Waar vind jy skuilplek wanneer die lewensstorms dreig om jou te oorweldig?

Datum: 8 Mar. 2020 GKE

Lees:       Ps. 46

Teksvers: Ps. 46 v 11

Waar vind jy skuilplek wanneer die lewensstorms dreig om jou te oorweldig? Dwarsdeur die eeue het gelowiges hul troos in die Psalms gevind. Ons bely dat die Bybel die Woord van God is waarin Hy met ons praat. In die Psalms vind ons ook die stem gelowiges wat God antwoord by monde van die Psalmdigters.

In die Psalms word gelowiges se diepste emosies en versugtinge verwoord. Ons hoor hoe hul God loof en prys, maar ons hoor ook hoe hulle, hul diepste smart en vertwyfeling teenoor God uitstort. In die Psalms word God se Woord persoonlik, intiem, naby.

Ook hier in Psalm 46 vind ons 'n geweldige troos wat God se teenwoordigheid in jou lewe 'n werklikheid maak. Dit is een van die Sionsliedere. Psalms 46, 48, 76, 87 en 122 vorm deel van hierdie groep Psalms. Die tema van hierdie groep Psalms is die sentrale plek van Jerusalem in die volk se godsdiens en God se redding en bystand aan sy volk in hulle geskiedenis.

In Psalm 46 hoor ons dan ook hierdie lofsang wat verwoord hoe God sy volk beskerm en dat hulle veilig is by Hom. Die eerste reël van die berymde Psalm sê dit dan ook so treffend:

       God is 'n toevlug in die nood....

Hier teen die einde van die Psalm in vers 11 vind ons egter 'n reël wat so half in kontras is met die res van die lofsange in die Psalm:

Bedaar en erken dat Ek God is, hoog bo die nasies,

hoog bo die aarde.

In al die verse behalwe in vers 11 is dit die gelowige wat aan die woord is, maar hier in vers 11 praat God. Dit klink so amper asof Hy vermaan. Dit klink asof dit by 'n Psalm hoort waar die gelowige sy bekommernis en angs teenoor die Here bekla.

In hierdie antwoord van die Here spreek Hy 'n baie belangrike saak aan. Wanneer dit swaar gaan sal gelowiges dikwels bely dat God almagtig is en dat Hy in beheer is. Die probleem kom egter in by wat ek in my hart voel. Hier diep binne in my twyfel ek of God Homself regtig bemoei met my probleme. Ek is angstig en die bekommernis vreet my op.

'n Ander probleem is dat ons dikwels in ons versugtinge by die Here aandring dat Hy die moeilike tye van ons moet wegneem. Dat Hy die gesukkel met die finansies moet laat ophou. Dat Hy asseblief tog hierdie siekte moet wegneem.

Soms doen die Here dit ook inderdaad en neem Hy die oorsaak van my kommer weg en verander die situasie. Dit is egter ook so dat Hy baiekeer nie die probleem wegneem nie en dit juis dan dat die kommer ons begin opvreet.

Dink daaraan. Daar is een of ander omstandigheid in u lewe wat u bekommer en angstig maak. Elkeen van ons weet maar alte goed wat dit vir ons persoonlik is. En nou lees u Psalm 46.

God is vir ons ’n toevlug en ’n beskerming;

Hy was nog altyd bereid om te help in nood.

Hoe vind u troos in die woorde?

Kan u met eerlikheid saam met die Psalmdigter sê?

Daarom is ons nie bang nie, al gee die aarde pad,

al skuif die berge tot in die dieptes van die see,

al druis en skuim die waters van die see,

al skud die berge deur sy onstuimigheid.

Kan u met eerlikheid sê “daarom is ek nie bang nie?”

Die probleem is dat as u dit nie met eerlikheid kan sê nie, dan is daar geen troos in hierdie Psalm nie! Dan is dit eintlik maar net leë woorde.

Daarom is vers 11 so 'n belangrike deel van hierdie Psalm. Luister mooi na wat die Here antwoord op die lofsange van die Psalmdigter:

Bedaar en erken dat Ek God is, hoog bo die nasies,

hoog bo die aarde.

Die Hebreeuse woord wat met bedaar vertaal is, beteken letterlik, “los dit, laat gaan, hou op daarmee.”

Wat sê die Here hier vir ons? Hy sê vir ons “los jou bekommernis, laat dit gaan, hou op om te bekommer, bedaar nou.” Hy sê dat Hy as almagtige ware God ook jou bekommernisse kan hanteer.

En dan voeg Hy by “erken dat Ek God is, hoog bo die nasies,

hoog bo die aarde.” Hy sê vir ons dat Hy almagtig is. Hy is die enigste ware God wat die hemel en die aarde uit niks geskep het.

Daarom antwoord die Psalmdigter ook in vers 12 met:

Die Here, die Almagtige, is by ons,

die God van Jakob is vir ons ’n beskutting.

Kan u saam met die Psalmdigter bely dat die Here die Almagtige by u is? Hoekom sou ons dit kon sê? Op grond waarvan sal ons so 'n aanspraak kon maak?

Jy kan so 'n aanspraak maak op grond van God se liefde want Hy sê vir ons in Joh. 3 v 16-18:

“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê. God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word. Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.

Glo jy dat God jou so lief het dat Hy sy enigste Seun gestuur sodat jy die ewige lewe kan hê?

Geliefdes as jy dit glo, dan is die woorde van Psalm 46 nie maar net leë woorde nie. Dan kan jy met oortuiging sê dat God vir jou ook 'n toevlug in die nood is want die verhouding tussen jou en God wat as gevolg van sonde gebreek was, is nou herstel. Jy mag nou vir God sê Vader en daarom vertrou jy Hom ook.

Jy vertrou dat selfs as Hy jou nie uit die situasie haal wat jou so bekommer nie, dat Hy jou ook nie in die steek sal laat nie. Jy vertrou dat Hy jou daardeur sal dra selfs as die aarde pad gee en die berge tot in die dieptes van die see skuif, selfs al druis en skuim die waters van die see en al skud die berge deur sy onstuimigheid.

Jy vertrou dat God jou deur die lewensstorm sal dra wat hier om jou woed. Jy vertrou dat Hy jou sal dra deur die moeilike finansies. Jy vertrou dat Hy die pad saam met jou sal stap deur die siekte heen. Jy glo dat Hy daar is vir jou.

Jy glo dat selfs die dood jou nie van die liefde van Christus sal skei nie en dat die dood daarom vir jou geen verskrikking inhou nie.

Geliefdes, weet dat God vir jou 'n toevlug in die nood is. Weet dat Hy jou nooit in die steek sal laat nie. los daarom jou bekommernis, laat dit gaan, hou op om te bekommer, bedaar nou, want die Here die Almagtige is by jou. Die God van Jakob is vir jou 'n beskutting.

Amen

Struikelblokke op ons pad van geloofsgroei – Hoekom is daar lyding en boosheid in die wêreld?

1 Pet. 1 v 3 tot 9 teksverse 1 Pet. 1 v 6 & 7^{a
7 Jan 2018 GKE}

Iets wat nie groei nie, is besig om dood te gaan. So is dit ook met jou verhouding met God. As daar nie geloofsgroei is nie, is jou verhouding met God besig om agteruit te gaan. Wanneer ons praat van geloofsgroei dan beteken dit eenvoudig om God beter te leer ken om sodoende nader aan God te beweeg.

Een van die struikelblokke op die pad van geloofsgroei is die moeilike vraag “hoekom is daar soveel lyding en boosheid in die wêreld teenwoordig?” Hoe kan ’n liefdevolle God toelaat dat daar soveel lyding in die wêreld is? Waarom laat Hy toe dat ouers ’n onskuldige driejarige kind so verwaarloos en mishandel dat sy doodgaan? Waarom laat God toe dat ’n natuurramp duisende mense se dood veroorsaak? Hoekom keer God nie daardie selfmoord bomaanvaller wat onskuldige mense met sy aanval teiken? Hoekom laat God toe dat ek deur ’n ongeneeslike siekte afgetakel word? Hoekom laat God toe dat my geliefde stelselmatig deur so ’n verskriklike Altsheimers siekte stelselmatig vernietig word?

Vir sommige mense is dit so ’n groot struikelblok dat hulle heeltemal wegdraai van God af. As God liefdevol is, sal Hy nie wil hê dat onskuldige mense ly nie. As Hy almagtig is sal Hy sy almag gebruik om lyding te keer. As daar ’n liefdevolle en almagtige God is soos die Bybel ons leer, dan behoort daar nie lyding in die wêreld te wees nie. Daar is egter lyding in hierdie wêreld en daarom kan die God wat die Bybel aan ons voorhou nie bestaan nie. So redeneer hierdie mense.

Dit is ook ’n baie moeilike vraag vir gelowiges om te beantwoord. Hoe beantwoord jy as gelowige die aanklag dat God nie omgee nie of dat Hy nie in staat is om lyding te keer nie? Die maklike manier is om ’n kop in die sand benadering te volg deur bg. vraagstuk te systap. Die probleem met hierdie benadering is dat dit die ou duiwel ’n geleentheid gee om jou geloof aan te val, veral wanneer jy op jou kwesbaarste is wanneer jy die aanslag van lyding en boosheid persoonlik aan die lyf voel. Wanneer die lewe om jou donker word en jy binne in die storm staan, tik die ou duiwel jou op die skouer en sê: “Sien jy. Kyk na die gemors waarin jy nou is. Voel jy die pyn? Ek het jou mos al gesê, jy kan God nie vertrou nie. Hy gee nie vir jou om nie. Hy kan jou nie help nie. Dit is beter om van Hom af weg te draai.”

Waar vind ons antwoorde op hierdie moeilike lewensvrae? Daar is net een plek waar jy antwoorde kan vind. By God self in sy Woord. Wat sê God vir ons oor hierdie onmoontlike vraagstuk. Hoe kan God liefdevol en almagtig wees en nie lyding dadelik tot niet maak nie? In ons teks gee God vir ons ’n antwoord op hierdie moeilike vraag. In 1 Pet 1 v 6 hoor ons:

selfs al is dit nodig dat julle ’n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande beproewings

God kan keer dat lyding plaasvind, maar Hy laat dit net vir ’n kort tydjie toe. Binne sy almag en raadsbesluit laat Hy dus lyding toe vir ’n kort tydjie. In die perspektief van God se ewigheid is lyding inderdaad net ’n kort tydjie.

Die vraag wat nog onbeantwoord is, is egter: “Gee God dan nie om nie?” Om hierdie vraag te antwoord moet ons kyk na wat God gedoen het. Hy het Homself aan die voorfront van lyding geplaas. In Jesus Christus het God die diepste diepte van pyn en lyding ervaar. Een ding is seker. God gee om. Hy gee soveel om dat Hy sy enigste Seun na die wêreld toe gestuur het sodat ons deur Hom die lewe kan hê. Ons hoor in 1 Pet. 1 v 3 & 4 dat God se ontferming so groot is dat Hy ons ’n nuwe lewe geskenk het deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood. En dit gee vir ons ’n ’n lewende hoop op onverganklike, onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel ook vir ons in bewaring gehou word.

As ons net so bietjie terugstaan om perspektief te kry. Wat is die ergste wat met jou hier op aarde kan gebeur? Dit is dat jy jou lewe kan verloor en selfs dit kan jou nie van God se liefde skei nie. Die dood is nie meer ’n hopelose einde nie. Dit is slegs ’n deurgang na ’n ewige heerlikheid saam met God. In 1 Pet 1 v 4 is die belofte dat die gelowige se erfenis onverganklik, onbesmet en onverwelklik is. Daar is dus niks wat dit ongedaan kan maak nie. Dit is ’n vaste sekerheid wat op God se karakter gewaarborg word.

In 1 Pet 1 v 5 hoor ons dat geloof die sleutel is om hierdie erfenis wat God belowe te kry. Die wonderlike troos:

En omdat julle glo, word ook julle deur die krag van God veilig bewaar vir die saligheid wat reeds gereed is om aan die einde van die tyd geopenbaar te word.

In 1 Pet. 1 v 7 hoor ons dat jou geloof deur middel van lyding getoets word. Omdat geloof die sleutel is ten opsigte van jou versoening en verhouding met God is dit selfs kosbaarder as goud en net soos die suiwerheid van goud met vuur getoets word, word die egtheid van jou geloof deur die vuur van lyding getoets.

Dit is hier waar die tekkie die teer slaat. Wanneer jy binne in die chaos van pyn en lyding staan moet jy bly glo dat God net jou beste belang op die hart dra. Jy moet glo en vertrou dat God in beheer is, veral wanneer dit vir jou lyk of alles buite beheer is. Jy moet God vertrou en jou ore sluit vir die aanklag van die duiwel wat jou probeer oortuig dat jy God nie kan vertrou nie. Hoe meer jy op God vertrou, hoe hegter word jou verhouding met Hom, veral wanneer jy nie die uitkoms kan sien nie.

Daar is kere waar ons kan sien hoe God se belofte dat alles ten goede meewerk waar is. Daar is egter ook baie kere waar dit nie duidelik is nie en dit is hier waar jou geloof en vertroue in God jou deurdra. Om te bly vertrou dat binne die groter prentjie van God se raadsplan dat selfs dit wat vir my sinneloos lyk steeds sin maak.

Dit is soos ’n legkaart te bou van derduisende stukkies. As ek net na die een of twee legkaart stukkies kyk wat hier voor my is, sien ek nie die geheel van die prent wat die legkaart vorm raak nie. God se legkaart is groter as die grootste legkaart waaraan ons kan dink. God se legkaart is groter as die heelal wat so groot is dat ons nie werklik die grote daarvan kan begryp nie.

Wanneer jy in geloof God vertrou, veral wanneer jy geen uitkoms kan sien nie gee God die belofte dat jy met onuitspreeklike en heerlike blydskap vervul sal word. Dit bou jou verhouding met God en jy sal ervaar hoe God ’n werklikheid binne jou lewe is.

Geliefdes, moenie dat jou geloofspad saam met God belemmer word deur die vraagstuk van lyding nie. Moenie val vir die duiwel se leuen dat jy God nie kan vertrou nie. Hou jou oë op die kruis en opstanding van Jesus Christus. Bly glo dat God in beheer is en jy sal ervaar hoe jy op jou geloofspad nader aan God beweeg.

Amen

Saam met Jesus kan ons staande bly wanneer dit swaar gaan

22 Okt. 2017 (GKE)

Mat. 7v24-28 Teksvers Joh. 16v33

Sing    Lofsang: Ps. 48-1  v 1 & 4

           Na wet:    Ps. 130-1 v 2

           Na gebed Ps. 86-1 v 3 & 6

           Slotsang  Ps. 18-1 v 1 & 14

Inleiding

Hoekom moet hierdie ramp my tref? Waarom ek? Waarom moes dit met my gebeur? Hoe dikwels vra ons nie hierdie vrae wanneer dit met ons sleg gaan nie? Is dit werklik so eienaardig dat dinge in my lewe skeefloop? Eintlik sou dit meer logies wees om te vra “hoekom nie ek nie?” Die Here sê dan vir ons in Joh. 16v33

In die wêreld sal julle dit moeilik hê.

Die Griekse woord wat met moeilik vertaal is, beteken letterlik om platgedruk te word, inmekaar verfrommel te word. Hierdie waarskuwing van Jesus verwys dus nie na die klein probleempies wat ons in die lewe ervaar nie. Dit gaan nie oor daardie keer wat ek per ongeluk my toon gestamp het nie, en nou wonder ek waarom nie. Nee geliefdes, dit gaan oor die GROOT probleme in die lewe. Daardie probleme wat jou op die grond neergooi sodat jy nie krag het om op te staan nie. Daardie dinge wat hartseer en droefheid oor ons pad bring. Daardie geleentheid waar die smart so swaar op jou bors druk dat jy nie eers kan asem haal nie.

Hoe kan ons staande bly wanneer die storms van die lewe ons tref. Hoe kan ons regop bly wanneer die stormwind orkaansterkte bereik? In ons teks gebruik Jesus die voorbeeld van ’n huis wat deur ’n orkaansterkte stormwind getref word.

²⁴“Elkeen dan wat hierdie woorde van My hoor en daarvolgens handel, kan vergelyk word met ’n verstandige man wat sy huis op rots gebou het. ²⁵Die stortreën het geval, vloedwaters het afgekom, winde het teen daardie huis gewaai en daaraan geruk, en tog het dit nie ingestort nie, want die fondament was op rots.

As daardie huis se fondament op die rots vasgeanker is, sal dit staande bly. In Luk 6v48 word dit nog duideliker gestel. Die grond moet diep uitgegrawe word totdat rotsbedding bereik word. Dit is op daardie rotsbedding wat vas en stewig staan waarop die huis se fondament vasgeanker moet word.

Wanneer die vloedwaters en die stormwinde kom sal daardie huis bly staan en nie vernietig word nie. Die vloedwaters en stormwinde wanneer iemand wat baie na aan ons is, doodgaan. Die pyn om my kind, man, broer, suster, vrou of daardie geliefde persoon wat so na aan my was aan die dood af te staan. Die vloedwaters en stormwinde van daardie angswekkende woorde “Ek is jammer, maar jy het kanker!” Die gewas in jou brein is kwaadaardig. Die vloedwaters en stormwinde wanneer die geweld van ’n egskeiding ’n gesin uitmekaar ruk. Die vloedwaters en stormwinde van ’n loopbaan wat deur rasionalisasie tot ’n onverwagse einde kom. Die vloedwaters en stormwinde van depressie wat die lig en die wil om te lewe uit doof.

Dit is net die Rots Jesus Christus wat ’n mens staande kan hou teen sulke storms in die lewe. In ons teksvers hoor ons dat ons NET in Jesus Christus vrede kan vind.

Dit sê Ek vir julle, sodat julle vrede kan vind in My.

Is dit moontlik om vrede te vind wanneer my hele wêreld om my inmekaar val? Dit is moontlik geliefdes, mits die vrede op die regte plek gesoek word. Dit is slegs moontlik wanneer ons vashou aan die kruis van Jesus Christus en wat dit vir my persoonlik beteken.

Jesus verduidelik egter ook wat gebeur as ons, ons fondamente op die sand bou. Wanneer bou ons op die sand? Ek bou op die sand wanneer ek in my eie vermoëns vertrou. Ek bou op die sand wanneer ek op my status en my geld vertrou. Ek bou op die sand wanneer ek al my vertroue in mense stel. Wanneer ons dit doen is daar geen hoop midde in die storms nie! (vgl. Mat 7v26-27)

²⁶En elkeen wat hierdie woorde van My hoor en nie daarvolgens handel nie, kan vergelyk word met ’n dwaas wat sy huis op sand gebou het. ²⁷Die stortreën het geval, vloedwaters het afgekom, winde het teen daardie huis gewaai en daaraan geruk, en die huis het ingestort en is heeltemal verwoes.”

As ek my vertroue op iemand of iets anders as Jesus Christus stel gaan ek heeltemal verwoes word in die storm.

Hoe kan ek staande bly as die storms van die lewe om my woed? Slegs as ek my fondament op die rots van Jesus Christus vasanker en nie op die sand bou nie. Hier is egter ’n belangrike beginsel geliefdes. Ek moet my fondamente so gou as moontlik terwyl dit nog stil is op die rots vasanker. Dit help nie dat ek begin grou om na die rotsbedding te soek wanneer die stormwinde hier om my bome uit die grond ruk nie. Dan is dit te laat en dan dop daardie storm my ook om. Het u al probeer om iets buite te doen as die wind teen 100 of 150 km/u waai?

Is dit nie wat ons so dikwels in ons geloofslewe probeer doen nie? Wanneer dit mooiweer is dan gaan ek met my lewe aan asof God nie bestaan nie. Ek maak nie tyd om Bybel te lees nie en ek bid nie eintlik nie. My dag tot dag optrede getuig eerder daarvan dat ek God nie ken nie. Wanneer dit egter begin swaar gaan in my lewe, dan wil ek skielik vir God soos ’n noodwiel gebruik. My gebede bestaan uitsluitlik net uit versoeke tot God en wanneer ek in die nood is, probeer ek met God onderhandel sodat die slegte gevolge van my sonde my tog net nie moet tref nie. Wanneer die lewe my omdop, dan is ek kwaad vir God en kla ek net. Hoekom gebeur dit met my. Hoekom tref hierdie ramp my nou? Dan maak ons maar ook net soos Israel van ouds waar die profeet Maleagi geskryf het in Mal. 2v17

Julle het die Here moeg gemaak met wat julle gesê het, en dan vra julle nog:

“Waarmee het ons Hom moeg gemaak?” Julle het dit gedoen toe julle gesê het: “Vir die Here is almal wat verkeerd doen, goeie mense, Hy hou van hulle,” of toe julle gevra het: “Waar is die God wat reg moet laat geskied?”

As ek egter reeds my fondament op die rots van Jesus Christus se kruisdood en opstanding vasgeanker het terwyl dit nog goed gaan in my lewe, dan is dit maklik om moed te hou deurdat ons dan in vaste vertroue vas en seker sal weet dat Jesus die wêreld reeds klaar oorwin het. (vgl Joh. 16v33c)

maar hou moed : Ek het die wêreld klaar oorwin.”

Dan kan ek staande bly wanneer die storms van die lewe kom. Dan kan ons saam met Paulus getuig (2 Tim. 4v7)

Ek het die goeie wedloop afgelê; ek het die wenstreep bereik; ek het gelowig end-uit volgehou.

Maar wat dan nou as die lewe my omgedop het? Wat maak ek as plat op die aarde lê en ek het nie eers krag om op my knieë te staan nie, wat nog van opstaan? Ek het nie meer krag om te bid of Bybel te lees nie, want die lewe het vir my net te veel geword! Geliefdes, dit is juis hier waar God se genade op sy helderste skyn soos die Here in Jes. 42:3 vir ons sê:

’n Geknakte riet sal hy nie afbreek nie, ’n lamppit wat dof brand, sal hy nie uitdoof nie.

Hou vas aan Jesus Christus se uitnodiging in Mat 11v28-30

²⁸ “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. ²⁹Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. ³⁰My juk is sag en my las is lig.”

Dan moet ons soveel te meer vashou aan die genade van Jesus Christus se kruisdood en opstanding wat vir ons die versekering gee dat God ons nooit alleen sal laat nie, selfs nie eers wanneer dit vir ons so voel nie. Dit is nie ons gevoel wat bepaal of God sy beloftes gestand doen nie, maar sy genade en liefde:

Rom 8:37-39

³⁷Maar in al hierdie dinge is ons meer as oorwinnaars deur Hom wat vir ons liefhet. ³⁸Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte ³⁹of hoogte of diepte of enigiets anders in die skepping kan ons van die liefde van God skei nie, die liefde wat daar is in Christus Jesus ons Here.

Geliefdes, wanneer die storms van die lewe om ons woed: hou vas aan God se genade in Jesus Christus, want

Saam met Jesus kan ons staande bly wanneer dit swaar gaan.

Amen

Roep in gebed tot God in tye van nood

Lees: Jona 1 & 2 

Teksverse Jona 2

8 Okt 2017 GKE

Sing:

Ps. 46-1 v 1 & 6

Ps. 102-2 v 1 & 9

Ps. 130-1 v 1 - 4

Sb 14-2

Jona en die vis is seker een van die bekendste verhale in die Bybel. En tog gaan die verhaal nie eintlik oor die vis nie. Wanneer daar oor die verhaal gepraat word land die gesprek so maklik op ’n syspoor van watse tipe vis was dit nou eintlik? Was dit dalk ’n walvis, maar ’n walvis kan nie ’n mens insluk nie. Is dit ’n ware verhaal of is dit net ’n gelykenis? En met al hierdie gesprekke word die hele boodskap van hierdie verhaal gemis! Dit gaan nie hier oor die vis nie, maar wel oor hoe groot God se genade is!

Hierdie verhaal beskryf vir ons hoe God se kinders deur middel van krisisse in hul lewens op daardie punt kom waar hulle net nie meer kan aangaan nie. Dit vertel vir ons van God se liefde en sorg en dat sy verbintenis om sy beloftes na te kom groter is as die sonde van sy kinders.

Ons hoor hier die verhaal van ’n profeet wat eerder van God af wou wegvlug as om Hom te gehoorsaam. Die Here gee aan Jona die opdrag om die Assiriërs, Israel se grootse vyande, te waarsku oor God se komende oordeel. Jona wil egter nie want hy is bang dat die Assiriërs hulself gaan bekeer en dat God dan genade aan hulle gaan betoon. Daarom besluit hy om van God af weg te vlug.

Ons hoor die refrein in die verhaal, weg van die Here af wat herhaal word en dan ook hoe Jona afgaan het. Eers af na Joppe toe waar hy op ’n skip probeer wegvaar van die Here af en dan oorboord weer verder af in die vis tot op die bodem van die see, by die fondamente van die berge.

Hier waar Jona op sy laagste is beskryf vir ons die swaarkry, die pyn en lyding, die verwarring wat pyn en lyding in ’n mens se lewe verteenwoordig. Dit is wat Jona daar in die maag van die vis met die seegrasse om sy kop beleef het. In sommige gevalle, soos met Jona is dit deur jou eie toedoen, maar in ander gevalle is deur die toedoen van ander of die omstandighede in die lewe wat maak dat jy jouself onder in die vis se maag met die seegrasse om jou kop daar by die fondamente van die berge bevind.

Hierdie verhaal gee vir ons hoop want wanneer Jona daar diep in die see binne in die vis van die maag is nadat hy sover as moontlik van die Here af probeer wegvlug het vind ons dat die Here juis daar teenwoordig is! Met hierdie verhaal sê die Here vir elkeen van ons dat Hy veral in die moeilike omstandighede in ons lewens teenwoordig is.

Die gebed van Jona gee vir ons die bril waardeer ons na die donker plekke in ons lewens moet kyk. Of dit nou deur ons eie toedoen is of deur die toedoen van ander of a.g.v. omstandighede waaroor ons geen beheer het nie wys die Here vir ons met Jona hoe ons perspektief kan kry daaroor.

Deur gebed beleef jy op ’n besondere manier hoe jou verhouding met die Here jou dra in tye van swaarkry. In Jona 2 v 2 hoor ons hoe Jona in sy nood tot die Here roep toe hy nie meer geweet het waarnatoe nie. Soms raak jou lewe so buite beheer dat jy nie meer weet watter kant toe nie en al wat jy kan doen is om in jou nood uit te roep “Help my!”

En dan hoor ons die wonderlike troos “Hy het my gebed verhoor. Diep in die doderyk het ek hulp gevra,en U, Here, het my gehoor.” Die ironie, daar waar Jona veronderstel is om op sy verste van die Here te wees, is die Here intens teenwoordig. Ons dink so maklik dat God ons verlaat het wanneer ons swaarkry en dat Hy nie oor ons omgee nie. Hier bevestig God opnuut weer dat Hy jou nooit alleen laat nie. Hy luister wanneer jy in nood na Hom roep en Hy weet presies waar jy is. Jy is nie alleen nie!

In Jona 2v3 hoor ons die verbasende waarheid, ons kan amper sê die ontstellende waarheid!

U het my die diepte ingegooi, diep in die see, en die watermassa het my omring. U het golf na golf oor my laat gaan.

Dit is deur die Here se toedoen dat Jona in die vis se maag is. Is dit God se skuld dat ons swaarkry? Straf Hy ons met swaarkry?

Nee geliefdes, God is nie besig met straf nie, dit is juis sy genade wat so helder skyn. Hier sien ons dat selfs die moeilikste en onmoontlikste omstandighede nie buite God se beheer is nie. Hy is nie afwesig nie, maar anders as wat ons sou verwag weerhou Hy nie altyd die swaarkry van ons af nie. Soms gebruik die Here swaarkry juis om ons weer by daai punt te bring sodat ons kan besef hoe afhanklik ons van Hom is en dat ons nie sonder Hom kan wees nie.

In Jona 2 v 4 hoor ons dan juis hoe Jona se swaarkry hom opnuut weer laat besef hoe nodig hy God het.

Ek het gedink ek het uit u gesig verdwyn, maar tog sal ek weer u heilige tempel aanskou.

Jona wou vry van God wees en hy het aanvanklik gedink dit sal baie lekker wees. Want dan kan hy doen wat hy wil en is hy nie meer gepla met al die moets en moenies wat sy pret bederf nie. Nou besef hy dat dit wat hy so graag wou gehad het baie sleg en nie lekker is nie! Hy besef nou eers hoe nodig hy God werklik het.

Is dit nie ook maar dikwels ons probleem nie? Ons wil tog maar net so bietjie vry van God se gesag wees. Moet ek al weer Sondag gaan luister na al die dinge wat ek nie mag doen nie? Ek wil tog net so bietjie wegkom van die kerk dinge. Dan kom ek op ’n stadium agter dat om sonder God te wees nie so lekker is nie! Dit is net God wat lewe gee en nie een van ons kan sonder Hom bestaan nie.

Verder in die gebed hoor ons hoe Jona besef dat dit nie net is dat hy God nodig het nie, maar dat God al is wat hy nodig het soos ons hoor in Jona 2:5&6:

Die waters het my toegevou, die groot water het my omring, seegras was om my kop gedraai. Ek het afgesak tot by die fondamente van die berge, die aarde het my vir altyd toegesluit. Maar U, Here my God, het my van die dood gered.

Hy het niks meer nodig gehad nie. Daar waar hy in die maag van die vis was het hy in homself niks gehad wat hom uit sy situasie kon red nie. Dit is net God wat hom kon red en God het ook soos Jona bevestig met die woorde “Maar U, Here my God, het my van die dood gered.”

Hier besef Jona dat dit beter is om saam met God in die vis se maag te wees as wat dit sou wees om sonder God in Tarsis te wees. Dit is beter om saam met God in die moeilikste omstandighede te wees as wat dit sonder God sal wees in die mees gunstigste omstandighede. Dit is juis deur swaarkry wat ons intens weer die liefde en trou van God ervaar en dat ons dan weereens besef dat ons niks anders as God nodig het nie.

In Jona 2 v 7 hoor ons hoe Jona onthou wat God alles in sy lewe al vir hom gedoen het. Hy het weer onthou hoe spesiaal dit is om in ’n verhouding met God te leef.

Geliefdes, onthou u wat het God al alles in u lewe beteken? Onthou u hoe spesiaal u vir Hom is? So spesiaal dat Hy bereid was om Homself so te verneder om ’n eenvoudige mens te word. Dat Hy bereid was om die vernedering van ’n vervloekte kruisdood in u plek te dra! Dat Hy die dood oorwin het sodat jy kan lewe en dat Hy dit gedoen het uit liefde sodat jy weer in ’n verhouding met Hom kan leef. Onthou hoe wyd en ver en hoog en diep die liefde van Christus strek sodat jy weer heeltemal met die volheid van God vervul kan word. Onthou dat dit nie saak maak wat met jou gebeur nie want daar is niks wat jou van die liefde van God kan skei nie.

In Jona 2 v 8 hoor ons hoe Jona besef dat die afgod van die eie ek net ellende bring. Toe Jona weggevlug het van die Here af, het hy op die afgod van self staat gemaak. Nou hoor ons hoe hy tot die besef kom dat die afgod van die eie ek niks anders as ellende bring nie. En dit bring hom om in aanbidding tot die Here te nader soos ons hoor in Jona 2v9:

Terwyl ek ’n loflied sing, wil ek aan U ’n offer bring; wat ek beloof het, sal ek doen. Hulp kom net van die Here af.”

En in Jona 2v10 hoor ons die wonderlike belofte dat tye van swaarkry nie vir altyd aanhou nie. Dit word beter, nie net in hierdie lewe nie, maar ons sien uit na die tyd wanneer ons ewig saam met God sal wees sonder al die swaarkry van hierdie lewe.

Soms bring die lewe jou op ’n plek waar jy niks anders kan doen as om in jou nood na die Here te roep nie. Dit is dan wanneer jy besef dat die Here in die grootste swaarkry en onmoontlikste omstandighede intens teenwoordig is. Dit is dan wanneer jy besef dat niks buite God se beheer is nie. Dit is dan wanneer jy werklik begin verstaan dat jy God nodig het en dat jy niks anders as God nodig het nie. Wanneer jy in gebed in jou nood tot die Here roep onthou wat God alles vir jou gedoen het. Onthou dat Hy sy Seun gestuur het om aan ’n vervloekte kruishout vir jou sondes te sterf sodat jy in ’n verhouding met Hom kan leef. Onthou dat daar niks is wat jou van sy liefde kan skei nie. Onthou dat die afgod van die eie ek net ellende bring en buig in aanbidding tot God om werklik die grootheid van sy liefde in jou lewe te ervaar.

Roep in gebed tot God in tye van nood.

Amen

Stort jou hart voor God uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug

7 Jul 2015 GKE

Sing:

Ps. 42-1:1 & 2

Ps. 119-2 : 7,9 & 11

Ps. 42-1:3 & 5

Ps. 46-1 : 1,3 & 6

Vertrou. ’n Klein woordjie met ’n groot betekenis. Wat beteken dit om op iemand te vertrou? Om iemand te vertrou beteken dat jy seker is oor die integriteit en vermoëns van iemand om ’n sekere uitkoms te bereik. As ek sê dat ek jou vertrou om ’n sekere taak te verrig dan sê ek dat absoluut vas glo dat jy dit sal doen, maar ook dat jy dit kan doen. Wanneer ek sê dat ek jou vertrou, dan sê ek daarmee dat ek glo dat jy my beste belange op die hart dra en dat jy my nie sal seermaak of skade berokken nie.

Ek sal nie my diepste hartsgeheime bloot lê aan iemand wat ek nie vertrou nie. Ongelukkig is dit egter ook so dat ons dikwels teleur gesteld word omdat ons iemand vertrou het wat nie voldoen het aan die verwagting van my vertroue nie. Lewenservaring het ons geleer om nie sommer enige iemand net goedsmoeds te vertrou nie.  Wie kan ons dan vertrou?

In Psalm 62 hoor ons dat Dawid God onvoorwaardelik vertrou het. In verse 4 en 5 hoor ons dat Dawid deur ’n swaar tyd gegaan het. Hy het vyande wat beskuldigings oor hom maak en dat hulle selfs probeer om hom dood te maak. Uit die geskiedenis van Dawid weet ons dat hy ’n hele paar kere deur moeilike tye gegaan het. Dink maar hoe hy moes vlug toe Saul hom wou doodmaak of selfs die keer toe sy eie seun Absolom die troon by hom wou afvat. In Psalm 62 word egter nie gemeld watter gebeurtenis dit was nie. Wat ons wel weet is dat dit vir hom bitter moeilik was. Hy was soos ’n muur wat maklik wou omval. ’n Klipmuur wat iemand maklik kon omstoot.

Die fokus van hierdie Psalm is egter nie op sy swaarkry nie. In verse 2 en 3 beskryf hy waar hy hulp gaan soek en gevind het.

Net by God vind ek rus, van Hom kom my redding.

Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,

sodat ek vas en stewig staan.

Om sy vertroue te beklemtoon herhaal hy dit weer byna woordeliks in verse 6 & 7

Net by God vind ek rus, want op Hom vertrou ek.

Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,

sodat ek stewig staan.

In vers 8 gee Dawid die rede waarom hy so ’n vaste vertroue in God het.

       God is my redding .........

Omdat God sy redding is vind hy sy sterkte en krag by God en het hy in vertroue na God gegaan in sy tye van swaarkry.

God is Dawid se redding en Hy is ook ons redding. In Joh. 3:16 hoor ons waarom God ons en Dawid se redding is:

God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Dit is maklik om te sê vertrou op God, maar ons mag nooit uit die oog verloor dat dit geloof in Jesus Christus is wat ons redding waarborg nie soos ons hoor in Joh. 3:17 hoor:

God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word.

In Joh. 3:18 maak die Here dit vir ons duidelik dat sonder geloof in Jesus niemand kan aanspraak maak op God se redding nie:

Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.

Dawid het geweet dat God sy redding is en hy het daaraan vasgehou. 3000 jaar later weet ons hoekom God ook ons redding is. Elkeen wat glo dat Jesus die Here is en dat Hy vir my sondes aan die kruis gesterf het, maar ook opgestaan het kan verseker weet dat God sy redding is.

Tot en met vers 8 van Psalm 62 het Dawid sy vertroue in God beskryf. Vanaf vers 9 moedig hy elkeen aan wat die Psalm hoor en sy redding by God soek om ook sy vertroue op God alleen te stel. “Vertrou altyd op Hom my volk” Wanneer Dawid sê “altyd” bedoel hy in die goeie en slegte tye.

Hy waarsku ons ook teen die gevare van misgeplaasde vertroue. Dit is maklik om God te vertrou wanneer alles goed gaan. Dit is egter ’n ander saak om te sê ek vertrou God wanneer my omstandighede moeilik is en die ou duiwel ewe spottend vir my vra “En waar is jou God dan nou? Kyk net na al jou moeilikheid.” En dan maak hy maar net soos wat hy daar in die Paradys met Eva gemaak het. Hy probeer ons oortuig dat ons God nie kan vertrou nie.

Sy doelwit is om ons te laat twyfel in God en net soos Eva trap ons so maklik in die slaggat om dan ons vertroue op ander dinge of mense te stel. Ook hierteen waarsku Dawid ons. In vers 10 waarsku hy ons om nie die vertroue wat ons op God moet hê in mense te stel nie, want mens kan en sal jou teleur stel.

In vers 11 waarsku hy ons om nie op geweld te vertrou nie. Hoe maklik gebeur dit nie dat ek my moeilikheid wil reg baklei nie. Byvoorbeeld, as die kassier by die Spar onvriendelik is, is ek nog onvriendeliker terug in plaas daarvan om op God te vertrou wanneer Hy vir my leer dat liefde baie meer vermag as haat en woede. In Spreuke 15v1 hoor ons:

’n Sagte antwoord laat woede bedaar; ’n krenkende woord laat woede ontvlam.

Vertrou ek God dat dit die waarheid is? Dit help nie dat ek sê dat ek God vertrou, maar dat my gedrag dit nie bewys nie. Vertroue word nie gesê nie, dit word gewys.

Die ander slaggat waarin ons so maklik trap is om op rykdom staat te maak. Ek konsentreer so maklik daarop om soveel as moontlik rykdom bymekaar te maak dat ek dit my god maak. My rykdom sal vir my sorg. Solank ek genoeg geld het dan het ek niks en niemand nodig nie, ook nie vir God nie, want ek sal vir myself sorg. Moenie die groot leuen van die ou duiwel glo nie: “as jy net eers ’n miljoenêr is gaan jy baie gelukkig wees en dit sal al jou probleme oplos.”

Soos ons reeds gehoor het, het Dawid hierdie Psalm geskryf in ’n tyd toe hy baie swaar gekry het. In ons teksvers hoor ons wat ons moet doen wanneer die lewe moeilik raak. “Vertrou altyd op Hom, my volk” En dan sê hy vir ons hoe: stort jou hart voor Hom uit! Die beeld wat hy hier gebruik is ’n kruik wat vol vloeistof is wat mens moet omkeer om dit heeltemal leeg te maak. As jy die kruik onderstebo hou moet dit heeltemal leeg wees. Met ander woorde maak jou hart leeg teenoor God. Net soos wat jy jou hart oopmaak teenoor ’n goeie vriend moet jy jou hart uitstort voor God. Hy wíl dit hoor en Hy wíl jou help en raad gee. Moenie skaam wees nie en moenie dink dat dit wat jy vra te groot of te veel is nie. Kom daarmee vorendag, al het jy sakke vol nood.

Kom uit met alles; God is groter en sterker en meer gewillig as al ons oortredings. Moenie terughou nie. Bring jou nood voor God en Hy sal jou deur dit dra. Lê jou hartseer voor Hom neer. Gee jou bekommernisse vir hom. Moet dit egter nie net vir die swaar tye hou nie. Deel ook jou vreugdes met God en dank Hom daarvoor.

Stort jou hart voor Hom uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug.

Amen

Die Heilige Gees dra ons met gebed deur die donker tye van swaarkry

Rom. 8:18-30 teksverse 26 & 27

3 Mei 2015

Ps. 48-1 : 1, 4 & 5

Ps. 68-1 : 1 & 3

Ps. Ps. 63-2 : 1

Ps. 46-1 : 1 & 6

Hoekom is die lewe so swaar? Hoekom moet ons so sukkel? Ek staan verbyster as ek so na die verwoesting op die foto’s van die aardbewing in Nepal kyk. Ek voel geskok oor die nuus dat die onderwyseres wat in Port Elisabeth vermoor is se verloofde moontlik agter ’n komplot kan sit wat vir haar dood verantwoordelik was. Soveel boosheid om ons. Hoekom? As ons so na ons eie lewens kyk dan is daar net soveel hoekoms. Hoekom veroorsaak siekte soveel lyding? Hoekom moet ons so swoeg om ’n bestaan te maak? Hoekom, hoekom .................?

Een ding is seker, swaarkry en lyding is deel van ons daaglikse bestaan en die rede daarvoor hoor ons in Rom. 8:20^a

Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.

As gevolg van die mens se rebelse opstand teen God se gesag waarvan ons in Gen. 3 hoor is die skepping onderwerp aan ’n sinlose bestaan soos die Prediker ook bevestig met sy uitroep “Alles tevergeefs, Alles kom tot niks, ’n gejaag na wind” wat soos ’n refrein deur die boek loop. Die gebeure wat in Gen. 3 beskryf is, hou verreikende gevolge vir die hele mensdom in en die skepping sug oor die gevolge.

Wanneer ons so na die slegte dinge in die wêreld om ons en in ons eie lewens kyk moet ons nie moedeloos raak nie soos ons in Rom. 8:18 hoor

Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.

Want dit is nie ’n hopelose saak nie soos ons hoor in Rom. 8:20^b & 21

Daarby het Hy die belofte van hoop gegee: die skepping sal self ook bevry word van sy verslawing aan die verganklikheid , om so tot die vryheid te kom van die heerlikheid waaraan die kinders van God deel sal hê.

Ons hoop op iets beter omdat ons gered is soos wat ons Rom. 8:24^a hoor.

Ons is immers gered, en ons het nou hierdie hoop.

Christus het die straf vir die mens se opstand teen God gedra en daarom kan elkeen wat in Jesus Christus glo vashou aan die hoop op iets beters. Al lyk dit nou donker om my weet ek dat God daar is en dat Hy my deur hierdie donkerte sal dra.

Ons is nou in ’n tyd wat mens kan beskryf as ’n reeds en ’n nog nie. Met sy kruisiging en opstanding het Christus die vloek van die sonde gebreek, maar ons sien dit nog nie ten volle nie. Ons ly nog steeds onder die gevolge van die sonde. Ten spyte daarvan hoop ons op ’n tyd dat ook die gevolge van die sonde nie meer sal wees nie soos ons hoor in Rom. 8:24^b & 25

Wat ’n mens al sien, hoop jy tog nie meer nie. Wie hoop nog op wat hy reeds sien? Maar as ons hoop op wat ons nie sien nie, wag ons daarop met volharding.

Dit gebeur egter soms dat mens moedeloos word. Die lewe het ’n geneigdheid om vir ’n mens ’n dwarsklap van agter te gee wat jou hele wêreld omkeer. Dit is dan wanneer dit moeilik raak om aan die hoop vas te hou. Dan sien mens nie verby die hier en die nou nie. Jy sien net die donkerte van die huidige omstandighede raak. Dit is gebed wat ons deur hierdie donker tye dra, maar dit gebeur ook soms dat die omstandighede maak dat mens nie kan bid nie. Ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie. Ons het gebed so broodnodig, maar ons kan nie bid nie!

Dit is in hierdie tye wat God se genade soos ’n helder lig in die donker skyn. Ons moet vashou aan die troos wat ons in Rom. 8:26 & 27 hoor:

Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie. En God, wat die harte deurgrond, weet wat die bedoeling van die Gees is, want Hy pleit, volgens die wil van God, vir die gelowiges.

Wanneer die lewe vir jou te veel word moet jy weet dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra. Die hoop waaraan ons vashou is nie iets wat daar ver in die toekoms lê nie. Dit is ’n hoop vir die hier en nou. As die hoop maar net daar ver in die toekoms was, sou die belofte van Rom. 8:18 ons moeilik getroos het.

Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.

Want ons beleef al reeds so ’n stukkie van die heerlikheid wat kom wanneer ons sien hoe God ons deur die moeilike tye dra. Ek sien dit dalk nie wanneer ek binne in die storm is nie, maar wanneer ek terugkyk dan sien ek hoe God se genade my deur die storm gedra het.

Wanneer ek terugkyk na my lewensreis saam met God, dan sien ek twee rye voetspore daar waar die pad maklik was. Daar waar die pad bitter moeilik was, is daar egter net een ry spore. God se spore, want dit is waar Hy my gedra het. Hoe dikwels gebeur dit nie dat ek voor ’n donkerte staan waarvoor ek nie kans sien nie. Daardie groot operasie wat vir my voorlê. Ek is bang en ek weet nie hoe gaan ek deur dit kom nie. Die troos is dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra. Wanneer ek terugkyk na daardie tye in my lewe besef ek hoe God my gedra het en dat Hy my nooit verlaat het nie.

Dit is eers wanneer ek besef hoe God my deur die donker tye in my lewe gedra het dat Rom. 8:28 werklik sin maak.

Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is.

Wanneer ek binne in die storm is dan sien ek nie altyd hoe God dit gebruik om te keer dat die bose sy doel daarmee bereik nie. Wanneer ek terugkyk dan sien ek dat ek nie alleen was nie, maar dat God daar was en dat Hy my nooit alleen gelos het nie. Ware vrede kom nie van die gebrek aan teenspoed nie, maar wel van die teenwoordigheid van God in my lewe.

Wat is die ergste wat met ’n mens kan gebeur in hierdie lewe? Dit is dat mens jou lewe verloor. Wat meer kan van jou gevat word as jou lewe? Die verdere troos wat ons hieruit put is dat selfs met ons dood die bose se nie sy doelwit bereik nie. In Gen. 2:17 hoor ons dat die dood die straf is vir die sonde. Jesus Christus het met sy opstanding die angel uit die dood gehaal soos ons in 1 Kor. 15:54b & 55 hoor

“Die dood is vernietig, die oorwinning is behaal.” “Dood, waar is jou oorwinning? Dood, waar is jou angel?”

Die dood wat die finale straf vir die sonde was gebruik God nou ten goede om elkeen wat in Jesus Christus glo finaal van die gevolge te verlos. Die dood hou vir die gelowige geen verskrikking in nie, maar is slegs ’n deurgang na ’n ewige heerlikheid saam met God.

Geliefdes, moenie moedeloos word oor al die swaarkry in hierdie lewe nie. Kyk terug en sien hoe God se genade u deur die swaar tye gedra het. Kyk vorentoe met verwagting na die teenwoordigheid van God in u lewe en na ’n ewigheid saam met God waar die gevolge van die sonde verby is. Doen dit met die verwagting dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra.

Amen

God is met ons wanneer dit goed gaan en Hy dra ons wanneer ons swaarkry

Gen. 39; teksverse Gen. 39 v 2 ; 20 en 21

13 Okt. 2013 GKE

Lof-Psalm Ps. 9 v 1 & 7 (OAB)

Na Wet Ps. 25 v 1 & 2 (OAB)

Na Gebed Ps. 30 v 1 (OAB)

Slotsang Ps. 34 v 1 , 2 & 5 (OAB)

Inleiding

Dinge werk in hierdie lewe werk nie altyd uit soos ons wil hê dit moet nie. Soms droom ons groot drome van wat ons in die lewe wil bereik en baie gevalle werk daardie droom nie uit nie. Hoe bly mens staande wanneer jou drome in skerwe by jou voete lê?

Wat het van Josef se drome geword? Hy het hierdie visie gekry dat hy ’n heerser gaan wees en waar staan hy nou? ’n Slaaf![1] Wat het hy nou eintlik gedoen om dit te verdien? Hy was wel bietjie grootpraterig en ja, hy het sekerlik sy broers geïrriteer met sy klikbek, maar is dit dan nou so erg? Elkeen van ons wat met boeties of sussies te doen het sal weet dat dit is wat boeties of sussies doen. Op ’n stadium dra hulle stories by ma of pa aan wat maar kon gebly het.

As ons mooi na die saak kyk dan sal ons sien dat Josef nie so sleg was nie. Hy was ’n gehoorsame seun wat sonder teenpraat sy pa se opdragte uitgevoer het. Verder was hy pligsgetrou ook. Sy pa het vir hom gesê om sy broers by Sigem te besoek. Toe hy hulle nie daar kry nie, het hy moeite gedoen om uit te vind waar hulle is. Hy het nie tou opgegooi nie. En wat het daarvoor gekry? Hy is as ’n slaaf verkoop. Ons kan ons maar net indink hoe bang en benoud hy moes gewees het. Dink maar net hoe dit vir ’n sewentienjarige seun moes gevoel het om alleen daar op die slawemark as slaaf verkoop te word. In Gen. 42 v 21 hoor ons hoe benoud hy was:

“Dit het ons nou van alles wat ons destyds ons broer aangedoen het. Ons het sy angs gesien toe hy ons om genade gesmeek het, maar ons het nie geluister nie.

Tog gaan dit nie net sleg met Josef nie. In Gen. 39 v 2 hoor ons:

² Die Here was by Josef en dit het baie goed gegaan met hom. Hy het in die huis van sy eienaar, die Egiptenaar, gebly. ³ Toe Potifar, Josef se eienaar, sien dat die Here by Josef is en dat die Here alles wat Josef aanpak, laat slaag

Dit het so goed gegaan dat Josef die hoofslaaf geword het in Potifar se huis. Josef was in beheer van die hele huishouding en die Here het die huishouding geseën. Ek skat as mens ’n slaaf moet wees dan is dit nogal waar mens wil wees.

En net toe dit begin goed gaan met Josef kom die volgende probleem. Potifar se vrou begin by hom aanlê. Ten spyte daarvan dat hy op ’n mooi manier vir haar gesê het dat dit verkeerd is, het sy aangehou daarmee. (Vgl. Gen. 39v10)

Sy het dag vir dag by Josef aangehou, maar hy het bly weier om by haar te gaan slaap.

Arme Josef. Hy is al weer onskuldig in die moeilikheid want die uiteinde daarvan is dat Potifar se vrou hom aangekla het. Weereens het sy kleed hom in die moeilikheid laat beland net soos die vorige keer wat sy jas wat sy pa vir hom gegee het hom in die moeilikheid by sy broers laat beland het, het sy jas wat Potifar se vrou gegryp het, weereens gesorg dat hy in die moeilikheid is.

Genadiglik spring hy weereens die dood vry, want vir so ’n oortreding het ’n slaaf in daardie tyd die doodstraf gekry. Tog word Josef net in die tronk gegooi. Wat ’n droewige situasie is dit nie geliefdes? Hier sit Josef in die tronk. Net toe dit lyk of dit beter begin gaan tref die ongeluk hom ten spyte daarvan dat hy alles in sy vermoë gedoen het om reg op te tree. Hierdie teks gedeelte word dikwels voorgehou as ’n voorbeeld hoe om seksuele versoekings te weerstaan. Moenie toegee nie, vlug weg daarvan. En ja, ons moenie toegee aan seksuele versoekings nie, maar wat het dit vir Josef in die sak gebring? Tronkstraf en amper weer doodgemaak!

Hoe dikwels gaan dit nie maar met ons ook so nie geliefdes? Hoeveel keer het dit nie al gebeur dat ’n persoon wat ongerymdhede aan die lig bring sy werk verloor nie. Die eerlike persoon word gestraf en die oneerlikes leef maar net lekker voort! Ek is seker dat elkeen van ons al ’n soortgelyke ondervinding gehad het. Ek tree reg op en op die uiteinde word ek as die skuldige gebrandmerk. Potifar se vrou kom skotvry daarvan af en arme Josef moet in die tronk gaan sit! Hy kon homself nie verdedig nie. Onthou hy was ’n slaaf en slawe het geen regte gehad nie. Dit sal nie eens gehelp dat hy sy onskuld probeer bewys nie, want wie gaan nou die woord van ’n slaaf glo? Dit was sy woord teen die vrou van die hoof van die koninklike lyfwag. Hy het nie eens ’n kans gekry om sy kant van die saak te stel nie. Hy is summier net in die tronk gegooi!

En dan hoor ons die wonderlike troos van die Here in Gen. 39 v 20 en 21:

²⁰ ........... Terwyl Josef daar in die tronk was, ²¹ was die Here by hom, en Hy het Josef sy troue liefde laat ondervind

Toe hy ’n slaaf was het ons ook gehoor dat die Here by Josef was (Gen. 39 v 2). Nou kom daar ’n ekstra versekering by. “Hy het Josef sy troue liefde laat ondervind.” Dit is moeilik om die Hebreeuse woord wat met troue liefde vertaal is ten volle in een woord in Afrikaans uit te druk. In die ou Afrikaanse vertaling is dit met goedertierenheid vertaal. Dit kan ook met troue verbondsliefde vertaal word omdat dit daarop dui dat dit liefde is wat die Here Homself voorgeneem het om te betoon. Dis ’n verpligting wat Hy op homself geneem het en dat Hy vasbeslote is om na te kom. Dit is voorwaar ’n besondere liefde en sorg wat die Here hier aan Josef bewys.

Hier in Gen. 39 kry ons tot vier keer die versekering dat die Here by Josef was. Dit is egter belangrik dat ons moet let daarop dat die Here hom nie uit die omstandighede geneem het nie. Hy was nog steeds ’n slaaf en nadat hy in die tronk gegooi was het hy steeds in die tronk gebly. Wat God wel gedoen het was om die omstandighede draaglik te maak. Josef het die hoofslaaf geword en in die tronk het die tronkbewaarder hom in beheer geplaas van al die gevangenes. As ons na die uiteinde van die verhaal kyk dan sien ons hoe God Josef se omstandighede gebruik het om Josef op te lei vir die groot taak wat vir hom voorgelê het. As slaaf daar in Potifar se huishouding en daar in die tronk het Josef die nodige vaardighede aangeleer sodat hy in staat kon wees om Egipte onder die Farao te regeer.

Die Here was met Josef. Die Here is met ons ook. In Mat. 1 v 23 sê die Here vir ons:

“Die maagd sal swanger word en ’n Seun in die wêreld bring, en hulle sal Hom Immanuel noem.” Die naam beteken God by ons.

Jesus Christus het as mens aarde toe gekom. Hy het ’n vervloekte kruisdood gesterf en bange Godverlatenheid verduur sodat ons nooit weer deur God verlaat sal word nie. Na sy hemelvaart het Hy die Heilige Gees in sy plek as Trooster en Helper gestuur sodat ons nooit weer alleen sal wees nie.

Soms beland ons ook onverdiend in die tronke van die lewe. Ek sit in ’n doodloopstraat by my werk. My drome lê aan skerwe en niks wil uitwerk nie. ’n Huwelik wat nie wou werk nie. Hier sit ek eensaam en alleen op my oudag met my kinders wat ver van my af is. Die Here is met ons geliefdes. Hy neem ons nie noodwendig uit die omstandighede uit, maar Hy dra ons daardeur. Alhoewel Josef in beheer geplaas is van die gevangenis, was hy nog steeds in die tronk. Hy is as sewentienjarige seun vir ’n slaaf verkoop toe en hy het eers op dertigjarige ouderdom uit die tronk gekom.

Die Here haal ons nie noodwendig uit slegte omstandighede uit nie, maar Hy dra ons daardeur na iets beter. Soms kan dit ’n lang tyd neem, maar ons weet dat God besig is om ons voor te berei vir iets beter. In sommige gevalle is die iets beter eers in die volgende bedeling wanneer ons ewig saam met God gaan wees sonder hartseer, trane pyn of dood. Daarom geliefdes, hou vas aan die hoop want ons weet dat God met ons is wanneer dit goed gaan en dat Hy ons dra wanneer ons swaarkry.

Amen

---

[1] (Gen. 39v1) Potifar, ’n amptenaar van die Farao en hoof van die lyfwag, ’n Egiptenaar van geboorte, het vir Josef by die Ismaeliete gekoop wat hom Egipte toe gevat het.