Wys tans plasings met die etiket vertrou op God. Wys alle plasings
Wys tans plasings met die etiket vertrou op God. Wys alle plasings

30 September 2018

Is daar hoop midde in lyding?

Job Preek 4

30 Sep. 2018 

Job 38:1-12; 39:34-38 & 42:1-6


Teksverse: Job 38:4; 42:5


Ons is vandag by ons vierde preek uit Job oor moeilike lewensvrae waarop daar nie altyd maklike antwoorde is nie. In die eerste preek het ons gehoor dat jy nie ʼn mooiweersgelowige moet wees nie. Dien God vir wie Hy is en nie vir dit wat jy van Hom ontvang nie.

In die tweede preek het ons gehoor dat ons nie altyd weet hoekom daar slegte dinge oor ons pad kom nie. Wat ons wel weet is dat God daar is en dat Hy ons nooit in die steek sal laat nie.

In die derde preek het ons stilgestaan by wat die Here van ons verwag wanneer ons ly. God verwag dat ons Hom sal vertrou. Dat ons dankbaar moet wees in tye van voorspoed en geduldig in tye van teëspoed.

In die vierde preek staan ons stil by die vraag: 
“Is daar hoop midde in lyding?” 

Hoop is die een ding wat jou staande hou wanneer lyding oor jou pad kom. Hoop maak dit moontlik om die lewe in die oë te kyk en die pad enduit te stap. Job wys vir ons dat ongeag jou omstandighede daar altyd hoop is wanneer jy die pad saam met God stap.

Job is nie ʼn maklike boek om te lees nie. Hebreeuse poësie is nie maklik nie, veral nie as dit in ʼn verhaal gebruik word nie. Na die inleiding waar ons hoor van die rampe wat Job getref het, vind daar ʼn uitputtende tweegesprek tussen Job en sy vriende plaas wat vir 35 hoofstukke aanhou.

Dis ʼn gesprek wat al in die ronde gaan sonder dat daar enige antwoorde kom oor Job se rampe. Wat dit vir ons sê is dat die menslike deelnemers absoluut geen antwoorde het vir Job se probleem nie, maak nie saak hoe lank hulle daaroor praat nie.

Dit is eers wanneer God tot die gesprek toetree dat daar antwoorde kom, maar tog is dit nie die antwoorde wat ons verwag nie. Op die oog af klink dit of die vrae wat God aan Job oor sy skepping vra nie eintlik vir Job nuwe inligting gee nie.

Die gesprek bevestig wel God se onbeperkte mag en wysheid, maar dit is nie iets wat Job alreeds geweet het nie. Dieperliggend spreek God Job se twyfel dat God nie regverdig is nie aan. In Job 38:4-7 hoor ons:
Waar was jy toe Ek die aarde se fondamente gelê het?
Praat as jy die antwoord het. Wie het die aarde afgemeet?
Weet jy dit? Wie het ’n maatlyn oor hom gespan?
Waarop is sy voetstukke neergesit?
Wie het hom aanmekaargesit daardie oggend toe die sterre
saamgesing het en al die hemelinge gejubel het?

Hier beskryf die Here die vestiging van die aarde op so ʼn manier wat Job se aanklag teëspreek dat die wêreld in chaos ontaard en dat die bose die oorhand gekry het.

Job is so vasgevang in sy pyn dat hy net die negatiewe raaksien. Is dit nie maar ook dikwels met ons die geval nie? Ons raak so oorweldig deur ons omstandighede dat alles net verkeerd en lelik is. Ons raak so vasgevang in die negatiewe dat ons naderhand glad nie meer raaksien wat goed en mooi is nie.

Die beskrywing van die see in Job 38:8-11 is besonders treffend.
Wie het die see opgedam toe hy begin uitborrel het?
Ek het hom met wolke bedek, hom met donkerte toegemaak.
Ek het vir hom perke gestel, hom agter slot en grendel gesit.
Ek het gesê: ‘Tot hiertoe mag jy kom, nie verder nie;
hier is die grens van jou magtige golwe.’
Die see is simbolies van chaos en boosheid. God is beheer van die see en Hy stel die perke. God het die boosheid oorwin.

Deur sy lyding het Jesus die mag van die boosheid gebreek. Hierin lê die groter hoop. Wanneer Jesus weer kom op die wolke gaan Hy die boosheid en lyding wat daarmee gepaard gaan finaal verban. In ʼn sekere sin deel ons met ons lyding in Jesus se lyding en daarom deel ons ook in sy oorwinning oor die boosheid.

Ons is nie maar net aan die noodlot uitgelewer is nie. Ons is nie op ʼn vliegtuig sonder ʼn loods nie. God is in beheer. Hy word nie onkant gevang nie. Dit is ʼn hoop waaraan ons vashou.

Die sekerheid dat God alles kan doen en dat sy raadsplan nie gekeer kan word nie is die hoop en troos wat ons nodig het midde in lyding. God laat nie maar alleen net lyding toe nie. Hy beheer dit. Hy laat nie toe dat lyding sy bose doelwitte bereik nie. Hy buig dit om sodat alles ten goede meewerk. God wat weet hoe om boosheid te gebruik om op die uiteinde sy doelwitte van goedheid te bereik, sal ook die donkerste lyding in my lewe gebruik om alles vir my ten goede te laat meewerk.

in Job 42:5 hoor ons:
Tot nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê,
maar nou het ek U self gesien,
Job bely dat hy God op ʼn heel nuwe wyse leer ken het. Hy het in die verlede gedink hy ken God, maar toe besef hy dat hy net van God geweet het. Nou egter, het hy God persoonlik leer ken. Job bevestig dat sy verhouding met God heeltemal anders is as enige ander verhouding wat hy met mense het. Sy verhouding met God is kosbaarder as enigiets anders in sy lewe.

God gebruik lyding om jou nader aan Hom te bring. Wanneer jy ly en nie antwoorde kry oor hoekom nie, maar nogtans vashou aan jou verhouding sal jy ook God op ʼn heel nuwe manier leer ken.

Die hoop midde in lyding is dat God ʼn werklikheid word in jou lewe. Deur jou geloof in Jesus Christus leer jy om God te vertrou, selfs wanneer die lewe om jou deurmekaar is en jy nie verstaan hoekom nie. God word ʼn konkrete werklikheid en ʼn anker wat sin aan jou lewe gee.

Ons kry dikwels nie antwoorde op ons hoekom vrae nie. Job moes in die kookpot beland om getoets te word of hy opreg lewe ter wille van God. Hy moes leer om opnuut weer te sê: “Laat U wil met my geskied.”

Glo dat jou lewe in die hand van God is en berus daarin. Laat jou gebed ook wees “Laat U wil met my geskied.” Jou lewe word nie deur die noodlot bepaal nie, maar deur jou persoonlike verhouding met God.

Amen


10 Julie 2016

Moenie toelaat dat bekommernisse jou lewensvreugde steel nie




Sondag 10 Jul 2016 GKE
Mat 6:24 – 34 Teksv. Mat 6:25 Moet julle nie bekommer oor julle lewe en Mat 5:3

Sing
Ps. 46-1 v 1 & 6
Lied 292 v 1 & 2 Jou Enigste Troos
Ps. 42-1 v 1 & 7

Sb 17-1 v 1 – 6























Bekommernis. Wie van ons kan sê dat ek nog nooit bekommerd was nie? Om te bekommer is ’n eg menslike eienskap. Elkeen van ons is bekommerd tot een of ander mate oor die lewe. Oor die algemeen is ons bekommernisse nie van so aard dat dit beheer van ons lewens neem nie. Daar kom egter situasies in die lewe waar bekommernis jou hele bestaan oorheers en jy naderhand absoluut lamgelê word daardeur, want kommer is absolute negatiewe energie wat jou liggaam behoorlik afbreek.

Kommer is die vrees wat jou lamlê dat die slegste moontlike uitkoms waar gaan word. Die saak waaroor jy bekommer oorheers naderhand al jou gedagtes en dit keer dat jy op enigiets anders kan konsentreer. Kommer kan selfs ’n negatiewe uitwerking op jou verhouding met die mense om jou hê. Ten diepste beïnvloed dit jou verhouding met God negatief sodat jy naderhand nie meer op God vertrou nie.

Kommer moet egter nie met besorgdheid of voorsorg verwar word nie. Besorgdheid is positiewe energie waar jy beplan vir gebeurlikhede. Teenoor kommer wat jou lamlê spoor voorsorg of besorgdheid jou tot positiewe aksie aan. Kommer se dryfveer is vrees en angs terwyl voorsorg en besorgdheid deur vertroue gemotiveer word. Dit is goed om te beplan vir wat voorlê want dit help jou om na te dink oor jou doelwitte en die maniere waarop jy hulle kan bereik met die wete dat jy op God kan vertrou. Selfs wanneer dinge nie altyd uitwerk soos jy beplan nie vertrou jy steeds op God dat Hy vir jou sal sorg.

In ons teksgedeelte leer die Here ons om nie toe te laat dat bekommernisse ons lewensvreugde steel nie. As jy die gedeelte net oppervlakkig lees kan jy maklik tot die verkeerde gevolgtrekking kom dat jy maar net op die verhewe dinge moet konsentreer en die res sal vanself kom. Dit gebeur juis wanneer jy voorsorg met kommer verwar. Jesus sê nie hier dat ons nie voorsorg hoef te tref nie. Nee dit moet ons doen want Hy leer ons ook baie spesifiek, wie nie saai nie sal ook nie oes nie.

Wat Hy ons wel hier leer is dat ons, ons nie moet bekommer nie. Ons moenie so in die geskarrel om ’n dak oor jou kop te kry en kos op die tafel kry, vasgevang word dat ons die lewe mis nie. ’n Lewe saam met God waarin ons ook die geestelike dimensie van ons bestaan kan geniet. Dit wat eintlik sin en betekenis aan die lewe gee. Die probleem kom in wanneer daar ’n oordrewe fokus op besittings is. Wanneer mens so op die materiële aspekte van die lewe gefokus is dat jy nie by God uitkom nie.

Jesus gebruik hier twee beelde. Net soos ons hemelse Vader vir die voëls sorg, sal Hy ook vir ons sorg. Die lelies van die veld wat van verbygaande aard is, versier God met soveel prag dat dit selfs mooier is as die prag van Salomo. As God soveel sorg vir sulke tydelike goed het soos veldblomme, sal Hy sekerlik vir ons ook sorg.

Hoe kom ons vry van lewensangs en die bekommernisse van die lewe? Jesus antwoord in Mat 6:33:
beywer julle allereers vir die koninkryk van God en vir die wil van God, dan sal Hy julle ook al hierdie dinge gee.

Wat beteken dit om jouself vir die koninkryk van God te beywer? Jesus begin die bergrede waarvan hierdie gedeelte oor bekommernis deel is met (Mat 5v2)
“Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is,
want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.
 
In die Bergrede wat ons in Mat 5 tot 7 vind, hoor ons hoe volgelinge van Jesus moet leef. Die lewens van burgers van die Koninkryk van God lyk radikaal anders die lewens van ongelowiges. Hier hoor ons hoe anders dit is soos ons byvoorbeeld in Mat 6:31 - 33 hoor:
“Julle moet julle dus nie bekommer en vra: ‘Wat moet ons eet of wat moet ons drink of wat moet ons aantrek?’ nie. Dit is alles dinge waaroor die ongelowiges begaan is. Julle hemelse Vader weet tog dat julle dit alles nodig het. Nee, beywer julle allereers vir die koninkryk van God en vir die wil van God, dan sal Hy julle ook al hierdie dinge gee.
Burgers van God se Koninkryk weet dat God vir hulle sal sorg en dat hulle daarom geen bekommernis daaroor hoef te hê nie.

Die sleutel hoe mens daarby uitkom lê daarin dat jy moet verstaan dat jy geheel en al alleen van God afhanklik is. Wanneer jy jou desperate nood vir God leer ken en jou totale gebrek aan eie geestelike gawes verstaan, dan begin jy leef uit God se genade.

In Mat 5:3 staan daar letterlik “Salig is die wat arm van gees is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemele.” Dit gaan nie hier armoede in die tradisionele sin nie, nie oor ’n gebrek aan besittings en middele nie. Dit gaan oor die wete dat ek geestelik bankrot is voor God. Dat ek in myself niks het wat ek God kan bied nie. Die besef dat ek totaal van Hom afhanklik is.

Wanneer ek dit verstaan, dan sal ek ook begin om God se liefde te verstaan. Kyk wat het Jesus aan die kruis vir my gedoen. As Hy bereid was om sy lewe vir my op te offer dan moet ek tog baie kosbaar vir God wees. Wanneer ek God se liefde verstaan sal ek ook verstaan dat Hy vir my sal sorg. Sal ek verstaan dat Hy my nooit alleen sal laat nie. Sal ek verstaan dat Hy in alles by my sal bly, my fisiese versorging, in siekte, by die werk, in alles fisies en geestelik. Sal ek verstaan dat ek totaal en al van Hom afhanklik is en dat alles wat ek het uit sy liefdevolle Vaderhand kom.

Dit bring ’n dieper perspektief op God se liefde wat ons onder andere ook in Joh. 3:16 hoor:
God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Glo jy dit? 

As jy dit glo dan sal jy ook glo dat God net jou beste belange op die hart dra en dat jy Hom kan vertrou om in alles vir jou te sorg.

Moet daarom nie toelaat dat bekommernisse jou lewensvreugde steel nie. God sal in alles vir jou sorg.
Amen


03 Julie 2016

Die HERE hou ons vas, veral wanneer ons deur ’n vuuroond moet gaan


3 Jul 2016 GKE
Skriflesing - Dan. 3 
Teksverse - Dan. 3:17-18
Sing    Lofsang:  Ps. 31-1 v 1 & 3
           Na wet:    Ps. 103-1 v 2      
           Na gebed Ps. 33-1 v 5 & 6
           Slotsang  Sb 14-2 (Al sou die vyeboom nie bot nie)
Inleiding
Word u ook soms moedeloos oor die uitdagings wat ons in die gesig staar? Ons word soms moedeloos oor die uitdagings wat ons in die gesig staar. Waar die kerk op ’n stadium ’n baie belangrike deel van die samelewing uitgemaak het, word die invloed van die kerk al hoe kleiner. Verder is daar al hoe meer onrus wat in die land aan die broei is soos die geweldadige betogings in die aanloop van die komende verkiesing.

Op persoonlike vlak gaan dit nie veel beter nie. Dit raak deesdae ’n stryd om te oorleef met brandstofpryse en kragtariewe wat die hoogte inskiet om van kospryse nie eens te praat nie. Dan kom daar ook nog ander probleme wat baie van ons tref soos siektes, huwelike wat verbrokkel en nog vele meer. As ons so na ons samelewing van vandag kyk, dan moet ons erken dat dit maklik is om moedeloos te raak!

Daniel se drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego, was ook in ’n situasie waar hulle maklik moedeloos kon word. Hulle was van die eerste ballinge wat in 605vC uit Jerusalem deur koning Nebukadneser van Babel weggevoer is. In hierdie verhaal van Daniel se drie vriende in Daniel 3 hoor ons hoe Koning Nebukadneser ’n groot beeld gemaak het wat met goud oorgetrek was. 


Hy het ’n wet uitgevaardig dat almal voor die beeld moet buig en dit aanbid. Daniel en sy drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego weier egter om te buig en die beeld te aanbid. 


Sadrag, Mesag en Abednego word by die koning verkla wat daartoe lei dat hulle in ’n baie warm vuuroond gegooi word. 


Sadrag, Mesag en Abednego kom egter niks oor nie! Saam met hulle is ’n engel wat hulle beskerm. So word hulle gered uit die vuur, hulle klere is nie eens gebrand en een van hulle ruik na rook nie.

In hierdie verhaal waar Daniel se drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego voor die keuse te staan gekom het of hulle sou buig of nie voor die goue beeld wat koning Nebukadneser opgerig het, leer ons hoe God sy kinders beskerm in tye van krisis. Al wat Hy van ons verwag is getrouheid. 

Die wyse waarop ons te midde van beproewings leef dra dikwels ’n boodskap uit na ander sodat dit hulle oë kan open om God raak te sien. Die twee hoofsake wat in hierdie verhaal uitstaan is:
1) Vertrou op die HERE en
2) Soms moet ons in die vuuroond beland.

Vertrou op die HERE
Hierdie drie vriende van Daniel vertrou so sterk op God dat hulle God steeds vertrou al red Hy hulle nie uit die vuuroond nie, want hulle weet dat selfs die dood hulle nie van God se troue liefde kan skei nie. Hulle bly getrou aan die HERE selfs tot in die uiterste omstandighede. Aanvanklik was dit makliker, daar waar hulle as te ware tussen al die mense weggesteek was. Die koning kon hulle nie sien nie, maar toe hulle verkla is en hulle voor die koning verskyn bly hulle steeds getrou aan die HERE. 


Die koning bied hulle nog ’n kans om voor die beeld te buig. Hierdie keer is daar geen uitkomkans nie. As hulle nie buig nie, gaan hulle summier in die brandende vuuroond gegooi word!

Ten spyte van die doodsgevaar waarin hulle verkeer, bly hulle egter steeds op die HERE vertrou. Wanneer die koning ewe vermakerig vra: “watter god sal julle uit my mag kan red?” antwoord hulle
Ons het ons God vir wie ons dien. Hy het die mag om ons te red uit die brandende oond, en Hy sal ons ook red uit u mag. Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie.”

Dit is maklik om as deel van ’n massa ons vertroue op die HERE te stel. Toe Daniel se drie vriende daar met die inwyding van die beeld as te ware tussen die massa versteek was buite die sig van die koning was die kanse goed dat hulle nie tot verantwoording geroep sou word nie. Die ware toets het gekom toe hulle voor die koning gestaan het. Hulle het vertrou dat die HERE hulle kon red uit die oond en uit die mag van die koning, maar hulle het ook rekening gehou daarmee dat die HERE dit dalk anders sou beskik. Selfs as die HERE hulle nie uit die oond gered het nie, het hulle nog steeds getrou gebly aan Hom.

Die ou duiwel gebruik vandag nog die strategie wat die koning gebruik het. Hy dreig dat verskriklike gevolge ons sal tref en dan vra hy ook ewe smalend “watter god sal julle uit my mag kan red?” Sy doel hiermee is dat ons die HERE moet wantrou. Dit was sy doel toe hy vir Eva gevra het “Het God werklik gesê julle mag van geen boom in die tuin eet nie?” Dit is nog steeds sy doel wanneer hy ons omstandighede aan ons voorhou. Wanneer hy vir ons wys dat ons gemeente klein en swak geword het met min vooruitsigte dat ons weer die gloriedae van ons verlede sal beleef toe ons vorige kerkgebou te klein geword het en ons hierdie kerkgebou moes bou sodat daar plek kan wees vir almal. Wanneer hy vir ons wys hoe die wêreld aan die brand gesteek word deur geweldadige betogings. Wanneer die gedagte by ons opkom dat daar nie meer ’n toekoms vir ons in hierdie land is nie. Die gedagte dat ons gemeente sy einde nader dan is dit of ons hoor “watter god sal julle uit my mag kan red?”

Wat is ons reaksie wanneer die ou duiwel vir ons vra “watter god sal julle uit my mag kan red?” Wat sal my reaksie wees wanneer die dokter vir my moet sê “ek is jammer, maar die kanker het versprei en daar is nie veel wat ons daaraan kan doen nie.” Wat sal my reaksie wees wanneer die ouderdom se greep al hoe sterker word en ek al hoe swakker word? Daniel se vriende het besef dat daar ’n moontlikheid is dat die HERE hulle nie uit daardie spesifieke omstandighede sou red nie en nog steeds het hulle in vertroue aan die HERE bly vashou.
Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie.

Soms moet ons in die vuuroond beland
Daniel se drie vriende het geglo dat God kon keer dat hulle in die vuuroond beland, maar hulle het ook geweet dat God anders kon besluit. Oor die algemeen glo ons ook dat God kan keer dat slegte gebeure in ons lewens plaasvind. Soms laat Hy dit egter toe omdat Hy ’n groter doel daarmee het. Die HERE het toegelaat dat Sadrag, Mesag en Abednego in die vuuroond gegooi word. Dit beteken egter nie dat Hy hulle in die steek gelaat het nie. Hy het ’n beskermengel gestuur om hulle teen die onheil te bewaar. 


Wanneer God toelaat dat slegte gebeure in ons lewens plaasvind dan laat Hy ons nie in die steek nie. Die satan wil graag hê dat ons moet glo dat ons God nie kan vertrou nie en dat Hy ons in steek laat. Dit is ’n leuen net soos alles wat die satan ons van wil oortuig leuens is. Moet hom nie glo nie!

God laat ons nooit in die steek nie en wanneer Hy toelaat dat moeilike omstandighede oor ons pad kom moet ons weet dat Hy dan besondere sorg aan die dag lê om ons daardeur te dra. God laat soms toe dat ons in die vuuroond beland omdat Hy ’n groter doel daarmee het wat ons nie altyd kan raaksien nie. Sadrag, Mesag en Abednego het in die vuuroond beland sodat die HERE dit kon gebruik om die Jode wat later in ballingskap weggevoer is te bemoedig. Later toe die Jode moes toekyk hoe hulle tempel deur Antioges van IV Epifanes ontheilig is, gebruik die HERE die ballingskapverhaal van Daniel en sy drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego om hulle te bemoedig. Hy gebruik vandag nog hierdie gebeure om ons te bemoedig dat Hy met ons sal wees te midde van moeilike omstandighede.

Hoe weet ons dat ons net soos Daniel se vriende op die HERE kan vertrou en dat ons nie die satan se leuen moet glo dat God nie betroubaar is nie? God self oortuig ons daarvan. Hy het mens geword om ons van die sondegreep van die satan te verlos. Toe die duiwel Hom in die woestyn versoek het, het Hy nie toegegee nie. Die duiwel wou Hom oortuig Hy die maklike pad kon vat en die smarte van die kruis kon vryspring. Jesus het egter geweet dat Hy deur die vuuroond van die kruis moes gaan en daarom antwoord Hy die duiwel soos ons hoor in Mat 4:11:
“Gaan weg, Satan, want daar staan geskrywe: Die Here jou God moet jy aanbid en Hom alleen dien.”

Toe Hy egter deur die vuuroond gegaan het was Hy alleen. Daar was niemand wat Hom kon dra nie. Hy is nie ongeskonde uit die oond gered nie. 
Sy liggaam is gebreek en sy bloed is uitgestort sodat ons nie die smarte van die ewige verdoemenis hoef te dra nie. Ons weet ons kan die HERE vertrou omdat die Heilige Gees ons oortuig dat Jesus ons verlos het van die ewige verdoemenis en daarom kan ons ook soos Daniel se vriende die duiwel antwoord wanneer hy ons vra “watter god sal julle uit my mag kan red?” Dan kan ons met vertroue antwoord:
Ons het ons God vir wie ons dien. Hy het die mag om ons te red uit die brandende oond, en Hy sal ons ook red uit u mag. Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie.”

Die wyse waarop ons te midde van beproewings leef dra dikwels ’n boodskap uit na ander sodat dit hulle oë kan open om God raak te sien. Waar koning Nebukadneser voorheen smalend gevra het “watter god sal julle uit my mag kan red?” erken hy nou “daar is immers geen ander god wat in staat is om so te red nie.”

Slot
Die ou duiwel probeer ons oortuig dat ons die HERE nie kan vertrou nie en dan wys hy ons al die slegte omstandighede wat ons in die gesig staar. Dan vra hy ewe smalend “watter god sal julle uit my mag kan red?”

Die HERE kan ons red van die vuuroonde in die lewe, maar soms is dit nodig dat ons deur ’n vuuroond van die lewe moet gaan. Wanneer dit gebeur verwag God getrouheid van ons. Dan moet ons weet dat ons die HERE kan vertrou omdat Jesus ter wille van ons alleen deur die vuuroond van die kruis gegaan het. Daarom kan ons weet dat wanneer ons in ’n vuuroond beland die Here ’n doel daarmee het en dat ons Hom kan vertrou omdat niks ons van sy liefde kan skei nie, selfs nie eens die dood nie! Daarom geliefdes, wanneer ons voor die vuuroond van die lewe staan, vertrou die HERE dat Hy ons sal vashou, selfs wanneer ons deur ’n vuuroond moet gaan. Vertrou op die HERE, selfs al moet ons in die vuuroond beland.

Amen

12 November 2015

Ons vertrou dat God ons Vader in goeie en slegte tye vir ons sorg

Habakuk  Teksverse Hab. 1v2-4; Hab. 2v5-6; Hab. 3:17-19
8 Nov. 2015 GKE

Lof-Lied - Lied 163  Soos `n wildsbok
Na Wet Sb. 9-2 v 1 & 9 (Sb 26 in ou swart Psalmboek)
Na Gebed Ps. 32-1 v 1 & 6
Slotsang Sb. 14-2 (Al sou die vyeboom beryming van Hab. 3v17-19)

Sondag 10

27  Vraag:  Wat verstaan jy onder die voorsienigheid van God?
Antwoord:  Die almagtige en oralteenwoordige krag van God (a)  waardeur Hy hemel en aarde en al die skepsels asof met sy hand nog onderhou en so regeer (b) dat lower en gras, reën en droogte (c), vrugbare en onvrugbare jare, voedsel en drank, gesondheid en siekte (d), rykdom en armoede (e) en alles, ons nie per toeval nie, maar uit sy Vaderhand toekom (f).
(a) Hand 17:25-28;  Jer 23:23, 24;  Jes 29:15, 16;  Eseg 8:12.  (b) Heb 1:3.  (c) Jer 5:24;  Hand 14:17.  (d) Joh 9:3.  (e) Spr 22:2.  (f) Matt 10:29;  Spr 16:33.
28  Vraag:  Wat baat dit ons dat ons weet dat God alles geskep het en dit nog deur sy voorsienigheid onderhou?
Antwoord:  Dat ons in alle teëspoed geduldig (a) en in voorspoed dankbaar (b) kan wees.  Verder dat ons ook vir die toekoms 'n vaste vertroue in ons getroue God en Vader (c) kan stel dat geen skepsel ons van sy liefde sal skei nie (d), aangesien alle skepsels so in sy hand is dat hulle sonder sy wil nie kan roer of beweeg nie (e).
(a) Rom 5:3;  Jak 1:3;  Ps 39:10;  Job 1:21, 22.  (b) 1 Tess 5:18;  Deut 8:10.  (c) Ps 55:23;  Rom 5:4.  (d) Rom 8:38, 39.  (e) Job 1:12;  2:6;  Spr 21:1;  Hand 17:2.
As God ons Vader is, hoekom gaan dit nie altyd goed met ons nie? Ons bely op grond van dit wat God vir ons in sy ewige Woord sê dat Hy die hemel en die aarde uit niks geskep het. Verder bely ons dat God sy skepping nog steeds versorg en in stand hou. Net soos ’n ouer vir sy kinders sorg, sorg God vir ons as sy kinders in alle omstandighede. Dit is tog immers wat ons in Sondag 10 van die Heidelbergse Kategismus bely. Ons bely tog dat niks toevallig gebeur nie. Dit wil sê dat dit wat daagliks met ons gebeur van God af kom. Die seën van die oorvloedige reën in die vorige jare het van God af gekom, maar ook die verwoestende droogte wat ons nou beleef.

Dink maar byvoorbeeld aan iets wat baie moontlik is in die Suid-Afrika waarin ons tans woon. ’n Vrou wat van ’n Bybelstudie af teruggekom het, is deur boosdoeners oorval, beroof en verkrag. As God dan in beheer is, waar was Hy toe dit gebeur het? Elkeen van ons kan heelwaarskynlik talle soortgelyke situasies in ons eie lewens opnoem. Situasies wat aanleiding gee dat ons saam met die profeet Habakuk vra: (Vgl. Hab. 1v2-4)
2 Hoe lank moet ek om hulp roep voordat U hoor, Here, moet ek by U bly kla oor geweld voordat U red? 3 Waarom laat u my die onreg sien wat gedoen word, waarom kyk U toe as daar soveel ellende is? Oral rondom my is daar onderdrukking en geweld, en word daar getwis en gebaklei. 4 Die wet het nie meer krag nie, en daar geskied nie meer reg nie. Slegte mense het die oorhand oor die goeies, en so word die reg verkrag.

Hoe voel u oor God se antwoord op hierdie vraag? (Vgl. Hab. 2v5-6)
5 Die Here het geantwoord: Kyk na die ander nasies: julle sal verstom staan oor wat julle sien. Ek gaan nog tydens julle lewe iets doen wat julle nie sal glo as dit vir julle vertel word nie. 6 Ek gaan die Galdeërs laat kom, die wrede, woeste nasie wat dwarsoor die aarde rondtrek om lande te verower wat nie hulle s’n is nie.
En dan gaan die Here aan om te verduidelik hoe wreed en woes die Babiloniërs is wat Israel in ballingskap gaan wegvoer.

Kan u nog steeds bely: dat ek in teëspoed geduldig moet wees? U wonder dalk nou waarheen is hierdie preek op pad? Die kern van Sondag 9 is dat God, die Skepper van hemel en aarde in Christus my Vader is op wie ek kan vertrou. As ons werklik wil bely met ander woorde dit onomwonde stel dat ons vas en seker glo dat God ons Vader is wat vir ons sorg in alles wat ons nodig het, dan moet ons God kan vertrou, veral wanneer ons omstandighede duidelik vir ons sê dat ons God nie kan vertrou nie. Daardie tye wanneer die ou duiwel ons so lekker uitkoggel: “kyk hoe gaan dit in jou lewe. Jy kan God nie vertrou nie!”

Wat gebeur eintlik hier in Habakuk 1 en 2? God word in die beskuldigingsbank geplaas! Die mens neem God onder kruisverhoor en beskuldig God dat Hy nie die mens se beste belange op die hart dra nie. Presies wat in die Paradys gebeur het met die sondeval. Daarom moet ons die perspektief van God se antwoord raaksien. Israel het hardnekkig aangehou met afgodery. Dit wil sê hulle het iets of iemand anders in die plek van God geplaas. Dit is nie God wat in die beskuldigingsbank hoort nie, maar die mens self wat God beskuldig. God gebruik die Galdeërs om Israel tot inkeer te bring. Nou moet ons baie mooi verstaan. God beskik nie die kwaad nie, want selfs die boosheid van die Galdeërs gaan gestraf word soos die Here vir ons sê in Habakuk 2v5 tot 20. Telkemale hoor ons “Ellende wag vir hom wat verkeerd doen.”

Wat wel hier gebeur is dat God die kwaad wat van die sonde af kom, gebruik om iets goed te laat voortkom. Die sondigheid van mense veroorsaak baie ellende vir ander mense. Dink maar net hoeveel hartseer veroorsaak gierigheid nie. Mense wat ander mense doodmaak om hulle besittings in die hande te kry. Jaloesie, haat woede onkuisheid noem maar op. Dit veroorsaak baie ellende in hierdie lewe en nie een van ons kan werklik sê dat ons onskuldig is nie.

Nou moet u mooi verstaan. Die aard van sonde en die rimpeleffek daarvan is nie altyd reglynig nie. Met ander woorde: Ek moenie die fout maak om reglynige oorsaak en gevolg vir alle situasies in my lewe te soek nie. Reglynige oorsake is ook daar, soos byvoorbeeld as ek myself aan drank vergryp en ek hou aan daarmee dan sal ek naderhand die gevolge daarvan op my gesondheid voel. Daar is egter ook indirekte gevolge. As ek beroof en aangerand word, is dit nie noodwendig die direkte oorsaak van iets wat ek in my lewe verkeerd gedoen nie. Dit is wel die gevolg van die rimpeleffek wat sonde op die mensdom het.

’n Verdere indirekte effek van sonde is dat die Skepping as gevolg van die sondeval aan die verydeling onderwerp is soos die Here vir ons in Rom. 8v2 sê:
Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.
Dit is die rede hoekom daar natuurrampe en vloede en droogtes plaasvind. Dit is die rede waarom mense wat nog in die fleur van hul lewens is deur siektes geteister word en dat hulle daarvan doodgaan.

Binne die teëspoed wat deur sonde veroorsaak word kan ons net werklik bely dat ek in teenspoed geduldig sal wees as ek God vertrou. As ek vertrou dat God in beheer is en dat Hy selfs dit wat sleg is in my lewe tot my beswil kan gebruik. Dink maar net aan die verhaal van Josef. Hoe dink u het Josef gevoel toe hy daar in die put gelê het waar sy broers hom ingegooi het? Hoe het hy gevoel toe hy as slaaf was op pad na Egipte? Dit is eers baie jare later dat hy as tweede in bevel van Egipte vir sy broers wat hom verkoop het kon help uit die gevolg van die hongersnood waarin hulle beland het. Ons sien nie altyd dadelik die goeie gevolge wat uit die slegte voortspruit nie. Soms neem dit baie jare en tog is ek seker dat elkeen van ons ’n voorbeeld in ons lewens kan aanhaal waar die Here dinge in ons lewens wat aanvanklik sleg was, ten goede laat meewerk het.

Uit die nageslag van Josef se broer Juda is Jesus gebore. Dit is ’n gebeurtenis wat nie in Josef se lewe plaasgevind het nie. Dit het eers baie, baie geslagte later gebeur. Tog het Israel vasgehou aan die belofte van ’n Messias wat sou kom en die verlossing wat Hy sou bring. Dit is ’n belofte wat die Jode deur die pyn van hul Ballingskap gedra het. Dit is net die verlossingswerk van Jesus Christus wat dit moontlik maak dat ons God kan vertrou. Dat ons dankbaar is wanneer Hy ons seën en dat ons geduldig is wanneer ons beproef word.

Ons geloof in Jesus Christus maak dit moontlik dat ons God ons Vader kan vertrou. Die Heilige Gees is altyd by ons en dra ons deur die goeie en die swaar tye. Die Heilige Gees gee vir ons die geloof om vas te hou in God se genade wat Jesus Christus vir ons gebring het. Daarom kan ons ook saam met Habakuk sing:
(Hab. 3:17-19)
17 Al sou die vyeboom nie bot nie en daar geen druiwe aan die wingerde wees nie, al sou die olyfoes misluk en die lande geen oes lewer nie, al sou daar geen kleinvee in die kampe meer wees nie en die beeskrale sonder beeste wees, 18 nogtans sal ek in die Here jubel, sal ek juig in God, my Redder.19 Die Here my God gee vir my krag. Hy maak my voete soos dié van ’n ribbok, op hoë plekke laat Hy my veilig loop.

Hou in geloof vas aan God se genade en vertrou dat Hy steeds in beheer is. Glo dat God jou Vader is omdat Christus vir jou sondes gesterf het. Dink daaroor na wat God al alles in jou lewe vir jou gedoen het. Dink daaroor na wat dit vir jou beteken dat Christus vir jou sondes ’n vervloekte dood aan ’n kruishout gesterf het. Glo en vertrou dat Hy net ons beste belange op die hart dra. Dan sal ons ook kan bely:
Ons vertrou dat God ons Vader in goeie en slegte tye vir ons sorg.

Amen

07 Junie 2015

Stort jou hart voor God uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug

7 Jul 2015 GKE
Sing:
Ps. 42-1:1 & 2
Ps. 119-2 : 7,9 & 11
Ps. 42-1:3 & 5
Ps. 46-1 : 1,3 & 6

Vertrou. ’n Klein woordjie met ’n groot betekenis. Wat beteken dit om op iemand te vertrou? Om iemand te vertrou beteken dat jy seker is oor die integriteit en vermoëns van iemand om ’n sekere uitkoms te bereik. As ek sê dat ek jou vertrou om ’n sekere taak te verrig dan sê ek dat absoluut vas glo dat jy dit sal doen, maar ook dat jy dit kan doen. Wanneer ek sê dat ek jou vertrou, dan sê ek daarmee dat ek glo dat jy my beste belange op die hart dra en dat jy my nie sal seermaak of skade berokken nie.

Ek sal nie my diepste hartsgeheime bloot lê aan iemand wat ek nie vertrou nie. Ongelukkig is dit egter ook so dat ons dikwels teleur gesteld word omdat ons iemand vertrou het wat nie voldoen het aan die verwagting van my vertroue nie. Lewenservaring het ons geleer om nie sommer enige iemand net goedsmoeds te vertrou nie.  Wie kan ons dan vertrou?

In Psalm 62 hoor ons dat Dawid God onvoorwaardelik vertrou het. In verse 4 en 5 hoor ons dat Dawid deur ’n swaar tyd gegaan het. Hy het vyande wat beskuldigings oor hom maak en dat hulle selfs probeer om hom dood te maak. Uit die geskiedenis van Dawid weet ons dat hy ’n hele paar kere deur moeilike tye gegaan het. Dink maar hoe hy moes vlug toe Saul hom wou doodmaak of selfs die keer toe sy eie seun Absolom die troon by hom wou afvat. In Psalm 62 word egter nie gemeld watter gebeurtenis dit was nie. Wat ons wel weet is dat dit vir hom bitter moeilik was. Hy was soos ’n muur wat maklik wou omval. ’n Klipmuur wat iemand maklik kon omstoot.

Die fokus van hierdie Psalm is egter nie op sy swaarkry nie. In verse 2 en 3 beskryf hy waar hy hulp gaan soek en gevind het.
Net by God vind ek rus, van Hom kom my redding.
Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,
sodat ek vas en stewig staan.
Om sy vertroue te beklemtoon herhaal hy dit weer byna woordeliks in verse 6 & 7
Net by God vind ek rus, want op Hom vertrou ek.
Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,
sodat ek stewig staan.

In vers 8 gee Dawid die rede waarom hy so ’n vaste vertroue in God het.
       God is my redding .........
Omdat God sy redding is vind hy sy sterkte en krag by God en het hy in vertroue na God gegaan in sy tye van swaarkry.

God is Dawid se redding en Hy is ook ons redding. In Joh. 3:16 hoor ons waarom God ons en Dawid se redding is:
God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.
Dit is maklik om te sê vertrou op God, maar ons mag nooit uit die oog verloor dat dit geloof in Jesus Christus is wat ons redding waarborg nie soos ons hoor in Joh. 3:17 hoor:
God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word.

In Joh. 3:18 maak die Here dit vir ons duidelik dat sonder geloof in Jesus niemand kan aanspraak maak op God se redding nie:
Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.
Dawid het geweet dat God sy redding is en hy het daaraan vasgehou. 3000 jaar later weet ons hoekom God ook ons redding is. Elkeen wat glo dat Jesus die Here is en dat Hy vir my sondes aan die kruis gesterf het, maar ook opgestaan het kan verseker weet dat God sy redding is.

Tot en met vers 8 van Psalm 62 het Dawid sy vertroue in God beskryf. Vanaf vers 9 moedig hy elkeen aan wat die Psalm hoor en sy redding by God soek om ook sy vertroue op God alleen te stel. “Vertrou altyd op Hom my volk” Wanneer Dawid sê “altyd” bedoel hy in die goeie en slegte tye.

Hy waarsku ons ook teen die gevare van misgeplaasde vertroue. Dit is maklik om God te vertrou wanneer alles goed gaan. Dit is egter ’n ander saak om te sê ek vertrou God wanneer my omstandighede moeilik is en die ou duiwel ewe spottend vir my vra “En waar is jou God dan nou? Kyk net na al jou moeilikheid.” En dan maak hy maar net soos wat hy daar in die Paradys met Eva gemaak het. Hy probeer ons oortuig dat ons God nie kan vertrou nie.

Sy doelwit is om ons te laat twyfel in God en net soos Eva trap ons so maklik in die slaggat om dan ons vertroue op ander dinge of mense te stel. Ook hierteen waarsku Dawid ons. In vers 10 waarsku hy ons om nie die vertroue wat ons op God moet hê in mense te stel nie, want mens kan en sal jou teleur stel.

In vers 11 waarsku hy ons om nie op geweld te vertrou nie. Hoe maklik gebeur dit nie dat ek my moeilikheid wil reg baklei nie. Byvoorbeeld, as die kassier by die Spar onvriendelik is, is ek nog onvriendeliker terug in plaas daarvan om op God te vertrou wanneer Hy vir my leer dat liefde baie meer vermag as haat en woede. In Spreuke 15v1 hoor ons:
’n Sagte antwoord laat woede bedaar; ’n krenkende woord laat woede ontvlam.
Vertrou ek God dat dit die waarheid is? Dit help nie dat ek sê dat ek God vertrou, maar dat my gedrag dit nie bewys nie. Vertroue word nie gesê nie, dit word gewys.

Die ander slaggat waarin ons so maklik trap is om op rykdom staat te maak. Ek konsentreer so maklik daarop om soveel as moontlik rykdom bymekaar te maak dat ek dit my god maak. My rykdom sal vir my sorg. Solank ek genoeg geld het dan het ek niks en niemand nodig nie, ook nie vir God nie, want ek sal vir myself sorg. Moenie die groot leuen van die ou duiwel glo nie: “as jy net eers ’n miljoenêr is gaan jy baie gelukkig wees en dit sal al jou probleme oplos.”

Soos ons reeds gehoor het, het Dawid hierdie Psalm geskryf in ’n tyd toe hy baie swaar gekry het. In ons teksvers hoor ons wat ons moet doen wanneer die lewe moeilik raak. “Vertrou altyd op Hom, my volk” En dan sê hy vir ons hoe: stort jou hart voor Hom uit! Die beeld wat hy hier gebruik is ’n kruik wat vol vloeistof is wat mens moet omkeer om dit heeltemal leeg te maak. As jy die kruik onderstebo hou moet dit heeltemal leeg wees. Met ander woorde maak jou hart leeg teenoor God. Net soos wat jy jou hart oopmaak teenoor ’n goeie vriend moet jy jou hart uitstort voor God. Hy wíl dit hoor en Hy wíl jou help en raad gee. Moenie skaam wees nie en moenie dink dat dit wat jy vra te groot of te veel is nie. Kom daarmee vorendag, al het jy sakke vol nood.

Kom uit met alles; God is groter en sterker en meer gewillig as al ons oortredings. Moenie terughou nie. Bring jou nood voor God en Hy sal jou deur dit dra. Lê jou hartseer voor Hom neer. Gee jou bekommernisse vir hom. Moet dit egter nie net vir die swaar tye hou nie. Deel ook jou vreugdes met God en dank Hom daarvoor.
Stort jou hart voor Hom uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug.

Amen

18 Julie 2013

Vertrou op God alleen

16 Jun. 2013 Hand. 20:17-38 Fokusgedeelte : Hand. 20:32
Lof-Psalm Ps. 48:1 & 12          (OAB)
Na Wet Ps. 25:4 & 4                (OAB)
Na Gebed Ps. 119:2                 (OAB)
Slotsang Ps. 42:1 & 5              (OAB)

Inleiding
Om totsiens te sê is nie altyd maklik nie. Wat sê mens by ’n afskeid? Watter afskeidswoorde kan ’n mens agterlaat wat blywende waarde sal hê? Ek wonder of Paulus ook met hierdie vrae gespook het toe hy die ouderlinge van Efese na Milete laat roep het om afskeid te neem. Of hy nou wel met hierdie vrae gespook het of nie, weet ons nie. Ek kan egter nietemin by dit wat Paulus vir die gemeente in Efese gelaat het vir die pad vorentoe antwoorde vind vir my vrae hierbo.

Efese was ’n belangrike handelstad en een van die drie invloedrykste stede in die oostelike deel van die Romeinse Ryk. Die tempel van Artemis, wat in Efese geleë was, was een van die wonders van die antieke wêreld en die vervaardiging van afgodsbeeldjies was ’n belangrike bron van inkomste vir die stad. Die gemeente in Efese is tydens Paulus se tweede sendingreis gestig en Paulus het ongeveer drie jaar lank in Efese gewerk. Paulus is nou op pad na Jerusalem en daarom het hy die ouderlinge van Efese laat roep om te groet terwyl sy skip vir ’n paar dae in Milete oorlê (wat ongeveer 45km suid van efese was).

In hierdie afskeidsboodskap van Paulus aan die gemeente in Efese kom daar twee hoofsake na vore. Hy gee ’n terugblik op die verlede en ’n toekomsblik.

’n Terugblik op die verlede
Paulus herinner hulle aan die drie jaar wat hy by hulle vertoef het en dat hy die Here in nederigheid in die tyd gedien het. Hierin is daar vir ons ook ’n les. Ons moet die Here met nederigheid dien. Diens aan die Here gaan nie oor eie belang nie. Dit is onselfsugtige gehoorsaamheid aan die Here. Paulus het nie sy eie gerief of gemak voorop gestel nie, inteendeel hy is vervolg, met klippe gegooi en vir dood agtergelaat. Hy moes dikwels vir sy lewe vlug en tog het dit hom nie gekeer nie. Hy het nie die Here gedien om te wys hoe belangrik hy was nie, maar om maar net gehoorsaam te wees aan die wil van die Here.

Die voorbeeld wat Paulus hier gestel het is wat die Here vir ons voorhou. Dien die Here in nederigheid. Moenie toelaat dat eie gemak, gerief of aansien in die pad van die werk van die Here staan nie. Hou aan om die Here in nederigheid te dien en moenie toelaat dat die gewone menslike verskonings wat ons so maklik voorhou keer dat ons diensbaar is in sy gemeente nie.

In sy onderrig aan die gemeente het Paulus niks teruggehou nie, maar hy het die heilsplan van God in sy volle omvang aan hulle verkondig. Die kern van sy onderrig aan hulle was Jesus Christus soos ons in Hand. 20 :21 hoor
Ek het sowel die Jode as die Grieke ernstig vermaan om hulle tot God te bekeer en in ons Here Jesus te glo.
Dit moet ons onthou. Ons as kerk is die bruid van Jesus Christus en Hy moet die kern van ons kerkwees uitmaak soos Paulus ook aan die gemeente in Korintiërs geskryf het in 1 Kor. 1:23-24
Die Jode vra wondertekens en die Grieke soek wysheid, maar ons verkondig Christus wat gekruisig is. Vir die Jode is dit ’n aanstoot en vir die ander is dit onsin, maar vir dié wat deur God geroep is, Jode sowel as Grieke, is Christus die krag van God en die wysheid van God.

Jesus Christus moenie verdring word deur allerlei menslike oorwegings en gebruike wat die kerk probeer binnedring nie. Hou vas aan die suiwer leer soos ons ook in ons belydenisskrifte bely.

’n Toekomsblik
Paulus vertel ook dat die Heilige Gees hom van swaarkry verseker op sy pad vorentoe (verse 22-24). Dit het hom egter nie afgeskrik of van koers af gebring nie, want hy het steeds vertrou dat God hom sou dra. Hiermee sê die Here vir ons dat ons geloofslewe nie net een lang suksesverhaal is nie. Partykeer is die pad van die geloof styl en vol struikelblokke, maar ons moenie toelaat dat dit ons van koers af bring nie. Ons moet steeds net op God alleen vertrou.

In verse 26 – 27 wys Paulus die gemeente op hul eie verantwoordelikheid. Ons moet nooit die fout maak om die skuld van ons foute op ander te probeer pak nie. In v 28 moedig Paulus hulle aan om na hul eie en mekaar se geestelike lewens om te sien. Mens kan nie na ander se geestelike lewens omsien as jou eie geestelike lewe nie reg is nie.

Paulus waarsku hulle ook om waaksaam te wees teen die gevaar van dwaalleer deur gebruik te maak van ’n beeld wat die boerdery gemeenskap hier baie goed sal verstaan soos ons hoor in Hand. 20:29
Ek weet dat daar ná my vertrek wrede wolwe onder julle sal indring, en hulle sal die kudde nie ontsien nie.
Die ontstellende aspek hiervan is dat dit mense uit hulle eie geledere is wat hulle met leuens sal probeer verlei. Dit ervaar ons ook hier in Reddersburg. Mense wat hulself Christene noem, dit wil sê broers en susters in die geloof kom hier aan met allerlei valse leerstellings wat strydig is met dit wat die Here ons in sy Woord leer. Twee sake wat veral in die laaste tyd na vore gekom het, is die leer oor die sabatsonderhouding en dat mens NET grootgedoop mag word! Hier was so ’n paar maande gelede iemand wat ’n boekie versprei het waarin mense gewaarsku word om te bely dat kinderdoop sonde is en so word mense in verwarring gebring.

Ander kom weer en saai verwarring veral onder kinders deur daarop aan te dring dat mens ’n dag en ’n datum van bekering moet kan wys waarop jy bekeer is. Daarmee ignoreer hulle die waarheid van die Skrif wat vir ons leer dat mens wel op ’n spesifieke tyd ’n omkeer in jou lewe kan hê soos Paulus, maar hulle ignoreer dat die Skrif ons ook leer dat mens van kleins af in die geloof grootgemaak kan word soos wat dit met Timoteus die geval was. Dit wat hulle basies leer is dat is ’n Christus plus teologie. Christus plus sabatsonderhouding. Christus plus groot doop. Christus plus dag en datum van bekering.

Paulus wys die gemeente van Efese hoe hulle teen hierdie gevaar moet waak wat soos wolwe onder die skape kom maai soos ons hoor in Hand. 20:31
Wees waaksaam. Onthou dat ek elkeen van julle drie jaar lank onderrig het, aanhoudend, dag en nag, baiekeer met trane.
Moenie net elke vreemde leer goedsmoeds aanvaar nie, maar toets dit aan die gesonde leer soos wat hier verkondig is en waarin die gemeente onderrig is.

In Hand. 20:32 wys Paulus hulle daarop waar hulle, hul anker moet vind vir die pad vorentoe waar daar soveel gevare lê en wag
Maar nou vertrou ek julle aan God toe en aan die woord van sy genade. Die woord is magtig om julle op te bou en julle in die seëninge te laat deel wat Hy aan al die gelowiges as erfdeel belowe het.
God is nog altyd daar vir die gemeente en Hy sal ons nooit in die steek laat nie. Sy ewige Woord is nog steeds daar om die gemeente op te bou en hul te laat deel kry aan sy seëninge wat Hy belowe.

Paulus sluit af deur die gemeente daarop te wys dat hulle nie net na mekaar se geestelike welstand moet omsien nie, maar dat hulle ook na mekaar se fisiese welstand moet omsien. Hou aan om aan die diakonie fondse te voorsien sodat hulle diegene wat swaarkry op materiële gebied kan versorg.

Samevatting
Geliefdes in hierdie afskeid van Paulus van die gemeente in Efese is daar ook vir Reddersburg ’n afskeidsboodskap. Dien die Here in nederigheid en moenie in jul dienswerk laat slaplê nie. Glo in Jesus Christus. Glo dat Hy vir ons sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het en dat Hy met sy opstanding vir ons die ewige lewe verwerf het. Weet dat dit net God se genade is wat ons red en dat ons sleg deur geloof wat die Heilige Gees aan ons gee daaraan kan deel kry. Weet dat die pad vorentoe soms moeilik kan wees en dat ons in die Here alleen moet vertrou op daardie pad. Sien om na julle geestelike lewens en gee ook op mekaar ag. Wees waaksaam teen die dwaalleer wat so maklik in die kerk indring. Gee ook ag op mekaar se fisiese welstand. Vertrou op God alleen.

Nadat Paulus dit gesê het, het hy saam met hulle almal gekniel en gebid.
Geliefdes, kom ons bid saam:

Gebed.
Ons troue Hemelse Vader
Op U almag alleen vertrou ons.
Ons bid dat U genade en U Woord ons sal dra op die pad vorentoe
Aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in alle ewigheid

Amen