Gaan jy 2018 met hoop tegemoet?

31 Des 2017 GKE

2 Kor. 4 v 7 – 15

Teksverse 2 Kor. 4 v 8 & 9

Ons staan hier aan die einde van 2017. Die nuwe jaar lê voor ons. Hoe lyk die lewenspad wat jy gedurende die afgelope jaar geloop het? Was dit ’n mooi snelweg of was dit ’n grondpad wat vol slaggate was? Daar was sekerlik dae wat glad verloop het en dinge net reg in plek geval het, maar daar was ook dae wat jy oor die klippe moes klouter om net op ’n beter plek te kom as gister. Daar was dae wat ek op my knieë gekruip het omdat ek nie krag gehad het om te loop nie. Deur God se genade was daar ook dae waar ek rustig sonder omkyk of omdraai kon loop.

As jy so terugkyk na die jaar wat verby is en jy kon kies, sou jy kies dat dinge anders in jou lewe gedurende 2017 verloop het? Of vind jy berusting daarin dat dit die pad is wat God vir jou gekies het? Wat gaan die nuwe jaar vir ons inhou? Gaan daar ook klippe wees om oor te klouter? 

In ons teksgedeelte kry ons perspektief oor die pad wat God besig is om met ons te stap. Paulus kyk terug na die pad wat hy geloop om die evangelie te verkondig. Op hierdie reispad was daar ook verskeie struikelblokke waaroor hy moes kom. Ons hoor in 2 Kor. 1 v 8

Ons wil hê, broers, dat julle moet weet van die moeilikhede wat ons in die provinsie Asië ondervind het. Die swaar wat ons moes verduur, het ver bo ons kragte gegaan, sodat ons selfs die hoop om te bly lewe, laat vaar het.

Paulus fokus egter nie op die swaarkry of op sy eie krag om dit te oorkom nie. Hy fokus op God en hoe God hom deur dit gedra het. In 2 Kor. 4 v 7 hoor ons hoe Paulus na homself verwys as ’n kleipot wat maklik breek, maar binne in is ’n skat van onskatbare waarde. Die skat is God se krag wat in Jesus se dood en opstanding openbaar word. Die soeklig is dus nie op Paulus se lyding nie, maar wel op God wat hom dra in sy lyding.

In 2 Kor. v 8 & 9 hoor ons die erns van Paulus se lyding:

In alles word ons verdruk, maar ons is nie teneergedruk nie;

ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie;

ons word vervolg, maar nie deur God verlaat nie,

op die grond neergegooi, maar nie vernietig nie.

Paulus maak egter nie of sy lyding niks ernstig is nie. Ons hoor hoe Paulus verdruk is. Die Griekse woord wat met verdruk vertaal word beteken letterlik om styf saamgepers te word. Hy word met ’n verlammende gewig van verdriet neergedruk. Hy word saamgepers, maar hy word nie verpletter nie.

Op vier verskillende maniere beskryf Paulus wat sy lyding aan hom doen, maar dat dit hom nie vernietig nie. Die versekering dat God hom dra maak dit moontlik vir hom om aan te gaan. Hy weet ook dat terwyl hy hier op aarde is, dat daar nog weer swaarkry oor sy pad gaan kom. Dit wat tot nou toe gebeur het is nie die einde nie, maar hy sien uit na ’n tyd wanneer hy volkome verlos gaan word wanneer hy saam met Christus in ’n verheerlikte liggaam opgewek gaan word.

Al sy lyding het hom nie vernietig nie, nie omdat hy so sterk was om dit kon verdra nie, maar omdat hy veilig in die hande van God deur dit gedra is. Hy staar verwerping in die gesig maar niks sal hom uiteindelik verslaan of vernietig nie omdat God se liefde hom deur dit dra.

Sy lyding het hom wel as ’n kleipot laat kraak, maar hy is nie uitmekaar gebreek nie. God se krag hou dit aanmekaar en die lig wat deur hierdie krake skyn is niks anders as die lig van God se genade in die lewe, sterwe en opstanding van Jesus nie.

In 2 Kor. 4 v 10 hoor ons dat ons in ons lyding deel het aan die sterwe van Jesus sodat Jesus deur ons sterflike bestaan sigbaar kan word. Deur Jesus se dood gee God lewe. Hierin word ’n groot geheim geopenbaar. God werk met Paulus se gebrokenheid. God se krag word in gebrokenheid sigbaar. Wanneer God hom gebruik en sy kragte gee in dan vind hy dat dit nie sy krag is nie, maar God se krag wat hom dra. Dit het Paulus gekeer om in sy eie krag die taak wat God hom gegee het aan te pak. Dit het hom ook geleer dat wanneer hy iets aanpak dat hy nie sy eie krag as maatstaf moet gebruik om te bepaal hoe groot hy moet dink nie.

In 2 Kor. 4 v 15 hoor ons dat die doel is om meer mense met God se genade te bereik. Dit gaan oor Koninkrykswerk. Dit gaan daaroor dat mense wat God nie ken nie, Hom kan leer ken. En deur dit alles ontvang God die eer.

Geliefdes, wanneer jy so terugkyk oor die jaar wat verby is, wat sien jy raak? Sien jy die donker valleie waardeur jy gestap het? Sien jy die kere toe jy heeltemal moedeloos was? Sien jy jou prestasies raak? Is daar dinge wat jy anders sou wou hê? Of sien jy raak hoe God se genade jou deur dit wat Hy oor jou pad gebring het, jou gedra het? Kan jy ook saam met Paulus sê :

In alles word ons verdruk, maar ons is nie terneergedruk nie;

ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie;

ons word vervolg, maar nie deur God verlaat nie,

op die grond neergegooi, maar nie vernietig nie.

Elkeen van ons het een of ander hou gekry wat ’n kraak of twee in die erdekruik veroorsaak het. Vir elkeen is die houe wat jy ontvang net so ernstig as wat Paulus se lyding vir hom was. Dit gaan nie hier daaroor om mee te ding wie se terugslae was die ergste nie. Dit gaan oor jou persoonlike pad wat jy gestap het en hoe jy die swaarkry gedeeltes daarvan ervaar het. Sien jy raak hoe God se krag jou erdekruik aanmekaarhou? Sien jy dat die lig wat deur hierdie krake skyn niks anders is as die lig van God se genade in die lewe, sterwe en opstanding van Jesus nie?

Wat is jou verwagting vir die nuwe jaar? Gaan jy 2018 met hoop tegemoet? Verwag jy dat die nuwe jaar net voorspoed moet inhou? Of is die hoop wat jy koester in God se liefde gevestig? Hou jy vas aan die wete dat net soos God jou deur 2017 gedra het, dat Hy jou ook deur 2018 sal dra? Gee God se krag jou moed om groter dinge aan te pak as dit waarvoor jy in eie krag voor kans sien? Gaan jy in 2018 die wêreld vertel van God se liefde wat Hy in Jesus se lewe, sterwe en opstanding uit genade aan ons geskenk het?

Die kleipot van ons lewe word gekraak deur die stampe en stote van die lewe, maar dit kan ons nie vernietig nie, want God se krag is die gom wat ons aanmekaar hou. Die lig wat deur die krake skyn is sy genade in die lewe, sterwe en opstanding van Jesus Christus. God het jou deur 2017 gedra en Hy sal jou ook deur 2018 dra!

Amen

Wie is Jesus vir my?

oh. 1 v 19 – 34 Teksvers Joh. 1 v 34

25 Des 2017 GKE

 ¯°¯

Lofsang:                      Sb. 4-6 Ere aan God (Gloria in excelsis)
Na Gebed:                    SB 15-1 v 1 – 4 Gebed vir die kerke
Gebed na preek:            Sb 10-1 Onse Vader
Slotsang:                      Sb 3-4 v 1 & 5

Kersfees beteken baie dinge vir verskillende mense, maar vir Christene beteken Kersfees Jesus Christus. In Joh. 1:31 hoor ons dat Johannes die Doper sê dat hy nie geweet het wie Jesus is nie. Tog moes hy Jesus geken het want hulle was neefs. Hy het egter nie werklik geweet wie Jesus werklik is nie en het dit eers geleer met hierdie geleentheid van Jesus se doop, naamlik dat Hy die Messias, die Seun van God is.

Die moontlikheid bestaan dat ons soos Johannes ook weet van Jesus sonder om Hom werklik te ken vir wie Hy werklik is. Ons hoor reeds van kleintyd al die verhale oor Jesus. Ons almal ken die verhaal van Josef en Maria wat na Betlehem gegaan het en nie plek in die herberg kon kry nie. Ons weet hoe hulle op die uiteinde in ’n stal beland het en dat Maria daar geboorte geskenk het en dat sy die babatjie in doeke toegedraai het. Ons weet van die engele koor en die skaapwagters wat gekom het en ook van die drie wyse manne wat geskenke gebring het. Ons weet dat koning Herodes bedreig gevoel het omdat die wyse manne na Jesus as ’n Koning verwys het en hoedat Josef en Maria na Egipte moes vlug om Jesus se lewe te beskerm.

Die vraag is egter, “Weet jy wie Jesus werklik is?” Dit is moontlik dat ons die Kersverhaal baie goed ken sonder dat dit werklik ’n inpak op jou lewe maak. Lyk jou lewe anders as die wêreld om jou of is jy maar net deel daarvan? ’n Volgeling van Jesus se lewe kan nie maar net soos die wêreld lyk nie. Dit is eers wanneer jy Jesus werklik leer ken vir wie Hy is dat daar ’n radikale verandering in jou lewe plaasvind. As jy nie weet wie Jesus werklik is nie kan jy nie in ’n persoonlike verhouding met God leef nie. Die enigste manier om Jesus werklik te leer ken is om Hom te ontmoet soos Hy homself in die Bybel aan ons bekendstel.

Ons ontmoet Jesus dwarsdeur die Bybel. In die Ou Testament ontmoet ons Hom in die profesieë van ’n Messias. In die vier evangelies ontmoet ons Hom as Mens. Die evangelies volgens Matteus, Markus en Lukas is baie dieselfde terwyl Johannes die verhaal van Jesus Christus uit ’n ander hoek benader. Ons hoor in Johannes nie van die geboorte van ’n kind nie. Die fokus van Johannes is om ’n antwoord te gee vir die belangrike vraag: “Wie is Jesus?” Vir elke gelowige is dit nodig dat jy vir jouself moet uitmaak: “Wie is Jesus vir my?”

Van die vroegste tye af was daar bespiegeling oor wie Jesus werklik is. In die eerste eeue na Christus was daar ’n sterk dwaalleer dat Christus nie werklik ’n mens was nie. In ons moderne tyd is dit net mooi na die anderkant toe. Daar word al hoe meer ontken dat Christus werklik God is. Daar is diegene wat erken dat daar so ’n historiese figuur soos Jesus was, maar dat Hy beslis nie God is nie. Die Moslem geloof erken die persoon van Jesus. Vir hulle is Hy egter net ’n profeet en nie God nie. Daar word ook verder gegaan deurdat daar sommige persone is wat Jesus maar net bloot as ’n mite afmaak.

In die evangelie volgens Johannes hoor ons wie Jesus werklik is. Hier hoor ons Jesus is God omdat Hy die Gees van God dra, maar Hy is ook mens omdat Hy onder die mense kom woon het. Elkeen wat ’n navolger van Jesus wil wees moet die saak uitmaak wie Jesus is.

In ons teksgedeelte hoor ons hoe Johannes die Doper ingeroep word om te getuig wie Jesus is. Ons hoor hoe die Joodse leiers priesters en Leviete na Johannes stuur om te hoor wie hy is, want sy prediking het baie opspraak onder die volk veroorsaak. Dwarsdeur die Ou Testament hoor ons die belofte dat ’n gesalfde van God gestuur gaan word om die volk te verlos. In Hebreeus word daar na hierdie persoon as die Messias verwys en in Grieks, die Christus. In die tyd toe Jesus gebore is, het die Romeine oor die Jode geheers en was daar ’n groot verwagting dat die Messias of die Christus moes kom om die volk te verlos. Daarom sê Johannes dan ook ondubbelsinnig aan hulle dat hy nie die Christus is nie soos ons hoor in Joh. 1:20. Hy is maar net die persoon wat aankondig dat die Messias gekom het. In Joh. 1:23 verwys hy na die profesie wat reeds deur die profeet Jesaja gemaak is (vgl. Jes 40:3).

Iemand roep: “Maak vir die Here ’n pad in die woestyn, maak in die barre wêreld ’n grootpad vir ons God!

Johannes noem verder dat hy nie werd is om Christus se skoene los te maak nie (vgl. Joh. 1:27). Om skoene los te maak is ’n werk wat aan die slaaf met die laagste status toegeken is sodat daardie slaaf dan die eienaar se voete kon was. Johannes sê dus hier dat hy selfs nie eers werd is om die taak wat aan ’n slaaf met die laagste status toegeken word, te doen nie. Hierin wys Johannes wat nodig is om Christus werklik te leer ken. ’n Persoon wat vol van homself is kan Christus nie werklik leer ken nie en daarom is dit nodig om jou eiewaan en trots te laat vaar om te leer wie Christus werklik is. ’n Christen wat nie nederig is nie, weet nog net van Christus, maar hy ken hom nie werklik nie. Om Christus werklik te leer ken beteken dat jy minder moet word sodat Christus meer kan word. Wanneer jy werklik verstaan wie Christus is, smelt jou hoogmoed en eie ek belangrikheid weg. Dan word jy diensbaar in die Koninkryk van God.

In sy getuienis verwys Johannes na Jesus as die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem. Jesus kan dit doen want Hy is van ewigheid reeds daar as God. Jesus bring verlossing as ’n lewende realiteit van God wat lewens deur die werk van die Heilige Gees verander. Jesus stel God aan ons bekend deur sy lewe. Hy is die Seun van God, maar Hy verteenwoordig nie net God nie, nee, Hy IS God die Seun.

Om Christus werklik te leer ken is om te glo dat Hy die messias, die Christus is wat gekom het om in jou plek in die gloed van God se oordeel te staan. Dit is om te glo dat Hy die dood oorwin het en dat Hy daarmee aan jou die ewige lewe gee. Dit beteken dat jy kan begin leef uit die oorvloed van God se genade. Dit beteken dat jy God vertrou wanneer jy deur donker dieptes moet gaan.

Dit beteken dat jy vertrou dat Hy jou nooit alleen sal laat nie en dat selfs die dood jou nie van sy liefde kan skei nie. Dit beteken dat jy deernis teenoor jou naaste begin toon. Dat jy die mens raaksien in die persoon wat daar agter die toonbank sit. Dat jy verstaan dat daardie mens ook vrese en bekommernisse het en dat ’n glimlag en ’n vriendelike woord sal help om daardie persoon se bekommernisse ligter te maak. Dit is eers wanneer jy Christus werklik ken dat jy al hoe meer soos Hy kan raak.

Geliefdes wanneer jy na die Kersverhaal luister, kyk en verstaan dieper as die oppervlak. Sien God se karakter en sy liefde raak. Sien raak dat God ‘n nederige mens geword het om jou onthalwe. Geloof is die sleutel om Christus werklik te leer ken. Gryp die geleentheid aan wat God jou gee. Luister na die kersverhaal en sien God daaragter raak. Sien sy liefde vir jou raak en leef daardie liefde.

Wanneer jy in hierdie tyd oor Kersfees nadink vra jouself die vraag: “Wie is Jesus vir my?” Span jou in om `n antwoord op die vraag te vind.

Amen

Die onsigbare God het ’n sigbare Mens geword wat die lig van God se genade in ’n donker wêreld indra

24 Des. 2017 (GKE)

Joh. 1 v 1 – 18 Teksvers Joh. 1v14

Sing    Lofsang:   Ps. 105-1 v 1 & 2 

           Na wet:    Ps. 119-1 v 52      

           Na gebed Ps. 119-1 v 39

           Slotsang  Sb. 4-8 v 1 & 2   

Wat herdenk Christene met Kersfees? Is dit ’n tyd van vreugde wat sy hoogtepunt bereik in ’n luukse ete met feestelik drank? Is dit ’n tyd van vrolikheid waar ons weer na liedjies luister wat die vrolikheid van Kersvader besing? Word die hoogtepunt van Kersfees bepaal deur die grote en prys van my geskenk? Terwyl hierdie dinge nie opsigself boos en verkeerd is nie, is dit ook nie waaroor Kersfees werklik vir Christene gaan nie.

Die ware betekenis van Kersfees vir Christene word mooi in ons teksvers saamgevat – Joh. 1:14a:

Die Woord het mens geword en onder ons kom woon.

dit wil sê die onsienlike God het ’n sigbare mens geword wat die lig van God se genade in ’n donker wêreld indra. Die Johannes evangelie beskryf die menswording van Jesus Christus uit ’n unieke oogpunt. Hierdie evangelie vertel nie vir ons die verhaal van die geboorte van ’n kind nie. Die betekenis van daardie maagdelike geboorte van ongeveer 2000 gelede word uit ’n ander hoek geskets. Ons hoor hier van Jesus wat die Waarheid is. Ons hoor van Jesus wat ’n lig vir ’n donker wêreld is. Ons hoor van Jesus wat uit genade verlossing bring aan ’n wêreld wat in moedeloosheid gedompel is. Ons hoor van Jesus wat Hoop vir die wêreld bring, ’n hoop van die ewige lewe saam met God wat nou reeds begin.

Met Kersfees herdenk ons as Christene dat die ewige God wat van ewigheid bestaan, ’n eenvoudige mens geword het sodat ons die ware karakter van God met eie oë kan sien. In Jesus Christus sien ons wie en wat God werklik is. Ons sien Hom in die getuienis van die ooggetuies wat Christus met hulle eie oë gesien het. Net so seker as wat ons die mense in ons geskiedenis sien deur die getuienis wat oor hulle gelewer word, sien ons die wonder van God se genade in die vertellinge van die ooggetuies wat Jesus fisies gesien het.

Die Woord het mens geword en onder ons kom woon. Ons het sy heerlikheid gesien, die heerlikheid wat Hy as die enigste Seun van die Vader het, vol genade en waarheid.

Ons sien in Hom die heerlikheid van God se genade wat ’n hart van deernis het vir mense wat die pad byster geraak het en wat in die donker ronddwaal. Ons sien in Hom ’n God wat my net soos die verlore seun van ouds sonder verwyte terugverwelkom.

Daar is egter diegene wat nie wil sien nie. Hulle wat die verhaal van Christus se menswording beskou as ’n ou holruggeryde boodskap van ’n kind in ’n krip wat net rakelings relevansie het met ons hedendaagse angs en onsekerheid soos ons hoor in Joh. 1:10-11:

Hy wás in die wêreld—die wêreld het deur Hom tot stand gekom—en tog het die wêreld Hom nie erken nie. Hy het na sy eiendom toe gekom, en tog het sy eie mense Hom nie aangeneem nie.

Al wat diegene in Kersfees sien is menslike vrede, liefde en welwillendheid. Dit moet bereik word deur te sorg dat jy ook ’n goeie mens is. Dit is soos om vir ’n drenkeling van die kant af te skree: “probeer harder! Gebruik jou arms en bene en swem harder!” Dit terwyl die persoon besig is om te sink.

Sonder Christus is enige vrede, liefde en welwillendheid leeg en oppervlakkig. Dit hou ook nie baie lank nie. Ware vrede, liefde en welwillendheid kom net van Christus af. Die wonder van God se genade deur die Woord wat mens geword het en onder ons kom woon het, beteken dat daar vir die persoon wat besig is om in die moedeloosheid, hopeloosheid, angs en onsekerheid van ons hedendaagse wêreld te verdrink, ’n lewensboei van God se genade uitgegooi word. Die lewensboei van Jesus Christus wat mens geword het. Dit word nie verkry van ’n Kersvader in ’n rooi pak wat goedkoop geskenke uitdeel en so ’n aangeplakte HO HO laggie uiter nie. Ware vrede, liefde en welwillendheid kan slegs verkry word wanneer die mensgeworde Woord, wat self God is, die heerlikheid van sy genade en waarheid aan ons uitdeel.

Jesus Christus is die waarheid. Dit is Hy wat die lig van lewe in ’n donker wêreld skyn. Hy is die enigste ware weg na die Vader toe. Ons kan slegs uit sy oorvloed genade op genade ontvang. Deur Hom ontvang ons die ewige lewe. Die ewige lewe gee aan ons die hoop om ewig in die teenwoordigheid van God se liefde te wees. Dit is egter nie iets wat daar ver is wat eers eendag gaan gebeur nie. Dit begin nou reeds.

Dit beteken dat ek nie in die negatiwiteit van die lewe vasgevang word nie. Wanneer mense my seermaak, dan het dit nie meer ’n houvas op my nie. Dit is nie meer mense wat my vrede en geluk bepaal nie, maar God. Wanneer ek met die negatiewe kant van die lewe gekonfronteer word, gee God aan my ’n hart vol deernis wat Hy ook in Jesus Christus aan ons gewys het. Dit beteken dat my reaksie en optrede teenoor mense nie deur mense se optrede teenoor my bepaal word nie. Dit beteken dat ek die nood van mense om my raaksien in plaas daarvan dat ek net my eie selfsugtige behoeftes raaksien. Die Woord wat mens geword het beteken dat ek weer met die God van genade en liefde versoen word en dat my verhouding met God ook my verhouding met my medemens bepaal. Dit beteken dat ek die nood van my medemens raaksien en dat ek ’n hart vol van deernis vir die nood van my medemens het.

Die Woord wat van ewigheid bestaan en deur wie alles tot stand gekom het, het die mens as ’n ewigheidswese geskep. As gevolg van sonde het daar ’n kloof tussen die mens en God ontstaan. Daarom het die Woord mens geword en onder ons kom woon sodat daardie kloof tussen die mens en God oorbrug kan word. Elkeen wat Hom in geloof aanneem ontvang die heerlikheid van Jesus Christus se genade om vir ewig in God se liefde en genade saam met Hom deur te bring. Die wat God se genade egter verwerp sal vir ewig sonder God wees, dit wil sê hulle sal vir ewig in moedeloosheid, hopeloosheid, angs en onsekerheid sonder God vasgevang sal wees.

Geliefdes, laat skyn die lig van God se genade ook in hierdie Kerstyd in ’n donker wêreld wat Hom nie ken nie. Reik uit na hulle wat van die spoor af is of wat God glad nie ken nie. Maak die ware betekenis van Kersfees bekend, naamlik dat die Woord mens geword het en onder ons kom woon het, dit wil sê Die onsigbare God het ’n sigbare Mens geword wat die lig van God se genade in ’n donker wêreld indra.

Amen

Die HERE is my Herder.

Ps. 23 (OAV) en Joh. 10v1-21 (NAV) Teksverse Ps. 23 (hele Psalm)

17 Des. 2017

Inleiding

Hoeveel troos het die mensdom nie al uit hierdie Herderspsalm geput nie? Dit is maar net ses versies lank, maar tog is daar genoeg rykdom in die inhoud daarvan om ’n hele lewensboek mee vol te maak. Psalm 23 is ’n persoonlike belydenis van Dawid se absolute vertroue in die HERE se sorg.

In vers 1 stel Dawid sy absolute vertroue in die Here se sorg, in verse 2 tot 5 vertel Dawid wat daardie sorg van die Here behels en in vers 6 meld hy wat die gevolg van die Here se sorg is.

Hierdie Psalm was vir Dawid ’n groot vertroosting. Hoe kan ek die vertroosting van Ps. 23 ook my eie maak? Hoe kan ek ook met sekerheid sê die Here is my Herder en ek kom niks kort nie? Dit is alleen maar moontlik omdat daar ’n persoon was wat alles kortgekom het. Selfs sy enigste aardse besittings naamlik die klere aan sy lyf is onder die soldate uitgeloot. Hy het geen rus en vrede geniet in die groen weivelde langs die stille waters nie. Al wat Hy gekry het om sy dors mee te les was ’n klein bietjie bitter asynwater. Daar was vir Hom geen beskerming toe Hy deur die vallei van die dood moes gaan nie en in bange Godverlatenheid moes Hy uitroep :’My God, My God, waarom het U my verlaat?”

In Joh. 10v10b-11 sê die Here vir ons:

^10b Ek het gekom sodat hulle die lewe kan hê, en dit in oorvloed.

¹¹“Ek is die goeie herder. Die goeie herder lê sy lewe af vir die skape.

Elkeen wat in Jesus Christus glo kan net soos Dawid ook troos vind in Ps. 23 soos die gelowiges trouens deur al die eeu al gedoen het. Dit is egter net vir diegene wat glo in Jesus Christus. Sonder geloof in Jesus Christus kan daar geen aanspraak op die troos van Psalm 23 gemaak word nie.

In vers 1 begin Dawid met ’n persoonlike belydenis. Die Here is my Herder en daarom kom ek niks kort nie. Die enigste manier om hierdie belydenis ook op my persoonlik van toepassing te maak is om te glo in die verlossingsdaad van Jesus Christus aan die kruis en dat Hy die dood oorwin het. Kan u met volle vertroue en eerlikheid vanoggend saam met Dawid sê: Die Here is ook my Herder? As u dit nie kan doen nie, dan het u dalk nog nie by die hek van die skaapkraal uitgekom nie. (vgl. Joh. 10v1)

Wie nie deur die hek in die skaapkraal ingaan nie maar van ’n ander kant af inklim, is ’n dief en ’n rower.

Dan is dit nodig dat u die volle betekenis van Joh. 10v7-9 besef:

⁷Toe het Jesus verder gesê: “Dit verseker Ek julle: Ek is die ingang vir die skape. ⁸Almal wat voor My gekom het, is diewe en rowers; maar die skape het nie na hulle geluister nie. ⁹Ek is die ingang; as iemand deur My ingaan, sal hy gered word. Hy sal in en uit gaan en weiding kry.

In vers 2 beskryf Dawid die absolute rustigheid wat Hy ervaar in die teenwoordigheid van die Here:

Hy laat my neerlê in groen weivelde;

  na waters waar rus is, lei Hy my heen.

In die teenwoordigheid van die Here is daar rus en vrede weg van die dolle gejaag van ons daaglikse lewens. In vers 3 hoor ons hoe die Here aan Dawid nuwe lewe gee:

Hy verkwik my siel;

Hy lei my in die spore van geregtigheid, om sy Naam ontwil.

Hierna wys die Here vir Dawid wat die regte pad is sodat hy die nuwe lewe wat die Here vir hom gegee het, ten volle kan geniet.

Geniet u ook die rustige teenwoordigheid van die Here in u lewe, geliefdes? Of is die sorge van die lewe vir u soos die droë Vrystaatse grasstoppels wat in ’n erge droogte vasgevang is? Is u lewe soos ’n rustelose rivier wat besig is om vloed af te kom? Verlang u ook na die vrede en gemoedsrus van groen weivelde en die waters van rus by die Here? As u nog nie by hierdie groen weivelde en stil rustige waters uitgekom het nie, moet vir ’n slag weereens luister na Jesus se uitnodiging in Mat. 11v28:

“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.

In vers 4 sien ons hoe groot Dawid se vertroue in die Here werklik is. Selfs in die aangesig van uiterste lewensgevaar en selfs in die aangesig van die dood, vertrou Dawid die Here tot so ’n mate hy geen onheil vrees nie. Hy het ’n absolute vertroue daarin dat die Here hom teen elke gevaar en selfs teen die dood sal beskerm.

Al gaan ek ook in ’n dal van doodskaduwee,

ek sal geen onheil vrees nie; want U is met my: u stok en u staf dié vertroos my.

Geliefdes, kan u ook soos Dawid met sekerheid sê dat geen onheil u sal tref wanneer u deur donker dieptes gaan? Is u ook seker van die Here se teenwoordigheid te midde van die skadu’s van die lewe wat oor ons hang? Volg u die leiding van ons Herder wanneer u in die werklikheid van siekte vaskyk, veral daardie siektes waar daar geen werklike genesing voor is nie? Vind u skuiling by die Here wanneer u huwelik deur hewige storms geteister word? Vind u vertroosting by die Here wanneer u met die dood gekonfronteer word? Het u vrede met u eie sterflikheid?

Indien nie, moet weer uitkom by Joh. 10v10^b

Ek (Jesus) het gekom sodat hulle die lewe kan hê, en dit in oorvloed.

Dan is dit nodig dat u weer verstaan wat Jak. 1v2 vir u beteken:

My broers, julle moet baie bly wees wanneer allerlei beproewings oor julle kom

Dan is dit nodig dat u verstaan dat die Here nie noodwendig die moeilike tye in die lewe van ons af weghou nie, maar dat Hy ons in alle omstandighede nooit alleen laat nie. Ons moet verstaan dat Jesus bange Godverlatenheid ervaar het sodat ons wat in Hom glo nooit deur God verlaat sal word nie. Dan sal ons ook in vertroue die Here volg (vgl. Joh. 10v40:

Wanneer hy al sy skape uitgebring het, loop hy voor hulle uit, en die skape volg hom, omdat hulle sy stem ken.

In vers 5 sien ons dat Dawid nie alleen net vertrou dat die Here vir hom rus sal gee en hom sal beskerm teen gevaar nie. Hy vertrou ook dat die Here vir hom sal sorg in oorvloed.

U berei die tafel voor my aangesig teenoor my teëstanders;

U maak my hoof vet met olie; my beker loop oor.

Beleef u ook die oorvloed van God se genade in u lewe? Verstaan u hoe groot sy genade vir ons werklik is? Verstaan u dat daar niks in hierdie lewe is wat ons kan doen om die Here meer van ons te laat hou nie? Of dat ook niks wat ons kan doen dat Hy minder lief vir ons sal wees nie? Besef u dat u met u goeie werke niks van God se guns kan verdien nie? As u nog sukkel om uit die oorvloed van God se genade te leef dan is dit nodig dat u weer eens God se vertroosting van Ef. 2v8-10 u eie maak:

⁸Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie; dit is ’n gawe van God. ⁹Dit kom nie deur julle eie verdienste nie, en daarom het niemand enige rede om op homself trots te wees nie. ¹⁰Nee, God het ons gemaak wat ons nou is: in Christus Jesus het Hy ons geskep om ons lewe te wy aan die goeie dade waarvoor Hy ons bestem het.

In vers 6 bely Dawid dat dit in die teenwoordigheid van die Here net goed met hom sal gaan, selfs wanneer hy in gevaar is en dat die Here op grond van sy troue verbondsliefde vir hom sal sorg.

Net goedheid en guns sal my volg al die dae van my lewe;

en ek sal in die huis van die HERE bly in lengte van dae.

Geliefdes, is u seker van u ewige bestemming of twyfel u soms daaroor? As dit wel so is geliefdes dan is dit nodig dat u weereens seker maak van die vaste sekerheid wat die Here vir ons in sy Woord gee (vgl. byvoorbeeld Hand. 16v31):

“Glo in die Here Jesus, en jy sal gered word, jy en jou huisgesin.”

of Rom. 5v9-10 om maar net enkele voorbeelde te noem:

⁹Aangesien ons nou vrygespreek is op grond van sy versoeningsdood, staan dit soveel vaster dat ons deur Hom ook van die straf van God gered sal word. 

¹⁰ Aangesien ons, toe ons nog vyande was, deur die dood van sy Seun met God versoen is, staan dit soveel vaster dat ons, noudat ons versoen is, deur die lewe van sy Seun gered sal word. 

Geliefdes as ons aan die soenverdienste van Jesus Christus vashou met die geloof wat God gee, kan ons ook met sekerheid weet dat Open. 21v3 vir ons waar sal wees, nou in hierdie bedeling en ook in die toekomstige bedeling na die wederkoms van ons Here:

Toe het ek ’n harde stem van die troon af hoor sê: “Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God.

Dan sal ons ook saam met Dawid kan bely:

ek sal in die huis van die HERE bly in lengte van dae.

Slot

Die HERE is my Herder.

Is dit ook u persoonlike belydenis en anker in die lewe?

Amen

Soli Deo Gloria - Aan God alleen die eer

Geloftediens 16 Des 2017

Deut 6 v 1 - 9

Honderd nege en sewentig jaar gelede het ons voorvaders ’n gelofte teenoor die Here afgelê. Dit was ’n gelofte wat uit nood gebore was, want dit was ’n donker tyd vir die Voortrekkers in Natal. Hulle het totale uitwissing in die gesig gestaar en dit het met hulle bitter ellendig gegaan.

•     In Febr. 1838 is Piet Retief en sy afvaardiging op ʼn verraderlike wyse deur Dingaan by sy kraal vermoor.

•     Kort daarna volg die gruwel massamoorde teen die hange van die Drakensberge: Moordspruit, Bloukrans, Weenen.

•     In April het Piet Uys en sy seun Dirkie in ’n mislukte vergeldingspoging by Italeni gesneuwel

•     Om sake te vererger trek Andries Potgieter terug na Transvaal

•     In Aug./Sept. seëvier die doodsengel weer eens toe ’n maselepidemie die reeds moedelose en verswakte Voortrekkers nog verder uitgedun het.

•     Die kroon op hulle ellende was toe die 41 jarige Gerrit Maritz op 23 Sept. aan die Klein Tugela sterf.

Die Voortrekkers was nou uitgedun, leierloos, moedeloos – ja, weerloos uitgelewer. Hulle het vir hulself geen toekoms meer in die vooruitsig gestel nie. In sy voorsienigheid beskik God dat die bekwame Andries Pretorius twee maande later (in Nov.) hom by die Voortrekkers in Natal aansluit. Binne enkele dae het hy op baie bedrewe wyse die hele situasie daar in Natal opgesom en besluit dat daar nie anders kan as om in geloof teen Dingaan op te tree nie.

Dit word vertel dat toe die boere kommando opgeruk het na die vesting van Dingaan, Sarel Cilliers en Andries Pretorius volgens gewoonte alleen vooruit gery het. Dit was volgens oorlewering by dié geleentheid terwyl hulle oor die gevare en probleme van hul onderneming en die geweldige getalle oormag van die vyand gepraat het, dat Sarel Cilliers aan die generaal voorgestel het dat hulle ’n gelofte voor die Here God moet aflê – hulle moet hul krag van Hom alleen soek.

Op die aand van 7 Des 1838 is die gelofte die 1ste maal afgelê in die vorm van ’n erediens onder leiding van Sarel Cilliers.

Die gelofte kan kortliks soos volg uiteengesit word:

Hier staan ons voor U onse Vader, die heilige God van hemel en aarde, om 'n Gelofte aan U te doen dat as U ons sal beskerm en ons vyand in ons hand sal gee, ons 'n Huis tot U eer sal stig waar dit U behaag, en dat ons ook aan ons kinders sal sê dat hulle met ons daarin moet deel tot nagedagtenis ook vir die opkomende geslagte, want die eer van U Naam sal verheerlik word deur die roem en die eer van oorwinning aan U te gee. Ons smeek hiermee ook U hulp en bystand af om hierdie Gelofte verseker te kan volbring, in die Naam van U Seun en ons Verlosser, Jesus Christus. Amen

Die gelofte is daarna elke aand herhaal en op Sondag 16 Des 1838 het God die onmoontlike moontlik gemaak. Minder as 500 Boere kommandolede het ’n oormag van meer as 10 000 Zoeloe krygers verslaan. Nie een van die boeremagte is gedood nie en slegs ’n paar het ligte snywonde opgedoen. God het aan die noodroep van sy kinders gehoor gegee en Hy het hulle beskerm en die vyand in hul hand gegee.

Die vraag is nou: “waar staan ons vandag ten opsigte van die gelofte en wat is die verpligting vir ons, die nageslag?” Daar is twee sake wat ons voorvaders beloof het:

Eerstens dat ’n huis tot eer van God gestig sal word waar dit Hom behaag. Dit gaan nie hier oor ’n kerkgebou nie. Dit gaan hieroor om kerk te wees in die land wat God aan ons gegee het. Dit sluit aan by ons teks in Deut. 6:5

Daarom moet jy die Here jou God liefhê met hart en siel, met al jou krag.

Dit is onmoontlik om God uit jou eie lief te hê. In 1 Joh. 4:19 hoor ons:

Ons het lief omdat God ons eerste liefgehad het.

Wat is hierdie liefde van God? In 1 Joh. 4 9 & 10

Híerin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy enigste Seun het Hy na die wêreld toe gestuur sodat ons deur Hom die lewe kan hê. Werklike liefde is dít: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes.

Die verpligting wat die gelofte van ons voorvaders aan ons opgelê het, is om kerk van die Here te wees deur te glo in Jesus Christus. Verder is die verpligting om as kerk van die Here die liefde wat Hy vir ons gegee het, hier in Suid-Afrika te gaan uitleef. Dit beteken om weg te beweeg van die vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid wat so algemeen hier in Suid-Afrika aan die orde van die dag is. Dit beteken dat ons as Christene ligdraers moet wees om van Suid-Afrika ’n beter plek te maak.

Tweedens gaan dit daaroor dat ons, ons kinders daaroor moet opvoed sodat hulle daarin kan deel tot nagedagtenis ook vir die opkomende geslagte. Dit sluit aan by ons teks in Deut 6:6 & 7

“Hierdie gebooie wat ek jou vandag gegee het, moet in jou gedagtes bly. Jy moet dit inskerp by jou kinders en met hulle daaroor praat as jy in jou huis is en as jy op pad is, as jy gaan slaap en as jy opstaan.

Die tweede verpligting wat die gelofte van ons voorvaders aan ons oplê is dat ons erns moet maak met die doopbelofte van ons kinders. Ons moet ons kinders leer wie die Here is sodat ook die volgende geslag kan voortgaan om kerk van die Here te wees. Ons moet ons kinders leer wie Jesus is en wat Hy vir ons aan die kruis gedoen het.

Ons moet ons kinders leer dat Jesus se opstanding beteken dat elkeen wat in Jesus glo ’n nuwe lewe het en dat sonde nie meer heerskappy oor jou lewe voer nie. Die verpligting van ons voorvaders se gelofte is dat ons, ons kinders moet leer hoe om as Christene ’n positiewe bydrae te maak in hierdie mooi land waarin die Here ons die voorreg gegee het om te bly.

In eie krag is dit egter onmoontlik om bg. verpligtinge na te kom en daarom is ons voorvaders se gebed ook gewees dat die Heilige Gees ons in staat sal stel om bg. verpligtinge na te kom.

16 Des gaan oor ’n gelofte wat ons voorvaders aan God gemaak het en die doel van die gelofte is om aan God alleen die eer te gee dat Hy jou en jou nageslag in hierdie land toegelaat het. God het ons voorvaders op daardie dag van 16 Des 1838 die oorwinning gegee sodat ons die lig van die Evangelie kan dra.

Leef tot eer van God deur jou roeping uit te leef. Wees ’n ligdraer van die evangelie in hierdie mooi land van ons. Geliefdes, wanneer jy nadink oor die gelofte van ons voorvaders, herinner jouself en jou kinders daaraan dat gaan oor die eer van God omdat Hy jou en jou nageslag in hierdie land toegelaat het om ligdraers van die evangelie te wees. Wees getrou aan daardie roeping elke dag van die jaar en nie net op 16 Des. nie.

Amen

Jesus se menswording gee vir ons `n lewende hoop

10 Des 2017 GKE

2 Sam 7 v 1 – 16 teksverse 2 Sam 7 v11b & 16

Sing  °¯

Ps. 118-1 v 12 & 14

Ps. 130-1 v 1, 3 & 4

Ps. 119-2 v 10 & 26

Ps. 146 v 1 tot 3

 Wat is ware Bybelse hoop regtig?

Verlede week het ons gehoor hoe die mens se rebelse ongehoorsaamheid die hele mensdom se toekoms vooruitsigte in hopeloosheid gedompel het. Ons het ook gehoor van God se genade wat vir die mens hoop gee met die belofte dat daar iemand uit sy nageslag sal kom wat die bose gaan oorwin.

Hierdie belofte word dwarsdeur die Ou Testament herhaal. Abraham kry in Gen 12 v 3 die belofte dat sy nageslag ’n seën vir die wêreld sal wees. Daar is hoop. Die bose sal nie die laaste sê hê nie. Moses kry in Deut. 18 v 15 die belofte dat daar na ’n hom ’n profeet na vore sal kom wat soos die Here is. Hierdie is maar enkele voorbeelde van die belofte wat soos ’n goue draad dwarsdeur die Bybel loop.

In ons teks 2 Sam 7 v 11b en 16 hoor ons hoe die Here hierdie belofte van hoop ook aan Dawid maak.

Ek maak aan jou bekend dat Ek vir jou ’n koningshuis gaan vestig. ....

......... Jou koningshuis en jou koningskap sal vir altyd vas staan; jou troon sal altyd voortbestaan.”

Dit gaan nie oor wat die mens met sy godsdiens vir God wil doen nie, maar wel oor wat God vir die mens wil doen en dat die mens by God se wil moet inpas. God woon nie in ’n tempel nie, maar in die wel en wee van mense. Dawid wil vir die Here ’n huis bou, maar die Here sê vir Dawid nee. Ek het nie ’n rusplek nodig nie, maar ek gee vir jou ’n rusplek. Jy gaan nie vir my ’n huis bou nie, maar Ek gaan vir jou ’n koningshuis bou wat vir altyd gaan bestaan.

Hiermee sê die Here vir Dawid dat Hy vir hom ’n besondere nageslag gaan gee. In Hand 2:29 tot 31 hoor ons:

 “Broers, wat ons voorvader Dawid betref, moet ek dit vir julle duidelik stel: Hy het gesterwe en is begrawe, en sy graf is nou nog hier by ons. Maar hy was ’n profeet en hy het geweet dat God met ’n eed aan hom belowe het dat een van sy nakomelinge op sy troon sou sit. Daarom het hy die opstanding van die Christus vooruit gesien en gesê:

“Hy is nie aan die doderyk oorgelaat nie, en sy liggaam het nie vergaan nie.”

Die belofte van koningshuis wat vir altyd sal bly bestaan wys na Jesus. Hy is die seun van Dawid, die Messias, die gesalfde van God wat vir altyd op die troon sal sit.

Hiermee herhaal die Here net weereens daardie belofte van hoop wat Hy reeds in Gen 3 gemaak het. Daar is hoop want daar sal iemand uit die nageslag kom wat die mensdom gaan verlos uit hul hopelose slawerny waarin die bose hulle vasgevang het.

Die vraag is nou: “wat presies is hierdie hoop?” Hoop is die verwagting dat die toekoms iets beters inhou. Wat is hierdie iets beters? Ons kan hier onderskei tussen wêreldse hoop en Bybelse hoop. Wêreldse hoop is die optimisme dat daar ’n kans is dat dinge vorentoe beter sal gaan. Die verwagting dat my omstandighede beter gaan word. Daar is egter nie ’n vaste basis wat kan waarborg dat dit sal gebeur of waarom dit sal gebeur nie. Daar is ’n moontlikheid dat dinge ook slegter kan word. Daar is dus geen waarborge nie.

Teenoor dit het ons die Bybelse hoop. Bybelse hoop is nie op omstandighede gebaseer nie. Die basis van Bybelse hoop is op God gebaseer. Die Hebreeuse woorde wat ons in die Ou Testament met hoop vertaal, beteken letterlik om te wag. Dit verwys na die spanning wat in ’n tou of lyn opbou wanneer jy dit trek totdat daardie spanning te veel word en die tou breek. Die afwagting in die spanning dat daar iets gaan gebeur. Hoop is dus om te wag met ’n verwagting.

Die vraag is: “waarvoor is die verwagting?” In Jesaja hoor ons hoe die volk in Ballingskap weggevoer is en hoe die profeet vir die volk sê dat die Here sy aangesig vir Israel verberg het, maar dat hulle enigste redding is om op God te hoop. Hulle omstandighede wys nie dat dit gaan beter word nie en daarom hoop hulle op God alleen want daar is niks anders waarop hulle, hul hoop kan plaas nie. Hulle wag op die Here.

Bybelse hoop is dus op God gefokus en nie op omstandighede nie. Die mense in die Bybel wat hoop, sien raak dat daar geen bewyse is dat jou omstandighede beter sal raak nie, maar hulle hoop in elk geval en daardie hoop is op God gevestig. Dit wat God in die verlede gedoen het, is die motivering vir die hoop in die toekoms. Ons kyk dus vorentoe deur terug te kyk na wat God reeds gedoen het. Bybelse hoop is net op God se karakter gevestig en op niks anders nie soos ons ook in Ps. 39:8 hoor.

Is daar nog hoop vir my, Here? U is my enigste hoop.

In die Nuwe Testament hoor ons ook hoe Jesus se volgelinge gehoop het. Jesus se geboorte, sy lewe, dood en opstanding is God se antwoord op ons verslawing van boosheid en dood.  

In 1 Pet 1 v 3 & 4 hoor ons:

Aan God, die Vader van ons Here Jesus Christus, kom al die lof toe! In sy groot ontferming het Hy ons die nuwe lewe geskenk deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood. Nou het ons ’n lewende hoop op die onverganklike, onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel ook vir julle in bewaring gehou word.

Bybelse hoop is gefokus op die persoon van Jesus. Dis die lewende hoop dat elkeen wat die goeie nuus oor Jesus Christus glo, as nuwe mense weergebore sal word. Bybelse hoop is op God, Vader Seun en Heilige Gees gevestig. Die Vader wat die Seun gestuur het. Die Seun wat gehoorsaam was en as mens gebore is met die hulp van die Heilige Gees. Die Heilige Gees wat geloof gee sodat ons dit wat Jesus op aarde gedoen het, geboorte, lewe, kruisiging en opstanding ons eie kan maak.

Dit is die belofte van hoop wat reeds in Genesis gemaak is en wat dwarsdeur die Ou Testament herhaal word. Dit is die hoop op dit wat God beplan vir die heelal, naamlik dat dit losgemaak gaan word van die verydeling en sondeslawerny waarin die mens dit gedompel het. Bybelse hoop, is die hoop dat dit wat met die sondeval gebreek is, weer herstel sal word. Die verhouding met God wat gebreek is, is weer deur Jesus Christus herstel omdat Hy as mens gebore is so bietjie meer as 2000 jaar gelede en wat in sy kruisiging en opstanding geëindig het.

Bybelse hoop is nie op optimisme van ’n onsekere kans dat omstandighede sal beter word, gevestig nie. Bybelse hoop is op God wat die bepaler van ons omstandighede is, gevestig. Daarom, selfs al is ons omstandighede nou nie baie goed nie en al is daar geen bewyse dat dinge gaan beter word nie, hoop ons nog steeds, want ons hoop is op God gevestig. Daarom vertrou ons dat God in beheer is en ons vertrou op sy tydsberekening.

Bybelse hoop beteken om te wag op die Here en daarom, geliefdes, wag op die Here!

Amen

Jesus het mens geword sodat ons in oorvloed kan lewe.

3 Des 2017 GKE

Gen 3 Teksvers Gen 3 v 20

¯ Sing ¯

Sb. 3-3 v 1 & 6
Sb. 2-4 v 1 & 3
Sb. 3-4 v 1 & 5
Sb. 1-3 v 1

Die jaar snel ten einde en ons is al weer by daardie tyd van die jaar waar ons begin regmaak vir Kersfees. Kersfees beteken baie dinge vir verskillende mense. Met Kersfees onthou Christene dat God mens geword het toe Jesus so bietjie meer as 2000 jaar gelede gebore is.

So tussen deur die regmaak en beplanning vir al die feestelikhede is dit goed dat ons net so bietjie stil word om na te dink wat Christus se geboorte vir ons beteken. Daarmee saam om ook net weer te besef wat se verskil dit aan ons lewe maak.

Om werklik die betekenis te verstaan van dit wat ons met Kersfees herdenk gaan ons vandag eers weer terug na daardie gebeurtenis in die geskiedenis van die mensdom wat dit nodig gemaak het dat God in Jesus Christus mens geword het.

Wanneer ons aan Genesis 3 dink dan haak ons so maklik vas by die vrug en die slang en die gebeure rondom dit. Vandag gaan ons so bietjie besin oor wat die implikasies was van daardie hap aan die vrug.

In Gen 2 v 16 & 17 hoor ons dat God die mens ’n opdrag gee en wat die gevolge sal wees indien die mens nie gehoorsaam is aan daardie opdrag nie.

¹⁶Die Here God het die mens beveel: “Van al die bome in die tuin mag jy eet soos jy wil, ¹⁷maar van die boom van alle kennis mag jy nie eet nie. Die dag as jy daarvan eet, sterf jy.”

Ongehoorsaamheid hou baie ernstige gevolge in. Met ongehoorsaamheid word lewe vir dood verruil. In Gen 3 hoor ons dan ook die hartseer verhaal hoe die mens en sy vrou die lewe vir dood verruil het.

En die vrou het van sy vrugte gepluk en geëet. Sy het ook vir haar man by haar gegee, en hy het geëet.

God het vir hulle gesê hulle moenie, maar hulle het besluit hulle wil en toe het hulle die vrug van die boom van die kennis van goed en kwaad geëet.

Die gevolge van hierdie daad het verrykende gevolge vir hulle en hul nageslag ingehou. Hulle het lewe verruil vir dood. Van daardie oomblik af was hulle liggame onderwerp aan aftakeling wat op die uiteinde tot liggaamlike dood lei, nie net vir hulle nie, maar vir hulle hele nageslag.

Verder ook het hulle hele bestaan nou moeite geword soos ons hoor in Gen 3:16-19:

¹⁶Vir die vrou het die Here God gesê: “Ek sal jou baie swaar laat kry

met jou swangerskappe: met pyn sal jy kinders in die wêreld bring.

Na jou man sal jy hunker, en hy sal oor jou heers.”

¹⁷Vir die mens het die Here God gesê: “Omdat jy na jou vrou geluister het en geëet het van die boom waarvan Ek jou verbied het om te eet,

is die aarde deur jou toedoen vervloek; met swaarkry sal jy daaruit ’n bestaan maak, jou lewe lank; ¹⁸die aarde sal vir jou dorings en dissels laat uitspruit, en jy sal veldplante eet; ¹⁹net deur harde werk sal jy kan eet, totdat jy terugkeer na die aarde toe, want daaruit is jy geneem. Stof is jy, en jy sal weer stof word.”

Die leefwêreld van die mens wat vir hulle vreugde verskaf het, het verander in ’n omgewing wat moeite en lyding veroorsaak.

Die ergste is dat daar ’n vervreemding tussen God en die mens ingetree het. Liefde in hul verhouding met God het nou plek gemaak vir vrees. Die mens het bang vir God geword en daarom het hulle probeer wegkruip toe God hoor naderkom.

As die verhaal hiermee geëindig het, sou dit inderdaad ’n baie droewige hartseer verhaal gewees het. Dan het dood die laaste sê gehad. Dood het egter nie die laaste sê nie, want verweef binne in die verhaal tussen al die hartseer gebeure, is ’n boodskap van hoop.

Ons hoor dit reeds in Gen 3 v 15 met ’n belofte van vyandskap tussen die nageslag van die mens en die bose. Die vyandskap bring verwydering tussen die mens en die bose en daarmee saam ook die belofte dat die bose oorwin gaan word. Die bose het nie die laaste sê nie.

In Gen 3 v 20 hoor ons hoe die man hierdie boodskap van hoop aangryp. Tot nou toe is daar na die mense in hierdie verhaal net verwys as man en vrou. Nou gee die man vir sy vrou ’n naam. “Die mens het sy vrou Eva genoem.” Die betekenis van die Hebreeuse woord wat in ons Bybel met Eva vertaal is, beteken lewe. En dan bevestig die verteller van die verhaal dat daar inderdaad lewe vanuit die vrou voortgevloei het. “sy was die moeder van al die mense.”

En dan sluit die verhaal af met nog ’n boodskap van hoop op lewe. Ons hoor hoedat hulle uit die tuin verban was sodat hulle nie toegang tot die boom van lewe sou verkry het nie. Op die oog af klink dit of dit deel is van hulle straf, maar dit is nie. Dit vertel vir ons van God se genade. Hy keer hiermee dat hulle in hul sondige toestand van die boom van die lewe eet en so vir ewig in hul sondige toestand vasgevang sou word.

As hulle op daardie stadium van die boom van die lewe sou eet sou dit nie lewe gee nie, maar dood waar hulle vir ewig van God vervreem sou wees vanweë hulle sonde. Deur hulle uit die tuin te verban, maak God dit moontlik dat die beloftes wat Hy gegee het dat die bose oorwin sal word, waar word.

Wat beteken hierdie verhaal uit ons oeroue geskiedenis vir ons vandag en hoe pas dit in by Kersfees? In Joh. 10 v 10 hoor ons die volgende woorde van Jesus:

Ek het gekom sodat hulle die lewe kan hê, en dit in oorvloed.

Hiermee bevestig Jesus die belofte van lewe wat ons reeds in Gen 3 gehoor het. Hy het mens geword uit die nageslag van EVA wat lewe beteken en hier bevestig Hy dat Hy gekom het om lewe te bring. Met Kersfees herdenk ons dat Jesus wat God is, as mens gebore is. Hy is as mens gebore sodat die belofte van lewe in Gen 3 waar kon word. Dit is egter nie net gewone lewe wat Jesus bring nie. Dit is lewe in oorvloed! Dit beteken dat elkeen wat die belofte van lewe in Jesus Christus met geloof omhels, deel in daardie lewe van oorvloed wat Jesus gebring het.

Wat beteken Kersfees dus prakties vir ons, geliefdes? Dit beteken dat die vloek van ’n doodsbestaan nie meer die laaste sê het in ons lewens nie. Dit is waar dat ons nog nie heeltemal bevry is van die gevolge van die sonde nie. Ons lewens is nie nou van terugslae vrygeskeld nie, maar die terugslae het nie die laaste sê nie. Midde in die terugslae en swaarkry beleef ons God se liefdevolle teenwoordigheid en ons beleef hoe Hy ons daardeur dra.

Die belofte van lewe in Gen 3 wat deur Jesus waar geword het, beteken dat die vervreemding wat sonde tussen jou en God gebring het, nie meer daar is nie. Jy kan reeds in hierdie lewe die oorvloed van God se liefde beleef, veral hoe Hy jou dra deur ’n lewe wat nie perfek is nie. Ek is seker dat elkeen van ons kan terugkyk hoe God ons gedra het deur die stampe en die stote van die lewe. Ons sien ook uit na die belofte dat die swaarkry in hierdie lewe net tydelik is. Ons het ’n lewende hoop op ’n ewigdurende lewe saam met God sonder hartseer trane of pyn.

Kersfees herinner ons net weer dat God ons ook in die toekoms sal dra deur die stampe en die stote van die lewe. Kersfees herinner ons dat die swaarkry van hierdie lewe net tydelik is en dat ons op pad is na ’n ewige heerlikheid saam met God sonder hartseer trane of pyn. Kersfees sê vir ons dat Jesus mens geword het sodat ons in oorvloed kan lewe.

Amen