Die HERE hou ons vas, veral wanneer ons deur ’n vuuroond moet gaan

3 Jul 2016 GKE

Skriflesing - Dan. 3 

Teksverse - Dan. 3:17-18

Sing    Lofsang:  Ps. 31-1 v 1 & 3

           Na wet:    Ps. 103-1 v 2      

           Na gebed Ps. 33-1 v 5 & 6

           Slotsang  Sb 14-2 (Al sou die vyeboom nie bot nie)

Inleiding

Word u ook soms moedeloos oor die uitdagings wat ons in die gesig staar? Ons word soms moedeloos oor die uitdagings wat ons in die gesig staar. Waar die kerk op ’n stadium ’n baie belangrike deel van die samelewing uitgemaak het, word die invloed van die kerk al hoe kleiner. Verder is daar al hoe meer onrus wat in die land aan die broei is soos die geweldadige betogings in die aanloop van die komende verkiesing.

Op persoonlike vlak gaan dit nie veel beter nie. Dit raak deesdae ’n stryd om te oorleef met brandstofpryse en kragtariewe wat die hoogte inskiet om van kospryse nie eens te praat nie. Dan kom daar ook nog ander probleme wat baie van ons tref soos siektes, huwelike wat verbrokkel en nog vele meer. As ons so na ons samelewing van vandag kyk, dan moet ons erken dat dit maklik is om moedeloos te raak!

Daniel se drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego, was ook in ’n situasie waar hulle maklik moedeloos kon word. Hulle was van die eerste ballinge wat in 605vC uit Jerusalem deur koning Nebukadneser van Babel weggevoer is. In hierdie verhaal van Daniel se drie vriende in Daniel 3 hoor ons hoe Koning Nebukadneser ’n groot beeld gemaak het wat met goud oorgetrek was. 

Hy het ’n wet uitgevaardig dat almal voor die beeld moet buig en dit aanbid. Daniel en sy drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego weier egter om te buig en die beeld te aanbid. 

Sadrag, Mesag en Abednego word by die koning verkla wat daartoe lei dat hulle in ’n baie warm vuuroond gegooi word. 

Sadrag, Mesag en Abednego kom egter niks oor nie! Saam met hulle is ’n engel wat hulle beskerm. So word hulle gered uit die vuur, hulle klere is nie eens gebrand en een van hulle ruik na rook nie.

In hierdie verhaal waar Daniel se drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego voor die keuse te staan gekom het of hulle sou buig of nie voor die goue beeld wat koning Nebukadneser opgerig het, leer ons hoe God sy kinders beskerm in tye van krisis. Al wat Hy van ons verwag is getrouheid. 

Die wyse waarop ons te midde van beproewings leef dra dikwels ’n boodskap uit na ander sodat dit hulle oë kan open om God raak te sien. Die twee hoofsake wat in hierdie verhaal uitstaan is:

1) Vertrou op die HERE en

2) Soms moet ons in die vuuroond beland.

Vertrou op die HERE

Hierdie drie vriende van Daniel vertrou so sterk op God dat hulle God steeds vertrou al red Hy hulle nie uit die vuuroond nie, want hulle weet dat selfs die dood hulle nie van God se troue liefde kan skei nie. Hulle bly getrou aan die HERE selfs tot in die uiterste omstandighede. Aanvanklik was dit makliker, daar waar hulle as te ware tussen al die mense weggesteek was. Die koning kon hulle nie sien nie, maar toe hulle verkla is en hulle voor die koning verskyn bly hulle steeds getrou aan die HERE. 

Die koning bied hulle nog ’n kans om voor die beeld te buig. Hierdie keer is daar geen uitkomkans nie. As hulle nie buig nie, gaan hulle summier in die brandende vuuroond gegooi word!

Ten spyte van die doodsgevaar waarin hulle verkeer, bly hulle egter steeds op die HERE vertrou. Wanneer die koning ewe vermakerig vra: “watter god sal julle uit my mag kan red?” antwoord hulle

Ons het ons God vir wie ons dien. Hy het die mag om ons te red uit die brandende oond, en Hy sal ons ook red uit u mag. Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie.”

Dit is maklik om as deel van ’n massa ons vertroue op die HERE te stel. Toe Daniel se drie vriende daar met die inwyding van die beeld as te ware tussen die massa versteek was buite die sig van die koning was die kanse goed dat hulle nie tot verantwoording geroep sou word nie. Die ware toets het gekom toe hulle voor die koning gestaan het. Hulle het vertrou dat die HERE hulle kon red uit die oond en uit die mag van die koning, maar hulle het ook rekening gehou daarmee dat die HERE dit dalk anders sou beskik. Selfs as die HERE hulle nie uit die oond gered het nie, het hulle nog steeds getrou gebly aan Hom.

Die ou duiwel gebruik vandag nog die strategie wat die koning gebruik het. Hy dreig dat verskriklike gevolge ons sal tref en dan vra hy ook ewe smalend “watter god sal julle uit my mag kan red?” Sy doel hiermee is dat ons die HERE moet wantrou. Dit was sy doel toe hy vir Eva gevra het “Het God werklik gesê julle mag van geen boom in die tuin eet nie?” Dit is nog steeds sy doel wanneer hy ons omstandighede aan ons voorhou. Wanneer hy vir ons wys dat ons gemeente klein en swak geword het met min vooruitsigte dat ons weer die gloriedae van ons verlede sal beleef toe ons vorige kerkgebou te klein geword het en ons hierdie kerkgebou moes bou sodat daar plek kan wees vir almal. Wanneer hy vir ons wys hoe die wêreld aan die brand gesteek word deur geweldadige betogings. Wanneer die gedagte by ons opkom dat daar nie meer ’n toekoms vir ons in hierdie land is nie. Die gedagte dat ons gemeente sy einde nader dan is dit of ons hoor “watter god sal julle uit my mag kan red?”

Wat is ons reaksie wanneer die ou duiwel vir ons vra “watter god sal julle uit my mag kan red?” Wat sal my reaksie wees wanneer die dokter vir my moet sê “ek is jammer, maar die kanker het versprei en daar is nie veel wat ons daaraan kan doen nie.” Wat sal my reaksie wees wanneer die ouderdom se greep al hoe sterker word en ek al hoe swakker word? Daniel se vriende het besef dat daar ’n moontlikheid is dat die HERE hulle nie uit daardie spesifieke omstandighede sou red nie en nog steeds het hulle in vertroue aan die HERE bly vashou.

Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie.

Soms moet ons in die vuuroond beland

Daniel se drie vriende het geglo dat God kon keer dat hulle in die vuuroond beland, maar hulle het ook geweet dat God anders kon besluit. Oor die algemeen glo ons ook dat God kan keer dat slegte gebeure in ons lewens plaasvind. Soms laat Hy dit egter toe omdat Hy ’n groter doel daarmee het. Die HERE het toegelaat dat Sadrag, Mesag en Abednego in die vuuroond gegooi word. Dit beteken egter nie dat Hy hulle in die steek gelaat het nie. Hy het ’n beskermengel gestuur om hulle teen die onheil te bewaar. 

Wanneer God toelaat dat slegte gebeure in ons lewens plaasvind dan laat Hy ons nie in die steek nie. Die satan wil graag hê dat ons moet glo dat ons God nie kan vertrou nie en dat Hy ons in steek laat. Dit is ’n leuen net soos alles wat die satan ons van wil oortuig leuens is. Moet hom nie glo nie!

God laat ons nooit in die steek nie en wanneer Hy toelaat dat moeilike omstandighede oor ons pad kom moet ons weet dat Hy dan besondere sorg aan die dag lê om ons daardeur te dra. God laat soms toe dat ons in die vuuroond beland omdat Hy ’n groter doel daarmee het wat ons nie altyd kan raaksien nie. Sadrag, Mesag en Abednego het in die vuuroond beland sodat die HERE dit kon gebruik om die Jode wat later in ballingskap weggevoer is te bemoedig. Later toe die Jode moes toekyk hoe hulle tempel deur Antioges van IV Epifanes ontheilig is, gebruik die HERE die ballingskapverhaal van Daniel en sy drie vriende Sadrag, Mesag en Abednego om hulle te bemoedig. Hy gebruik vandag nog hierdie gebeure om ons te bemoedig dat Hy met ons sal wees te midde van moeilike omstandighede.

Hoe weet ons dat ons net soos Daniel se vriende op die HERE kan vertrou en dat ons nie die satan se leuen moet glo dat God nie betroubaar is nie? God self oortuig ons daarvan. Hy het mens geword om ons van die sondegreep van die satan te verlos. Toe die duiwel Hom in die woestyn versoek het, het Hy nie toegegee nie. Die duiwel wou Hom oortuig Hy die maklike pad kon vat en die smarte van die kruis kon vryspring. Jesus het egter geweet dat Hy deur die vuuroond van die kruis moes gaan en daarom antwoord Hy die duiwel soos ons hoor in Mat 4:11:

“Gaan weg, Satan, want daar staan geskrywe: Die Here jou God moet jy aanbid en Hom alleen dien.”

Toe Hy egter deur die vuuroond gegaan het was Hy alleen. Daar was niemand wat Hom kon dra nie. Hy is nie ongeskonde uit die oond gered nie. 

Sy liggaam is gebreek en sy bloed is uitgestort sodat ons nie die smarte van die ewige verdoemenis hoef te dra nie. Ons weet ons kan die HERE vertrou omdat die Heilige Gees ons oortuig dat Jesus ons verlos het van die ewige verdoemenis en daarom kan ons ook soos Daniel se vriende die duiwel antwoord wanneer hy ons vra “watter god sal julle uit my mag kan red?” Dan kan ons met vertroue antwoord:

Ons het ons God vir wie ons dien. Hy het die mag om ons te red uit die brandende oond, en Hy sal ons ook red uit u mag. Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie.”

Die wyse waarop ons te midde van beproewings leef dra dikwels ’n boodskap uit na ander sodat dit hulle oë kan open om God raak te sien. Waar koning Nebukadneser voorheen smalend gevra het “watter god sal julle uit my mag kan red?” erken hy nou “daar is immers geen ander god wat in staat is om so te red nie.”

Slot

Die ou duiwel probeer ons oortuig dat ons die HERE nie kan vertrou nie en dan wys hy ons al die slegte omstandighede wat ons in die gesig staar. Dan vra hy ewe smalend “watter god sal julle uit my mag kan red?”

Die HERE kan ons red van die vuuroonde in die lewe, maar soms is dit nodig dat ons deur ’n vuuroond van die lewe moet gaan. Wanneer dit gebeur verwag God getrouheid van ons. Dan moet ons weet dat ons die HERE kan vertrou omdat Jesus ter wille van ons alleen deur die vuuroond van die kruis gegaan het. Daarom kan ons weet dat wanneer ons in ’n vuuroond beland die Here ’n doel daarmee het en dat ons Hom kan vertrou omdat niks ons van sy liefde kan skei nie, selfs nie eens die dood nie! Daarom geliefdes, wanneer ons voor die vuuroond van die lewe staan, vertrou die HERE dat Hy ons sal vashou, selfs wanneer ons deur ’n vuuroond moet gaan. Vertrou op die HERE, selfs al moet ons in die vuuroond beland.

Amen

Stel jou hoop op die Beloftegewer

26 Jun. 2016 GKE

Skriflesing

Ps. 13:2 – 3; Gen. 12 v 1 – 3; Gen. 15 v 1 – 6 ; Gen. 17 v 1 – 6;
Gen. 21 v 1 – 7; Gen. 22 v 1 – 19

Teksvers Gen. 22:8

Sing

Ps. 146-1 v 1 - 3

Ps. 130-1 v 1 - 4

Ps. 141-1 v 1

Ps. 42-1 v 1 – 7

Hoe lank gaan U my nog bly vergeet, Here? Vir altyd? Hoe lank gaan U nog van my af weg kyk? Hoe lank moet ek nog my eie planne maak en my dae met kommer deurbring? Hoe lank sal die vyand my nog oorheers?

Dis amper asof die Psalmdigter Ps. 13 vir ons geskryf het. Hoe lank nog Here? Hoe lank moet ons nog in hierdie politieke en ekonomiese onsekerheid leef? Hoe lank nog voordat die droogte gebreek word? Hoe lank nog moet ek met hierdie siekte stoei? Hoe lank gaan ons nog swaarkry voordat dit beter gaan?

Telkemale vra “Hoe die Psalmdigter “Hoe lank nog Here?” Lees maar deur die Psalms en let op hoeveel maal word hierdie vraag gevra. Net soos die Psalmdigter vra, vra ons vandag nog steeds “Hoe lank nog Here?” Wanneer die Psalmdigter hierdie vraag vra dan antwoord hy dit gewoonlik ook soos ons ook in Ps. 13:6 hoor:

Ek hou vas aan u troue liefde, oor die uitkoms wat U gee, juig my hart.

Ek wil sing tot eer van die Here, omdat Hy aan my goed gedoen het.

Abraham moes ook wag op die Here. Die Here het hom belowe dat al die volke van die aarde in Hom geseën sal wees. Hy het hom belowe dat sy nageslag so baie soos die sterre in die hemel of die sand by die see sal wees. 

En hy moes wag vir daardie belofte. Kan u uself indink hoe dit vir Abraham en Sarai moes gewees het om op die belofte van die Here te wag? Terwyl hulle nog jonk was het hulle met afwagting gewag, maar die tyd het aangestap en hulle het al ouer geword en nog steeds was daar nie ’n kind vir hulle nie.

Hulle het selfs op ’n keer selfs probeer help om die belofte tot vervulling te bring. Gaan lees gerus maar weer die geskiedenis van Hagar en Ismael daar in Gen. 16. 

Maar op die uiteinde Het hulle bly glo in die belofte wat die Here aan Abraham gemaak het soos in ons voorgelese teksgedeeltes gehoor het. 

In Rom. 4:18 word dit mooi saamgevat:

Toe daar geen hoop meer was nie, het Abraham nog gehoop en geglo, en so die vader van baie nasies geword volgens die belofte: “So sal jou nageslag wees.”

 

Ons hoor hoe die Here telkemale sy beloftes aan Abraham bevestig het en daarom kon Abraham bly glo. Die belofte van die Here en veral ook sy herhaaldelike bevestiging dat Hy sy belofte sal nakom loop soos ’n goue draad deur die verhaal van Abraham.

Die verhaal van Abraham gee vir ons hoop in tye van donkerte. Daar is egter ’n probleem. Ons kan nie die beloftes wat die Here aan Abraham gemaak het neem en dit netso op onsself van toepassing maak nie. As ons dit doen, dan misbruik ons die Bybel. Dit is ’n baie oppervlakkige lees van die Bybel om te sê dat die Here aan Abraham voorspoed en seën beloof het en daarom SAL Hy ons ook seën deur ons voorspoedig te maak. Dit werk ongelukkig nie so nie!

Daar is ook ’n verdere bekommernis met hierdie verhaal van Abraham. Telkemale het die Here met Abraham gepraat en sy beloftes weer en weer aan Abraham bevestig. Dis maklik om op die Here te wag wanneer daar ’n gewaarborgde goeie uitkoms is. Die probleem is egter dat daar nie noodwendig altyd so ’n goeie uitkoms gewaarborg word nie. Ons het geen waarborg dat die geweld en misdaad in ons land binnekort gaan ophou nie. Ons het geen waarborg dat die droogte sal breek voor die volgende plantseisoen nie. Daar is geen waarborg dat daardie siekte van my genees gaan word nie.

Een van my dosente het die stryd teen kanker verloor. Sy was nog jonk. Haar seun was saam met Miekie in matriek. As daar een ding was wat uitgestaan het van haar stryd teen kanker was dit haar moedigheid. Telkemale as die chemo haar so siek gemaak het, het sy gesê dit gaan goed. Haar geloof het haar gedra. En tog het sy as jong vrou die stryd verloor.

Dit is nie so maklik om op die Here te wag wanneer die uitkoms onseker is nie. Inderdaad is dit bitter moeilik, veral wanneer dit voel asof God binne in hierdie krisis van my stilbly en daar geen antwoorde is nie. Here as ek tog maar net ook so ’n bevestiging soos Abraham kon kry. Ons moet egter erken dat daar in die meeste van ons persoonlike krisisse nie so ’n bevestiging is nie.

Ons moet oppas vir die valstrik waarin ons so maklik trap om ons hoop te vestig op beloftes en ons verwagtinge van die uitkomste wat ons wil hê. Ons maak so maklik die fout wat Abraham gemaak het met hagar en Ismael. Here ek het hierdie probleem, maar moenie bekommer nie. Ek het gesien wat die oplossing is. U moet dit nou net moontlik maak dat die oplossing kan plaasvind. By die Here werk dit egter nie so nie! Ons kan nie aan Hom voorskryf nie.

Met ’n oppervlakkige lees van die verhaal van Abraham kan ons so maklik dink dat Abraham sy hoop op die beloftes van God gestel het. Deel van hierdie groot verhaal van Abraham en al God se beloftes aan hom wat Hy in Izak begin vervul het, is die verhaal waar die Here vir Abraham vra om Izak te offer.

 

Waarop het Abraham sy hoop gestel? As dit op die beloftes van God was sou hy nie bereid gewees het om Izak te offer nie. Gen. 22:8 sê vir ons waarop Abraham sy hoop gevestig het.

“My seun, God sal sy eie offerlam voorsien.”

In Heb. 11 v 17-19 hoor ons

Omdat Abraham geglo het, het hy, toe hy op die proef gestel is, Isak as offer afgestaan. Ja, hy wat die belofte ontvang het en aan wie gesê is: “Uit Isak sal jou nageslag gebore word,” het gereed gestaan om sy enigste seun te offer. Hy was daarvan oortuig dat God by magte is om uit die dood op te wek, waaruit Abraham vir Isak ook, om dit so te stel, terug ontvang het

 

Abraham se geloof was nie in God se belofte alleen gevestig nie. Sy geloof was in die Beloftegewer gevestig. Sy geloof was nie gevestig in wat God vir hom sou doen nie, nee sy geloof was in God self gevestig. Abraham was bereid om te waag en daarom was hy bereid om te doen wat ook al God van hom gevra het om te doen. Hy het nie aan ’n spesifieke uitkoms vasgehou nie. Hy het aan God self vasgehou. Toe Abraham op die Here gewag het, het dit sy geloof versterk. Dit het hom geleer dat God getrou is en dat God in staat was om te voorsien wat ook al nodig was.

Ons het dieselfde waarborg wat Abraham gehad het. Hy sal alles voorsien wat ons nodig het. Inderdaad het ons nog sterker bevestiging as wat Abraham gehad het. Op Izak se vraag waar die offerlam was het Abraham geantwoord “My seun, God sal sy eie offerlam voorsien.”

 

Ons dink so maklik dat dit onregverdig was om Izak te offer, maar dit sal maar net gewees het wat elkeen van ons verdien, ook hy en Abraham, naamlik die dood. Die straf vir sonde is die dood en elke mens op aarde is skuldig aan sonde. Die skaapram wat Abraham ontvang het om in die plek van Izak te offer was maar slegs ’n heenwysing na die ware offerlam. Ons het die wonderlike voorreg om te weet wie die ware offerlam was wat in ons plek geoffer is, naamlik Jesus Christus. Christus het die prys vir ons sonde op Homself geneem. Hy het ’n vervloekte kruisdood gesterf sodat ons kan lewe.

Christus is ons waarborg dat ons op God kan vertrou. Kyk wat het Hy reeds vir ons gedoen daar op Golgota. Sal Hy ons nou in die steek laat? God het Abraham laat wag en dit het die verhouding tussen God en Abraham intiemer gemaak. Hy laat ons ook wag vir dieselfde rede. Goud word deur vuur gelouter. Ons geloof word deur die vuur van beproewing gelouter sodat ons daardeur nader aan Hom kan beweeg. Hy is besig met jou om jou nader aan Hom te bring. God is daardeur besig om ons na die beeld van Christus te verander. Daarom moet ons God se liefde ook in die vuur van beproewing raaksien.

Hou in geloof vas aan Jesus en dit wat Hy reeds vir jou gedoen het. Hou vas aan Hom eerder as om jou hoop op jou idee van uitkomstes te stel. Ons weet nie wat die toekoms vir ons inhou nie, maar God weet wat ons nodig het. Ons perspektief is op die hier en die nou gerig, maar God se perspektief is op die ewigheid gerig. Vertrou dat Hy op sy perfekte tyd vir jou alles sal gee wat jy nodig het. Beleef die nabyheid van God, veral midde in die beproewings in jou lewe. Moenie op jou hoop op jou persepsies van uitkomste stel nie. Stel jou hoop op die Beloftegewer.

Amen.

Ons vertrou dat God ons Vader in goeie en slegte tye vir ons sorg

Habakuk  Teksverse Hab. 1v2-4; Hab. 2v5-6; Hab. 3:17-19

8 Nov. 2015 GKE

Lof-Lied - Lied 163  Soos `n wildsbok

Na Wet Sb. 9-2 v 1 & 9 (Sb 26 in ou swart Psalmboek)

Na Gebed Ps. 32-1 v 1 & 6

Slotsang Sb. 14-2 (Al sou die vyeboom beryming van Hab. 3v17-19)

Sondag 10

27  Vraag:  Wat verstaan jy onder die voorsienigheid van God?

Antwoord:  Die almagtige en oralteenwoordige krag van God (a)  waardeur Hy hemel en aarde en al die skepsels asof met sy hand nog onderhou en so regeer (b) dat lower en gras, reën en droogte (c), vrugbare en onvrugbare jare, voedsel en drank, gesondheid en siekte (d), rykdom en armoede (e) en alles, ons nie per toeval nie, maar uit sy Vaderhand toekom (f).

(a) Hand 17:25-28;  Jer 23:23, 24;  Jes 29:15, 16;  Eseg 8:12.  (b) Heb 1:3.  (c) Jer 5:24;  Hand 14:17.  (d) Joh 9:3.  (e) Spr 22:2.  (f) Matt 10:29;  Spr 16:33.

28  Vraag:  Wat baat dit ons dat ons weet dat God alles geskep het en dit nog deur sy voorsienigheid onderhou?

Antwoord:  Dat ons in alle teëspoed geduldig (a) en in voorspoed dankbaar (b) kan wees.  Verder dat ons ook vir die toekoms 'n vaste vertroue in ons getroue God en Vader (c) kan stel dat geen skepsel ons van sy liefde sal skei nie (d), aangesien alle skepsels so in sy hand is dat hulle sonder sy wil nie kan roer of beweeg nie (e).

(a) Rom 5:3;  Jak 1:3;  Ps 39:10;  Job 1:21, 22.  (b) 1 Tess 5:18;  Deut 8:10.  (c) Ps 55:23;  Rom 5:4.  (d) Rom 8:38, 39.  (e) Job 1:12;  2:6;  Spr 21:1;  Hand 17:2.

As God ons Vader is, hoekom gaan dit nie altyd goed met ons nie? Ons bely op grond van dit wat God vir ons in sy ewige Woord sê dat Hy die hemel en die aarde uit niks geskep het. Verder bely ons dat God sy skepping nog steeds versorg en in stand hou. Net soos ’n ouer vir sy kinders sorg, sorg God vir ons as sy kinders in alle omstandighede. Dit is tog immers wat ons in Sondag 10 van die Heidelbergse Kategismus bely. Ons bely tog dat niks toevallig gebeur nie. Dit wil sê dat dit wat daagliks met ons gebeur van God af kom. Die seën van die oorvloedige reën in die vorige jare het van God af gekom, maar ook die verwoestende droogte wat ons nou beleef.

Dink maar byvoorbeeld aan iets wat baie moontlik is in die Suid-Afrika waarin ons tans woon. ’n Vrou wat van ’n Bybelstudie af teruggekom het, is deur boosdoeners oorval, beroof en verkrag. As God dan in beheer is, waar was Hy toe dit gebeur het? Elkeen van ons kan heelwaarskynlik talle soortgelyke situasies in ons eie lewens opnoem. Situasies wat aanleiding gee dat ons saam met die profeet Habakuk vra: (Vgl. Hab. 1v2-4)

² Hoe lank moet ek om hulp roep voordat U hoor, Here, moet ek by U bly kla oor geweld voordat U red? ³ Waarom laat u my die onreg sien wat gedoen word, waarom kyk U toe as daar soveel ellende is? Oral rondom my is daar onderdrukking en geweld, en word daar getwis en gebaklei. ⁴ Die wet het nie meer krag nie, en daar geskied nie meer reg nie. Slegte mense het die oorhand oor die goeies, en so word die reg verkrag.

Hoe voel u oor God se antwoord op hierdie vraag? (Vgl. Hab. 2v5-6)

⁵ Die Here het geantwoord: Kyk na die ander nasies: julle sal verstom staan oor wat julle sien. Ek gaan nog tydens julle lewe iets doen wat julle nie sal glo as dit vir julle vertel word nie. ⁶ Ek gaan die Galdeërs laat kom, die wrede, woeste nasie wat dwarsoor die aarde rondtrek om lande te verower wat nie hulle s’n is nie.

En dan gaan die Here aan om te verduidelik hoe wreed en woes die Babiloniërs is wat Israel in ballingskap gaan wegvoer.

Kan u nog steeds bely: dat ek in teëspoed geduldig moet wees? U wonder dalk nou waarheen is hierdie preek op pad? Die kern van Sondag 9 is dat God, die Skepper van hemel en aarde in Christus my Vader is op wie ek kan vertrou. As ons werklik wil bely met ander woorde dit onomwonde stel dat ons vas en seker glo dat God ons Vader is wat vir ons sorg in alles wat ons nodig het, dan moet ons God kan vertrou, veral wanneer ons omstandighede duidelik vir ons sê dat ons God nie kan vertrou nie. Daardie tye wanneer die ou duiwel ons so lekker uitkoggel: “kyk hoe gaan dit in jou lewe. Jy kan God nie vertrou nie!”

Wat gebeur eintlik hier in Habakuk 1 en 2? God word in die beskuldigingsbank geplaas! Die mens neem God onder kruisverhoor en beskuldig God dat Hy nie die mens se beste belange op die hart dra nie. Presies wat in die Paradys gebeur het met die sondeval. Daarom moet ons die perspektief van God se antwoord raaksien. Israel het hardnekkig aangehou met afgodery. Dit wil sê hulle het iets of iemand anders in die plek van God geplaas. Dit is nie God wat in die beskuldigingsbank hoort nie, maar die mens self wat God beskuldig. God gebruik die Galdeërs om Israel tot inkeer te bring. Nou moet ons baie mooi verstaan. God beskik nie die kwaad nie, want selfs die boosheid van die Galdeërs gaan gestraf word soos die Here vir ons sê in Habakuk 2v5 tot 20. Telkemale hoor ons “Ellende wag vir hom wat verkeerd doen.”

Wat wel hier gebeur is dat God die kwaad wat van die sonde af kom, gebruik om iets goed te laat voortkom. Die sondigheid van mense veroorsaak baie ellende vir ander mense. Dink maar net hoeveel hartseer veroorsaak gierigheid nie. Mense wat ander mense doodmaak om hulle besittings in die hande te kry. Jaloesie, haat woede onkuisheid noem maar op. Dit veroorsaak baie ellende in hierdie lewe en nie een van ons kan werklik sê dat ons onskuldig is nie.

Nou moet u mooi verstaan. Die aard van sonde en die rimpeleffek daarvan is nie altyd reglynig nie. Met ander woorde: Ek moenie die fout maak om reglynige oorsaak en gevolg vir alle situasies in my lewe te soek nie. Reglynige oorsake is ook daar, soos byvoorbeeld as ek myself aan drank vergryp en ek hou aan daarmee dan sal ek naderhand die gevolge daarvan op my gesondheid voel. Daar is egter ook indirekte gevolge. As ek beroof en aangerand word, is dit nie noodwendig die direkte oorsaak van iets wat ek in my lewe verkeerd gedoen nie. Dit is wel die gevolg van die rimpeleffek wat sonde op die mensdom het.

’n Verdere indirekte effek van sonde is dat die Skepping as gevolg van die sondeval aan die verydeling onderwerp is soos die Here vir ons in Rom. 8v2 sê:

Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.

Dit is die rede hoekom daar natuurrampe en vloede en droogtes plaasvind. Dit is die rede waarom mense wat nog in die fleur van hul lewens is deur siektes geteister word en dat hulle daarvan doodgaan.

Binne die teëspoed wat deur sonde veroorsaak word kan ons net werklik bely dat ek in teenspoed geduldig sal wees as ek God vertrou. As ek vertrou dat God in beheer is en dat Hy selfs dit wat sleg is in my lewe tot my beswil kan gebruik. Dink maar net aan die verhaal van Josef. Hoe dink u het Josef gevoel toe hy daar in die put gelê het waar sy broers hom ingegooi het? Hoe het hy gevoel toe hy as slaaf was op pad na Egipte? Dit is eers baie jare later dat hy as tweede in bevel van Egipte vir sy broers wat hom verkoop het kon help uit die gevolg van die hongersnood waarin hulle beland het. Ons sien nie altyd dadelik die goeie gevolge wat uit die slegte voortspruit nie. Soms neem dit baie jare en tog is ek seker dat elkeen van ons ’n voorbeeld in ons lewens kan aanhaal waar die Here dinge in ons lewens wat aanvanklik sleg was, ten goede laat meewerk het.

Uit die nageslag van Josef se broer Juda is Jesus gebore. Dit is ’n gebeurtenis wat nie in Josef se lewe plaasgevind het nie. Dit het eers baie, baie geslagte later gebeur. Tog het Israel vasgehou aan die belofte van ’n Messias wat sou kom en die verlossing wat Hy sou bring. Dit is ’n belofte wat die Jode deur die pyn van hul Ballingskap gedra het. Dit is net die verlossingswerk van Jesus Christus wat dit moontlik maak dat ons God kan vertrou. Dat ons dankbaar is wanneer Hy ons seën en dat ons geduldig is wanneer ons beproef word.

Ons geloof in Jesus Christus maak dit moontlik dat ons God ons Vader kan vertrou. Die Heilige Gees is altyd by ons en dra ons deur die goeie en die swaar tye. Die Heilige Gees gee vir ons die geloof om vas te hou in God se genade wat Jesus Christus vir ons gebring het. Daarom kan ons ook saam met Habakuk sing:

(Hab. 3:17-19)

¹⁷ Al sou die vyeboom nie bot nie en daar geen druiwe aan die wingerde wees nie, al sou die olyfoes misluk en die lande geen oes lewer nie, al sou daar geen kleinvee in die kampe meer wees nie en die beeskrale sonder beeste wees, ¹⁸ nogtans sal ek in die Here jubel, sal ek juig in God, my Redder.¹⁹ Die Here my God gee vir my krag. Hy maak my voete soos dié van ’n ribbok, op hoë plekke laat Hy my veilig loop.

Hou in geloof vas aan God se genade en vertrou dat Hy steeds in beheer is. Glo dat God jou Vader is omdat Christus vir jou sondes gesterf het. Dink daaroor na wat God al alles in jou lewe vir jou gedoen het. Dink daaroor na wat dit vir jou beteken dat Christus vir jou sondes ’n vervloekte dood aan ’n kruishout gesterf het. Glo en vertrou dat Hy net ons beste belange op die hart dra. Dan sal ons ook kan bely:

Ons vertrou dat God ons Vader in goeie en slegte tye vir ons sorg.

Amen

Stort jou hart voor God uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug

7 Jul 2015 GKE

Sing:

Ps. 42-1:1 & 2

Ps. 119-2 : 7,9 & 11

Ps. 42-1:3 & 5

Ps. 46-1 : 1,3 & 6

Vertrou. ’n Klein woordjie met ’n groot betekenis. Wat beteken dit om op iemand te vertrou? Om iemand te vertrou beteken dat jy seker is oor die integriteit en vermoëns van iemand om ’n sekere uitkoms te bereik. As ek sê dat ek jou vertrou om ’n sekere taak te verrig dan sê ek dat absoluut vas glo dat jy dit sal doen, maar ook dat jy dit kan doen. Wanneer ek sê dat ek jou vertrou, dan sê ek daarmee dat ek glo dat jy my beste belange op die hart dra en dat jy my nie sal seermaak of skade berokken nie.

Ek sal nie my diepste hartsgeheime bloot lê aan iemand wat ek nie vertrou nie. Ongelukkig is dit egter ook so dat ons dikwels teleur gesteld word omdat ons iemand vertrou het wat nie voldoen het aan die verwagting van my vertroue nie. Lewenservaring het ons geleer om nie sommer enige iemand net goedsmoeds te vertrou nie.  Wie kan ons dan vertrou?

In Psalm 62 hoor ons dat Dawid God onvoorwaardelik vertrou het. In verse 4 en 5 hoor ons dat Dawid deur ’n swaar tyd gegaan het. Hy het vyande wat beskuldigings oor hom maak en dat hulle selfs probeer om hom dood te maak. Uit die geskiedenis van Dawid weet ons dat hy ’n hele paar kere deur moeilike tye gegaan het. Dink maar hoe hy moes vlug toe Saul hom wou doodmaak of selfs die keer toe sy eie seun Absolom die troon by hom wou afvat. In Psalm 62 word egter nie gemeld watter gebeurtenis dit was nie. Wat ons wel weet is dat dit vir hom bitter moeilik was. Hy was soos ’n muur wat maklik wou omval. ’n Klipmuur wat iemand maklik kon omstoot.

Die fokus van hierdie Psalm is egter nie op sy swaarkry nie. In verse 2 en 3 beskryf hy waar hy hulp gaan soek en gevind het.

Net by God vind ek rus, van Hom kom my redding.

Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,

sodat ek vas en stewig staan.

Om sy vertroue te beklemtoon herhaal hy dit weer byna woordeliks in verse 6 & 7

Net by God vind ek rus, want op Hom vertrou ek.

Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,

sodat ek stewig staan.

In vers 8 gee Dawid die rede waarom hy so ’n vaste vertroue in God het.

       God is my redding .........

Omdat God sy redding is vind hy sy sterkte en krag by God en het hy in vertroue na God gegaan in sy tye van swaarkry.

God is Dawid se redding en Hy is ook ons redding. In Joh. 3:16 hoor ons waarom God ons en Dawid se redding is:

God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Dit is maklik om te sê vertrou op God, maar ons mag nooit uit die oog verloor dat dit geloof in Jesus Christus is wat ons redding waarborg nie soos ons hoor in Joh. 3:17 hoor:

God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word.

In Joh. 3:18 maak die Here dit vir ons duidelik dat sonder geloof in Jesus niemand kan aanspraak maak op God se redding nie:

Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.

Dawid het geweet dat God sy redding is en hy het daaraan vasgehou. 3000 jaar later weet ons hoekom God ook ons redding is. Elkeen wat glo dat Jesus die Here is en dat Hy vir my sondes aan die kruis gesterf het, maar ook opgestaan het kan verseker weet dat God sy redding is.

Tot en met vers 8 van Psalm 62 het Dawid sy vertroue in God beskryf. Vanaf vers 9 moedig hy elkeen aan wat die Psalm hoor en sy redding by God soek om ook sy vertroue op God alleen te stel. “Vertrou altyd op Hom my volk” Wanneer Dawid sê “altyd” bedoel hy in die goeie en slegte tye.

Hy waarsku ons ook teen die gevare van misgeplaasde vertroue. Dit is maklik om God te vertrou wanneer alles goed gaan. Dit is egter ’n ander saak om te sê ek vertrou God wanneer my omstandighede moeilik is en die ou duiwel ewe spottend vir my vra “En waar is jou God dan nou? Kyk net na al jou moeilikheid.” En dan maak hy maar net soos wat hy daar in die Paradys met Eva gemaak het. Hy probeer ons oortuig dat ons God nie kan vertrou nie.

Sy doelwit is om ons te laat twyfel in God en net soos Eva trap ons so maklik in die slaggat om dan ons vertroue op ander dinge of mense te stel. Ook hierteen waarsku Dawid ons. In vers 10 waarsku hy ons om nie die vertroue wat ons op God moet hê in mense te stel nie, want mens kan en sal jou teleur stel.

In vers 11 waarsku hy ons om nie op geweld te vertrou nie. Hoe maklik gebeur dit nie dat ek my moeilikheid wil reg baklei nie. Byvoorbeeld, as die kassier by die Spar onvriendelik is, is ek nog onvriendeliker terug in plaas daarvan om op God te vertrou wanneer Hy vir my leer dat liefde baie meer vermag as haat en woede. In Spreuke 15v1 hoor ons:

’n Sagte antwoord laat woede bedaar; ’n krenkende woord laat woede ontvlam.

Vertrou ek God dat dit die waarheid is? Dit help nie dat ek sê dat ek God vertrou, maar dat my gedrag dit nie bewys nie. Vertroue word nie gesê nie, dit word gewys.

Die ander slaggat waarin ons so maklik trap is om op rykdom staat te maak. Ek konsentreer so maklik daarop om soveel as moontlik rykdom bymekaar te maak dat ek dit my god maak. My rykdom sal vir my sorg. Solank ek genoeg geld het dan het ek niks en niemand nodig nie, ook nie vir God nie, want ek sal vir myself sorg. Moenie die groot leuen van die ou duiwel glo nie: “as jy net eers ’n miljoenêr is gaan jy baie gelukkig wees en dit sal al jou probleme oplos.”

Soos ons reeds gehoor het, het Dawid hierdie Psalm geskryf in ’n tyd toe hy baie swaar gekry het. In ons teksvers hoor ons wat ons moet doen wanneer die lewe moeilik raak. “Vertrou altyd op Hom, my volk” En dan sê hy vir ons hoe: stort jou hart voor Hom uit! Die beeld wat hy hier gebruik is ’n kruik wat vol vloeistof is wat mens moet omkeer om dit heeltemal leeg te maak. As jy die kruik onderstebo hou moet dit heeltemal leeg wees. Met ander woorde maak jou hart leeg teenoor God. Net soos wat jy jou hart oopmaak teenoor ’n goeie vriend moet jy jou hart uitstort voor God. Hy wíl dit hoor en Hy wíl jou help en raad gee. Moenie skaam wees nie en moenie dink dat dit wat jy vra te groot of te veel is nie. Kom daarmee vorendag, al het jy sakke vol nood.

Kom uit met alles; God is groter en sterker en meer gewillig as al ons oortredings. Moenie terughou nie. Bring jou nood voor God en Hy sal jou deur dit dra. Lê jou hartseer voor Hom neer. Gee jou bekommernisse vir hom. Moet dit egter nie net vir die swaar tye hou nie. Deel ook jou vreugdes met God en dank Hom daarvoor.

Stort jou hart voor Hom uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug.

Amen

Die Heilige Gees dra ons met gebed deur die donker tye van swaarkry

Rom. 8:18-30 teksverse 26 & 27

3 Mei 2015

Ps. 48-1 : 1, 4 & 5

Ps. 68-1 : 1 & 3

Ps. Ps. 63-2 : 1

Ps. 46-1 : 1 & 6

Hoekom is die lewe so swaar? Hoekom moet ons so sukkel? Ek staan verbyster as ek so na die verwoesting op die foto’s van die aardbewing in Nepal kyk. Ek voel geskok oor die nuus dat die onderwyseres wat in Port Elisabeth vermoor is se verloofde moontlik agter ’n komplot kan sit wat vir haar dood verantwoordelik was. Soveel boosheid om ons. Hoekom? As ons so na ons eie lewens kyk dan is daar net soveel hoekoms. Hoekom veroorsaak siekte soveel lyding? Hoekom moet ons so swoeg om ’n bestaan te maak? Hoekom, hoekom .................?

Een ding is seker, swaarkry en lyding is deel van ons daaglikse bestaan en die rede daarvoor hoor ons in Rom. 8:20^a

Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.

As gevolg van die mens se rebelse opstand teen God se gesag waarvan ons in Gen. 3 hoor is die skepping onderwerp aan ’n sinlose bestaan soos die Prediker ook bevestig met sy uitroep “Alles tevergeefs, Alles kom tot niks, ’n gejaag na wind” wat soos ’n refrein deur die boek loop. Die gebeure wat in Gen. 3 beskryf is, hou verreikende gevolge vir die hele mensdom in en die skepping sug oor die gevolge.

Wanneer ons so na die slegte dinge in die wêreld om ons en in ons eie lewens kyk moet ons nie moedeloos raak nie soos ons in Rom. 8:18 hoor

Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.

Want dit is nie ’n hopelose saak nie soos ons hoor in Rom. 8:20^b & 21

Daarby het Hy die belofte van hoop gegee: die skepping sal self ook bevry word van sy verslawing aan die verganklikheid , om so tot die vryheid te kom van die heerlikheid waaraan die kinders van God deel sal hê.

Ons hoop op iets beter omdat ons gered is soos wat ons Rom. 8:24^a hoor.

Ons is immers gered, en ons het nou hierdie hoop.

Christus het die straf vir die mens se opstand teen God gedra en daarom kan elkeen wat in Jesus Christus glo vashou aan die hoop op iets beters. Al lyk dit nou donker om my weet ek dat God daar is en dat Hy my deur hierdie donkerte sal dra.

Ons is nou in ’n tyd wat mens kan beskryf as ’n reeds en ’n nog nie. Met sy kruisiging en opstanding het Christus die vloek van die sonde gebreek, maar ons sien dit nog nie ten volle nie. Ons ly nog steeds onder die gevolge van die sonde. Ten spyte daarvan hoop ons op ’n tyd dat ook die gevolge van die sonde nie meer sal wees nie soos ons hoor in Rom. 8:24^b & 25

Wat ’n mens al sien, hoop jy tog nie meer nie. Wie hoop nog op wat hy reeds sien? Maar as ons hoop op wat ons nie sien nie, wag ons daarop met volharding.

Dit gebeur egter soms dat mens moedeloos word. Die lewe het ’n geneigdheid om vir ’n mens ’n dwarsklap van agter te gee wat jou hele wêreld omkeer. Dit is dan wanneer dit moeilik raak om aan die hoop vas te hou. Dan sien mens nie verby die hier en die nou nie. Jy sien net die donkerte van die huidige omstandighede raak. Dit is gebed wat ons deur hierdie donker tye dra, maar dit gebeur ook soms dat die omstandighede maak dat mens nie kan bid nie. Ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie. Ons het gebed so broodnodig, maar ons kan nie bid nie!

Dit is in hierdie tye wat God se genade soos ’n helder lig in die donker skyn. Ons moet vashou aan die troos wat ons in Rom. 8:26 & 27 hoor:

Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie. En God, wat die harte deurgrond, weet wat die bedoeling van die Gees is, want Hy pleit, volgens die wil van God, vir die gelowiges.

Wanneer die lewe vir jou te veel word moet jy weet dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra. Die hoop waaraan ons vashou is nie iets wat daar ver in die toekoms lê nie. Dit is ’n hoop vir die hier en nou. As die hoop maar net daar ver in die toekoms was, sou die belofte van Rom. 8:18 ons moeilik getroos het.

Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.

Want ons beleef al reeds so ’n stukkie van die heerlikheid wat kom wanneer ons sien hoe God ons deur die moeilike tye dra. Ek sien dit dalk nie wanneer ek binne in die storm is nie, maar wanneer ek terugkyk dan sien ek hoe God se genade my deur die storm gedra het.

Wanneer ek terugkyk na my lewensreis saam met God, dan sien ek twee rye voetspore daar waar die pad maklik was. Daar waar die pad bitter moeilik was, is daar egter net een ry spore. God se spore, want dit is waar Hy my gedra het. Hoe dikwels gebeur dit nie dat ek voor ’n donkerte staan waarvoor ek nie kans sien nie. Daardie groot operasie wat vir my voorlê. Ek is bang en ek weet nie hoe gaan ek deur dit kom nie. Die troos is dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra. Wanneer ek terugkyk na daardie tye in my lewe besef ek hoe God my gedra het en dat Hy my nooit verlaat het nie.

Dit is eers wanneer ek besef hoe God my deur die donker tye in my lewe gedra het dat Rom. 8:28 werklik sin maak.

Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is.

Wanneer ek binne in die storm is dan sien ek nie altyd hoe God dit gebruik om te keer dat die bose sy doel daarmee bereik nie. Wanneer ek terugkyk dan sien ek dat ek nie alleen was nie, maar dat God daar was en dat Hy my nooit alleen gelos het nie. Ware vrede kom nie van die gebrek aan teenspoed nie, maar wel van die teenwoordigheid van God in my lewe.

Wat is die ergste wat met ’n mens kan gebeur in hierdie lewe? Dit is dat mens jou lewe verloor. Wat meer kan van jou gevat word as jou lewe? Die verdere troos wat ons hieruit put is dat selfs met ons dood die bose se nie sy doelwit bereik nie. In Gen. 2:17 hoor ons dat die dood die straf is vir die sonde. Jesus Christus het met sy opstanding die angel uit die dood gehaal soos ons in 1 Kor. 15:54b & 55 hoor

“Die dood is vernietig, die oorwinning is behaal.” “Dood, waar is jou oorwinning? Dood, waar is jou angel?”

Die dood wat die finale straf vir die sonde was gebruik God nou ten goede om elkeen wat in Jesus Christus glo finaal van die gevolge te verlos. Die dood hou vir die gelowige geen verskrikking in nie, maar is slegs ’n deurgang na ’n ewige heerlikheid saam met God.

Geliefdes, moenie moedeloos word oor al die swaarkry in hierdie lewe nie. Kyk terug en sien hoe God se genade u deur die swaar tye gedra het. Kyk vorentoe met verwagting na die teenwoordigheid van God in u lewe en na ’n ewigheid saam met God waar die gevolge van die sonde verby is. Doen dit met die verwagting dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra.

Amen