Jesus het mens geword sodat ons in oorvloed kan lewe.

3 Des 2017 GKE

Gen 3 Teksvers Gen 3 v 20

¯ Sing ¯

Sb. 3-3 v 1 & 6
Sb. 2-4 v 1 & 3
Sb. 3-4 v 1 & 5
Sb. 1-3 v 1

Die jaar snel ten einde en ons is al weer by daardie tyd van die jaar waar ons begin regmaak vir Kersfees. Kersfees beteken baie dinge vir verskillende mense. Met Kersfees onthou Christene dat God mens geword het toe Jesus so bietjie meer as 2000 jaar gelede gebore is.

So tussen deur die regmaak en beplanning vir al die feestelikhede is dit goed dat ons net so bietjie stil word om na te dink wat Christus se geboorte vir ons beteken. Daarmee saam om ook net weer te besef wat se verskil dit aan ons lewe maak.

Om werklik die betekenis te verstaan van dit wat ons met Kersfees herdenk gaan ons vandag eers weer terug na daardie gebeurtenis in die geskiedenis van die mensdom wat dit nodig gemaak het dat God in Jesus Christus mens geword het.

Wanneer ons aan Genesis 3 dink dan haak ons so maklik vas by die vrug en die slang en die gebeure rondom dit. Vandag gaan ons so bietjie besin oor wat die implikasies was van daardie hap aan die vrug.

In Gen 2 v 16 & 17 hoor ons dat God die mens ’n opdrag gee en wat die gevolge sal wees indien die mens nie gehoorsaam is aan daardie opdrag nie.

¹⁶Die Here God het die mens beveel: “Van al die bome in die tuin mag jy eet soos jy wil, ¹⁷maar van die boom van alle kennis mag jy nie eet nie. Die dag as jy daarvan eet, sterf jy.”

Ongehoorsaamheid hou baie ernstige gevolge in. Met ongehoorsaamheid word lewe vir dood verruil. In Gen 3 hoor ons dan ook die hartseer verhaal hoe die mens en sy vrou die lewe vir dood verruil het.

En die vrou het van sy vrugte gepluk en geëet. Sy het ook vir haar man by haar gegee, en hy het geëet.

God het vir hulle gesê hulle moenie, maar hulle het besluit hulle wil en toe het hulle die vrug van die boom van die kennis van goed en kwaad geëet.

Die gevolge van hierdie daad het verrykende gevolge vir hulle en hul nageslag ingehou. Hulle het lewe verruil vir dood. Van daardie oomblik af was hulle liggame onderwerp aan aftakeling wat op die uiteinde tot liggaamlike dood lei, nie net vir hulle nie, maar vir hulle hele nageslag.

Verder ook het hulle hele bestaan nou moeite geword soos ons hoor in Gen 3:16-19:

¹⁶Vir die vrou het die Here God gesê: “Ek sal jou baie swaar laat kry

met jou swangerskappe: met pyn sal jy kinders in die wêreld bring.

Na jou man sal jy hunker, en hy sal oor jou heers.”

¹⁷Vir die mens het die Here God gesê: “Omdat jy na jou vrou geluister het en geëet het van die boom waarvan Ek jou verbied het om te eet,

is die aarde deur jou toedoen vervloek; met swaarkry sal jy daaruit ’n bestaan maak, jou lewe lank; ¹⁸die aarde sal vir jou dorings en dissels laat uitspruit, en jy sal veldplante eet; ¹⁹net deur harde werk sal jy kan eet, totdat jy terugkeer na die aarde toe, want daaruit is jy geneem. Stof is jy, en jy sal weer stof word.”

Die leefwêreld van die mens wat vir hulle vreugde verskaf het, het verander in ’n omgewing wat moeite en lyding veroorsaak.

Die ergste is dat daar ’n vervreemding tussen God en die mens ingetree het. Liefde in hul verhouding met God het nou plek gemaak vir vrees. Die mens het bang vir God geword en daarom het hulle probeer wegkruip toe God hoor naderkom.

As die verhaal hiermee geëindig het, sou dit inderdaad ’n baie droewige hartseer verhaal gewees het. Dan het dood die laaste sê gehad. Dood het egter nie die laaste sê nie, want verweef binne in die verhaal tussen al die hartseer gebeure, is ’n boodskap van hoop.

Ons hoor dit reeds in Gen 3 v 15 met ’n belofte van vyandskap tussen die nageslag van die mens en die bose. Die vyandskap bring verwydering tussen die mens en die bose en daarmee saam ook die belofte dat die bose oorwin gaan word. Die bose het nie die laaste sê nie.

In Gen 3 v 20 hoor ons hoe die man hierdie boodskap van hoop aangryp. Tot nou toe is daar na die mense in hierdie verhaal net verwys as man en vrou. Nou gee die man vir sy vrou ’n naam. “Die mens het sy vrou Eva genoem.” Die betekenis van die Hebreeuse woord wat in ons Bybel met Eva vertaal is, beteken lewe. En dan bevestig die verteller van die verhaal dat daar inderdaad lewe vanuit die vrou voortgevloei het. “sy was die moeder van al die mense.”

En dan sluit die verhaal af met nog ’n boodskap van hoop op lewe. Ons hoor hoedat hulle uit die tuin verban was sodat hulle nie toegang tot die boom van lewe sou verkry het nie. Op die oog af klink dit of dit deel is van hulle straf, maar dit is nie. Dit vertel vir ons van God se genade. Hy keer hiermee dat hulle in hul sondige toestand van die boom van die lewe eet en so vir ewig in hul sondige toestand vasgevang sou word.

As hulle op daardie stadium van die boom van die lewe sou eet sou dit nie lewe gee nie, maar dood waar hulle vir ewig van God vervreem sou wees vanweë hulle sonde. Deur hulle uit die tuin te verban, maak God dit moontlik dat die beloftes wat Hy gegee het dat die bose oorwin sal word, waar word.

Wat beteken hierdie verhaal uit ons oeroue geskiedenis vir ons vandag en hoe pas dit in by Kersfees? In Joh. 10 v 10 hoor ons die volgende woorde van Jesus:

Ek het gekom sodat hulle die lewe kan hê, en dit in oorvloed.

Hiermee bevestig Jesus die belofte van lewe wat ons reeds in Gen 3 gehoor het. Hy het mens geword uit die nageslag van EVA wat lewe beteken en hier bevestig Hy dat Hy gekom het om lewe te bring. Met Kersfees herdenk ons dat Jesus wat God is, as mens gebore is. Hy is as mens gebore sodat die belofte van lewe in Gen 3 waar kon word. Dit is egter nie net gewone lewe wat Jesus bring nie. Dit is lewe in oorvloed! Dit beteken dat elkeen wat die belofte van lewe in Jesus Christus met geloof omhels, deel in daardie lewe van oorvloed wat Jesus gebring het.

Wat beteken Kersfees dus prakties vir ons, geliefdes? Dit beteken dat die vloek van ’n doodsbestaan nie meer die laaste sê het in ons lewens nie. Dit is waar dat ons nog nie heeltemal bevry is van die gevolge van die sonde nie. Ons lewens is nie nou van terugslae vrygeskeld nie, maar die terugslae het nie die laaste sê nie. Midde in die terugslae en swaarkry beleef ons God se liefdevolle teenwoordigheid en ons beleef hoe Hy ons daardeur dra.

Die belofte van lewe in Gen 3 wat deur Jesus waar geword het, beteken dat die vervreemding wat sonde tussen jou en God gebring het, nie meer daar is nie. Jy kan reeds in hierdie lewe die oorvloed van God se liefde beleef, veral hoe Hy jou dra deur ’n lewe wat nie perfek is nie. Ek is seker dat elkeen van ons kan terugkyk hoe God ons gedra het deur die stampe en die stote van die lewe. Ons sien ook uit na die belofte dat die swaarkry in hierdie lewe net tydelik is. Ons het ’n lewende hoop op ’n ewigdurende lewe saam met God sonder hartseer trane of pyn.

Kersfees herinner ons net weer dat God ons ook in die toekoms sal dra deur die stampe en die stote van die lewe. Kersfees herinner ons dat die swaarkry van hierdie lewe net tydelik is en dat ons op pad is na ’n ewige heerlikheid saam met God sonder hartseer trane of pyn. Kersfees sê vir ons dat Jesus mens geword het sodat ons in oorvloed kan lewe.

Amen

Leef die lewe wat Jesus vir jou as geskenk gegee het.

Kol 3:1-17 teksvers Kol 3:1

28 Jun. 2015

Sb 12-3 : 1 & 2

Sb 9-3 : 1 & 2

Ps. 40-1:4

Ps. 133-1:1 & 2

Inleiding

Jy ontvang ’n geskenk wat jou hele lewe kan verander. As jy daardie geskenk egter in ’n kas bere om stof te vergader gaan jy geen voordeel daaruit trek nie. Om werklik die voordele van hierdie geskenk te geniet, moet jy dit gebruik. In Kol 3:1 sê die Here vir ons dat ons so ’n geskenk ontvang het.

Aangesien julle saam met Christus uit die dood opgewek is

Dit is ’n geskenk van lewe saam met God. ’n lewe hier op aarde, maar ook ’n lewe in die hiernamaals wat op hierdie aardse lewe volg.

Die geskenk van die lewe

Wie ontvang hierdie geskenk? In Rom. 10:3 sê die Here vir ons:

As jy met jou mond bely dat Jesus die Here is, en met jou hart glo dat God Hom uit die dood opgewek het, sal jy gered word.

Elkeen wat in Jesus Christus glo ontvang die kosbare geskenk van die lewe. As jy nog onseker is of jy ook die geskenk ontvang mag ontvang, vra jouself net af of jy waarlik in Jesus Christus glo. Elkeen wat glo is ’n kind van God soos ons in Joh. 1:12 & 13 ook hoor:

Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word. Hulle is dit nie van nature nie, nie deur die drang van ’n mens of die besluit van ’n man nie, maar hulle is uit God gebore.

In Kol 2:13 & 14 sê die Here vir ons dat elkeen wat dit glo kan verseker weet:

God het julle egter saam met Christus lewend gemaak deurdat Hy ons al ons sondes vergewe het. Hy het die skuldbewys met sy eise teen ons tot niet gemaak. Deur dit aan die kruis te spyker, het Hy dit vir goed weggeneem.

Die Here sê nie net vir ons dat ons die geskenk van die lewe ontvang het nie. Hy verduidelik ook hoe ons dit moet leef om die volle voordeel daarvan te ontvang. In Kol 3:1 sê Hy:

Aangesien julle saam met Christus uit die dood opgewek is, moet julle strewe na die dinge daarbo waar Christus is, waar Hy aan die regterhand van God sit.

Strewe na die dinge daarbo. Leef die lewe wat Jesus vir jou as geskenk gegee het. Die Here verduidelik ook op ’n baie praktiese manier hoe. Daar is twee basiese goed. 1) Raak ontslae van jou ou sondige lewe en 2) wees lief vir mekaar.

1) Raak ontslae van jou ou sondige lewe

In Kol 3:5-17 word die ou en die nuwe lewe teenoor mekaar gestel. Hier maak die Here dit duidelik dat jy jou nuwe lewe moet leef om daarin te deel. In verse 5 tot 7 sê die Here vir ons hoe om die ou lewe te beëindig. Hier noem die Here die sondes wat deel was van die gemeente se heidense bestaan voor hulle die Here geken het, naamlik: “onsedelikheid, onreinheid, wellus, slegte begeertes, en gierigheid, wat afgodery is.” Daar waar hierdie sondes nog deel van ons lewens is, moet ons dit doodmaak.

Die tweede groep sondes wat die Here noem is daardie sondes wat dikwels nog steeds in Christene se lewens teenwoordig is. Dit is die sondes wat verhoudings tussen mense versuur, naamlik: “woede, haat, nyd en gevloek. Vuil taal moet daar nie uit julle mond kom nie. En moenie vir mekaar lieg nie.” Met hierdie optrede kom gelowiges mekaar te na en berokken mekaar skade. Met hierdie sondes breek gemeentelede die eenheid in die gemeente af wat daar moet wees.

Woede en haat . Dit gebeur wanneer ek myself nie in toom kan hou nie en dan bars ek uit teenoor ander. Dit gaan hier om ek en myself. Dinge is nie volgens my sin nie en daarom vaar ek uit teen iemand en dikwels sê ek goed wat die ander persoon bitter seermaak. Ek veralgemeen in my beskuldigings. In kort kom dit daarop neer dat my kwade gevoelens by my mond uitborrel.

Nydigheid is daardie behoefte wat by ons is om die ander persoon seer te maak of kwaad aan te doen. Nyd word dikwels agter ’n glimlag weggesteek en dit maak nog seerder. Woede is gewoonlik ’n uitbarsting waar mens goed sê voordat jy dink. Nyd gaan egter met fyn beplanning saam om iemand seer te maak daar waar hy kwesbaar is.

Woede en nyd ontaard dan ook daarin dat ons mekaar met slegte taal slegsê deur hom te vloek. Dit is ook hier waar leuens maklik ingespan word om my posisie te versterk of om my swak optrede mee te verdedig. Soms is ’n leuen baie subtiel. Ek vertel nie noodwendig ’n onwaarheid nie, maar ek vertel ook nie die volle waarheid nie. Ek is baie selektief met my feite en los dit uit wat nie my argument ondersteun nie.

Sulke gedrag liefdeloos. Ek neem net my eie gevoelens in ag, maar nie die ander sin nie. Hierdie is dan ook die gedrag wat keer dat ons die vreugde van die nuwe lewe in Christus beleef. Wat ons nie maklik insien nie, is dat woede, haat en nyd meer skade aan myself aanrig as wat dit doen aan die persoon teen wie dit gerig word.

Hiermee sê die Here vir ons wat ons nie moet doen nie. Hy sê ook vir ons wat ons wel moet doen:

2) Wees lief vir mekaar

Die Here beskryf vir ons op ’n baie praktiese manier hoe om lief te wees vir mekaar. Wees meelewend, goedgesind, nederig, sagmoedig en verdraagsaam. Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Vergifnis is een van die dinge in die lewe wat baie moeilik is. Mense verstaan ook dikwels nie wat vergifnis werklik is nie. Vergifnis beteken nie dat ek die verkeerde optrede wat plaasgevind het nou goedpraat nie. Dit wat verkeerd is, is verkeerd. Vergifnis beteken dat ek nie die reg om wraak te neem vir myself toeëien nie. Die sleutel tot vergifnis lê daarin dat ons altyd moet onthou hoeveel sonde God in óns lewens vergewe het.  As jy diep onder die besef van God se vergifnis en liefde is, sal jy ook beter in staat wees om ander lief te hê en te vergewe.

Ons is nie almal dieselfde nie en ons dink nie altyd dieselfde nie en daarom gebeur dit dat daar meningsverskille onder ons plaasvind. Om in liefde en vrede saam te leef beteken dat ons ondanks ons verskille in liefde moet saamwerk. Hierdie soort liefde is nie ’n gevoel nie, maar ’n besluit om vir mekaar om te gee en na mekaar uit te reik. As ons nie in vrede saamleef nie, dan breek ons eerder af as wat ons opbou. Wanneer ons in vrede met mekaar saamleef word ons bruikbaar in God se koninkryk. Dan kan ons, ons roeping as gemeente nakom om die evangelie uit te dra.

Samevatting

Raak ontslae van die dinge van jou ou sondige lewe. Wees lief vir mekaar. Leef die lewe wat Jesus vir jou as geskenk gegee het.

Amen

Dood vir die sonde, maar lewend vir God

6 Okt. 2013 GKE

Skriflesing Rom. 6 teksvers Rom. 6:23

Liturgie

na Votum        Ps. 111-2 v 1 & 4  (NAB)

Na Wet            Ps. 1-1 v 1 & 3  (OAB)

Na gebed         Ps. 119-2 v 14 , 18 & 27  (NAB)

Slotsang          SB. 14-1 v 1 , 2 & 3

Inleiding

As jy voor die keuse gestel moet word waar die een alternatief lewe is en die ander dood, wat sal jy kies? Ek is seker dat elkeen van ons lewe sal kies. Die probleem is egter dat die keuse van lewe ’n prys het. ’n Prys wat so duur is dat dit onmoontlik is om daardie prys te betaal soos byvoorbeeld R100 biljoen rand. As ons nie die prys kan betaal nie is die enigste oorblywende keuse die dood.

Genade en genade alleen

Terwyl jy oppad is om tereggestel te word kom iemand en sê vir jou: “jy is vry want ek sal in jou plek tereggestel word. Moenie bekommer nie, want ek neem jou identiteit aan.” Wanneer hulle my doodmaak sal dit net so goed wees dat hulle jou doodgemaak het. Met ander woorde die persoon wat tereggestel moet word en die Redder het in so mate plekke omgeruil dat hulle as te ware identiteite omruil. Dit is wat Christus vir ons kom doen het. Dit is wat die Here in Rom. 6:5 vir ons sê dat as met Hom een geword het ons ook in sy dood met Hom een is. Christus se sterwe aan die kruis is asof ons self aan die kruis vasgespyker was en die prys vir die sonde betaal het soos ons ook in Rom. 6:6 hoor:

Ons weet tog dat die sondige mens wat ons was, saam met Christus gekruisig is, sodat ons sondige bestaan beëindig kon word.

As iemand in bogenoemde voorbeeld dus na die tyd sou navraag doen by daai tronk waar die teregstelling plaasgevind het om na ons te verneem sal hulle sê: “Jammer daardie persoon is nie meer met ons nie. Hy/sy is dood!” Iemand wat vir ’n oortreding doodgemaak is, kan tog nie aanhou om daardie oortreding te begaan nie, soos ons hoor in Rom. 8:7:

Iemand wat gesterf het, is immers vry van die mag van die sonde.

Die logiese gevolg hiervan is dat ons lewe in plaas van om dood te wees. Net soos wat ons een is met Christus in sy dood deel ons ook in die lewe wat Hy met sy opstanding verkry het soos wat ons hoor in Rom. 6:5:

Aangesien ons met Hom een geword het in sy dood, sal ons sekerlik ook met Hom een wees in sy opstanding.

Christus het die prys ten volle betaal. Hy het die mag van die sonde gebreek daarom gee Hy aan ons die lewe.

Om een te wees met Christus in sy sterwe en opstanding is dat dit net so goed is asof onsself doodgemaak is en die dood oorwin het. Hoe word ons een met Christus sodat ons een met Hom kan wees in sy dood en opstanding? Alleen maar deur die geloof wat die Heilige Gees verniet aan ons gee. Dit is wat God se genade is. In plaas van die dood kry ons die lewe sonder dat ons iets hoef te doen of gee om dit te verdien.

Wat beteken dit vir ons? Ons staan nie meer onder die wet nie soos ons in Rom. 6:15 hoor omdat een van die funksies van die wet is om ons te wys wat ons sonde is soos ons hoor in Rom. 5:20

Die wet het bygekom om die oortredinge nog meer te maak; en hoe meer die sonde geword het, hoe oorvloediger het die genade geword.

Omdat ons deel in die genade is ons nie meer onderworpe aan die oordeel van die wet nie en daarom staan ons nie meer onder die wet nie. Dit beteken dat dit nie meer van my pogings om die wet te onderhou afhang of ek vir God aanvaarbaar is nie. Ek hoef nie vir God te bewys dat ek sy liefde verdien nie. Met ander woorde, my gehoorsaamheid aan die wet bepaal nie hoe lief God my het nie!

Maar wat van die wet?

Bogenoemde boodskap van genade laat die vraag ontstaan: “maak dit nie van ons onverskillige en lui Christene nie? Ek kan mos maar sonde doen, God vergewe my mos. Dit is ’n vraag wat twee keer in ons teksgedeelte gevra word soos ons hoor in Rom. 6:1

Wat moet ons nou hiervan sê? Moet ons aanhou sonde doen sodat die genade kan toeneem?

En ook weer in Rom. 6:15

Wat beteken dit? Kan ons nou maar sonde doen omdat ons nie onder die wet van Moses staan nie maar onder die genade?

Die antwoord hierop is baie duidelik soos ons hoor in Rom. 6:2

Beslis nie. Hoe kan ons wat dood is vir die sonde, nog daarin voortlewe?

En ook weer in Rom. 6:16

Beslis nie. Julle weet tog: as julle, julle aan iemand onderwerp om hom as slawe te gehoorsaam, is julle die slawe van dié een aan wie julle gehoorsaam is. As dit die sonde is, beteken dit vir julle die dood; as dit gehoorsaamheid aan God is, beteken dit vryspraak en lewe.

Die Griekse woorde wat met “beslis nie” vertaal is, beteken letterlik dat dit nie kan gebeur nie. Daar staan nie dat dit nie moet gebeur nie of nie behoort te gebeur nie. Dit KAN NIE, met ander woorde dit is onmoontlik! ’n Vuur wat brand is warm. ’n Vlam kan nie koud wees nie!

Die beeld wat hier gebruik word om dit te verduidelik is die van ’n slaaf. ’n Slaaf kan nie anders as om aan sy meester gehoorsaam te wees nie. Hy het geen vryheid nie en MOET doen wat sy baas vir hom sê om te doen. As daardie slaaf dan sy vryheid ontvang is hy nie meer gebonde aan daardie slawemeester nie. Jesus het ons juis kom verlos van die slawerny van die sonde. Om terug te keer na ons beeld van die gevange wat van die doodstraf bevry is. As jy bevry is van ’n lot waar jy doodgemaak sou word gaan jy tog nie vrywillig weer terugkeer en aanmeld by daardie tronk nie! As jy uit ’n rioolput gered is en jy is skoongewas en jou siektes wat jy daar opgedoen is genees gaan mens tog nie weer vrywillig in daardie rioolput terugklim nie!

Dis wat God vir ons sê in ons teksvers Rom. 6:23:

Die loon wat die sonde gee, is die dood; die genadegawe wat God gee, is die ewige lewe in Christus Jesus ons Here.

Met ander woorde: “Ek het jou bevry van die dood en gee aan jou die lewe. Leef nou die nuwe lewe wat jy ontvang het.” Ons roeping is om roeping is om vir God te leef, nie vir die sonde nie.

Wat beteken dit prakties? Beteken dit dat ons nie meer sonde doen nie? Nee, geliefdes, want die Here sê ook baie duidelik vir ons in 1 Joh. 1:8:

As ons beweer dat ons nie sonde het nie, bedrieg ons onsself en is die waarheid nie in ons nie.

Wat dit wel beteken is dat ek nie meer verskoning soek vir my sonde nie. Dit beteken dat ek al hoe meer bewus raak van my sonde omdat ek al hoe meer sensitief raak vir die Heilige Gees wat besig is met God se heiligmakingsproses in my lewe. Dit beteken dat ek besef dat dit God se genade is daar waar ek wel gehoorsaam word aan sy liefdesopdrag. Dit beteken dat ek nie meer op myself nie, maar wel op God se genade roem. Dit beteken dat ek die vreugde begin smaak om aan God gehoorsaam te wees. Dit beteken dat ek God se teenwoordigheid in my lewe begin raak sien en dat sonde al hoe meer afstootlik word vir my. Met ander woorde ek sien nie sonde as iets lekkers wat ek moet prysgee nie, maar dat dit iets afstootlik is wat ek nie meer wil doen nie.

Iemand wat nog nie rêrig bewus is van sy eie sondegebrokenheid nie is nog ver van God se genade af. Iemand wat die houding het van: “ag God gee mos sy genade aan my so dit maak nie saak of ek in die sonde volhard of nie” verstaan nog niks van God se genade nie!

Wat doen ek met die sonde wat nog deel is van my lewe? Die Here sê vir ons in 1 Joh. 1:9:

Maar as ons, ons sondes bely—Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons, ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

Slot

Beteken God se genade dat ons nou maar ’n roekelose lewe kan ly want God vergewe ons mos? Nee geliefdes, dit beteken dat ek al hoe meer bewus raak van sonde in my lewe en my afhanklikheid van God om dit te oorwin. Dit beteken dat sonde nie meer vir my iets lekker is waarvan ek my moet weerhou nie, maar wel dat sonde vir my iets afstootlik is wat ek nie meer wil doen nie. Dit beteken dat ek al hoe meer verlang na God se teenwoordigheid in my lewe deur opnuut weer bewus te word van sy genade in Jesus Christus. Dit beteken dat ek al hoe meer besef dat ek met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan myself nie, maar aan my getroue Verlosser, Jesus Christus behoort.

Geliefdes kom ons wy ons lewens aan God want die loon wat die sonde gee, is die dood, maar die genadegawe wat God gee, is die ewige lewe in Christus Jesus ons Here.

Amen