Tema: - Hoe lank nog? Het God my vergeet?

Tema: - Hoe lank nog? Het God my vergeet?

Datum: 5 Jul 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Psalm 13    Teksvers: Ps. 13 v 6

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) Volle erediens Gereformeerde Kerk Empangeni se facebook-blad

2) Preek alleen  Gereformeerde Kerk Empangeni YouTube kanaal

Dit is nou meer as 100 dae sedert die inperking begin het. In hierdie tyd is daar met reg baie gefokus op die praktiese aspekte van hierdie pandemie. Daar is regulasies oor wanneer jy mag uitgaan en wat jy moet doen om jouself veilig te hou. Daar is regulasies oor watter besighede mag oop wees en ook hoe die interaksie tussen mense moet wees. Ons hoor daagliks die statistiek van hoeveel nuwe gevalle aangemeld is, hoeveel sterftes daar was en hoeveel mense weer gesond geword het.

Een aspek is egter so bietjie op die agtergrond geplaas en het nie eintlik aandag gekry nie. Van die regulasies het dit in die begin ook inderdaad moeilik gemaak om hieraan aandag te gee. Dit is die geestesgesondheids-aspek hiervan. Die gemoedstoestand van mense en hoe hierdie gebeure die mense se gemoedstemming beïnvloed.

En tog is dit iets waaraan aandag gegee moet word. Mense voel bekommerd, moeg, uitgeput, hartseer en hulle sukkel om hierdie situasie te verwerk.

Voel dit vir jou ook of jy saam met die Psalmdigter wil uitroep: “Hoe lank nog Here? Hoe lank gaan U my nog bly vergeet?” Raak u ook soms moedeloos.  

Ons hoor hier in Ps. 13 v 2 & 3 hoe worstel die Psalmdigter met sy nood wat hy ervaar:

Hoe lank gaan U my nog bly vergeet, Here? Vir altyd?

Hoe lank gaan U nog van my af weg kyk?

Hoe lank moet ek nog my eie planne maak en my dae met kommer deurbring? Hoe lank sal die vyand my nog oorheers?

Hy kyk hier teen sy huidige omstandighede vas en dit maak hom moedeloos en benoud. Dit voel vir hom of die Here van hom vergeet het.

Ons word so bombardeer met die feite van hierdie pandemie dat dit naderhand ons hele gemoed oorheers. Die bekommernis oor hoe dit ons nadelig raak. Die benoudheid oor wat sal gebeur as ons ook siek word kan ons lamlê. As ons net teen ons huidige situasie en omstandighede vaskyk lyk die prentjie inderdaad donker en loop ons die gevaar om van ons Vader se liefde en sorg vir ons te vergeet..

In Ps. 13 v 4 & 5 hoor ons die Psalmdigter se angstige versoeke:

Luister tog en antwoord my, Here my God!

Gee my tog nuwe lewenskrag. Ek wil nie sterwe nie,

anders sê my vyand hy het my oorwin en juig my verdrukkers

oor my ondergang.

Ons hoor die Psalmdigter se benoudheid in hierdie angstige versoeke aan die Here en hoe hy vir sy lewe vrees.

Die Psalm eindig egter totaal anders as wat dit begin het:

Ek hou vas aan u troue liefde, oor die uitkoms wat U gee,

juig my hart. Ek wil sing tot eer van die Here,

omdat Hy aan my goed gedoen het.

Waar die eerste deel gevul is met wanhoop en benoudheid, eindig dit vol verwagting.

Die verskil wat hier inkom is omdat die Psalmdigter nou anders kyk na sy omstandighede. Terwyl hy hom blind gestaar het teen sy eie nood, het hy net 'n hopelose donkerte raakgesien.

Hoe kyk jy na jou huidige omstandighede? Sien jy ook net die hopeloosheid en donkerte raak?

Die verskil wat hier by die Psalmdigter ingetree het, is omdat hy nou wyer as net na sy huidige omstandighede begin kyk het. Hy het God se sorg en liefde in sy verlede raakgesien en dit het hom in staat gestel om aan God se liefde vas te hou.

Wanneer ons terugkyk na God se sorg en liefde in die verlede het ons 'n voordeel bo die Psalmdigter. Ons sien baie beter hoe groot God se liefde werklik is.

1 Joh. 4 v 9 & 10:

Híerin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy enigste Seun het Hy na die wêreld toe gestuur sodat ons deur Hom die lewe kan hê. Werklike liefde is dít: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes.

Jesus het sy lewe vir jou afgelê. Sal Hy jou nou in die steek laat?

Vir die Psalmdigter het die verskil ingekom toe hy God se teenwoordigheid in sy lewe begin raaksien het en dit het hom anders na sy huidige situasie laat kyk. Dit het vir hom die vertroue gegee dat God hom nie vergeet het nie en dat Hy net soos wat Hy in die verlede uitkoms gegee het, nou ook uitkoms sal gee. Die verskil is geloofsvertroue in God.

Hoe kry jy dit reg om verby jou huidige situasie te kyk na die groter prentjie van God se liefde vir jou? Dit verg geloof. In die meeste gevalle is dit nie net 'n groot geloofssprong nie. Dis eerder klein geloofstreetjies na God toe. Soms selfs klein wankelende geloofstreetjies.

Kom in gebed na God toe en moenie skaam wees om die nood en bekommernis wat in jou hart is teenoor God uit te stort nie. Word stil in die teenwoordigheid van God se liefde en dink na aan sy groot liefde vir jou. Dink na aan hoe kosbaar jy vir God is en hoeveel Hy vir jou omgee.

Dit sal jou help om jou fokus weg te draai van die onmiddellike van die beproewings wat jou nou in die gestig staar. Dit sal jou help om op God te fokus wat nog heeltyd saam met jou op jou lewenspad was. Dit sal jou help om raak te sien dat God nog altyd daar was selfs al het jy dit nie altyd raak gesien nie.

Dawid se omstandighede het nie hier verander nie. Dit wat hom so benoud gemaak het, was nog altyd daar. Wat wel verander het is Dawid se perspektief op die situasie. Hy het raakgesien wie saam met hom in sy situasie was.

Dikwels is ons so besig om te fokus op die waaroms en hoekoms van ons omstandighede dat ons nie raaksien wie saam met ons in die omstandighede is nie.

Wanneer jy net op die nood en benoudheid van jou omstandighede fokus kan dit maklik jou liefde vir jou Verlosser steel. Gaan jy net na jou emosies van benoudheid en kommer luister of gaan jy in vertroue verby dit kyk na God se teenwoordigheid in jou lewe?

Wanneer jy op pad is na 'n bestemming, gee jy nie net een reusesprong van begin tot einde nie. Elke reis begin met die eerste tree wat jy gee. Die eerste tree van jou geloofspad saam met God is om te glo dat Hy jou so liefhet, dat Hy sy enigste Seun gegee het sodat jy nie verlore sal gaan nie. Dis om te glo dat Jesus sy lewe neergelê het vir jou. Dis om te glo dat Jesus die dood oorwin en dat Hy daarom vir jou die ewige lewe gee.

Op jou lewenspad saam met God gaan die pad soms gelyk wees met mooiweer waar jy gemaklik sonder moeite kan stap. Moenie vergeet dat God langs jou is nie.

Die pad gaan soms ook moeilik wees met onweersomstandighede waar jy maar net klein wankelrige treetjies kan gee. Moenie vergeet dat God langs jou is nie. Moenie net teen die moeilike ongelyke pad vaskyk nie want God is hier langs jou. Wanneer die pad te moeilik raak, vertel vir God daarvan, maar onthou ook hoe Hy jou in die verlede gedra het toe die pad te moeilik geraak het, met die vaste vertroue dat Hy jou ook nou sal dra wanneer jy nie meer kan nie. 

Moenie jou net blind staar teen jou huidige omstandighede nie. Sien dit raak teen die wyer omstandighede van God se liefde en sorg vir jou. Wanneer jy stil word na die dag se gewoel, dink daaraan terug hoe God jou ook deur hierdie dag gedra het en dank Hom daarvoor met 'n loflied in die hart.

Amen

In die arms van God - Psalm 131

Datum: 28 Jun. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Psalm 131

Teksvers: Ps. 131 v 2

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) facebook - Volle erediens 

2) YouTube  - Preek alleen

 

Ons staan nou in die middel van 2020 en hierdie jaar bevestig net weereens dat die lewe soms op sy kop kan staan en die einde is nog nie in sig nie. Die virus infeksie koers is nog steeds besig om te styg en is nou al meer as 6 000 gevalle per dag. Die nuus op ekonomiese front lyk al hoe donkerder en die beperkings op ons lewens werk op ons gemoed.

 

Uit mense se praat en reaksies kom jy agter dat daar baie woede, ontevredenheid, verwarring, angstigheid en selfs depressie by mense voorkom. Hoe voel jy oor die saak? Tot watter mate beïnvloed ons huidige situasie jou lewensperspektief?

 

Die Here gee vandag vir ons Psalm 131 om ons te help om die onstuimigheid in ons gemoed tot ruste te bring. Dit is 'n Psalm met 'n lewensveranderende perspektief wat in 'n baie klein pakkie verpak is. Die Psalm is maar drie verse lank, een van die kortste Psalms, maar die inhoud daarvan is groot. Die Here gee vandag vir ons hierdie kort Psalm om die onrus in ons gemoed stil te maak, om stilte en gemoedsrus in sy arms te vind.

 

Dawid begin hierdie Psalm met die grootste bron van onrus in die mens se gemoed. Die eie ek en selfbelangrikheid:

Selfverheffing en hoogmoed is daar nie by my nie, Here.

Hy bely hier dat hy maar net 'n nietige mens is wat God se sorg in sy lewe nodig het. Om rustigheid in jou lewe te vind, is dit nodig dat jy verby jouself moet kyk. Om heeltyd mense te moet oortuig hoe belangrik jy in die lewe is, bring baie onrus in jou gemoed. Om gemoedsrus te vind is dit nodig dat jy van jouself af moet wegdraai.

 

Dit beteken egter nie, dat jy nie belangrik is nie. Jy is vir God kosbaar. Hy het jou so lief dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê. Daarom doen God ook moeite met jou. Daarom wil Hy hê dat jy die fokus van jouself af moet draai na Hom toe sodat Hy uit sy genade vir jou rus en stilte in jou lewe kan gee.

 

Dit eers wanneer jy besef dat jy God se sorg nodig het dat jy werklik rus en stilte in sy arms kan vind.

 

Dan gaan Dawid aan na die tweede bron van onrus, die strewe om alles in jou lewe self te beheer.

Ek maak my nie besorg oor groot dinge nie,

dinge wat bo my vermoë is.

Een van die groot redes wat onrus in jou gemoed bring is die strewe om dit in die lewe wat jy nie kan beheer nie, te wil beheer nie.

 

Wanneer die lewe onderstebo raak wil ons weet “hoekom?” Hoekom het hierdie virus gekom? Kan dit nie maar net weggebly het sodat die lewe normaal kan aangaan nie? Hoekom moet ons deur ongeneeslike siektes geteister word. Hoekom moet mense wat nog jonk is doodgaan?

 

Ons wil verstaan waarom die lewe is soos dit is. Die probleem is egter dat ons nie alles kan verstaan nie. In Pred. 8 v 17 sê die Here vir ons:

die mens is nie in staat om wat in hierdie wêreld gebeur, te verstaan nie. Hoe hy hom ook al inspan en soek, hy verstaan nie. Al sê die wyse hy weet, kan hy nie verstaan nie.

 

Hier in Psalm 131 gee Dawid sy reg op om te verstaan. Hy erken dat daar dinge in hierdie lewe is wat hy nie kan beheer nie.

 

Geliefdes, dit is OK om nie alles te verstaan nie. Dit is OK om te aanvaar dat die lewe nie altyd sin maak nie. Wat Dawid hier sê is dat hy God vertrou om sy lewensloop te bepaal. Hy vertrou dat God beter weet al lyk dit nie vir hom of die lewensloop wat God bepaal het, sin maak nie.

 

Hoe het Dawid dit reggekry? Ons hoor in Ps. 131 v 2 Hy het rus en kalmte by God gaan soek.

 

Dit is egter nie 'n passiewe aksie nie. Die 1933/53 OAV gee die betekenis van vers 2 bietjie duideliker weer:

Waarlik, ek het my siel tot bedaring gebring en stilgemaak

Dit is 'n aktiewe aksie, maar ons moet dit nie verkeerd verstaan nie. Dit gaan nie hieroor dat jy in eie krag harder moet probeer nie, want as jy dit sou doen sal jy net nog meer onrus en onvrede in jou gemoed veroorsaak omdat jy dit nie gaan regkry nie.

 

Maar hoe moet jy dit dan doen? Dawid gebruik hier Die beeld van 'n moeder se liefde en versorging van haar kind om God se liefde en versorging vir ons te verduidelik.

Soos ’n kindjie wat by sy moeder tevredenheid gevind het, so het ek tevredenheid gevind.

 

Die 1933/53 OAV wat 'n meer letterlike vertaling is, gee die betekenis van hierdie beeld nog duideliker deur:

soos ’n gespeende kind by sy moeder, soos ’n gespeende kind is my siel in my.

 

'n Kind wat gespeen is begin nou al bietjie meer onafhanklik raak om die wêreld op sy eie te verken. Wanneer dinge egter te veel vir die kindjie raak, hardloop hy na sy ma toe. Dan gaan dit nie meer vir die kind oor die moedersmelk wat hy by sy ma kan kry nie. Dit gaan oor sy ma as persoon. Wanneer die wêreld te veel raak vir die kind, vind hy rustigheid en kalmte in die arms van sy moeder. Sy is vir hom 'n bron van kalmte en vrede.

 

God is vir Dawid sy bron van kalmte en vrede. Soos 'n kind by sy ma kalmte en vrede soek, moet jy by God kalmte en vrede soek. As jy in Jesus glo, is jy 'n kind van God soos ons in Joh. 1 v 12 hoor:

Maar aan almal wat Jesus aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word.

Die aktiewe aksie wat jy moet doen om by God rus en kalmte te vind, is om te glo dat Jesus jou enigste Verlosser en Saligmaker is en dan moet jy op grond daarvan na God toe kom.

 

Wanneer jy dit doen sal jy vind dat jy in die arms van God nie omgee as die lewe nie is soos wat jy gedink het dit moet wees nie. Jy vind berusting en troos in die arms van God. Dan is die nie jou omstandighede wat bepaal of jy rus en vrede het in die lewe nie. Die teenwoordigheid van God gee vir jou rus en vrede selfs wanneer die wêreld op sy kop staan.

 

Dawid sluit hierdie Psalm af met 'n opdrag om vas te hou aan die rus en vrede wat jy by God vind:

Wag op die Here, Israel, nou en vir altyd.

Wag op die Here, is die sekere wete dat God daar is vir jou, dat Hy vir jou sal sorg hier waar jy nou is, maar ook in die toekoms en veral wanneer jy hierdie lewe verlaat om in ewigheid saam met God te wees waar daar geen hartseer, pyn of dood meer sal wees nie.

 

Vind rus in die arms van God deur jou eie onvermoë te bely en te erken dat jy Hom nodig het. Gee die reg op om alles te wil verstaan in hierdie lewe en plaas jou vertroue op God. Glo dat Jesus jou enigste Verlosser en Saligmaker is, want dit gee vir jou die reg om troos en tevredenheid by God te vind soos wat 'n kindjie by sy moeder tevredenheid vind. Wag met 'n verwagting en hoop wat op God gefokus is.

 

Geliefdes jou omstandighede bepaal nie of jy rus en vrede in hierdie lewe gaan hê nie. Jy vind rus en vrede in die arms van God. Gaan soek jou berusting in die arms van God.

Amen

Die Here is my Herder

Datum: 17 Jun. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Begrafinis Magda Gerard – Pongola diens

Skriflesing: Ps. 23; Joh. 10 v 14 - 15

Teksvers: Ps. 23 v 4

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) Volledige preek op Facebook - Gereformeerde Kerk Empangeni

2) YouTube (preek alleen)

Die Psalms is 'n baie spesiale gedeelte in die Bybel. Dit kan beskryf word as die geestelike asemhaling van die gelowige. Die intrek van die lewendgewende asem van God se Woord en die uitblaas van jou bekommernisse, vrese en nood.

In hierdie bundel in die Bybel vind ons Psalms wat vir jou iets sê van God se liefde en goedheid vir jou. Wanneer jy Hom wil loof en dank sal jy Psalms vind wat verwoord wat in jou hart is en ook wanneer jy moedeloos, ontsteld, bang of onseker is sal jy vind dat hulle saam met jou huil of kla.

Wanneer jy nie meer woorde het om aan jou gevoelens uitdrukking te gee nie, sal jy 'n Psalm vind wat jou gedagtes in woorde stel waarmee jy in gebed na God toe kan gaan.

Psalm 23 gebruik die beeld van God as Herder om die verhouding tussen 'n gelowige en God uit te beeld. Dit is seker een van die bekendste gedeeltes in die Bybel en dwarsdeur die eeue het gelowiges troos en vrede daarin gevind.

Wanneer jy na hierdie Psalm luister, hoor jy as te ware Jesus se stem wanneer Hy sê: “Ek is die goeie herder. Ek ken my skape, en my skape ken My, net soos die Vader My ken en Ek die Vader ken; en Ek lê my lewe af vir die skape.”

Wat leer ons van die Here as ons Herder in hierdie Psalm? Hy is 'n Herder wat sy skape versorg en omgee vir hulle. Hy voed en beskerm hulle. Hy werk hard om hul welsyn te verseker. In Joh. 10 Hoor ons dat Jesus die Herder is in Psalm 23 en dat Hy sy lewe vir sy skape aflê.

Wie is sy skape? Elkeen wat glo dat Jesus Christus sy lewe vir hom of haar afgelê het. Elkeen wat glo dat Jesus sy of haar Verlosser en Saligmaker is kan aan die troos wat God in hierdie Psalm gee, vashou. Is die Here jou Herder? Is jy een van sy skape? Glo jy dat Jesus jou enigste Verlosser en Saligmaker is?

Psalm 23 verwoord hoe dit voel wanneer Jesus jou onder sy sorg neem. Die troos in hierdie Psalm is, dat jy nie alleen is nie, veral nie wanneer jy deur donker dieptes moet gaan nie.

Psalm 23 is 'n kort Psalm, net 6 verse lank tog is die inhoud daarvan gevul met soveel rykdom dat dit byna onmoontlik is om dit alles in een preek te verwoord. Ons fokus vandag in hierdie Psalm is vers 4.

Ps. 23 v 4 NAV

Selfs al gaan ek deur donker dieptes, sal ek nie bang wees nie,

want U is by my. In u hande is ek veilig.

Ps. 23 v 4 OAV

Al gaan ek ook in ’n dal van doodskaduwee, ek sal geen onheil vrees nie; want U is met my: u stok en u staf dié vertroos my.

In vers 3 hoor ons: “Hy lei my op die regte paaie tot die eer van sy Naam.” Hierdie paaie neem sy skape na die rus van groen weivelde en die vrede van stil waters en dit gee vir hulle nuwe krag vir die pad vorentoe.

Maar dan hoor ons ook in vers 4 dat die pad ook deur die vallei van donker dieptes en doodskaduwee gaan. Dit is nie 'n fout dat ons daardeur gaan nie. Dit is deel van die regte paaie waarop ons Here ons lei. Jesus bevestig dit in Joh. 16 v 33 wanneer Hy sê: In die wêreld sal julle dit moeilik hê”

Om by die finale rusplek van groen weivelde en waters waar daar rus is te kom moet ons deur die dal van doodskaduwee gaan. Die troos wat die Here vir ons gee is dat ons nie alleen daardeur gaan nie want Hy is by ons.

Terwyl ons in hierdie wêreld is, is ons in die land van dood wat deur die sondeval en die nagevolge daarvan veroorsaak is. In hierdie lewe is daar hartseer, pyn en lyding.

Die donker vallei van doodskaduwee is egter nie iets waarvoor ons bang hoef te wees, want dit is juis die plek waar jy God se teenwoordigheid in jou lewe die beste ervaar.

Die troos wat die Psalmdigter vir ons verwoord “u stok en u staf dié vertroos my” gee vir jou die versekering dat jy veilig is in die Here se hande. Die skaapwagters van die Bybelse tyd het 'n stewige stok as wapen gehad om roofdiere mee te beveg en sy staf het hy gebruik om die skape op die veilige pad te hou.

Aan die ander kant van hierdie donker vallei is die poort na groen weivelde en waters waar rus is waar ons as eregaste gaan aansit by 'n feesmaal waar die Here ons met hartlikheid gaan oorlaai. Daar waar die goedheid en die liefde van ons Here vir altyd by ons sal wees in sy ewige tuiste.

Open. 21 v 3 en 4 gee vir ons so 'n klein kyktjie van hoe in God se ewige woning dit sal wees:

Toe het ek ’n harde stem van die troon af hoor sê: “Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God. Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan.”

Dit is net die Here wat jou kan vergesel op hierdie pad na die deurgang van die ewige heerlikheid saam met God. Jesus het belowe dat Hy ons nie as weeskinders sal agterlaat wanneer Hy na die hemel opgevaar het nie. Hy het die Heilige Gees in sy plek as Trooster gestuur om ons te lei op die pad.

Op die uiteinde is dit God Drie-Enig wat jou vergesel op hierdie pad deur die donker vallei van doodskaduwee. God die Vader het sy Seun gestuur as offer aan die kruis om versoening vir ons sondes te doen.

Die Heilige Gees gee vir jou geloof om vas te hou aan die soenoffer van Jesus Christus. Jy moet dit in geloof aanvaar. Glo jy in Jesus Christus? As jy glo, kan jy vir seker weet dat God saam met jou is en jou nie alleen sal laat nie.

As die Ewige Lewende God wat die hemel en die aarde geskep het saam met jou die pad stap, vir wie of wat sal jy bang wees? Jesus het belowe dat daar nie 'n haar van jou hoof af sal val as God dit nie gewil het nie. Daar is niks wat jou van die liefde van God kan skei nie.

Die Here gee vandag vir ons wat nog op pad is deur die donker vallei van doodskaduwee as troos deur hierdie Psalm. Niemand weet hoe ver die pad nog is nie, maar ons weet vir seker dat ons nie alleen is op hierdie pad nie.

Geliefdes moenie bang wees vir die pad wat voorlê nie. Daar gaan tye wees waar dit moeilik gaan wees. Daar gaan dae wees wanneer dit gaan voel of jy nie kans sien om aan te gaan nie.

Jesus het ons gewaarsku dat hierdie lewe moeilik is, maar Hy gee ook die troos dat Hy hierdie wêreld klaar oorwin het. Jy is nie alleen wanneer jy deur die donker dieptes gaan nie.

Wanneer jy deur donker dieptes gaan, soek rus by die Here sodat Hy vir jou nuwe krag vir die pad vorentoe kan gee. Weet dat jy nie alleen sal wees nie. 

Die Here is jou Herder.

Amen

Dood waar is jou oorwinning?

Datum: 14 Jun. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: 1 Kor. 15 v 50 - 58

Teksvers: 1 Kor. 50 v 55 - 57

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) Facebook - Volle erediens

2) YouTube - net die Preek

 Die dood is een van daardie dinge waaroor ons nie graag wil praat nie, maar tog is dit iets wat ons nie kan vermy nie. Al die oorloë, siektes, virusse, ongelukke in die wêreld kon dit nog nooit regkry om die totale dodetal van die mensdom te verhoog nie, want op een of ander stadium gaan elke mens wat gebore word dood.

 Die dood skeur geliefdes van mekaar af weg. Die dood ruk liggaam en siel; wat nie veronderstel is om geskei te word nie; uitmekaar. Die dood is afskuwelik, skrikwekkend, wreed en ongewoon. Dit is nie soos wat die lewe veronderstel is om te wees nie, en in ons hartseer in die aangesig van die dood, erken ons dit. Dood is ons grootste vyand en daarom probeer ons daarvan wegskram.

 Hoe maak mens sin van die dood? Want as jou dood nie sin maak nie, het jou lewe ook geen betekenis nie.

 Byna al die godsdienste in die wêreld glo in 'n lewe na die dood en in die algemeen verkondig hulle dat jy 'n goeie lewe moet ly om daarin te kan deel.

 

Die beeld van 'n balanseerskaal met sy twee bakke weerskante van die spilpunt word dikwels gebruik om dit uit te beeld. Jou goeie dade word aan die eenkant van die skaal geplaas en jou slegte dade aan die anderkant.

 En dan hou jy duim vas dat jou goeie dade meer as jou slegte dade gaan weeg. Dit verhoog die spanning rondom die dood nog net soveel meer, want jy kan nooit vir seker weet watter kant gaan die swaarste weeg nie.

 Aan die ander kant het ons die moderne Westerse materialistiese wêreldbeskouing wat glo dat God en die geestelike wêreld nie bestaan nie, dit wil sê hierdie materialistiese wêreld, naamlik dit wat jy fisies met jou sintuie kan waarneem, al is wat daar is. Die enigste werklikheid vir jou, is die tyd wat jy hier op aarde tussen jou geboorte en dood spandeer.

 Dit skep 'n hopeloosheid by mense, want as my hele bestaan eindig met my dood, maak dit nie saak wat ek gedurende my lewe doen nie. Op die uiteinde gaan jou lewe geen betekenis hê nie. Daarom jaag mense rykdom en die genietinge van hierdie wêreld so naarstigtelik na, sodat jy die kort tydjie wat jy hier op aarde het kan geniet. Die ironie is egter dat rykdom en die genietinge van hierdie wêreld op die uiteinde hol en leeg is.

 Dit is ook waarom mense so naarstigtelik die onmoontlikheid van onsterflikheid najaag. Waarom miljoene spandeer word om mense teen alle koste aan die lewe te hou lank verby die punt wat enigsins sin maak.

 Daarom is daar ook hierdie naarstigtelike soeke om sin te maak uit die lewe, om te probeer om die dood so lank as moontlik uit te stel. Die soeke om troos te vind in die gedagte dat die dood nie onnatuurlik is nie. Die gedagte dat jy maar net weer deel word van die groter geheel. Jy bestaan maar net uit die materie wat in die sterre ontstaan het en met jou dood gee jy dit weer terug.

 Die probleem met bogenoemde verduideliking is dat jy jou individualiteit, jou menswees verloor en daarom bied geeneen van bogenoemde redenasies enige troos nie. Mense se vrees vir die dood maak op die uiteinde dat hulle gevangenisse daarvan is. Die dood is inderdaad 'n gedugte vyand wat op die uiteinde nie gewen kan word nie.

 Dit is hoekom mense wegskram van die dood af. Waar kry jy troos en hoop vandaan wanneer jy met die dood gekonfronteer word? Op die uiteinde is dit net Christus wat vir jou ware hoop en troos gee wanneer jy met hierdie gedugte vyand, die dood gekonfronteer word.

 Paulus skryf in 1 Kor. 15 v 55:

“Dood, waar is jou oorwinning? Dood, waar is jou angel?”

Paulus is nie hier ongevoelig oor die pyn en hartseer wat die dood meebring nie. Hy is besig om die spot te dryf met hierdie gedugte vyand, die dood.

Maar hoe op aarde kan Paulus dit waag om die spot te dryf met die mens se gedugste vyand, daardie vyand wat niemand kan oorwin nie? Net in die volgende verse gee hy die antwoord

(1 Kor. 15 v 56 & 57):

Die angel van die dood is die sonde, en die sonde kry sy krag uit die wet van God, Maar ons dank God dat Hy aan ons die oorwinning gee deur ons Here Jesus Christus.

 Die angel van die dood is jou gewete wat jou op grond van die wet aankla oor jou sonde en dit is wat hierdie angel die gif gee om jou dood te maak. Die wet van God gee aan die angel die gif om dood te maak. Gemeet aan die wet van God verdien elke mens die dood as straf.

 Christus se dood en opstanding maak die dood tot niet en ontneem die wet van sy krag om mense tot die dood te veroordeel. Die straf van die wet het Christus in jou plek getref en daarom het die vrees vir die dood geen mag oor jou nie.

 Kom ek verduidelik dit so. Jy staan langs die pad en jy kyk wes in die laat middag son in. Wanneer daar 'n voertuig verby ry val daardie voertuig se skaduwee op jou. Gestel nou 'n groot trok kom verby gery en sy skaduwee tref jou as te ware, dan kom jy niks oor nie want dit is net die skaduwee en nie die trok wat jou tref nie.

 Die angel van die dood is die sonde en die gif van daardie angel wat doodmaak het in Christus in gegaan. Daarom is dit net die skaduwee van die dood wat oor 'n Christin gaan wanneer sy liggaam sterf. Jy word nie deur die volle mag van die dood getref nie. Die mag van die dood het Christus in jou plek getref.

 Daarom het elkeen wat glo dat Jesus in sy plek gesterf het die mag om oor die dood te triomfeer selfs wanneer jy liggaamlik sterf. Dit is net die skaduwee van die dood wat oor jou gaan omdat Jesus die mag van die dood met sy opstanding gebreek het. Die vrees vir die dood het nie meer mag oor 'n Christin nie.

 Jy hoef nie bang te wees wanneer dit net die skaduwee van 'n trok is wat oor jou gaan nie. Net so hoef jy nie meer vir jou liggaamlike dood bang te wees nie.

 Die troos wat die Here hier vir ons gee, is dat jy na jou dood nie in 'n betekenislose nietigheid gaan verdwyn nie. Jy gaan nog steeds jy wees. Jou opstandingsliggaam sal in 'n sekere sin nog dieselfde wees. Daar gaan egter ook 'n verskil wees. Jou opgestane liggaam sal onverganklik wees terwyl dit ook met eer en krag beklee gaan wees.

 As jy in Jesus Christus glo hoef jy nie bang te wees vir die dood nie. Ons is hartseer wanneer ons geliefdes sterf, maar ons word getroos met die wete dat die liggaamlike dood nie die einde is nie. Dit is maar net 'n oorgang na 'n volgende hoofstuk in jou ewige lewe saam met God.

Amen

Tema: - Moenie moed verloor nie

Datum: 7 Jun. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: 2 Kor. 4 v 7 - 18

Teksvers: 2 Kor. 4 v 17

 Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Facebook - Volledige erediens 2) YouTube - Preek alleen

Sing

Ps. 23-1 v 1 & 3

Ps. 20-1 v 1 & 4

Die lewe is vol moeilikhede. Dis een ding wat hierdie jaar sover net weereens beklemtoon het. Iemand het nou die dag gesê: “kan ons nie maar net 2020 se ‘reset’ knoppie druk sodat ons weer kan oor begin nie?” As ons net teen al ons probleme bly vaskyk, kan ons maklik moed verloor. Die Here gee vir ons vanoggend perspektief uit sy Woord om ons te help om nie moed te verloor nie.

Paulus gebruik hier 'n beeld uit die leefwêreld van Nuwe Testament. Die mense van destyds het kleipotte as alledaagse houers gebruik om goed in te bêre net soos wat ons deesdae gebruik maak van blikke of plastiese en glas houers. Net soos wat 'n glas houer sal breek as jy dit hard stamp of laat val, was die kleipotte ook maar breekbaar. Die beeld sluit ook iets kosbaars in wat binne in hierdie alledaagse kleipotte gebêre word.

Wat beteken hierdie beeld? Die skat is die kennis van die heerlikheid van God. Kennis van God se verlossingsplan in Jesus Christus om verlore mense weer met Hom te versoen. Elkeen wat glo dat Jesus vir jou sondes gesterf het en dat jy die ewige lewe ontvang het omdat Jesus die dood oorwin het word 'n draer van hierdie skat.

Die kleipotte waarin hierdie skat is, is dan ook die gewone alledaagse feilbare mense wat in Jesus glo. Wanneer jy die evangelie as skat ontvang, ontvang daarmee saam ook die opdrag om daarmee uit te gaan en dit uit te deel. Dit is egter nie jy wat mense oortuig om in die evangelie te glo nie. Dit is God wat mense tot bekering bring. Die fokus is dus op die krag van die evangelie in mense se lewens.

Dan bevestig Paulus net weereens die waarheid dat die feit dat jy 'n Christin is nie beteken dat jy nie meer moeilikhede in hierdie wêreld gaan hê nie. Ons hoor nou wat dit beteken om 'n kleipot te wees wat die skat van die evangelie in hom dra. 2 Kor. 4 v 8 & 9:

In alles word ons verdruk, maar ons is nie teneergedruk nie; ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie; ons word vervolg, maar nie deur God verlaat nie, op die grond neergegooi, maar nie vernietig nie.

Te midde van aanslae van die lewe sal jy deur die krag van God staande bly.

Wanneer jy 'n draer van hierdie skat is, deel jy in die lyding en sterwe van Jesus. En daardeur word die lewe van Jesus in jou sigbaar.

In ons teksverse gee die Here vir ons hoop sodat ons nie moedeloos moet word nie. Ons kry hier so 'n stukkie perspektief van God se groter ewige raadsplan. Ons kry swaar. Hierdie lewe is nie maklik nie. Ons moet baie uitdagings in die gesig staar.

Die verwysing in vers 16 na die uiterlike wat besig is om te vergaan is ons sterflike liggame (die kleipotte). Soos wat ons ouer word, gaan ons liggame agteruit totdat ons uiteindelik sterf. Die lewe is egter meer as net ons fisiese liggame. Die skat van die evangelie wat ons in ons dra gee vir ons die krag om deur dit te kom.

Die rede vir ons hoop vind ons in ons teksvers: 2 Kor. 4 v 17:

Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ’n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly.

In ons teksvers vind ons drie teenoorgesteldes wat met 'n werkwoord aan mekaar verbind word.

Die eerste is: “Ons swaarkry in hierdie lewe.” Dit sê vir ons dat dit alle swaarkry insluit soos byvoorbeeld wanneer jou oë swakker word, jy sukkel om te hoor, die algemene agteruitgang wat met ouderdom gepaard gaan, siektes soos hartprobleme, kanker. Verder is dit ook duidelik dat dit verwys na ons totale lewensduur hier op aarde waar ons ly. Elkeen weet wat jou swaarkry is en vir dit gee die Here vandag vir ons troos.

Teenoor hierdie swaarkry is die belofte van die heerlikheid van God wat so mooi deur Openbaring 21 v 3 & 4 uitgespel word:

Toe het ek ’n harde stem van die troon af hoor sê: “Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God. Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan.”

Die tweede is dat die swaarkry maar gering is. En die derde is dat dit verby gaan. Teenoor dit is die heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat vir ewig bly.

Dit klink amper verkeerd! Hoe kan 'n hele lewe se swaarkry gering wees? Binne God se ewigheids-perspektief is ons tyd op aarde byna niks. As jy 'n lyn moes trek wat van die eenkant van die heelal na die anderkant strek, dan is ons tyd hier op aarde kleiner as 'n potloodpunt merkie op daardie lyn.

Die Griekse werkwoord wat hierdie groep teenoorgesteldes aan mekaar bind, is in Afrikaans vertaal met “loop vir ons uit.” Die letterlike betekenis van hierdie woord is, produseer, veroorsaak, berei voor. Ons sou dit dus ook kon vertaal met voorberei.

Die tydelike swaarkry wat gering en verbygaande is, berei ons voor vir heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly. Die swaarkry berei ons voor sodat dit uitloop op die ewige heerlikheid.

In ons swaarkry deel ons in die lyding van Christus toe Hy hier op aarde was en hierdie tydelike swaarkry berei ons voor vir 'n ewige heerlikheid saam met God.

Wanneer jy midde in moeilike omstandighede staan, lyk die prentjie donker. God troos ons vandag met sy Woord en Hy sê vir jou: “Moenie moed verloor nie.” In vergelyking met die heerlikheid; waar jy ewig saam met God sal wees; is hierdie swaarkry gering wat net vir 'n kort tydjie duur.

Die troos wat die Here ook hiermee saam gee, is dat ons nie alleen staan in ons swaarkry in die lewe nie. Daar waar jy met soveel moeite teen jou siekte stoei is God saam met jou. Hy hou jou vas terwyl Hy jou voorberei vir die ewige heerlikheid wat wag. Ons het nou reeds 'n voorsmakie van dit wat veel beter sal wees as wat ons ooit kan dink of droom.

Geliefdes, jy is nie alleen in jou swaarkry nie. God is by jou en Hy loop die pad saam met jou.

Moenie moed verloor nie.

Amen

 

Abba! - Vader

Datum: 31 Mei 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Rom. 8 v 14 & 15 en Ps. 40

Teksvers: Rom. 8 v 15

 Sing

 Ps. 33-1 v 11

 Ps. 86-1 v 1

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1 Volledige erediens op facebook Gereformeerde Kerk Empangeni

2 Net die preek op YouTube

 

Jesus het belowe dat Hy ons nie as weeskinders sal agterlaat na sy hemelvaart nie en Hy het ook nie. Daarom herdenk ons vandag die gebeure wat in Handelinge 2 vir ons beskryf word waar Jesus se dissipels op 'n plek bymekaar was en hoe hulle iets soos vuur gesien wat in tonge verdeel en op elkeen van hulle gekom het en almal met die Heilige Gees vervul is. Ons noem hierdie gebeure Pinkster of die uitstorting van die Heilige Gees.

 

Die Heilige Gees is nou by ons en dit is 'n geweldige troos vir gelowiges soos ons ook in Rom. 8 v 14 en 15 hoor:

Almal wat hulle deur die Gees van God laat lei, is kinders van God. Die Gees wat aan julle gegee is, maak julle nie tot slawe nie en laat julle nie weer in vrees lewe nie; nee, julle het die Gees ontvang wat julle tot kinders van God maak en wat ons tot God laat roep: “Abba!” Dit beteken Vader

 

Elkeen wat hom of haar deur die Gees van God laat lei om te glo in Jesus Christus as jou persoonlike Verlosser is 'n kind van God. Daarom het ons as kinders van God die vrymoedigheid om tot ons Vader te roep wanneer ons in nood verkeer.

 

Ons het op 19 Mei 2020 'n oproep vanaf Klassis Potchefstroom ontvang om op 31 Mei 2020 'n dag van verootmoediging en gebed te hou. Ons gee daarom ook gehoor aan hierdie oproep om vandag as 'n dag van gebed en verootmoediging te hou waarin ons na ons Vader uitroep – Abba! Help ons. Wees ons genadig.

 

Die Here help ons ook in ons gebede en daarom het Hy vir ons die Psalms gegee. Die Psalmboek in die Bybel is inderdaad 'n gebedsboek. Met die Onse Vader gebed wat Jesus vir ons gegee het, leer Hy ons wat ons moet bid en in die Psalms leer die Here ons hoe ons moet bid.

 

Ons gaan vanoggend stilstaan by die gebed van Psalm 40. Die opskrif wat die Bybelvertalers van die 1983 vertaling vir die Psalm gegee het, is “Here, red my tog!” In die HCSB word die opskrif “Thanksgiving and a Cry for Help” vir hierdie Psalm gebruik. Psalm 40 is inderdaad 'n gebed om redding in 'n tyd van nood.

 

In Ps. 40 v 2 – 5 hoor ons hoe die Psalmdigter ons vertel hoe die Here hom in die verlede verlos het toe hy in nood verkeer het. Toe hy gesmag het na die Here, het die Here sy hulpgeroep gehoor. God het, hom uit die put waarin hy beland het uitgetrek en weer op 'n rots laat staan en daarom kan hy weer 'n loflied sing.

 

Wat dit vir ons sê is dat dit goed gaan met die mens wat sy vertroue op die Here stel en nie op ander goed as die Here vertrou nie. Dit is die moeite werd om na die Here te smag.

 

Dan vertel die Psalmdigter vir ons in Ps. 40 v 6 – 11 van die Here se verlossingsdade en die verlossing wat hy ervaar het. In vers 6 bely hy dat hy eintlik nie woorde het om die grootheid van God te beskryf nie.

 

In verse 7 – 9 hoor ons dat God net een ding van sy kinders vra, naamlik gehoorsaamheid. Dit wat die Here van ons vra is dat ons mekaar moet liefhê. Hy som sy wet met liefde op: Liefde vir God en liefde vir jou naaste.

 

Die Psalmdigter se hartsbegeerte is om die wil van God te doen en as jy vandag hier as kind van God saambid moet dit ook jou hartsbegeerte wees, want dis die belydenis van iemand wat God se genade in sy lewe ontdek het.

 

In verse 10 & 11 maak die Psalmdigter dit duidelik dat hy nie oor God se genade kan stilbly nie. Daarom is dit ook so belangrik dat ons vir mekaar van God se genade in ons lewens moet vertel sodat dit ook jou medegelowiges se geloof kan versterk. Verder dien dit as getuienis vir diegene wat God nie ken nie.

 

In verse 12 -18 kom ons by die hart van hierdie Psalm uit waar die Psalmdigter bid om verlossing. Omdat hy reeds God se genade ervaar het, het hy nou die vrymoedigheid om met sy nood na God toe te gaan.

 

In verse 12 – 13 vra die Psalmdigter dat die Here hom nie moet verstoot nie. Hy bely dat ramp op ramp hom oorval het en dat hyself 'n rol daarin gespeel het. Sy ongeregtighede het hom ingehaal en daarom verootmoedig hy homself voor God.

 

Om tot God te nader en sy genade te ervaar, is dit nodig om jouself voor God te verootmoedig. Om jou sonde teenoor Hom te bely, want dit is eers wanneer jy erken dat net God jou kan help dat jy tot God kan nader in nood. Elkeen van ons moet gaan nadink tot watter mate het ons God eenkant toe gestoot in ons lewens en dat ons, ons teenoor God moet verootmoedig en erken dat dit net Hy is wat ons kan help.

 

In verse 14-16 word die Psalmdigter se gebed nog dringender in sy noodkreet tot God. Ons hoor ook hoe hy die Here smeek om hom te verlos van die wat hom spot en dat hulle, hul eie elende moet raaksien. Die mense wat Christene so spot oor ons kerkgeboue wat nou weer mag oopmaak besef nie hoe groot hulle eintlike nood is nie omdat hulle God nie ken nie. Die mens se grootste nood is om van God vervreem te wees.

 

In verse 17 – 18 hoor ons dat die Psalmdigter diep onder die indruk is dat hy hulpeloos en arm is. Hy weet dat hulp en redding net van God af kan kom. Daarom sluit hy sy gebed af met die dringende oproep: “U is my hulp en my redder; my God, moet tog nie talm nie!” en daarmee erken hy, dat hy net van God afhanklik is en dat dit net God is wat hom kan red.

 

Ons hoor in hierdie Psalm die belydenis van 'n verloste mens wat 'n kind van God is en wat sy genade ervaar het.

 

Wat sê Psalm 40 vandag vir ons wat midde in hierdie pandemie en al die gepaargaande chaos rondom dit staan?

 

Die Psalm herinner ons aan die geskiedenis van ons verlossing wat ons het. Dink na aan God se genade in jou lewe. Dit is net op grond van God se genade dat jy nou is waar jy is.

 

Daarom vra die Here ook vir ons met hierdie Psalm: Is jy dankbaar? Vertel jy vir ander van God se genade in jou lewe? Vertel jy vir ander wat Jesus se verlossing vir jou beteken? Is jy 'n positiewe invloed vir jou broers en suster in die gemeente en ook op die breër gemeenskap waarin God jou geplaas het? Is jy gehoorsaam aan God se liefdesgebod?

 

Dit sou liefdeloos wees om nie die volgende te sê nie: As jy nie 'n volgeling van Jesus Christus is nie, het hierdie psalm geen hoop en troos vir jou nie! Dit beteken nie dat jy in 'n hopelose situasie nie. Jy kan die hoop en troos van Psalm 40 jou eie maak deur in Jesus te glo as jou enigste Verlosser en Saligmaker.

 

Vir diegene van ons wat reeds God se verlossing in Jesus Christus ervaar het, herinner Psalm 40 jou daaraan dat jy Hom nodig het en dat dit net Hy is wat jou in jou donker oomblikke kan help.

Moenie wag nie. Neem jou toevlug tot God.

 

Abba! – Vader.

Amen