Die onsigbare God het ’n sigbare Mens geword wat die lig van God se genade in ’n donker wêreld indra

24 Des. 2017 (GKE)

Joh. 1 v 1 – 18 Teksvers Joh. 1v14

Sing    Lofsang:   Ps. 105-1 v 1 & 2 

           Na wet:    Ps. 119-1 v 52      

           Na gebed Ps. 119-1 v 39

           Slotsang  Sb. 4-8 v 1 & 2   

Wat herdenk Christene met Kersfees? Is dit ’n tyd van vreugde wat sy hoogtepunt bereik in ’n luukse ete met feestelik drank? Is dit ’n tyd van vrolikheid waar ons weer na liedjies luister wat die vrolikheid van Kersvader besing? Word die hoogtepunt van Kersfees bepaal deur die grote en prys van my geskenk? Terwyl hierdie dinge nie opsigself boos en verkeerd is nie, is dit ook nie waaroor Kersfees werklik vir Christene gaan nie.

Die ware betekenis van Kersfees vir Christene word mooi in ons teksvers saamgevat – Joh. 1:14a:

Die Woord het mens geword en onder ons kom woon.

dit wil sê die onsienlike God het ’n sigbare mens geword wat die lig van God se genade in ’n donker wêreld indra. Die Johannes evangelie beskryf die menswording van Jesus Christus uit ’n unieke oogpunt. Hierdie evangelie vertel nie vir ons die verhaal van die geboorte van ’n kind nie. Die betekenis van daardie maagdelike geboorte van ongeveer 2000 gelede word uit ’n ander hoek geskets. Ons hoor hier van Jesus wat die Waarheid is. Ons hoor van Jesus wat ’n lig vir ’n donker wêreld is. Ons hoor van Jesus wat uit genade verlossing bring aan ’n wêreld wat in moedeloosheid gedompel is. Ons hoor van Jesus wat Hoop vir die wêreld bring, ’n hoop van die ewige lewe saam met God wat nou reeds begin.

Met Kersfees herdenk ons as Christene dat die ewige God wat van ewigheid bestaan, ’n eenvoudige mens geword het sodat ons die ware karakter van God met eie oë kan sien. In Jesus Christus sien ons wie en wat God werklik is. Ons sien Hom in die getuienis van die ooggetuies wat Christus met hulle eie oë gesien het. Net so seker as wat ons die mense in ons geskiedenis sien deur die getuienis wat oor hulle gelewer word, sien ons die wonder van God se genade in die vertellinge van die ooggetuies wat Jesus fisies gesien het.

Die Woord het mens geword en onder ons kom woon. Ons het sy heerlikheid gesien, die heerlikheid wat Hy as die enigste Seun van die Vader het, vol genade en waarheid.

Ons sien in Hom die heerlikheid van God se genade wat ’n hart van deernis het vir mense wat die pad byster geraak het en wat in die donker ronddwaal. Ons sien in Hom ’n God wat my net soos die verlore seun van ouds sonder verwyte terugverwelkom.

Daar is egter diegene wat nie wil sien nie. Hulle wat die verhaal van Christus se menswording beskou as ’n ou holruggeryde boodskap van ’n kind in ’n krip wat net rakelings relevansie het met ons hedendaagse angs en onsekerheid soos ons hoor in Joh. 1:10-11:

Hy wás in die wêreld—die wêreld het deur Hom tot stand gekom—en tog het die wêreld Hom nie erken nie. Hy het na sy eiendom toe gekom, en tog het sy eie mense Hom nie aangeneem nie.

Al wat diegene in Kersfees sien is menslike vrede, liefde en welwillendheid. Dit moet bereik word deur te sorg dat jy ook ’n goeie mens is. Dit is soos om vir ’n drenkeling van die kant af te skree: “probeer harder! Gebruik jou arms en bene en swem harder!” Dit terwyl die persoon besig is om te sink.

Sonder Christus is enige vrede, liefde en welwillendheid leeg en oppervlakkig. Dit hou ook nie baie lank nie. Ware vrede, liefde en welwillendheid kom net van Christus af. Die wonder van God se genade deur die Woord wat mens geword het en onder ons kom woon het, beteken dat daar vir die persoon wat besig is om in die moedeloosheid, hopeloosheid, angs en onsekerheid van ons hedendaagse wêreld te verdrink, ’n lewensboei van God se genade uitgegooi word. Die lewensboei van Jesus Christus wat mens geword het. Dit word nie verkry van ’n Kersvader in ’n rooi pak wat goedkoop geskenke uitdeel en so ’n aangeplakte HO HO laggie uiter nie. Ware vrede, liefde en welwillendheid kan slegs verkry word wanneer die mensgeworde Woord, wat self God is, die heerlikheid van sy genade en waarheid aan ons uitdeel.

Jesus Christus is die waarheid. Dit is Hy wat die lig van lewe in ’n donker wêreld skyn. Hy is die enigste ware weg na die Vader toe. Ons kan slegs uit sy oorvloed genade op genade ontvang. Deur Hom ontvang ons die ewige lewe. Die ewige lewe gee aan ons die hoop om ewig in die teenwoordigheid van God se liefde te wees. Dit is egter nie iets wat daar ver is wat eers eendag gaan gebeur nie. Dit begin nou reeds.

Dit beteken dat ek nie in die negatiwiteit van die lewe vasgevang word nie. Wanneer mense my seermaak, dan het dit nie meer ’n houvas op my nie. Dit is nie meer mense wat my vrede en geluk bepaal nie, maar God. Wanneer ek met die negatiewe kant van die lewe gekonfronteer word, gee God aan my ’n hart vol deernis wat Hy ook in Jesus Christus aan ons gewys het. Dit beteken dat my reaksie en optrede teenoor mense nie deur mense se optrede teenoor my bepaal word nie. Dit beteken dat ek die nood van mense om my raaksien in plaas daarvan dat ek net my eie selfsugtige behoeftes raaksien. Die Woord wat mens geword het beteken dat ek weer met die God van genade en liefde versoen word en dat my verhouding met God ook my verhouding met my medemens bepaal. Dit beteken dat ek die nood van my medemens raaksien en dat ek ’n hart vol van deernis vir die nood van my medemens het.

Die Woord wat van ewigheid bestaan en deur wie alles tot stand gekom het, het die mens as ’n ewigheidswese geskep. As gevolg van sonde het daar ’n kloof tussen die mens en God ontstaan. Daarom het die Woord mens geword en onder ons kom woon sodat daardie kloof tussen die mens en God oorbrug kan word. Elkeen wat Hom in geloof aanneem ontvang die heerlikheid van Jesus Christus se genade om vir ewig in God se liefde en genade saam met Hom deur te bring. Die wat God se genade egter verwerp sal vir ewig sonder God wees, dit wil sê hulle sal vir ewig in moedeloosheid, hopeloosheid, angs en onsekerheid sonder God vasgevang sal wees.

Geliefdes, laat skyn die lig van God se genade ook in hierdie Kerstyd in ’n donker wêreld wat Hom nie ken nie. Reik uit na hulle wat van die spoor af is of wat God glad nie ken nie. Maak die ware betekenis van Kersfees bekend, naamlik dat die Woord mens geword het en onder ons kom woon het, dit wil sê Die onsigbare God het ’n sigbare Mens geword wat die lig van God se genade in ’n donker wêreld indra.

Amen

Jesus se menswording gee vir ons `n lewende hoop

10 Des 2017 GKE

2 Sam 7 v 1 – 16 teksverse 2 Sam 7 v11b & 16

Sing  °¯

Ps. 118-1 v 12 & 14

Ps. 130-1 v 1, 3 & 4

Ps. 119-2 v 10 & 26

Ps. 146 v 1 tot 3

 Wat is ware Bybelse hoop regtig?

Verlede week het ons gehoor hoe die mens se rebelse ongehoorsaamheid die hele mensdom se toekoms vooruitsigte in hopeloosheid gedompel het. Ons het ook gehoor van God se genade wat vir die mens hoop gee met die belofte dat daar iemand uit sy nageslag sal kom wat die bose gaan oorwin.

Hierdie belofte word dwarsdeur die Ou Testament herhaal. Abraham kry in Gen 12 v 3 die belofte dat sy nageslag ’n seën vir die wêreld sal wees. Daar is hoop. Die bose sal nie die laaste sê hê nie. Moses kry in Deut. 18 v 15 die belofte dat daar na ’n hom ’n profeet na vore sal kom wat soos die Here is. Hierdie is maar enkele voorbeelde van die belofte wat soos ’n goue draad dwarsdeur die Bybel loop.

In ons teks 2 Sam 7 v 11b en 16 hoor ons hoe die Here hierdie belofte van hoop ook aan Dawid maak.

Ek maak aan jou bekend dat Ek vir jou ’n koningshuis gaan vestig. ....

......... Jou koningshuis en jou koningskap sal vir altyd vas staan; jou troon sal altyd voortbestaan.”

Dit gaan nie oor wat die mens met sy godsdiens vir God wil doen nie, maar wel oor wat God vir die mens wil doen en dat die mens by God se wil moet inpas. God woon nie in ’n tempel nie, maar in die wel en wee van mense. Dawid wil vir die Here ’n huis bou, maar die Here sê vir Dawid nee. Ek het nie ’n rusplek nodig nie, maar ek gee vir jou ’n rusplek. Jy gaan nie vir my ’n huis bou nie, maar Ek gaan vir jou ’n koningshuis bou wat vir altyd gaan bestaan.

Hiermee sê die Here vir Dawid dat Hy vir hom ’n besondere nageslag gaan gee. In Hand 2:29 tot 31 hoor ons:

 “Broers, wat ons voorvader Dawid betref, moet ek dit vir julle duidelik stel: Hy het gesterwe en is begrawe, en sy graf is nou nog hier by ons. Maar hy was ’n profeet en hy het geweet dat God met ’n eed aan hom belowe het dat een van sy nakomelinge op sy troon sou sit. Daarom het hy die opstanding van die Christus vooruit gesien en gesê:

“Hy is nie aan die doderyk oorgelaat nie, en sy liggaam het nie vergaan nie.”

Die belofte van koningshuis wat vir altyd sal bly bestaan wys na Jesus. Hy is die seun van Dawid, die Messias, die gesalfde van God wat vir altyd op die troon sal sit.

Hiermee herhaal die Here net weereens daardie belofte van hoop wat Hy reeds in Gen 3 gemaak het. Daar is hoop want daar sal iemand uit die nageslag kom wat die mensdom gaan verlos uit hul hopelose slawerny waarin die bose hulle vasgevang het.

Die vraag is nou: “wat presies is hierdie hoop?” Hoop is die verwagting dat die toekoms iets beters inhou. Wat is hierdie iets beters? Ons kan hier onderskei tussen wêreldse hoop en Bybelse hoop. Wêreldse hoop is die optimisme dat daar ’n kans is dat dinge vorentoe beter sal gaan. Die verwagting dat my omstandighede beter gaan word. Daar is egter nie ’n vaste basis wat kan waarborg dat dit sal gebeur of waarom dit sal gebeur nie. Daar is ’n moontlikheid dat dinge ook slegter kan word. Daar is dus geen waarborge nie.

Teenoor dit het ons die Bybelse hoop. Bybelse hoop is nie op omstandighede gebaseer nie. Die basis van Bybelse hoop is op God gebaseer. Die Hebreeuse woorde wat ons in die Ou Testament met hoop vertaal, beteken letterlik om te wag. Dit verwys na die spanning wat in ’n tou of lyn opbou wanneer jy dit trek totdat daardie spanning te veel word en die tou breek. Die afwagting in die spanning dat daar iets gaan gebeur. Hoop is dus om te wag met ’n verwagting.

Die vraag is: “waarvoor is die verwagting?” In Jesaja hoor ons hoe die volk in Ballingskap weggevoer is en hoe die profeet vir die volk sê dat die Here sy aangesig vir Israel verberg het, maar dat hulle enigste redding is om op God te hoop. Hulle omstandighede wys nie dat dit gaan beter word nie en daarom hoop hulle op God alleen want daar is niks anders waarop hulle, hul hoop kan plaas nie. Hulle wag op die Here.

Bybelse hoop is dus op God gefokus en nie op omstandighede nie. Die mense in die Bybel wat hoop, sien raak dat daar geen bewyse is dat jou omstandighede beter sal raak nie, maar hulle hoop in elk geval en daardie hoop is op God gevestig. Dit wat God in die verlede gedoen het, is die motivering vir die hoop in die toekoms. Ons kyk dus vorentoe deur terug te kyk na wat God reeds gedoen het. Bybelse hoop is net op God se karakter gevestig en op niks anders nie soos ons ook in Ps. 39:8 hoor.

Is daar nog hoop vir my, Here? U is my enigste hoop.

In die Nuwe Testament hoor ons ook hoe Jesus se volgelinge gehoop het. Jesus se geboorte, sy lewe, dood en opstanding is God se antwoord op ons verslawing van boosheid en dood.  

In 1 Pet 1 v 3 & 4 hoor ons:

Aan God, die Vader van ons Here Jesus Christus, kom al die lof toe! In sy groot ontferming het Hy ons die nuwe lewe geskenk deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood. Nou het ons ’n lewende hoop op die onverganklike, onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel ook vir julle in bewaring gehou word.

Bybelse hoop is gefokus op die persoon van Jesus. Dis die lewende hoop dat elkeen wat die goeie nuus oor Jesus Christus glo, as nuwe mense weergebore sal word. Bybelse hoop is op God, Vader Seun en Heilige Gees gevestig. Die Vader wat die Seun gestuur het. Die Seun wat gehoorsaam was en as mens gebore is met die hulp van die Heilige Gees. Die Heilige Gees wat geloof gee sodat ons dit wat Jesus op aarde gedoen het, geboorte, lewe, kruisiging en opstanding ons eie kan maak.

Dit is die belofte van hoop wat reeds in Genesis gemaak is en wat dwarsdeur die Ou Testament herhaal word. Dit is die hoop op dit wat God beplan vir die heelal, naamlik dat dit losgemaak gaan word van die verydeling en sondeslawerny waarin die mens dit gedompel het. Bybelse hoop, is die hoop dat dit wat met die sondeval gebreek is, weer herstel sal word. Die verhouding met God wat gebreek is, is weer deur Jesus Christus herstel omdat Hy as mens gebore is so bietjie meer as 2000 jaar gelede en wat in sy kruisiging en opstanding geëindig het.

Bybelse hoop is nie op optimisme van ’n onsekere kans dat omstandighede sal beter word, gevestig nie. Bybelse hoop is op God wat die bepaler van ons omstandighede is, gevestig. Daarom, selfs al is ons omstandighede nou nie baie goed nie en al is daar geen bewyse dat dinge gaan beter word nie, hoop ons nog steeds, want ons hoop is op God gevestig. Daarom vertrou ons dat God in beheer is en ons vertrou op sy tydsberekening.

Bybelse hoop beteken om te wag op die Here en daarom, geliefdes, wag op die Here!

Amen

Jesus Christus het ’n ware menslike natuur aangeneem sodat Hy tussen ons en die straf vir ons sonde kan staan

Fil. 2 v 5 tot 11 & 2 Kor. 5 v 11 tot 21 ; 

Sondag 14 Heidelbergse Kategismus

Teksverse Fil. 2 v 7 & 2 Kor. 5 v 21

18 Sep. 2011 (RB)

Lof-Psalm Ps. 92 v 1(OAB)

Na Wet Ps. 38 v 1 (OAB)

Na Gebed Ps. 38 v 17 (OAB)

Slotsang Ps. 130 v 1 & 2 (OAB)

 

SONDAG 14

35  Vraag:  Wat beteken:  wat ontvang is van die Heilige Gees, gebore is uit die maagd Maria?

Antwoord:  Dat die ewige Seun van God, wat ware en ewige God is (a) en bly (b), die ware menslike natuur uit die vlees en bloed van die maagd Maria (c) deur die werking van die Heilige Gees aangeneem het (d).  So is Hy tegelykertyd die ware nakomeling van Dawid (e), in alles aan sy broers gelyk (f), behalwe die sonde (g).

(a) 1 Joh 5:20;  Joh l:l;  17:3;  Rom 1:3, Kol 1:15.  (b) Rom 9:5.  (c) Gal 4:4;  Luk 1:31, 42, 43.  (d) Matt 1:20;  Luk 1:35.  (e) Rom 1:3;  Ps 132:11;  2 Sam 7:12;  Luk 1:32;  Hand 2:30.  (f)  Fil 2:7;  Heb 2:14, 17.  (g) Heb 4:15.

36  Vraag:  Watter nut verkry jy uit die heilige ontvangenis en geboorte van Christus?

Antwoord:  Dat Hy ons Middelaar is (a), en met sy onskuld en volkome heiligheid my sonde waarin ek ontvang en gebore is, voor God bedek (b).

(a) Heb 7:26, 27.  (b) 1 Pet 1:18, 19;  3:18;  1 Kor 1:30, 31;  Rom 8:3, 4;  Jes 53:11;  Ps 32:1.

Inleiding

Die Heidelbergse Kategismus staan as ’n troosboek bekend en tog kan dit so maklik gebeur dat ons dit as ’n vervelige teorie beleef. Dit gebeur wanneer ons byvoorbeeld die leer oor Jesus Christus se menswording slegs teoreties hanteer en nie werklik uitkom by wat dit vir ons beteken nie.

Hoe word ons getroos deur die wete dat Jesus Christus waarlik mens geword het? Eerstens moet ons weet, wat dit is wat ons bely van Jesus Christus se menswording en dan wat beteken dit vir ons. Dit is inderdaad hoe Sondag 14 dit hanteer. Vraag 35 handel oor die menswording van Jesus Christus en vraag 36 verduidelik vir ons hoe ons getroos word deur die wete dat Jesus Christus waarlik mens geword het deur die menslike natuur aan te neem.

In die eerste plek staan ons stil by:

Jesus Christus het mens geword

Die menswording van Jesus Christus is iets wat ons nie werklik ten volle kan begryp nie. Dit bly ’n misterie oor hoe Jesus terselfde tyd volledig God en volledig mens kan wees. Tog verduidelik die Here vir ons so iets daarvan soos ons hoor in Fil. 2v7:

maar Hy het Homself verneder deur die gestalte van ’n slaaf aan te neem en aan mense gelyk te word.

Die sleutelwoord hier, is “aangeneem” en dit is wat ons ook bely “Jesus Christus het die menslike natuur aangeneem”. Daar staan nie dat Jesus Christus wat God is, in ’n mens verander het nie. Nee, Hy het gebly wat Hy was, ’n ware en ewige God, maar terselfde tyd het Hy ook volledig mens geword.

Hierdie menswording het wel beteken dat Hy die heerlikheid wat Hy by sy Vader in die hemel gehad het, tydelik afgelê het en die eerlose kleed van mens-wees aangeneem het soos ons hoor in Fil. 2v8 & 9:

En toe Hy as mens verskyn het, het Hy Homself verder verneder. Hy was gehoorsaam tot in die dood, ja, die dood aan die kruis. Daarom het God Hom ook tot die hoogste eer verhef en Hom die Naam gegee wat bo elke naam is,

Al het Hy van kleed verwissel en onder ons gewoon as ’n mens en selfs as ’n dienskneg, het Hy God gebly en is Hy steeds aanbiddenswaardig tot in ewigheid.

Dit is eers wanneer ons verstaan dat Jesus Christus doelbewus gekies het om ook mens te word dat ons sy liefde kan begin verstaan. Wanneer ons gebore word het ons geen keuse of ons dit wil doen of nie. Christus se geboorte was ’n doelbewuste keuse wat Hy uitgeoefen het. Hierin sien ons sy liefde vir ons raak in sy geboorte. Christus wat God is het doelbewus gekies om ’n eenvoudige mens te word ter wille van ons.

Alhoewel Jesus dus God is en bly het Hy in alle opsigte aan ’n mens gelyk geword met een groot uitsondering. In 2 Kor. 5v21 hoor ons:

Christus was sonder sonde, maar God het Hom in ons plek as sondaar behandel sodat ons, deur ons eenheid met Christus, deur God vrygespreek kan wees.

Christus was sonder sonde sodat Hy as mens ons sonde op Hom kon neem om in ons plek vir ons sondes te betaal. Om die straf te kon dra moes Hy egter ook God wees, want ’n mens kan nie die straf vir die sonde dra nie.

Ons belydenis dat Christus ons vlees en bloed aangeneem het is nie maar net ’n droë leerstuk nie, want dit wys vir ons op Christus se alles opofferende liefde vir ons. Hy het geweet dat toe Hy ons menslike natuur aangeneem het, dit ’n brose en sterflike natuur is. Hy het ook geweet dat Hy aan dié liggaam bitter sou moes ly vir sy uitverkore volk. Tog was Hy bereid om dit te doen uit liefde vir sy bruidskerk.

Jesus Christus het ’n menslike natuur aangeneem. Hy is dus volledig mens uitgesonderd die sonde, maar Hy is terselfde tyd ook volledig God. In hierdie leerstuk is daar geweldig baie troos opgesluit.

Ons word getroos deur die wete dat Jesus Christus mens geword het

Hoe word ons getroos deur die wete dat Jesus Christus mens geword het? In Heb. 2v18 hoor ons:

“Omdat Hy self versoek is en gely het, kan Hy dié help wat versoek word”

Omdat Hy ’n mens geword het, verstaan Hy ons situasie. Geen deel van die menslike lewe is vir Hom vreemd nie. Hy het honger, dors, pyn eensaamheid ens. ervaar net soos wat enige mens dit ervaar. Daarom weet Hy hoe ons voel. Hy weet hoe ons voel wanneer ons moedeloos is. Hy weet hoe ons voel wanneer ons bang en onseker oor die toekoms is wanneer ons oor die nuus hoor dat daar oproermakers is wat meen dat ons grond sonder vergoeding gevat moet word. Hy verstaan wanneer ons, ons bekommer of daar vir ons kinders ’n toekoms sal wees.

In vraag 36 van ons belydenis word die vraag gevra:

Watter nut verkry jy uit die heilige ontvangenis en geboorte van Christus?

Met ander woorde, watter voordeel hou die menswording van Jesus Christus vir ons in? Die antwoord dat Hy ons middelaar is hou vir ons weer eens ontsettend baie troos in. Die wete dat Jesus Christus as middelaar tussen ons en God se straf vir die sonde kom staan, troos ons. Dit sê vir ons dat Christus ons sondes waarin ons ontvang en gebore is voor God bedek met sy onskuld en volkome heiligheid.

Wat beteken dit prakties vir ons? Dit beteken dat ons vergifnis ontvang. Dit is Jesus se geskenk aan ons en dit beteken dat ons voor God kan staan met al ons behoeftes, met al ons swakhede, met al ons tekortkominge sonder dat ons vir God hoef bang te wees. Ek as sondige mens kan voor God in al sy heiligheid kom staan sonder dat ek Hom vrees. Want dit is eers wanneer ek sonder vrees voor God staan dat ek werklik sy liefde kan ervaar soos ons ook hoor in 1 Joh. 4v18:

Waar liefde is, is daar geen vrees nie, maar volmaakte liefde verdryf vrees, want vrees verwag straf, en wie nog vrees, het nie volmaakte liefde nie.

Is dit nie wonderbaarlik dat al my sondes van die verlede, al my huidige sondes en al my toekomstige sondes reeds volkome bedek is met die bloed van Jesus Christus nie? Dit beteken dat ek nie verskonings hoef uit te dink om myself voor God te regverdig nie. Ek hoef nie te probeer om my skuldgevoel met my eie geregtigheid reg te stel nie. Ek hoef nie myself beter te laat voel deur my skuld op iemand anders te pak nie. Ek kan voor God kom staan net soos ek is sonder enige vrees omdat ek in Jesus Christus wat uit liefde vir my mens geword het heeltemal in totaliteit vergewe is.

As ek dus onseker is oor die toekoms, kan ek na God toe kom om vertroosting by Hom te soek. Ek hoef nie enige iets vir God te bewys nie, want Hy het my lief net soos ek is. Ek kan na God toe kom sodat Hy die slawekettings van die sonde kan losmaak en dat ek hiervandaan werklik kan lewe. Ek kan na God toe kom met die ware hoop en vertroue dat ek eendag vir ewig saam met Hom sal wees op ’n plek waar daar geen hartseer trane pyn en lyding sal wees nie.

Wees getroos met die wete dat Jesus Christus ’n menslike natuur aangeneem het en dat Hy tussen ons en die straf vir die sonde kom staan het. Wees getroos met die wete dat ons na God toe kan kom met al ons bekommernisse, hartseer en pyn sonder dat ons vir Hom hoef bang te wees.

Aanvaar Jesus se uitnodiging:

“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.

en ervaar die rus en vrede wat net by God beskikbaar is.

Amen