Ons is kleipotte wat maklik breek, maar dit is die skat van God se genade wat ons deur die lewe dra.

1 Maart 2015 - Nagmaal

Skriflesing 2 Kor. 4 : 1 – 15 en Mat 13:44 tot 46

Teksvers 2 Kor. 4:7

Ons het ’n skat wat kosbaarder is as enige iets anders in hierdie wêreld.

Ons wat hierdie skat in ons het, is maar kleipotte wat maklik breek; die krag wat alles oortref, kom dus van God, nie van ons nie.

2 Kor. 4:7

Wat is hierdie skat? In 2 Kor. 4:4-6 hoor ons dit is lig van die evangelie, met ander woorde die Goeie Nuus dat Jesus Christus vir ons aan ’n vervloekte kruishout gesterf het sodat ons verhouding met God weer herstel is. Die skat wat ons in ons dra is die sekere wete dat ons nie meer verlore is nie, maar dat ons aan God behoort. (Herhaal)

Dan hoor ons ook in vers 7 dat God die beeld van ’n kleipot wat maklik kan breek gebruik. Ons is soos daardie kleipot wat maklik breek, maar tog gebruik God ons om die skat van sy liefde in te bere. Met ander woorde, God sê vir ons dat ons nie nodig het om iets te doen om sy liefde te ontvang nie. Ek hoef nie vir God te bewys dat ek sterk genoeg en goed genoeg is voordat Hy sy liefde aan my gee nie. Dit is nie iets wat ek doen nie, maar dit gaan oor wat God doen.

Daarom moet ons ook nie die fout maak om dink dat ek eers my hart vir God moet gee voordat Hy my aanvaar nie. Ek gee nie my hartjie vir God nie, Hy vat my soos ek is, selfs al is ek ’n kleipot vol krake. Dan gee Hy vir my die geloof sodat ek kan weet Hy het my gevat en daarom glo ek dat ek ’n kind van God is. Daarom is die vraag nie “Is jy bereid om jou hart vir Jesus te gee nie?” NEE, die vraag is glo jy? Glo jy die evangelie? Glo jy die goeie nuus dat Jesus Christus vir jou sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het?

Ons was vandag as getuies teenwoordig toe Mariska erken en bely het dat sy glo dat Jesus Christus vir haar sondes gesterf het en dat Hy daarmee haar verhouding met God herstel het. Die vraag aan elkeen van ons vandag is: “Glo jy die evangelie?” “Glo jy die goeie nuus dat Jesus met sy sterwe en opstanding jou verhouding met God herstel het?” Glo jy dit werklik???????

God weet dat ons maar net kleipotte is wat maklik breek en daarom gee Hy ook aan ons die sakrament van die Heilige Nagmaal sodat ons daardeur kan weet dat die krag wat alles oortref van Hom af kom en nie van ons. Die sigbare tekens van wyn en brood herinner ons dat ons aan Hom behoort en dat die Heilige Gees aan ons die geloof gee om dit te glo. Net soos wat brood en wyn ons liggame voed, net so word ons geloof deur die krag van die Heilige Gees in die Nagmaal gevoed.

Nabetragting:

Ons het nou met die gebruik van die Nagmaal weer bevestiging ontvang dat God die skat van sy genade en liefde aan ons gegee het. Die goeie Nuus dat Jesus deur sy sterwe en opstanding weer my verhouding met God herstel het.

Die vraag is nou geliefdes: “Wat gaan ek met daardie skat doen wat God aan my toevertrou het? Ek staan in ’n verhouding met God en ek moet myself afvra: “Hoe gaan ek optree in hierdie verhouding?”

Met die twee kort gelykenisse wat ons in Mat 13:44 -46 hoor verduidelik Jesus wat ons met ons skat behoort te doen. Wanneer ons na ’n gelykenis luister moet ons verstaan dat ’n gelykenis ’n spesifieke saak wil beklemtoon. Deur middel van ’n wêreldse storie verduidelik Jesus aan ons hoe ons die verhouding tussen ons en God moet troetel en bewaar.

Kom ons luister nou na hierdie twee gelykenisse in Mat 13:44-46

⁴⁴“Met die koninkryk van die hemel gaan dit soos met ’n skat wat in ’n saailand onder die grond lê. Wanneer iemand dit kry, maak hy dit weer toe; en omdat hy baie in sy skik is, gaan verkoop hy alles wat hy het, en hy koop daardie land.

⁴⁵“Met die koninkryk van die hemel gaan dit soos met ’n handelaar wat op soek is na goeie pêrels. ⁴⁶As hy ’n baie waardevolle pêrel raakloop, gaan verkoop hy alles wat hy het, en koop die pêrel.

Die gelykenis van die skat wat die man in die saailand gevind het wys vir ons hoe bly hy was toe hy daardie skat gevind het. So bly was hy dat hy alles opgee het om daardie skat te beskerm. Dit word beklemtoon met die juwelier wat ’n kosbare pêrel gevind het. Hy was bereid om alles op te gee vir daardie pêrel.

God het die skat van sy liefde vir ons gegee en Hy het die waarheid daarvan ook vandag weer met die Nagmaal bevestig. Die vraag waarvoor ons nou te staan kom is: Wanneer ek hiervandaan uitgaan, wat gaan ons met daardie skat doen? Sien ek raak dat my verhouding met God so kosbaar is dat dit die belangrikste ding in my lewe moet wees? Is ek bereid om alles op te gee om hierdie skat, my verhouding met God te vertroetel en bewaar?

Is ek bereid om gereeld na God se stem te luister? Gaan ek moeite maak om gereeld na die woordverkondiging tydens eredienste te kom luister? Gaan ek bietjie my Bybel afstof en weer gereeld elke dag oopmaak vir persoonlike Bybelstudie? Gaan ek aktief betrokke wees binne die familie van die gemeente waar God my geroep het? Gaan ek my gawes gewillig en met vreugde tot nut en saligheid van die ander lede aanwend soos ek teenoor God beloof het? Gaan ek erns maak met Jesus se opdrag dat ons mekaar behoort lief te hê? Of gaan ek maar hierdie skat in ’n laai bere sodat dit daar kan stof opgaar terwyl ek aangaan met my lewe?

Ek sluit af met die volgende aanhaling oor iets wat kosbaar is.

As jy wil hê iets moet vir ewig hou, dan troetel jy dit met meer spesiale sorg. Jy beskut en beskerm dit. Jy verwaarloos of mishandel dit nooit nie. Jy maak dit nie gewoon of ordinêr nie. As dit sy glans verloor en begin verdof, dan poleer jy dit weer totdat dit sprankel soos nuut. Dan word dit spesiaal omdat jy dit so gemaak het en dit groei mooier as ooit vantevore en word kosbaarder soos die tyd aanstap.

Is dit wat ek met die skat gaan doen wat God aan my, sy kleipot toevertrou het?

Amen

Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos. Van hulle is ek die grootste.

1 Tim 1 teksvers 1 Tim 1:15

15 Feb. 2015 GKE

Sb 12-3 v 1 & 2

Sb 9-1 v 1 & 11

Ps. 143-1:1

Gebed na die preek SB 10-1 v 1 - 4

Sb 3-4 v 1 – 5

Inleiding

Twee weke gelede het ons gehoor dat die kerk van die Here onsigbaar word in die wêreld wanneer die kerk aan die sondige wêreld gelyk word. Verlede week het ons gehoor hoedat ’n verkeerde verstaan van wat kerkwees eintlik is ons as kerk kan verhoed om ’n verskil te maak in hierdie wêreld. Hierdie week gaan ons na nog ’n rede kyk wat kan veroorsaak dat die kerk onsigbaar word in die wêreld (dit wil sê, die kerk is nie meer effektief om die koninkryk van God in die wêreld sigbaar te maak nie). Hoogmoed, wat ’n groot struikelblok vir ’n Christen kan wees. Ek begin dink dat ek so ’n bietjie beter as ander mense is. Ek kyk so bietjie neer op ander mense. Ek is darem nie sleg soos hulle nie. Mense wat nie op my standaard is nie gaan in die hel brand. Mense wat nie my godsdiens rituele of tradisies onderhou of op my manier aanbid nie is in die moeilikheid by God.

Hoogmoed is ’n klip waaroor ons as Doppers baie maklik val. Hoogmoed is een van die sondes wat die Here haat soos ons in Spr. 6:16 – 19 hoor

Die Here haat ses dinge, nee, daar is sewe waarvan Hy ’n afsku het:

oë wat straal van hoogmoed, ’n tong wat lieg, hande wat met bloed bevlek is, gedagtes wat met komplotte besig is, voete wat net een koers ken, dié van die kwaad, ’n getuie wat lieg

en iemand wat rusie stook tussen broers.

Hoogmoed word 1ste genoem!

Hoogmoed is nie net ’n probleem van ons tyd nie. Dit is iets wat deel is van die mense se geskiedenis vanaf die vroegste jare. Dis hoogmoed wat die satan tot ’n val gebring het en dit is hoogmoed wat veroorsaak het dat die mens in opstand teen God se gesag gekom het. Hoogmoed was ook ’n probleem in Efese waar Timoteus gearbei het. In hoofstuk 1 van die eerste brief wat Paulus aan Timoteus geskryf het om hom te bemoedig gee Paulus vir Timoteus raad oor hoe om die probleem aan te spreek.

Paulus gee aan hom ’n opdrag wat ons in twee dele kan onderskei. Hy moet keer dat sekere dinge nie plaasvind nie en daar is sekere dinge wat wel gedoen moet word.

Wat mag nie gebeur nie?

In 1 Tim 1:3^b & 4 hoor ons

Daar is sekere mense wat vals leerstellings versprei, en jy moet hulle dit verbied. Hulle moet hulle nie met verdigsels en eindelose geslagsregisters besig hou nie. Sulke dinge gee eerder aanleiding tot twisgesprekke as dat dit die vorming bevorder wat God deur die geloof gee.

Vals leerstellings is nie altyd so maklik om te onderskei nie omdat die mense wat hulle daarmee besig hou dit baie subtiel en onskuldig inbring. Hier vind ons ’n paar riglyne wat ons kan help om dit te onderskei.

Lei dit tot onenigheid? Mense hou so maklik aan rituele en tradisionele gebruike vas. Die argument van “maar ons het nog altyd sus of so gemaak” word dikwels in ’n twisgesprek gebruik waarmee daar gepoog word om iemand se gewete te bind. Met ander woorde as jy nie op my manier aanbid nie is jy in die moeilikheid by God. Dit dui dikwels op ’n vorm van hoogmoed.

Is ons besig met teologiese haarklowery? Daar in Efese het dit gegaan oor geslagsregister. Geslagsregisters was in daardie tyd baie belangrik vir die Jode want daarmee kon hulle bewys dat hulle van Joodse afkoms (dit wil sê die uitverkore volk) was. Die valse leerstelling wat hierin vasgevang is, is dat jou Joodse afkoms jou saligheid verseker. Ons stry nie vandag meer oor geslagsregisters nie, maar daar is baie ander sake waaroor ons wel stry. Dink maar aan die debatte wat vandag in die kerk woed.

Die sake waaroor gestry word is dikwels so ingewikkeld dat dit jou eintlik hoofpyn gee wanneer jy probeer bepaal wat is nou eintlik reg en wat is verkeerd. As ’n teologiese saak nie ly tot Jesus se verlossingswerk en liefde bevorder nie moet mens versigtig wees daarvoor.

Dan word die wet (dit wil sê die Skrif) dikwels aangehaal om ’n standpunt te regverdig. Paulus gee hier vir ons duidelik die doel van die wet. Die hooftaak van die wet is om aan te toon wat sonde is. Ons gebruik so dikwels die wet (die Bybel) om ander se sonde raak te sien. As ek nie op daardie punt kom dat die wet (Bybel) my oortuig van die sonde in my eie lewe nie, dan moet ek myself die vraag afvra of ek nie dalk in die valstrik van hoogmoed getrap het nie.

Ons moet versigtig wees om nie soveel tyd aan die klein puntjies in die Bybel spandeer nie dat ons nie meer tyd het vir die hoofsaak, dit wil sê die evangelie in die Bybel het nie. Hiermee het ons gehoor wat die evangelie nie is nie.

Wat is die evangelie dan wel?

Die woord evangelie is ’n Griekse leenwoord wat goeie nuus beteken. In ons teks hoor ons wat is hierdie goeie nuus is. In 1 Tim. 1:14 hoor ons wat die fondament van die evangelie is:

Ons Here het my oorlaai met sy genade en met geloof en liefde wat ons deel is in Christus Jesus.

God se genade en nie omdat ek so oulik of goed is nie. Wat is genade? Dit is God se liefde wat jou opsoek wanneer jy niks het om in ruil te gee nie.

Dan hoor ons wat die hart van die evangelie is in 1 Tim 1:15

Dit is ’n betroubare woord en kan sonder voorbehoud aanvaar word: Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos. Van hulle is ek die grootste.

Jesus Christus het as ’n eenvoudige mens in die wêreld ingekom. Hy het die prys van die sonde betaal sodat sondaars verlos kan word. Dit is die waarheid van die evangelie. Die valstrik van hoogmoed is in stryd met die evangelie. Hoogmoed sê: “kyk hoe goed en oulik is ek. Omdat ek so goed en oulik is, is God verplig om my saligheid vir my te gee. Dit gaan nie oor God nie, maar oor myself! Kan u insien hoe hoogmoed in die pad staan van ’n Christin se koninkrykswerk. Wanneer dit net oor myself gaan sien ek nie die nood van ander mense raak nie.

Teenoor dit staan die evangelie. Deur God se genade gee Hy vir my, my saligheid deur middel van Christus Jesus wat in die wêreld gekom het om sondaars te verlos. Dan voeg Paulus in 1 Tim 1:15 by: Van die sondaars wat Jesus gekom het om te verlos, is ek die grootste! Ons kan gerus so bietjie na onsself kyk en vra: “het ek al ooit so van myself gedink?” Die grootste sondaar onder al die sondaars wat daar is!

Ons vier DV oor twee weke die Heilige Nagmaal en daarom is ons nou in ’n tyd van voorbereiding. Voorbereiding gaan ten diepste daaroor dat ek bietjie introspeksie doen en biddend vir God vra om die hoogmoed van my sonde uit te wys. Voordat ek nie onder diepe besef van my eie onvermoë om my saligheid te bewerk kom nie, sal ek nooit die werklike diepte van God se genade in Christus Jesus begryp nie. As ek ook soos Paulus kan bely dat onder die sondaars wat Jesus gekom het om te verlos dat ek die grootste is, dan sal die Nagmaal my geloof versterk sodat ek ook saam met Paulus kan bely (vgl. 1 Tim 1:16):

God was my genadig sodat Christus Jesus aan my, as die grootste sondaar, al sy verdraagsaamheid sou betoon en ek ’n voorbeeld kan wees vir almal wat in die toekoms in Hom sou glo om die ewige lewe te verkry.

Slot

Geliefdes, laat ons hierdie week ingaan met die vaste voorneme om die goeie stryd te stry en vas te aan die geloof terwyl ons nie in stryd met ons gewetens optree nie. Onthou die kern van ons geloof is die goeie nuus (evangelie) naamlik Christus Jesus het in die wêreld gekom om sondaars te verlos. Van hulle is ek die grootste.

Amen

Kliënt van die kerk of lid van die liggaam?

1 Kor. 12:12-31 teksvers 1 Kor. 12v12  & Ef. 4:15b en 16

Heidelbergse Kategismus Son 21

GKE ^{8 Feb. 2015}

Sing: Ps. 18-1 v 1

Ps. 86-1 v 1 & 3

Ps. 86-1 v 6

Ps. 128-1 v 1 & 4

Sb 15-7 v 1,2,4 & 6

Ons leef in ’n verbruikers gedrewe kultuur. Ek is die kliënt en ek verwag goeie diens. As ek nie goeie diens by ’n besigheid kry nie skuif ek na ’n ander besigheid. Is dit nie hoe ons oor die kerk begin dink nie? Ek is die kliënt en ek verwag goeie diens. Die kerk het 'n beweging of klub geword. Dis soos 'n besigheid. Die kerk dit wil sê die dominee en kerkraad, moet die hele tyd op hoogte bly en in pas wees met die nuutste "trends" anders verloor jy kliënte. Hulle jaag die massas na anders verloor hulle lidmate. As die dienslewering by die kerk my nie bevredig nie dan skuif ek my besigheid elders.

Hierdie siening ten opsigte van kerk is egter totaal in stryd met die wat die Bybel openbaar oor wat kerkwees is. Met bogenoemde siening draai kerkwees om die individu en hoe sy behoeftes daar bevredig kan word terwyl die Bybel ons leer dat kerkwees gaan oor om te gee eerder as om te ontvang.

Voordat ons na God se Woord luister oor wat die kerk werklik is net vinnig oor wat kerk nie is nie. Die kerk is nie ’n gebou nie. Die kerk is ook nie ’n klub of organisasie waar jy besluit of jy as lid wil aansluit en tot watter mate jy by die klubaktiwiteite wil deelneem nie. Die vraag is dus nie: “wat kan die kerk vir my doen nie?” Dit is veel eerder: “wat kan ek vir die kerk doen?” Ons kla so maklik daar gaan niks by die kerk aan nie, daar word niks vir die kinders gedoen nie en noem maar op. Dalk is die rede dat daar niks aangaan nie omdat ek nie betrokke is en my deel doen nie!

Wat leer die Skrif ons oor kerkwees? In Sondag 21 van die Heidelbergse Kategismus bely ons:

Ons glo dat die Seun van God uit die hele menslike geslag vir Hom 'n gemeente wat tot die ewige lewe uitverkies is,, deur sy Gees en Woord in die eenheid van die ware geloof van die begin van die wêreld af tot die einde toe vergader, beskerm en onderhou en dat ek daarvan 'n lewende lid is en ewig sal bly.

Verder bely ons ook ten opsigte van die gemeenskap van die gelowiges, dit wil sê wat behels my deelname aan die kerk?

Ons glo ten eerste dat die gelowiges, almal saam en elkeen afsonderlik, as lede met die Here Christus gemeenskap en aan al sy skatte en gawes deel het.  Ten tweede dat elkeen verplig is om sy gawes gewillig en met vreugde tot nut en saligheid van die ander lede aan te wend.

In ons teks gedeelte verduidelik die Here dan ook aan die hand van ’n beeld van ’n menslike liggaam wat kerkwees werklik is. In Ef. 4:15b en 16 hoor ons dat Christus as die hoof van die liggaam en ons as die ledemate in hierdie beeld voorgestel word:

Hy (dit wil sê Christus) is immers die hoof, en uit Hom groei die hele liggaam. Die verskillende liggaamsdele pas by mekaar en vorm saam ’n eenheid. Elkeen van hulle vervul sy funksie, en so bou die liggaam homself op in liefde.

In ons teks 1 Kor. 1:12 word die beeld verder verduidelik:

Net soos die liggaam ’n eenheid is en baie lede het, en soos al die lede saam, al is hulle baie, een liggaam vorm, so is dit ook met die liggaam van Christus.

Verder aan in 1 Kor. 12:14 – 27  hoor ons dat almal nie dieselfde is nie. (lees) Net soos wat die liggaam uit verskillende ledemate soos voete, hande, oë, ore ensovoorts bestaan, net so bestaan die kerk uit verskillende mense wat verskillende gawes het. Dit is dan ook hoekom daar na die mense in die kerk as lidmate verwys word. Net soos die liggaam nie goed kan funksioneer sonder byvoorbeeld ’n oor of oë of hande of voete nie, net so word die kerk nadelig geraak wanneer van sy lidmate onbetrokke raak nie. As ’n mens se hand afgekap word dan affekteer die pyn daarvan die hele liggaam. Wanneer die pyn van die afgekapte hand beter word, dan ly die liggaam nog steeds omdat dit die funksionaliteit van die hand verloor het.

Vir dieselfde rede wat ’n hand of ’n voet nie kan leef en funksioneer as dit los is van die liggaam nie, kan ’n lidmaat nie hom of haarself eenkant hou nie. Mense wat sê dat hulle die Here dien by hulself en self Bybel lees en bid, tree dus eintlik in stryd met dit wat God in sy woord openbaar oor kerkwees. In 1 Kor. 12:15 hoor ons:

Omdat ek nie ’n hand is nie, is ek nie deel van die liggaam nie,” hou hy om dié rede tog nie op om deel van die liggaam te wees nie.

As jy jouself dus eenkant hou, bly jy nog deel van die liggaam, maar jy doen die liggaam ook skade aan omdat jy nie jou gawes tot beskikking van die liggaam stel nie.

Elkeen het ’n bydrae om te lewer, hoe gering dit ook al mag wees. As dit net ’n oproep is na iemand wat beproef is om hom of haar te bemoedig soos byvoorbeeld oom Sarel wat sy vrou aan die dood moes afstaan, dan is dit nie minder belangrik as die predikant of die ouderling se werk in die gemeente nie. Elkeen van ons moet weer gaan besin watter gawes ek het en hoe kan ek daardie gawes gaan aanwend om die liggaam op te bou sodat ons, ons opdrag om die koninkryk van die God uit te bou kan nakom.

Die kerk is in die eerste plek die somtotaal van alle christene deur die eeue heen. Dit staan bekend as die onsigbare kerk. Ons is almal deel daarvan. Die kerk word egter sigbaar in die plaaslike gemeentes. Ons kan dit ook sien dat die kerk een groot familie is en daarom verwys ons na mekaar as broers en susters. Maar net soos wat die broers en suster in ’n familie groot word en trou en hulle eie kinders het en sodoende elkeen weer ’n eie gesin vorm net so kan ons die verskillende gemeentes sien as verskillende gesinne.

Hoekom is ek deel van die kerk? Omdat die Seun van God my en my broers en susters uit die hele menslike geslag uitgekies deur ons sondes te vergewe. Daarom bely ons ook :

Dat God, op grond van die voldoening van Christus, aan al my sondes en ook my sondige aard waarteen ek my lewe lank moet stry nooit meer wil dink nie.  Uit genade wil Hy aan my die geregtigheid van Christus skenk sodat ek nooit in die strafgerig van God sal kom nie

Christus het my uitgekies en die Heilige Gees gee aan my die geloof dat ek dit kan weet. Daarom is ek ’n lidmaat van die kerk van die Here en uit dankbaarheid wend ek my gawes aan tot uitbou van sy koninkryk.

Geliefdes, ons is nie kliente van die kerk nie en ons is ook nie lede van ’n kerk klub nie. Ons is lidmate van die liggaam van Christus. Hy is die Hoof en Hy regeer sy kerk. Kom ons wees gehoorsaam aan Hom en wend ons gawes in sy kerk aan sodat ons gemeente ook ons roeping kan vervul om die koninkryk van God uit te bou.

Amen 

In Jesus Christus IS jy ’n nuwe mens. Daarom LEEF soos ’n nuwe mens

Inleiding

Ons sit met ’n probleem. Die kerk is besig om onsigbaar te word. Dit raak al hoe moeiliker om die kerk van die wêreld te onderskei want daar is soveel gelowiges wat in twee wêrelde leef. ’n Sondagwêreld en ’n weeksdagwêreld. Gewoonlik is die Sondagwêreld ook van so ’n korte duur dat niemand dit eers raaksien nie. Net so ongeveer ’n uur per week en dan gaan ek maar weer aan met my weekswêreld waar God en sy gebod nie sigbaar is nie. Verder is dit deesdae ook so dat al hoe meer Christene ook nie eers daardie uur per week in die Sondag wêreld is nie.

Moet ook nie die fout maak om te dink dat hierdie nou al weer ’n preek is oor swak erediensbywoning nie want swak erediensbywoning is maar net ’n simptoom van ’n groter probleem. Paulus waarsku hieroor wanneer hy sê: “Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie.” Die vraag wat ons vir onsself moet afvra is: “tot watter mate is ons onsigbaar vir die wêreld daarbuite omdat ons ook maar net soos die wêreld begin lyk?” As ons soos die wêreld begin lyk is die volgende vraag wat kan ons daaraan doen?

Die Here weet dat dit nie altyd so maklik is om prakties as ’n Christen in hierdie wêreld te leef nie, veral nie waar die algemene opvatting is dat jou godsdiens ’n baie private aangeleentheid is en dat jy nie ander mense daarmee moet pla nie. Daarom het Hy vir ons Rom. 12 gegee wat mooi vir ons verduidelik hoe die Christelike lewenspraktyk lyk en hoe ek dit kan beoefen.

Die nuwe lewe in Christus

Dit is belangrik dat ons moet verstaan dat dit nie hier gaan oor ’n stel reëls wat ek moet nakom nie. Dit is nie iets wat ek moet doen om my redding te verseker nie. Die motivering lê nie in my goeie dade nie, maar in iets buite myself, naamlik God se genade soos ons in Rom. 12:1a hoor

En nou doen ek ’n beroep op julle, broers, op grond van die groot ontferming van God:

Die Christelike lewenswandel gaan oor hoe jy jou lewe moet leef om dankbaarheid aan God te bewys vir die redding wat jy reeds ontvang het.

Hier word vir ons vier beginsels aangedui waarop ’n nuwe lewe in Christus gebou word, naamlik die motief, die wese, die metode en die mikpunt. In die eerste plek moet my motief vir so ’n nuwe lewe in Jesus Christus wees dat ek moet leef op die fondament van God se liefde wat my vrygespreek en verlos het.

In die tweede plek is die wesenskenmerk van ’n nuwe lewe in Christus sy opofferende liefde. Jesus het vir my die heerlikheid van God afgelê en mens geword. Hy het selfs sy menswaardigheid opgegee en Hy is as misdadiger behandel. Hy het selfs sy lewe vir my afgelê en in my plek aan ’n vervloekte kruishout gesterf. Die uitstaande kenmerk van God se ontferming is sy opofferende liefde en daarom moet dit ook ’n kenmerk wees van my nuwe lewe in Christus.

Die derde kenmerk is baie prakties, naamlik die metode. Met ander woorde hoe doen ek dit? Ons vind hier in ons teks twee voorskrifte. Eerstens wat moet ek nie doen nie en tweedens wat moet ek wel doen.

Wat moet ons nie doen nie? “Moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie.” Hoe lyk die sondige wêreld? In Rom. 1:24 tot 29 hoor ons hoe lyk die selfsug van hierdie wêreld. Byvoorbeeld hulle wat die waarheid van God verruil vir die leuen. Hulle dien en vereer die skepsel in plaas van die Skepper, aan wie die lof toekom vir ewig. Hulle handhaaf ’n onsedelike lewenswyse.

Verder is hulle is een en al ongeregtigheid, slegtheid, hebsug en gemeenheid; hulle is vol jaloesie, moord, twis, bedrog en kwaadwilligheid. Hulle skinder en praat kwaad; hulle haat God, hulle is hooghartig, aanmatigend, verwaand; hulle is mense wat kwaad uitdink, ongehoorsaam aan hulle ouers; hulle is onverstandig, onbetroubaar, liefdeloos, hardvogtig. As Christus ons vrygekoop het van die slawebande van sulke sondige praktyke, dan kan en mag dit nie meer deel van ons lewe wees nie. As dit nog deel van die kerk se lewenspraktyk is dan is die kerk soos sout wat verslaan het en daarom nutteloos geword het. As die kerk net soos die wêreld lyk en optree dan word die kerk onsigbaar in die wêreld, en daarom die opdrag:“Moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie.”

Wat moet ek wel doen? Die manier hoe ons van die selfsug van hierdie wêreld ontsnap is dat God ons verander. Verander in hierdie sin beteken nie maar net ’n klein koersveranderinkie nie, nee dis ’n radikale verandering in jou lewe. Jy moet ’n metamorfose ondergaan, met ander woorde jy moet verander soos wat ’n larwe wat ’n skoenlapper word. Dit is nie iets wat jy self uit eie krag kan doen nie. Dit is God wat dit doen. Die manier waarop God jou verander is deur jou nuut te laat dink. Hierdie verandering is ook nie iets wat van buite af op jou afgedwing word nie.

Die vernuwing van jou lewe begin dus van binne af en werk deur tot elke tot in elke deel van jou lewenspraktyk. Jy is dus nie passief in die proses nie en daarom is dit belangrik dat jy tyd saam met God in jou binnekant lewe afstaan. God gebruik sy Woord om jou denke te vernuwe en wanneer jy besig is met Bybellees, Bybelstudie erediensbywoning werk die Heilige Gees in jou lewe. Met God se genade begin jy onderskei wat tussen God se wil en jou eie wil. Wanneer jy aktief begin soek na wat God se wil in jou lewe is kom jy agter dat God besig is om jou denke te vernuwe.

Wanneer God jou denke vernuwe begin jy anders dink oor jou gebedslewe, jou deelname aan eredienste en Bybelstudie. Jy begin anders dink oor jou verhouding met mense en ander gemeentelede. Jy begin aktief deel word van die gemeente. Jy begin om jou lig te laat skyn. Deur jou en die ander gemeentelede se optrede begin die kerk sigbaar word as ’n ligbaken in die wêreld wat vir die wêreld hoop bring.

Die mikpunt van ’n nuwe lewe in Christus is die laaste kenmerk is wat hier beskryf word, naamlik ’n lewe wat God goed en aanneemlik is en volmaak is. Uit ons eie sal ons nooit die volmaaktheid bereik wat God verlang nie, maar deur ons geloof in Jesus Christus wat vir alle onvolmaaktes gesterf het bereik ons volmaaktheid. In die proses is God besig om ons te verander na die beeld van sy Seun.

Slot

Ons sit met ’n probleem dat die kerk soms onsigbaar word in die wêreld. Ons hoef nie moedeloos te word nie want God sê vir ons hoe om die probleem te oorkom.

Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie, maar laat God julle verander deur julle denke te vernuwe.

Kom ons wees sigbaar in die wêreld deur die lig van God se genade uit te dra. In Jesus Christus IS jy ’n nuwe mens. Daarom LEEF soos ’n nuwe mens

Amen

Ek moet die lig van God se liefde laat skyn in ’n donker wêreld wat Hom nie ken nie

Joh. 8:2-12 – Mat 5:13 – 16

^{teksverse Joh. 8:12 & Mat 5:16}

^{GKE Son 25 Jan 2015}

Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik.”

Julle moet soos ’n lig in hierdie pikdonker wêreld skyn. Ander mense moet uit julle woorde en dade sien dat julle God van harte dien. Dan sal hulle sê dat God regtig ’n groot en goeie God is. So word julle hemelse Vader se Naam regtig grootgemaak.”

Sing:

Ps. 107-1 v 1 & 10

Sb 9-3 v 1 & 2

Ps. 25-1 v 1 , 2 , 7 & 8

Sb 7-2 v 1 & 2

Gedurende 2012 se sinode is daar besluit om studiedeputate te benoem wat indringend aandag moet gee aan soos dit genoem is ’n omkeerstrategie. Daarmee het hulle maar net verder aandag gegee aan ’n vraag wat reeds sedert 1994 op die sinode se tafel was: “hoekom daal die lidmatetal van die GKSA en wat kan en moet ons daaromtrent doen?” In 1994 is daar na die saak as “bewaring en vermeerdering” verwys en so het dit verskillende benamings by die verskillende sinodes gehad soos byvoorbeeld “opbou en uitbou”. In 2012 het hulle dit omkeerstrategie genoem met die bedoeling dat die dalende tendens “omgekeer” moet word. In hulle rapport voor 2015 se sinode is aanbeveel dat daar eerder na die saak as “kerkgroei” verwys moet word.

Verskillende name om na ’n baie aktuele aspek van ons geloofslewe te verwys naamlik, “bekeer julle”. Dis die boodskap wat Johannes die Doper verkondig het (vgl. Mat 3:2)

“Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom.”

En dit is ook die boodskap waarmee Jesus sy bediening begin het (vgl. Mat 4:17)

Van toe af het Jesus begin preek en gesê: “Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom.”

Die woord bekering verwys na ’n radikale koersverandering in ’n mens se lewe. ’n 180 grade terugdraai van die pad waarop jy is. En dit is waar kerkgroei begin. By my persoonlik. Ons maak so dikwels die fout om te dink dat kerkgroei maar net beteken om getalle te vermeerder. Dit sluit dit ook in, maar daar is ’n belangrike aspek wat ons dikwels miskyk. Kerkgroei begin heel eerste by die groei in my geestelike lewe. Groei in my geestelike lewe vind plaas wanneer ek wegdraai van dit wat verkeerd is na dit wat reg is. Dit is nie ’n eenmalige gebeurtenis nie, maar iets wat elke dag moet plaasvind.

Hier in Joh. 8 ontmoet ons ’n vrou wat ook op ’n verkeerde pad was. Sy het owerspel gepleeg. Dit beteken sy wat ’n getroude vrou was, het ’n verhouding aangeknoop met ’n ander man. Volgens die wet moes so ’n paartjie wat owerspel gepleeg het met klippe doodgegooi word en dit is waarop die Fariseërs nou aandring het wat met hierdie vrou moes gebeur. Maar dan sê Jesus iets vir haar aanklaers wat hulle letterlik in spore laat omdraai en met skaamte wegstap. (Vgl. Mat 8:7):

“Laat die een van julle wat ’n skoon gewete het, eerste ’n klip op haar gooi.”

Hiermee wys Jesus vir ons dat elkeen skuldig staan voor God. In Joh. 8:11 sê Jesus vir haar wat om te doen om weg te draai van haar verkeerde pad af:

Gaan maar en moet van nou af nie meer sonde doen nie.

Met ander woorde, bekeer jou.

In Joh. 8:12 gee Jesus nou die sleutel van hoe om jouself te bekeer:

“Ek is die lig vir die wêreld . Wie My volg, sal nooit in die duisternis lewe nie, maar sal die lig hê wat lewe gee.”

Hier word twee begrippe gebruik wat lynreg teenoor mekaar staan. Lig en donker. Lig verteenwoordig alles wat goed, mooi en rein is terwyl donker verwys na alles wat sleg, negatief en afbrekend is. Jesus is die bron van lig, met ander woorde God se liefde.

Hoe kry mens deel van die Lig? Jesus sê vir ons: “Wie My volg, sal nooit in die duisternis lewe nie, maar sal die lig hê wat lewe gee.” In Joh. 1:12 hoor ons:

Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word.

Wanneer jy glo dat Jesus jou Verlosser en Saligmaker is, deel jy in sy lig. Dit is wat Hy belowe in Joh. 8:12:

Wie My volg, sal nooit in die duisternis lewe nie, maar sal die lig hê wat lewe gee.”

Wanneer jy die lig het wat lewe gee kan jy onmoontlik nog dieselfde mens wees wat jy was. Daardie vrou wat voor Jesus gesleep is, was nie meer dieselfde na haar ontmoeting met Jesus nie. Wanneer jy Jesus begin volg dan kan jy nie maar net op jou ou wee voortploeter nie.

In Mat 5:14 & 15 hoor ons ook dat elkeen wat God se lig ontvang daarmee saam ook ’n verantwoordelikheid ontvang. Wanneer jy in die donker is en jy ontvang ’n lig dan steek jy dit nie onder ’n maatemmer weg nie! Die lig moet tot almal se voordeel strek. Dink bietjie daaraan hoe dit in ’n groot vertrek vol mense is wat skielik in pikdonkerte gedompel word. Niemand kan sien waar hulle is en hulle loop in mekaar vas. Ander is bang. Die donkerte veroorsaak chaos! Dan gee iemand vir jou ’n hele houer vol flitse met die opdrag, vat vir jou een en deel die ander uit. Hoe meer flitse jy uitdeel hoe minder chaos heers daar. Daardie flitse brand egter nie vir altyd nie, dit moet daagliks herlaai word deur Jesus in geloof te volg.

Jesus gee vir ons die lig van God se liefde sonder dat ons iets hoef te doen om dit te verdien maar daarmee saam gee Hy ook aan ons die opdrag: (Vgl. Mat 5:16)

Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik.

Hoe laat mens jou lig skyn? Jy laat God se lig skyn deur woord en daad. Jy vertel vir mense van die evangelie en jy leef op so ’n manier dat mense die evangelie in jou lewe raaksien. Om so te kan leef dat mense die evangelie in ons lewens raaksien is dit nodig dat ons, onself daagliks moet bekeer. Daagliks terug draai na die evangelie deur Jesus te volg.

In die Bybel vertel God vir ons wat dit beteken om jou lig te laat skyn. Daarom is dit nodig dat ons daagliks tyd moet spandeer met sy Woord. ’n Goeie voorbeeld van voete op die grond praktiese Christenskap Rom. 12:9-21; (lees gerus die gedeelte nadenkend by die huis deur). Daar sê die Here vir ons:

Wees lief vir mekaar. Moenie in julle toewyding verslap nie, dien die Here (daaglikse navolging van Jesus, deur gebed Bybellees). Hou aan hoop, staan vas wanneer julle verdruk word. Volhard in gebed. Help julle medegelowiges in nood. Wees lief vir jou vyande. Gee hom iets om te eet en drink wanneer hy honger of dors is. Moenie kwaad met kwaad vergeld deur self wraak te neem nie. Moet jou nie deur die kwaad laat oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die goeie.

Julle moet soos ’n lig in hierdie pikdonker wêreld skyn. Ander mense moet uit julle woorde en dade sien dat julle God van harte dien. Dan sal hulle sê dat God regtig ’n groot en goeie God is. So word julle hemelse Vader se Naam regtig grootgemaak.”

My taak as Christen is: ”Ek moet die lig van God se liefde laat skyn in ’n donker wêreld wat Hom nie ken nie” Kom ons bekeer ons van dit in ons lewens wat ons verhoed om ons lig te laat skyn. Kom die lig van God se liefde in hierdie pikdonker wêreld skyn sodat ander uit ons woorde en dade sien dat ons God van harte dien sodat hulle God sal eer en sy Naam grootgemaak word.

Amen

Kom na God toe wanneer dit alles donker is rondom jou

Sondag  29 Jun. 2014 GKE

Skriflesing Ps. 88 tv 2

Ps. 84-1:1 & 3

Sb 9-1:1 voor die wet

Sb 9-1:11 na die wet

Ps. 86-1:1,3,6 & 9

Sb. 10-1 : 1- 4 Gebed na woordverkondiging

Sb. 17-1:1 & 6

Inleiding

Ps. 88 is ’n donker Psalm. Baie mense beskou dit as die swaarmoedigste gebed in die hele Bybel. In wanhoop roep die Psalmdigter tot God. Die Psalm wissel tussen die Psalmdigter se noodroep tot die Here en die redes vir sy nood.

Eerste noodroep:- ’n Lewe sonder lig

In Ps. 88:2-3 hoor ons sy eerste noodroep:

Here, God van my verlossing, dag en nag roep ek tot U. Luister tog nou na my gebed; hoor my hulpgeroep. Want my lewe is vol ellende, en die dood kom al nader.

Dan gee hy die redes in Ps. 88:4-10. Sy lewe is sonder lig. Sy swaarkry het vir hom te veel geword. Hy sit in ’n donker put waar dit vir hom voel of God van hom vergeet het. Hy staan met sy voet in die graf en dit voel of God hom so straf dat selfs sy vriende hom vermy. Sy oë het dof geword van smart.

Tweede noodroep: Dood sonder hoop

In Ps. 88:10b hoor ons sy tweede noodroep:

Here, elke dag roep ek U om hulp, en sprei my hande uit na U in gebed.

Sy oproep om hulp word al hoe intenser. Hy is so bedruk dat hy herhaal dat hy die hele dag lank bid sodat God sy hulpgeroep moet hoor.

In Ps. 88:11-13 gee hy weer sy redes. Hy het geglo soos die mense van sy tyd dat as jy eers dood is met God se wraak wat op jou rus, dan is jou laaste kans op ’n wonder verby. As hy eers in donkerte van die dood is, kan hy nie meer die wondermag en redding van God ervaar nie.

Derde noodroep: Vrae sonder antwoorde.

In Ps. 88:14 hoor ons sy derde noodroep:

Maar ek roep na U om hulp, Here. Elke oggend is my gebed voor U.

Ons hoor hier hoe die roepstem van die Psalmdigter nog dringender word, want hy roep al van vroeg in die more af om hulp.

In Ps. 88:15-19 hoor ons weereens die redes. Hy vra waarom God hom verstoot? Van jongs af kry hy swaar en dit voel vir hom of God se toorn hom tref. Hy kry egter nie antwoord op sy vrae nie. Dan sluit die Psalm op hierdie donker noot af:

die duisternis van die dood is my enigste geselskap

Die digter se gebed eindig soos dit begin het met ’n noodroep, maar ons hoor nie of sy gebed verhoor is nie.

Daar is tog hoop

Waarom is hierdie swaar donker Psalm vir ons opgeteken? Hoekom vind die outeur nie vrede en 'n toevlug en troos aan die einde soos in die ander Psalms nie? Daar sal waarskynlik ook oënskynlike hopelose oomblikke in jou lewe voortkom. Daar sal tye kom wanneer jy ook maar net soos die Psalmdigter tot die slotsom kom dat die duisternis van die dood my enigste geselskap is. Elkeen van ons kry ook te doen met vriende of familie wat deur donker tye in die lewe gaan. Daardie tye in jou lewe wanneer dit vir jou voel of die lewe sy rug op jou gedraai het. Wanneer ons pynlik bewus gemaak word van die waarheid van Rom. 8:20

Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.

Ons hoor nie wat die oorsaak van die digter se swaarkry is nie. Ek glo dat die rede daarvoor is dat elke mens se omstandighede verskil. Die omstandighede in die Psalmdigter se lewe wat hom tot die dieptes van wanhoop gedryf het sal heel waarskynlik nie by ons voorkom nie. Die gevolge is egter net so sleg soos wanneer ongeluk en teenspoed ons tref. Elke mens het sy eie omstandighede wat die lewe donker maak.

Waar vind ons hoop in hierdie donker Psalm? Kom ons luister weer na vers 2:

Here my God wat my altyd help , ek roep elke dag om hulp,

elke nag bid ek tot U.

Die Griekse woord wat hier met “altyd help” vertaal is, is met heil in die OAV vertaal. Dit beteken letterlik om mens te bevry of te verlos. Om jou in ’n posisie te plaas waar geen gevaar is nie.

Wat sê hierdie eerste hulproep van die Psalmdigter vir ons? Hy is ’n man wat in die verlede al verskeie kere ervaar het hoe God hom help. Dit is dan ook die rede waarom hy in die hede met sy nood na God toe kom. Hy weet dat hierdie God wat hom in die verlede gehelp het, hom ook in die toekoms kan help. Hieruit is dit duidelik dat hy dit glo al sê hy dit nie direk in die Psalm nie.

Waar kom hierdie sekerheid van die Psalmdigter vandaan? Van God se liefde. God se liefde wat Hy vir ons in Jesus Christus wys. Want Jesus het ook op ’n keer in doodsbenoudheid tot God gebid, maar sy gebed is nie verhoor nie. In bange Godsverlatenheid het Hy uitgeroep: “Eloï, Eloï, lemá sabagtani?” Dit beteken: My God, my God, waarom het U My verlaat?” soos ons hoor in Mark 15:34. Hy het dit gedoen want God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Geliefdes, as jy dus vandag soos die digter voel – asof God en mens jou verstoot het. As dit vir jou voel of jy in ’n put sit waaruit jy nooit sal kom nie. Wanneer dit vir jou voel of jou lewe sonder lig is en asof net die dood vir jou oorbly. Kom met jou pyn en jou wanhoop na Hom toe wat al soveel kere in die verlede gehelp het. Luister weer na sy uitnodiging wat Hy in Mat 11:28-30 aan ons rig:

“Kom  na My toe, almal wat uitgeput  en oorlaai  is, en Ek sal julle rus  gee. Neem  my juk  op julle en leer  van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig.”

Bring jou pyn en hartseer na God toe wanneer dit alles donker is rondom jou.

Amen

Die hemel getuig van die mag van God en sy volmaakte woord gee lewe

22 Jun. 2014 GKE

Ps. 19 tv’e 2,8 Rom. 1:20-21

Ps. 19-2:1 & 3

Ps. 19-2:4

Ps. 19-2:5

Sb 2-2:1-3

Inleiding

Wat is dit wat ons die graagste in hierdie lewe wil hê? Is dit nie dat my lewe iets moet beteken nie? Aanvaarding is ’n diepgewortelde soeke by elke mens. My lewe moet sin maak. Ons soek dit op baie plekke. Rykdom, aansien, noem maar op. Die rede hoekom daar so ’n soeke by die mens is, is daar ’n leegheid binne in hom is. ’n Stukkie onvolmaaktheid wat veroorsaak dat ek ware vreugde en vervulling in die lewe mis.

Ondanks al die vordering en verval van die mens van ons eeu bly sy behoefte wesenlik egter dieselfde sedert Adam. Hy is soeker wat gejaag word deur 'n innerlike leegte wat uitloop op die uitsigloosheid en sinloosheid van die nihilisme — wat eintlik maar die voorportaal van die hel is — omdat hy 'n sondaar is.

ʼn Ware sinvolle lewe kan alleen in God gevind word wat ewig, onbegryplik, onsienlik, onveranderlik, oneindig, almagtig, volkome wys, regverdig, goed en die alleroorvloedigste fontein van alles wat goed is. Die vraag is: “hoe leer ons hierdie geestelike Wese wat ons God noem ken?”

Hier in Psalm 19 hoor ons dat daar twee maniere is waarop ons God leer ken. Deur God se skepping en deur sy volmaakte wet. As ons Ps. 19 in een sin moet opsom kan ons sê: “Die hemel getuig van die mag van God en sy volmaakte woord gee lewe.”

Die hemel getuig van die mag van God

In Rom. 1:20 hoor ons:

Van die skepping van die wêreld af kan ’n mens uit die werke van God duidelik aflei dat sy krag ewigdurend is en dat Hy waarlik God is, hoewel dit dinge is wat ’n mens nie met die oog kan sien nie.

Ons kan God nie fisies sien nie, maar tog sien ons Hom in sy skepping. Die Psalmdigter stel dit so treffend voor. Ons hoor hoe die ganse uitspansel die majesteit van God verkondig. Die digter stel dan die hemel, die dag en die nag as mense voor wat sonder woorde met mekaar praat. Ten spyte daarvan dat hulle nie gehoor kan word nie, word hul boodskappe tot die uithoeke van die aarde verkondig. Ten spyte daarvan dat ons God nie kan sien nie, sien sy almag raak in sy skepping. As ons in die aand na die sterrehemel kyk, kan ons nie anders as met wonder vervul te word nie. Nou onlangs het sterrekundiges ’n groep sterrestelsels gevind wat saam gegroepeer is wat 4 biljoen ligjare in deursnee is. Mens kan nie anders as om die almag van God daarin raak te sien nie.

Verder word die son as ’n mens voorgestel. Wanneer dit in die oggend verskyn lyk dit soos ’n bruidegom wat uit sy slaapkamer kom. En wanneer dit op die middag verskyn ontkom niks aan sy gloed nie. Hierin sien ons God se heerskappy raak. Maak nie saak hoe sterk die son ook al is nie, dit moet nog steeds die baan volg wat God daarvoor gestel het. In die eerste helfte van hierdie Psalm openbaar God sy almag en dat Hy alleen regeer.

God se volmaakte woord gee lewe

In die natuur ontmoet ons die Skepper God, maar ons kan nie daaruit bepaal presies wie God is nie. In verse 8-12 beklemtoon die Psalmdigter dat ’n mens uit God se wet kan leer wat sy wil is. Die wet van God word deur ses verskillende woorde beskryf. In vers 8 word daarna verwys as “die woord” en “die onderwysing.” Ons kan daaruit leer wat God se wil is. In vers 9 word dit “die bevele” en “die gebod” genoem. In Vers 10 word dit “eise” en “bepalings” genoem. God se wil is nie iets waaroor ek kan besluit of ek dit nou wil doen of nie. Dit is ’n opdrag wat ons moet nakom. Verder kan ons presies daaruit bepaal wat God se wil is.

Verder word agt positiewe eienskappe van God se wet beskryf: “Volmaak, betroubaar, helder, goed, reg, regverdig, kosbaarder as goud en soeter as heuning.” Daar word ook vier belonings beskryf vir elkeen wat God se wet onderhou, naamlik “lewe, wysheid, blydskap en insig.” Hierin leer ons dat ons kan weet wat God se doel met ons lewens is en dat sy wil sin en betekenis aan ons lewens gee.

In verse 13-15 hoor ons dat ons kennis van die natuur en die wet van God ons help om ons verhouding met God te versterk. Hier word twee voorbeelde gebruik om dit te illustreer. In vers 13 word aangetoon dat kennis van God se mag en majesteit vir ons leer om nie te klein van God en te veel van onsself te dink nie. In vers 14 leer ons dat as ons nie geweet het wat God se wil is nie, dat ons heelwaarskynlik sou dink dat ons maar net kan doen wat ons wil. God vra gehoorsaamheid en berou en bekering en daarom pleit die Psalmdigter by God:

Weerhou my van opsetlike sondes, laat hulle nie oor my heers nie.

Dan sal ek onberispelik wees en vry van hierdie groot sonde.

In vers 15 spreek die Psalmdigter die wens uit:

Mag wat ek sê en wat ek dink tog vir U aanneemlik wees,

Here, my Rots en my Verlosser

Uit Psalm 19 leer ons dat onkunde oor wat die natuur en die wet oor God sê verwydering bring tussen God en die mens. Kennis oor God se majesteit en sy wil verstewig die verhouding tussen God en die mens. Uit sy Woord uit leer ons God persoonlik ken.

In Joh. 1:1 leer ons dat die Woord mens geword het. Ons leer God ken uit sy Woord uit en in Jesus Christus (die Woord wat mens geword het) leer ons Hom eers werklik ken. Dis eers in Jesus Christus dat ons God werklik leer ken, want alhoewel ons leer wat God se wil is, kan ons nie daaraan gehoorsaam wees nie. Deur Jesus Christus se volkome gehoorsaamheid aan die wet kry ons ook deel aan die belonings van God se wet naamlik “lewe, wysheid, blydskap en insig.” In Joh. 1:12 hoor ons hoe ons deel kry aan Jesus se gehoorsaamheid aan die wet en die belonings wat daarmee gepaard gaan:

Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word.

Samevatting

Die natuur is ’n sigbare verkondiging van God se almag en sy majesteit. Dit laat ons jubel oor die onmeetlikheid van God se mag, maar maak ons ook nederig oor ons eie swakheid en onvermoë. In God se wet hoor ons wat God se wil is en die beloftes van lewe, wysheid, blydskap en insig wat daaruit voortvloei. Ons nederigheid oor ons onvermoë om God se wil te doen laat ons saam met die Psalmdigter by God pleit vir verlossing. Deur God se Woord in sy wet en die Woord wat vlees geword het leer ons God persoonlik en intiem ken en daardeur word hierdie innerlike leegte wat in my is, deur God gevul wat sin en betekenis aan my lewe gee.

Kom ons leer God nog beter ken. Maak tyd om stil te word voor hom in sy skepping. Sien sy almag en majesteit daarin raak. Leer Hom persoonlik ken deur tyd te maak om Hom in sy Woord (Bybel en Jesus Christus) te ontmoet. Kom ons vind ons ware sin en betekenis van die lewe in God alleen. Sodra ons Hom vind, sal ons onvermydelik met liefde reageer.

Amen