Ons vertrou dat God ons Vader in goeie en slegte tye vir ons sorg

Habakuk  Teksverse Hab. 1v2-4; Hab. 2v5-6; Hab. 3:17-19

8 Nov. 2015 GKE

Lof-Lied - Lied 163  Soos `n wildsbok

Na Wet Sb. 9-2 v 1 & 9 (Sb 26 in ou swart Psalmboek)

Na Gebed Ps. 32-1 v 1 & 6

Slotsang Sb. 14-2 (Al sou die vyeboom beryming van Hab. 3v17-19)

Sondag 10

27  Vraag:  Wat verstaan jy onder die voorsienigheid van God?

Antwoord:  Die almagtige en oralteenwoordige krag van God (a)  waardeur Hy hemel en aarde en al die skepsels asof met sy hand nog onderhou en so regeer (b) dat lower en gras, reën en droogte (c), vrugbare en onvrugbare jare, voedsel en drank, gesondheid en siekte (d), rykdom en armoede (e) en alles, ons nie per toeval nie, maar uit sy Vaderhand toekom (f).

(a) Hand 17:25-28;  Jer 23:23, 24;  Jes 29:15, 16;  Eseg 8:12.  (b) Heb 1:3.  (c) Jer 5:24;  Hand 14:17.  (d) Joh 9:3.  (e) Spr 22:2.  (f) Matt 10:29;  Spr 16:33.

28  Vraag:  Wat baat dit ons dat ons weet dat God alles geskep het en dit nog deur sy voorsienigheid onderhou?

Antwoord:  Dat ons in alle teëspoed geduldig (a) en in voorspoed dankbaar (b) kan wees.  Verder dat ons ook vir die toekoms 'n vaste vertroue in ons getroue God en Vader (c) kan stel dat geen skepsel ons van sy liefde sal skei nie (d), aangesien alle skepsels so in sy hand is dat hulle sonder sy wil nie kan roer of beweeg nie (e).

(a) Rom 5:3;  Jak 1:3;  Ps 39:10;  Job 1:21, 22.  (b) 1 Tess 5:18;  Deut 8:10.  (c) Ps 55:23;  Rom 5:4.  (d) Rom 8:38, 39.  (e) Job 1:12;  2:6;  Spr 21:1;  Hand 17:2.

As God ons Vader is, hoekom gaan dit nie altyd goed met ons nie? Ons bely op grond van dit wat God vir ons in sy ewige Woord sê dat Hy die hemel en die aarde uit niks geskep het. Verder bely ons dat God sy skepping nog steeds versorg en in stand hou. Net soos ’n ouer vir sy kinders sorg, sorg God vir ons as sy kinders in alle omstandighede. Dit is tog immers wat ons in Sondag 10 van die Heidelbergse Kategismus bely. Ons bely tog dat niks toevallig gebeur nie. Dit wil sê dat dit wat daagliks met ons gebeur van God af kom. Die seën van die oorvloedige reën in die vorige jare het van God af gekom, maar ook die verwoestende droogte wat ons nou beleef.

Dink maar byvoorbeeld aan iets wat baie moontlik is in die Suid-Afrika waarin ons tans woon. ’n Vrou wat van ’n Bybelstudie af teruggekom het, is deur boosdoeners oorval, beroof en verkrag. As God dan in beheer is, waar was Hy toe dit gebeur het? Elkeen van ons kan heelwaarskynlik talle soortgelyke situasies in ons eie lewens opnoem. Situasies wat aanleiding gee dat ons saam met die profeet Habakuk vra: (Vgl. Hab. 1v2-4)

² Hoe lank moet ek om hulp roep voordat U hoor, Here, moet ek by U bly kla oor geweld voordat U red? ³ Waarom laat u my die onreg sien wat gedoen word, waarom kyk U toe as daar soveel ellende is? Oral rondom my is daar onderdrukking en geweld, en word daar getwis en gebaklei. ⁴ Die wet het nie meer krag nie, en daar geskied nie meer reg nie. Slegte mense het die oorhand oor die goeies, en so word die reg verkrag.

Hoe voel u oor God se antwoord op hierdie vraag? (Vgl. Hab. 2v5-6)

⁵ Die Here het geantwoord: Kyk na die ander nasies: julle sal verstom staan oor wat julle sien. Ek gaan nog tydens julle lewe iets doen wat julle nie sal glo as dit vir julle vertel word nie. ⁶ Ek gaan die Galdeërs laat kom, die wrede, woeste nasie wat dwarsoor die aarde rondtrek om lande te verower wat nie hulle s’n is nie.

En dan gaan die Here aan om te verduidelik hoe wreed en woes die Babiloniërs is wat Israel in ballingskap gaan wegvoer.

Kan u nog steeds bely: dat ek in teëspoed geduldig moet wees? U wonder dalk nou waarheen is hierdie preek op pad? Die kern van Sondag 9 is dat God, die Skepper van hemel en aarde in Christus my Vader is op wie ek kan vertrou. As ons werklik wil bely met ander woorde dit onomwonde stel dat ons vas en seker glo dat God ons Vader is wat vir ons sorg in alles wat ons nodig het, dan moet ons God kan vertrou, veral wanneer ons omstandighede duidelik vir ons sê dat ons God nie kan vertrou nie. Daardie tye wanneer die ou duiwel ons so lekker uitkoggel: “kyk hoe gaan dit in jou lewe. Jy kan God nie vertrou nie!”

Wat gebeur eintlik hier in Habakuk 1 en 2? God word in die beskuldigingsbank geplaas! Die mens neem God onder kruisverhoor en beskuldig God dat Hy nie die mens se beste belange op die hart dra nie. Presies wat in die Paradys gebeur het met die sondeval. Daarom moet ons die perspektief van God se antwoord raaksien. Israel het hardnekkig aangehou met afgodery. Dit wil sê hulle het iets of iemand anders in die plek van God geplaas. Dit is nie God wat in die beskuldigingsbank hoort nie, maar die mens self wat God beskuldig. God gebruik die Galdeërs om Israel tot inkeer te bring. Nou moet ons baie mooi verstaan. God beskik nie die kwaad nie, want selfs die boosheid van die Galdeërs gaan gestraf word soos die Here vir ons sê in Habakuk 2v5 tot 20. Telkemale hoor ons “Ellende wag vir hom wat verkeerd doen.”

Wat wel hier gebeur is dat God die kwaad wat van die sonde af kom, gebruik om iets goed te laat voortkom. Die sondigheid van mense veroorsaak baie ellende vir ander mense. Dink maar net hoeveel hartseer veroorsaak gierigheid nie. Mense wat ander mense doodmaak om hulle besittings in die hande te kry. Jaloesie, haat woede onkuisheid noem maar op. Dit veroorsaak baie ellende in hierdie lewe en nie een van ons kan werklik sê dat ons onskuldig is nie.

Nou moet u mooi verstaan. Die aard van sonde en die rimpeleffek daarvan is nie altyd reglynig nie. Met ander woorde: Ek moenie die fout maak om reglynige oorsaak en gevolg vir alle situasies in my lewe te soek nie. Reglynige oorsake is ook daar, soos byvoorbeeld as ek myself aan drank vergryp en ek hou aan daarmee dan sal ek naderhand die gevolge daarvan op my gesondheid voel. Daar is egter ook indirekte gevolge. As ek beroof en aangerand word, is dit nie noodwendig die direkte oorsaak van iets wat ek in my lewe verkeerd gedoen nie. Dit is wel die gevolg van die rimpeleffek wat sonde op die mensdom het.

’n Verdere indirekte effek van sonde is dat die Skepping as gevolg van die sondeval aan die verydeling onderwerp is soos die Here vir ons in Rom. 8v2 sê:

Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.

Dit is die rede hoekom daar natuurrampe en vloede en droogtes plaasvind. Dit is die rede waarom mense wat nog in die fleur van hul lewens is deur siektes geteister word en dat hulle daarvan doodgaan.

Binne die teëspoed wat deur sonde veroorsaak word kan ons net werklik bely dat ek in teenspoed geduldig sal wees as ek God vertrou. As ek vertrou dat God in beheer is en dat Hy selfs dit wat sleg is in my lewe tot my beswil kan gebruik. Dink maar net aan die verhaal van Josef. Hoe dink u het Josef gevoel toe hy daar in die put gelê het waar sy broers hom ingegooi het? Hoe het hy gevoel toe hy as slaaf was op pad na Egipte? Dit is eers baie jare later dat hy as tweede in bevel van Egipte vir sy broers wat hom verkoop het kon help uit die gevolg van die hongersnood waarin hulle beland het. Ons sien nie altyd dadelik die goeie gevolge wat uit die slegte voortspruit nie. Soms neem dit baie jare en tog is ek seker dat elkeen van ons ’n voorbeeld in ons lewens kan aanhaal waar die Here dinge in ons lewens wat aanvanklik sleg was, ten goede laat meewerk het.

Uit die nageslag van Josef se broer Juda is Jesus gebore. Dit is ’n gebeurtenis wat nie in Josef se lewe plaasgevind het nie. Dit het eers baie, baie geslagte later gebeur. Tog het Israel vasgehou aan die belofte van ’n Messias wat sou kom en die verlossing wat Hy sou bring. Dit is ’n belofte wat die Jode deur die pyn van hul Ballingskap gedra het. Dit is net die verlossingswerk van Jesus Christus wat dit moontlik maak dat ons God kan vertrou. Dat ons dankbaar is wanneer Hy ons seën en dat ons geduldig is wanneer ons beproef word.

Ons geloof in Jesus Christus maak dit moontlik dat ons God ons Vader kan vertrou. Die Heilige Gees is altyd by ons en dra ons deur die goeie en die swaar tye. Die Heilige Gees gee vir ons die geloof om vas te hou in God se genade wat Jesus Christus vir ons gebring het. Daarom kan ons ook saam met Habakuk sing:

(Hab. 3:17-19)

¹⁷ Al sou die vyeboom nie bot nie en daar geen druiwe aan die wingerde wees nie, al sou die olyfoes misluk en die lande geen oes lewer nie, al sou daar geen kleinvee in die kampe meer wees nie en die beeskrale sonder beeste wees, ¹⁸ nogtans sal ek in die Here jubel, sal ek juig in God, my Redder.¹⁹ Die Here my God gee vir my krag. Hy maak my voete soos dié van ’n ribbok, op hoë plekke laat Hy my veilig loop.

Hou in geloof vas aan God se genade en vertrou dat Hy steeds in beheer is. Glo dat God jou Vader is omdat Christus vir jou sondes gesterf het. Dink daaroor na wat God al alles in jou lewe vir jou gedoen het. Dink daaroor na wat dit vir jou beteken dat Christus vir jou sondes ’n vervloekte dood aan ’n kruishout gesterf het. Glo en vertrou dat Hy net ons beste belange op die hart dra. Dan sal ons ook kan bely:

Ons vertrou dat God ons Vader in goeie en slegte tye vir ons sorg.

Amen

By Jesus vind ek rus vir my onrustige gemoed

^{31 Mei. 2015 GKE Nagmaal}

Mat. 11:25 - 30 Fokusgedeelte : Mat 11:28

Lof-Psalm Ps. 18-1:1               

Na Wet Sb 9-3:1 & 2               

Na Gebed Ps. 33-1:5 & 11                   

Slotsang Ps. 84-1:2 & 6                      

Voel dit soms vir jou dat die lewe te swaar raak? Voel dit vir jou of jy nie meer kan nie? Is daar ’n onrustigheid in jou gemoed wat keer dat jy ware vrede beleef?

In ons teks rig Jesus sy uitnodiging aan almal wat uitgeput is omdat hulle ’n swaar las dra. Die Griekse woord wat met “uitgeput” vertaal is beteken letterlik om emosioneel afgemat te wees as gevolg van ’n groot worstelstryd. Dit beskryf daardie punt in mens se lewe waar jy moed opgee en die lewe vir jou net te veel word.

Jesus rig hierdie uitnodiging in die eerste plek aan die Jode wat die las moes dra van die verkeerde manier waarop die Fariseërs die wet vertolk het. Jesus gebruik ook hier die beeld van ’n Juk. ’n Juk is ’n swaar hout wat op ’n os wat ’n wa moes trek se nek gesit is en wat ’n las en moeite was.

Net soos wat die juk ’n swaar las op die osse se nekke was, was die Fariseërs se vertolking van die wet ’n swaar las op die mense. Daar was geweldig baie reëls wat hulle moes nakom. Daar was byvoorbeeld ’n reël dat jy nie op ’n Sabbatdag buite op ’n stoel mag sit nie want as jy per ongeluk die stoel skuif en dit trek ’n voortjie in die grond wat beteken dat jy besig is om te ploeg. Ploeg is werk en jy mag nie op die Sabbat werk nie.

Al hierdie reëls was soos ’n swaar vrag wat die mense moes dra omdat dit daarop neergekom het dat jy vir God moes bewys dat jy goed genoeg is vir Hom. Dit vind ons vandag nog. Mense interpreteer ’n sekere saak in die Bybel op ’n baie wettiese manier en verwag dan dat almal volgens hulle interpretasie moet lewe. As jy nie so lewe nie word jy verdoem.

Jesus se uitnodiging sê KOM. Die Fariseërs se interpretasie se DOEN. Jou saligheid hang af van dit wat jy doen. Jesus se uitnodiging “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.” gee vir ons die vertroosting dat ons saligheid nie afhang van wat ons doen nie, maar dat dit van Hom alleen afhang. Hy het alles gedoen wat nodig is om my van my sonde te verlos. Daar is niks wat ek kan bydra nie.

In Mat 11:25 hoor ons dat hierdie geheimenis aan eenvoudiges bekend gemaak word en dat dit vir slim mense verberg word. Diegene wat met hulle verstand dit probeer uitredenaar eindig saam met die Fariseërs op in ’n klomp moets en moenies wat die lewe vir almal moeilik maak. God vra dat ons met kinderlike geloof moet glo dat Jesus Christus vir my sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het.

Met die Nagmaal word ons herinner aan dit wat Jesus vir ons gedoen het. Hiermee verseker die Heilige Gees my dat ek ook deel het aan Christus se verlossing. Net so seker as wat ek met my oë sien dat die brood van die Here vir my gebreek en die beker aan my gegee word, is sy liggaam vir my aan die kruis geoffer en gebreek en is sy bloed vir my gestort. Net soos ek liggaamlik deur brood en wyn gevoed word, net so word my geloof geestelik gevoed. Soos wat die brood en wyn deel word van my liggaam, so word ek deel van Jesus se verlossing.

Jesus nooi ons uit: “kom na My toe almal wat uitgeput en oorlaai is” en daarmee saam gee Hy vir die vaste belofte “en Ek sal vir julle rus gee.”

Kom ons gaan sit aan by die tafel van die Here

Nabetragting

Neem Jesus se juk op, met ander woorde vertrou op Hom alleen. Gee al jou sorge vir Hom en stap die pad saam met Hom. Dit beteken wees sy dissipel.

Verder sê Hy ook daarmee saam “en leer van My.” Leer wat is die ware betekenis van die wet. Die Fariseër maak van die wet ’n swaar las wat onmoontlik word om te dra. Jesus leer ons wat die ware betekenis van die wet is. Liefde vir God en liefde vir ons naaste. In Rom. 13:8 - 10 verduidelik die Here dit soos volg vir ons:

Julle moet niemand iets verskuldig wees nie, behalwe om mekaar lief te hê. Wie sy medemens liefhet, voer die hele wet van God uit. Al die gebooie: “Jy mag nie egbreuk pleeg nie, jy mag nie moord pleeg nie, jy mag nie steel nie, jy mag nie begeer nie,” of watter ander gebod daar ook al is, word immers in hierdie een gebod saamgevat: “Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Die liefde doen die naaste geen kwaad aan nie. Daarom is die liefde die volle uitvoering van die wet.

Neem Jesus se uitnodiging aan

“Kom na My toe, almal wat uitgeput  en oorlaai is, en Ek sal julle rus  gee. Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig.”

Amen

By Jesus vind ek rus vir my onrustige gemoed

19 Mei. 2013 Mat. 11:25 - 30 Fokusgedeelte : Mat 11:28

Lof-Psalm Ps. 18:1                  (OAB)

Na Wet Ps. 40:4                      (OAB)

Na Gebed Ps. 33:5                   (OAB)

Slotsang Ps. 84:2 & 6              (OAB)

Inleiding

Die een ding in die lewe waaroor ons seker kan wees is dat dit nie sonder sorge is nie. Niemand van ons kan sê dat hy geen bekommernisse het nie. Elkeen het een of ander bekommernis waaroor ons, ons kwel. Sommige se bekommernisse is groter as ander, maar elkeen het sy eie bekommernisse. Dit is hierdie sorge van die lewe wat ons van gemoedsrus beroof. Dit keer dat ons werklik ware vrede beleef.

By elke mens is daar ’n soeke om van hierdie onrus ontslae te raak. Sommige soek dit in geld en besittings. Ander soek dit drank of selfs dwelms. Party mense soek dit in aansien en roem of om so vêr as moontlik teen die korporatiewe leer te vorder. Ongelukkig bring nie een van hierdie metodes ware vrede vir die mens nie. Die enigste plek waar mens ware rus en vrede vind is by Jesus Christus.

Verlede week het ons gehoor dat die ware rus van die Sabbat in Jesus Christus is. Hierdie week luister ons na hoe mens rus vind in Jesus Christus want dit is net by Jesus waar ons rus vind vir ons onrustige gemoed.

Die sorge van die lewe

Ons teksvers beskryf vir ons wat die sorge van die lewe aan ’n mens doen

“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, .....

Die sorge van die lewe maak mens uitgeput en dit oorlaai mens. Die Griekse woord wat met “uitgeput” vertaal is beteken letterlik om emosioneel afgemat te wees as gevolg van ’n groot worstelstryd. Dit beskryf daardie punt in mens se lewe waar jy moed opgee omdat jy nie kans sien om aan te gaan nie. Daardie punt waar die lewe vir jou net te veel word. En dit is omdat jy oorlaai is met bekommernisse en moeilike omstandighede.

Elkeen se bekommernisse is uniek en verskil van mekaar. Dit wat vir my na iets onbenulligs lyk is vir die volgende persoon ’n groot bekommernis en probleem. Die effek daarvan is egter dieselfde naamlik dat dit ’n mens eventueel uitput en oorlaai. Elkeen van ons dra die las van die sorge van die lewe. Vir party is dit ’n huweliksverhouding wat maar net nie wil uitwerk nie, vir ander finansiële oorlewing. Gaan ek more nog ’n werk hê? Of dalk is dit eensaamheid. Noem maar op. Elkeen van ons weet maar alte goed watter bekommernisse ons in die lewe het.

Daar is maar net een rede waarom die sorge en bekommernisse van die lewe so swaar op mens rus. Sonde! My eie sonde en ook die effek wat ander mense se sonde op my lewe het. Ons leef in ’n gebroke wêreld waar sonde ’n direkte en indirekte effek op elkeen van ons het. My sondige en selfsugtige optrede raak my negatief en dit raak die mense om my negatief. Die mense om my se sondige selfsug raak my negatief. Kom ons neem ’n eenvoudige voorbeeld om dit prakties te verduidelik. Wanneer ek van iemand skinder benadeel dit persoon van wie ek skinder. Dit benadeel my en diegene teenoor wie ek skinder. Wanneer iemand van my skinder word ek die slagoffer van ’n ander mens se selfsug en die hartseer is dat ek ook skuldig is om ander mense ongelukkig te maak. En so kan ons elk van ons sorge se oorsprong in die gebrokenheid van hierdie wêreld vind.

Die uiteinde van sonde is dat dit tussen mens en God kom staan. En dit is op die uiteinde die werklike rede van onvrede en onrus in ’n mens se lewe.

Wat is die oplossing vir die sorge van die lewe?

As geld of besittings of aansien of drank nie rus en vrede bring van die sorge van die lewe nie, wat dan? Daar is maar net een antwoord:

“Kom na My toe, almal wat uitgeput  en oorlaai  is, en Ek sal julle rus  gee.

In Mat 11:27 is dit duidelik dat dit net Jesus is wat hierdie gebroke verhouding met die Vader kan herstel en dit is eers wanneer hierdie verhouding met God herstel is dat ons ware vrede kan vind.

In Mat 11:26 sê die Here vir ons dat dit slegs uit God se genade is en in vers 25 sê Hy vir ons dat God se genade nie iets is wat mens met jou verstand kan uitredeneer of verdien nie. Dit is iets wat ons met kinderlike geloof moet aanvaar. God se genade word met Nagmaal dan ook op ’n sigbare wyse deur die brood en wyn vir ons uitgebeeld. Dis ’n misterie wat baie dieper is as die sigbare tekens van brood en wyn. Die Heilige Gees versterk hiermee ons geloof sodat ons die vrede en rus vir ons gemoed kan ervaar wat Christus vir ons in Mat 11:29 belowe.

Die troos wat ons ontvang is dat die lewe saam met Christus nie ’n sware las is wat mens moet dra nie. Die beeld wat hier gebruik word van ’n juk verduidelik dit mooi. ’n Juk is ’n swaar hout wat op ’n os wat ’n wa moes trek se nek gesit is wat ’n las en moeite was. Nou sê Jesus vir ons dat sy las lig is en glad nie so swaar is soos die juk wat op ’n os se nek gesit is nie. Die swaar juk verwys na die swaar las van die wet terwyl Jesus se juk verwys na ’n liefdevolle verhouding met God. Hiermee sê die Here vir ons dat ons nie nodig het om ’n klomp godsdienstige reëls na te kom om rus en vrede by Hom te vind nie. Jesus se uitnodiging is eenvoudig:

“Kom na My toe, almal wat uitgeput  en oorlaai  is, en Ek sal julle rus gee.

Kom ons gaan sit nou aan by die tafel van die Here sodat ons kan deel in die enigste ware rus wat net by Jesus beskikbaar is.

Amen