My God my God, waarom het U my verlaat?

Mat 27 : 45-56 & Ps. 22:2 tv 46

Goeie Vrydag 25 Mar 2016 GKE

Sing: Ps. 22-1 : 1 & 2 of Sb 5-1 : 1 & 4.

Lied 380 : 1 & 2 Jesus, Lam gelei ter slagting

Sb 5-4 : 1 tot 6

Eli, Eli, lemá sabagtani?

Elke keer wanneer ek hierdie woorde hoor dan dink ek aan daardie Vrydag so bietjie meer as 2000 jaar gelede. Ek sien die prentjie van ’n Man wat daar aan die kruis hang en ek hoor daardie ontsettende woorde. Ek sien die pyn en Godverlatenheid in sy oë. Ek voel die onsekerheid van die mense oor die skielike duisternis wat so drie ure gelede neergedaal het.

Sien u ook die dieptepunt van lyding raak wat Jesus verduur het daar aan die kruis? “My God, my God, waarom het U my verlaat?” is die middelste en dieptepunt van die sewe kruiswoorde wat Jesus aan die kruis geuiter het. Ontsettende woorde wat ’n mens se hart aangryp en dit laat mens wonder hoe kon Hy wat God is, werklik deur God verlaat word? In die woorde van Johannes die doper (Joh. 1:29) lê die antwoord vir hierdie vraag opgesluit.

Die volgende dag sien Johannes vir Jesus na hom toe kom. Hy sê toe: “Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!

Ons aanvaar so maklik dat Jesus die sonde laat “weggaan” het. Wanneer ons hoor dat Jesus gekom het om ons van ons sondes te verlos vergeet ons so maklik wat dit Hom werklik gekos het. Ons haak so maklik vas by die verkeerde persepsie dat Jesus die sonde eenkant toe geskuif het net soos wat mens stof onder ’n mat sou invee. Met hierdie uitroep van Jesus aan die kruis hoor ons hoe Hy dit gedoen het en hoe diep dit Hom werklik geraak het. Hoe verskriklik moes daardie oomblik nie vir Hom gewees het nie?

Wanneer ons die uitroep hoor “My God my God, waarom het U my verlaat?” moet ons dit nie hoor as God wat deur God verlaat is nie. Dis die uitroep van God wat mens geword het en wat die sonde van die mensdom op Hom geneem het. Dit is die hartverskeurende uitroep van elke mens op aarde wat deur sonde van God afgesny is. Die lyding daarvan is so groot dat Hy nie anders kan as om in bange Godverlatenheid na God te roep vir verlossing nie.

Dit is ons pyn, ons seer, ons wanhoop wat uiteindelik ’n stem kry. Dit is die uitroep van God wat as mens ons gebrokenheid op Hom geneem het en die volle wanhoop, angs en sielepyn ervaar om van God geskei te word. “My God, my God, waarom het U my verlaat?” is die gebreekte verhouding met God wat woorde kry. Daardie leë gevoel en die soeke na iets meer in die lewe wat hoorbaar word.

Wanneer dit vir jou voel of God jou in die steek gelaat het. Wanneer jy wakker lê en bang is vir wat die toekoms vir jou inhou. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer dit lyk asof die bose besig is om oor te neem en dit voel of die wêreld buite beheer raak. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer dit voel asof God nie meer omgee nie en dat Hy niks doen om ons te beskerm nie. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer dit vir jou voel of niemand vir jou omgee nie en almal jou weggegooi het en jy vergete en eensaam eenkant verstoot is. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?”

Wanneer dit vir jou voel of die verhoudings in jou lewe net nie meer wil werk nie. Ek en my huweliksmaat is besig om al hoe verder van mekaar weg te dryf. My verhouding met my kinders bestaan byna nie meer nie. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?”

Wanneer dit vir jou voel of jy God teleur gestel het omdat jy alweer in sonde geval het. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer jy so sukkel om teen die sonde te stry en dit vir jou voel of jy alleen staan in die stryd. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?”

Die uitroep van Jesus aan die kruis “My God, my God, waarom het U my verlaat” is nie net die uitroep van Jesus nie. Dit is ons uitroep. Hy het my angs beleef, my verlatenheid. Die groot verskil tussen Jesus se uitroep en ons gevoel van Godverlatenheid is dat ons verdien om deur God verlaat te word terwyl Jesus onskuldig is. Nogtans het Hy gekies om ware Godverlatenheid in ons plek te dra. Die ander groot verskil is dat alhoewel dit soms vir ons voel of God ons verlaat het, het Hy nie omdat Jesus gekies het om namens ons deur God verlaat te word.

Dit is ’n troos waaraan ons kan vashou. Maak nie saak wat in my lewe gebeur nie, God is daar en Hy sal my nooit alleen laat nie soos ons ook hoor in Rom. 8:38&39

Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte of hoogte of diepte of enigiets anders in die skepping kan ons van die liefde van God skei nie, die liefde wat daar is in Christus Jesus ons Here.

Hierdie troos is net beskikbaar vir diegene wat die evangelie van Jesus Christus glo. Dis net beskore vir daardie mense wat opreg glo dat Jesus vir my sondes aan die kruis gesterf het en dat Hy Godverlatenheid in my plek gedra het sodat ek nooit weer deur God verlaat is. Diegene wat egter hardnekkig aanhou om die evangelie van Jesus Christus te minag moet weet dat die verskrikking van Godverlatenheid op hulle wag.

Kom vind jou vrede in Jesus Christus. Neem sy belofte aan. Neem sy woorde “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.” te harte, want Jesus het eenmaal in bange Godverlatenheid uitgeroep “My God, my God waarom het U my verlaat?” sodat ons nooit sal nodig hê om ware Godverlatenheid te verduur nie.

Amen

Moenie toelaat dat blokkasies jou van die krag van Jesus Christus se opstanding beroof nie want ons Here het regtig opgestaan

^{20 Apr. 2014 GKE}

Joh. 20 v 1-18; teksvers Luk 24 v 33 (Lees ook Mat. 28; Mar 16; Luk 24 & Joh. 20-21)

Lof-Psalm Ps. 92 v 1 (OAB)

Na Wet Ps. 38 v 1 (OAB)

Na Gebed Ps. 42 v 1 (OAB)

Slotsang Sb. 1-1 v 1 & 2 (Sb 24 in ou Swart Ps. boek)

Inleiding

Met Paasfees herdenk Christene wêreldwyd Jesus kruisdood en daarmee saam ook sy opstanding. Paasfees word as een van die belangrikste feeste op die Christelike kalender beskou. Die opstanding van Jesus Christus is die Christen se waarborg tot ’n nuwe lewe in God of anders gestel dit is ons waarborg van die ewige lewe wat nou reeds saam met God begin. Sonder die opstanding is ons geloof waardeloos soos die Here vir ons in 1 Kor. 15 v 17 – 19 sê:

¹⁷ En as Christus nie opgewek is nie, is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sondes. ¹⁸ Dan is ook dié wat in Christus gesterf het, verlore. ¹⁹ As ons net vir hierdie lewe ons hoop op Christus vestig, is ons die bejammerenswaardigste van alle mense.

Christus se opstanding beteken vir ons die volgende:

1)    Ons Here leef! Ons aanbid nie ’n dooie God nie. Ons kyk nie terug in die verlede na God nie, maar ons kyk vorentoe na ’n lewe saam God.

2)    Ons kan dit doen want Jesus het die skeiding wat sonde tussen ons en God veroorsaak het, met sy kruisdood weggeneem. Sy opstanding is ons waarborg dat Hy die dood oorwin het. Dit gee vir ons die waarborg dat ons voor God staan asof ons nooit enige sonde gedoen het nie.

3)    Deur die opstanding word ons tot ’n nuwe lewe opgewek waar ons die heerlike teenwoordigheid van God ervaar.

4)    Verder is die opstanding ook vir ons ’n waarborg van ons eie salige opstanding in Christus. Die dood hou nie meer vir ons verskrikking in nie. Dit is ’n deurgang tot God waar ons vir ewig saam met God kan lewe sonder trane hartseer pyn of dood.

Hoekom ervaar ons dan nie altyd hierdie wonderlike voordele van die opstanding nie? Hoekom voel dit soms vir ons of God so ver is? Hoekom sukkel ons om hierdie nuwe lewe saam met God te leef? Hoekom kry my ou sondige natuur so dikwels die oorhand in die lewe?

Hier in ons teksgedeelte sien ons dat daar ’n paar blokkasies is wat kan keer dat ons die nut van opstanding in ons lewens kan ervaar. In die eerste plek is daar die blokkasie van vyandskap teen God. Tweedens is daar die blokkasie van woede teenoor God. Derdens die blokkasie van skuldgevoelens. Vierdens is daar die blokkasie hartseer en ’n gevoel van Godverlatenheid.

Blokkasie van Vyandskap:

Ons staan in die eerste plek stil by die blokkasie van vyandskap. In Mat 28v11-15 hoor ons:

¹¹ Terwyl die vroue op pad was, kom party van die wagte in die stad aan en vertel vir die priesterhoofde alles wat gebeur het. ¹² Die priesterhoofde het saam met die familiehoofde vergader en die volgende plan gemaak. Hulle het vir die soldate ’n groot som geld gegee ¹³ en gesê: “Julle moet sê: ‘Sy dissipels het in die nag gekom en sy liggaam gesteel terwyl ons geslaap het.’¹⁴ En as die goewerneur daarvan hoor, sal ons hom tevrede stel en sorg dat julle nie bekommerd hoef te wees nie.”

¹⁵ Die wagte het toe die geld gevat en gemaak soos hulle voorgesê is.

Hierdie storie word tot vandag toe onder die Jode vertel.

Die wagte wat hierdie gebeure aan die Priesterhoofde vertel was daar. Hulle het presies gesien wat gebeur het soos ons hoor in Mat. 28 v 2 – 4:

² Skielik was daar ’n geweldige aardbewing. ’n Engel van die Here het van die hemel af gekom, na die graf toe gegaan, die klip weggerol en daarop gaan sit.

³ Sy voorkoms was so blink soos weerlig en sy klere so wit soos sneeu. ⁴ Van skrik vir hom het die wagte gebewe en soos dooies geword.

Ten spyte daarvan weier die Priesterhoofde om die ware gebeure te glo en hulle dis ’n ander verduideliking daarvoor op. Net so is daar vandag ook mense wat weier om die vertelling van ooggetuies te aanvaar. Hulle glo nie die Bybel nie soos een persoon Donderdag op ’n internet besprekingsforum geskryf het in ’n bespreking oor hoe ons Goeie Vrydag moet vier:

Miskien moet julle eerste van alles uitvind of die karakter van Jesus ooit bestaan het want anders is al die menings pure verniet?

So is daar persone wat die absolute wonder en krag van Christus se kruisiging en opstanding mis omdat hulle weier om in Jesus Christus te glo. Die hartseer is dat as mens hiermee volhard, jy die moontlikheid in die gesig staar om vir ewig sonder God te wees.

Die blokkasie van woede

In die verhaal in Luk. 24v20-23 hoor ons van Kleopas wat bitter ontsteld was:

²¹ Ons het so gehoop dat dit Hy is wat Israel sou verlos. Maar boonop is dit vandag al die derde dag vandat die dinge gebeur het. ²² En nou het ’n paar vroue uit ons kring ons ook nog ontstel. Hulle was vanmôre vroeg by die graf ²³ en kon sy liggaam nie kry nie.

Kleopas is kwaad omdat hy meen dat Jesus hulle in die steek gelaat het. Hulle het so hard gehoop dat Jesus vir Israel sou verlos van die Romeinse onderdrukking.

Hoe dikwels gebeur dit dat ons ook teleurgesteld voel? Ons het een of ander verwagting gehad wat nie uitgewerk het nie en nou is ons kwaad vir die Here. Die probleem wat Kleopas gehad het was dat hy ’n verkeerde verwagting van Christus gehad het en dat hy ook nie die groter prentjie verstaan het nie. Hy het ’n aardse verwagting van Jesus gehad en hy het nie die groter prentjie van God se koninkryk raakgesien nie. Hoe dikwels is verwagting van Jesus net maar eintlik oor materiële gewin. Ons wil hê dat dit hier en nou moet goed gaan en dit verblind ons vir die teenwoordigheid van God net soos Kleopas en sy metgesel verblind was ten opsigte van Jesus se teenwoordigheid nie. Deur die Woord het Jesus egter Kleopas se verkeerde verwagting reggestel soos ons hoor in Luk 24v27:

Daarna het Hy by Moses en al die profete begin en al die Skrifuitsprake wat op Hom betrekking het, vir hulle uitgelê.

As ons dus kwaad is vir God omdat ons voel dat Hy ons teleurgestel het dan is dit nodig dat ons met sy Woord moet besig wees en wanneer ons dit doen dan sal God Homself aan ons bekendmaak.

Die blokkasie van skuldgevoelens

Petrus het die Here drie maal verloën. Dink net watter skuldgevoel Petrus moes gehad het. Dit is Petrus wat ewe manhaftig verklaar het soos ons in Luk. 22v33 hoor:

“Here, ek is bereid om saam met U selfs gevangenskap en dood in te gaan.”

Daarom dat hy ook so half terughoudend is wanneer hy en Johannes gaan kyk na Jesus se leë graf soos ons hoor in Joh. 20v3-4:

³ Petrus en die ander dissipel het toe uitgekom en na die graf toe gegaan. ⁴ Die twee het saam begin hardloop, maar die ander dissipel het vinniger as Petrus gehardloop en eerste by die graf gekom.

Dink net wat moes binne in Petrus se gemoed aangegaan het. Het Jesus regtig opgestaan? Hy moes weet en daarom het hy by die graf ingegaan waar Johannes net by die ingang bly staan het soos ons hoor in Joh. 20v6:

Ná hom het Simon Petrus ook daar aangekom, en hy het in die graf ingegaan.

In Luk. 24v12^b hoor ons:

Vol verwondering oor wat gebeur het, is hy terug huis toe.

Hoe dikwels word ons nie ook as gevolg van skuldgevoelens afgesny van Jesus af nie. Ek het al weer in sonde geval ten spyte van my beste intensies. Ewe grootpraterig het ek net soos Petrus verklaar:

“Here, ek is bereid om saam met U selfs gevangenskap en dood in te gaan.”

En nou staan my sonde al weer soos ’n muur tussen my en die Here. Skaam skuldig sien ek nie kans om vir Jesus in die oë te kyk nie. Genadiglik is dit die beste posisie om in te wees om die Here se genade te ontvang. Dit is eers wanneer ek besef dat ek tot die dood toe skuldig is dat ek werklik kan begryp hoe groot God se genade is. Jesus is getrou en Hy hou nie sy genade terug nie soos ons hoor in Luk. 24v34:

“Die Here het regtig opgestaan en Hy het aan Simon verskyn!”

Geliefdes, as ons deur skuldgevoelens oorweldig word is dit net nodig dat ons weer by Jesus uitkom sodat ons weereens die heerlikheid van sy teenwoordigheid kan ervaar.

Die blokkasie van hartseer en ’n gevoel van Godverlatenheid.

Maria Magdalena se hartseer het gekeer dat sy Jesus herken soos ons hoor in Joh. 20v11:

Maar Maria het buite by die graf bly staan en huil.

In Joh. 20v15 hoor ons:

Jesus vra haar toe: “Mevrou, waarom huil jy? Vir wie soek jy?”

Sy het gedink dit is die tuinopsigter, en sy het vir hom gesê: “Meneer, as u Hom weggevat het, sê vir my waar u Hom begrawe het, en ek sal Hom daar gaan haal.”

Dit gebeur soms dat hartseer ons heeltemal verblind vir die liefdevolle teenwoordigheid van die Here. Dit is die tye wanneer dit vir ons voel of die lewe net te veel is. Die genade is dat die Here verstaan en daarom laat Hy ons nooit alleen nie. Jesus het bange Godverlatenheid ervaar sodat ons nooit weer deur God verlaat sal word nie. Ons moet maar net luister vir sy stem. Jesus het nie vir Maria alleen gelaat nie. Hy het geduldig by haar gebly totdat sy Hom herken het soos ons hoor Joh. 20v16:

Jesus het vir haar gesê: “Maria!”

Sy draai na Hom toe en sê in Hebreeus vir Hom: “Rabboeni!” Dit beteken leermeester.

Wanneer ons deur hartseer verblind word moet ons maar net besig bly met die Here se Woord en ons sal sy liefdevolle stem daar hoor.

Slot

Die blokkasies wat keer dat ons deur die krag van Jesus se opstanding die liefdevolle teenwoordigheid van die Here ervaar is vyandskap teen God, woede, skuldgevoelens en hartseer. As hierdie blokkasies in die pad staan van u verhouding met die Here, kom na Jesus toe. Moenie toelaat dat blokkasies jou van die krag van Jesus Christus se opstanding beroof nie want ons Here het regtig opgestaan !!!!!

Amen