Prys die Here op jou pelgrimstog deur die lewe

 

Skrif: Psalm 134

¹'n Pelgrimslied.

Kom, prys die Here,

julle almal wat Hom dien,

julle wat in die nag in die tempel van die Here staan!

²Hef julle hande in gebed op na die heiligdom 

en prys die Here!

³Mag die Here jou seën uit Sion,

Hy wat hemel en aarde gemaak het.

 

Sing Ps. 146-1 v 1

Wanneer ons met die dood van ’n geliefde gekonfronteer word, word ons tot stilstand geruk. Dit konfronteer jou met ʼn onomkeerbare onherroeplike situasie wat nie een van ons kan verander nie. Mens begin as te ware met ’n nuwe hoofstuk in jou lewe. In Psalm 134 sê die Here vir ons hoe ons in hierdie nuwe hoofstuk moet voortgaan.

Psalm 134 is die laaste van ’n versameling van vyftien Psalms (Psalms 120 – 134) wat tradisioneel deur Joodse pelgrims gesing is terwyl hulle na Jerusalem gereis het vir godsdienstige feeste.

Die reis na Jerusalem was ’n moeisame reis deur bergpasse heen waar strykrowers dikwels die reisigers voorgelê het en daarom het die pelgrims ook in groepe saamgereis vir veiligheid.

Psalm 134 was dan ook die lied wat hulle gesing het wanneer hulle laat middag hulle bestemming bereik het.

In Ps. 134:1 is die oproep om die Here te prys.

Wanneer ons terugkyk na hierdie pelgrimsliedere dan sien ons al die redes waarom hulle die Here moes prys.

ð  Psalm 120:1-7; vertel van verlossing van wrede vyande;

ð  Psalm 121:1-8; van God se voortdurende bewaring van sy volk;

ð  Psalm 122:1-9; van vreugde en vreugde wat verwesenlik word in die aanbidding van die Here;

ð  Psalm 123:1-4; van voortdurend op God wag in tye van benoudheid;

ð  Psalm 124:1-8; van verlossing van wrede vyande;

ð  Psalm 125:1-5; van ervaring van God se beskermende sorg;

ð  Psalm 126:1-6; van die vreugde van God se verlossing;

ð  Psalm 127:1-5; van die Here alleen as ons vaste Bewaarder;

ð  Psalm 128:1-6; van God se genade en goedheid waarmee Hy ons seën;

ð  Psalm 129:1-8; van baie verdrukkinge, maar van bewaring in almal;

ð  Psalm 130:1-8; van hoe God se seën mens ophef;

ð  Psalm 131:1-3; van die siel wat in die vrede van God bewaar word;

ð  Psalm 132:1-18; van die voorspoed van die Kerk; en

ð  Psalm 133:1-3 van haar eenheid; en nou in

ð  Psalm 134:1-3 is daar, soos dit ook al mag wees, die bevel om die Here te loof.

Prys die Here vir sy genade, hulp, verlossings, en onuitspreeklike seëninge wat Hy tot dusver gegee het.

Hierdie pelgrimstog wat hulle onderneem het, was nie net ’n fisiese reis om van punt A na punt B te kom nie. Dit was ook ’n geestelike reis.

Die dood van ’n geliefde bring mens tot stilstand. En wanneer mens terugdink oor hul lewensreis saam, dan kan mens nie anders as om die Here te prys vir al die seëninge wat Hy op daardie reis verskaf het nie. Kyk terug na die goeie herinneringe van die Here se seën, wat die Here vir julle gegee het, toe julle saam op daardie lewensreis was.

In Ps. 134:1 hoor ons :

Kom, prys die Here,

julle almal wat Hom dien,

julle wat in die nag in die tempel van die Here staan!

Die oproep om die Here te prys word gerig aan almal wat die Here dien en ook aan hulle wat in die nag in die tempel diens gedoen het.

Wat die Here ook hier vir ons sê, is hoe om deur die donker tye op die pad vorentoe te kom. Wanneer die pad te swaar raak, prys die Here.

In Habakuk 3:17-19 hoor ons:

¹⁷Al sou die vyeboom nie bot nie

en daar geen druiwe aan die wingerde wees nie,

al sou die olyfoes misluk

en die lande geen oes lewer nie,

al sou daar geen kleinvee in die kampe meer wees nie

en die beeskrale sonder beeste wees,

¹⁸nogtans sal ek in die Here jubel,

sal ek juig in God, my Redder.

¹⁹Die Here my God gee vir my krag.

Hy maak my voete soos dié van 'n ribbok,

op hoë plekke laat Hy my veilig loop.

Prys die Here vir sy liefde en die wete dat Hy ons nooit alleen laat nie.

In Ps. 134:2 hoor ons hoe ons dit moet doen

Hef julle hande in gebed op na die heiligdom

en prys die Here!

Die Here beloof ons op soveel plekke in sy Woord dat daar waar jy God opsoek, Hy jou ook sal opsoek.

Ons hoor byvoorbeeld In 2 Kron. 15:2:

As julle by die Here is, sal Hy by julle wees; as julle na Hom vra, sal Hy Hom deur julle laat vind; maar as julle Hom verlaat, sal Hy julle verlaat.

Nader tot die Here in gebed en luister na sy troos wat Hy vir ons in sy Woord gee. Hef jou hart in gebed op na die Here toe. Bring jou sorge en hartseer, jou seerkry en pyn na Hom toe en ervaar sy troos.

In Ps. 134:3 hoor ons wat gebeur wanneer ons die Here prys:

Mag die Here jou seën uit Sion,

Hy wat hemel en aarde gemaak het.

Wanneer ons die Here prys en wanneer ons tot Hom nader, seën Hy ons. Hy seën ons met die troos dat Hy altyd daar sal wees en dat Hy ons sal dra deur die donker swaarkry tye.

Hy seën ons met die sekere wete dat elkeen wat in geloof vashou aan die soen verdienste van Jesus Christus aan die kruis en sy oorwinning oor die dood met sy opstanding, die ewige lewe sal beërwe. Wat ’n seën en troos is dit nie om te weet dat wanneer jy op die einde van jou lewensreis hier op aarde kom, dit nie die einde is nie.

Daardie geweldige troos om te weet dat jou dood ’n heerlike deurgang na die ewigheid saam met God is. Om ewig saam met God te wees, waar daar geen hartseer, smart, pyn of dood meer sal wees nie.

Die Here het ons tot hiertoe gebring. Hoe gaan ons nou hiervandaan verder?

Hou in geloof vas aan Jesus Christus as jou enigste Verlosser en Saligmaker. Kyk terug na die seëninge wat die Here vir ons alreeds gegee het op ons lewensreis en prys Hom daarvoor. Nader tot Hom in gebed en soek sy teenwoordigheid vir die pad vorentoe en weet dat Hy jou sal seën.

Prys die Here op jou pelgrimstog deur die lewe.

Amen

Antwoord met Ps. 134-1 v 4

Laat Heer u seën op ons daal,

U guns uit Sion ons bestraal!

U wat beveel en dit geskied,

Wil Heer, u seën oor ons gebied!

Sing van die Here se liefdesdade

 Ps. 89 v 2 - 3

Ek sal altyd sing van die Here se liefdesdade, sy trou verkondig aan komende geslagte. Ek sê: “U liefde en u trou wankel nooit, dit hou vir altyd stand in hemel en op aarde.”

This devotional is also available in English 

Hierdie Psalm is 'n gedig van Etan die Esragiet en die grootste deel van sy gedig bestaan uit 'n lofsang vir die Here. Dit is wat dit beteken om die Here te aanbid, lofsang tot sy eer.

 Mens sal nou dink (met reg ook) dat ons die Here moet aanbid, loof en prys omdat Hy ons so ryklik seën. Maar as ons so deur die Psalms blaai, dan sien ons dat dit nie net in tye van voorspoed is dat die Psalmdigters die Here loof en prys nie. Dit is juis ook in tye van hul diepste nood dat hulle die Here met lofprysing aanbid.

 Daar is 'n baie goeie rede daarvoor. Hierdie lofprysing gaan nie daaroor sodat die Here goed moet voel oor Homself nie. Hy het nie ons lofprysing en aanbidding nodig nie. Ons het dit wel nodig, net soos wat ons die lewensasem nodig het wat ons aan die lewe hou.

 Mens sal nou wel kan redeneer dat dit moeilik is om die Here te loof en te prys wanneer dit swaar met jou gaan en dit is so, dit is nie altyd maklik nie. Dit is veral moeilik, bykans onmoontlik wanneer jy net teen jou omstandighede wat jou so platdruk vaskyk.

 Die Here nooi jou uit om verby dit te kyk na Hom wat iets daaraan kan doen en wat jou daardeur kan dra. Wanneer jy die Here loof en prys midde in jou swaarkry, dan sien jy waar jou redding lê.

 Sing van die Here se liefdesdade want dit herinner jou van wie jy op staatmaak om jou te red. Dan kom jy ook op daardie punt om te sê: “wys my hoe groot jou probleem is, dan wys ek jou (deur my lofprysing en aanbidding) van hoe groot die Here is op wie ek staatmaak om my deur my swaarkry tye te help.”

 Onthou egter, dat jy net kan sing van die Here se liefdesdade wanneer jy in Jesus Christus glo. Wanneer jy jou voor Hom verootmoedig en glo dat net Hy jou van jou sonde en elende kan red.

 Sing van die Here se liefdesdade en leef vanuit sy genade.

Amen

Waar vind jy skuilplek wanneer die lewensstorms dreig om jou te oorweldig?

Datum: 8 Mar. 2020 GKE

Lees:       Ps. 46

Teksvers: Ps. 46 v 11

Waar vind jy skuilplek wanneer die lewensstorms dreig om jou te oorweldig? Dwarsdeur die eeue het gelowiges hul troos in die Psalms gevind. Ons bely dat die Bybel die Woord van God is waarin Hy met ons praat. In die Psalms vind ons ook die stem gelowiges wat God antwoord by monde van die Psalmdigters.

In die Psalms word gelowiges se diepste emosies en versugtinge verwoord. Ons hoor hoe hul God loof en prys, maar ons hoor ook hoe hulle, hul diepste smart en vertwyfeling teenoor God uitstort. In die Psalms word God se Woord persoonlik, intiem, naby.

Ook hier in Psalm 46 vind ons 'n geweldige troos wat God se teenwoordigheid in jou lewe 'n werklikheid maak. Dit is een van die Sionsliedere. Psalms 46, 48, 76, 87 en 122 vorm deel van hierdie groep Psalms. Die tema van hierdie groep Psalms is die sentrale plek van Jerusalem in die volk se godsdiens en God se redding en bystand aan sy volk in hulle geskiedenis.

In Psalm 46 hoor ons dan ook hierdie lofsang wat verwoord hoe God sy volk beskerm en dat hulle veilig is by Hom. Die eerste reël van die berymde Psalm sê dit dan ook so treffend:

       God is 'n toevlug in die nood....

Hier teen die einde van die Psalm in vers 11 vind ons egter 'n reël wat so half in kontras is met die res van die lofsange in die Psalm:

Bedaar en erken dat Ek God is, hoog bo die nasies,

hoog bo die aarde.

In al die verse behalwe in vers 11 is dit die gelowige wat aan die woord is, maar hier in vers 11 praat God. Dit klink so amper asof Hy vermaan. Dit klink asof dit by 'n Psalm hoort waar die gelowige sy bekommernis en angs teenoor die Here bekla.

In hierdie antwoord van die Here spreek Hy 'n baie belangrike saak aan. Wanneer dit swaar gaan sal gelowiges dikwels bely dat God almagtig is en dat Hy in beheer is. Die probleem kom egter in by wat ek in my hart voel. Hier diep binne in my twyfel ek of God Homself regtig bemoei met my probleme. Ek is angstig en die bekommernis vreet my op.

'n Ander probleem is dat ons dikwels in ons versugtinge by die Here aandring dat Hy die moeilike tye van ons moet wegneem. Dat Hy die gesukkel met die finansies moet laat ophou. Dat Hy asseblief tog hierdie siekte moet wegneem.

Soms doen die Here dit ook inderdaad en neem Hy die oorsaak van my kommer weg en verander die situasie. Dit is egter ook so dat Hy baiekeer nie die probleem wegneem nie en dit juis dan dat die kommer ons begin opvreet.

Dink daaraan. Daar is een of ander omstandigheid in u lewe wat u bekommer en angstig maak. Elkeen van ons weet maar alte goed wat dit vir ons persoonlik is. En nou lees u Psalm 46.

God is vir ons ’n toevlug en ’n beskerming;

Hy was nog altyd bereid om te help in nood.

Hoe vind u troos in die woorde?

Kan u met eerlikheid saam met die Psalmdigter sê?

Daarom is ons nie bang nie, al gee die aarde pad,

al skuif die berge tot in die dieptes van die see,

al druis en skuim die waters van die see,

al skud die berge deur sy onstuimigheid.

Kan u met eerlikheid sê “daarom is ek nie bang nie?”

Die probleem is dat as u dit nie met eerlikheid kan sê nie, dan is daar geen troos in hierdie Psalm nie! Dan is dit eintlik maar net leë woorde.

Daarom is vers 11 so 'n belangrike deel van hierdie Psalm. Luister mooi na wat die Here antwoord op die lofsange van die Psalmdigter:

Bedaar en erken dat Ek God is, hoog bo die nasies,

hoog bo die aarde.

Die Hebreeuse woord wat met bedaar vertaal is, beteken letterlik, “los dit, laat gaan, hou op daarmee.”

Wat sê die Here hier vir ons? Hy sê vir ons “los jou bekommernis, laat dit gaan, hou op om te bekommer, bedaar nou.” Hy sê dat Hy as almagtige ware God ook jou bekommernisse kan hanteer.

En dan voeg Hy by “erken dat Ek God is, hoog bo die nasies,

hoog bo die aarde.” Hy sê vir ons dat Hy almagtig is. Hy is die enigste ware God wat die hemel en die aarde uit niks geskep het.

Daarom antwoord die Psalmdigter ook in vers 12 met:

Die Here, die Almagtige, is by ons,

die God van Jakob is vir ons ’n beskutting.

Kan u saam met die Psalmdigter bely dat die Here die Almagtige by u is? Hoekom sou ons dit kon sê? Op grond waarvan sal ons so 'n aanspraak kon maak?

Jy kan so 'n aanspraak maak op grond van God se liefde want Hy sê vir ons in Joh. 3 v 16-18:

“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê. God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word. Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.

Glo jy dat God jou so lief het dat Hy sy enigste Seun gestuur sodat jy die ewige lewe kan hê?

Geliefdes as jy dit glo, dan is die woorde van Psalm 46 nie maar net leë woorde nie. Dan kan jy met oortuiging sê dat God vir jou ook 'n toevlug in die nood is want die verhouding tussen jou en God wat as gevolg van sonde gebreek was, is nou herstel. Jy mag nou vir God sê Vader en daarom vertrou jy Hom ook.

Jy vertrou dat selfs as Hy jou nie uit die situasie haal wat jou so bekommer nie, dat Hy jou ook nie in die steek sal laat nie. Jy vertrou dat Hy jou daardeur sal dra selfs as die aarde pad gee en die berge tot in die dieptes van die see skuif, selfs al druis en skuim die waters van die see en al skud die berge deur sy onstuimigheid.

Jy vertrou dat God jou deur die lewensstorm sal dra wat hier om jou woed. Jy vertrou dat Hy jou sal dra deur die moeilike finansies. Jy vertrou dat Hy die pad saam met jou sal stap deur die siekte heen. Jy glo dat Hy daar is vir jou.

Jy glo dat selfs die dood jou nie van die liefde van Christus sal skei nie en dat die dood daarom vir jou geen verskrikking inhou nie.

Geliefdes, weet dat God vir jou 'n toevlug in die nood is. Weet dat Hy jou nooit in die steek sal laat nie. los daarom jou bekommernis, laat dit gaan, hou op om te bekommer, bedaar nou, want die Here die Almagtige is by jou. Die God van Jakob is vir jou 'n beskutting.

Amen