Vind God in die skuilte van die storm

Datum: . 2020 GKE

Skriflesing: Jona 1 & 2

Teksvers: Jona 1 v 4

Sing

Ps. 148-1 v 1

Die beeld van 'n storm word redelik wyd gebruik om vir ons te beskryf hoe hierdie pandemie van die Covid19 virus ons raak en hoe ons daarop moet reageer. In hierdie verhaal van Jona in die storm vind ons heelwat riglyne om ons te help in hierdie tyd van inperking.

Voordat ons begin net die volgende. In die eerste plek: die verhaal gaan nie oor 'n groot vis nie. Die vis word slegs twee maal genoem en maak net 'n klein element van die verhaal uit. Die Bybel bied die verhaal as 'n geskiedkundige gebeurtenis en ons aanvaar dit as sulks omdat die Bybel God se Woord is. Om in argumente betrokke te raak of dit moontlik was vir Jona om in die vis se maag te oorleef lei mens op 'n syspoor weg van die boodskap wat hierdie verhaal vir ons vertel.

Tweedens moet mens versigtig wees om die gebeure in die verhaal net so van toepassing op die gebeure wat ons tans beleef van toepassing te maak. Mens kan nie die gebeure as 'n direkte oorsaak en gevolg op ons van toepassing maak nie.

In die verhaal binne die historiese konteks waarin dit afspeel vind ons sekere beginsels wat ons kan gebruik om sin te maak van ons huidige situasie waarin ons tans is.

Derdens moet mens ook onthou dat hierdie verhaal so 'n ryke inhoud het dat dit onmoontlik is om al die detail daarvan in een preek te dek. Ons fokus vir vandag is:

hoe vind jy God en sy vrede wanneer jy binne in die onstuimigheid van 'n storm is?

Die tema van vandag se preek is: “Vind God in die skuilte van die storm.”

Julle mag nou dalk wonder, hoe kan daar 'n skuilplek binne in 'n onstuimige storm wees en hoe kan jy God daarbinne vind?

Die antwoord vind ons in hierdie verhaal van Jona.

Die verhaal begin waar Jona 'n opdrag van die Here ontvang om in Nineve te gaan preek. Hierdie opdrag maak nie vir Jona sin nie en daarom besluit hy om net mooi die teenoorgestelde te doen as wat die Here van hom vra.  Die Here beveel hom om na Ninive in die ooste te gaan, maar hy besluit om na Tarsis in die weste te vlug.

Dit herinner my aan die verhaal van Adam en Eva waar hulle ook gedink het hulle weet beter as God. Dit het droewige gevolge vir die hele mensdom veroorsaak. Dit het tot vervreemding tussen God en die mens gelei.

Jona het besluit om na Tarsis toe te vlug, weg van die Here af! Die eerste beginsel wat ons hier na vore kom, is dat ongehoorsaamheid aan God vervreemding tussen jou en God bring. Mense wat van God vervreem is, is die grootste nood van die mensdom.

Ten spyte daarvan dat Jona probeer om te vlug weg van die Here af, laat Hy dit nie toe nie. Hierin sien ons God se genade. Nadat Adam en Eva teen God gerebeleer het, het hulle weggekruip vir Hom. Tog kom God na hulle toe en vra “waar is jy?”

Ons hoor hier in die verhaal van Jona dat die Here letterlik 'n groot wind agter Jona en die skip waarop hy gevlug het gegooi het soos mens 'n spies sal gooi. Daardie wind het 'n GROOT storm veroorsaak. Ons hoor dat die gesoute seemanne wat sekerlik al baie storms op see deurleef het, absoluut vreesbevange was. Dit was nie maar net 'n gewone storm nie.

Die tweede beginsel wat ons hier op gaan fokus, is dat God selfs 'n storm sal gebruik wanneer Hy vra “waar is jy?” om jou aandag te kry.

Verder moet ons ook kennis neem dat die storm nie 'n strafmaatreël was nie. Dis BAIE belangrik dat ons dit raaksien. Die storm is deel van God se genade! God se genade is dat Hy jou nie maar net aan jou lot oorlaat nie. As Hy Jona maar net gelos het, sou Jona vir ewig van Hom vervreem gewees het.

Dan hoor ons hoe die mense op daardie skip reageer het. Die seemanne wat die Here nie geken het nie, het alles in hul vermoë gedoen om die storm te oorleef, maar dit het niks gehelp nie.

Aan die ander kant was Jona wat die Here geken het. Mens sou verwag dat hy sy toevlug tot God sou neem, maar hy doen nie. Hy het onder in die boot gaan lê en slaap. Dis ironies dat die skeepskaptein wat God nie geken het nie, vir Jona moes wakker skud en beveel om te bid, maar weereens doen Jona dit nie!

Die beginsel wat hier na vore kom, is dat selfs al ken jy die Here dan gaan dit jou niks help wanneer jy in 'n storm is, as jy afsydig teenoor Hom is nie. Dan is jy nog net so verlore soos die persoon wat Hom glad nie ken nie.

Verder hoor ons dat die Here vir Jona gebruik om Homself aan die ongelowige skeepsbemanning bekend te maak. Dis ironies dat Jona wat gevlug het omdat hy nie vir God aan die heidene in Nineve wou verkondig nie, tog deur God gebruik word om Homself aan die skeepsbemanning wat Hom nie geken het nie, bekend te maak.

Verder hoor ons ook dat die Here nie opgehou het met Jona totdat hy tot inkeer gekom het nie. Dit het tot gevolg gehad dat die skeepsbemanning Jona oorboord moes gooi en dit het meegebring dat hulle tot 'n diepe besef van die almag van die Here gekom het. Soveel so dat hulle tot Hom geoffer het en geloftes afgelê het.

Hulle wat die Here nie geken het nie, het Hom nou aanbid. Die beginsel wat hier na vore kom is dat die Here storms gebruik om ongelowiges na Hom toe te bring. In hierdie storm het die Here al die dinge waarop hulle gewoonlik staat gemaak het, weggeneem. Hulle vernuf as seemanne het hulle nie gehelp nie. Dit het niks gehelp dat hulle al hulle vrag oorboord gegooi het nie. Hulle gebede tot hul eie gode het hulle niks gehelp nie. Op die uiteinde was dit net hulle en God in die storm en dit het geverg dat hulle God moes vertrou.

Hulle het God binne in die storm gevind want die storm het dit wat hulle van God sou weghou vir hulle verskuil. Binne die skuilte van die storm het hulle die Here gevind.

Intussen is Jona oorboord gegooi. Weereens is dit duidelik dat die doel daarvan nie was om te straf nie. Dit was die Here se genade sodat Jona tot inkeer sou kom. Hy stuur 'n vis om te keer dat Jona nie verdrink nie.

Binne in die vis is Jona van alles gestroop wat tussen hom en die Here gestaan het. Daar het hy tot inkeer gekom. Daar het hy tot die besef gekom dat hy 'n sondaar was. Daar het hy besef dat hy volkome van God afhanklik was. In Jona 2 v 9 hoor ons hoe hy erken , “hulp kom net van die Here af.”

Jona was vir drie dae en drie nagte in die vis se maag. Dit is 'n profetiese heenwysing na Jesus Christus. Ons hoor in Mat. 12 v 40:

Soos Jona drie dae en drie nagte in die maag van ’n groot vis was, so sal die Seun van die mens drie dae en drie nagte binne-in die aarde wees.

Ons vind God se genade in Jesus Christus wat met sy lewe betaal het sodat die vervreemding wat sonde tussen jou en God veroorsaak het tot niet gemaak kan word sodat jy weer met God versoen kan word.

Nou kom ons by die vraag: “Wat leer hierdie verhaal van Jona ons oor die Corona storm waarin ons tans vasgekeer is?”

Die eerste beginsel is dat ons in 'n wêreld leef wat in opstand is teen God se gesag en dat daar selfs mense is wat Hom ken wat opstandig is teenoor Hom.

Die tweede beginsel is dat hierdie virus deel is van God se skepping en dat Hy dit gebruik om mense wat in opstand teen Hom is, terug te bring na Hom toe. Ons moenie hierdie pandemie sien as God se straf nie.

Die derde beginsel is dat daar baie sogenaamde kerkmense wat sê dat hulle God ken, maar tog afsydig teenoor Hom staan. As jy nog afsydig teenoor die Here staan moet jy tot inkeer kom.

Die vierde beginsel is dat God ook binne hierdie omstandighede sy kerk gebruik om Hom aan mense wat Hom nie ken nie, bekend te stel. Wereldwyd het daar nuwe deure oopgegaan vir kerke om die evangelie te verkondig.

Hy het kerkgeboue gesluit, maar tog bereik kerke nou baie meer mense met die evangelie as die wat Sondae in die kerkgebou bymekaar gekom het. Baie meer mense wat in normale omstandighede nie 'n erediens in 'n kerkgebou sou bywoon nie, word nou deur middel van die internet bereik.

Gebruik hierdie geleentheid wat die Here vir ons gegee het. Nooi mense uit om Sondae om 9h00 by ons aan te sluit. Stuur vir hulle die FaceBook skakel na ons blad of sê vir hulle dat hulle op Facebook moet soek na “Gereformeerde Kerk Empangeni.” Nooi hulle uit om die blad te “Like”. As u dit nog nie gedoen het nie, doen dit vandag nog. Sodoende ontvang jy kennisgewings van die dagstukkies en nuus wat op die blad geplaas word.

Die vyfde beginsel is dat die Here hierdie omstandighede gebruik om mense na Hom toe terug te bring. Ons sal nooit weet hoeveel mense wat God nie geken het nie tot geloof gekom het as gevolg van hierdie Corona storm.

Die laaste beginsel is dat jy slegs deur Jesus Christus tot God kan nader. Erken dat jou sonde tussen jou en God staan en dat jy totaal van Hom afhanklik is om jou te red. Glo dat Jesus vir jou aan die kruis gesterf het sodat jy weer met God versoen kan word.

Samevatting

Geliefdes, die meeste van ons is in afsondering by die huis. Dit laat my nogal dink dat ons binne die vis se maag is. Gebruik hierdie tyd om te besef hoe afhanklik jy van God is en dat jy net by Hom rus vir jou gemoed kan vind. Ons is gestroop van baie van dit wat ons as selfsprekend ervaar. Dalk doen die Here dit juis sodat ons aandag van al die normale dinge ;wat so maklik tussen ons en Hom staan; weggetrek kan word sodat ons Hom weer raak kan sien. Hierdie storm beskerm ons van die dinge wat ons aandag van God af wegtrek. Wanneer Jesus al is wat jy oor het, besef jy dat Jesus al is wat jy nodig het.

Ons staan midde in hierdie Corona storm. Gebruik die geleentheid wat die Here vir jou daarmee gee. Vind God in die skuilte van die storm.

Amen

Hoe vind jy kalmte binne die gekheid van 'n storm?

Datum: 22 Mar. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni

Skriflesing: Mat. 14 v 22 - 36

Teksvers: Mat. 14 v 27 “Wees gerus, dit is Ek. Moenie bang wees nie.”

Hoe vind jy kalmte binne die gekheid van 'n storm?

Verlede Sondagaand het ons president 'n ramptoestand aangekondig en streng maatreëls aangekondig om te probeer keer dat die virus ongehinderd duisende mense infekteer.

Dit het 'n paniek onder mense laat ontstaan. Sommige mense het die volgende dag die winkels ingevaar en met paniek aankope winkelrakke leeggekoop. Dis inderdaad of mens 'n gees van vreesagtigheid by mense waarneem.

Dit is nie seker hoe hierdie situasie ons lewens gaan beïnvloed nie, maar kenners is dit eens, dit gaan ons lewens drasties verander. Ons kan inderdaad sê dat die Korona storm in Suid-Afrika losgebars het.

Dit is hier waar ons roeping as Christene, as kerk van ons Here intree om ligdraers te wees. Om perspektief te bring binne 'n wêreld wat in chaos gedompel word. Dis ons roeping om hoop te bring aan 'n wêreld wat in donkerte toegevou word. Dis ons roeping om ligdraers te wees.

Hoe doen ons dit wanneer ons self ook benoud is? Met hierdie verhaal van Jesus se dissipels in 'n storm gee die Here vir ons die perspektief hoe ons, verby ons vrees en benoudheid gaan kom, want as jy 'n ligdraer wil wees moet jy eers kalmte en rustigheid in jou eie gemoed vind. Dan kan jy uitgaan in die wêreld en uit jou innerlike vrede hoop en lig in die wêreld indra.

In hierdie verhaal is daar 'n paar dinge waarop ons moet let. Jesus se dissipels het hulself binne in 'n storm bevind wat erg genoeg was om hulle te oorweldig.

Hoekom was hulle binne in hierdie storm? Het hulle iets verkeerd gedoen? Nee, geliefdes. Hulle was binne in hierdie storm omdat Jesus hulle uitgestuur het en hulle Hom gehoorsaam het.

Die storms in jou lewe is nie altyd omdat jy iets verkeerd gedoen het nie. Die Korona virus is nie omdat jy iets verkeerd gedoen het nie. Die siekte waarmee jy geteister word is nie omdat jy iets verkeerd gedoen het nie.

Ons hoor in Mat. 14 v 22 dat Jesus sy dissipels uitgestuur het. Het Hy geweet dat hulle binne in 'n storm gaan beland wanneer hulle wegvaar? Ja, geliefdes Hy het geweet.

Maak dit jou bang dat ons Here jou soms in 'n storm gaan instuur? Maak dit jou bang dat die Here ons binne in hierdie Korona virus storm geplaas het?

Die dissipels het heel nag teen die storm gestoei. Mens kan jou net indink hoe benoud hulle was. Jesus was nie saam met hulle in die boot nie. Beteken dit dat Hy hulle aan hulle eie lot oorgelaat het? Nee, geliefdes. Dit wat daar met die dissipels gebeur het was nog steeds binne God se beheer. Soms lyk dit of God ons binne die chaos van ons lewens in die steek gelaat het. Ons voel nie sy teenwoordigheid, maar Hy is daar. Hy het ons immers belowe dat Hy ons nooit alleen sal laat nie.

Nadat die dissipels die hele nag lank gestoei het, het Jesus met dagbreek die volgende oggend op die see na hulle toe aangeloop gekom. Was hulle bly toe hulle Jesus sien aankom? Nee, geliefdes, hulle het gedink Hy is 'n spook!

Sien jy vir Jesus raak binne die storms wat in jou lewe woed?

Was Jesus verontwaardig dat hulle Hom vir 'n spook aangesien het? Nee, geliefdes. Luister na wat Jesus vir die dissipels sê: “Wees gerus, dit is Ek. Moenie bang wees nie.” Letterlik staan daar “Ek is” wat hier vertaal is met “dit is Ek.”

Dit is hoe God Homself in die Ou Testament aan Moses voorstel by die brandende braambos. “Ek is.” In die Nuwe Testament hoor ons hoe Jesus Homself noem “Ek is.” “Ek is die brood van die lewe. Ek is die Lig van die wêreld. Ek is die ingang na redding. Ek is die Goeie Herder wat na sy skape omsien. Ek is die opstanding en die lewe. Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Ek is die ware Wingerdstok. Julle is in My ingeënt.”

Jesus sê vir sy dissipels “Ek is.” Met ander woorde Hy sê vir hulle, Hy is almagtige God. Sien u raak dat die ewige almagtige God saam met u in die lewensstorm storm is?

Dan kom ons by daardie deel waar Petrus saam met Jesus op die water loop. Petrus het egter nie lank op die water geloop voordat hy begin sink het nie want hy het sy oë van Jesus afgehaal.

Hoekom het Petrus sy oë van Jesus afgehaal? Petrus antwoord Jesus se gerusstelling van “Ek is” met “Here, as dit regtig U is.....” Hoor u die ongeloof in Petrus se reaksie? Hy was nog nie oortuig dat Jesus werklik was wie Hy gesê het Hy is nie. Jesus bevestig Petrus se ongeloof nadat Hy hom gegryp het en hom sê: “Kleingelowige, waarom het jy begin twyfel?”  

Dis ongeloof wat maak dat ons in die golwe begin wegsink in die storms in ons lewens. God se genade is dat Hy ons nie maar net aan ons eie lot oorlaat nie. Jesus het Petrus se hand gegryp en hom in die boot in gehelp.

Glo jy dat Jesus die Seun van God is? Glo jy dat Hy aan 'n vervloekte kruishout gesterf het om vir jou sondes te betaal? Glo jy dat Hy die dood oorwin het en nou lewe? Glo jy dat Hy vir jou 'n nuwe lewe gee?

Christene leef vanuit hul geloof. Dit is hoekom Christene in die wêreld ingaan en 'n verskil gaan maak. Dit is hoekom gelowiges op praktiese maniere uitreik na hul naastes in krisis tye soos hierdie deur byvoorbeeld vir die wat afgesonder is en nie uit die huis mag uitgaan nie, te gaan inkopies doen. Dis hoekom gelowiges die nodige voorsorg maatreëls tref sodat hulle nie ander in gevaar stel nie. Christene doen hierdie dinge in geloof en nie uit paniek uit nie.

Geliefdes die verhaal sluit af waar die storm bedaar en die dissipels Jesus erken as Seun van God. Beteken dit dat hierdie storm met die korona virus gaan bedaar? Ja, dit gaan ook verbygaan.

Beteken dit dat dit nou binnekort gaan gebeur? Heel waarskynlik nie. Die dissipels het die hele nag lank in die storm gestoei. Die moontlikheid bestaan dat daar van ons ook deur die virus geïnfekteer gaan word.

Die moontlikheid bestaan dat daar van ons kan sterf as gevolg van die virus. Maar geliefdes selfs as dit sou gebeur hoef ons nie bang te wees nie, want Jesus belowe ons dat selfs die dood ons nie van sy liefde kan skei nie.

Onthou net dat dit steeds God is wat bepaal wanneer ons, ons laaste lewensasem gaan uitblaas. As dit jou tyd is, kan Hy moontlik die virus gebruik om jou te kom haal. As dit nie jou tyd is nie, kan geen virus hoe gevaarlik ook al, jou lewe neem nie, want jou lewe is binne God se hande.

Geliefdes, moenie dat hierdie pandemie u paniekerig en benoud maak nie. God is ook binne hierdie storm teenwoordig. Hou in geloof aan sy beloftes vas. Hou jou oë gerig op Jesus sodat jy nie in die golwe van vrees en wanhoop wegsink nie.

Amen 

Jesus is lief vir jou. Glo jy dit?

17 Apr. 2016 GKE

Mar 4:35-41 teksvers 37

Skielik het daar ’n groot storm losgebars, en die golwe het in die skuit geslaan, sodat die skuit al begin vol word het.

Sing:

Ps. 147-1: 1 & 2

Sb. 9-1 : 1 & 11

Sb. 15-7:4

Ps. 31-1 v 1 - 3

Jesus het ’n lang dag agter die rug waarin hy die skare deur gelykenisse geleer het. Aan die einde van die dag versoek Jesus sy dissipels om na die oorkant van die meer te vaar. Hy was heel waarskynlik moeg na die lang dag en daarom het Hy agter in die skuit aan die slaap geraak terwyl hulle na die oorkant toe gevaar het. In die ligte laatmiddag briese het hulle daar weg weggevaar. Toe hulle ongeveer in die middel van die meer was het daar skielik ’n storm opgesteek.

Die see van Galilea is daarvoor bekend dat storms skielik sonder waarskuwing opsteek. Die rede daarvoor is omdat dit in die skeurvallei waarin die Jordaanrivier afvloei geleë is. Die meer is ongeveer 213m onder seevlak met berge aan weerskante van die meer wat tot 600m hoog is aan die oostekant. Die koel droë lug van bo-op die bergtoppe sak dan af in die vallei waar dit met die warm vogtige lug van die meer in kontak kom. Dit veroorsaak lugdruk verskille en omdat die berge weerskante ’n tregter effek het kan daar baie vinnig ’n baie sterk windstorm oor die see opsteek. Die meer is ongeveer 21 km lank en 13 km breed. Dit is dus ’n groot wateroppervlak waar die wind groot golwe kan opwek. En dit is wat daardie dag gebeur het.

Hierdie storm gee vir die dissipels die geleentheid om toets of hulle dit wat hulle van Jesus geleer het kan toepas in hulle lewens? Die laaste gelykenis wat Jesus daardie dag vertel het was die gelykenis van die mosterdsaad. Die Koninkryk van God word in die gelykenis voorgestel as ’n klein mosterdsaadjie wat groei tot dit ’n groot boom is. Met ander woorde dit is die klein groepie dissipels wat die begin is van die koninkryk wat die magtigste op aarde gaan word. Nou kry die dissipels die geleentheid om te toets of hulle glo dat die Here hul gaan bewaar om hierdie belofte te verwesentlik, want daar is ’n storm wat sê “nee, dit is nie so nie.”

Ons hoor in die verhaal wie Jesus werklik is en wat Hy vir sy volgelinge kan doen. Die verhaal begin met ’n groot storm. Daarna volg daar ’n groot stilte en die verhaal eindig met ’n groot ontsag.

Die groot storm.

 Ons hoor hoe Jesus ’n groot storm gebruik om ons geloof te toets. in Mar. 4:35 hoor ons hoe Jesus vir sy dissipels sê: “Kom ons vaar oorkant toe.” Hulle het in die storm beland omdat Jesus vir hulle gesê het om weg te vaar. As Jesus nie dit vir hulle gesê het nie, sou hulle nooit in die storm beland het nie. Die dissipels het in die storm beland omdat hulle gehoorsaam was. Hulle het nie in die storm beland omdat hulle iets verkeerd gedoen het nie! Nee, hulle het daar beland juis omdat hulle iets reg gedoen het!

In Mar. 4: 37 hoor ons:

Skielik het daar ’n groot storm losgebars, en die golwe het in die skuit geslaan, sodat die skuit al begin vol word het.

Hierdie was nie maar net ’n gewone storm nie. Die Griekse woord wat as groot vertaal word is “mega”. Dit is ’n woord wat in Afrikaans en Engels ook al gebruik word om die grootsheid van iets te beskryf. Dit beskryf iets meer as net groot. As ons storms op ’n skaal moet plaas van gewoon aan die onderkant en baie hewig aan die bokant, dan beskryf “mega” die bopunt van daardie skaal. Dit was ’n storm wat meer was as wat hulle kon hanteer. In Luk 4:23 hoor ons dat hulle lewens inderdaad in gevaar was. Toe hulle weggevaar het was daar geen teken dat daar ’n storm sou wees nie. Toe hulle in die middel van die meer kom het daar skielik ’n storm opgesteek.

In Mar 4:40 vra Jesus die vraag “Waarom is julle bang? Het julle dan nie geloof nie?” M.a.w. hierdie storm is ’n gelooftoets vir die dissipels en in die verhaal hoor ons wat die eienskappe van so ’n gelooftoets is.

Die eerste eienskap vir so ’n geloofstoets is ’n situasie wat menslik gesproke onmoontlik is om te hanteer. ’n Megastorm. Jesus plaas jou in ’n situasie wat jy nie alleen kan hanteer nie. ’n Situasie waar jy nie uitkoms van kan sien nie. Dit is nogal iets waarmee ons, ons kan vereenselwig want ervaring het ons geleer dat ons nie vrygeskeld word van die storms in die lewe nie. Christene beland in onmoontlike storms juis omdat hulle christene is! Jesus het sy dissipels beveel om weg te vaar.

Net soos daardie storm op die see van Galilea onstaan ons storms net so skielik uit die bloute. Die een oomblik is alles nog reg en dan ontvang jy die oproep, daar was ’n ongeluk. Alles verloop nog glad by die werk, dan word daar afgekondig dat die maatskappy herstruktureer moet word om koste te bespaar. Die gesprek met die dokter: “die resultate van die biopsie het positief vir kanker getoets.” Die ekonomie is nog redelik en dan word daar ’n politieke aankondiging gemaak wat veroorsaak dat daar in die loop van die naweek R500 biljoen se waarde op die aandelebeurs vernietig word en dat die wisselkoers van die rand teenoor buitelandse geldeenhede met 25% verswak. Dit tesame met die voortslepende droogte raak net te veel en besighede word gedwing om deure toe te maak.

Dit is die tipe situasies waarin ons beland. Die skuit is besig om vol water te word, die wind is oorweldigend. Al wat ons sien is die golwe wat bokant die skuit uittoring. Hierdie storm is besig om die oorhand te kry en dit lyk of ons dit nie gaan maak nie.

Christene word nie vrygeskeld van die storms in die lewe nie. Die Here plaas ons in hierdie storms om ons geloof te toets. Jesus het die dissipels beveel om te gaan, maar Hy het hulle nie alleen laat gaan nie. Hy het saam gegaan. Jesus was saam met die dissipels in die skuit en net so is die Heilige Gees saam met ons, ook wanneer ons midde in die megastorms van die lewe beland.

Die eerste eienskap van ’n geloofstoets is ’n onmoontlike situasie, maar daar is ook ’n tweede eienskap, naamlik Jesus wat stilbly. Ek bevind myself in ’n onmoontlike situasie en wanneer ek omdraai is Jesus aan die slaap agter in die boot! Wat moet ek doen wanneer ek in die storm van lewe is en die Here antwoord my nie? Is dit nie hoe ons dikwels voel nie? Ek bid en daar is nie antwoorde nie. Ek bid en my geliefde word nie gesond nie. Ek bid en ek kry nie die werk nie. Ek bid en die persoon vir wie ek bid word nie gelowig nie. Dan begin mens wonder, Here waarom slaap U?

Geloof word nie getoets wanneer dit mooiweer is nie. Vertrou jy Jesus in die storm? Vertrou jy sy stilte? Vertrou jy wanneer jy nie die antwoorde ontvang wat jy verwag nie? Vertrou jy wanneer die omstandighede nie is soos wat jy dink dit behoort te wees nie? Vertrou jy wanneer jy net die oorweldigende golwe om jou sien? Vertrou jy wanneer jou boot vol water begin word en Jesus is aan die slaap agter in die boot? Vertrou jy dat die Here vir jou omgee wanneer dit lyk of alles in die lewe teen jou is?

Let op wat die dissipels gesê het. Die megastorm tesame met Jesus se stilte het die ware toestand van die dissipels se geloof blootgelê. Die dissipels gaan nie Jesus en vra, Here doen iets nie. Nee in Mar. 4:38 hoor ons:

“Meester, gee U dan nie om dat ons vergaan nie?”

Die dissipels bevraagteken nie die mag van Jesus nie. Nee, hulle bevraagteken sy liefde!

Dit is die dieptepunt van ’n geloofskrisis. Ons glo dat die Here in staat is om te help, maar ons bevraagteken of Hy wil help! Gee Hy werklik om? Sien die Here ooit raak waardeur ek gaan? Ek dien die Here al solank. Ek bid gereeld. Ek probeer werklik om na die beste van my vermoë volgens die wil van God te leef. Het die Here van my vergeet?

Luister hoe beantwoord Jesus hierdie aantyging van die dissipels “Waarom is julle bang? Het julle dan nie geloof nie?” Met ander woorde “hoe is dit dat julle My nog nie vertrou nie? Hoe is dit dat julle My liefde bevraagteken? Dink julle werklik dat Ek nie omgee nie?” Geloof is die vaste vertroue dat die Here werklik vir my omgee en dat Hy my onvoorwaardelik liefhet.

Ons moet verstaan dat die Here aan geloofstoetse onderwerp omdat Hy ons liefhet. In Jak 1:2-4 hoor ons dat ons aan geloofstoetse onderwerp word sodat ons tot volle geestelike rypheid kom sonder enige tekortkominge. Net soos ’n spier sterk word wanneer jy dit oefen word ons geloof sterker deur gelooftoetse. God het ons te lief om jou met ’n twyfelende geloof te los. Hy wil hê dat jy deur jou geloof die werklike diepte van sy liefde leer ken. Hy wil hê dat ons in geloof moet groei sodat ons kan leer wie Hy werklik is.

Die groot stilte

Na die groot storm kom die groot stilte. Dieselfde woord wat gebruik word om die groot storm word in vers 39 gebruik om die groot stilte te omskryf. ’n Megastorm en nou ’n Megastilte. Dit is nie net ’n gewone stilte of kalmte nie. Dit is ’n buitengewone kalmte wat daar na die storm neerdaal.

Dit is belangrik om te verstaan dat die storm dadelik gekalmeer het. Jesus het die storm beveel “Hou op! Bedaar!” en dadelik het die wind gaan lê en die golwe kalmeer. Dit was nie ’n geleidelik afskaal van die storm nie. Dit wys vir ons op die almag van Jesus. As die storm maar net natuurlik bedaar het sou dit nog ’n lang ruk geduur het. Die golwe het egter dadelik bedaar en dit is net God wat dit kan doen. Dit bevestig absoluut dat Jesus God is.

Die groot ontsag.

En dit het sy dissipels met ’n groot ontsag vervul. Dit is belangrik dat ons moet verstaan dat hierdie magsvertoon nie net is om te bewys dat Jesus God is nie. Dit is ’n magsvertoon na aanleiding van die dissipel se vraag: “Meester, gee U dan nie om dat ons vergaan nie?” Jesus word nie wakker en bestraf die dissipels nie. Hy bestraf die wind as ’n antwoord op hulle vraag, “ja Ek gee om vir julle.” Hy gebruik sy almag om vir sy dissipels te wys hoeveel Hy werklik vir hulle omgee om hulle te verlos. Hiermee wys Hy nie net vir sy dissipels hoe groot sy mag is nie, maar hoe groot sy liefde is. Later het Hy die grote van sy liefde aan die kruis bevestig en die grote van sy mag met sy oorwinning oor die dood. Dit is die evangelie, die goeie nuus dat Jesus gekom het om ons te red uit die grootste storm wat daar in ’n mens se lewe kan wees. Die storm van God se toorn en wraak oor ons sonde.

In hierdie verhaal sê Jesus vir jou: 

“Ek is lief vir jou. 

Glo jy dit?”

Amen

Bly gefokus op Jesus, veral wanneer jy die krisis van ’n storm beleef

10 Feb. 2013         Mat. 14:22 - 36 . Teksvers Mat. 14:27

Lof-Psalm Ps. 147v1 (OAB)

Na Wet Ps. 20 v 1 & 2 (OAB)

Na Gebed Ps. 9 v 1 & 7 (OAB)

Slotsang Ps. 147v3 & 2 (OAB)

Daar is een ding wat alle storms in gemeen het. Hulle krap die kalmte en rustigheid in ons lewens deurmekaar. Of dit nou ’n storm is waar die donderweer blits en die wind alles uitmekaar wil skeur en of dit nou ’n storm in jou gemoed is wat deur een of ander krisis in jou lewe veroorsaak word, die effek daarvan is dieselfde. Die rustigheid wat jy voor die storm beleef het is daarmee heen.

Uit die rustigheid waar die dissipels die wonder beleef het waar Jesus vir meer as 5 000 mense kos gegee het met net twee visse en vyf brode, bevind die dissipels hulself midde in ’n storm. Die skuit waarin hulle gevaar het was deur die golwe geteister en hulle kon beswaarlik vordering maak, want die wind was van voor. Uit hierdie gebeure waarin die dissipels in ’n storm vasgevang is, kan ons ook leer hoe om die storms in ons lewens te hanteer.

Die eerste les wat ons leer: Jesus het my tot hier gebring.

Het Jesus geweet dat daar ’n storm oppad was toe Hy sy dissipels vooruit gestuur het? Verseker! En tog het hy hulle gestuur. Dit is op hierdie punt dat ons voor een van die moeilikste lewensvrae te staan kom. As ek ’n goeie lewe ly, waarom kry ek nog swaar in die lewe? Baiemaal maak ons die fout om te glo dat as ek aan God gehoorsaam is, sal dit net goed gaan in my lewe. Daar is predikers wat ’n valse troostelose boodskap verkondig. “Glo net en dit sal goed gaan. As dit nie goed gaan nie, glo jy nie sterk genoeg nie!” Dit is nie waar nie! In Joh. 16:33 sê die Here vir ons: “In die wêreld sal julle dit moeilik hê.”

Daar is twee tipes lewensstorms waarin mens kan beland. Die een tipe is wanneer mens buite God se wil beweeg. Soos byvoorbeeld die lewenskrisis wat iemand beleef wat hom aan drank en dwelms oorgee of wanneer hy/sy ontrou in hul huwelik is. Dit verstaan ons. Wat ons egter nie verstaan nie is die storms waarin ons beland ten spyte daarvan dat ons werklik probeer om binne God se wil te leef. Ons moet nooit die fout maak om te dink dat ons vrede en sekuriteit van ons omstandighede afhanklik is nie. Ons is veiliger in ’n storm terwyl ons soek na God se wil as wat ons in ’n skynbare rustigheid is buite God se wil.

Wanneer ons in ’n storm beland selfs wanneer ons binne God se wil probeer bly, moet ons weet: Hy het ons tot hier gebring en Hy sal ons nie nou alleen laat nie. Dit is ’n sekuriteit waaraan ons kan vashou al verstaan ons nie altyd God se groter doel nie. God gebruik soms krisisse in ons lewens om ons te vorm net soos die beeldhouer ’n skerp beitel en hamer gebruik om ’n beeld te vorm.

Die tweede les wat ons leer: Jesus bid vir ons

In Mar. 6:48 wat oor dieselfde verhaal gaan hoor ons dat Jesus terwyl Hy nog besig was om te bid, gesien het hoe swaar hulle roei en dat die wind teen hulle was. Jesus is nie blind vir ons probleme nie. Hy weet daarvan en Hy gee om. Ons as sy kerk is vandag nog as te ware besig om te roei op ’n stormagtige see waar ons teen die sonde van die wêreld in stryd is. In Rom. 8:34 hoor ons dat Jesus aan die regterhand van God sit en dat Hy vir ons pleit. Jesus is nie blind vir ons krisisse nie en Hy dra ons deur sy gebede.

Die derde les wat ons leer: Jesus kom na ons toe in die storm

Dit voel dikwels vir ons of die Here ons in die steek gelaat het wanneer die lewe op sy swaarste is. Dis daardie tye in mens se lewe wat dit vir my voel of ek net teen die plafon vas bid en die Here hoor nie. Die dissipels het ook alleen gevoel terwyl hulle daar teen die golwe en die wind gestoei het en toe hulle Jesus wel sien het hulle Hom nie herken nie!

In Mat 14:26 hoor ons:

Toe sy dissipels Hom op die see sien loop, het hulle groot geskrik en gesê: “Dis ’n spook!” Van angs het hulle hard begin skreeu.

Hoe dikwels herken ons ook nie die hand van die Here in die krisistye in ons lewens nie? En tog, Hy is daar en dan hoor ons sy gerusstellende stem:

“Wees gerus, dit is Ek. Moenie bang wees nie.”

Ons is dikwels bang vir die moeilike tye in ons lewens en dan vind ons daarmee uit dat dit ons nader aan Jesus gebring het.

Die vierde les wat ons leer: Jesus help ons om te groei in ons geloofslewe

Die dissipels moes met hierdie storm leer dat hulle net op Jesus moes vertrou, al was Hy nie dadelik by hulle nie en al het dit gelyk of Hy nie omgee nie. Die fokus val hier op Petrus. Hy het Jesus vertrou en daarom het hy die moed gehad om uit die skuit te klim.

Een van die vrae wat my altyd oor hierdie verhaal laat wonder is waarom Petrus toe hy amper by Jesus was, so naby dat hy aan Hom kon vat, sy oë van Jesus af gehaal het en op die wind en golwe begin fokus het? Die rede vind ons in Jesus se vriendelike vermaning wat ons in Mat 14:31 hoor:

“Kleingelowige, waarom het jy begin twyfel?”

Die Griekse woord wat in Afrikaans met twyfel vertaal is beteken letterlik om by ’n vurk in die pad te kom en nie te weet watter pad om te kies nie. Ons kan sê dat Petrus op pad na Jesus toe gekom waar daar ’n afdraai paadjie was. Voor hom was Jesus en langs hom was die wind en die golwe en by daardie afdraai paadjie het hy begin twyfel, soveel so dat hy nie meer vir Jesus raak gesien het nie, maar net die wind en die golwe hier om hom.

Petrus se fokus was nie meer op Jesus nie en daarom het hy begin sink. Hoe dikwels is dit nie ook maar ons probleem nie? Ons is besig om op die geloofspad in volle vertroue te stap en dan begin ons twyfel wanneer ons by ’n afdraai paadjie verbygaan. Dan kyk ons vir die golwe in plaas van om na Jesus te kyk! Dit is wanneer ons op die probleem begin fokus in plaas van op Jesus dat ons begin sink. As my fokus van Jesus af is raak die lewe te veel vir my.

Hier sien ons ook hoe groot God se genade is. Na Petrus se hulpkreet het Jesus dadelik sy hand uitgesteek en hom gegryp. Ons geloofspad is nie maklik nie. Dikwels moet ons tussen die golwe en die wind in geloof loop. Ek is voortdurend bewus van my twyfel en dikwels sink ek, maar die Here red my elke keer. Wanneer ons die Here se stem hoor: kom, dan moet ons weet dat Hy wil hê dat ons dit sal waag op die pad van radikale liefde en gehoorsaamheid en so ons bangheid en kleingeloof oorkom. Geloof beteken nie om te glo ten spyte van die bewyse nie, maar veel eerder om gehoorsaam te wees ten spyte van die gevolge. Te midde van die storms en krisisse in ons lewens moet ons net op Jesus vertrou en gehoorsaam wees ongeag wat die omstandighede mag wees.

Die vyfde les wat ons leer: Jesus loop al die pad saam

As Jesus sê “kom”, dan moet ons weet dat dit wat Hy begin Hy sal klaarmaak. Ons mag dalk struikel langs die pad, maar ons moet weet dat God nie gekeer sal word nie. Jesus en Petrus het saam na die skuit toe teruggestap op die water. Nadat hulle in die skuit geklim het, het die storm bedaar en die dissipels het gesien dat God groter is as enige storm.

Die dissipels was binne in ’n storm, maar hulle was nie alleen nie. Jesus was wel ook in ’n storm waar ’n vervloekte kruisdood Hom in die gesig gestaar het. Daar was egter nie vir Hom hulp nie. Hy moes daardie storm alleen trotseer. Hy het egter enduit deurgedruk ten spyte daarvan dat Hy bloed gesweet het in antisipasie daarvan en dat Hy in bange Godverlatenheid moes uitroep: “My God My God, waarom het u My verlaat?” Hy het enduit volgehou en die dood oorwin met sy opstanding sodat ons kan lewe. Jesus loop al die pad saam met ons op die geloofspad waartoe Hy ons geroep het. Die ergste wat in een van ons lewensstorms kan gebeur is dat ons liggame kan sterf en as dit gebeur dan staan Jesus aan die ander kant en wag.

Samevatting

In die storms van die lewe moet ons weet:

Jesus het ons tot hier gebring: en Hy sal ons nie nou alleen laat nie

Jesus bid vir ons: want Hy is nie blind vir ons krisisse nie en Hy dra ons deur sy gebede.

Jesus kom na ons toe in die storm: Ons is dikwels bang vir die moeilike tye in ons lewens en dan vind ons daarmee uit dat dit ons nader aan Jesus gebring het.

Jesus help ons om te groei in ons geloofslewe: Te midde van die storms en krisisse in ons lewens moet ons net op Jesus vertrou en gehoorsaam wees ongeag wat die omstandighede mag wees.

Jesus loop al die pad saam met ons op die geloofspad waartoe Hy ons geroep het: Die ergste wat in een van ons lewensstorms kan gebeur is dat ons liggame kan sterf en as dit gebeur dan staan Jesus aan die ander kant en wag.

Lewensstorms is onvermydelik. Wanneer hulle kom vertrou net op Jesus deur op Hom alleen te fokus en moenie na die stormwind en golwe om julle kyk nie.

Amen