicity of Julius Caesar. It is not historians who propagate the ‘Christ-myth’ theories.”[52]

Here Was a Man
So, do historians believe Jesus was a man or a myth?

Historians regard both Alexander the Great and Jesus Christ as real men. Yet the manuscript evidence for Jesus is far greater and hundreds of years closer to his life than the historical writings for Alexander are to his.

Furthermore, the historical impact of Jesus Christ far exceeds that of Alexander. Historians cite the following evidence for Jesus’ existence:
&     Archaeological discoveries continue to verify the Gospel accounts of people and places they record, the latest being Pilate, Caiaphas and the existence of first-century Nazareth.
&     Thousands of historical writings document Jesus’ existence. Within 150 years of Jesus’ life 42 authors mention him in their writings, including nine non-Christian sources. During that same time period, only nine secular authors mention Tiberius Caesar; only five sources report the conquests of Julius Caesar. Yet no historian denies their existence.[53]
&     Historians, secular and religious, readily acknowledge Jesus Christ has influenced our world more than any other person.
&     After investigating the Christ-myth theory, the great world historian Will Durant concluded that, unlike the gods of mythology, Jesus was a real person.[54]
&     Historian Paul Johnson states that all serious scholars acknowledge Jesus as real.[55]
&     Atheist historian Michael Grant writes, “To sum up, modern critical methods fail to support the Christ-myth theory. It has again and again been answered and annihilated by first-rank scholars.”[56]

Perhaps the non-Christian historian H. G. Wells put it the best regarding Jesus Christ’s existence:
Here was a man. This part of the tale could not have been invented.[57]

Did Jesus Really Rise From The Dead?
The eyewitnesses to Jesus Christ actually spoke and acted like they believed he rose from the dead after his crucifixion. No god of mythology or any other religion ever had followers with such fervent conviction.

But must we take the resurrection of Jesus Christ by faith alone, or is there solid historical evidence? Several skeptics began investigations into the historical record to prove the resurrection account false. What did they discover? [See: http://y-jesus.com/wwrj/6-jesus-rise-dead ]

Endnotes
1.     Ellen Johnson and Larry King, “What Happens After We Die?” Larry King Live, CNN, April 14, 2005, http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0504/14/lkl.01.html
2.     Quoted in David C. Downing, The Most Reluctant Convert (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2002), 57.
3.     C. S. Lewis, The Inspirational Writings of C. S. Lewis: Surprised by Joy(New York: Inspirational Press, 1986), 122-3.
4.     “Alexander the Great: The ‘Good’ Sources,” Livius, http://www.livius.org/aj-al/alexander/alexander_z1b.html.
5.     Malcolm Muggeridge, Jesus Rediscovered (Bungay, Suffolk, UK: Fontana, 1969), 8.
6.     Jennifer Walsh, “Ancient bone box might point to biblical home of Caiaphas,” MSNBC.com, August 31, 20
7.     Rene Salm, “The Myth of Nazareth: The Invented Town of Jesus,”American Atheist.org, December 22, 2009, http://www.atheists.org/The_Myth_of_Nazareth,_Does_it_Really_Matter%3F .
8.     Paul Johnson, “A Historian Looks at Jesus,” speech to Dallas Seminary, 1986.
9.     Quoted in Josh McDowell and Bill Wilson, Evidence for the Historical Jesus (Eugene, OR: Harvest House, 1993), 23.
10.   Darrell L. Bock, Studying the Historical Jesus (Grand Rapids, MI: Baker, 2002), 46.
11.   D. James Kennedy, Skeptics Answered (Sisters, OR: Multnomah, 1997), 76.
12.   Flavius Josephus, Antiquities of the Jews (Grand Rapids, MI: Kregel, 1966), 423. The quote is from book 20 of the Antiquities.
13.   Ibid., 379. Quotation is from the Arabic translation of Josephus’ words about Jesus because some scholars believe the Christian version, which affirmed Jesus’ resurrection as historical, was altered. However, the Arabic translation cited here was under Islamic control, where alterations by Christians would have been virtually impossible.
14.   Bock, 57.
15.   McDowell and Wilson, 42-43.
16.   Ibid., 44.
17.   Will Durant, “Caesar and Christ,” vol. 3 of The Story of Civilization (New York: Simon & Schuster, 1972), 555.
18.   Quoted in Durant, 281. The quote is from Annals 15:44.
19.   McDowell and Wilson, 49-50.
20.   Gary R. Habermas, “Was Jesus Real,” InterVarsity.org, August 8, 2008, http://www.intervarsity.org/studentsoul/item/was-jesus-real .
21.   Ibid.
22.   Gary R. Habermas and Michael R. Licona, The Case for the Resurrection of Jesus (Grand Rapids, MI: Kregel, 2004), 127.
23.   Norman Geisler and Peter Bocchino, Unshakable Foundations (Grand Rapids, MI: Bethany House, 2001), 269.
24.   Habermas, “Was Jesus Real”.
25.   Quoted in Josh McDowell, Evidence That Demands a Verdict, vol. 1(Nashville: Nelson, 1979), 87.
26.   Habermas and Licona, 212.27. McDowell and Wilson, 74-79.
28.   Norman L. Geisler and Paul K. Hoffman, eds., Why I Am a Christian(Grand Rapids, MI: Baker, 2001), 150.
29.   Bruce M. Metzger, The Text of the New Testament (New York: Oxford University Press, 1992), 86.
30.   Michael Grant, Jesus: An Historian’s Review of the Gospels (London: Rigel, 2004), 199-200.
31.   Luke 1:1-3.
32.   Quoted in Josh McDowell, The New Evidence That Demands a Verdict(Nashville: Thomas Nelson, 1999), 61.
33.   William Albright, “Toward a More Conservative View,” Christianity Today,January 18, 1993.
34.   John A. T. Robinson, Redating the New Testament (Philadelphia: Westminster Press, 1976), 352-3.
35.   C. S. Lewis, God in the Dock (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1970), 158.
36.   F. F. Bruce, The Books and the Parchments (Old Tappan, NJ: Revell, 1984), 168.
37.   Paul Johnson, Ibid.
38.   Quoted in Christopher Lee, This Sceptred Isle (London: Penguin, 1997), 1.
39.   Will Durant, The Story of Philosophy (New York: Pocket, 1961), 428.
40.   Quoted in Bill Bright, Believing God for the Impossible (San Bernardino, CA: Here’s Life, 1979), 177-8.
41.   Quoted in Bernard Ramm, Protestant Christian Evidences (Chicago: Moody Press, 1957), 163.
42.   Jaroslav Pelikan, Jesus through the Centuries (New York: Harper & Row, 1987), 1.
43.   Quoted in “What Life Means to Einstein: An Interview by George Sylvester Viereck,” Saturday Evening Post, October 26, 1929, 17.
44.   Peter Joseph, Zeitgeist, http://zeitgeistmovie.com/http://vimeo.com/13726978 . In the YouTube documentary, Zeitgeist, Peter Joseph uses hand-picked sources (Gerald Massey and Acharya S.), attempting to build a case that Jesus is a “copycat” of the ancient Egyptian god, Horus. Regarding Zeitgeist’s sources, Dr. Ben Witherington notes, “Not a single one of these authors and sources are experts in the Bible, Biblical history, the Ancient Near East, Egyptology, or any of the cognate fields they are not reliable sources of information about the origins of Christianity, Judaism, or much of anything else of relevance to this discussion.” http://benwitherington.blogspot.com/2007/12/zeitgeist-of-zeitgeist-movie.html . The alleged parallels between Jesus and Horus are analyzed and systematically refuted in the following website: http://kingdavid8.com/Copycat/JesusHorus.html .
45.   Lee Strobel, The Case for the Real Jesus (Grand Rapids, MI: Zondervan, 2007), 170-71. Mithraism developed too late to have influenced Christianity. “Mithraism was a late Roman mystery religion that became a chief rival to Christianity in the second century and later.” Quoted in Strobel, 166-76. 46. Ibid 163.
48.   Habermas and Licona, 90.
49.   Ibid.
50.   Quoted in Strobel, 160-61. [In his interview with Strobel, Michael Licona states that Mettinger takes exception to that nearly universal scholarship by claiming that there are at least three and possibly as many as five dying and rising gods that predate Christianity. However, after combing through all these accounts and critically analyzing them Mettinger adds that "none of these serve as parallels to Jesus." Mettinger writes, "There is, as far as I am aware, no prima facie evidence that the death and resurrection of Jesus is a mythological construct, drawing on the myths and rites of the dying and rising gods of the surrounding world. The death and resurrection of Jesus retains its unique character in the history of religions."]
51.   Quoted in Chuck Colson, “Jesus Christ and Harry Potter,” Breakpoint, July 29, 2011, http://www.breakpoint.org/bpcommentaries/entry/13/17568 .
52.   F. F. Bruce, The New Testament Documents: Are They Reliable? (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1997), 119.
53.   Habermas and Licona, 127.
54.   Quoted in Durant, 553-4.
55.   Paul Johnson, Ibid.
56.   Grant, 200.
57.   H. G. Wells, The Outline of History (New York: Doubleday, 1949), 528.

Permission to reproduce this article: Publisher grants permission to reproduce this material without writtenapproval, but only in its entirety and only for non-profit use. No part of this material may be altered or used out of context without publisher’s written permission. Printed copies of this article and Y-Origins and Y-Jesus magazine may be ordered at: http://jesusonlineministries.com/resources/products/ © 2011 JesusOnline Ministries. This article is a supplement to Y-Jesus magazine by Bright Media Foundation & B&L Publications: Larry Chapman, Chief Editor.