Tema: - Moenie moed verloor nie

Datum: 7 Jun. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: 2 Kor. 4 v 7 - 18

Teksvers: 2 Kor. 4 v 17

 Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Facebook - Volledige erediens 2) YouTube - Preek alleen

Sing

Ps. 23-1 v 1 & 3

Ps. 20-1 v 1 & 4

Die lewe is vol moeilikhede. Dis een ding wat hierdie jaar sover net weereens beklemtoon het. Iemand het nou die dag gesê: “kan ons nie maar net 2020 se ‘reset’ knoppie druk sodat ons weer kan oor begin nie?” As ons net teen al ons probleme bly vaskyk, kan ons maklik moed verloor. Die Here gee vir ons vanoggend perspektief uit sy Woord om ons te help om nie moed te verloor nie.

Paulus gebruik hier 'n beeld uit die leefwêreld van Nuwe Testament. Die mense van destyds het kleipotte as alledaagse houers gebruik om goed in te bêre net soos wat ons deesdae gebruik maak van blikke of plastiese en glas houers. Net soos wat 'n glas houer sal breek as jy dit hard stamp of laat val, was die kleipotte ook maar breekbaar. Die beeld sluit ook iets kosbaars in wat binne in hierdie alledaagse kleipotte gebêre word.

Wat beteken hierdie beeld? Die skat is die kennis van die heerlikheid van God. Kennis van God se verlossingsplan in Jesus Christus om verlore mense weer met Hom te versoen. Elkeen wat glo dat Jesus vir jou sondes gesterf het en dat jy die ewige lewe ontvang het omdat Jesus die dood oorwin het word 'n draer van hierdie skat.

Die kleipotte waarin hierdie skat is, is dan ook die gewone alledaagse feilbare mense wat in Jesus glo. Wanneer jy die evangelie as skat ontvang, ontvang daarmee saam ook die opdrag om daarmee uit te gaan en dit uit te deel. Dit is egter nie jy wat mense oortuig om in die evangelie te glo nie. Dit is God wat mense tot bekering bring. Die fokus is dus op die krag van die evangelie in mense se lewens.

Dan bevestig Paulus net weereens die waarheid dat die feit dat jy 'n Christin is nie beteken dat jy nie meer moeilikhede in hierdie wêreld gaan hê nie. Ons hoor nou wat dit beteken om 'n kleipot te wees wat die skat van die evangelie in hom dra. 2 Kor. 4 v 8 & 9:

In alles word ons verdruk, maar ons is nie teneergedruk nie; ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie; ons word vervolg, maar nie deur God verlaat nie, op die grond neergegooi, maar nie vernietig nie.

Te midde van aanslae van die lewe sal jy deur die krag van God staande bly.

Wanneer jy 'n draer van hierdie skat is, deel jy in die lyding en sterwe van Jesus. En daardeur word die lewe van Jesus in jou sigbaar.

In ons teksverse gee die Here vir ons hoop sodat ons nie moedeloos moet word nie. Ons kry hier so 'n stukkie perspektief van God se groter ewige raadsplan. Ons kry swaar. Hierdie lewe is nie maklik nie. Ons moet baie uitdagings in die gesig staar.

Die verwysing in vers 16 na die uiterlike wat besig is om te vergaan is ons sterflike liggame (die kleipotte). Soos wat ons ouer word, gaan ons liggame agteruit totdat ons uiteindelik sterf. Die lewe is egter meer as net ons fisiese liggame. Die skat van die evangelie wat ons in ons dra gee vir ons die krag om deur dit te kom.

Die rede vir ons hoop vind ons in ons teksvers: 2 Kor. 4 v 17:

Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ’n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly.

In ons teksvers vind ons drie teenoorgesteldes wat met 'n werkwoord aan mekaar verbind word.

Die eerste is: “Ons swaarkry in hierdie lewe.” Dit sê vir ons dat dit alle swaarkry insluit soos byvoorbeeld wanneer jou oë swakker word, jy sukkel om te hoor, die algemene agteruitgang wat met ouderdom gepaard gaan, siektes soos hartprobleme, kanker. Verder is dit ook duidelik dat dit verwys na ons totale lewensduur hier op aarde waar ons ly. Elkeen weet wat jou swaarkry is en vir dit gee die Here vandag vir ons troos.

Teenoor hierdie swaarkry is die belofte van die heerlikheid van God wat so mooi deur Openbaring 21 v 3 & 4 uitgespel word:

Toe het ek ’n harde stem van die troon af hoor sê: “Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God. Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan.”

Die tweede is dat die swaarkry maar gering is. En die derde is dat dit verby gaan. Teenoor dit is die heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat vir ewig bly.

Dit klink amper verkeerd! Hoe kan 'n hele lewe se swaarkry gering wees? Binne God se ewigheids-perspektief is ons tyd op aarde byna niks. As jy 'n lyn moes trek wat van die eenkant van die heelal na die anderkant strek, dan is ons tyd hier op aarde kleiner as 'n potloodpunt merkie op daardie lyn.

Die Griekse werkwoord wat hierdie groep teenoorgesteldes aan mekaar bind, is in Afrikaans vertaal met “loop vir ons uit.” Die letterlike betekenis van hierdie woord is, produseer, veroorsaak, berei voor. Ons sou dit dus ook kon vertaal met voorberei.

Die tydelike swaarkry wat gering en verbygaande is, berei ons voor vir heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly. Die swaarkry berei ons voor sodat dit uitloop op die ewige heerlikheid.

In ons swaarkry deel ons in die lyding van Christus toe Hy hier op aarde was en hierdie tydelike swaarkry berei ons voor vir 'n ewige heerlikheid saam met God.

Wanneer jy midde in moeilike omstandighede staan, lyk die prentjie donker. God troos ons vandag met sy Woord en Hy sê vir jou: “Moenie moed verloor nie.” In vergelyking met die heerlikheid; waar jy ewig saam met God sal wees; is hierdie swaarkry gering wat net vir 'n kort tydjie duur.

Die troos wat die Here ook hiermee saam gee, is dat ons nie alleen staan in ons swaarkry in die lewe nie. Daar waar jy met soveel moeite teen jou siekte stoei is God saam met jou. Hy hou jou vas terwyl Hy jou voorberei vir die ewige heerlikheid wat wag. Ons het nou reeds 'n voorsmakie van dit wat veel beter sal wees as wat ons ooit kan dink of droom.

Geliefdes, jy is nie alleen in jou swaarkry nie. God is by jou en Hy loop die pad saam met jou.

Moenie moed verloor nie.

Amen

 

Van Geloofstwyfel tot Geloofsvertroue

Joh. 20 v 19 – 31

Teksverse: Joh. 20 v 24, 25, 27 & 28

Geloofstwyfel. Dis iets wat elke gelowige op een of ander tyd in sy lewe ervaar. Dit gebeur gewoonlik wanneer jou lewe op 'n laagtepunt is. Wanneer jy op jou kwesbaarste is. Dan kom die ou duiwel en hy probeer jou oortuig dat God nie werklik vir jou omgee nie. Sy grootste aanslag is om jou te probeer oorreed dat God nie werklik bestaan nie.

Die verhaal van Tomas help om jou perspektief te gee wanneer jy in 'n geloofskrisis beland. Ons weet nie veel van Tomas nie en tog is hy alom bekend in die volksmond as ongelowige Tomas. In ons teks ontmoet ons Tomas in 'n tyd wat sy hele wêreld omgekeer is.

Sy Heer en Meester is dood. Vir drie jaar het hy Jesus gevolg as een van sy dissipels en nou het die owerhede Hom as 'n misdadiger gekruisig. Dit het hom en sy mededissipels se leefwêreld omgedop. Hierdie gebeure het Tomas in 'n geloofskrisis laat beland want sy sekerhede en ankers in die lewe is afgestroop. Met Jesus se sterwe het hy al sy hoop verloor.

In ons teks hoor ons hoe Jesus aan sy dissipels verskyn na sy opstanding. Hulle was almal skepties toe die vroue vir hulle kom vertel dat Jesus opgestaan het soos ons ook in
Luk 24 v 22 tot 24 hoor:

²²En nou het ’n paar vroue uit ons kring ons ook nog ontstel. Hulle was vanmôre vroeg by die graf ²³en kon sy liggaam nie kry nie. Hulle het kom vertel dat hulle ’n verskyning gesien het van engele wat gesê het Hy lewe. ²⁴Sommige van ons mense het ook na die graf toe gegaan en dit net so gekry soos die vroue gesê het, maar Hom het hulle nie gesien nie.”

Dit is nie net Tomas wat skepties was nie. Al die dissipels was aanvanklik skepties. Hulle was almal oorweldig deur die gebeure van die vorige dae. In ons teks hoor ons wat die verskil maak wanneer mens geloofstwyfel beleef. 'n Ontmoeting met Jesus. Die dissipels wat daar was, is versterk in hul geloof en het die vrede van Jesus ervaar wat Hy oor hul uitgespreek het.

Vir een of ander rede was Tomas egter nie saam met die ander dissipels by daardie eerste ontmoeting nie. Ons weet nie wat die rede was hoekom hy nie daar was nie, maar wat wel duidelik is, is dat hy uitgemis het op die vrede, vertroosting en geloofsversterking wat die ander dissipels van Jesus ontvang het. Hier vind ons 'n baie belangrike rede waarom ons nie ons erediens bywoning moet afskeep nie.

Toe die ander dissipels vir Tomas vertel het van hul ontmoeting met Jesus was hy baie skepties soos ons ook in ons teks in
Joh. 19 v 25 hoor:

²⁵Die ander dissipels sê toe vir hom: “Ons het die Here gesien!” Maar hy sê vir hulle: “As ek nie die merke van die spykers in sy hande sien en my vinger in die merke van die spykers steek en my hand in sy sy steek nie, sal ek nooit glo nie.”

Die gebrek aan gemeenskap met sy medegelowiges het bygedra tot sy ongeloof, want hy het nie die geloofsversterking en vrede ontvang wat die ander gekry het nie. Wanneer jy jou erediens bywoning afskeep, doen jy dit tot jou eie nadeel.

'n Week later het Jesus weer aan sy dissipels verskyn. Die verwysing na agt dae dui op die manier waarop die Jode getel het. Hulle het by die Sondag van Jesus se eerste verskyning begin tel tot en met die volgende Sondag wat agt dae is. Deesdae sou ons vanaf die Maandag tel wat op die Sondag volg wat dan sewe dae is.

Met hierdie tweede verskyning was Tomas ook teenwoordig en hier hoor ons wat se dramatiese verskil 'n ontmoeting met Jesus in Tomas se lewe gemaak het. Ons hoor ook hier van die deernis en geduld wat die Here met hom gehad het. Jesus verwyt hom nie, maar spreek tot sy ongeloof.

Tomas het gesê: “As ek nie die merke van die spykers in sy hande sien en my vinger in die merke van die spykers steek en my hand in sy sy steek nie, sal ek nooit glo nie.”

Jesus kom na Tomas en sê vir hom: “Bring jou vinger hier en kyk na my hande; en bring jou hand en steek hom in my sy; en moenie langer ongelowig wees nie, maar wees gelowig.”

Tomas was die mees skeptiese van al die dissipels, maar na sy ontmoeting met Jesus spreek hy die kragtige belydenis uit: “My Here en my God!” In hierdie belydenis van Tomas leer ons wat dit beteken om jouself in geloof aan Jesus te bind.

In die eerste plek maak hy dit persoonlik. “My Here, My God.” Baie keer haak mense net op 'n intellektuele akademiese vlak met die evangelie vas. Dit is egter eers wanneer jy dit persoonlik maak dat die evangelie jou lewe verander.

In die tweede plek hoor ons hoe Tomas homself aan die soewereiniteit van Jesus onderwerp. “My Here.” Hy erken dat Jesus nou Koning is in sy lewe en dat hy homself aan Jesus onderwerp. Jy kan nie 'n dissipel van Jesus word as jy jouself nie aan sy gesag oor jou lewe onderwerp nie.

In die derde plek erken hy die Godheid van Jesus. “My God.” Jesus is nie maar net 'n goeie voorbeeld vir ons nie. Hy is die tweede persoon van God Drie-enig, Die Skepper van die hemel en die aarde. Die Heerser oor die heelal en sodoende ook oor elke aspek van ons lewens.

Na Tomas se belydenis sê Jesus vir hom:

“Glo jy nou omdat jy My sien? Gelukkig is dié wat nie gesien het nie en tog glo.”

Geliefdes, ons kan Jesus nie meer fisies sien soos wat sy dissipels kon nie. Dit beteken egter nie dat ons nie die geloofsversterking, vertroosting, seën en vrede kan ontvang wat sy dissipels ontvang het nie.

Ons kan Jesus nie vanoggend fisies met ons oë sien nie, maar Hy is hier. Ons sien Hom nie met ons fisiese oë nie, maar wel met ons geloofsoë. Deur sy Woord en die woordverkondiging ontmoet ons Jesus net so seker as wat Jesus se dissipels Hom daardie Sondag ontmoet het 'n week na sy opstanding.

In Joh. 19 v 30 & 31 hoor ons wat die inhoud van die seëninge is wat ons ontvang wanneer ons Jesus ontmoet. Wanneer jy jou geloofsvertroue in Jesus stel ontvang jy die ewige lewe. Die ewige lewe is nie iets wat net daar in die verre toekoms gaan gebeur nie. Dit begin nou reeds. Jy kan nou reeds die vrede beleef van God se teenwoordigheid in jou lewe.

Tydens ons eredienste ontmoet ons Jesus en Hy herinner ons gedurig aan die kruis en sy opstanding wat lewensveranderd in ons lewe werk. Deur ons geloofsoë sien ons die merke van die spykers in sy hande en die spieswond in sy sy.

Wanneer jy begin twyfel in God se liefde, onthou die kruis waar Jesus sy lewe vir jou gegee het. Wanneer jy twyfel en vrees dat jy dalk in die hel mag beland, onthou sy wonde. Kyk deur jou geloofsoë na die merke van die spykers in sy hande en na die spieswond in sy sy en onthou dat Jesus jou deur sy bloed reinig van die sonde wat tussen jou en God staan.

Geliefdes, moenie langer ongelowig wees nie, maar wees gelowig.

Amen.

Jesus is lief vir jou. Glo jy dit?

17 Apr. 2016 GKE

Mar 4:35-41 teksvers 37

Skielik het daar ’n groot storm losgebars, en die golwe het in die skuit geslaan, sodat die skuit al begin vol word het.

Sing:

Ps. 147-1: 1 & 2

Sb. 9-1 : 1 & 11

Sb. 15-7:4

Ps. 31-1 v 1 - 3

Jesus het ’n lang dag agter die rug waarin hy die skare deur gelykenisse geleer het. Aan die einde van die dag versoek Jesus sy dissipels om na die oorkant van die meer te vaar. Hy was heel waarskynlik moeg na die lang dag en daarom het Hy agter in die skuit aan die slaap geraak terwyl hulle na die oorkant toe gevaar het. In die ligte laatmiddag briese het hulle daar weg weggevaar. Toe hulle ongeveer in die middel van die meer was het daar skielik ’n storm opgesteek.

Die see van Galilea is daarvoor bekend dat storms skielik sonder waarskuwing opsteek. Die rede daarvoor is omdat dit in die skeurvallei waarin die Jordaanrivier afvloei geleë is. Die meer is ongeveer 213m onder seevlak met berge aan weerskante van die meer wat tot 600m hoog is aan die oostekant. Die koel droë lug van bo-op die bergtoppe sak dan af in die vallei waar dit met die warm vogtige lug van die meer in kontak kom. Dit veroorsaak lugdruk verskille en omdat die berge weerskante ’n tregter effek het kan daar baie vinnig ’n baie sterk windstorm oor die see opsteek. Die meer is ongeveer 21 km lank en 13 km breed. Dit is dus ’n groot wateroppervlak waar die wind groot golwe kan opwek. En dit is wat daardie dag gebeur het.

Hierdie storm gee vir die dissipels die geleentheid om toets of hulle dit wat hulle van Jesus geleer het kan toepas in hulle lewens? Die laaste gelykenis wat Jesus daardie dag vertel het was die gelykenis van die mosterdsaad. Die Koninkryk van God word in die gelykenis voorgestel as ’n klein mosterdsaadjie wat groei tot dit ’n groot boom is. Met ander woorde dit is die klein groepie dissipels wat die begin is van die koninkryk wat die magtigste op aarde gaan word. Nou kry die dissipels die geleentheid om te toets of hulle glo dat die Here hul gaan bewaar om hierdie belofte te verwesentlik, want daar is ’n storm wat sê “nee, dit is nie so nie.”

Ons hoor in die verhaal wie Jesus werklik is en wat Hy vir sy volgelinge kan doen. Die verhaal begin met ’n groot storm. Daarna volg daar ’n groot stilte en die verhaal eindig met ’n groot ontsag.

Die groot storm.

 Ons hoor hoe Jesus ’n groot storm gebruik om ons geloof te toets. in Mar. 4:35 hoor ons hoe Jesus vir sy dissipels sê: “Kom ons vaar oorkant toe.” Hulle het in die storm beland omdat Jesus vir hulle gesê het om weg te vaar. As Jesus nie dit vir hulle gesê het nie, sou hulle nooit in die storm beland het nie. Die dissipels het in die storm beland omdat hulle gehoorsaam was. Hulle het nie in die storm beland omdat hulle iets verkeerd gedoen het nie! Nee, hulle het daar beland juis omdat hulle iets reg gedoen het!

In Mar. 4: 37 hoor ons:

Skielik het daar ’n groot storm losgebars, en die golwe het in die skuit geslaan, sodat die skuit al begin vol word het.

Hierdie was nie maar net ’n gewone storm nie. Die Griekse woord wat as groot vertaal word is “mega”. Dit is ’n woord wat in Afrikaans en Engels ook al gebruik word om die grootsheid van iets te beskryf. Dit beskryf iets meer as net groot. As ons storms op ’n skaal moet plaas van gewoon aan die onderkant en baie hewig aan die bokant, dan beskryf “mega” die bopunt van daardie skaal. Dit was ’n storm wat meer was as wat hulle kon hanteer. In Luk 4:23 hoor ons dat hulle lewens inderdaad in gevaar was. Toe hulle weggevaar het was daar geen teken dat daar ’n storm sou wees nie. Toe hulle in die middel van die meer kom het daar skielik ’n storm opgesteek.

In Mar 4:40 vra Jesus die vraag “Waarom is julle bang? Het julle dan nie geloof nie?” M.a.w. hierdie storm is ’n gelooftoets vir die dissipels en in die verhaal hoor ons wat die eienskappe van so ’n gelooftoets is.

Die eerste eienskap vir so ’n geloofstoets is ’n situasie wat menslik gesproke onmoontlik is om te hanteer. ’n Megastorm. Jesus plaas jou in ’n situasie wat jy nie alleen kan hanteer nie. ’n Situasie waar jy nie uitkoms van kan sien nie. Dit is nogal iets waarmee ons, ons kan vereenselwig want ervaring het ons geleer dat ons nie vrygeskeld word van die storms in die lewe nie. Christene beland in onmoontlike storms juis omdat hulle christene is! Jesus het sy dissipels beveel om weg te vaar.

Net soos daardie storm op die see van Galilea onstaan ons storms net so skielik uit die bloute. Die een oomblik is alles nog reg en dan ontvang jy die oproep, daar was ’n ongeluk. Alles verloop nog glad by die werk, dan word daar afgekondig dat die maatskappy herstruktureer moet word om koste te bespaar. Die gesprek met die dokter: “die resultate van die biopsie het positief vir kanker getoets.” Die ekonomie is nog redelik en dan word daar ’n politieke aankondiging gemaak wat veroorsaak dat daar in die loop van die naweek R500 biljoen se waarde op die aandelebeurs vernietig word en dat die wisselkoers van die rand teenoor buitelandse geldeenhede met 25% verswak. Dit tesame met die voortslepende droogte raak net te veel en besighede word gedwing om deure toe te maak.

Dit is die tipe situasies waarin ons beland. Die skuit is besig om vol water te word, die wind is oorweldigend. Al wat ons sien is die golwe wat bokant die skuit uittoring. Hierdie storm is besig om die oorhand te kry en dit lyk of ons dit nie gaan maak nie.

Christene word nie vrygeskeld van die storms in die lewe nie. Die Here plaas ons in hierdie storms om ons geloof te toets. Jesus het die dissipels beveel om te gaan, maar Hy het hulle nie alleen laat gaan nie. Hy het saam gegaan. Jesus was saam met die dissipels in die skuit en net so is die Heilige Gees saam met ons, ook wanneer ons midde in die megastorms van die lewe beland.

Die eerste eienskap van ’n geloofstoets is ’n onmoontlike situasie, maar daar is ook ’n tweede eienskap, naamlik Jesus wat stilbly. Ek bevind myself in ’n onmoontlike situasie en wanneer ek omdraai is Jesus aan die slaap agter in die boot! Wat moet ek doen wanneer ek in die storm van lewe is en die Here antwoord my nie? Is dit nie hoe ons dikwels voel nie? Ek bid en daar is nie antwoorde nie. Ek bid en my geliefde word nie gesond nie. Ek bid en ek kry nie die werk nie. Ek bid en die persoon vir wie ek bid word nie gelowig nie. Dan begin mens wonder, Here waarom slaap U?

Geloof word nie getoets wanneer dit mooiweer is nie. Vertrou jy Jesus in die storm? Vertrou jy sy stilte? Vertrou jy wanneer jy nie die antwoorde ontvang wat jy verwag nie? Vertrou jy wanneer die omstandighede nie is soos wat jy dink dit behoort te wees nie? Vertrou jy wanneer jy net die oorweldigende golwe om jou sien? Vertrou jy wanneer jou boot vol water begin word en Jesus is aan die slaap agter in die boot? Vertrou jy dat die Here vir jou omgee wanneer dit lyk of alles in die lewe teen jou is?

Let op wat die dissipels gesê het. Die megastorm tesame met Jesus se stilte het die ware toestand van die dissipels se geloof blootgelê. Die dissipels gaan nie Jesus en vra, Here doen iets nie. Nee in Mar. 4:38 hoor ons:

“Meester, gee U dan nie om dat ons vergaan nie?”

Die dissipels bevraagteken nie die mag van Jesus nie. Nee, hulle bevraagteken sy liefde!

Dit is die dieptepunt van ’n geloofskrisis. Ons glo dat die Here in staat is om te help, maar ons bevraagteken of Hy wil help! Gee Hy werklik om? Sien die Here ooit raak waardeur ek gaan? Ek dien die Here al solank. Ek bid gereeld. Ek probeer werklik om na die beste van my vermoë volgens die wil van God te leef. Het die Here van my vergeet?

Luister hoe beantwoord Jesus hierdie aantyging van die dissipels “Waarom is julle bang? Het julle dan nie geloof nie?” Met ander woorde “hoe is dit dat julle My nog nie vertrou nie? Hoe is dit dat julle My liefde bevraagteken? Dink julle werklik dat Ek nie omgee nie?” Geloof is die vaste vertroue dat die Here werklik vir my omgee en dat Hy my onvoorwaardelik liefhet.

Ons moet verstaan dat die Here aan geloofstoetse onderwerp omdat Hy ons liefhet. In Jak 1:2-4 hoor ons dat ons aan geloofstoetse onderwerp word sodat ons tot volle geestelike rypheid kom sonder enige tekortkominge. Net soos ’n spier sterk word wanneer jy dit oefen word ons geloof sterker deur gelooftoetse. God het ons te lief om jou met ’n twyfelende geloof te los. Hy wil hê dat jy deur jou geloof die werklike diepte van sy liefde leer ken. Hy wil hê dat ons in geloof moet groei sodat ons kan leer wie Hy werklik is.

Die groot stilte

Na die groot storm kom die groot stilte. Dieselfde woord wat gebruik word om die groot storm word in vers 39 gebruik om die groot stilte te omskryf. ’n Megastorm en nou ’n Megastilte. Dit is nie net ’n gewone stilte of kalmte nie. Dit is ’n buitengewone kalmte wat daar na die storm neerdaal.

Dit is belangrik om te verstaan dat die storm dadelik gekalmeer het. Jesus het die storm beveel “Hou op! Bedaar!” en dadelik het die wind gaan lê en die golwe kalmeer. Dit was nie ’n geleidelik afskaal van die storm nie. Dit wys vir ons op die almag van Jesus. As die storm maar net natuurlik bedaar het sou dit nog ’n lang ruk geduur het. Die golwe het egter dadelik bedaar en dit is net God wat dit kan doen. Dit bevestig absoluut dat Jesus God is.

Die groot ontsag.

En dit het sy dissipels met ’n groot ontsag vervul. Dit is belangrik dat ons moet verstaan dat hierdie magsvertoon nie net is om te bewys dat Jesus God is nie. Dit is ’n magsvertoon na aanleiding van die dissipel se vraag: “Meester, gee U dan nie om dat ons vergaan nie?” Jesus word nie wakker en bestraf die dissipels nie. Hy bestraf die wind as ’n antwoord op hulle vraag, “ja Ek gee om vir julle.” Hy gebruik sy almag om vir sy dissipels te wys hoeveel Hy werklik vir hulle omgee om hulle te verlos. Hiermee wys Hy nie net vir sy dissipels hoe groot sy mag is nie, maar hoe groot sy liefde is. Later het Hy die grote van sy liefde aan die kruis bevestig en die grote van sy mag met sy oorwinning oor die dood. Dit is die evangelie, die goeie nuus dat Jesus gekom het om ons te red uit die grootste storm wat daar in ’n mens se lewe kan wees. Die storm van God se toorn en wraak oor ons sonde.

In hierdie verhaal sê Jesus vir jou: 

“Ek is lief vir jou. 

Glo jy dit?”

Amen