JESUS BRING HOOP VIR MOEDELOSE EN GEBROKE MENSE

 Jes. 42:1-9 & 2 Kor. 12:7-10

27 Sep. 2020

 

Hierdie oordenking is ook op video beskikbaar by:

1) Youtube

2) Facebook 

Ons leef in ’n wêreld wat nie baie geduld met swakheid het nie. As jy nie meer funksioneer soos daar van jou verwag word nie, word jy eenkant toe gestoot en weggegooi. Daar is nie tyd of plek vir swakheid nie. Daar word van jou verwag om sterk te wees. Moenie vir die wêreld wys dat jy kwesbaar is nie.

  Maak nie saak hoe moeilik dit gaan nie, sorg dat jy glimlag. Daarom kry ons ook sulke motiverende spreukwoorde soos: “maak nie saak hoe jy voel nie, staan op, trek aan en veg vir wat joune is” of “wat ook al die lewe na jou kant toe bring, selfs as dit seermaak, wees net sterk en maak of alles goed en reg is. Onthou sterk mure skud, maar hulle val nie om nie.”

  Dit klink alles baie mooi, maar eintlik skuil daar ’n troostelose boodskap agter sulke mooi klinkende spreukwoorde. Wat sê dit eintlik vir jou? Moenie vir die wêreld jou swaarkry wys nie, want niemand gee om nie! Sorteer jou probleme by jouself uit en moenie ander daarmee pla nie! Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik. Hulle wat nie die paal haal nie word eenkant toe gestoot. Die wêreld het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. Die probleem is egter die dat wêreld vol is van stukkende en moedelose mense.

  God het gelowiges geroep om as sy kerk sy lig in ’n donker wêreld in te dra wat Hom nie ken. Die probleem is egter dat elkeen van ons ook maar een of ander stukkie seer het wat ons met ons saamdra. Hoe kan ons God se troos aan ’n moedelose en stukkende wêreld bring wanneer ons self ook soms stukkend en moedeloos is? As ons volgens wêreldse maatstawe meet is ons nie goed genoeg nie, maar God werk egter anders as die wêreld. Sy werk word gedoen deur gebroke mense, mense wat die nood en seerkry van die wêreld verstaan omdat hulle self daardeur gaan.. In Jes. 42 leer die Here ons dat Hy deur middel van ons gebrokenheid en onvolmaaktheid sy wil met die wêreld bereik.

  Jesaja 40 – 66 is geskryf om die Israeliete wat daar in die vreemde van Babilon in gevangenskap is, te bemoedig. Vir hierdie klein hopelose klompie Israeliete sê God deur sy profeet Jesaja: “daar IS hoop is vir die toekoms!”

  Die boodskap van hoop is nie net in die verlossing van Israel uit ballingskap nie. Dit is veel groter want God wil deur die swak, nederige, magtelose groepie ballinge sy verlossingswerk laat uitkring tot aan die uithoeke van die aarde. God gee aan hulle die spesiale taak om sy wil aan al die nasies bekend te maak en om die moedelose mense te inspireer om weer lig te sien soos ons hoor in Jes.42:1-9.

  Die beginsel dat God deur gebrokenheid sy wil met die wêreld bereik word vir ons duidelik gewys deur die lewe en werk van Jesus Christus. In Hom kry die “onlogiese” logika van God prakties gestalte. God bereik sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid en selfs die dood heen.

  God roep ons ook in ons gebrokenheid om sy wil aan die wêreld bekend te maak. Die troos wat ons het is dat Hy ons met sy Gees toerus om die werk te doen waartoe Hy ons geroep het. Volgens die manier wat Christus sy werk gedoen het moet ons ook sagkens werk en deernis betoon aan dié wat gebroke en moedeloos is. Ons kan dit doen omdat God met ons ook sagkens werk en dat Hy vol deernis is vir ons gebrokenheid soos ons hoor in Jes. 42:3

’n Geknakte riet sal hy nie afbreek nie, ’n lamppit wat dof brand, sal hy nie uitdoof nie.

 

Die beeld van ’n lamppit wat dof brand, is dalk nie so bekend in ons moderne tyd nie. 'n Lamp in die Bybelse tyd was 'n kleinerige kleipotjie wat met olie gevul was. Aan die voorpunt was daar 'n gaatjie waarin 'n stukkie tou gedruk is wat van vlas gemaak is. Wanneer die olie min raak, brand die lont al hoe flouer en gee byna geen lig af nie terwyl dit begin rook. So 'n lamp het nie eintlik meer nut om lig te gee nie.

 Is dit nie hoe ons ook maar baie maal voel nie? ’n Vlammetjie wat so flou brand dat die geringste windjie dit sal uitblaas. Elkeen van ons het elkeen maar sy eie bekommernisse wat ons met ons saamdra. Dikwels voel dit vir ons dat ons nie eens genoeg lig het om ons eie donkerte in die lewe te verlig nie, wat nog daarvan om ’n lig te wees vir ander?

  Jes. 42 v 3 wys dan profeties heen na Jesus wat nie die laaste gloeiende kooltjie van hoop sal uitdoof nie, want dit is juis dan wanneer ons bruikbaar is soos ons ook hoor in 2 Kor. 12:9a

My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is.

  Wanneer ons nie meer krag het om aan te gaan nie is dit juis Christus se krag wat ons dra soos ons hoor in 2 Kor. 12:9b & 10

Daarom sal ek baie liewer oor my swakhede roem, sodat die krag van Christus my beskutting kan wees. Daarom is ek bly oor swakhede, beledigings, ontberings, vervolging en moeilikhede ter wille van Christus, want as ek swak is, is ek sterk.

  Die wêreld is in nood omdat sonde veroorsaak dat die mens se verhouding met God deur sonde vernietig is. Dit het meegebring dat mense se onderlinge verhoudings ook beskadig is. In Jes. 42:6 & 7 hoor ons dat God vir Christus as sy dienaar geroep het om die gebroke verhouding tussen God en die mens en tussen mense onderling te herstel.

Ek is die Here. Omdat Ek getrou is aan my verbond, het Ek jou geroep. Ek hou jou vas, Ek beskerm jou en Ek maak jou my verbond met my volk, my lig vir die nasies. Jy sal blindes laat sien, jy sal gevangenes uit die tronk bevry; wie in die donkerte van die gevangenis sit, sal jy laat uitgaan.

  God se verbond is ’n vaste ooreenkoms wat Hy reeds met Abraham gemaak het en telkemale weer bevestig het met die gelowiges wie Hy uitverkies het. Die inhoud van daardie ooreenkoms is dat Hy onderneem om ons God te wees en dat ons sy volk moet wees. Met ander woorde God onderneem om die gebroke verhouding wat deur ons sonde veroorsaak is te herstel. In Jes. 42:7 hoor ons dat Hy sy verbond deur Jesus Christus bekragtig.

  Jesus Christus het met sy offer aan die kruis die gebroke verhouding tussen God en die mense kom herstel. Dit is die goeie nuus, dit wil sê die evangelie wat ons aan die wêreld moet uitdra. Jesus laat mense wat deur sonde verblind word vir God se liefde, weer sien dat God liefde is. Dat mense wat deur sonde vasgevang is daarvan bevry kan word. Hierdie werk van God word in ons gebrokenheid gedoen en ons kan dit doen omdat ons krag in Jesus Christus gesetel is.

 Die wonderlike troos hierin is dat Jesus nie net vir ons sondes in die verlede gesterf het nie. Hy het ook gesterf vir alles wat ons nou in die lewe moet deurmaak omdat Jesus hoop bring vir moedelose en gebroke mense. Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik en het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. In Jesus Christus bereik God sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid selfs die dood heen.

 Geliefdes, As die lewe jou moedeloos gemaak het. As jy uitgeput en oorlaai is kom na Jesus toe en Hy sal julle rus gee.

Amen

Tema: - Moenie moed verloor nie

Datum: 7 Jun. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: 2 Kor. 4 v 7 - 18

Teksvers: 2 Kor. 4 v 17

 Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Facebook - Volledige erediens 2) YouTube - Preek alleen

Sing

Ps. 23-1 v 1 & 3

Ps. 20-1 v 1 & 4

Die lewe is vol moeilikhede. Dis een ding wat hierdie jaar sover net weereens beklemtoon het. Iemand het nou die dag gesê: “kan ons nie maar net 2020 se ‘reset’ knoppie druk sodat ons weer kan oor begin nie?” As ons net teen al ons probleme bly vaskyk, kan ons maklik moed verloor. Die Here gee vir ons vanoggend perspektief uit sy Woord om ons te help om nie moed te verloor nie.

Paulus gebruik hier 'n beeld uit die leefwêreld van Nuwe Testament. Die mense van destyds het kleipotte as alledaagse houers gebruik om goed in te bêre net soos wat ons deesdae gebruik maak van blikke of plastiese en glas houers. Net soos wat 'n glas houer sal breek as jy dit hard stamp of laat val, was die kleipotte ook maar breekbaar. Die beeld sluit ook iets kosbaars in wat binne in hierdie alledaagse kleipotte gebêre word.

Wat beteken hierdie beeld? Die skat is die kennis van die heerlikheid van God. Kennis van God se verlossingsplan in Jesus Christus om verlore mense weer met Hom te versoen. Elkeen wat glo dat Jesus vir jou sondes gesterf het en dat jy die ewige lewe ontvang het omdat Jesus die dood oorwin het word 'n draer van hierdie skat.

Die kleipotte waarin hierdie skat is, is dan ook die gewone alledaagse feilbare mense wat in Jesus glo. Wanneer jy die evangelie as skat ontvang, ontvang daarmee saam ook die opdrag om daarmee uit te gaan en dit uit te deel. Dit is egter nie jy wat mense oortuig om in die evangelie te glo nie. Dit is God wat mense tot bekering bring. Die fokus is dus op die krag van die evangelie in mense se lewens.

Dan bevestig Paulus net weereens die waarheid dat die feit dat jy 'n Christin is nie beteken dat jy nie meer moeilikhede in hierdie wêreld gaan hê nie. Ons hoor nou wat dit beteken om 'n kleipot te wees wat die skat van die evangelie in hom dra. 2 Kor. 4 v 8 & 9:

In alles word ons verdruk, maar ons is nie teneergedruk nie; ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie; ons word vervolg, maar nie deur God verlaat nie, op die grond neergegooi, maar nie vernietig nie.

Te midde van aanslae van die lewe sal jy deur die krag van God staande bly.

Wanneer jy 'n draer van hierdie skat is, deel jy in die lyding en sterwe van Jesus. En daardeur word die lewe van Jesus in jou sigbaar.

In ons teksverse gee die Here vir ons hoop sodat ons nie moedeloos moet word nie. Ons kry hier so 'n stukkie perspektief van God se groter ewige raadsplan. Ons kry swaar. Hierdie lewe is nie maklik nie. Ons moet baie uitdagings in die gesig staar.

Die verwysing in vers 16 na die uiterlike wat besig is om te vergaan is ons sterflike liggame (die kleipotte). Soos wat ons ouer word, gaan ons liggame agteruit totdat ons uiteindelik sterf. Die lewe is egter meer as net ons fisiese liggame. Die skat van die evangelie wat ons in ons dra gee vir ons die krag om deur dit te kom.

Die rede vir ons hoop vind ons in ons teksvers: 2 Kor. 4 v 17:

Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ’n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly.

In ons teksvers vind ons drie teenoorgesteldes wat met 'n werkwoord aan mekaar verbind word.

Die eerste is: “Ons swaarkry in hierdie lewe.” Dit sê vir ons dat dit alle swaarkry insluit soos byvoorbeeld wanneer jou oë swakker word, jy sukkel om te hoor, die algemene agteruitgang wat met ouderdom gepaard gaan, siektes soos hartprobleme, kanker. Verder is dit ook duidelik dat dit verwys na ons totale lewensduur hier op aarde waar ons ly. Elkeen weet wat jou swaarkry is en vir dit gee die Here vandag vir ons troos.

Teenoor hierdie swaarkry is die belofte van die heerlikheid van God wat so mooi deur Openbaring 21 v 3 & 4 uitgespel word:

Toe het ek ’n harde stem van die troon af hoor sê: “Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God. Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan.”

Die tweede is dat die swaarkry maar gering is. En die derde is dat dit verby gaan. Teenoor dit is die heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat vir ewig bly.

Dit klink amper verkeerd! Hoe kan 'n hele lewe se swaarkry gering wees? Binne God se ewigheids-perspektief is ons tyd op aarde byna niks. As jy 'n lyn moes trek wat van die eenkant van die heelal na die anderkant strek, dan is ons tyd hier op aarde kleiner as 'n potloodpunt merkie op daardie lyn.

Die Griekse werkwoord wat hierdie groep teenoorgesteldes aan mekaar bind, is in Afrikaans vertaal met “loop vir ons uit.” Die letterlike betekenis van hierdie woord is, produseer, veroorsaak, berei voor. Ons sou dit dus ook kon vertaal met voorberei.

Die tydelike swaarkry wat gering en verbygaande is, berei ons voor vir heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly. Die swaarkry berei ons voor sodat dit uitloop op die ewige heerlikheid.

In ons swaarkry deel ons in die lyding van Christus toe Hy hier op aarde was en hierdie tydelike swaarkry berei ons voor vir 'n ewige heerlikheid saam met God.

Wanneer jy midde in moeilike omstandighede staan, lyk die prentjie donker. God troos ons vandag met sy Woord en Hy sê vir jou: “Moenie moed verloor nie.” In vergelyking met die heerlikheid; waar jy ewig saam met God sal wees; is hierdie swaarkry gering wat net vir 'n kort tydjie duur.

Die troos wat die Here ook hiermee saam gee, is dat ons nie alleen staan in ons swaarkry in die lewe nie. Daar waar jy met soveel moeite teen jou siekte stoei is God saam met jou. Hy hou jou vas terwyl Hy jou voorberei vir die ewige heerlikheid wat wag. Ons het nou reeds 'n voorsmakie van dit wat veel beter sal wees as wat ons ooit kan dink of droom.

Geliefdes, jy is nie alleen in jou swaarkry nie. God is by jou en Hy loop die pad saam met jou.

Moenie moed verloor nie.

Amen

 

By die HERE skuil ek

Son 22 Sep. 2019 GKE

Skriflesing Ps. 11

Teksverse Ps. 11:1a & 7a

Ons almal kom soms in 'n situasie waar dit vir jou voel of jou omstandighede jou gaan oorweldig. Dit voel of jy in 'n storm vasgevang is wat jou gaan versmoor.

Die redes verskil vir elkeen van ons. Vir party is dit jou gesondheid, siektes soos kanker, hartprobleme en al die ander siektes wat dreig om jou lewensvreugde te steel. Vir ander is dit weer finansiële probleme, moeilike werksomstandighede. Die verlies van 'n geliefde, veral as dit heeltemal onverwags is.

Die huidige politieke situasie in die land waar dit lyk of ons vryhede al hoe meer ingeperk is en die gebrek aan werksgeleenthede en armoede wat mense tot moedeloosheid dwing.

Die vraag is wat maak jy wanneer die lewe dreig om jou te oorweldig? Watse ankers het jy om aan vas te hou wanneer jy midde in die storm is?

Dawid het ook baie lewenskrisisse beleef. Dink maar aan die keer toe hy vir sy lewe moes vlug omdat Saul hom wou doodmaak. Of die keer toe sy seun Absolom die troon met geweld by hom moes afvat.

Hy het Psalm 11 gedig na aanleiding van een van sy lewenskrisisse. Presies watter een word nie aan ons bekend gemaak nie. Wat wel seker is, is dat dit 'n situasie was wat hy nie alleen kon hanteer nie.

In verse 1 tot 3 hoor ons dat sy raadgewers nie eintlik van hulp was met hul raad nie. Dawid luister egter nie na hulle nie want in Ps. 11:1^a hoor ons wat sy antwoord is op die raad wat hy ontvang:

By die Here skuil ek

Hy vind sy ankers by die Here in tye van nood.

In die Hebreeuse grammatika word die werkwoord gewoonlik eerste geplaas. Wanneer dit nie gedoen word nie, is dit om 'n saak te beklemtoon soos dit ook in Psalm 11 die geval is. In ons teksvers is die werkwoord skuil nie eerste geplaas nie

Die sin begin met “by die Here” en dan volg die werkwoord, skuil.

By die Here skuil ek.

Dit is om te beklemtoon by wie Dawid skuil in tye van nood. Hy skuil by die Here.

In die woordjie skuil lê die gedagte van eie onvermoë en dit beklemtoon die onsekerheid en hulpeloosheid van selfs die sterkste van mans. Die beklemtoning dat hy by die Here skuil bevestig sy vertroue in die Here se alvermoë. Om by die Here te skuil, beteken om op Hom alleen te vertrou vir verlossing en beskerming.

Geliefdes, dit is maklik om te sê: “Skuil by die Here.” Die vraag is egter: “Hoekom kan ons by die Here skuil?” In Ps. 11 v 4 tot 7 sê Dawid waarom hy eerder by die Here skuil as om sy raadgewers se raad te volg. In Ps. 11 v 1 ^b gee sy raadgewers vir hom die raad:

“Vlug na die berge toe soos ’n voël!

Met ander woorde die bose het die oorhand gekry. Hulle is nou in beheer en die enigste raad is om te vlug. Geliefdes, hoe dikwels is dit nie ons reaksie wanneer die lewe moeilik raak nie? Ek wil net van alles wegkom. Ek sien nie meer kans hiervoor nie.

In Ps. 11 v 4 sê Dawid vir sy raadgewers hoekom hy nie gaan vlug nie:

Die Here is in sy heilige tempel!

Die Here is op sy troon in die hemel!

Sy oë is oop, sy oë keur die mensekinders.

Met ander woorde die goddeloses is nie in beheer nie. Die Here IS in beheer. Sy oë is oop, hy sien wat gebeur. Die goddeloses gaan nie met hul boosheid wegkom nie.

Wanneer ons in 'n krisis is en die ou duiwel probeer jou oortuig dat God nie in beheer is nie, skep hy werklik 'n hopelose situasie. Die lewe is voorwaar donker as daar nie meer hoop is nie. Dit is inderwaarheid om soos op 'n vliegtuig te wees sonder 'n loods wat besig is om die vliegtuig te vlieg.

Wat die Here hier vir ons sê is: “ja die vliegtuig is besig om deur 'n storm te vlieg en die vliegtuig word deur die stormwind rond geruk, maar moenie bekommerd wees nie, want Ek is in beheer.” Die Here is aan stuur van sake en Hy SAL die vliegtuig veilig deur die storm bring.

In Ps. 11 v 2 motiveer Dawid se raadgewers waarom dit beter is om na die berge toe te vlug:

Kyk, die goddeloses span hulle boë,

en hulle lê aan met die pyl op die snaar;

hulle staan reg om uit die donker

die opregtes van hart te tref.

Met ander woorde die reg en orde het in duie gestort. Reg en geregtigheid vind nie meer plaas nie. Die goddeloses maak net wat hulle wil.

Dan antwoord Dawid in Ps. 11 v 5 & 6 dat dit nie so is nie:

Die Here onderskei tussen regverdige en goddelose.

Wie geweld liefhet, haat Hy.

Hy laat vuur en swael reën op die goddeloses,

’n skroeiende wind: dit is die beker wat hulle sal drink

Die goddeloses sal nie met hulle boosheid wegkom nie. Hulle wandade sal nie ongestraf bly nie. Hulle sal nie God se oordeel vryspring nie.

Geliefdes, voel dit nie vir u ook soms asof daar geen reg en geregtigheid is nie? Voel dit nie soms so dat dit goedgaan met die goddeloses terwyl die regverdiges moet swaarkry nie?

Moenie jouself aan moedeloosheid oorgee nie. Die Here is in beheer. Ons is nie op 'n vliegtuig sonder 'n loods nie. Moenie soos Petrus teen die golwe en die wind vaskyk nie, maar sien vir Jesus raak wat veilig daar tussen die golwe is terwyl Hy sy hand na jou toe uitsteek.

In Ps. 11 v 3 motiveer Dawid se raadgewers nog verder waarom dit beter is om na die berge toe te vlug:

As die fondamente ondermyn word,

wat kan die regverdige daaraan doen?

Met ander woorde daar is niks wat ons daaraan kan doen nie. Hoor u die hopeloosheid en moedeloosheid wat hier na vore kom?

Die lewe is voorwaar donker wanneer daar nie meer hoop is nie. Voel dit nie soms vir u ook of daar geen hoop meer is nie? Dat die lewe net nie meer die moeite werd is nie?

Luister na Dawid se antwoord in Ps. 11 v 7 op hierdie hopelose moedeloosheid van sy raadgewers:

Die Here is regverdig.

Hy het die mense lief wat regverdig en opreg handel,

en Hy sal by hulle wees.

Met ander woorde op grond van die regverdigheid van die Here sal Hy die wat regverdig is verlos.

Nou mag u dalk nog steeds moedeloos voel, want wie van ons kan daarop roem dat ons geregtig is? Dis hier duidelik dat die Here se guns en liefde net vir die regverdiges bedoel is. Hoe nou want die Here sê ook vir ons in Ps. 14 v 3 en Ps. 53 v 4:

Almal het afgedwaal, die laaste een het ontaard,

daar is niemand wat goed doen nie, selfs nie één nie.

En in Rom. 3 v 10 & 12 word dit weer bevestig.

Geliefdes, dit gaan nie oor ons geregtighede nie, maar oor Christus se geregtighede in ons. Die Vader sien die werke (geregtigheid) van sy Seun in ons en Hy het die werke van sy Seun lief. Ja, Christus en sy werke gee ons sekerheid in die krisis: dat die HERE by ons is en ons lief het. Sy geregtighede word ons toegereken; sy geregtighede bedek al ons ongeregtighede.

As jy opreg glo dat Jesus vir jou sondes aan 'n vervloekte kruishout gesterf het en dat Hy die dood oorwin het en dat dit die waarborg is dat Hy jou ongeregtighede op Hom geneem het en dat Hy sy geregtigheid vir jou gegee het, kan jy vir seker weet dat God jou lief het en dat Hy saam met jou is. Hy sal jou nie alleen los in die krisis tye in jou lewe nie. Hy is daar. Hy gee om.

Geliefdes, wanneer die lewensstorms om jou woed, skuil by die Here. Hou vas aan sy beloftes dat Hy jou sal red. Vertrou dat Hy steeds in beheer is. Vertroue in sy alvermoë. Hy het immers die hemel en die aarde gemaak. Vertrou dat Hy jou ook deur jou lewenskrisis kan en sal dra. Vertrou dat Hy jou op grond van Jesus se soenverdienste aan die kruis jou liefhet en dat Hy jou nooit in die steek sal laat nie.

Amen

Wie sal my van hierdie doodsbestaan verlos?

12 Nov 2017 GKE

Rom 7:12 – 25 Teksverse Rom. 7:15, 19, 24 & 25

Die lewe is ’n stryd en dit is nie altyd maklik nie. Een van die moeilikste dinge in die lewe is wanneer die lewe my voor ’n spieël plaas waar ek myself onder die soeklig moet plaas. Dis nie ’n lekker plek om te wees nie, daarom kyk ek eerder na wat by my buurman aangaan. Dit is maklik om na iemand anders te kyk en uit te wys wat verkeerd is in sy lewe. Dit is nie so maklik om na my eie lewe te kyk en vas te stel waar ek te kort skiet nie.

In ons teks ontmoet ons Paulus waar hy voor die spieël staan en kyk na sy eie lewe. Hy deel hier met ons ’n hartsgeheim, naamlik dat hy ook stoei met sonde in sy lewe. Dit is nie maklik om te erken dat daar nog steeds sonde in jou lewe teenwoordig is nie. En tog is dit wat die Here van ons verwag.

Ons vier volgende week as die Here wil die heilige Nagmaal en Nagmaal vra van ons dat ons moet voorberei. Voorbereiding vra dat ek voor die spieël gaan staan en my lewe onder die soeklig plaas. Ek moet ’n antwoord op die vraag kry: “Is ek waardig om te kom aansit by die tafel van die Here?” Om ’n antwoord op hierdie vraag te kry moet ek eerlik na myself kyk en my lewe onder die soeklig plaas.

Dit help nie dat ek oneerlik is en probeer afmaak dat daar by my nie probleme is nie, want ek kan niks vir God weggesteek nie. Verder is dit ook so dat as ek nie eerlik is met myself nie, dan hou Nagmaal ook nie werklik betekenis vir my in nie. Om werklik die diepere betekenis van Nagmaal te beleef, moet ek eerlik met myself wees in die proses van self ondersoek.

In ons teks wys die Here vir ons deur middel van die lewe van Paulus hoe om opreg en in diepte selfondersoek te doen. Ons hoor hier dat die wet heilig is en dat die wet sonde uitwys en veroordeel. Die wet is dus die maatstaf waaraan ek my lewe moet meet. Dit is wat Paulus gedoen het en hy kom tot die gevolgtrekking dat hy nie die toets geslaag het nie.

Hy vind in sy lewe hierdie geweldige tweestryd. Hy weet wat reg is. Daar is selfs by hom die begeerte om te doen wat reg is, maar...... en hier begin sy stryd, hy doen nie wat hy homself voorneem om te doen nie. Inteendeel hy doen net mooi die teenoorgestelde. Dit wat hy haat, juis dit doen hy!

Rom 7:15
Ek begryp self nie wat ek doen nie, want wat ek wil doen, dit doen ek nie, maar wat ek haat, juis dit doen ek.

Is dit nie maar ook ons probleem nie? Ek weet ek moenie kwaad word nie, maar ek doen. Ek weet ek moenie iets sê wat sal seermaak nie, maar voor ek my kan kry het ek dit gesê. Ek is seker elkeen van ons kan aan verskeie sulke voorbeelde in ons lewe dink.

Dit bring ons ook by die verdere vraag: “Ek glo dat ek verlos is, maar hoekom sukkel ek dan nog met hiermee?” Dit kan so maklik gebeur dat hierdie stryd my moedeloos maak en dit is net wat die duiwel wil hê. Hy wil hê dat jy moedeloos word en dat daar geloofstwyfel by jou moet wees. Dit is die strategie wat hy van die begin af daar in die Paradys ingespan het en hy gebruik dit nog steeds, want dit werk so goed! Sy hoofdoel is om jou te oortuig dat jy God nie kan vertrou nie! Hy wil hê dat jy moet glo jy is nie goed genoeg vir God nie.

Dit is op hierdie punt waar Paulus dan ook die noodroep uiter: “Wie sal my van hierdie doodsbestaan verlos?” Want hy weet wat die wet bepaal, naamlik dat sonde met die dood gestraf moet word. Hy weet dit is nie die wet wat jou doodmaak nie, maar dat dit sonde is.

En dit is dan ook hierdie geweldige stryd waarmee elkeen van ons daagliks worstel. Dit is amper asof daar twee persone tegelyk hier in my liggaam teenwoordig is. My kop sê vir my wat reg is en wat ek nie moet doen nie, en dan kom hierdie ander outjie in my en hy laat my net mooi doen wat my kop vir my sê ek nie moet doen nie. En dan kom koggel die ou duiwel my. Sien jy wat jy gedoen het? Wys jou net, jy is nie goed genoeg vir God nie. En dit maak my moedeloos, want ek weet dat die straf vir sonde die ewige dood is, vir ewig sonder God. Dit is juis hierdie moedeloosheid waarna Paulus verwys wanneer hy vra “Ek, ellendige mens! Wie sal my van hierdie doodsbestaan verlos?”

Die antwoord op hierdie vraag is gebore uit hoop. Die lewende hoop wat elke Christen koester.

Aan God die dank! Hy doen dit deur Jesus Christus ons Here.

Dit is die hoop wat die Nagmaal bevestig. Daar waar ons op ’n sigbare wyse deur die tekens van brood en wyn sien hoe die evangelie werk. Daar sien ons dat die moedeloosheid van dood in die sonde deur Christus Jesus gebreek is. Hy het sy lewe gegee en daarmee het hy die vloek van die sonde gebreek. Met sy opstanding het Hy vir ons ’n nuwe lewe gegee.

Rom. 7:25 sluit af met:

So is dit dus met my gesteld: met my gees dien ek die wet van God, maar in my doen en late die wet van die sonde.

Dit is ’n opsomming van hierdie sondestryd waarmee ons daagliks sukkel. Dit sê vir ons dat die stryd nog nie klaar is nie, maar ook dat daar hoop is om te wen. Dit sê vir jou dat dit waarvan die duiwel jou probeer oortuig nie waar is nie. Jy is nie ’n hopelose sondaar wat nie goed genoeg vir God is nie. Jy is ’n Koningskind wat vir God oneindig kosbaar is. So kosbaar dat Hy sy lewe vir jou neergelê het sodat jy kan lewe.

Dit sê ook vir jou dat die stryd nie verby is nie. Solank Ons in die wêreld is, is dit ’n daaglikse stryd. Dit is egter nie die stryd van ’n verlore sondaar met geen hoop op oorwinning nie. Dit is die stryd van ’n Koningskind wat in die krag van God teen die sonde stry en wat die sonde kan oorwin.

Wat beteken dit prakties? Dit beteken dat jy jou stryd, jou twyfel, na God toe kan bring. Vir God is niks te ver, te verlore, te groot om te herstel nie. God is nie bang vir jou twyfel, jou vrae of jou woede nie. Jesus het mens geword sodat jy die versekering kan hê dat Hy weet waardeur jy gaan en waarmee jy stoei. As mens het Hy ook daarmee gestoei. Wat God nie van hou nie is wanneer jy probeer om hierdie stryd op jou eie te voer.

Dit is die duiwel se doelwit om jou van God te vervreem. Moenie in sy valstrik trap nie. Bring jou onsekerheid, jou hartseer, die struikelblokke in jou lewe, daardie onmoontlike saak na God toe. Bring jou sonde na God toe en Hy sal jou rus gee, want Hy weet waardeur jy gaan. Hy wil vir jou lewe gee i.p.v. die doodsbestaan waarin sonde jou dompel. Bring jou onsekerheid na God toe en ervaar die vrede wat net Hy kan gee.

Amen

Hou aan bid en hou aan glo terwyl jy geduldig wag

GKE 14 Jun. 2015

Luk 18:1-8

Ps. 34-1:1,2 & 5

Ps. 130-1:1,2 & 4

Ps. 119-2:7,11 & 18

Ps. 68-1 : 1 & 3

Hoe lank nog? Dit is ’n versugting wat die mens deur al die eeue heen teenoor God uiter. In Ps. 94:3 hoor ons hoe die Psalmdigter byna 3000 jaar van tevore teenoor God sug:

Hoe lank, Here, hoe lank sal die goddeloses hulle nog verlustig in die leed van ander mense?

As ons so na die misdaad en die onreg in die samelewing van ons tyd kyk, dan voel dit of daardie noodroep van die Psalmdigter vir ons bedoel is. Ons het twee weke gelede by Fanie van Geopende deure gehoor hoe Christene vervolg word en selfs doodgemaak word. Elke week hoor ons van al hoe meer gruweldade wat van die IS teenoor Christene pleeg.

In ons eie land lyk dit ook nie so rooskleurig nie. Daar word al hoe meer teenoor Christene gediskrimineer. Dink nou maar aan die hofsaak wat aanhandig gemaak is teen 6 skole om hulle te verbied om ’n Christelike etos in die skool uit te leef. Sou daardie hofsaak slaag sal die verbod spoedig op alle skole van toepassing gemaak word.

Die krimpende getalle in ons kerke is ’n verdere bekommernis. Ons is bekommerd oor ons eie gemeente. Verder is daar nog die misdaad wat ons so teister om nie eens te praat van die korrupsie en morele verval wat so hoogty vier nie. As ons so oor dit als nadink dan kan ons maklik moedeloos word. As mens so moedeloos word kan dit maklik gebeur dat jy ophou bid. Moedeloosheid kan mens maklik by daai punt bring waar jy sê: “wat help dit tog? Dit lyk tog nie of God luister of omgee nie?” Het u nie al gewens dat die wederkoms nou maar moet gebeur sodat ons van al hierdie sonde en ellende om ons ontslae kan raak nie? Wanneer vind die wederkoms dan plaas?

Dit is ’n vraag wat die Fariseërs ook graag antwoorde op wou hê soos ons in Luk 17:20 hoor waar die hulle vir Jesus gevra het: “wanneer gaan die koninkryk van God dan kom?” Jesus verduidelik vir hulle dat die koms van die koninkryk van God nie iets is wat ’n mens kan voorspel nie. Na dit vertel Jesus vir sy dissipels ’n gelykenis om aan sy dissipels te verduidelik wat hulle moet doen om nie moedeloos te raak terwyl hulle wag nie. Hulle moet aanhou bid. Dit geld natuurlik vandag nog vir ons ook. Wanneer ons deur die moeilikhede van die lewe in die gesig gestaar word, terwyl ons op die wederkoms wag moet ons nie moedeloos word nie, maar ons moet aanhou bid terwyl ons bly glo dat God steeds in beheer is. Daarom is dit so belangrik dat ons ’n biddende kerk moet wees want gebed voed ons geloof.

Om dit te verduidelik vertel Jesus vir hulle ’n gelykenis oor ’n arm weduwee en ’n onregverdige regter . Om hierdie gelykenis behoorlik te verstaan is dit nodig dat ons kennis neem van die omstandighede van die karakters in hierdie gelykenis. Die dissipels het geweet wat dit is sonder dat dit vir hulle verduidelik moes word. Die howe van daardie tyd was nie in ’n hofgebou soos ons dit vandag ken nie. Die regter het met ’n paar handlangers rondgereis van plek tot plek en dan ’n tent opgeslaan en daar sake aangehoor. Om jou saak verhoor te kry was dit gewoonlik nodig om omkoopgeld aan een van die handlangers te betaal en dan het hy met die regter gereël om die saak aan te hoor.

Vir die weduwee aan die ander kant het alles teen haar getel. Sy het geen aansien in die samelewing gehad nie omdat sy ’n vrou was en verder was sy brandarm omdat sy nie meer ’n man gehad wat vir haar kon sorg nie. Sy kon dus nie enige omkoopgeld bekostig nie en dit sou beteken dat haar saak nie verhoor sou word nie. Die persoon wat haar verontreg het sou dus daarmee wegkom.

Die weduwee het egter een ding in haar guns gehad. Sy was knaend en het sonder ophou by die regter aangedring om haar saak te verhoor. Soveel so dat die regter naderhand ingestem het om aan haar reg te laat geskied. Sy motivering daarvoor was nie omdat hy nou skielik ’n hartsverandering ondergaan het nie. Sy motivering was eintlik baie selfsugtig. Hy wou maar net van die verpesting van die weduwee ontslae raak wat sy lewe so versuur het.

As ’n onregverdige regter tog op die uiteinde aan die weduwee vir wie hy geen agting of ontsag gehad nie, reg laat geskied hoeveel te meer sal die Regverdige God nie omsien na sy uitverkorenes vir wie Hy omgee en liefhet nie? Die weduwee word dus met die kerk vergelyk terwyl die regter met God vergelyk word. Dit is egter nie ’n vergelyking van ooreenkomste nie. Nee, dit is ’n vergelyking van teenoorgesteldes!

Die weduwee was ’n vreemdeling waarvoor niemand omgegee het nie. Teenoor dit sorg God vir sy kinders. Die weduwee het nie direkte toegang tot die regter gehad nie, terwyl die kinders van God enige tyd direk by Hom kan aanklop. Die weduwee het niemand gehad wat vir haar kon instaan nie terwyl Jesus ’n tussenganger vir die gelowiges is. Hy onderhandel nie net nie, maar Hy het ons skuld op Hom geneem. Die weduwee was die verontregte party in die saak terwyl ons die skuldiges is. Jesus neem egter ons skuld op Hom sodat ons vrygespreek kan word.

Die grootste verskil is egter dat die weduwee na ’n hof moes gaan terwyl ons voor God se genadetroon verskyn, nie as beskuldiges nie, maar as kinders van God wat ’n liefdevolle Vader het wat sy kinders beskerm en na hulle omsien. Die ander kontras is die onregverdige regter teenoor die regverdige God. Die regter tree uit selfsug op terwyl God se optrede deur sy opregte liefde en geregtigheid gedryf word.

Met hierdie gelykenis het Jesus verduidelik hoe absoluut seker dit is dat God vir sy uitverkore kinders wat in Hom glo sal sorg.

Sal God dan nie aan sy uitverkorenes, wat dag en nag tot Hom roep, reg doen nie? Sal Hy hulle lank laat wag? Ek sê vir julle: Hy sal hulle help, en gou ook!

Jesus bedoel nie met hierdie gelykenis dat ons God met ons gebede moet verpes soos die weduwee die regter verpes het nie, totdat Hy naderhand nie anders kan as om ons te help nie.

Wat Jesus wel hier sê is dat gebed so natuurlik deel van ’n gelowige se lewe is soos wat asemhaal vir ’n mens is. Die mens dink nie eers daaraan dat hy moet asemhaal nie, hy doen dit outomaties. Net so moet gebed so natuurlik deel van ons lewens wees dat ons nie daaroor moet nadink om te bid nie, maar dat ons dit doen omdat dit deel van ons lewe is. As mens sou ophou asemhaal sal jy doodgaan. As jy ophou bid, gaan jy geestelik doodgaan.

Maar tog is hier ook ’n spanning teenwoordig in Jesus se uitspraak. “Hy sal hulle help, en gou ook!” Dit is hier waar die probleem inkom wat ons moedeloos maak. Vir ons voel dit nie of dit “gou” is nie omdat ons nie God se tydsraamwerk verstaan nie. Jesus het voor sy hemelvaart belowe dat Hy gou weer sou terugkom en nou is dat reeds 2000 jaar later en ons ly nog steeds as gevolg van die gevolge van sonde. Dit is hier waar geloof en vertroue in God so noodsaaklik is. Ons moet aanhou glo dat God in beheer is, veral wanneer dit nie so lyk nie.

Jesus sluit die gelykenis af deur te vra: (vgl. Luk 18:8)

“Maar sal die Seun van die mens by sy koms nog geloof op die aarde vind?”

Hiermee wys Jesus dat Hy weet dat ’n mens se geloof swak is en daarom het Hy die Heilige Gees gestuur om ons te dra in ons gebede soos ons hoor in Rom. 8:26

Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie.

In Jud. 20 hoor ons

Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees.

Hoe bid mens deur die krag van die Heilige Gees? Eenvoudig. Erken maar net dat jy nie in eie krag kan nie en vra vir God dat Hy jou sterk maak in jou geloofstryd. Wanneer die omstandighede jou tot moedeloosheid dryf, bid. Hou aan om te bid en hou aan om te glo terwyl jy geduldig op God wag.

Amen

Jesus bring hoop vir moedelose en gebroke mense

11 Aug. 2013 Jes. 42:1-9 & 2 Kor. 12:7-10

Fokusgedeelte : Jes. 42:3 & 2 Kor.:12:9

Lof-Psalm Ps. 111:1, 2 & 3      (NAB)

Na Wet Sb. 9-1:1 & 11            (Sb 26 in swart Psalmboek)

Na Gebed Ps. 34:1, 2 & 5        (OAB)

Slotsang Ps. 147:1, 2 & 3         (OAB)

Ons leef in ’n wêreld wat nie baie geduld met swakheid het nie. As jy nie meer funksioneer soos daar van jou verwag word nie, word jy eenkant toe gestoot en weggegooi. Daar is nie tyd of plek vir swakheid nie. Daar word van jou verwag om sterk te wees. Moenie vir die wêreld wys dat jy kwesbaar is nie. Maak nie saak hoe moeilik dit gaan nie, sorg dat jy glimlag. Daarom kry ons ook sulke motiverende spreukwoorde soos: “maak nie saak hoe jy voel nie, staan op, trek aan en veg vir wat joune is” of “wat die lewe na jou kant toe bring, selfs as dit seermaak, wees net sterk en maak of alles goed en reg is. Onthou sterk mure skud, maar hulle val nie om nie.”

Dit klink alles baie mooi, maar eintlik skuil daar ’n troostelose boodskap agter sulke mooi klinkende spreukwoorde. Wat sê dit eintlik vir jou? Moenie vir die wêreld jou swaarkry wys nie, want niemand gee om nie! Sorteer jou probleme by jouself uit en moenie ander daarmee pla nie! Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik. Hulle wat nie die paal haal nie word eenkant toe gestoot. Die wêreld het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. Die probleem is egter die dat wêreld vol is van stukkende en moedelose mense.

God het ons geroep om as sy kerk sy lig in ’n donker wêreld in te dra wat Hom nie ken. Die probleem is egter dat elkeen van ons ook maar een of ander stukkie seer het wat ons met ons saamdra. Hoe kan ons God se troos aan ’n moedelose en stukkende wêreld bring wanneer ons self ook soms stukkend en moedeloos is? As ons volgens wêreldse maatstawe meet is ons nie goed genoeg nie, maar God werk egter anders as die wêreld. Sy werk word gedoen deur gebroke mense, mense wat die nood en seerkry van die wêreld verstaan. In Jes. 42 leer die Here ons dat Hy deur middel van ons gebrokenheid en onvolmaaktheid sy wil met die wêreld bereik.

Jesaja 40 – 66 is geskryf om die Israeliete wat daar in die vreemde in gevangenskap is te bemoedig. Vir hierdie klein hopelose klompie Israeliete sê God deur sy profeet Jesaja dat daar hoop is vir die toekoms. Die boodskap van hoop is nie net in die verlossing van Israel uit ballingskap nie. Dit is veel groter want God wil deur die swak, nederige, magtelose groepie ballinge sy verlossingswerk laat uitkring tot aan die uithoeke van die aarde. God gee aan hulle die spesiale taak om sy wil aan al die nasies bekend te maak en om die moedelose mense te inspireer om weer lig te sien soos ons hoor in Jes.42:1-9.

Die beginsel dat God deur gebrokenheid sy wil met die wêreld bereik word vir ons duidelik gewys deur die lewe en werk van Jesus Christus. In Hom kry die “onlogiese” logika van God prakties gestalte. God bereik sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid selfs die dood heen.

God roep ons ook in ons gebrokenheid om sy wil aan die wêreld bekend te maak. Die troos wat ons het is dat Hy ons met sy Gees toerus om die werk te doen waartoe Hy ons geroep het. Volgens die manier wat Christus sy werk gedoen het moet ons ook in sagkens werk en deernis betoon aan dié wat gebroke en moedeloos is. Ons kan dit doen omdat God met ons ook sagkens werk en dat Hy vol deernis is vir ons gebrokenheid soos ons hoor in Jes. 42:3

’n Geknakte riet sal hy nie afbreek nie, ’n lamppit wat dof brand, sal hy nie uitdoof nie.

Die beeld van ’n lamppit wat dof brand is dalk nie so bekend met ons jonger mense nie. Die lamppit is ’n langwerpige stuk linne ongeveer so 2cm breed en 3mm dik. Die doel van die lamppit is om die olie wat onder in die lamp is op te suig en boontoe te bring na daar waar die vlam brand. Wanneer die lamppit egter te kort raak en dit nie meer in die olie hang nie, brand die vlammetjie al hoe flouer omdat daar nie meer olie is om te brand nie. So ’n vlammetjie wat flou brand word dan ook maklik uitgedoof.

Is dit nie hoe ons ook maar baie maal voel nie? ’n Vlammetjie wat so flou brand dat die geringste windjie dit sal uitblaas. Elkeen van ons het elkeen maar sy eie bekommernisse wat ons met ons saamdra. Dikwels voel dit vir ons dat ons nie eens genoeg lig het om ons eie donkerte in die lewe te verlig nie, wat nog daarvan om ’n lig te wees vir ander? Die troos wat die Here vir ons gee is dat dit juis dan is wanneer ons bruikbaar is soos ons ook hoor in 2 Kor. 12:9a

My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is.

Wanneer ons nie meer krag het om aan te gaan nie is dit juis Christus se krag wat ons dra soos ons hoor in 2 Kor. 12:9b & 10

Daarom sal ek baie liewer oor my swakhede roem, sodat die krag van Christus my beskutting kan wees. Daarom is ek bly oor swakhede, beledigings, ontberings, vervolging en moeilikhede ter wille van Christus, want as ek swak is, is ek sterk.

Die wêreld is in nood omdat sonde veroorsaak dat die mens se verhouding met God deur sonde vernietig is. Dit het meegebring dat mense se onderlinge verhoudings ook beskadig is. In Jes. 42:6 & 7 hoor ons dat God vir Christus as sy dienaar geroep het om die gebroke verhouding tussen God en die mens en tussen mense onderling te herstel.

Ek is die Here. Omdat Ek getrou is aan my verbond, het Ek jou geroep. Ek hou jou vas, Ek beskerm jou en Ek maak jou my verbond met my volk, my lig vir die nasies. Jy sal blindes laat sien, jy sal gevangenes uit die tronk bevry; wie in die donkerte van die gevangenis sit, sal jy laat uitgaan.

God se verbond is ’n vaste ooreenkoms wat Hy reeds met Abraham gemaak het en telkemale weer bevestig het met die gelowiges wie Hy uitverkies het. Die inhoud van daardie ooreenkoms is dat Hy onderneem om ons God te wees en dat ons sy volk moet wees. Met ander woorde God onderneem om die gebroke verhouding wat deur ons sonde veroorsaak is te herstel. In Jes. 42:7 hoor ons dat Hy sy verbond deur Jesus Christus bekragtig. Jesus Christus het met sy offer aan die kruis die gebroke verhouding tussen God en die mense kom herstel. Dit is die goeie nuus, dit wil sê die evangelie wat ons aan die wêreld moet uitdra. Jesus laat mense wat deur sonde verblind word vir God se liefde weer sien dat God liefde is. Dat mense wat deur sonde vasgevang is daarvan bevry kan word. Hierdie werk van God word in ons gebrokenheid gedoen en ons kan dit doen omdat ons krag in Jesus Christus gesetel is.

Die wonderlike troos hierin is dat Jesus nie net vir ons sondes in die verlede gesterf het nie. Hy het ook gesterf vir alles wat ons nou in die lewe moet deurmaak omdat Jesus hoop bring vir moedelose en gebroke mense. Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik en het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. In Jesus Christus bereik God sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid selfs die dood heen.

Geliefdes, As die lewe jou moedeloos maak gemaak het. As jy uitgeput en oorlaai is kom na Jesus toe en Hy sal julle rus gee.

Amen