Wys tans plasings met die etiket kruisiging. Wys alle plasings
Wys tans plasings met die etiket kruisiging. Wys alle plasings

25 Maart 2016

My God my God, waarom het U my verlaat?

Mat 27 : 45-56 & Ps. 22:2 tv 46
Goeie Vrydag 25 Mar 2016 GKE

Sing: Ps. 22-1 : 1 & 2 of Sb 5-1 : 1 & 4.
Lied 380 : 1 & 2 Jesus, Lam gelei ter slagting
Sb 5-4 : 1 tot 6

Eli, Eli, lemá sabagtani?



Elke keer wanneer ek hierdie woorde hoor dan dink ek aan daardie Vrydag so bietjie meer as 2000 jaar gelede. Ek sien die prentjie van ’n Man wat daar aan die kruis hang en ek hoor daardie ontsettende woorde. Ek sien die pyn en Godverlatenheid in sy oë. Ek voel die onsekerheid van die mense oor die skielike duisternis wat so drie ure gelede neergedaal het.

Sien u ook die dieptepunt van lyding raak wat Jesus verduur het daar aan die kruis? “My God, my God, waarom het U my verlaat?” is die middelste en dieptepunt van die sewe kruiswoorde wat Jesus aan die kruis geuiter het. Ontsettende woorde wat ’n mens se hart aangryp en dit laat mens wonder hoe kon Hy wat God is, werklik deur God verlaat word? In die woorde van Johannes die doper (Joh. 1:29) lê die antwoord vir hierdie vraag opgesluit.
Die volgende dag sien Johannes vir Jesus na hom toe kom. Hy sê toe: “Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!

Ons aanvaar so maklik dat Jesus die sonde laat “weggaan” het. Wanneer ons hoor dat Jesus gekom het om ons van ons sondes te verlos vergeet ons so maklik wat dit Hom werklik gekos het. Ons haak so maklik vas by die verkeerde persepsie dat Jesus die sonde eenkant toe geskuif het net soos wat mens stof onder ’n mat sou invee. Met hierdie uitroep van Jesus aan die kruis hoor ons hoe Hy dit gedoen het en hoe diep dit Hom werklik geraak het. Hoe verskriklik moes daardie oomblik nie vir Hom gewees het nie?

Wanneer ons die uitroep hoor “My God my God, waarom het U my verlaat?” moet ons dit nie hoor as God wat deur God verlaat is nie. Dis die uitroep van God wat mens geword het en wat die sonde van die mensdom op Hom geneem het. Dit is die hartverskeurende uitroep van elke mens op aarde wat deur sonde van God afgesny is. Die lyding daarvan is so groot dat Hy nie anders kan as om in bange Godverlatenheid na God te roep vir verlossing nie.

Dit is ons pyn, ons seer, ons wanhoop wat uiteindelik ’n stem kry. Dit is die uitroep van God wat as mens ons gebrokenheid op Hom geneem het en die volle wanhoop, angs en sielepyn ervaar om van God geskei te word. “My God, my God, waarom het U my verlaat?” is die gebreekte verhouding met God wat woorde kry. Daardie leë gevoel en die soeke na iets meer in die lewe wat hoorbaar word.

Wanneer dit vir jou voel of God jou in die steek gelaat het. Wanneer jy wakker lê en bang is vir wat die toekoms vir jou inhou. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer dit lyk asof die bose besig is om oor te neem en dit voel of die wêreld buite beheer raak. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer dit voel asof God nie meer omgee nie en dat Hy niks doen om ons te beskerm nie. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer dit vir jou voel of niemand vir jou omgee nie en almal jou weggegooi het en jy vergete en eensaam eenkant verstoot is. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?”

Wanneer dit vir jou voel of die verhoudings in jou lewe net nie meer wil werk nie. Ek en my huweliksmaat is besig om al hoe verder van mekaar weg te dryf. My verhouding met my kinders bestaan byna nie meer nie. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?”

Wanneer dit vir jou voel of jy God teleur gestel het omdat jy alweer in sonde geval het. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” Wanneer jy so sukkel om teen die sonde te stry en dit vir jou voel of jy alleen staan in die stryd. Jesus weet hoe jy voel en Hy roep namens jou uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?”

Die uitroep van Jesus aan die kruis “My God, my God, waarom het U my verlaat” is nie net die uitroep van Jesus nie. Dit is ons uitroep. Hy het my angs beleef, my verlatenheid. Die groot verskil tussen Jesus se uitroep en ons gevoel van Godverlatenheid is dat ons verdien om deur God verlaat te word terwyl Jesus onskuldig is. Nogtans het Hy gekies om ware Godverlatenheid in ons plek te dra. Die ander groot verskil is dat alhoewel dit soms vir ons voel of God ons verlaat het, het Hy nie omdat Jesus gekies het om namens ons deur God verlaat te word.

Dit is ’n troos waaraan ons kan vashou. Maak nie saak wat in my lewe gebeur nie, God is daar en Hy sal my nooit alleen laat nie soos ons ook hoor in Rom. 8:38&39
Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte of hoogte of diepte of enigiets anders in die skepping kan ons van die liefde van God skei nie, die liefde wat daar is in Christus Jesus ons Here.

Hierdie troos is net beskikbaar vir diegene wat die evangelie van Jesus Christus glo. Dis net beskore vir daardie mense wat opreg glo dat Jesus vir my sondes aan die kruis gesterf het en dat Hy Godverlatenheid in my plek gedra het sodat ek nooit weer deur God verlaat is. Diegene wat egter hardnekkig aanhou om die evangelie van Jesus Christus te minag moet weet dat die verskrikking van Godverlatenheid op hulle wag.

Kom vind jou vrede in Jesus Christus. Neem sy belofte aan. Neem sy woorde “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.” te harte, want Jesus het eenmaal in bange Godverlatenheid uitgeroep “My God, my God waarom het U my verlaat?” sodat ons nooit sal nodig hê om ware Godverlatenheid te verduur nie.
Amen


29 Maart 2015

Jesus, dink ook aan my!


GKE 29 Mar 2015
Luk. 23:26-43 & Mat. 1:21
Teks Luk. 23:43
Sing:
Sb 5-3v1 & 2
Ps. 51-1 v 8
Sb 5–1 v 2
Ps. 73–1 v 9, 10 & 11

Inleiding
Kruisig Hom! Kruisig Hom! So het die skare nog kort tevore geskreeu tydens Jesus se verhoor. En nou is Hy op pad na Golgota, die kopbeenplek toe. So uitgeput is Hy dat Hy nie in staat is om selfs die dwarsbalk van sy kruis dra nie. ’n Sekere Simon van Serena word gedwing om dit te dra. Hoe eensaam is dit nie? Niemand is bereid om Hom te help nie.

Jesus word gekruisig
’n Groot klomp mense loop agterna om te sien wat gaan gebeur. Onder hulle is daar ook ’n groep vroue wat by voorbaat oor Hom getreur en gehuil het. Jesus se reaksie hieroor is op die oog af vreemd. Hy sê vir die vroue om nie oor Hom te huil nie, maar dat hulle oor hulself moet huil. Wat Hy hiermee bedoel is dat die oordeel van God oppad is daarom moet hulle daaroor bekommerd wees want niemand gaan dit vryspring nie. Jesus verwag nie simpatie nie. Wat Hy verwag is geloof, berou en bekering.

Uiteindelik bereik die stoet Golgota met die skedelagtige voorkoms net buite Jerusalem langs ’n groot pad. Die Romeinse soldate het die regop paal in die grond ingeplant. Nadat hulle Jesus se klere uitgetrek het moes Hy op sy rug met sy arms oopgesper bo-op die dwarsbalk gaan lê sodat hulle Hom daarop kon vasspyker. Daarna is Hy met dwarsbalk en al aan die regop paal opgehys en daarna is die twee balke aan mekaar vasgebind. Laastens is sy voete aan die regop paal vasgespyker. Bokant sy kop is daar ’n bord wat sy sogenaamde misdaad aangedui het: “die Koning van die Jode” in drie tale sodat almal kon verstaan, maar hoeveel het werklik verstaan?

So is daar ook twee misdadigers saam met Hom gekruisig en nou hang Hy tussen hulle, een aan sy linkerkant en een aan sy regterkant. So is die profesie van Jes. 53 en Ps. 22 vervul. Hy is as misdadiger beskou. Die soldate verdeel sy klere onder mekaar, maar loot oor wie sy onderkleed moet kry.

Jesus se reaksie
Jesus se reaksie hierop is nie woede en verbittering nie, maar vergifnis:
“Vader, vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie!”
Hier demonstreer Jesus sy opdrag, julle moet julle vyande liefhê (Mat 5:44)
“Julle moet julle vyande liefhê en julle moet bid vir dié wat julle vervolg”
maar ten spyte van hierdie liefdesdaad is daar nog steeds mense wat onaangeraak is daardeur. Die raadslede lag Hom uit en spot Hom. Smalend snou hulle Hom toe (vgl. Luk. 23:25):
Laat hy homself red as hy die Christus is wat deur God uitverkies is.
Die soldate neem ook deel aan hierdie gespottery. Selfs een van die misdadigers wat saam met Hom die pyn van die kruis ervaar, doen mee aan die gespottery.

Twee antwoorde op God se genade: negatief of positief:
Negatief
In hierdie misdadiger sien ons die kenmerkende reaksie van mense wat geen berou het oor hul dade nie. Hulle sien nie hul eie foute raak nie, maar die foute van ander mense sien hulle alte maklik raak. Hulle sien nie die erns van hul probleem raak nie. Mense sonder sondebesef mis die genade van God. Dis mense wat God die skuld gee vir hul eie sondige optrede. Dit is nooit hulle skuld wanneer dinge verkeerd loop nie, maar altyd iemand anders se skuld. Dis een van die belangrikste kentekens van ’n geharde sondaar en ons sien dit reeds direk na die sondeval daar in die paradys. Dis nie my skuld, maar altyd iemand anders se skuld. Eva het die slang blameer, Adam het Eva blameer en op die uiteinde het hy God blameer. Dit is wat hierdie misdadiger doen. Hy blameer God.

Positief
Teenoor hierdie misdadiger se optrede is die ander misdadiger. Tot hier toe het hulle dieselfde lot gehad. Beide het ’n lewe van misdaad gekies. Beide ontvang nou die straf waarmee misdaad beloon word, maar op die kruis langs Christus loop hul paaie uitmekaar. Die een kies die ewige dood en die ander kies die ewige lewe. Beide het Jesus se gebed gehoor: (vgl. Luk 23:33)
“Vader, vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie!”

In hierdie gebed hoor ons die Evangelie, die goeie nuus van verlossing deur Jesus Christus. In dit wat Hy hier bid, vra Hy die Vader: “moet hulle nie straf nie, maar straf my!” Een misdadiger verhard sy hart en die een hoor die Evangelie, die goeie nuus dat daar deur Christus vergifnis van sonde is omdat Hyself die straf daarvoor dra. Die Evangelie van die kruis stel elke mens voor ’n besliste keuse: verharding of bekering. Die kruise aan weerskante van die Christus dui die pad na bo, maar ook die pad na onder.

In die gebed van die tweede misdadiger (Luk. 23:42):
“Jesus, dink aan my wanneer U in u koninkryk kom.”
hoor ons die onmisbare vereiste vir die gebed van iemand wat Hom voor God verootmoedig. Hy het sy skuld ontdek en besef hoe verlore hy voor die regverdige oordeel van God staan. Hy besef dat hy reeds verlore is, maar hy gryp na die reddingstou van liefde wat Jesus met die gebed van sy eerste kruiswoorde na hom toe uitgegooi het. Hy besef dat Hy in homself niks goed het wat hom kan red nie. Al waarop hy sy hoop kan plaas is God se genade.

Die inhoud van die gebed van verootmoediging is dit wat net ’n mens wat sy eie onvermoë besef kan bid. Hy smeek nie vir ’n plek in die koninkryk nie, want hy besef dat hy geen aanspraak daarop kan maak nie. Al wat hy vra is dat Jesus maar net aan DINK. Hy smeek nie om saligheid of iets spesifiek nie, hy vra net die aandag van Jesus die Koning. Al wat hy vra is maar net ’n krummeltjie van God se genade want hy besef dat hy op niks aanspraak kan maak nie. Hy het alles prys gegee.

Hoe is so ’n eenvoudige, maar diep opregte gebed moontlik? Dit is alleen maar net moontlik wanneer die Heilige Gees ’n mens se hart verbrysel. Dit is wanneer die Gees die eiegeregtigheid en eie belangrikheid, die eie ek in my afbreek. Dit sien ons wanneer hy die ander misdadiger met sy verharde hart bestraf (vgl. Luk. 23:40&41):
“Is jy nie bang vir God nie? Jy ondergaan tog dieselfde straf as hierdie man! In ons geval is dit regverdig, want ons ontvang die verdiende straf vir ons dade. Maar hierdie man het niks verkeerds gedoen nie.”
Daarom durf hy eintlik nie om iets van Jesus te vra nie. Hy smeek maar net “Jesus, dink ook aan my!” God se genade vra nie, ’n hoogdawerende gebed nie. In eenvoud kan ons ook maar net gelowig bid, “Jesus, dink ook aan my!”

In Jesus se antwoord sien ons die grootheid van God se liefde en genade. Jesus kan en wil verlossing gee en daarom antwoord Hy hierdie misdager (vgl. Luk. 23:43):
“Ek verseker jou: Vandag sal jy saam met My in die paradys wees.”
In plaas van die krummeltjie wat hierdie misdadiger vra, gee Jesus alles, nie net kwytskelding van skuld nie, maar ook die heerlikheid van die Paradys. Om die Paradys te ontvang moet mens eers gelowig by Golgota verbygaan.

In sy antwoord maak Jesus ook die belofte “....... saam met My”. Wanneer Ek gaan, gaan jy ook! Dit is die klimaks van God se genade, naamlik om gemeenskap met God te beleef. God is by my en ek is in sy teenwoordigheid. Dit is ook nie maar net ’n vae belofte nie, nee dit is vas en seker. Jesus sê: “Ek verseker jou, vandag nog sal jy saam met My in die paradys wees.” Nie eers eendag daar ver nie, maar VANDAG nog. Die ewige lewe saam met God begin vandag nog waar ons die heerlike teenwoordigheid van God kan beleef.

Persoonlike boodskap
Die vraag is nou geliefdes: “wat hou die kruiswoorde van Jesus vir my in?” Wanneer ons voor die kruis van Jesus Christus te staan kom, kan ons nie maar net passief daaroor wees nie. Niemand word onaangeraak agtergelaat nie! Die kruis vra van elkeen wat is jou antwoord? Is dit die onverskilligheid van die eerste misdadiger? Ten spyte van die Evangelie wat ek gehoor het, gaan ek hier weg asof niks verander het nie. Ek onthou dalk vir so ’n kort rukkie die mooi preek, maar dit verander niks aan my lewe nie. Ek gaan maar net nog steeds aan en leef my lewe asof God nie bestaan nie. Die eerste misdadiger was so naby aan God, maar tog het Hy vir ewig verlore gegaan! Hy het sy Verlosser gesien en gehoor. Hy is gewaarsku, maar het nie gehoor gegee nie.

Of is my reaksie ook die eenvoudige gebed van die tweede misdadiger? “Jesus, dink ook aan my!” Die belofte op hierdie gebed word egter net vir my ontsluit wanneer ek dit in ware ootmoed bid. Dit tree slegs in werking wanneer ek my eie skuld ontdek en besef hoe verlore ek werklik is wanneer ek voor die regverdige oordeel van God staan. Luister ek na die stem van die Heilige Gees in my lewe? Gryp ek God se genade in geloof aan deur hulpeloos met opregte bekering uit die diepte van my elende te smeek: “Jesus, dink ook aan my!” As dit my reaksie is, dan kan ek met vaste sekerheid weet dat Jesus se antwoord: “Ek verseker jou: Vandag sal jy saam met My in die paradys wees.” ook vir my bedoel is.

Geliefdes, wat is my reaksie op die kruisboodskap van Jesus Christus? Is ek soos die eerste misdadigers wat ten spyte daarvan dat ek die Evangelie gehoor my hart verhard, of is ek soos die tweede misdadiger wat sy eie skuld ontdek het in die diepe besef van sy verlorenheid bid: “Jesus, dink ook aan my!”
Amen