JESUS BRING HOOP VIR MOEDELOSE EN GEBROKE MENSE

 Jes. 42:1-9 & 2 Kor. 12:7-10

27 Sep. 2020

 

Hierdie oordenking is ook op video beskikbaar by:

1) Youtube

2) Facebook 

Ons leef in ’n wêreld wat nie baie geduld met swakheid het nie. As jy nie meer funksioneer soos daar van jou verwag word nie, word jy eenkant toe gestoot en weggegooi. Daar is nie tyd of plek vir swakheid nie. Daar word van jou verwag om sterk te wees. Moenie vir die wêreld wys dat jy kwesbaar is nie.

  Maak nie saak hoe moeilik dit gaan nie, sorg dat jy glimlag. Daarom kry ons ook sulke motiverende spreukwoorde soos: “maak nie saak hoe jy voel nie, staan op, trek aan en veg vir wat joune is” of “wat ook al die lewe na jou kant toe bring, selfs as dit seermaak, wees net sterk en maak of alles goed en reg is. Onthou sterk mure skud, maar hulle val nie om nie.”

  Dit klink alles baie mooi, maar eintlik skuil daar ’n troostelose boodskap agter sulke mooi klinkende spreukwoorde. Wat sê dit eintlik vir jou? Moenie vir die wêreld jou swaarkry wys nie, want niemand gee om nie! Sorteer jou probleme by jouself uit en moenie ander daarmee pla nie! Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik. Hulle wat nie die paal haal nie word eenkant toe gestoot. Die wêreld het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. Die probleem is egter die dat wêreld vol is van stukkende en moedelose mense.

  God het gelowiges geroep om as sy kerk sy lig in ’n donker wêreld in te dra wat Hom nie ken. Die probleem is egter dat elkeen van ons ook maar een of ander stukkie seer het wat ons met ons saamdra. Hoe kan ons God se troos aan ’n moedelose en stukkende wêreld bring wanneer ons self ook soms stukkend en moedeloos is? As ons volgens wêreldse maatstawe meet is ons nie goed genoeg nie, maar God werk egter anders as die wêreld. Sy werk word gedoen deur gebroke mense, mense wat die nood en seerkry van die wêreld verstaan omdat hulle self daardeur gaan.. In Jes. 42 leer die Here ons dat Hy deur middel van ons gebrokenheid en onvolmaaktheid sy wil met die wêreld bereik.

  Jesaja 40 – 66 is geskryf om die Israeliete wat daar in die vreemde van Babilon in gevangenskap is, te bemoedig. Vir hierdie klein hopelose klompie Israeliete sê God deur sy profeet Jesaja: “daar IS hoop is vir die toekoms!”

  Die boodskap van hoop is nie net in die verlossing van Israel uit ballingskap nie. Dit is veel groter want God wil deur die swak, nederige, magtelose groepie ballinge sy verlossingswerk laat uitkring tot aan die uithoeke van die aarde. God gee aan hulle die spesiale taak om sy wil aan al die nasies bekend te maak en om die moedelose mense te inspireer om weer lig te sien soos ons hoor in Jes.42:1-9.

  Die beginsel dat God deur gebrokenheid sy wil met die wêreld bereik word vir ons duidelik gewys deur die lewe en werk van Jesus Christus. In Hom kry die “onlogiese” logika van God prakties gestalte. God bereik sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid en selfs die dood heen.

  God roep ons ook in ons gebrokenheid om sy wil aan die wêreld bekend te maak. Die troos wat ons het is dat Hy ons met sy Gees toerus om die werk te doen waartoe Hy ons geroep het. Volgens die manier wat Christus sy werk gedoen het moet ons ook sagkens werk en deernis betoon aan dié wat gebroke en moedeloos is. Ons kan dit doen omdat God met ons ook sagkens werk en dat Hy vol deernis is vir ons gebrokenheid soos ons hoor in Jes. 42:3

’n Geknakte riet sal hy nie afbreek nie, ’n lamppit wat dof brand, sal hy nie uitdoof nie.

 

Die beeld van ’n lamppit wat dof brand, is dalk nie so bekend in ons moderne tyd nie. 'n Lamp in die Bybelse tyd was 'n kleinerige kleipotjie wat met olie gevul was. Aan die voorpunt was daar 'n gaatjie waarin 'n stukkie tou gedruk is wat van vlas gemaak is. Wanneer die olie min raak, brand die lont al hoe flouer en gee byna geen lig af nie terwyl dit begin rook. So 'n lamp het nie eintlik meer nut om lig te gee nie.

 Is dit nie hoe ons ook maar baie maal voel nie? ’n Vlammetjie wat so flou brand dat die geringste windjie dit sal uitblaas. Elkeen van ons het elkeen maar sy eie bekommernisse wat ons met ons saamdra. Dikwels voel dit vir ons dat ons nie eens genoeg lig het om ons eie donkerte in die lewe te verlig nie, wat nog daarvan om ’n lig te wees vir ander?

  Jes. 42 v 3 wys dan profeties heen na Jesus wat nie die laaste gloeiende kooltjie van hoop sal uitdoof nie, want dit is juis dan wanneer ons bruikbaar is soos ons ook hoor in 2 Kor. 12:9a

My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is.

  Wanneer ons nie meer krag het om aan te gaan nie is dit juis Christus se krag wat ons dra soos ons hoor in 2 Kor. 12:9b & 10

Daarom sal ek baie liewer oor my swakhede roem, sodat die krag van Christus my beskutting kan wees. Daarom is ek bly oor swakhede, beledigings, ontberings, vervolging en moeilikhede ter wille van Christus, want as ek swak is, is ek sterk.

  Die wêreld is in nood omdat sonde veroorsaak dat die mens se verhouding met God deur sonde vernietig is. Dit het meegebring dat mense se onderlinge verhoudings ook beskadig is. In Jes. 42:6 & 7 hoor ons dat God vir Christus as sy dienaar geroep het om die gebroke verhouding tussen God en die mens en tussen mense onderling te herstel.

Ek is die Here. Omdat Ek getrou is aan my verbond, het Ek jou geroep. Ek hou jou vas, Ek beskerm jou en Ek maak jou my verbond met my volk, my lig vir die nasies. Jy sal blindes laat sien, jy sal gevangenes uit die tronk bevry; wie in die donkerte van die gevangenis sit, sal jy laat uitgaan.

  God se verbond is ’n vaste ooreenkoms wat Hy reeds met Abraham gemaak het en telkemale weer bevestig het met die gelowiges wie Hy uitverkies het. Die inhoud van daardie ooreenkoms is dat Hy onderneem om ons God te wees en dat ons sy volk moet wees. Met ander woorde God onderneem om die gebroke verhouding wat deur ons sonde veroorsaak is te herstel. In Jes. 42:7 hoor ons dat Hy sy verbond deur Jesus Christus bekragtig.

  Jesus Christus het met sy offer aan die kruis die gebroke verhouding tussen God en die mense kom herstel. Dit is die goeie nuus, dit wil sê die evangelie wat ons aan die wêreld moet uitdra. Jesus laat mense wat deur sonde verblind word vir God se liefde, weer sien dat God liefde is. Dat mense wat deur sonde vasgevang is daarvan bevry kan word. Hierdie werk van God word in ons gebrokenheid gedoen en ons kan dit doen omdat ons krag in Jesus Christus gesetel is.

 Die wonderlike troos hierin is dat Jesus nie net vir ons sondes in die verlede gesterf het nie. Hy het ook gesterf vir alles wat ons nou in die lewe moet deurmaak omdat Jesus hoop bring vir moedelose en gebroke mense. Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik en het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. In Jesus Christus bereik God sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid selfs die dood heen.

 Geliefdes, As die lewe jou moedeloos gemaak het. As jy uitgeput en oorlaai is kom na Jesus toe en Hy sal julle rus gee.

Amen

Tema: - Moenie moed verloor nie

Datum: 7 Jun. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: 2 Kor. 4 v 7 - 18

Teksvers: 2 Kor. 4 v 17

 Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Facebook - Volledige erediens 2) YouTube - Preek alleen

Sing

Ps. 23-1 v 1 & 3

Ps. 20-1 v 1 & 4

Die lewe is vol moeilikhede. Dis een ding wat hierdie jaar sover net weereens beklemtoon het. Iemand het nou die dag gesê: “kan ons nie maar net 2020 se ‘reset’ knoppie druk sodat ons weer kan oor begin nie?” As ons net teen al ons probleme bly vaskyk, kan ons maklik moed verloor. Die Here gee vir ons vanoggend perspektief uit sy Woord om ons te help om nie moed te verloor nie.

Paulus gebruik hier 'n beeld uit die leefwêreld van Nuwe Testament. Die mense van destyds het kleipotte as alledaagse houers gebruik om goed in te bêre net soos wat ons deesdae gebruik maak van blikke of plastiese en glas houers. Net soos wat 'n glas houer sal breek as jy dit hard stamp of laat val, was die kleipotte ook maar breekbaar. Die beeld sluit ook iets kosbaars in wat binne in hierdie alledaagse kleipotte gebêre word.

Wat beteken hierdie beeld? Die skat is die kennis van die heerlikheid van God. Kennis van God se verlossingsplan in Jesus Christus om verlore mense weer met Hom te versoen. Elkeen wat glo dat Jesus vir jou sondes gesterf het en dat jy die ewige lewe ontvang het omdat Jesus die dood oorwin het word 'n draer van hierdie skat.

Die kleipotte waarin hierdie skat is, is dan ook die gewone alledaagse feilbare mense wat in Jesus glo. Wanneer jy die evangelie as skat ontvang, ontvang daarmee saam ook die opdrag om daarmee uit te gaan en dit uit te deel. Dit is egter nie jy wat mense oortuig om in die evangelie te glo nie. Dit is God wat mense tot bekering bring. Die fokus is dus op die krag van die evangelie in mense se lewens.

Dan bevestig Paulus net weereens die waarheid dat die feit dat jy 'n Christin is nie beteken dat jy nie meer moeilikhede in hierdie wêreld gaan hê nie. Ons hoor nou wat dit beteken om 'n kleipot te wees wat die skat van die evangelie in hom dra. 2 Kor. 4 v 8 & 9:

In alles word ons verdruk, maar ons is nie teneergedruk nie; ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie; ons word vervolg, maar nie deur God verlaat nie, op die grond neergegooi, maar nie vernietig nie.

Te midde van aanslae van die lewe sal jy deur die krag van God staande bly.

Wanneer jy 'n draer van hierdie skat is, deel jy in die lyding en sterwe van Jesus. En daardeur word die lewe van Jesus in jou sigbaar.

In ons teksverse gee die Here vir ons hoop sodat ons nie moedeloos moet word nie. Ons kry hier so 'n stukkie perspektief van God se groter ewige raadsplan. Ons kry swaar. Hierdie lewe is nie maklik nie. Ons moet baie uitdagings in die gesig staar.

Die verwysing in vers 16 na die uiterlike wat besig is om te vergaan is ons sterflike liggame (die kleipotte). Soos wat ons ouer word, gaan ons liggame agteruit totdat ons uiteindelik sterf. Die lewe is egter meer as net ons fisiese liggame. Die skat van die evangelie wat ons in ons dra gee vir ons die krag om deur dit te kom.

Die rede vir ons hoop vind ons in ons teksvers: 2 Kor. 4 v 17:

Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ’n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly.

In ons teksvers vind ons drie teenoorgesteldes wat met 'n werkwoord aan mekaar verbind word.

Die eerste is: “Ons swaarkry in hierdie lewe.” Dit sê vir ons dat dit alle swaarkry insluit soos byvoorbeeld wanneer jou oë swakker word, jy sukkel om te hoor, die algemene agteruitgang wat met ouderdom gepaard gaan, siektes soos hartprobleme, kanker. Verder is dit ook duidelik dat dit verwys na ons totale lewensduur hier op aarde waar ons ly. Elkeen weet wat jou swaarkry is en vir dit gee die Here vandag vir ons troos.

Teenoor hierdie swaarkry is die belofte van die heerlikheid van God wat so mooi deur Openbaring 21 v 3 & 4 uitgespel word:

Toe het ek ’n harde stem van die troon af hoor sê: “Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God. Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan.”

Die tweede is dat die swaarkry maar gering is. En die derde is dat dit verby gaan. Teenoor dit is die heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat vir ewig bly.

Dit klink amper verkeerd! Hoe kan 'n hele lewe se swaarkry gering wees? Binne God se ewigheids-perspektief is ons tyd op aarde byna niks. As jy 'n lyn moes trek wat van die eenkant van die heelal na die anderkant strek, dan is ons tyd hier op aarde kleiner as 'n potloodpunt merkie op daardie lyn.

Die Griekse werkwoord wat hierdie groep teenoorgesteldes aan mekaar bind, is in Afrikaans vertaal met “loop vir ons uit.” Die letterlike betekenis van hierdie woord is, produseer, veroorsaak, berei voor. Ons sou dit dus ook kon vertaal met voorberei.

Die tydelike swaarkry wat gering en verbygaande is, berei ons voor vir heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly. Die swaarkry berei ons voor sodat dit uitloop op die ewige heerlikheid.

In ons swaarkry deel ons in die lyding van Christus toe Hy hier op aarde was en hierdie tydelike swaarkry berei ons voor vir 'n ewige heerlikheid saam met God.

Wanneer jy midde in moeilike omstandighede staan, lyk die prentjie donker. God troos ons vandag met sy Woord en Hy sê vir jou: “Moenie moed verloor nie.” In vergelyking met die heerlikheid; waar jy ewig saam met God sal wees; is hierdie swaarkry gering wat net vir 'n kort tydjie duur.

Die troos wat die Here ook hiermee saam gee, is dat ons nie alleen staan in ons swaarkry in die lewe nie. Daar waar jy met soveel moeite teen jou siekte stoei is God saam met jou. Hy hou jou vas terwyl Hy jou voorberei vir die ewige heerlikheid wat wag. Ons het nou reeds 'n voorsmakie van dit wat veel beter sal wees as wat ons ooit kan dink of droom.

Geliefdes, jy is nie alleen in jou swaarkry nie. God is by jou en Hy loop die pad saam met jou.

Moenie moed verloor nie.

Amen

 

Abba! - Vader

Datum: 31 Mei 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Rom. 8 v 14 & 15 en Ps. 40

Teksvers: Rom. 8 v 15

 Sing

 Ps. 33-1 v 11

 Ps. 86-1 v 1

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1 Volledige erediens op facebook Gereformeerde Kerk Empangeni

2 Net die preek op YouTube

 

Jesus het belowe dat Hy ons nie as weeskinders sal agterlaat na sy hemelvaart nie en Hy het ook nie. Daarom herdenk ons vandag die gebeure wat in Handelinge 2 vir ons beskryf word waar Jesus se dissipels op 'n plek bymekaar was en hoe hulle iets soos vuur gesien wat in tonge verdeel en op elkeen van hulle gekom het en almal met die Heilige Gees vervul is. Ons noem hierdie gebeure Pinkster of die uitstorting van die Heilige Gees.

 

Die Heilige Gees is nou by ons en dit is 'n geweldige troos vir gelowiges soos ons ook in Rom. 8 v 14 en 15 hoor:

Almal wat hulle deur die Gees van God laat lei, is kinders van God. Die Gees wat aan julle gegee is, maak julle nie tot slawe nie en laat julle nie weer in vrees lewe nie; nee, julle het die Gees ontvang wat julle tot kinders van God maak en wat ons tot God laat roep: “Abba!” Dit beteken Vader

 

Elkeen wat hom of haar deur die Gees van God laat lei om te glo in Jesus Christus as jou persoonlike Verlosser is 'n kind van God. Daarom het ons as kinders van God die vrymoedigheid om tot ons Vader te roep wanneer ons in nood verkeer.

 

Ons het op 19 Mei 2020 'n oproep vanaf Klassis Potchefstroom ontvang om op 31 Mei 2020 'n dag van verootmoediging en gebed te hou. Ons gee daarom ook gehoor aan hierdie oproep om vandag as 'n dag van gebed en verootmoediging te hou waarin ons na ons Vader uitroep – Abba! Help ons. Wees ons genadig.

 

Die Here help ons ook in ons gebede en daarom het Hy vir ons die Psalms gegee. Die Psalmboek in die Bybel is inderdaad 'n gebedsboek. Met die Onse Vader gebed wat Jesus vir ons gegee het, leer Hy ons wat ons moet bid en in die Psalms leer die Here ons hoe ons moet bid.

 

Ons gaan vanoggend stilstaan by die gebed van Psalm 40. Die opskrif wat die Bybelvertalers van die 1983 vertaling vir die Psalm gegee het, is “Here, red my tog!” In die HCSB word die opskrif “Thanksgiving and a Cry for Help” vir hierdie Psalm gebruik. Psalm 40 is inderdaad 'n gebed om redding in 'n tyd van nood.

 

In Ps. 40 v 2 – 5 hoor ons hoe die Psalmdigter ons vertel hoe die Here hom in die verlede verlos het toe hy in nood verkeer het. Toe hy gesmag het na die Here, het die Here sy hulpgeroep gehoor. God het, hom uit die put waarin hy beland het uitgetrek en weer op 'n rots laat staan en daarom kan hy weer 'n loflied sing.

 

Wat dit vir ons sê is dat dit goed gaan met die mens wat sy vertroue op die Here stel en nie op ander goed as die Here vertrou nie. Dit is die moeite werd om na die Here te smag.

 

Dan vertel die Psalmdigter vir ons in Ps. 40 v 6 – 11 van die Here se verlossingsdade en die verlossing wat hy ervaar het. In vers 6 bely hy dat hy eintlik nie woorde het om die grootheid van God te beskryf nie.

 

In verse 7 – 9 hoor ons dat God net een ding van sy kinders vra, naamlik gehoorsaamheid. Dit wat die Here van ons vra is dat ons mekaar moet liefhê. Hy som sy wet met liefde op: Liefde vir God en liefde vir jou naaste.

 

Die Psalmdigter se hartsbegeerte is om die wil van God te doen en as jy vandag hier as kind van God saambid moet dit ook jou hartsbegeerte wees, want dis die belydenis van iemand wat God se genade in sy lewe ontdek het.

 

In verse 10 & 11 maak die Psalmdigter dit duidelik dat hy nie oor God se genade kan stilbly nie. Daarom is dit ook so belangrik dat ons vir mekaar van God se genade in ons lewens moet vertel sodat dit ook jou medegelowiges se geloof kan versterk. Verder dien dit as getuienis vir diegene wat God nie ken nie.

 

In verse 12 -18 kom ons by die hart van hierdie Psalm uit waar die Psalmdigter bid om verlossing. Omdat hy reeds God se genade ervaar het, het hy nou die vrymoedigheid om met sy nood na God toe te gaan.

 

In verse 12 – 13 vra die Psalmdigter dat die Here hom nie moet verstoot nie. Hy bely dat ramp op ramp hom oorval het en dat hyself 'n rol daarin gespeel het. Sy ongeregtighede het hom ingehaal en daarom verootmoedig hy homself voor God.

 

Om tot God te nader en sy genade te ervaar, is dit nodig om jouself voor God te verootmoedig. Om jou sonde teenoor Hom te bely, want dit is eers wanneer jy erken dat net God jou kan help dat jy tot God kan nader in nood. Elkeen van ons moet gaan nadink tot watter mate het ons God eenkant toe gestoot in ons lewens en dat ons, ons teenoor God moet verootmoedig en erken dat dit net Hy is wat ons kan help.

 

In verse 14-16 word die Psalmdigter se gebed nog dringender in sy noodkreet tot God. Ons hoor ook hoe hy die Here smeek om hom te verlos van die wat hom spot en dat hulle, hul eie elende moet raaksien. Die mense wat Christene so spot oor ons kerkgeboue wat nou weer mag oopmaak besef nie hoe groot hulle eintlike nood is nie omdat hulle God nie ken nie. Die mens se grootste nood is om van God vervreem te wees.

 

In verse 17 – 18 hoor ons dat die Psalmdigter diep onder die indruk is dat hy hulpeloos en arm is. Hy weet dat hulp en redding net van God af kan kom. Daarom sluit hy sy gebed af met die dringende oproep: “U is my hulp en my redder; my God, moet tog nie talm nie!” en daarmee erken hy, dat hy net van God afhanklik is en dat dit net God is wat hom kan red.

 

Ons hoor in hierdie Psalm die belydenis van 'n verloste mens wat 'n kind van God is en wat sy genade ervaar het.

 

Wat sê Psalm 40 vandag vir ons wat midde in hierdie pandemie en al die gepaargaande chaos rondom dit staan?

 

Die Psalm herinner ons aan die geskiedenis van ons verlossing wat ons het. Dink na aan God se genade in jou lewe. Dit is net op grond van God se genade dat jy nou is waar jy is.

 

Daarom vra die Here ook vir ons met hierdie Psalm: Is jy dankbaar? Vertel jy vir ander van God se genade in jou lewe? Vertel jy vir ander wat Jesus se verlossing vir jou beteken? Is jy 'n positiewe invloed vir jou broers en suster in die gemeente en ook op die breër gemeenskap waarin God jou geplaas het? Is jy gehoorsaam aan God se liefdesgebod?

 

Dit sou liefdeloos wees om nie die volgende te sê nie: As jy nie 'n volgeling van Jesus Christus is nie, het hierdie psalm geen hoop en troos vir jou nie! Dit beteken nie dat jy in 'n hopelose situasie nie. Jy kan die hoop en troos van Psalm 40 jou eie maak deur in Jesus te glo as jou enigste Verlosser en Saligmaker.

 

Vir diegene van ons wat reeds God se verlossing in Jesus Christus ervaar het, herinner Psalm 40 jou daaraan dat jy Hom nodig het en dat dit net Hy is wat jou in jou donker oomblikke kan help.

Moenie wag nie. Neem jou toevlug tot God.

 

Abba! – Vader.

Amen

 

Jesus is jou Anker in die lewe

Datum: 24 Mei 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Joh. 14 v 1 – 14

Teksvers: Joh. 14 v 6^a

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) Facebook - volle erediens 
2) YouTube - Preek alleen

Sing

Ps. 147-1 v 1

Ps. 46-1 v 1

Waar kry jy 'n anker wanneer die wêreld om jou in 'n onsekere deurmekaarspul verander? Wat gee vir jou koers en sekerheid in tye van onsekerheid? Wat dra jou wanneer die lewe moeilik word?

In ons teksgedeelte sê die Here vir ons waar om ankers te soek in 'n deurmekaar wêreld.

In ons teks is Jesus besig om sy dissipels voor te berei vir sy kruisiging, opstanding en hemelvaart. Dit is 'n onsekere ontstellende tyd wat vir hulle voorlê. Jesus gaan nie meer saam met hulle wees nie. Hulle Leermeester gaan doodgemaak word!

Die dissipels het nog nie presies verstaan hoekom dit moes gebeur nie en daarom troos en bemoedig Jesus sy dissipels. In Joh. 14 v 1 hoor ons dat Jesus vir sy dissipels sê: “Julle moet nie ontsteld wees nie.”

Jesus kom nie hier met 'n vae flouerig bemoediging vorendag nie. Hy is nie besig met 'n “toemaar, alles sal regkom” tipe boodskappie nie. Jesus gee vir hulle 'n vaste sekerheid wat hulle in staat sal stel dit wat in die lewe vir hulle wag te kan hanteer.

Die vaste anker wat Jesus vir sy dissipels gee is God. Die sleutel om vas te hou aan hierdie anker is geloof. Glo in God. Die sleutel tot hierdie geloof is die evangelie. Die Goeie Nuus van Jesus Christus. Daarom sê Jesus vir sy dissipels direk daarna: “Glo ook in My.”

Dan begin Jesus verduidelik hoekom die kruisgebeure moet plaasvind. Jesus begin hier met sy verduideliking deur hulle te troos dat Hy 'n plek gaan voor berei sodat hulle saam met God kan wees. Op grond van die werk wat Jesus en die Heilige Gees gaan doen sal daar weer genoeg plek by God die Vader wees vir al die uitverkorenes.

In hierdie gedeelte en hoofstukke 15 en 16 wat hierop volg verduidelik Jesus dat dit wat soos 'n ramp lyk in werklikheid 'n seën sal wees soos wat Hy ook in Joh. 16 v 7 bevestig:

Tog sê Ek vir julle die waarheid: Dit is tot julle voordeel dat Ek weggaan, want as Ek nie weggaan nie, sal die Voorspraak, die Heilige Gees, nie na julle toe kom nie; maar as Ek gaan, sal Ek Hom na julle toe stuur.

Dit is Jesus se doel. Sonder sy dood sal daar geen plek by God wees nie. Sonder sy hemelvaart sal hulle nie die Heilige Gees ontvang nie. Die troos is dat die Heilige Gees vir hulle die geloof sal gee om vas te hou aan die Anker, Jesus Christus wat hulle weer met God sal versoen.

Verder gaan die Heilige Gees hulle ook voorberei om saam met God te wees. Dit word in meer detail in Joh. 14 v 15 – 31 verduidelik.

In Joh. 14 v 3 belowe Jesus dat Hy weer sal kom nadat Hy opgevaar het om elke gelowige saam met Hom te neem sodat hulle in sy heerlikheid kan deel en in 'n verhouding met Hom te staan. In wese sê Hy vir hulle dat hulle nie vir die dood hoef bang te wees nie.

In Joh. 14 v 4 sê Jesus vir hulle dat die pad na die woonplek by God nie 'n onbekende pad is nie. Omdat hulle Jesus ken, ken hulle die pad daarna toe.

Hiermee sê Jesus dat nie niemand 'n permanente blyplek in hierdie wêreld het nie. Ons uiteindelike bestemming is die ewigheid saam met God.

In Tomas se vraag is dit duidelik dat die dissipels nog nie mooi verstaan nie. Daarom verduidelik Jesus nog verder in Joh. 14 v 6:

Jesus het vir hom gesê: “Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie. As julle My ken, sal julle my Vader ook ken. En van nou af ken julle Hom en sien julle Hom.”

Jesus sê nie hier dat Hy vir hulle die pad sal wys nie. Hy IS die weg. Hy gee nie net padaanwysings nie. Ons weet hoe maklik jy met padaanwysing kan verdwaal. Ek is gewoonlik na die derde draai links en dan regs weer verlore. In plaas van padaanwysings sê Jesus: “Ek sal jou soontoe vat.”

Jesus sê: “Ek is die weg en die waarheid en die lewe.” Wanneer Jesus sê:

a.  “Ek is die weg,” sê Hy daarmee dat God deur sy Seun Jesus Christus na die mensdom toe uit reik en daarom moet elkeen wat na die Vader toe wil kom deur sy Seun kom.

b.  “Ek is die waarheid,” sê Hy dat Hy die waarheid praat oor die weg van verlossing. Daar is nie 'n ander pad as deur die kruis nie. Jesus se kruisiging en opstanding is die enigste grond waarop jy verlos kan word om weer met die Vader versoen te word.

c.   “Ek is die lewe,” sê Hy dat Hy die pad van die dood na die lewe is. Om sonder God te wees is dood. Om in 'n verhouding met God te staan is lewe en dat die enigste manier hoe om by daardie lewe uit te kom is om in Jesus Christus te glo.

In Joh. 14 v 7 sê Jesus: “As julle my ken sal julle My Vader ook ken.” In Jesus leer ons die hart van die Vader ken. Liefde. Uit sy liefde het God deur sy Seun vir die mens kom doen wat die mens nie self kon doen nie. God reik in liefde na jou toe uit. Hy het die hoogste prys betaal sodat jy kan lewe. Die anker en sekerheid vir jou om die lewe te ontvang is om in Jesus Christus te glo.

In Joh. 14 v 12 verduidelik Jesus wat die lewe behels wat ons van God ontvang:

“Dít verseker Ek julle: Wie in My glo, sal ook die dinge doen wat Ek doen; en hy sal nog groter dinge as dit doen, omdat Ek na die Vader toe gaan.”

Dit beteken nie dat ons nou groter wonderwerke as Jesus gaan verrig nie. Dit gaan hier daaroor dat ons wat die lewe ontvang het moet uitgaan in die wêreld om die wêreld van God se liefde te vertel. Dit gaan hier oor die uitbreiding van God se koninkryk. Om die evangelie te verkondig sodat elke uitverkore kind van God die evangelie kan hoor om daardeur met die Vader versoen te word.

Die werk wat Jesus in Israel begin het met sy dissipels moet nou deur hulle en die volgelinge van Jesus wat na hulle kom na die hele wêreld versprei word.

En dan gee Jesus 'n belofte wat ons nie moet misverstaan nie. Dit is nie 'n belofte dat ons nou gewaarborg is dat ons enige iets wat harte begeer sal ontvang nie. As jy hierdie belofte wil gebruik om 'n nuwe BMW te kry gaan dit nie werk nie!

As ons iets in Jesus se Naam vra, is die doel sodat die Vader verheerlik sal word. Binne die konteks van hierdie gedeelte gaan dit daaroor dat mense wat verlore is weer met God versoen kan word.

In hierdie gedeelte hoor ons dat dit nodig was vir Jesus om gekruisig te word sodat Hy die dood kon oorwin. Sy opstanding is die bewys daarvoor. Verder hoor ons ook dat Jesus moes opvaar na die regterhand van God sodat ons die Heilige Gees kon ontvang om vir ons die geloof te gee sodat jy deur jou geloof in Jesus Christus weer met God versoen kan word.

Jesus se tyd op aarde was die oorgang van die Ou Testamentiese kerk na die Nuwe Testamentiese kerk waarvan ons deel is. Sy hemelvaart het die bedeling van die Nuwe Testamentiese kerk ingelei.

Hierdie bedeling van die Nuwe Testamentiese kerk is inderdaad nie maklik nie soos Jesus ook gewaarsku het. In Joh. 16 v 32 en 33 waarsku Hy sy dissipels dat hulle uitmekaar gejaag sal word en dat hierdie wêreld moeilik sal wees. Ons kan almal getuig dat dit inderdaad die waarheid is.

Die troos wat Jesus vir sy dissipels gegee het is die evangelie. Die goeie nuus dat geloof in Jesus Christus jou weer met die Vader versoen.

Die troos wat Jesus vandag ook vir ons gee is die evangelie. Dit is die enigste ware troos wat daar is, want jy het die evangelie nodig om met God versoen te word en jy het God in jou lewe nodig om deur die swaarkry van hierdie lewe te kom. Daarmee saam moet jy ook hierdie troos gaan uitdeel.

Jesus Christus is jou anker in die lewe. Die vaste sekerheid wat jy nodig het sodat God deel van jou lewe kan wees.

Glo in Jesus Christus

Amen

Lewende hoop dra jou van lyding na heerlikheid

Datum: 17 Mei 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Rom. 8 v 16 - 25

Teksvers: Rom. 8 v 18

Die preek is ook in video formaat beskikbaar

Sing

Ps. 146-1 v 1 & 8

Ps. 130-1 v 1 & 4

Hoekom moet daar lyding in hierdie wêreld wees? Dis een van die tergende vra waarmee die mensdom worstel. Hoekom is daar ten spyte van ons moderne wetenskap siektes wat die hele wêreld lamlê? Hoekom moet ons swaarkry? Hoekom is daar soveel armoede ten spyte van die wêreld se gesofistikeerde ekonomiese stelsels? Hoekom is daar steeds verval en agteruitgaan? Hoekom is daar lyding?

Die Here gee vir ons 'n verbasende antwoord op hierdie vraag in Rom. 8. In ons teksgedeelte Rom. 8 v 16 – 25 hoor ons hoe ons huidige lyding gekoppel is aan ons toekomstige heerlikheid.

In hierdie gedeelte hoor ons van 'n konsep wat ons moet begryp om te verstaan wat die Here vir ons in hierdie teksgedeelte sê. Die konsep van die ‘reeds’ en ‘nog nie.’ Die ‘nou’ en die ‘wat nog moet kom.’

Die ‘nou’ is die bedeling waarin ons leef totdat Christus weer kom, dit wil sê die in sonde gevalle wêreld waarin ons leef. ‘Wat nog moet kom’ is die herstelde wêreld sonder sonde wat vir ons wag na die wederkoms. Die ‘nou’ in jou lewe is onlosmaaklik deel van ‘dit wat nog moet kom.’

In Rom. 8 v 16 & 17 hoor ons van die hoop wat ons dra deur die lewe. Dit wat jy nou ontvang het om jou te dra na dit wat nog moet kom. Die hoop is die versekering dat jy 'n kind van God is.

Jy kry die versekering deurdat die Heilige Gees saam met jou gees getuig dat jy 'n kind van God is en dat jy daarom ook 'n erfgenaam is. God gee vir jou meer as net blote redding. Hy belowe 'n erfenis waar jy deel sal hê aan die heerlikheid van Christus.

Die Heilige Gees gee vir jou die versekering dat God besluit het om jou uit die ewige verdoemenis te red deurdat God sy Seun, Jesus Christus gestuur het om vir jou sondes te sterf.

In sy genade neem God ons as sy kinders aan en in sy oneindige liefde verseker die Heilige Gees ons daarvan. Met ander woorde die Heilige Gees werk die geloof in jou om die evangelie te glo.

Dis wonderlike nuus! Maar dan hoor ons ook in Rom. 8 v 17^b iets wat ons eintlik nie graag wil hoor nie. Daar is ook lyding betrokke. Christus het gely en ons deel in daardie lyding. Met ander woorde, jy het die geskenk van geloof ontvang sodat jy kan weet dat jy aan Christus behoort, maar jy ontvang ook die geskenk om saam met Christus te ly.

Jou lyding is ook getuienis dat jy 'n kind van God is. Hiermee saam is daar iets wat ons baie goed moet verstaan. Die feit dat jy 'n kind van God is, beteken NIE dat jy nie gaan ly nie. Inteendeel, die Bybel waarsku ons op verskeie plekke dat ons wel gaan ly in die ‘nou’ van hierdie lewe.

Die rede waarom ons ly is omdat ons steeds in 'n gevalle wêreld bly. Die verskriklike gevolge van die sondeval is steeds met ons. God is egter steeds in beheer, want Hy gebruik ook ons lyding om die ou in sonde gevalle skepping van die ‘nou’ te verander na die nuwe skepping wat Hy as erfenis vir ons beplan.

Jou lyding is 'n harde werklikheid en wanneer dit vir jou voel jy nie meer kan nie, gee die Here vir ons die troos van Rom. 8 v 18. Daar is geen vergelyking tussen die lyding wat jy nou verduur en die ewige heerlikheid wat kom nie. As ons 'n lyn sou trek wat die breedte van die heelal strek, dan is hierdie lewe soos 'n enkele potloodpunt op daardie lyn.

Dit beteken nie dat ons die ‘nou’ moet ontken om in die toekoms te ontsnap nie. Dit beteken NIE dat hierdie lewe nie saak maak nie. Dit is juis om jou toe te rus om die lewe waarin ons nou is te kan leef, want hierdie lewe maak saak.

God gebruik ook jou lyding in hierdie lewe om jou te verander sodat jy meer en meer soos Christus word. Om jou te verander na dit wat jy altyd moes gewees het, die beeld van God.

Ons as mense ly egter nie alleen nie. Die skepping ly ook omdat dit aan die verydeling onderwerp is as gevolg van die sondeval. Daarom sien die skepping met gespanne verwagting daarna uit om te sien wat die eindresultaat sal wees van God se werk met die mens.

Die beeld van die pyn wat 'n vrou verduur wanneer sy geboorte skenk word hier gebruik. Die geboorte pyne is nie pyn wat dood meebring nie. Dit is pyn wat 'n nuwe lewe voorafgaan. Die pyne van die verganklikheid van die skepping en die lyding van die mens is pyne van 'n nuwe lewe waarmee God besig is.

Die skepping kyk saam met jou uit om te sien wat God met jou en in jou gedoen het omdat dit beteken dat die skepping ook bevry sal word van sy verslawing aan die verganklikheid. Die heerlikheid waar die skepping en die mens sal wees soos dit wat God oorspronklik beplan het.

Dit is waarvoor ons hoop om te sien hoe die verganklike in die onverganklike herskep word. Ons hoop, want dit is nog nie hier nie. Dit wat ons hoop gaan ons nie in hierdie lewe sien nie. Ons mag wel 'n voorsmakie daarvan proe, maar dit is nie naastenby soos die heerlikheid waarheen ons op pad is nie.

Hierdie hoop waaraan ons vashou, is nie maar net 'n wens vir iets wat moontlik nie sal realiseer nie. Dit is 'n vaste hoop met die sekere wete dat dit wat ons hoop gaan gebeur.

Ons hoop is nie gerig op hierdie lewe nie. In 1 Kor. 15 v 19 hoor ons dat as ons net vir hierdie lewe ons hoop op Christus vestig, is ons die bejammerenswaardigste van alle mense, want hierdie lewe is onvergelykbaar met die heerlikheid wat kom.

Die Christin se lewe is 'n lewe van uithouvermoë en dit is net 'n lewende hoop wat dit moontlik maak om te oorleef. Dit beteken NIE dat jy nie omgee vir die ‘nou’ nie. Inteendeel, dit beteken juis dat jou huidige lewe saak maak omdat dit sin het. Wanneer jy jou lewe in die nou anker, maak dit, dit vir jou moontlik om lyding in hierdie lewe te deurstaan.

God is besig om jou deur jou lewenservaring van hierdie lewe, insluitende jou lyding, jou voor te berei vir die heerlikheid wat wag waar jy gaan wees soos wat God oorspronklik beplan het dat jy moet wees.

Hou vas aan die lewende hoop wat jou dra van lyding na heerlikheid.

Amen

Waar vind jy hoop in die dieptes van vertwyfeling?

Datum: 10 Mei 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni  Ds. George van der Walt

Skriflesing: Psalm 42 & 43

Die preek is ook in video formaat beskikbaar

Sing

Ps. 42-1 v 1

Ps. 42-1 v 3 & 5

Psalm 42 en 43 is eintlik een psalm wat in twee dele verdeel is. Dit is 'n klaaglied van iemand wat swaarkry en ervaar dat die Here hom vergeet het. Hierdie psalm is nogal baie relevant vir ons huidige situasie, veral in die lig dat Christine daarvan weerhou word om fisies eredienste by te woon. Mense smag daarna om net weer kontak met mekaar te hê en dis veral enkellopendes wat alleen is in hierdie tyd van afsondering wat swaarkry.

In hierdie psalm praat die psalmdigter met homself. In die meeste van die psalms is die psalmdigter in gesprek met God, maar in hierdie psalm praat hy met homself. Dit beklemtoon sy gevoel van Godverlatenheid.

Die psalmdigter begin met 'n beeld van 'n bok wat smag na water. Om hierdie beeld reg te verstaan moet ons kennis neem dat hy nie net 'n bok beskryf wat dors is nie. Dis 'n bok wat desperaat smag na water. Die gevoel wat die bok sal hê tydens 'n droogte wanneer hy na 'n watergat toe gaan en die gat droog vind.

Dis hoe die psalmdigter sy geestelike dors en verlange na God beskryf. In hierdie psalm is dit nie as gevolg van 'n skuldgevoel oor sonde soos in psalm 51 nie. Dit is ook nie as gevolg van vyande wat hom bedreig soos in psalm 35 nie. Die vyande wat in hierdie psalm genoem word dryf die spot met hom omdat dit vir hom voel dat God hom verlaat het.

Hier beskryf die psalmdigter iets wat gelowiges van tyd tot tyd oorkom. Daardie gevoel dat God ver is en dat hy 'n diep geestelike dors het na die lewende God. Op hierdie stadium voel dit vir hom of God nie werklik is nie.

Die psalmdigter noem 'n paar redes waarom hy nie op hierdie stadium God se teenwoordigheid in sy lewe voel nie. In Ps. 42 v 3 vra hy: “Wanneer kan ek voor God verskyn?” In Ps. 42 v 5 hoor ons hoe hy verlang om na die woonplek van God op te gaan. Daar is dus 'n ontwrigting wat keer dat hy God in die tempel kan ontmoet.

Ons kan op hierdie stadium baie goed met die psalmdigter hieroor identifiseer. Alhoewel ons as Nuwe Testamentiese kerk nie meer na 'n tempel opgaan nie, mis ons steeds ons gesamentlike ontmoeting met God waar ons fisies bymekaar gekom het om te aanbid. Alhoewel ons die voorreg het om via sosiale media op 'n afstand saam te kom vir eredienste, bly daar 'n verlange na werklike fisiese samekomste.

Verder is dit ook dat sy omstandighede nie goed is nie. Hy is tussen heidene wat die spot met hom dryf. Sy normale roetine is ook ontwrig. Ons hoor in Ps. 42 v 4 dat hy dag en nag in trane is. Hy slaap dus nie goed nie. Dit gaan dus nie goed in sy lewe nie en dit voel vir die psalmdigter of God hom in die steek gelaat het.

Dit voel vir die psalmdigter of hy in die diepte van sy wese nie meer aan God verbind is nie. Ons hoor in Ps. 42 v 6 hoe hy sy nood bekla: “waarom is ek so in vertwyfeling?”

Ons hoor ook in hierdie psalms hoe die psalmdigter hierdie nood aanspreek en dit gee vir ons ook riglyne wat om te doen wanneer dit vir jou voel of God nie naby is nie. Wanneer dit vir jou voel of God ver is skep dit inderdaad 'n gevoel van hopeloosheid.

In Psalm 42 en 43 vind ons 'n bron van hoop wanneer jy deur hopeloosheid oorweldig word. Die troos is dat daar lig is op die pad vorentoe. Die versekering dat alhoewel dit soms vir jou kan voel of God ver is, dat Hy inderdaad nie ver is nie en dat Hy ons nooit sal verlaat nie.

Hoe deel jy in hierdie troos?

Die Psalmdigter sê vir ons hoe hy troos gevind het.

In Ps. 42 v 5 hoor ons:

As ek my lewe voor my laat verbygaan, dink ek daaraan hoe ek opgetrek het na die woonplek van God, voor ’n skare uit na sy huis toe geloop het met gejuig en lofsang— ’n skare wat feesvier.

Letterlik staan daar: “Hieraan wil ek dink en my siel uitstort in my:”

Stort jou hart uit teenoor die Here. Praat met die Here. Veral wanneer dit vir jou voel of jou gebede teen die dak vasslaan, moenie ophou nie. Vertel vir die Here hoe jy voel. Sê vir Hom dat dit vir jou voel of Hy ver is. Praat met Hom en vertel vir Hom hoe jy na Hom verlang.

In Ps. 42 v 6, 12 en 43 v 5 hoor ons die refrein van die psalmdigter waar hy homself afvra: “waarom is ek so in vertwyfeling?” Hy herhaal dit drie keer en dit vertel vir ons van die opbouende intensiteit hiervan. Hy is besig om vir homself af te vra waarop plaas hy sy hoop?

Wanneer dit vir jou voel of God ver is, is dit 'n goeie geleentheid om introspeksie te doen en jouself eerlik af te vra waarop jy jou vertroue stel?

Deur jou hart, jou diepste wese af te vra waarop jy jou vertroue stel, sal vir jou wys of jy nie dalk jou vertroue op iets stel wat jou gaan teleurstel nie.

En dan telkemale wanneer die psalmdigter in vertwyfeling uitroep: “waarom is ek so in vertwyfeling?” volg hy dit op met: “vertrou op God!” Met ander woorde hy sê vir homself waarop hy sy vertroue moet plaas.

In Ps. 42 v 7 hoor ons:”

Uit my vertwyfeling roep ek na U hier van die Jordaangebied

In die 33/53 Bybelvertaling word dit meer letterlik gestel as: o My God, my siel buig hom neer in my; daarom dink ek aan U uit die land van die Jordaan

Hy dink na oor God en wat Hy in die verlede vir hom gedoen het. Wanneer jou hart in vertwyfeling is, onthou wat die Here vir jou gedoen het.

Wat die psalmdigter hier doen is om vir sy hart te preek. In plaas daarvan om na homself te luister, praat hy met homself. Hy herinner homself wat God alles vir hom gedoen het en dat hy daarom moet aanhou om op God te vertrou.

Dis 'n belangrike beginsel wat hier na vore kom. Hou op luister na die negatiewe in jou gedagtes. Hou op om om te luister na alles wat verkeerd is in jou lewe. Moenie luister na jou vrese nie. Vertel vir jouself van die positiewe. Plaas jou fokus op wie God is waarop jy jou vertroue moet stel (die Ewige Almagtige God wat die hemel en die aarde geskep het) en onthou ook wat Hy in die verlede vir jou gedoen het.

In Ps. 43 v 3 & 4 hoor ons:

“Stuur u lig en u waarheid dat dié my lei en my bring na u heilige berg, na u woning! Laat my ingaan na die altaar van God, die God oor wie ek wil jubel en juig, dat ek U kan loof met die lier, o God, my God!

In hierdie opsig het ons 'n voordeel bo die psalmdigter. Ons weet nog meer seker waarom ons na God toe kan gaan, waarom ons op Hom kan vertrou.

Die psalmdigter gebruik die beeld van 'n bok wat besig is om om te kom van dors. Jesus het aan die kruis uitgeroep “Ek is dors!” Sy vyande het Hom gespot: “As jy God is red jouself.”

Vir Jesus het dit nie net gevoel of God Hom verlaat nie. Hy was werklik deur God verlaat. Hy was werklik tot die dood toe dors. Almal het Hom in die steek gelaat. Hy het die verskriklikheid van die kruis alleen deurgemaak. Daar was niemand om Hom by te staan nie. Hy het in sy nood na God toe uitgeroep, “My God, My God, waarom het U my verlaat?” en God het Hom nie geantwoord nie.

Jesus het dit vir jou gedoen sodat jy in jou diepste vertwyfeling kan vashou aan die wete dat God jou NOOIT sal verlaat nie.

Waar vind jy hoop in die dieptes van vertwyfeling? Stort jou hart teenoor God uit want Hy luister na jou. Net soos wat Hy in die verlede saam met jou was, sal Hy ook in die toekoms saam met jou wees, nie net in die goeie tye wanneer jy intens bewus is van Hom nie, maar veral in die donkerte van vertwyfeling wanneer dit vir jou voel of Hy nie daar is nie. Dit is juis dan wanneer Hy die naaste aan jou is. Dit is juis dan wanneer Hy jou dra en jou vashou.

Geliefdes, God is te lief vir jou om jou ooit in die steek te laat en daarom kan jy verseker wees dat Hy dit nooit sal doen nie!

Amen