Kom na God toe wanneer dit alles donker is rondom jou

Sondag  29 Jun. 2014 GKE

Skriflesing Ps. 88 tv 2

Ps. 84-1:1 & 3

Sb 9-1:1 voor die wet

Sb 9-1:11 na die wet

Ps. 86-1:1,3,6 & 9

Sb. 10-1 : 1- 4 Gebed na woordverkondiging

Sb. 17-1:1 & 6

Inleiding

Ps. 88 is ’n donker Psalm. Baie mense beskou dit as die swaarmoedigste gebed in die hele Bybel. In wanhoop roep die Psalmdigter tot God. Die Psalm wissel tussen die Psalmdigter se noodroep tot die Here en die redes vir sy nood.

Eerste noodroep:- ’n Lewe sonder lig

In Ps. 88:2-3 hoor ons sy eerste noodroep:

Here, God van my verlossing, dag en nag roep ek tot U. Luister tog nou na my gebed; hoor my hulpgeroep. Want my lewe is vol ellende, en die dood kom al nader.

Dan gee hy die redes in Ps. 88:4-10. Sy lewe is sonder lig. Sy swaarkry het vir hom te veel geword. Hy sit in ’n donker put waar dit vir hom voel of God van hom vergeet het. Hy staan met sy voet in die graf en dit voel of God hom so straf dat selfs sy vriende hom vermy. Sy oë het dof geword van smart.

Tweede noodroep: Dood sonder hoop

In Ps. 88:10b hoor ons sy tweede noodroep:

Here, elke dag roep ek U om hulp, en sprei my hande uit na U in gebed.

Sy oproep om hulp word al hoe intenser. Hy is so bedruk dat hy herhaal dat hy die hele dag lank bid sodat God sy hulpgeroep moet hoor.

In Ps. 88:11-13 gee hy weer sy redes. Hy het geglo soos die mense van sy tyd dat as jy eers dood is met God se wraak wat op jou rus, dan is jou laaste kans op ’n wonder verby. As hy eers in donkerte van die dood is, kan hy nie meer die wondermag en redding van God ervaar nie.

Derde noodroep: Vrae sonder antwoorde.

In Ps. 88:14 hoor ons sy derde noodroep:

Maar ek roep na U om hulp, Here. Elke oggend is my gebed voor U.

Ons hoor hier hoe die roepstem van die Psalmdigter nog dringender word, want hy roep al van vroeg in die more af om hulp.

In Ps. 88:15-19 hoor ons weereens die redes. Hy vra waarom God hom verstoot? Van jongs af kry hy swaar en dit voel vir hom of God se toorn hom tref. Hy kry egter nie antwoord op sy vrae nie. Dan sluit die Psalm op hierdie donker noot af:

die duisternis van die dood is my enigste geselskap

Die digter se gebed eindig soos dit begin het met ’n noodroep, maar ons hoor nie of sy gebed verhoor is nie.

Daar is tog hoop

Waarom is hierdie swaar donker Psalm vir ons opgeteken? Hoekom vind die outeur nie vrede en 'n toevlug en troos aan die einde soos in die ander Psalms nie? Daar sal waarskynlik ook oënskynlike hopelose oomblikke in jou lewe voortkom. Daar sal tye kom wanneer jy ook maar net soos die Psalmdigter tot die slotsom kom dat die duisternis van die dood my enigste geselskap is. Elkeen van ons kry ook te doen met vriende of familie wat deur donker tye in die lewe gaan. Daardie tye in jou lewe wanneer dit vir jou voel of die lewe sy rug op jou gedraai het. Wanneer ons pynlik bewus gemaak word van die waarheid van Rom. 8:20

Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.

Ons hoor nie wat die oorsaak van die digter se swaarkry is nie. Ek glo dat die rede daarvoor is dat elke mens se omstandighede verskil. Die omstandighede in die Psalmdigter se lewe wat hom tot die dieptes van wanhoop gedryf het sal heel waarskynlik nie by ons voorkom nie. Die gevolge is egter net so sleg soos wanneer ongeluk en teenspoed ons tref. Elke mens het sy eie omstandighede wat die lewe donker maak.

Waar vind ons hoop in hierdie donker Psalm? Kom ons luister weer na vers 2:

Here my God wat my altyd help , ek roep elke dag om hulp,

elke nag bid ek tot U.

Die Griekse woord wat hier met “altyd help” vertaal is, is met heil in die OAV vertaal. Dit beteken letterlik om mens te bevry of te verlos. Om jou in ’n posisie te plaas waar geen gevaar is nie.

Wat sê hierdie eerste hulproep van die Psalmdigter vir ons? Hy is ’n man wat in die verlede al verskeie kere ervaar het hoe God hom help. Dit is dan ook die rede waarom hy in die hede met sy nood na God toe kom. Hy weet dat hierdie God wat hom in die verlede gehelp het, hom ook in die toekoms kan help. Hieruit is dit duidelik dat hy dit glo al sê hy dit nie direk in die Psalm nie.

Waar kom hierdie sekerheid van die Psalmdigter vandaan? Van God se liefde. God se liefde wat Hy vir ons in Jesus Christus wys. Want Jesus het ook op ’n keer in doodsbenoudheid tot God gebid, maar sy gebed is nie verhoor nie. In bange Godsverlatenheid het Hy uitgeroep: “Eloï, Eloï, lemá sabagtani?” Dit beteken: My God, my God, waarom het U My verlaat?” soos ons hoor in Mark 15:34. Hy het dit gedoen want God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Geliefdes, as jy dus vandag soos die digter voel – asof God en mens jou verstoot het. As dit vir jou voel of jy in ’n put sit waaruit jy nooit sal kom nie. Wanneer dit vir jou voel of jou lewe sonder lig is en asof net die dood vir jou oorbly. Kom met jou pyn en jou wanhoop na Hom toe wat al soveel kere in die verlede gehelp het. Luister weer na sy uitnodiging wat Hy in Mat 11:28-30 aan ons rig:

“Kom  na My toe, almal wat uitgeput  en oorlaai  is, en Ek sal julle rus  gee. Neem  my juk  op julle en leer  van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig.”

Bring jou pyn en hartseer na God toe wanneer dit alles donker is rondom jou.

Amen