20 Apr. 2014 GKE
Joh. 20 v 1-18; teksvers Luk 24 v 33 (Lees ook
Mat. 28; Mar 16; Luk 24 & Joh. 20-21)
Lof-Psalm Ps. 92 v 1 (OAB)
Na Wet Ps. 38 v 1 (OAB)
Na Gebed Ps. 42 v 1 (OAB)
Slotsang Sb. 1-1 v 1 & 2 (Sb 24 in ou
Swart Ps. boek)
Inleiding
Met Paasfees herdenk
Christene wêreldwyd Jesus kruisdood en daarmee saam ook sy opstanding. Paasfees
word as een van die belangrikste feeste op die Christelike kalender beskou. Die
opstanding van Jesus Christus is die Christen se waarborg tot ’n nuwe lewe in
God of anders gestel dit is ons waarborg van die ewige lewe wat nou reeds saam
met God begin. Sonder die opstanding is ons geloof waardeloos soos die Here vir
ons in 1 Kor. 15 v 17 – 19 sê:
17 En as Christus nie opgewek
is nie, is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sondes. 18
Dan is ook dié wat in Christus gesterf het, verlore. 19 As ons
net vir hierdie lewe ons hoop op Christus vestig, is ons die
bejammerenswaardigste van alle mense.
Christus se opstanding
beteken vir ons die volgende:
1)
Ons Here leef! Ons aanbid nie ’n dooie God nie. Ons
kyk nie terug in die verlede na God nie, maar ons kyk vorentoe na ’n lewe saam
God.
2)
Ons kan dit doen want Jesus het die skeiding wat
sonde tussen ons en God veroorsaak het, met sy kruisdood weggeneem. Sy
opstanding is ons waarborg dat Hy die dood oorwin het. Dit gee vir ons die
waarborg dat ons voor God staan asof ons nooit enige sonde gedoen het nie.
3)
Deur die opstanding word ons tot ’n nuwe lewe opgewek
waar ons die heerlike teenwoordigheid van God ervaar.
4)
Verder is die opstanding ook vir ons ’n waarborg van
ons eie salige opstanding in Christus. Die dood hou nie meer vir ons verskrikking
in nie. Dit is ’n deurgang tot God waar ons vir ewig saam met God kan lewe
sonder trane hartseer pyn of dood.
Hoekom ervaar ons dan nie
altyd hierdie wonderlike voordele van die opstanding nie? Hoekom voel dit soms
vir ons of God so ver is? Hoekom sukkel ons om hierdie nuwe lewe saam met God
te leef? Hoekom kry my ou sondige natuur so dikwels die oorhand in die lewe?
Hier in ons teksgedeelte
sien ons dat daar ’n paar blokkasies is wat kan keer dat ons die nut van
opstanding in ons lewens kan ervaar. In die eerste plek is daar die
blokkasie van vyandskap teen God. Tweedens is daar die blokkasie van
woede teenoor God. Derdens die blokkasie van skuldgevoelens. Vierdens
is daar die blokkasie hartseer en ’n gevoel van Godverlatenheid.
Blokkasie van Vyandskap:
Ons staan in die eerste plek
stil by die blokkasie van vyandskap. In Mat 28v11-15 hoor ons:
11 Terwyl die vroue op pad was,
kom party van die wagte in die stad aan en vertel vir die priesterhoofde alles
wat gebeur het. 12 Die priesterhoofde het saam met die familiehoofde
vergader en die volgende plan gemaak. Hulle het vir die soldate ’n groot som
geld gegee 13 en gesê: “Julle moet sê: ‘Sy dissipels het in die nag
gekom en sy liggaam gesteel terwyl ons geslaap het.’14 En as die
goewerneur daarvan hoor, sal ons hom tevrede stel en sorg dat julle nie
bekommerd hoef te wees nie.”
15 Die wagte het toe die geld
gevat en gemaak soos hulle voorgesê is.
Hierdie
storie word tot vandag toe onder die Jode vertel.
Die wagte wat hierdie
gebeure aan die Priesterhoofde vertel was daar. Hulle het presies gesien wat
gebeur het soos ons hoor in Mat. 28 v 2 – 4:
2 Skielik was daar ’n
geweldige aardbewing. ’n Engel van die Here het van die hemel af gekom, na die
graf toe gegaan, die klip weggerol en daarop gaan sit.
3 Sy voorkoms was so blink
soos weerlig en sy klere so wit soos sneeu. 4 Van skrik vir hom het
die wagte gebewe en soos dooies geword.
Ten spyte daarvan weier die
Priesterhoofde om die ware gebeure te glo en hulle dis ’n ander verduideliking
daarvoor op. Net so is daar vandag ook mense wat weier om die vertelling van
ooggetuies te aanvaar. Hulle glo nie die Bybel nie soos een persoon Donderdag
op ’n internet besprekingsforum geskryf het in ’n bespreking oor hoe ons Goeie
Vrydag moet vier:
Miskien
moet julle eerste van alles uitvind of die karakter van Jesus ooit bestaan het
want anders is al die menings pure verniet?
So is daar persone wat die
absolute wonder en krag van Christus se kruisiging en opstanding mis omdat
hulle weier om in Jesus Christus te glo. Die hartseer is dat as mens hiermee
volhard, jy die moontlikheid in die gesig staar om vir ewig sonder God te wees.
Die blokkasie van woede
In die verhaal in Luk.
24v20-23 hoor ons van Kleopas wat bitter ontsteld was:
21 Ons het so gehoop dat dit
Hy is wat Israel sou verlos. Maar boonop is dit vandag al die derde dag vandat
die dinge gebeur het. 22 En nou het ’n paar vroue uit ons kring ons
ook nog ontstel. Hulle was vanmôre vroeg by die graf 23 en kon sy
liggaam nie kry nie.
Kleopas is kwaad omdat hy
meen dat Jesus hulle in die steek gelaat het. Hulle het so hard gehoop dat
Jesus vir Israel sou verlos van die Romeinse onderdrukking.
Hoe dikwels gebeur dit dat
ons ook teleurgesteld voel? Ons het een of ander verwagting gehad wat nie
uitgewerk het nie en nou is ons kwaad vir die Here. Die probleem wat Kleopas
gehad het was dat hy ’n verkeerde verwagting van Christus gehad het en dat hy
ook nie die groter prentjie verstaan het nie. Hy het ’n aardse verwagting van
Jesus gehad en hy het nie die groter prentjie van God se koninkryk raakgesien
nie. Hoe dikwels is verwagting van Jesus net maar eintlik oor materiële gewin.
Ons wil hê dat dit hier en nou moet goed gaan en dit verblind ons vir die
teenwoordigheid van God net soos Kleopas en sy metgesel verblind was ten opsigte
van Jesus se teenwoordigheid nie. Deur die Woord het Jesus egter Kleopas se
verkeerde verwagting reggestel soos ons hoor in Luk 24v27:
Daarna het
Hy by Moses en al die profete begin en al die Skrifuitsprake wat op Hom
betrekking het, vir hulle uitgelê.
As ons dus kwaad is vir God
omdat ons voel dat Hy ons teleurgestel het dan is dit nodig dat ons met sy
Woord moet besig wees en wanneer ons dit doen dan sal God Homself aan ons
bekendmaak.
Die blokkasie van
skuldgevoelens
Petrus het die Here drie
maal verloën. Dink net watter skuldgevoel Petrus moes gehad het. Dit is Petrus
wat ewe manhaftig verklaar het soos ons in Luk. 22v33 hoor:
“Here, ek
is bereid om saam met U selfs gevangenskap en dood in te gaan.”
Daarom dat hy ook so half
terughoudend is wanneer hy en Johannes gaan kyk na Jesus se leë graf soos ons
hoor in Joh. 20v3-4:
3 Petrus en die ander
dissipel het toe uitgekom en na die graf toe gegaan. 4 Die twee het
saam begin hardloop, maar die ander dissipel het vinniger as Petrus gehardloop
en eerste by die graf gekom.
Dink net wat moes binne in
Petrus se gemoed aangegaan het. Het Jesus regtig opgestaan? Hy moes weet en
daarom het hy by die graf ingegaan waar Johannes net by die ingang bly staan
het soos ons hoor in Joh. 20v6:
Ná hom het
Simon Petrus ook daar aangekom, en hy het in die graf ingegaan.
In Luk. 24v12b
hoor ons:
Vol
verwondering oor wat gebeur het, is hy terug huis toe.
Hoe dikwels word ons nie ook
as gevolg van skuldgevoelens afgesny van Jesus af nie. Ek het al weer in sonde
geval ten spyte van my beste intensies. Ewe grootpraterig het ek net soos
Petrus verklaar:
“Here, ek
is bereid om saam met U selfs gevangenskap en dood in te gaan.”
En nou staan my sonde al
weer soos ’n muur tussen my en die Here. Skaam skuldig sien ek nie kans om vir Jesus
in die oë te kyk nie. Genadiglik is dit die beste posisie om in te wees om die
Here se genade te ontvang. Dit is eers wanneer ek besef dat ek tot die dood toe
skuldig is dat ek werklik kan begryp hoe groot God se genade is. Jesus is
getrou en Hy hou nie sy genade terug nie soos ons hoor in Luk. 24v34:
“Die Here
het regtig opgestaan en Hy het aan Simon verskyn!”
Geliefdes, as ons deur
skuldgevoelens oorweldig word is dit net nodig dat ons weer by Jesus uitkom
sodat ons weereens die heerlikheid van sy teenwoordigheid kan ervaar.
Die blokkasie van hartseer
en ’n gevoel van Godverlatenheid.
Maria Magdalena se hartseer
het gekeer dat sy Jesus herken soos ons hoor in Joh. 20v11:
Maar Maria
het buite by die graf bly staan en huil.
In Joh. 20v15 hoor ons:
Jesus vra
haar toe: “Mevrou, waarom huil jy? Vir wie soek jy?”
Sy het
gedink dit is die tuinopsigter, en sy het vir hom gesê: “Meneer, as u Hom
weggevat het, sê vir my waar u Hom begrawe het, en ek sal Hom daar gaan haal.”
Dit gebeur soms dat hartseer
ons heeltemal verblind vir die liefdevolle teenwoordigheid van die Here. Dit is
die tye wanneer dit vir ons voel of die lewe net te veel is. Die genade is dat
die Here verstaan en daarom laat Hy ons nooit alleen nie. Jesus het bange
Godverlatenheid ervaar sodat ons nooit weer deur God verlaat sal word nie. Ons
moet maar net luister vir sy stem. Jesus het nie vir Maria alleen gelaat nie.
Hy het geduldig by haar gebly totdat sy Hom herken het soos ons hoor
Joh. 20v16:
Jesus het
vir haar gesê: “Maria!”
Sy draai
na Hom toe en sê in Hebreeus vir Hom: “Rabboeni!” Dit beteken leermeester.
Wanneer ons deur hartseer
verblind word moet ons maar net besig bly met die Here se Woord en ons sal sy
liefdevolle stem daar hoor.
Slot
Die blokkasies wat keer dat
ons deur die krag van Jesus se opstanding die liefdevolle teenwoordigheid van
die Here ervaar is vyandskap teen God, woede, skuldgevoelens en hartseer. As
hierdie blokkasies in die pad staan van u verhouding met die Here, kom na Jesus
toe. Moenie toelaat dat blokkasies jou van die krag van Jesus Christus se
opstanding beroof nie want ons Here het regtig opgestaan !!!!!
Amen
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking