Tema: - Hoe lank nog? Het God my vergeet?

Tema: - Hoe lank nog? Het God my vergeet?

Datum: 5 Jul 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Psalm 13    Teksvers: Ps. 13 v 6

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) Volle erediens Gereformeerde Kerk Empangeni se facebook-blad

2) Preek alleen  Gereformeerde Kerk Empangeni YouTube kanaal

Dit is nou meer as 100 dae sedert die inperking begin het. In hierdie tyd is daar met reg baie gefokus op die praktiese aspekte van hierdie pandemie. Daar is regulasies oor wanneer jy mag uitgaan en wat jy moet doen om jouself veilig te hou. Daar is regulasies oor watter besighede mag oop wees en ook hoe die interaksie tussen mense moet wees. Ons hoor daagliks die statistiek van hoeveel nuwe gevalle aangemeld is, hoeveel sterftes daar was en hoeveel mense weer gesond geword het.

Een aspek is egter so bietjie op die agtergrond geplaas en het nie eintlik aandag gekry nie. Van die regulasies het dit in die begin ook inderdaad moeilik gemaak om hieraan aandag te gee. Dit is die geestesgesondheids-aspek hiervan. Die gemoedstoestand van mense en hoe hierdie gebeure die mense se gemoedstemming beïnvloed.

En tog is dit iets waaraan aandag gegee moet word. Mense voel bekommerd, moeg, uitgeput, hartseer en hulle sukkel om hierdie situasie te verwerk.

Voel dit vir jou ook of jy saam met die Psalmdigter wil uitroep: “Hoe lank nog Here? Hoe lank gaan U my nog bly vergeet?” Raak u ook soms moedeloos.  

Ons hoor hier in Ps. 13 v 2 & 3 hoe worstel die Psalmdigter met sy nood wat hy ervaar:

Hoe lank gaan U my nog bly vergeet, Here? Vir altyd?

Hoe lank gaan U nog van my af weg kyk?

Hoe lank moet ek nog my eie planne maak en my dae met kommer deurbring? Hoe lank sal die vyand my nog oorheers?

Hy kyk hier teen sy huidige omstandighede vas en dit maak hom moedeloos en benoud. Dit voel vir hom of die Here van hom vergeet het.

Ons word so bombardeer met die feite van hierdie pandemie dat dit naderhand ons hele gemoed oorheers. Die bekommernis oor hoe dit ons nadelig raak. Die benoudheid oor wat sal gebeur as ons ook siek word kan ons lamlê. As ons net teen ons huidige situasie en omstandighede vaskyk lyk die prentjie inderdaad donker en loop ons die gevaar om van ons Vader se liefde en sorg vir ons te vergeet..

In Ps. 13 v 4 & 5 hoor ons die Psalmdigter se angstige versoeke:

Luister tog en antwoord my, Here my God!

Gee my tog nuwe lewenskrag. Ek wil nie sterwe nie,

anders sê my vyand hy het my oorwin en juig my verdrukkers

oor my ondergang.

Ons hoor die Psalmdigter se benoudheid in hierdie angstige versoeke aan die Here en hoe hy vir sy lewe vrees.

Die Psalm eindig egter totaal anders as wat dit begin het:

Ek hou vas aan u troue liefde, oor die uitkoms wat U gee,

juig my hart. Ek wil sing tot eer van die Here,

omdat Hy aan my goed gedoen het.

Waar die eerste deel gevul is met wanhoop en benoudheid, eindig dit vol verwagting.

Die verskil wat hier inkom is omdat die Psalmdigter nou anders kyk na sy omstandighede. Terwyl hy hom blind gestaar het teen sy eie nood, het hy net 'n hopelose donkerte raakgesien.

Hoe kyk jy na jou huidige omstandighede? Sien jy ook net die hopeloosheid en donkerte raak?

Die verskil wat hier by die Psalmdigter ingetree het, is omdat hy nou wyer as net na sy huidige omstandighede begin kyk het. Hy het God se sorg en liefde in sy verlede raakgesien en dit het hom in staat gestel om aan God se liefde vas te hou.

Wanneer ons terugkyk na God se sorg en liefde in die verlede het ons 'n voordeel bo die Psalmdigter. Ons sien baie beter hoe groot God se liefde werklik is.

1 Joh. 4 v 9 & 10:

Híerin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy enigste Seun het Hy na die wêreld toe gestuur sodat ons deur Hom die lewe kan hê. Werklike liefde is dít: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes.

Jesus het sy lewe vir jou afgelê. Sal Hy jou nou in die steek laat?

Vir die Psalmdigter het die verskil ingekom toe hy God se teenwoordigheid in sy lewe begin raaksien het en dit het hom anders na sy huidige situasie laat kyk. Dit het vir hom die vertroue gegee dat God hom nie vergeet het nie en dat Hy net soos wat Hy in die verlede uitkoms gegee het, nou ook uitkoms sal gee. Die verskil is geloofsvertroue in God.

Hoe kry jy dit reg om verby jou huidige situasie te kyk na die groter prentjie van God se liefde vir jou? Dit verg geloof. In die meeste gevalle is dit nie net 'n groot geloofssprong nie. Dis eerder klein geloofstreetjies na God toe. Soms selfs klein wankelende geloofstreetjies.

Kom in gebed na God toe en moenie skaam wees om die nood en bekommernis wat in jou hart is teenoor God uit te stort nie. Word stil in die teenwoordigheid van God se liefde en dink na aan sy groot liefde vir jou. Dink na aan hoe kosbaar jy vir God is en hoeveel Hy vir jou omgee.

Dit sal jou help om jou fokus weg te draai van die onmiddellike van die beproewings wat jou nou in die gestig staar. Dit sal jou help om op God te fokus wat nog heeltyd saam met jou op jou lewenspad was. Dit sal jou help om raak te sien dat God nog altyd daar was selfs al het jy dit nie altyd raak gesien nie.

Dawid se omstandighede het nie hier verander nie. Dit wat hom so benoud gemaak het, was nog altyd daar. Wat wel verander het is Dawid se perspektief op die situasie. Hy het raakgesien wie saam met hom in sy situasie was.

Dikwels is ons so besig om te fokus op die waaroms en hoekoms van ons omstandighede dat ons nie raaksien wie saam met ons in die omstandighede is nie.

Wanneer jy net op die nood en benoudheid van jou omstandighede fokus kan dit maklik jou liefde vir jou Verlosser steel. Gaan jy net na jou emosies van benoudheid en kommer luister of gaan jy in vertroue verby dit kyk na God se teenwoordigheid in jou lewe?

Wanneer jy op pad is na 'n bestemming, gee jy nie net een reusesprong van begin tot einde nie. Elke reis begin met die eerste tree wat jy gee. Die eerste tree van jou geloofspad saam met God is om te glo dat Hy jou so liefhet, dat Hy sy enigste Seun gegee het sodat jy nie verlore sal gaan nie. Dis om te glo dat Jesus sy lewe neergelê het vir jou. Dis om te glo dat Jesus die dood oorwin en dat Hy daarom vir jou die ewige lewe gee.

Op jou lewenspad saam met God gaan die pad soms gelyk wees met mooiweer waar jy gemaklik sonder moeite kan stap. Moenie vergeet dat God langs jou is nie.

Die pad gaan soms ook moeilik wees met onweersomstandighede waar jy maar net klein wankelrige treetjies kan gee. Moenie vergeet dat God langs jou is nie. Moenie net teen die moeilike ongelyke pad vaskyk nie want God is hier langs jou. Wanneer die pad te moeilik raak, vertel vir God daarvan, maar onthou ook hoe Hy jou in die verlede gedra het toe die pad te moeilik geraak het, met die vaste vertroue dat Hy jou ook nou sal dra wanneer jy nie meer kan nie. 

Moenie jou net blind staar teen jou huidige omstandighede nie. Sien dit raak teen die wyer omstandighede van God se liefde en sorg vir jou. Wanneer jy stil word na die dag se gewoel, dink daaraan terug hoe God jou ook deur hierdie dag gedra het en dank Hom daarvoor met 'n loflied in die hart.

Amen

Die HERE se troue verbondsliefde tel ons op wanneer ons in wanhoop verval

4 Sep. 2011 (RB) Psalm 13 - Teksvers Ps. 13 v 6

Sing    Lofsang:   Ps. 42  v 1 & 3 (OAB)

           Na wet: Ps. 32 v 1 (OAB)

           Na gebed Ps. 31 v 1 (OAB)

           Slotsang   Ps. 86 v 1 & 3 (OAB)

Inleiding

Hoe lank nog HERE? Dis die noodroep van gelowiges oor al die eeue heen. Hoe lank gaan U ons vergeet Here? Hoe lank moet ons nog swaarkry in hierdie lewe? Hoe lank nog, Here, voordat U uitkoms gee?

In hierdie Psalm hoor ons ’n dringende roep na verlossing en dit is iets waarmee ons kan identifiseer. In hierdie Psalm hoor ons hoe Dawid sy nood na die Here toe bring. Ons weet nie presies wat die omstandighede was waarin Dawid verkeer het toe hy hierdie Psalm gedig het nie. Uit Dawid se geskiedenis weet ons wel dat hy tye in sy lewe beleef het waar hy onder erge vervolging gely het waar sy lewe in gevaar was. Dink maar aan die tyd toe hy as jongman vir sy lewe moes vlug toe koning Saul hom wou doodmaak of die tyd toe sy eie seun Absolom hom van die troon wou afsit om in sy plek koning te word.

In die Psalm self kry ons nie ’n aanduiding in watter van hierdie omstandighede Dawid in verkeer het nie. Wat wel duidelik is, is dat Dawid in ’n erge sielewroeging was toe hy hierdie Psalm geskryf het. Daarin sien ons hoe Dawid vorder vanaf wanhopige vrae na angstige versoeke tot by lofprysing en vertroue in die Here se liefde. Dawid se pad uit wanhoop deur gebed tot vertroue in die Here se liefde gee vir ons ook troos en hoop wanneer die stampe en die stote van die lewe ons moedeloos maak. Hierin sien ons hoe die Here se troue verbondsliefde ons optel wanneer ons in wanhoop verval. In hierdie Psalm sien ons dat ons, ons nood na die Here toe mag bring. Ons mag vir uitkoms vra en ons sien dat ons op die Here se troue verbondsliefde kan vertrou.

Bring jou nood na die Here toe

Hierdie Psalm begin by wanhoop. Vier keer vra Dawid die vraag “Hoe lank nog?”

s   Hoe lank gaan U my nog bly vergeet, Here? Vir altyd?

s   Hoe lank gaan U nog van my af weg kyk?

s   Hoe lank moet ek nog my eie planne maak en my dae met kommer deurbring?

s   Hoe lank sal die vyand my nog oorheers?

Die viervoudige herhaling van die vraag wys vir ons sy intense lyding. Hierin sien ons ook dat hierdie lyding baie meer is as die fisiese omstandighede wat daartoe aanleiding gegee het. Dit is ’n absolute sielewroeging waarin Dawid verkeer. Dit voel vir hom of die Here van hom vergeet het en dat Hy nie Dawid se ellende raaksien nie. Dit voel vir hom of hy alleen staan in hierdie stryd en dat hy absoluut op homself aangewese is. Hy is op daardie punt dat hy net nie meer weet watter kant toe.

In hierdie worstelstryd van Dawid is daar vir ons geweldig baie troos. Wanneer dit voel of die lewe vir ons te veel word, dan mag ons, ons lot teenoor die Here bekla. Hier sien ons hoe Dawid wat een van die groot geloofshelde in die Bybel is na die Here toe kom met sy nood. Hiermee sê die Here vir ons: “jy mag na My toe kom wanneer die lewe vir jou te veel word.” Ons mag na die Here toe kom en vir Hom sê: “Here ek kan nie meer nie. Ek sien nie meer kans nie!” Wanneer die lewe te veel word, bring jou nood na die Here toe.

Maar meer as dit, ons mag vra vir uitkoms.

Vra vir uitkoms

Dawid het sy nood na die Here toe gebring en daarmee saam het hy die Here gesmeek om uitkoms te gee. Hy bring ’n dringende pleidooi na die HERE toe:

Luister tog en antwoord my, Here my God! Gee my tog nuwe lewenskrag. Ek wil nie sterwe nie, anders sê my vyand hy het my oorwin en juig my verdrukkers oor my ondergang.

Te midde van sy diepste vertwyfeling roep Dawid angstig tot Here vir uitkoms. As sy vyand oorwin, dan oorwin die boosheid die goeie en dan is alles verlore.

Soms is dit nodig dat ons tot die besef gebring moet word dat die enigste werklike uitkoms alleen by God te vinde is. In hierdie situasie besef Dawid dat daar alleen by die Here uitkoms is en daarom sy dringende gebed dat die HERE hom moet antwoord. Hy kan nie meer nie en daarom vra hy dat die HERE vir hom nuwe lewenskrag gee.

Wanneer dit met ons goed gaan dan vergeet ons so maklik dat dit maar alleen die HERE se genade is wat ons staande laat bly. As dit met my goedgaan dan dink ek maklik dat ek nie die HERE nodig het nie. Soms is dit nodig dat ’n krisis in my lewe my tot die besef moet bring dat dit net God is wat my hierdeur kan dra. Wanneer dit goed gaan plaas ons so maklik ons vertroue in ander dinge en nie op die HERE nie. Daarom moet ons weet dat ons in die goeie tye en die slegte tye alleen op die HERE moet vertrou.

Die krisisse in ons lewens help ons om te besef dat ons in goeie en slegte tye alleen op Hom moet vertrou. Wanneer die lewe te veel word mag ons, ons nood na die Here toe bring en ons mag vir uitkoms vra. Dit sal ons by die punt bring waar ons die HERE kan loof en prys uit dankbaarheid vir sy troue verbondliefde.

Vertrou op die HERE se troue verbondsliefde

Die Psalm se einde verskil radikaal van sy begin. Dawid se wanhoop het verander in ’n loflied van dankbaarheid omdat hy nou God se liefde raaksien. In Ps. 13v6 hoor ons:

Ek hou vas aan u troue liefde, oor die uitkoms wat U gee, juig my hart. Ek wil sing tot eer van die Here, omdat Hy aan my goed gedoen het.

Dawid se vertroue staan op die HERE se troue verbondsliefde. Hierin sien ons die liefdevolle karakter van God raak. Hy kan ons nie laat gaan nie omdat dit teen sy geaardheid sou wees om dit te doen.

God het Homself voorgeneem om sy liefde aan ons te gee. Daardie liefde sien ons raak in sy handelinge deur al die eeue heen. Nadat Adam en Eva teen Hom gerebelleer het, het Hy steeds in liefde na hulle toe uitgereik. Uit sy liefde het Hy ’n ewige verbond met Abraham aangegaan. “Ek sal vir jou ’n God wees en jy en jou nageslag behoort aan My.” Daardie verbond het Hy weer met Abraham se nageslag bevestig by Sinai. Hy het aan Dawid belowe dat een uit Dawid se nageslag vir ewig Koning sal wees. Dit is hierdie troue verbondsliefde wat Dawid deur sy krisis gedra het.

Die belofte van ’n ewige Koning het in Jesus Christus vir ons waar geword. In sy diepste nood het Jesus Christus in bange Godverlatenheid uitgeroep:

“Eloï, Eloï, lemá sabagtani?” Dit beteken: My God, my God, waarom het U My verlaat? (Mat 15v34)

Hy het dit gedoen sodat ons kan weet dat ons selfs in ons diepste krisis en nood nooit alleen sal wees nie, omdat God daar by ons is. Deur ons diepste nood en krisisse dra God se liefde ons, daardie liefde wat Hy vir ons in Jesus Christus aan die kruis bewys het. Wanneer ons na die kruis kyk, dan weet ons dat ons op die HERE se troue verbondsliefde kan vertrou.

Samevatting

Wanneer ons in nood verkeer moet ons nie die fout maak om ons blind te staar teen die omstandighede nie. Ons moet ons krisisse sien teen die wyer agtergrond van God se liefdesdade teenoor ons. God se liefde wat ons so duidelik sien teen die agtergrond van die kruisgebeure beteken nie dat ons nooit in ’n krisis sal beland nie. Dit beteken wel dat wanneer ons daarin beland dat sy troue verbondsliefde ons daardeur dra.

Wanneer ons dus in ’n krisis beland moet ons weet dat ons, ons nood voor die HERE se voete mag kom neerlê. Ons mag vir Hom vra om uitkoms te gee en ons moet weet dat sy liefde ons daardeur sal dra net soos Hy ons in die verlede gedra het. Hou dus vas aan die wete dat Die HERE se troue verbondsliefde ons optel wanneer ons in wanhoop verval.

Amen