Vroue, julle is kosbaar

Gen. 2 v 18 – 3 v 23 

Teksvers Gen. 2:18

11 Aug. 2019

Ons het die afgelope Vrydag nasionale Vrouedag herdenk. Hoekom vind ons dit nodig om so 'n gedenkdag in te stel? In die geskiedenis van die mensdom trek vroue aan die kortste end. In baie kulture word vroue as tweedeklas burgers behandel. Deur die loop van die geskiedenis is vroue eerder as mans se besittings behandel en nie as hulle gelykwaardige metgeselle nie. En selfs in hierdie moderne eeu waarin ons leef is diskriminasie teen vroue steeds 'n probleem.

In 'n navorsingsverslag wat deur die Verenigde Nasies wat in 2012 opgestel is, word die stelling gemaak dat ten spyte van vordering wat gemaak is teen diskriminasie teen vroue, bly dit steeds 'n probleem dwarsoor die wêreld. Die gevolg is dat vroue as gevolg van dit dikwels hulself as minderwaardig beskou. As jy heeltyd hoor en beleef dat jy minderwaardig is dan begin jy dit naderhand glo en dit veroorsaak dat jy die rol van 'n minderwaardige persoon begin uitleef.

Die ironie is dat diskriminasie teen vroue ook in die kerk teenwoordig is. In die geskiedenis van die kerk is die vrou as minder belangrik beskou. Ek onthou byvoorbeeld 'n tyd nie so lank terug nie, dat vroue in ons kerkverband nie stemreg gehad het nie wanneer daar in 'n gemeentevergadering oor sake dmv stemming beslis is. Dit het by my die vraag laat opkom, “hoekom word daar teen vroue op grond van hul geslag gediskrimineer?”

Om 'n sinvolle antwoord te kry is dit nodig dat ons net weer 'n slag kyk na wat die Bybel ons hieroor leer. As ons so deur die Bybel blaai dan sien ons dat God 'n besondere plek aan vroue in sy Verlossingsplan toestaan. Inderdaad is dit 'n onderwerp wat in baie teksgedeeltes na vore kom en dit is baie wyer is as wat mens in een preek kan aanspreek. Ek het besluit om vir vandag net stil te staan by die begin en wat die Here ons in Genesis daaroor leer.

Reg in die begin sê God dat dit nie goed is dat daar nie vroue is nie soos in Gen. 2:18 hoor.

Verder het die Here God gesê: “Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom iemand maak wat hom kan help, sy gelyke.”

In hierdie perfekte wêreld wat God geskep het, is daar een ding wat nie goed is nie. Dis nie goed dat daar nie 'n vrou is nie. Neem in ag dat dit nog was voordat die sondeval se verwoestende effek op die skepping plaasgevind het. Binne die perfektheid van die skepping het daar iets geskort. 'n Vrou.

Toe God die vrou geskep het, het Hy dit op 'n besondere manier gedoen. Toe Hy die man geskep het, het Hy hom uit die stof van die aarde gemaak en sy lewensasem in sy neus geblaas. God gebruik egter 'n ribbebeen van die man om die vrou te maak. Die besondere manier waarop God die vrou geskep het, beteken dat sy nie 'n andersoortige wese as die man is nie. Sy is nie minderwaardig nie want sy is van dieselfde materie as die man gemaak. Die feit dat sy op so 'n unieke manier geskep is, wat anders is as al die ander skepsels, beklemtoon dat sy baie besonders is in die oë van God. Sy is net soos die man ook 'n beelddraer van God. God is nie minderwaardig nie en daarom kan die vrou ook nie minderwaardig wees nie.

In Gen. 2 v 23 hoor ons hoe die man 'n liefdeslied sing oor die vrou wat God vir hom gemaak het:

Toe sê die mens: “Hierdie keer is dit een uit myself, een soos ek. Daarom sal sy ‘vrou’  genoem word; sy is uit die man geneem.”

Ons hoor hier die verwondering in hierdie lied, maar dis nie verwondering oor haar skoonheid nie. Op drie verskillende maniere bevestig die lied die eenheid van die man en vrou. Daar is geen twyfel oor die verhouding tussen die man en die vrou nie. Dis 'n verhouding van gelyke status met verskillende rolle.

Selfs in die naam wat die man vir haar gee word die gelykheid tussen hulle beklemtoon want in Hebreeus is die naam maar net die vroulike vorm van man. Man en vrou kan net werklik sielsgenote word wanneer hulle erken dat hulle gelyke status het en mekaar ook as sulks aanvaar en hul verskille sien as geleenthede om mekaar aan te vul.

In Gen. 2 v 24 hoor ons dat die man sy moeder en vader sal verlaat om een te word met sy vrou. Dit beteken nie dat die man sy ouers nou moet weggooi nie. Dit is die selfstandigmaking van die nuwe eenheid wat agting en aanvulling vir mekaar teweeg bring. Dit veroorsaak dat man en vrou mekaar totaal aanvaar wat ook al die verskille en gebreke is. Selfs wanneer hulle weerloos en kaal teenoor mekaar staan, is hulle nie skaam nie.

Die verhaal van die skepping van die man en vrou vertel vir ons dat God se doel is dat mans nie vrouens moet oorheers nie, maar dat hulle met respek en agting behandel moet word. Die sondeval het egter 'n struikelblok in die pad geplaas van die vervulling van hierdie doel. Direk na die sondeval kom daar 'n vervreemding tussen die man en vrou. Daar is nou onmin en 'n gebrek aan respek tussen die man en sy vrou. Nou verwys hy na haar as ‘die vrou’ eerder as ‘my vrou’ soos hy gedoen het in sy liefdeslied nadat God die vrou aan hom gegee het.

Wanneer God die man en vrou tot verantwoording roep, hoor ons wat die verskriklike gevolge is van die sondeval. Vir die vrou beteken dit dat daar nou teenoor haar gediskrimineer gaan word soos ons in Gen. 3 v 16 hoor ons:

Vir die vrou het die Here God gesê: “Ek sal jou baie swaar laat kry met jou swangerskappe: met pyn sal jy kinders in die wêreld bring.

Na jou man sal jy hunker, en hy sal oor jou heers.”

Die lewe na die sondeval is vol moeite en swaarkry. Diskriminasie is nou die vrou se voorland en dit sien ons ook in die geskiedenis van die mensdom.

Op die oog af is dit 'n droewige en troostelose vooruitsig, maar daar is ook die belofte van hoop. God stel vyandskap tussen die vrou en die bose en dat die vrou se nageslag die bose sal oorwin soos ons in Gen. 3 v 15 hoor:

Ek stel vyandskap tussen jou en die vrou, tussen jou nageslag en haar nageslag.

   Haar nageslag sal jou kop vermorsel en jy sal hom in die hakskeen byt.”

Hier direk na die sondeval kry ons die belofte van 'n Verlosser wat die bose sal oorwin. Die Hebreeuse woord wat hier met byt vertaal is, beteken letterlik “dodelik tref” en dit dui ook op die manier hoe die bose oorwin gaan word. Deur sy dood aan die kruis oorwin Christus die bose.

Die belofte van hoop vir die vrou is dat haar verdrukking en oorheersing aan die kruis oorwin sal word. Dis hoe kosbaar sy vir God is. Hy het sy Seun gestuur om te sterf sodat sy ook verlos kan word. Dit beteken dat God haar oorspronklike skeppingsdoel herstel.

Daarom mag ons as mans ook nie meer vashou aan die idee dat die man oor die vrou moet heers nie. In Christus is daar nie 'n onderskeid in terme van status tussen gelowiges op grond van geslag, ras of sosiale status nie. Voor God staan ons gelyk. Dwarsdeur die geskiedenis het God vroue ook gebruik in sy verlossingsplan en derhalwe mag ons as mans nie in God se pad staan waar Hy vroue wil gebruik nie.

Daarom vroue, weet dat julle kosbaar is in God se oë. So kosbaar dat Jesus sy lewe vir julle afgelê het. Julle is nie tweedeklas burgers in sy Koninkryk nie. Leef volgens die lewensdoel wat God reeds met die skepping vir vroue bepaal het. Mans, moenie neersien op vroue nie. Behandel hulle met respek en agting. Stry teen diskriminasie teen vroue. Beskerm haar, nie omdat sy swak is nie, maar omdat sy kosbaar is. Bestry dit dmv die evangelie want dit is net die evangelie wat die harte van mense kan verander.

Amen

Deur sy Skeppende Woord skep die Koning van die heelal sy koninkryk

Gen. 1v1 tot 2v3 (Teksvers Gen 1v1)

Son 30 Des 2018 GKE

Samevatting

Ons word ryklik getroos deur die wete dat God die almagtige, in beheer is van ons toekoms en daarom het ons niks te vrees vir die onsekerhede wat die toekoms vir ons inhou nie.

Woordverkondiging

Die einde van 2018 is in sig. Dit is ʼn jaar waarin baie dinge oor ons pad gekom het. Sommige goed en ander minder goed. Een ding wat duidelik uitstaan is God se genade in ons lewens. Wanneer ons terugkyk dan sien ons hoe Hy ons in die holte van sy hand gedra het deur die moeilike tye wat oor ons pad gekom het.

2018 is verby en 2019 is op pad. Ons wonder: “wat lê voor ons? Waarheen is op pad? Wat gaan 2019 vir ons inhou?” As ons so na die omstandighede om ons kyk, dan is daar inderdaad rede tot kommer.

Wat gaan gebeur met die grondonteiening sonder vergoeding? Wat hou 2019 se verkiesing vir ons in? Gaan die elektrisiteitstariewe nog verder styg? Wat gaan die styging in brandstofpryse wees en met hoeveel gaan die wisselkoers verder verswak? Die ekonomiese vooruitsigte is onseker. Ons politieke leiers boesem ook nie juis veel vertroue in nie. Ons leef tans in onseker tye. As daar ’n storm op die see dreig en die passasiers betwyfel die vermoëns van die stuurman, dan is daar nie juis veel vertroue in dit wat vir ons voorlê nie.

As ons so na die uitdagings vir die jaar wat voorlê kyk binne die huidige omstandighede, dan kan mens nogal angstig voel oor dit wat vir ons voorlê en daarom gaan ons vanoggend luister na wat God vir ons in Genesis 1 daaroor sê.

Ons moet versigtig wees om nie die verkeerde vrae te vra wat Genesis nie ten doel het om te antwoord nie. As ons dit doen, dan hoor ons nie die troosboodskap wat God in Genesis 1 vir ons gee nie. Genesis 1 het in die eerste plek ten doel om ’n troosboodskap aan Israel te gee wat dikwels groot onsekerhede in die gesig gestaar het. Israel was ook maar bang vir ’n onseker toekoms in onseker tye. In Egipte was hulle blootgestel aan onvoorspelbare afgode.

In Kanaän was daar weer ander afgode en terwyl hulle in Ballingskap was het hulle kennis gemaak met Marduk die sogenaamde skeppergod van Babilonië. Dink net hoe bang en onseker Israel moes gevoel het toe hulle met al hierdie afgode gekonfronteer was wat gedreig het om die God wat hulle aanbid te vervang. Daarom het hulle die troos van Genesis 1 nodig gehad om hulle te verseker dat daar net Een Ware God was wat Skepper was van die hemel en die aarde.

Die eerste hoofstukke in Genesis verskaf die agtergrond van die verhaal wat in die Bybel ontvou en kan inderdaad as die fondament beskryf word vir dit wat God in die res van die Bybel aan ons vertel. Hoofstuk een van Genesis dien dan ook as ’n inleiding vir die res van die verhale wat God in Genesis en die res van die Bybel aan ons vertel. In Genesis 1 hoor ons hoe die Koning van die Heelal deur sy skeppende Woord sy Koninkryk skep.

In hierdie eerste hoofstuk in die Bybel hoor ons baie duidelik dat God die Hoofkarakter in hierdie verhaal is. God skep deur slegs ’n Woord te spreek. Dit is net God wat iets uit niks kan skep. Wanneer die mens iets maak, dan vorm hy dit uit materiaal wat reeds bestaan. Daarteenoor is dit net God wat iets uit niks tot stand bring deur sy skeppende Woord. Israel was gekonfronteer deur ’n mengelmoes van afgode rondom hulle en daarom moes hulle die troosboodskap hoor: “Daar is net een ware God wat die hemel en die Aarde uit niks geskep het.”

Ons word vandag nie meer met die afgode van destyds gekonfronteer nie. Daar is deesdae ’n groter en meer vreesaanjaende afgod. Die mens en sy eie verstand! Israel moes aanhoor dat daar ander magtiger gode as die Here God was. Vandag gaan daar al hoe meer stemme op wat ons probeer oortuig dat daar geen god is nie. Dan hoor ons dat Godsdiens maar net verbeeldingsvlugte van die mens se verstand is. Die oorsaak van alles wat ons hier rondom ons sien, word aan die blinde noodlot toegeskryf.

Wanneer mens ’n onseker toekoms tegemoet gaan is die blinde noodlot meer vreesaanjaend as die afgode waarmee Israel gekonfronteer was. Daarom moet ons ook die troosboodskap hoor wat Israel gehoor het: “Daar IS ’n Ware God wat die hemel en die aarde uit niks geskep het.” Ons is nie aan die blinde noodlot uitgelewer nie, want by God is daar GEEN toeval nie! Daarom hou ons ook vas aan ons belydenis in Sondag 10 van die Heidelbergse Kategismus (vraag en antwoord 28)

28  Vraag:  Wat baat dit ons dat ons weet dat God alles geskep het en dit nog deur sy voorsienigheid onderhou?

Antwoord:  Dat ons in alle teëspoed geduldig en in voorspoed dankbaar kan wees.  Verder dat ons ook vir die toekoms 'n vaste vertroue in ons getroue God en Vader kan stel dat geen skepsel ons van sy liefde sal skei nie, aangesien alle skepsels so in sy hand is dat hulle sonder sy wil nie kan roer of beweeg nie.

In Gen. 1 v 1-3 hoor ons van die skeppingswonder:

¹ In die begin het God die hemel en die aarde geskep.

² Die aarde was heeltemal onbewoonbaar, dit was donker op die diep waters, maar die Gees van God het oor die waters gesweef

³ Toe het God gesê: “Laat daar lig wees!” En daar was lig.

God se skeppende Woord is die oorsprong van alles wat ons hier rondom ons sien. God het die berge, die see, die bome en plante daarbuite geskep. God het die sterre in die hemel geskep. Niks het maar net toevallig tot stand gekom nie. Uit die chaos wat daar geheers het, het God orde geskep.

Die mikrobioloog staan verstom oor hoe fyn beplan die kleinste lewende selletjie is wat mens net deur ’n kragtige mikroskoop kan waarneem. Die sterrekundige staan verwonderd oor die fyn balans van die natuurkragte daar buite.

Neem bv. Swaartekrag wat die swakste natuurkrag is wat aan die mens bekend is. Tog bepaal swaartekrag in watter posisie die sterre en planete teenoor mekaar lê. As swaartekrag net ’n onmeetbare klein hoeveelheid sterker of swakker was, dan was dit onmoontlik vir die heelal om te bestaan en was lewe hier op aarde nie moontlik nie.

In alles wat ons in die wêreld en die natuur rondom ons waarneem is dit duidelik dat daar baie fyn beplanning en ontwerp by betrokke was. God het alles geskep en Hy is elke dag betrokke by sy skepping.

In Joh. 1 v 1-5 hoor ons weer dieselfde skeppingstaal van Gen. 1. Hier kry ons ’n duideliker prentjie van God wat die hemel en die aarde geskep het.

¹ In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God.

² Hy was reeds in die begin by God.

³ Alles het deur Hom tot stand gekom: ja, nie ’n enkele ding wat bestaan, het sonder Hom tot stand gekom nie.

⁴ In Hom was daar lewe, en dié lewe was die lig vir die mense.

⁵ Die lig skyn in die duisternis, die duisternis kon dit nie uitdoof nie.

Deur Jesus Christus het God alles geskep. In Jesus Christus het die Magtige Skeppergod ’n slaaf geword ter wille van mense sodat die mense God kan ken.

In Joh. 1 v12-14 hoor ons hoe groot God se genade werklik is.

¹² Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word.

¹³  Hulle is dit nie van nature nie, nie deur die drang van ’n mens of die besluit van ’n man nie, maar hulle is uit God gebore.

¹⁴ Die Woord het mens geword en onder ons kom woon. Ons het sy heerlikheid gesien, die heerlikheid wat Hy as die enigste Seun van die Vader het, vol genade en waarheid.

In Jesus Christus leer ons God op ’n baie intieme en persoonlike vlak ken as ons Vader.

God het nie net geskep nie. Hy het alles goed geskep. Ses keer hoor ons dat dit wat God geskep het goed was.

ü Die lig was goed

ü Die droë land was goed

ü Die plantegroei was goed

ü Die lig van die son, maan en sterre was goed

ü Die visse en die voëls was goed

ü Die landdiere was goed

En dan skep God mense en dan hoor ons weer vir ’n sewende keer:

Dit was baie goed.

God het die mens na sy beeld geskep om namens Hom hier op aarde oor sy skepping te heers. Alles wat God geskep het, vorm deel van sy Koninkryk. Ons as mense het nie maar net toevallig deur ’n proses van blinde evolusie ontstaan nie. As dit waar was, dan het ons ook nie werklik ’n doel gehad nie en sou die lewe sinneloos gewees het. Nee geliefdes, God het die mens na sy beeld geskep met ’n baie spesifiek doel om sy skepping namens Hom te bestuur soos ons ook in Gen. 2v15 hoor.

Die Here God het die mens in die tuin laat woon om dit te bewerk en op te pas.

Hierin lê vir ons ’n groot troos wanneer ons vorentoe kyk na die nuwe jaar wat voorlê. Ons hoef nie bang te wees vir ekonomiese onsekerhede nie. Ons hoef nie bang te wees vir die onsekerheid wat die toekoms vir ons inhou nie, want God wat alles geskep het, is in beheer en dit is Hy wat saam met ons op pad is in die jaar wat voorlê.

Vertrou op God ons Vader. Hou vas aan die troos dat God die almagtige, in beheer is van ons toekoms en daarom het ons niks te vrees vir die onsekerhede wat die toekoms vir ons inhou nie.

Amen

Die goeie nuus van Jesus Christus.

25 Des. 2018 GKE

Mat. 1 v 1 – 17

Die evangelie volgens Mateus begin die verhaal van Jesus Christus se geboorte anders as wat mens sou verwag. Dit begin nie met ʼn vertelling van die gebeure wat daar plaasgevind het nie, maar wel met ʼn geslagsregister. Mense sien die geslagsregisters in die Bybel as vervelig en dikwels word Mat. 1 v 1 – 17 geïgnoreer.

Hierdie inleiding tot verhaal van Jesus Christus se geboorte is egter belangrik want die verhaal waarvan ons hier hoor gaan oor veel meer as net die geboorte van ʼn kind. Dit is die verhaal van die koms van die mees belangrikste persoon in die geskiedenis van die mensdom wat beplan is voor die grondlegging van die aarde.

Die geslagsregister vertel ons baie meer as wat ons op die oog af sou dink. Wat openbaar die geslagsregister dus van Kersfees en van Christenskap? Die geslagsregister sê vir ons die evangelie is Goeie Nuus, nie goeie advies nie. Verder sê dit ook vir ons die Evangelie is anders as wêreldse waardes

In die eerste plek hoor ons

Evangelie is Goeie Nuus, nie goeie advies nie

Die verhaal begin nie met “Eendag lank, lank gelede ....” nie. Dis hoe mens gewoonlik ʼn sprokie begin wat nie werklik waar is nie. Wanneer Mateus begin met “dit is die geslagsregister van Jesus Christus,” dan sê hy daarmee dat hierdie verhaal gegrondves is die geskiedenis. Dis nie net ʼn sprokie nie. Dit het werklik gebeur.

Sprokies word dikwels gebruik om ʼn morele lessie tuis te bring. Dit sê vir ons hier is goeie advies oor hoe jy jou lewe behoort te leef. Hierdie verhaal vertel vir ons van ʼn gebeurtenis in die geskiedenis wat belangrike implikasies in jou lewe het. Dit is goeie nuus wat jou lewe sal verander.

Die verskil tussen advies en goeie nuus kan soos volg verduidelik word. Sê nou maar daar is ʼn vyand wat jou bedreig. Dan het jy advies nodig oor wat om te doen, watter maatreëls moet jy tref om jouself te verdedig sodat jy jouself kan red van daardie vyand. Advies gaan dus oor iets wat jy nog moet doen.

Goeie nuus vertel vir jou van iets wat reeds gebeur het. Dit is die goeie nuus dat die vyand wat jou bedreig het, oorwin is. Jy hoef nie meer verdegingsmure te bou nie. Jy hoef nie te vlug nie. Die koning het die vyand oorwin en dit verander jou lewe drasties.

Ons hoor nie hier advies wat oor wat ons moet doen om onsself te red nie. Ons hoor van die goeie nuus wat God gedoen het. Jy hoef nie jouself te red nie. God het gekom om jou te red. Dis die verskil tussen die Christendom en ander godsdienste. Ander godsdienste gee advies oor wat jy behoort te doen om gered te word sodat jy geestelik vervul kan wees. Die goeie nuus van Jesus Christus sê vir jou wat Jesus gedoen het om jou te red en dit gee vir jou die geestelike vervulling om met God versoen te wees.

Christenskap is dus nie primêr oor goeie advies oor wat jy behoort te doen om jou lewe te verbeter nie. Dit is wel waar dat die evangelie groot implikasies het oor hoe jou lewe daardeur verander word, maar eerstens is die evangelie die goeie nuus dat jy gered is. Jy is nie gered deur iets wat jyself gedoen het nie, maar wel deur dit wat Jesus vir jou gedoen het.

Jy begin dus by Christus en nie by advies oor om ʼn nuwe blaadjie oor te slaan nie. Jy begin deur die goeie nuus te glo van die verhaal van Jesus wat werklik in die geskiedenis gebeur het. Jy glo dat God werklik in Jesus Christus mens geword het. Jy glo dat Jesus Christus vir jou geleef en gely het. Jy glo dat Hy vir jou sondes aan ʼn vervloekte kruishout gesterf het. Jy glo dat Jesus die dood oorwin het en dit verander jou hele lewe.

Die goeie nuus van die geboorte van Jesus Christus begin met ʼn geslagsregister wat vir ons sê “dit is nie net nog ʼn sprokie met ʼn morele lessie nie. Nee dit is ʼn ware verhaal van een van die grootste gebeurtenisse in die geskiedenis van die mensdom.”

Dan hoor ons die tweede plek die

Evangelie is anders as wêreldse waardes

Om te verstaan wat hierdie geslagsregister nog verder beteken moet ons in ag neem wat die kultuurgebruike was in die tyd waarin Mateus geleef het.

Ons leef in ʼn tyd met ʼn individualistiese kultuur waarin jy jouself by ander aanbeveel met dit wat jy in die lewe bereik het. Op jou CV voeg jy jou akademiese kwalifikasies, jou werksondervinding en dit wat in die lewe bereik het in.

Mateus het in ʼn tyd geleef wat meer op die gemeenskap gefokus was waarin jou familie en herkoms baie belangrik was. Mat. 1 v 1 – 17 is dus baie meer as net ʼn blote geslagsregister. Dit moet inderdaad as ʼn CV beskou word. Net soos wat ons vandag ʼn CV gebruik om onself aan te beveel, het ʼn geslagsregister gedien om te sê, “Dit is wie ek is.”

Net soos wat die mense vandag ook hul CVs opstel om al die positiewe dinge te beklemtoon en die negatiewe weg te laat, het die mense van daai tyd ook hul geslagsregisters gedokter om net die positiewe te beklemtoon. So het Herodus bv. baie name uit sy geslagsregister weggelaat omdat hy nie wou gehad het dat die weggelate persone met hom geassosieer sou word nie.

Die doel van die geslagsregister was om mense te beïndruk met die hoë kwaliteit en eerbiedwaardigheid van jou herkoms. Mateus doen egter net mooi die teenoorgestelde met hierdie geslagsregister. Dit is skokkend anders as die geslagsregisters van sy tyd.

Daar word bv. vyf vroue in die geslagsregister genoem, iets wat in die patriargale samelewing van sy tyd ongehoord was. Tog word hierdie vroue in Jesus se geslagsregister ingesluit. Verder is daar drie van die vroue, Tamar, Ragab en Rut wat nie deel was van die Israelitiese volk was nie.

Twee Kananiete en ʼn Moabiet. Die Jode van destyds het diegene wat buite die volk was as onrein beskou en hulle was bv. nie in die tabernakel of tempel toegelaat nie. Hulle was van ongewenste rasse, maar tog is hulle ingesluit in Jesus se geslagsregister.

Daar is nog meer hieraan verbonde. Deur die noem van hierdie vroue herinner Mateus sy gehoor van die mees immorele en slegte insidente in die Bybel. Tamar het Juda verlei om bloedskande te pleeg omdat hy nie sy jongste seun aan haar wou gee volgens die gebruik van sy tyd waar broers die vrou van hulle broer wat gesterf het as vrou moes neem sodat daar vir die afgestorwe broer ʼn nageslag kon wees.

Alhoewel Jesus nie van Serag afgestam het nie word hy ook genoem om die hele skandelike verhaal in herinnering te roep. Daardie disfunksionele familie was deel van Jesus se stamboom. Ragab was ʼn prostituut. Nie juis iemand in jou nageslag aan wie jy die mense wil herinner nie.

Koning Dawid word ook genoem en op die oog af sou mens dink dat dit darem die naam van ʼn voorafstaande persoon is wat genoem word. Die verwysing na Dawid is egter nie vleiend nie. In die geslagsregister word hy genoem as die vader van Salomo, maar dan word daar bygevoeg “by die vrou van Urija.” Dit laat die klem val op Dawid se skandes, sy owerspel en moord op een van sy getrouste manskape.

Hier in die geslagsregister van Jesus hoor ons van die morele buitestaanders, owerspeliges, bloedskandes, prostitute en selfs vooraanstaandes soos Dawid morele mislukkings was. Die onreines wat deur die wet van Moses uitgesluit is om in die teenwoordigheid van God te wees, was almal deel van Jesus se voorgeslag.

Wat sê dit vir ons? Dit sê in die eerste plek dat mense wat deur kultuur uit die samelewing uitgesluit word en selfs hulle wat deur die wet van God uitgesluit word, deel kan word van Jesus se familie. Dit maak nie saak wat jou agtergrond is nie of wat jy gedoen het nie of selfs of jy ʼn moordenaar is of nie. As jy in Jesus glo word jy deur de genade in Jesus Christus wat jou sondes bedek deel van die huisgesin van God. Jesus bedek jou sondes en verenig jou met God.

In die Bybelse tyd was dit so dat indien jy rein en respektabel wou bly jy kontak met die onreines moes vermy sodat jy nie deur hulle besoedel kon word nie. Jesus verander dit egter want sy heiligheid word nie deur jou onreinheid besoedel nie. Wanneer jy met Jesus in aanraking kom, word jy deur sy heiligheid skoon gemaak. Daarom kan jy na Hom toe kom ongeag van wat jy gedoen het. Jesus reinig jou van jou sondes.

Aan die ander kant sê dit ook vir ons dat selfs koning Dawid net op grond van God se genade deel kan word van God se gesin. Maak nie saak of jy deel is van die vooraanstaandes van die samelewing nie, dit is slegs op grond van God se genade dat jy deel kan word van sy gesin. Dit is slegs op grond van wat Jesus gedoen het dat jy deel kan word van sy gesin. Niemand is sonder sonde nie, selfs nie eens die mees vooraanstaande persoon in die samelewing nie.

In alle kulture word daar neergekyk op mense. Die rykes kyk neer op die armes, sekere rasgroepe kyk neer op ander rasgroepe. Die wêreld gebruik die maatstawe van sosiale status, rykdom en hoë aansien van jou herkoms om te bepaal of jy aanvaarbaar is nie.

In die gesin van Jesus Christus is dit egter anders. Die waardes wat buite die kerk so belangrik is, is nie vir God belangrik nie. Al wat belangrik is, is bekering en geloof in Jesus Christus.

Samevatting

Die goeie nuus van Jesus Christus begin met ʼn geslagsregister. Dit sê vir ons dat dit ʼn verhaal is wat in die waarheid van die geskiedenis gegrondves is. Daarom is die Evangelie goeie nuus en nie goeie advies nie. Dit vertel die goeie nuus van wat Jesus reeds vir jou gedoen het. Verder sê dit vir ons dat die wêreldse waardes soos status, rykdom, ras en geslag, nie bepaal of jy deel word van Jesus se gesin of nie. Dit is slegs op grond van God se genade in Jesus Christus dat jy deel word van sy gesin.

Daarom geliefdes. Glo in die evangelie. Glo in die ware verhaal van die goeie nuus van Jesus Christus en ervaar die rus en vrede wat net by God te vinde is.

Amen

ʼn Nuwe lig het opgekom oor ʼn volk wat in donkerte gewoon het.

Jes. 8:19 – 9:6

Teksverse Jes. 9:1 & 5

Kersfees is nie net ʼn fees vir Christene nie, dis ook ʼn wêreldse fees. Dit is ʼn tyd waar ons liggies opsit, familie bymekaar kom vir mekaar geskenke gee en waar ons uitreik na behoeftiges. Hierdie gebruike verryk mense se lewens en is nie in stryd met Christelike waardes nie.

Vir Christene kom die klem van lig in die duisternis uit die Christelike geloof dat hoop vir die wêreld van buite die wêreld kom. Die gee van geskenke herinner aan die alles opofferende geskenk wat Jesus gegee het toe Hy sy lewe vir ons afgelê het. Die uitreik na behoeftiges herinner dat Jesus uit ʼn eenvoudige arm gesin gebore is en nie uit ʼn aristokratiese familie nie. Die Koning van die heelal identifiseer met geringstes in die samelewing.

Die gevaar bestaan egter dat omdat die wêreld Kersfees herdenk ons as Christene maklik die fondament van wat Kersfees vir ons beteken kan vergeet. Daarom moet ons bly fokus op Jesus wat as Lig na die wêreld toe gekom het omdat die mensdom te geestelik blind is om hul eie weg te vind. Jesus het mens geword en gesterwe omdat ons so verderf geraak het dat ons op geen ander manier gered kon word nie.

Om die betekenis van Jes. 9 en wat dit met Kersfees te doen het te verstaan , is dit nodig dat ons moet verstaan dat die wêreld ʼn donker plek is en dat ons nooit ons weg daarin sonder Jesus sal vind nie. Toe Jesus die eerste keer in die openbaar begin optree het, het Hy Jes. 8:23-9:2 aangehaal om aan te toon dat Hy die Lig is wat na die wêreld toe gekom het. In Joh. 1:9-10 hoor ons dat Jesus die ware Lig is wat na die wêreld toe gekom het. Jesus is dus die vervulling van die profesie wat die profeet Jesaja gemaak het toe hy geprofeteer het:

Die volk wat in donkerte geleef het, het ’n groot lig gesien, oor dié wat in die donker land was, het ’n lig geskyn.

wanneer die Bybel verwys na duisternis, verwys dit na boosheid en onkunde waarmee die wêreld gevul is. Die geweld, onreg, magsmisbruik, dakloosheid, vlugtelinge wat vlug vanaf onderdrukking, gesinne wat uitmekaar geskeur word en bodemlose hartseer wat in die tyd van Jesus teenwoordig was, is nog steeds met ons.

Die ander manier waarin die wêreld in duisternis verkeer, is dat daar niemand in die wêreld is wat dit kan red nie. Die volk wat in donkerte gewoon het vanweë die onreg in die wêreld kon hulself nie red nie. In Jes. 8:19 hoor ons van mense mediums en spiritiste raadpleeg. Met ander woorde hulle soek oplossings by die sogenaamde kundiges van hul tyd om die duisternis van die wêreld te oorkom. En dit is wat die mens vandag nog doen. Sommige mense kyk na die staat terwyl ander na die ekonomie kyk en ander na tegnologie kyk vir uitkoms.

Die moderne wêreld gebruik maar nog steeds die benadering van ouds wat die Israeliete gevolg het. Ja, die wêreld is donker, maar met ons intellek en slimmigheid kan ons dit regmaak. Dit is die boodskap wat die wêreld met Kersfees wil uitdra. Met ons liefde sal ons vrede en geluk in die wêreld herstel. Met ander woorde met die lig wat binne in ons is, kan ons die wêreld herstel en dit is die gees van Kersfees. Die werklikheid van die duisternis wat nog steeds in die wêreld teenwoordig is ontmasker die leuen van bogenoemde aanspraak.

Om die duisternis in die wêreld te oorwin, moet die mensdom terugdraai na God toe. Die ware boodskap van Kersfees is nie dat mense nie uit hulself vrede en eenheid kan bewerkstellig nie. Inteendeel met hierdie benadering net die wêreld net nog meer in duisternis gely. Die werklikheid van al die hartseer en pyn in die wêreld bevestig wat ons in Jes. 8 hoor dat as ons na die wêreld en die mensdom kyk vir uitkoms, gaan die wêreld net nog donkerder word. Die troostelose kersboodskap wat die wêreld bring is, “ons moet net almal saamwerk, dan sal die wêreld ʼn beter plek word.”

Teenoor dit is die kersboodskap wat Christene uitdra: “Dinge is regtig baie sleg en ons kan onsself nie genees of red nie. Die wêreld is regtig baie donker, maar tog is daar hoop. Die volk wat in donkerte geleef het, het ’n groot lig gesien, oor dié wat in die donker land was, het ’n lig geskyn. Let daarop dat hierdie boodskap nie sê dat daar uit die wêreld ʼn lig gekom het nie. Die lig kom van buite die wêreld. Soos ons in Joh. 8:12 hoor is Jesus die lig vir die wêreld:

“Ek is die lig vir die wêreld. Wie My volg, sal nooit in die duisternis lewe nie, maar sal die lig hê wat lewe gee.”

Teenoor duisternis wat dood verteenwoordig, verteenwoordig lig lewe. God is die bron van lewe. Fisiese lewe en ook geestelike lewe. God is die enigste ware bron van vrede en vreugde in die wêreld. As daar iets in die lewe is wat vir jou vreugde verskaf, dan kan net wees omdat God dit vir jou gegee het.

Hoe het die Lig na die wêreld toe gekom? In Jes. 9:5 hoor ons:

Vir ons is ’n Seun gebore, aan ons is ’n Seun gegee; Hy sal heers, en Hy sal genoem word: Wonderbare Raadsman, Magtige God, Ewige Vader, Vredevors.

Die vier titels wat hier aan die kind toegeken word is titels wat net op God van toepassing is. In al die godsdienste is dit net die Christelike godsdiens wat die aanspraak maak dat God as ʼn mens gebore is. Hy is die Almagtige God.

Dit beteken dat jy nie onverskillig teenoor Jesus kan staan nie. Jy kan nie net sê, “ek hou van Hom nie.” Die mense in die Bybel wat deur Jesus gekonfronteer was, was of bang of kwaad vir Hom of hulle het Hom aanbid. Geeneen van diegene wat Jesus ontmoet het, het gesê “ek hou van Hom. Hy het my regtig geïnspireer om ʼn goeie mens te wees.”

As die baba wat met Kersfees gebore is, waarlik die Almagtig God is, dan moet jy Hom volkome dien. Aan die anderkant is daar ook die troos dat as die Almagtige God werklik as mens gebore is, dan het die Christendom iets wat geen ander godsdiens het nie. Hy is ʼn God wat jou volkome verstaan. Dit beteken dat God verstaan wat jou lyding is, want Hyself het ook as mens gely. Hy weet wat dit beteken om deur vriende in die steek gelaat te word. Hy weet hoe dit voel wanneer jy verdruk word. Hy het volle begrip met jou swaarkry omdat Hy self mens was en ervaar het wat jy as mens ervaar.

Jesaja noem Hom Wonderbare Raadsman wat beteken Hy is wonderlik omdat Hy uit liefde vir jou aan ʼn vervloekte kruishout gely het. Daarom dien ons Hom nie net omdat ons verplig word nie. Ons dien Hom uit liefde omdat ons wil.

Jesus is die goddelike Lig van die wêreld omdat Hy nuwe lewe bring wat geestelike doodsheid met lewe vervang en ons genees van ons geestelike blindheid. Hy breek die slawebande waarmee sonde jou vasgeketting hou. Hy verbreek die houvas van mag, rykdom, verslawing in jou lewe. Hy het empatie met omdat Hyself deur die skadu van die dood gestap het en daarom sal Hy jou nooit in die steek laat nie. Jesus is die Lig vir jou wanneer al die ander ligte in jou lewe doodgegaan het.

Hoe deel jy in hierdie Lig? Ons hoor in Jes. 9:5:

Elke soldateskoen wat in die oorlog gebruik is, en elke uniform wat met bloed bevlek is, sal verbrand word, deur die vuur verteer word.

Dit sê vir ons dat die oorwinning van die boosheid nie ons krag sal benodig nie. Ons het nie soldateskoene, uniforms, skilde of swaarde nodig nie. Iemand anders sal die geveg namens ons veg. Wie?

Jes. 9 sê nie vir ons presies wie nie. Dis eers in Jes. 42-55 waar ons hoor van die Kneg wat vir ons oortredinge deurboor gaan word en dat ons deur sy wonde genees sal word. Toe Jesus aan die kruis gesterf het, het Hy die straf vir ons sondes gedra.

Wanneer jy glo dat Jesus namens jou vir jou sondes betaal het en nie op jou eie morele pogings staatmaak om geregverdig te word nie, vergewe God jou en Hy stuur die Heilige Gees om jou te vernuwe met die lewe wat Christus deur sy oorwinning oor die dood verwerf het. Hierdie verlossing is die Lig wat die duisternis uit jou lewe verdryf. Die enigste manier hoe jy dit kan ontvang, is om glo dat God dit vir jou as geskenk gee uit onverdiende genade.

Dit is lekker om geskenke te ontvang en dit is dan ook ʼn gebruik met Kersfees om vir mekaar geskenke te gee. Sommige geskenke is egter moeilik om te aanvaar. As iemand vir jou ʼn boek gee oor hoe om selfsug te oorwin en jy sê vir die persoon wat geskenk gegee het: “baie dankie,” erken jy dat jy sukkel met selfsug. Jy erken dat jy swakhede en foute het.

Die geskenk wat Jesus vir ons gee, verg van jou om jou trots te sluk en te erken, “ek lewe in duisternis en ek is so verlore dat ek myself nie kan red nie.” Om Jesus se geskenk te aanvaar moet jy erken dat niks minder as die dood van die Seun van God jou kan red nie. Met ander woorde jy moet die beheer van jou lewe aan God oorgee.

Die beloftes van Kersfees kan nie verstaan word tensy jy eers erken dat jy nie jouself kan red nie of dat jy dit kan weet sonder die Lig van God se onverdiende genade nie.

ʼn Nuwe lig het opgekom oor ʼn volk wat in donkerte gewoon het. Aanvaar die geskenk van Jesus se Lig om die duisternis in jou lewe te verlig.

Amen

God is ʼn toevlug in die nood

Ps. 46 Teksvers Ps. 46 v 2 & 12

16 Des 2018 GKE Geloftediens

Sing:

Ps. 48-1 v 1, 4 & 5

Sb. 4-8 v 1 & 2

Ps. 34-1 v 1, 5 & 6

Ps. 46-1 v 1 & 6

Honderd en tagtig jaar gelede is daar ’n Gelofte uit nood gebore wat as ’n smeekgebed aan God gerig is. Op 16 Des. 1838 het ongeveer 470 boere krygers ʼn oormag van tussen 12 000 tot 15 000 Zoeloes in die gesig gestaar. Menslik gesproke was die oormag te groot.

Op Saterdag 15 Des. 1838 bereik die manne ʼn plek wat perfek was om die laer op te slaan. Die posisie van die laer sou die Zoeloes dwing om hoofsaaklik uit die noordweste aan te val aangesien die rivier aan die oostekant en die sloot aan die suidekant die laer beskerm het. Die aand was baie donker en boonop het 'n digte mis oor die gebied getrek. Daardie nag het geen aanval plaasgevind nie.

Die bekende fisikus, Prof. Lotz Strauss, het vasgestel dat Maandag, 17 Desember 1838 nuwemaan was en dit bevestig dat die nag van 16 Desember donkermaan was. Nie een van die vegtende partye kon vooraf die tyd van ontmoeting bepaal nie, tog was hulle bestem om mekaar op 16 Desember te ontmoet met donkermaan.

Die Zoeloes het reeds geweet dat vogtige lug die ontvlamming van buskruit kan verhinder, en het gedink hulle sou die Voortrekkers maklik in die vroeë oggend kon doodsteek. Anders as wat normaalweg gebeur, het die mis voordag opgeklaar en was Sondag, 16 Desember 1838 'n helder, sonnige dag.

Ten spyte van verwoede pogings kon geeneen van die Zulu krygers die waens bereik nie. Na omtrent drie uur se geveg het die Zoeloes tou opgegooi en het Pretorius 'n paar berede aanvalle buitentoe onderneem om die Zoeloes te dwing om weer te probeer of om hulle te verjaag. Pretorius self en nog twee Trekkers het assegaaiwonde opgedoen, maar kon voortgaan met die geveg. Geeneen van die boeremagte het omgekom nie.

Kan u insien dat die uitkoms in die hand van die Almagtige Drie-Enige God duidelik sigbaar was? Te midde van doodsgevaar het ons voorvaders hul skuilplek by God gesoek. Dit is ook wat Ps. 46 bevestig.

God is vir ons ’n toevlug en ’n beskerming; Hy was nog altyd bereid om te help in nood.

Die vraag is of ons ook weet dat God is ʼn toevlug in die nood? Weet ons hoekom ons kan sê “God is ʼn toevlug in die nood?” Die enigste gronde waarop enige iemand kan sê “God is ʼn toevlug in die nood,” is Jesus Christus. Is jou geloof geanker in die evangelie van Jesus Christus? Wat herdenk jy met Kersfees? ʼn vrolike feestyd of die geboorte van Jesus Christus?

Glo jy dat Jesus Christus, wat God is Homself ter wille van jou verneder het om as ʼn eenvoudige mens gebore te word? Glo jy dat Jesus Christus vir jou sondes aan ʼn vervloekte kruishout gesterf het? Glo jy dat Jesus Christus die dood oorwin het? Is die nuwe lewe wat Hy vir jou gegee het in jou lewe sigbaar? Geliefdes, as die evangelie van Jesus Christus nie ʼn werklikheid in jou lewe is nie, kan jy nie saam met die Psalmdigter daarop reken dat God ʼn toevlug in die nood is nie!

Ps. 46 begin met die verklaring dat God ʼn toevlug is in die nood en dan maak die Psalmdigter van kontras gebruik om sy verklaring te beklemtoom. Midde in die onstuimigheid van berge wat tot in die see skuif en die aardbewings wat daarmee gepaard gaan is God se kalmte en rustigheid.

In Ps. 46 v 5 kry ons die beeld van ʼn rustige standhoudende rivier wat in kalmte rustig voortvloei teenoor die onstuimigheid van see waarvan ons in vers 4 hoor. God is die bron van die rustigheid wat hier in Ps. 46 vir ons beskryf word. Wanneer jy jou in die ewige en onveranderbare karakter van God anker, neem die rustigheid van God jou lewe oor. Net soos die rustigheid van die rivier wat hier beskryf word, is die Heilige Gees soos ʼn konstante rustige rivierstroom wat vir jou rustigheid gee midde in die onstuimigheid van die lewe.

Die Voortrekkers wat deelgeneem het in die slag van Bloedrivier het hulle toevlug by God gesoek en Hy het hulle gedra deur die geveg. Hy het nie die geveg weggeneem nie, maar midde in die geveg het Hy hulle die rustigheid gegee om doelgerig te doen wat hulle moes doen. God neem gewoonlik nie die onstuimigheid van die lewe weg nie, maar as jy jou toevlug by God soek gee Hy vir jou die kalmte en rustigheid om te doen wat jy moet doen in die geveg wat om jou woed.

In die gelofte wat ons voorvaders afgelê het, het hulle onderneem dat hulle die gebeure as ʼn rusdag sal herdenk en dat hulle hul nageslag daarvan sal vertel. Wat hulle dus onderneem het, is dat hulle aan hul nageslag sal oordra om hul rus in God te soek. Om rus te vind binne die onstuimigheid van die lewe. Die essensie van die gelofte is dat ons dit wat ons voorvaders gedoen het ook moet vorentoe vat na die volgende geslag sodat hulle ook kan weet:

God is vir ons ’n toevlug en ’n beskerming; Hy was nog altyd bereid om te help in nood.

In Ps. 46 v 12 hoor ons hoe lyk die karakter van God in wie die Psalmdigter en ook ons voorvaders hul vertroue gestel het:

Die Here, die Almagtige, is by ons, die God van Jakob is vir ons ’n beskutting.

Die Here, die Almagtige wat ook as die Here van die leërskare vertaal kan word. Die leërskare verwys aan die een kant na die weermag van Israel wat in sy Naam die vyand aangedurf het, maar ook verwys dit na die engele weermag tot sy beskikking. Dit is die Here, die Almagtige wat die vyande van Israel en ook die vyande van ons voorvaders verslaan het.

Die Psalmdigter praat ook van die God van Jakob. Dit is die Verbondsgod van Abraham, Isak en Jakob. Die Verbondsgod wat van sy kant die verbond gemaak het om na sy volk, dit wil sê sy uitverkore kinders om te sien en vir hulle te sorg. Dit is die God by wie die Psalmdigter sy toevlug gesoek het en dit is ook die God by wie ons voorvaders hulle toevlug gesoek het.

Ons voorvaders het ʼn oormag vyand in die gesig gestaar wat hulle wou uitwis. Ons staar vandag ook vyande in die gesig wat dreig om ons uit te wis. Hulle lyk miskien nie soos die vyande van die Psalmdigter of ons voorvaders nie, maar hulle is net so ʼn groot gevaar vir ons. Die vyande wat hulself as onsekerheid oor ons toekoms verbloem. Die onstabiliteit en onsekerhede wat ons in die gesig staar, die radikales wat dreig om ons dood te maak, die rowers wat nie skroom om jou dood te maak nie. Die vyande van ouderdom en siekte wat dreig om ons te oorweldig.

Geliefdes, die Psalmdigter en ook ons voorvaders het hul toevlug by God gesoek. Waar soek jy jou toevlug? Anker jouself in die evangelie van Jesus Christus sodat jy ook jou toevlug by God kan soek wanneer die gevare van die lewe jou bedreig. God is ʼn toevlug in die nood.                

Amen

Toets jou geloof – Voorbereiding

Son 18 Nov. 2018 GKE

2 Kor. 13 v 1 – 13 Teksvers 2 Kor. 13 v 5

Sb. 12-3 v 1 & 2

Ps. 119-1 v 3

Ps. 25-2 v 1 & 2

Ps. 119-2 v 1 & 27

Wat is die een ding in jou lewe wat belangriker is as enige iets anders? Wat is dit wat absoluut onontbeerlik is? Dit is dat God in jou lewe moet wees. Dat jy met God versoen moet wees en dat God in beheer van jou lewe moet wees, want as jy nie met God versoen is nie, staar die ewige verdoemenis jou in die gesig.

Dit is net ware geloof wat jou met God kan versoen. Daarom is dit belangrik dat jy moet stry vir ware geloof, want as jou geloof nie ware geloof is nie, kan jy nie met God versoen word nie. Ware geloof is die Evangelie van Jesus Christus. Dit is ook belangrik dat nadat jy met God versoen is om Hom beter te leer ken en daarom moet jy groei in geloof.

Jy moet ook jou geloof toets om seker te maak dat jy op die regte pad bly, want as jy op die verkeerde pad is, dan stuur jy op ʼn ramp af. In sy briewe aan die gemeente in Korinte waarsku Paulus hulle om terug te draai van ʼn verkeerde pad waarop hulle beland het.

Alhoewel hierdie brief as 2 Korintiërs bekend staan is daar goeie aanduiding uit die brief self dat dit nie die tweede brief is wat Paulus aan die Korintiërs geskryf het nie. Ons hoor in Handelinge 18 dat Paulus die gemeente in Korinte gestig het en nadat hy daarvandaan weg is het hy berig ontvang van sekere probleme in die gemeente. 1 Korintiërs is die brief wat Paulus aan die gemeente geskryf het om daardie probleme aan te spreek.

Daar was egter heelwat mense in die gemeente wat dit wat Paulus in sy brief geskryf het, verwerp het. Hulle het inderdaad Paulus se gesag verwerp. Daarna het Paulus weer die gemeente besoek, maar dit was nie ʼn goeie besoek nie. Soos ons in 2 Kor. 2:1 hoor het die besoek op droefheid uitgeloop. Na hierdie besoek het Paulus sy “tranebrief” aan hulle geskryf soos ons hoor in 2 Kor. 1:3-4 en 7:8-12 waarna die meeste van die mense wat teen Paulus was hul fout besef het en weer met hom versoen.

Paulus skryf die brief wat ons as 2 Korintiërs ken om die gemeente te verseker van sy liefde en toewyding aan hulle. In hoofstukke 1 tot 7 versterk hy sy versoening met hulle en verseker hy hulle dat hy hulle vergewe het en dat hy nog steeds lief is vir hulle. In hoofstukke 8 en 9 herinner Paulus hulle om geld te spaar vir hulp aan die gemeente in Jerusalem wat in armoede verval het. In hoofstukke 10 tot 13 daag hy diegene uit wat nog steeds teen hom gekant is.

Nadat Paulus weg is by die gemeente weg is, het daar ander leiers gekom wat volgens die Korintiërs meer indrukwekkend was. In vergelyking met Paulus was hulle ryk en indrukwekkende leiers wat baie welsprekend was teenoor Paulus wat arm was, sy lewe dmv handearbeid verdien het. Hy het baie gely en was dikwels haweloos. Verder was hy ook glad nie welsprekend nie. Derhalwe het hulle minder van Paulus gedink en hulself eintlik vir hom geskaam.

Diegene wat teen Paulus was het sy apostelskap bevraagteken en selfs sover gegaan om aanbevelingsbriewe te eis wat sy apostelskap sou bevestig. Nou in hierdie slotgedeelte van die brief verhang Paulus die bordjies. Hy daag hulle uit om hulself te beproef eerder as om heeltyd die vinger na hom toe te wys. Hy roep hul op om die egtheid van hulle verlossing te ondersoek eerder as om die egtheid van Paulus se apostelskap te bevraagteken soos ons hoor in 2 Kor. 13:5

Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe. Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie? So nie, het julle die toets nie deurstaan nie.

Hierdie persone was so selfvoldaan dat hulle nie raakgesien het hoe ver hulle van God was nie. Om seker te maak dat ons nie ook so selfvoldaan is soos daardie persone wat teen Paulus was nie, is dit belangrik dat ons hierdie oproep tot selfondersoek ter harte neem. In 1 Kor. 10:12 waarsku Paulus die gemeente:

Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.

Dit is ʼn waarskuwing wat ons ook ter harte moet neem.

Voor Nagmaal moet ons selfondersoek doen, maar dit mag nie net tot Nagmaalsvoorbereiding beperk word nie. Dit is iets wat jy aanhoudend moet doen sodat jy kan groei in die geloof en al hoe nader aan God beweeg sodat jy volwasse kan word in jou geloof. Toets jou geloof, want as jou geloof nie die toets deurstaan nie is die gevolge ondenkbaar. Stel jouself op die proef om die ware stand van jou geloof te bepaal deur dit aan ʼn toets te onderwerp. Die proef waarmee jy jouself moet toets is: “ondersoek julleself of julle in die geloof lewe”.

Hoe doen jy hierdie ondersoek? Vra jouself af of

ü jy vas en seker glo dat jy in lewe en in sterwe aan Jesus Christus behoort wat jou met sy bloed van die ewige verdoemenis losgekoop het? Verdiep jouself in God se genade en dink weer na oor sy liefde en alles wat Jesus vir jou opgeoffer het.

ü jy jou hele lewe as ʼn getroue dienaar aan God toewy?

ü jy jouself verloën en buig voor sy wil?

ü jy met alles wat in jou is stry teen die sonde?

ü jy ʼn absolute verlange het om ewig saam met God te wees?

Paulus vra dan verder: “Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie?” Met ander woorde, is Christus se teenwoordigheid in jou lewe sigbaar? Sien mense die vrug van die Gees, nl. liefde in my lewe raak? Word my lewe gekenmerk deur vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing? As Christus nie in my lewe sigbaar is nie het ek nie die toets deurstaan nie.

As ons eerlik is, hoe dikwels is die praktyke van ons sondige natuur eerder nog in ons lewens sigbaar? Hoe dikwels kom vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring en afguns in my lewe na vore? Dit is juis dit wat so kenmerkend was in die lewens van diegene wat so gekant was teen Paulus.

Paulus wys ook die valsheid uit van ʼn rede wat dikwels gegee word om sonde te regverdig. in 2 Kor. 13:7b hoor ons:

Ons wil hê dat júlle die goeie doen, selfs al sou dit lyk asof ons die toets nie deurstaan het nie.

Hoe dikwels gebeur dit nie dat ons sê, “maar almal doen dit of julle doen dit, daarom is daar nie ʼn probleem as ons dit doen nie? Iemand anders se sondige optrede is nie regverdiging dat jyself ook sonde doen nie.

Maar hoe nou gemaak as ek sien dat ek nie die toets deurstaan nie? Christus en sy liefde kan alleen sigbaar in my lewe wees wanneer Christus in my is. Christus kan alleen deur geloof in die evangelie in my wees. Dit is alleen moontlik deur die Heilige Gees en daarom moet ek bly bid vir die Gees, bly bid dat die Heilige Gees vir my wys waar in my lewe ek nie die toets deurstaan nie. Bid dat die Heilige Gees my laat groei in die geloof sodat ek al hoe stywer aan die evangelie van Jesus Christus en God se genade kan vashou.

Ons herdenk DV volgende week weer die Heilige Nagmaal waar die Here vir ons deur die sigbare tekens van brood en wyn wys hoe Christus in jou is. Daarom geliefdes, Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe.

Amen