29 Desember 2018

Die goeie nuus van Jesus Christus.

25 Des. 2018 GKE

Mat. 1 v 1 – 17





Die evangelie volgens Mateus begin die verhaal van Jesus Christus se geboorte anders as wat mens sou verwag. Dit begin nie met ʼn vertelling van die gebeure wat daar plaasgevind het nie, maar wel met ʼn geslagsregister. Mense sien die geslagsregisters in die Bybel as vervelig en dikwels word Mat. 1 v 1 – 17 geïgnoreer.

Hierdie inleiding tot verhaal van Jesus Christus se geboorte is egter belangrik want die verhaal waarvan ons hier hoor gaan oor veel meer as net die geboorte van ʼn kind. Dit is die verhaal van die koms van die mees belangrikste persoon in die geskiedenis van die mensdom wat beplan is voor die grondlegging van die aarde.

Die geslagsregister vertel ons baie meer as wat ons op die oog af sou dink. Wat openbaar die geslagsregister dus van Kersfees en van Christenskap? Die geslagsregister sê vir ons die evangelie is Goeie Nuus, nie goeie advies nie. Verder sê dit ook vir ons die Evangelie is anders as wêreldse waardes

In die eerste plek hoor ons
Evangelie is Goeie Nuus, nie goeie advies nie
Die verhaal begin nie met “Eendag lank, lank gelede ....” nie. Dis hoe mens gewoonlik ʼn sprokie begin wat nie werklik waar is nie. Wanneer Mateus begin met “dit is die geslagsregister van Jesus Christus,” dan sê hy daarmee dat hierdie verhaal gegrondves is die geskiedenis. Dis nie net ʼn sprokie nie. Dit het werklik gebeur.

Sprokies word dikwels gebruik om ʼn morele lessie tuis te bring. Dit sê vir ons hier is goeie advies oor hoe jy jou lewe behoort te leef. Hierdie verhaal vertel vir ons van ʼn gebeurtenis in die geskiedenis wat belangrike implikasies in jou lewe het. Dit is goeie nuus wat jou lewe sal verander.

Die verskil tussen advies en goeie nuus kan soos volg verduidelik word. Sê nou maar daar is ʼn vyand wat jou bedreig. Dan het jy advies nodig oor wat om te doen, watter maatreëls moet jy tref om jouself te verdedig sodat jy jouself kan red van daardie vyand. Advies gaan dus oor iets wat jy nog moet doen.

Goeie nuus vertel vir jou van iets wat reeds gebeur het. Dit is die goeie nuus dat die vyand wat jou bedreig het, oorwin is. Jy hoef nie meer verdegingsmure te bou nie. Jy hoef nie te vlug nie. Die koning het die vyand oorwin en dit verander jou lewe drasties.

Ons hoor nie hier advies wat oor wat ons moet doen om onsself te red nie. Ons hoor van die goeie nuus wat God gedoen het. Jy hoef nie jouself te red nie. God het gekom om jou te red. Dis die verskil tussen die Christendom en ander godsdienste. Ander godsdienste gee advies oor wat jy behoort te doen om gered te word sodat jy geestelik vervul kan wees. Die goeie nuus van Jesus Christus sê vir jou wat Jesus gedoen het om jou te red en dit gee vir jou die geestelike vervulling om met God versoen te wees.

Christenskap is dus nie primêr oor goeie advies oor wat jy behoort te doen om jou lewe te verbeter nie. Dit is wel waar dat die evangelie groot implikasies het oor hoe jou lewe daardeur verander word, maar eerstens is die evangelie die goeie nuus dat jy gered is. Jy is nie gered deur iets wat jyself gedoen het nie, maar wel deur dit wat Jesus vir jou gedoen het.

Jy begin dus by Christus en nie by advies oor om ʼn nuwe blaadjie oor te slaan nie. Jy begin deur die goeie nuus te glo van die verhaal van Jesus wat werklik in die geskiedenis gebeur het. Jy glo dat God werklik in Jesus Christus mens geword het. Jy glo dat Jesus Christus vir jou geleef en gely het. Jy glo dat Hy vir jou sondes aan ʼn vervloekte kruishout gesterf het. Jy glo dat Jesus die dood oorwin het en dit verander jou hele lewe.

Die goeie nuus van die geboorte van Jesus Christus begin met ʼn geslagsregister wat vir ons sê “dit is nie net nog ʼn sprokie met ʼn morele lessie nie. Nee dit is ʼn ware verhaal van een van die grootste gebeurtenisse in die geskiedenis van die mensdom.”

Dan hoor ons die tweede plek die
Evangelie is anders as wêreldse waardes
Om te verstaan wat hierdie geslagsregister nog verder beteken moet ons in ag neem wat die kultuurgebruike was in die tyd waarin Mateus geleef het.

Ons leef in ʼn tyd met ʼn individualistiese kultuur waarin jy jouself by ander aanbeveel met dit wat jy in die lewe bereik het. Op jou CV voeg jy jou akademiese kwalifikasies, jou werksondervinding en dit wat in die lewe bereik het in.

Mateus het in ʼn tyd geleef wat meer op die gemeenskap gefokus was waarin jou familie en herkoms baie belangrik was. Mat. 1 v 1 – 17 is dus baie meer as net ʼn blote geslagsregister. Dit moet inderdaad as ʼn CV beskou word. Net soos wat ons vandag ʼn CV gebruik om onself aan te beveel, het ʼn geslagsregister gedien om te sê, “Dit is wie ek is.”

Net soos wat die mense vandag ook hul CVs opstel om al die positiewe dinge te beklemtoon en die negatiewe weg te laat, het die mense van daai tyd ook hul geslagsregisters gedokter om net die positiewe te beklemtoon. So het Herodus bv. baie name uit sy geslagsregister weggelaat omdat hy nie wou gehad het dat die weggelate persone met hom geassosieer sou word nie.

Die doel van die geslagsregister was om mense te beïndruk met die hoë kwaliteit en eerbiedwaardigheid van jou herkoms. Mateus doen egter net mooi die teenoorgestelde met hierdie geslagsregister. Dit is skokkend anders as die geslagsregisters van sy tyd.

Daar word bv. vyf vroue in die geslagsregister genoem, iets wat in die patriargale samelewing van sy tyd ongehoord was. Tog word hierdie vroue in Jesus se geslagsregister ingesluit. Verder is daar drie van die vroue, Tamar, Ragab en Rut wat nie deel was van die Israelitiese volk was nie.

Twee Kananiete en ʼn Moabiet. Die Jode van destyds het diegene wat buite die volk was as onrein beskou en hulle was bv. nie in die tabernakel of tempel toegelaat nie. Hulle was van ongewenste rasse, maar tog is hulle ingesluit in Jesus se geslagsregister.

Daar is nog meer hieraan verbonde. Deur die noem van hierdie vroue herinner Mateus sy gehoor van die mees immorele en slegte insidente in die Bybel. Tamar het Juda verlei om bloedskande te pleeg omdat hy nie sy jongste seun aan haar wou gee volgens die gebruik van sy tyd waar broers die vrou van hulle broer wat gesterf het as vrou moes neem sodat daar vir die afgestorwe broer ʼn nageslag kon wees.

Alhoewel Jesus nie van Serag afgestam het nie word hy ook genoem om die hele skandelike verhaal in herinnering te roep. Daardie disfunksionele familie was deel van Jesus se stamboom. Ragab was ʼn prostituut. Nie juis iemand in jou nageslag aan wie jy die mense wil herinner nie.

Koning Dawid word ook genoem en op die oog af sou mens dink dat dit darem die naam van ʼn voorafstaande persoon is wat genoem word. Die verwysing na Dawid is egter nie vleiend nie. In die geslagsregister word hy genoem as die vader van Salomo, maar dan word daar bygevoeg “by die vrou van Urija.” Dit laat die klem val op Dawid se skandes, sy owerspel en moord op een van sy getrouste manskape.

Hier in die geslagsregister van Jesus hoor ons van die morele buitestaanders, owerspeliges, bloedskandes, prostitute en selfs vooraanstaandes soos Dawid morele mislukkings was. Die onreines wat deur die wet van Moses uitgesluit is om in die teenwoordigheid van God te wees, was almal deel van Jesus se voorgeslag.

Wat sê dit vir ons? Dit sê in die eerste plek dat mense wat deur kultuur uit die samelewing uitgesluit word en selfs hulle wat deur die wet van God uitgesluit word, deel kan word van Jesus se familie. Dit maak nie saak wat jou agtergrond is nie of wat jy gedoen het nie of selfs of jy ʼn moordenaar is of nie. As jy in Jesus glo word jy deur de genade in Jesus Christus wat jou sondes bedek deel van die huisgesin van God. Jesus bedek jou sondes en verenig jou met God.

In die Bybelse tyd was dit so dat indien jy rein en respektabel wou bly jy kontak met die onreines moes vermy sodat jy nie deur hulle besoedel kon word nie. Jesus verander dit egter want sy heiligheid word nie deur jou onreinheid besoedel nie. Wanneer jy met Jesus in aanraking kom, word jy deur sy heiligheid skoon gemaak. Daarom kan jy na Hom toe kom ongeag van wat jy gedoen het. Jesus reinig jou van jou sondes.

Aan die ander kant sê dit ook vir ons dat selfs koning Dawid net op grond van God se genade deel kan word van God se gesin. Maak nie saak of jy deel is van die vooraanstaandes van die samelewing nie, dit is slegs op grond van God se genade dat jy deel kan word van sy gesin. Dit is slegs op grond van wat Jesus gedoen het dat jy deel kan word van sy gesin. Niemand is sonder sonde nie, selfs nie eens die mees vooraanstaande persoon in die samelewing nie.

In alle kulture word daar neergekyk op mense. Die rykes kyk neer op die armes, sekere rasgroepe kyk neer op ander rasgroepe. Die wêreld gebruik die maatstawe van sosiale status, rykdom en hoë aansien van jou herkoms om te bepaal of jy aanvaarbaar is nie.

In die gesin van Jesus Christus is dit egter anders. Die waardes wat buite die kerk so belangrik is, is nie vir God belangrik nie. Al wat belangrik is, is bekering en geloof in Jesus Christus.

Samevatting
Die goeie nuus van Jesus Christus begin met ʼn geslagsregister. Dit sê vir ons dat dit ʼn verhaal is wat in die waarheid van die geskiedenis gegrondves is. Daarom is die Evangelie goeie nuus en nie goeie advies nie. Dit vertel die goeie nuus van wat Jesus reeds vir jou gedoen het. Verder sê dit vir ons dat die wêreldse waardes soos status, rykdom, ras en geslag, nie bepaal of jy deel word van Jesus se gesin of nie. Dit is slegs op grond van God se genade in Jesus Christus dat jy deel word van sy gesin.

Daarom geliefdes. Glo in die evangelie. Glo in die ware verhaal van die goeie nuus van Jesus Christus en ervaar die rus en vrede wat net by God te vinde is.

Amen




23 Desember 2018

ʼn Nuwe lig het opgekom oor ʼn volk wat in donkerte gewoon het.


Jes. 8:19 – 9:6
Teksverse Jes. 9:1 & 5












Kersfees is nie net ʼn fees vir Christene nie, dis ook ʼn wêreldse fees. Dit is ʼn tyd waar ons liggies opsit, familie bymekaar kom vir mekaar geskenke gee en waar ons uitreik na behoeftiges. Hierdie gebruike verryk mense se lewens en is nie in stryd met Christelike waardes nie.

Vir Christene kom die klem van lig in die duisternis uit die Christelike geloof dat hoop vir die wêreld van buite die wêreld kom. Die gee van geskenke herinner aan die alles opofferende geskenk wat Jesus gegee het toe Hy sy lewe vir ons afgelê het. Die uitreik na behoeftiges herinner dat Jesus uit ʼn eenvoudige arm gesin gebore is en nie uit ʼn aristokratiese familie nie. Die Koning van die heelal identifiseer met geringstes in die samelewing.

Die gevaar bestaan egter dat omdat die wêreld Kersfees herdenk ons as Christene maklik die fondament van wat Kersfees vir ons beteken kan vergeet. Daarom moet ons bly fokus op Jesus wat as Lig na die wêreld toe gekom het omdat die mensdom te geestelik blind is om hul eie weg te vind. Jesus het mens geword en gesterwe omdat ons so verderf geraak het dat ons op geen ander manier gered kon word nie.

Om die betekenis van Jes. 9 en wat dit met Kersfees te doen het te verstaan , is dit nodig dat ons moet verstaan dat die wêreld ʼn donker plek is en dat ons nooit ons weg daarin sonder Jesus sal vind nie. Toe Jesus die eerste keer in die openbaar begin optree het, het Hy Jes. 8:23-9:2 aangehaal om aan te toon dat Hy die Lig is wat na die wêreld toe gekom het. In Joh. 1:9-10 hoor ons dat Jesus die ware Lig is wat na die wêreld toe gekom het. Jesus is dus die vervulling van die profesie wat die profeet Jesaja gemaak het toe hy geprofeteer het:
Die volk wat in donkerte geleef het, het ’n groot lig gesien, oor dié wat in die donker land was, het ’n lig geskyn.

wanneer die Bybel verwys na duisternis, verwys dit na boosheid en onkunde waarmee die wêreld gevul is. Die geweld, onreg, magsmisbruik, dakloosheid, vlugtelinge wat vlug vanaf onderdrukking, gesinne wat uitmekaar geskeur word en bodemlose hartseer wat in die tyd van Jesus teenwoordig was, is nog steeds met ons.

Die ander manier waarin die wêreld in duisternis verkeer, is dat daar niemand in die wêreld is wat dit kan red nie. Die volk wat in donkerte gewoon het vanweë die onreg in die wêreld kon hulself nie red nie. In Jes. 8:19 hoor ons van mense mediums en spiritiste raadpleeg. Met ander woorde hulle soek oplossings by die sogenaamde kundiges van hul tyd om die duisternis van die wêreld te oorkom. En dit is wat die mens vandag nog doen. Sommige mense kyk na die staat terwyl ander na die ekonomie kyk en ander na tegnologie kyk vir uitkoms.

Die moderne wêreld gebruik maar nog steeds die benadering van ouds wat die Israeliete gevolg het. Ja, die wêreld is donker, maar met ons intellek en slimmigheid kan ons dit regmaak. Dit is die boodskap wat die wêreld met Kersfees wil uitdra. Met ons liefde sal ons vrede en geluk in die wêreld herstel. Met ander woorde met die lig wat binne in ons is, kan ons die wêreld herstel en dit is die gees van Kersfees. Die werklikheid van die duisternis wat nog steeds in die wêreld teenwoordig is ontmasker die leuen van bogenoemde aanspraak.

Om die duisternis in die wêreld te oorwin, moet die mensdom terugdraai na God toe. Die ware boodskap van Kersfees is nie dat mense nie uit hulself vrede en eenheid kan bewerkstellig nie. Inteendeel met hierdie benadering net die wêreld net nog meer in duisternis gely. Die werklikheid van al die hartseer en pyn in die wêreld bevestig wat ons in Jes. 8 hoor dat as ons na die wêreld en die mensdom kyk vir uitkoms, gaan die wêreld net nog donkerder word. Die troostelose kersboodskap wat die wêreld bring is, “ons moet net almal saamwerk, dan sal die wêreld ʼn beter plek word.”

Teenoor dit is die kersboodskap wat Christene uitdra: “Dinge is regtig baie sleg en ons kan onsself nie genees of red nie. Die wêreld is regtig baie donker, maar tog is daar hoop. Die volk wat in donkerte geleef het, het ’n groot lig gesien, oor dié wat in die donker land was, het ’n lig geskyn. Let daarop dat hierdie boodskap nie sê dat daar uit die wêreld ʼn lig gekom het nie. Die lig kom van buite die wêreld. Soos ons in Joh. 8:12 hoor is Jesus die lig vir die wêreld:
“Ek is die lig vir die wêreld. Wie My volg, sal nooit in die duisternis lewe nie, maar sal die lig hê wat lewe gee.”

Teenoor duisternis wat dood verteenwoordig, verteenwoordig lig lewe. God is die bron van lewe. Fisiese lewe en ook geestelike lewe. God is die enigste ware bron van vrede en vreugde in die wêreld. As daar iets in die lewe is wat vir jou vreugde verskaf, dan kan net wees omdat God dit vir jou gegee het.

Hoe het die Lig na die wêreld toe gekom? In Jes. 9:5 hoor ons:
Vir ons is ’n Seun gebore, aan ons is ’n Seun gegee; Hy sal heers, en Hy sal genoem word: Wonderbare Raadsman, Magtige God, Ewige Vader, Vredevors.
Die vier titels wat hier aan die kind toegeken word is titels wat net op God van toepassing is. In al die godsdienste is dit net die Christelike godsdiens wat die aanspraak maak dat God as ʼn mens gebore is. Hy is die Almagtige God.

Dit beteken dat jy nie onverskillig teenoor Jesus kan staan nie. Jy kan nie net sê, “ek hou van Hom nie.” Die mense in die Bybel wat deur Jesus gekonfronteer was, was of bang of kwaad vir Hom of hulle het Hom aanbid. Geeneen van diegene wat Jesus ontmoet het, het gesê “ek hou van Hom. Hy het my regtig geïnspireer om ʼn goeie mens te wees.”

As die baba wat met Kersfees gebore is, waarlik die Almagtig God is, dan moet jy Hom volkome dien. Aan die anderkant is daar ook die troos dat as die Almagtige God werklik as mens gebore is, dan het die Christendom iets wat geen ander godsdiens het nie. Hy is ʼn God wat jou volkome verstaan. Dit beteken dat God verstaan wat jou lyding is, want Hyself het ook as mens gely. Hy weet wat dit beteken om deur vriende in die steek gelaat te word. Hy weet hoe dit voel wanneer jy verdruk word. Hy het volle begrip met jou swaarkry omdat Hy self mens was en ervaar het wat jy as mens ervaar.

Jesaja noem Hom Wonderbare Raadsman wat beteken Hy is wonderlik omdat Hy uit liefde vir jou aan ʼn vervloekte kruishout gely het. Daarom dien ons Hom nie net omdat ons verplig word nie. Ons dien Hom uit liefde omdat ons wil.

Jesus is die goddelike Lig van die wêreld omdat Hy nuwe lewe bring wat geestelike doodsheid met lewe vervang en ons genees van ons geestelike blindheid. Hy breek die slawebande waarmee sonde jou vasgeketting hou. Hy verbreek die houvas van mag, rykdom, verslawing in jou lewe. Hy het empatie met omdat Hyself deur die skadu van die dood gestap het en daarom sal Hy jou nooit in die steek laat nie. Jesus is die Lig vir jou wanneer al die ander ligte in jou lewe doodgegaan het.

Hoe deel jy in hierdie Lig? Ons hoor in Jes. 9:5:
Elke soldateskoen wat in die oorlog gebruik is, en elke uniform wat met bloed bevlek is, sal verbrand word, deur die vuur verteer word.
Dit sê vir ons dat die oorwinning van die boosheid nie ons krag sal benodig nie. Ons het nie soldateskoene, uniforms, skilde of swaarde nodig nie. Iemand anders sal die geveg namens ons veg. Wie?

Jes. 9 sê nie vir ons presies wie nie. Dis eers in Jes. 42-55 waar ons hoor van die Kneg wat vir ons oortredinge deurboor gaan word en dat ons deur sy wonde genees sal word. Toe Jesus aan die kruis gesterf het, het Hy die straf vir ons sondes gedra.

Wanneer jy glo dat Jesus namens jou vir jou sondes betaal het en nie op jou eie morele pogings staatmaak om geregverdig te word nie, vergewe God jou en Hy stuur die Heilige Gees om jou te vernuwe met die lewe wat Christus deur sy oorwinning oor die dood verwerf het. Hierdie verlossing is die Lig wat die duisternis uit jou lewe verdryf. Die enigste manier hoe jy dit kan ontvang, is om glo dat God dit vir jou as geskenk gee uit onverdiende genade.

Dit is lekker om geskenke te ontvang en dit is dan ook ʼn gebruik met Kersfees om vir mekaar geskenke te gee. Sommige geskenke is egter moeilik om te aanvaar. As iemand vir jou ʼn boek gee oor hoe om selfsug te oorwin en jy sê vir die persoon wat geskenk gegee het: “baie dankie,” erken jy dat jy sukkel met selfsug. Jy erken dat jy swakhede en foute het.

Die geskenk wat Jesus vir ons gee, verg van jou om jou trots te sluk en te erken, “ek lewe in duisternis en ek is so verlore dat ek myself nie kan red nie.” Om Jesus se geskenk te aanvaar moet jy erken dat niks minder as die dood van die Seun van God jou kan red nie. Met ander woorde jy moet die beheer van jou lewe aan God oorgee.

Die beloftes van Kersfees kan nie verstaan word tensy jy eers erken dat jy nie jouself kan red nie of dat jy dit kan weet sonder die Lig van God se onverdiende genade nie.

ʼn Nuwe lig het opgekom oor ʼn volk wat in donkerte gewoon het. Aanvaar die geskenk van Jesus se Lig om die duisternis in jou lewe te verlig.
Amen

16 Desember 2018

God is ʼn toevlug in die nood


Ps. 46 Teksvers Ps. 46 v 2 & 12
16 Des 2018 GKE Geloftediens




Sing:
Ps. 48-1 v 1, 4 & 5
Sb. 4-8 v 1 & 2
Ps. 34-1 v 1, 5 & 6
Ps. 46-1 v 1 & 6


Honderd en tagtig jaar gelede is daar ’n Gelofte uit nood gebore wat as ’n smeekgebed aan God gerig is. Op 16 Des. 1838 het ongeveer 470 boere krygers ʼn oormag van tussen 12 000 tot 15 000 Zoeloes in die gesig gestaar. Menslik gesproke was die oormag te groot.

Op Saterdag 15 Des. 1838 bereik die manne ʼn plek wat perfek was om die laer op te slaan. Die posisie van die laer sou die Zoeloes dwing om hoofsaaklik uit die noordweste aan te val aangesien die rivier aan die oostekant en die sloot aan die suidekant die laer beskerm het. Die aand was baie donker en boonop het 'n digte mis oor die gebied getrek. Daardie nag het geen aanval plaasgevind nie.

Die bekende fisikus, Prof. Lotz Strauss, het vasgestel dat Maandag, 17 Desember 1838 nuwemaan was en dit bevestig dat die nag van 16 Desember donkermaan was. Nie een van die vegtende partye kon vooraf die tyd van ontmoeting bepaal nie, tog was hulle bestem om mekaar op 16 Desember te ontmoet met donkermaan.

Die Zoeloes het reeds geweet dat vogtige lug die ontvlamming van buskruit kan verhinder, en het gedink hulle sou die Voortrekkers maklik in die vroeë oggend kon doodsteek. Anders as wat normaalweg gebeur, het die mis voordag opgeklaar en was Sondag, 16 Desember 1838 'n helder, sonnige dag.
Ten spyte van verwoede pogings kon geeneen van die Zulu krygers die waens bereik nie. Na omtrent drie uur se geveg het die Zoeloes tou opgegooi en het Pretorius 'n paar berede aanvalle buitentoe onderneem om die Zoeloes te dwing om weer te probeer of om hulle te verjaag. Pretorius self en nog twee Trekkers het assegaaiwonde opgedoen, maar kon voortgaan met die geveg. Geeneen van die boeremagte het omgekom nie.

Kan u insien dat die uitkoms in die hand van die Almagtige Drie-Enige God duidelik sigbaar was? Te midde van doodsgevaar het ons voorvaders hul skuilplek by God gesoek. Dit is ook wat Ps. 46 bevestig.
God is vir ons ’n toevlug en ’n beskerming; Hy was nog altyd bereid om te help in nood.


Die vraag is of ons ook weet dat God is ʼn toevlug in die nood? Weet ons hoekom ons kan sê “God is ʼn toevlug in die nood?” Die enigste gronde waarop enige iemand kan sê “God is ʼn toevlug in die nood,” is Jesus Christus. Is jou geloof geanker in die evangelie van Jesus Christus? Wat herdenk jy met Kersfees? ʼn vrolike feestyd of die geboorte van Jesus Christus?

Glo jy dat Jesus Christus, wat God is Homself ter wille van jou verneder het om as ʼn eenvoudige mens gebore te word? Glo jy dat Jesus Christus vir jou sondes aan ʼn vervloekte kruishout gesterf het? Glo jy dat Jesus Christus die dood oorwin het? Is die nuwe lewe wat Hy vir jou gegee het in jou lewe sigbaar? Geliefdes, as die evangelie van Jesus Christus nie ʼn werklikheid in jou lewe is nie, kan jy nie saam met die Psalmdigter daarop reken dat God ʼn toevlug in die nood is nie!

Ps. 46 begin met die verklaring dat God ʼn toevlug is in die nood en dan maak die Psalmdigter van kontras gebruik om sy verklaring te beklemtoom. Midde in die onstuimigheid van berge wat tot in die see skuif en die aardbewings wat daarmee gepaard gaan is God se kalmte en rustigheid.

In Ps. 46 v 5 kry ons die beeld van ʼn rustige standhoudende rivier wat in kalmte rustig voortvloei teenoor die onstuimigheid van see waarvan ons in vers 4 hoor. God is die bron van die rustigheid wat hier in Ps. 46 vir ons beskryf word. Wanneer jy jou in die ewige en onveranderbare karakter van God anker, neem die rustigheid van God jou lewe oor. Net soos die rustigheid van die rivier wat hier beskryf word, is die Heilige Gees soos ʼn konstante rustige rivierstroom wat vir jou rustigheid gee midde in die onstuimigheid van die lewe.

Die Voortrekkers wat deelgeneem het in die slag van Bloedrivier het hulle toevlug by God gesoek en Hy het hulle gedra deur die geveg. Hy het nie die geveg weggeneem nie, maar midde in die geveg het Hy hulle die rustigheid gegee om doelgerig te doen wat hulle moes doen. God neem gewoonlik nie die onstuimigheid van die lewe weg nie, maar as jy jou toevlug by God soek gee Hy vir jou die kalmte en rustigheid om te doen wat jy moet doen in die geveg wat om jou woed.

In die gelofte wat ons voorvaders afgelê het, het hulle onderneem dat hulle die gebeure as ʼn rusdag sal herdenk en dat hulle hul nageslag daarvan sal vertel. Wat hulle dus onderneem het, is dat hulle aan hul nageslag sal oordra om hul rus in God te soek. Om rus te vind binne die onstuimigheid van die lewe. Die essensie van die gelofte is dat ons dit wat ons voorvaders gedoen het ook moet vorentoe vat na die volgende geslag sodat hulle ook kan weet:
God is vir ons ’n toevlug en ’n beskerming; Hy was nog altyd bereid om te help in nood.

In Ps. 46 v 12 hoor ons hoe lyk die karakter van God in wie die Psalmdigter en ook ons voorvaders hul vertroue gestel het:
Die Here, die Almagtige, is by ons, die God van Jakob is vir ons ’n beskutting.
Die Here, die Almagtige wat ook as die Here van die leërskare vertaal kan word. Die leërskare verwys aan die een kant na die weermag van Israel wat in sy Naam die vyand aangedurf het, maar ook verwys dit na die engele weermag tot sy beskikking. Dit is die Here, die Almagtige wat die vyande van Israel en ook die vyande van ons voorvaders verslaan het.

Die Psalmdigter praat ook van die God van Jakob. Dit is die Verbondsgod van Abraham, Isak en Jakob. Die Verbondsgod wat van sy kant die verbond gemaak het om na sy volk, dit wil sê sy uitverkore kinders om te sien en vir hulle te sorg. Dit is die God by wie die Psalmdigter sy toevlug gesoek het en dit is ook die God by wie ons voorvaders hulle toevlug gesoek het.

Ons voorvaders het ʼn oormag vyand in die gesig gestaar wat hulle wou uitwis. Ons staar vandag ook vyande in die gesig wat dreig om ons uit te wis. Hulle lyk miskien nie soos die vyande van die Psalmdigter of ons voorvaders nie, maar hulle is net so ʼn groot gevaar vir ons. Die vyande wat hulself as onsekerheid oor ons toekoms verbloem. Die onstabiliteit en onsekerhede wat ons in die gesig staar, die radikales wat dreig om ons dood te maak, die rowers wat nie skroom om jou dood te maak nie. Die vyande van ouderdom en siekte wat dreig om ons te oorweldig.


Geliefdes, die Psalmdigter en ook ons voorvaders het hul toevlug by God gesoek. Waar soek jy jou toevlug? Anker jouself in die evangelie van Jesus Christus sodat jy ook jou toevlug by God kan soek wanneer die gevare van die lewe jou bedreig. God is ʼn toevlug in die nood.                

Amen







18 November 2018

Toets jou geloof – Voorbereiding

Son 18 Nov. 2018 GKE

2 Kor. 13 v 1 – 13 Teksvers 2 Kor. 13 v 5

Sb. 12-3 v 1 & 2
Ps. 119-1 v 3
Ps. 25-2 v 1 & 2
Ps. 119-2 v 1 & 27

Wat is die een ding in jou lewe wat belangriker is as enige iets anders? Wat is dit wat absoluut onontbeerlik is? Dit is dat God in jou lewe moet wees. Dat jy met God versoen moet wees en dat God in beheer van jou lewe moet wees, want as jy nie met God versoen is nie, staar die ewige verdoemenis jou in die gesig.

Dit is net ware geloof wat jou met God kan versoen. Daarom is dit belangrik dat jy moet stry vir ware geloof, want as jou geloof nie ware geloof is nie, kan jy nie met God versoen word nie. Ware geloof is die Evangelie van Jesus Christus. Dit is ook belangrik dat nadat jy met God versoen is om Hom beter te leer ken en daarom moet jy groei in geloof.

Jy moet ook jou geloof toets om seker te maak dat jy op die regte pad bly, want as jy op die verkeerde pad is, dan stuur jy op ʼn ramp af. In sy briewe aan die gemeente in Korinte waarsku Paulus hulle om terug te draai van ʼn verkeerde pad waarop hulle beland het.

Alhoewel hierdie brief as 2 Korintiërs bekend staan is daar goeie aanduiding uit die brief self dat dit nie die tweede brief is wat Paulus aan die Korintiërs geskryf het nie. Ons hoor in Handelinge 18 dat Paulus die gemeente in Korinte gestig het en nadat hy daarvandaan weg is het hy berig ontvang van sekere probleme in die gemeente. 1 Korintiërs is die brief wat Paulus aan die gemeente geskryf het om daardie probleme aan te spreek.

Daar was egter heelwat mense in die gemeente wat dit wat Paulus in sy brief geskryf het, verwerp het. Hulle het inderdaad Paulus se gesag verwerp. Daarna het Paulus weer die gemeente besoek, maar dit was nie ʼn goeie besoek nie. Soos ons in 2 Kor. 2:1 hoor het die besoek op droefheid uitgeloop. Na hierdie besoek het Paulus sy “tranebrief” aan hulle geskryf soos ons hoor in 2 Kor. 1:3-4 en 7:8-12 waarna die meeste van die mense wat teen Paulus was hul fout besef het en weer met hom versoen.

Paulus skryf die brief wat ons as 2 Korintiërs ken om die gemeente te verseker van sy liefde en toewyding aan hulle. In hoofstukke 1 tot 7 versterk hy sy versoening met hulle en verseker hy hulle dat hy hulle vergewe het en dat hy nog steeds lief is vir hulle. In hoofstukke 8 en 9 herinner Paulus hulle om geld te spaar vir hulp aan die gemeente in Jerusalem wat in armoede verval het. In hoofstukke 10 tot 13 daag hy diegene uit wat nog steeds teen hom gekant is.

Nadat Paulus weg is by die gemeente weg is, het daar ander leiers gekom wat volgens die Korintiërs meer indrukwekkend was. In vergelyking met Paulus was hulle ryk en indrukwekkende leiers wat baie welsprekend was teenoor Paulus wat arm was, sy lewe dmv handearbeid verdien het. Hy het baie gely en was dikwels haweloos. Verder was hy ook glad nie welsprekend nie. Derhalwe het hulle minder van Paulus gedink en hulself eintlik vir hom geskaam.

Diegene wat teen Paulus was het sy apostelskap bevraagteken en selfs sover gegaan om aanbevelingsbriewe te eis wat sy apostelskap sou bevestig. Nou in hierdie slotgedeelte van die brief verhang Paulus die bordjies. Hy daag hulle uit om hulself te beproef eerder as om heeltyd die vinger na hom toe te wys. Hy roep hul op om die egtheid van hulle verlossing te ondersoek eerder as om die egtheid van Paulus se apostelskap te bevraagteken soos ons hoor in 2 Kor. 13:5
Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe. Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie? So nie, het julle die toets nie deurstaan nie.

Hierdie persone was so selfvoldaan dat hulle nie raakgesien het hoe ver hulle van God was nie. Om seker te maak dat ons nie ook so selfvoldaan is soos daardie persone wat teen Paulus was nie, is dit belangrik dat ons hierdie oproep tot selfondersoek ter harte neem. In 1 Kor. 10:12 waarsku Paulus die gemeente:
Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.
Dit is ʼn waarskuwing wat ons ook ter harte moet neem.

Voor Nagmaal moet ons selfondersoek doen, maar dit mag nie net tot Nagmaalsvoorbereiding beperk word nie. Dit is iets wat jy aanhoudend moet doen sodat jy kan groei in die geloof en al hoe nader aan God beweeg sodat jy volwasse kan word in jou geloof. Toets jou geloof, want as jou geloof nie die toets deurstaan nie is die gevolge ondenkbaar. Stel jouself op die proef om die ware stand van jou geloof te bepaal deur dit aan ʼn toets te onderwerp. Die proef waarmee jy jouself moet toets is: “ondersoek julleself of julle in die geloof lewe”.

Hoe doen jy hierdie ondersoek? Vra jouself af of
ü jy vas en seker glo dat jy in lewe en in sterwe aan Jesus Christus behoort wat jou met sy bloed van die ewige verdoemenis losgekoop het? Verdiep jouself in God se genade en dink weer na oor sy liefde en alles wat Jesus vir jou opgeoffer het.
ü jy jou hele lewe as ʼn getroue dienaar aan God toewy?
ü jy jouself verloën en buig voor sy wil?
ü jy met alles wat in jou is stry teen die sonde?
ü jy ʼn absolute verlange het om ewig saam met God te wees?

Paulus vra dan verder: “Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie?” Met ander woorde, is Christus se teenwoordigheid in jou lewe sigbaar? Sien mense die vrug van die Gees, nl. liefde in my lewe raak? Word my lewe gekenmerk deur vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing? As Christus nie in my lewe sigbaar is nie het ek nie die toets deurstaan nie.

As ons eerlik is, hoe dikwels is die praktyke van ons sondige natuur eerder nog in ons lewens sigbaar? Hoe dikwels kom vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring en afguns in my lewe na vore? Dit is juis dit wat so kenmerkend was in die lewens van diegene wat so gekant was teen Paulus.

Paulus wys ook die valsheid uit van ʼn rede wat dikwels gegee word om sonde te regverdig. in 2 Kor. 13:7b hoor ons:
Ons wil hê dat júlle die goeie doen, selfs al sou dit lyk asof ons die toets nie deurstaan het nie.
Hoe dikwels gebeur dit nie dat ons sê, “maar almal doen dit of julle doen dit, daarom is daar nie ʼn probleem as ons dit doen nie? Iemand anders se sondige optrede is nie regverdiging dat jyself ook sonde doen nie.

Maar hoe nou gemaak as ek sien dat ek nie die toets deurstaan nie? Christus en sy liefde kan alleen sigbaar in my lewe wees wanneer Christus in my is. Christus kan alleen deur geloof in die evangelie in my wees. Dit is alleen moontlik deur die Heilige Gees en daarom moet ek bly bid vir die Gees, bly bid dat die Heilige Gees vir my wys waar in my lewe ek nie die toets deurstaan nie. Bid dat die Heilige Gees my laat groei in die geloof sodat ek al hoe stywer aan die evangelie van Jesus Christus en God se genade kan vashou.

Ons herdenk DV volgende week weer die Heilige Nagmaal waar die Here vir ons deur die sigbare tekens van brood en wyn wys hoe Christus in jou is. Daarom geliefdes, Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe.

Amen




13 November 2018

Groei in geloof


Son 11 Nov. 2018 GKE
Ef. 3 v 14 – 21

Sing:
Ps. 147-1 v 1 & 4
Ps. 71-1 v 1
Sb. 8-1 v 1 & 2
Sb. 15-1 v 1-4

Verlede week het ons uit Judas 20 gehoor:
Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees.
Iemand het op ʼn keer gesê, gebed is die asemhaling van ʼn gelowige se geestelike lewe. Geloof word deur gebed gebou. In hierdie gebed van Paulus hoor ons waarvoor om te bid sodat jy kan groei in geloof. Met hierdie gebed leer die Here ons hoe om te bid deur die krag van die Heilige Gees.

Paulus begin die gebed met “
Daarom kniel ek in gebed voor die Vader aan wie die hele gemeenskap van gelowiges in die hemel en op die aarde sy bestaan te danke het.
ʼn Erkenning teenoor God hoe afhanklik ons van Hom is. Hier is geen sprake daarvan dat God ons iets skuld of dat ons op iets van Hom geregtig is nie en daarom aan ons moet gee nie. Dis maar net God se genade wat maak dat ons enigsins tot Hom kan bid.

In Ef. 3 v 16-19 hoor ons dan waarvoor om te bid.
Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon en dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees. Mag julle in staat wees om saam met al die gelowiges te begryp hoe wyd en ver en hoog en diep die liefde van Christus strek. Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan, en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.

Hierdie gebed is soos trappe wat met elke trap hoër en hoër reik. Die eerste trap is om te vra vir krag om innerlik sterk te word. Die tweede trap is om te vra om in liefde gegrondves te wees. Die derde trap vra om die liefde van Christus te ken en die vierde trap is om te vra om vervul te word met die volheid van God.

Vra vir krag om innerlik sterk te word:
Die eerste gebedstrap is:
Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon
Dit is alleen deur die Gees dat dit moontlik is dat Christus in ons harte kan woon. Geloof maak Christus ʼn werklikheid in jou lewe en dit is die Heilige Gees wat geloof gee. Bid vir geloof sodat jy kan glo in die krag van die Heilige Gees in jou lewe.

Die Griekse woord wat met woon vertaal is dra die betekenis om permanent in te woon. Dat Christus permanent in jou hart sal woon beteken dat Christus heer en meester van jou sal wees. Hy is nie net ʼn gas nie, maar die meester van die woonplek sodat Christus jou denke sal beheer, dat Hy jou lewe sal beheer en nie jou sondige natuur nie.

Vra om in liefde gewortel en gegrondves te wees.
Die tweede gebedstrap is:
dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees.
Hier vind ons die rede waarom jy moet bid dat Christus in beheer van jou lewe moet wees. Liefde is die basis van God se koninkryk en daarom moet liefde die basis van jou lewe wees. Om die liefde die basis van jou van jou lewe te maak het jy die krag van die Heilige Gees nodig en Christus moet in beheer van jou lewe wees.

Daar word twee beelde hier gebruik, nl. die fondasie van ʼn gebou en die wortels van ʼn boom. Die fondasie is die basis wat verseker dat die gebou stewig staan en die grond waarin die boom gewortel is bepaal hoe sterk die boom gaan staan. Liefde moet die grond wees waarin jy gewortel is en dit sal die kwaliteit van jou lewe bepaal. Liefde moet die fondasie wees waarop jy jou lewe bou. Liefde moet die kernbestanddeel van jou lewe wees.

Vra vir die insig om die liefde van Christus te ken
Die derde gebedstrap is:
Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan
Soos wat ons hoër gaan met die gebedstrappe kom ons nou by Christus se liefde uit. Hier leer ons wat die inhoud van die liefde moet wees waarin ons gewortel en gegrondves moet wees.

Ons sal in hierdie lewe nie die volle omvang Christus se liefde leer ken nie, maar hoe meer ons ʼn liefde lewe, hoe meer sal ons begryp wat Christus se liefde is. Deur Christus se liefde te leer ken en die uitleef daarvan leer ons wat liefde werklik is.

In 1 Joh. 4:9 hoor ons:
Híerin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy enigste Seun het Hy na die wêreld toe gestuur sodat ons deur Hom die lewe kan hê.
Liefde is opoffering en om lief te hê gaan van jou opofferings vereis. Dit gaan van jou vereis om uit jou gemaksone te kom. Dit is eers wanneer jy begin verstaan hoeveel Christus in liefde vir ons opgeoffer het, dat jy self kan begin om in liefde opofferings te maak.

Vra om vervul te word met die volheid van God.
Die vierde gebedstrap bring ons by die hoogtepunt waarna ons streef in geloofsgroei:
en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.
Dit waarna ʼn Christin moet streef is om al hoe meer met die perfektheid van God gevul te word. Om al hoe meer soos Jesus te word, want Hy is in Homself die volheid van God. Die Here sê vir ons: “wees heilig want Ek is heilig” en dit is waarvoor ons moet bid dat die heiligheid van God al hoe meer sigbaar word in ons lewens.

Die gebed is ook om met die liefde van God gevul te word en dat die vrug van die Gees, nl. liefde al hoe meer sigbaar word in ons lewens. Hier vra ons dat die Heilige Gees ons al hoe meer verander na die beeld van Jesus. Dit moet ons daagliks doen.

Ef. 3 v 20-21 is die slot van die gebed.
Aan Hom wat deur sy krag wat in ons werk, magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink, aan Hom kom die eer toe, in die kerk, deur ons verbondenheid met Christus Jesus, deur al die geslagte heen tot in alle ewigheid. Amen.
Net soos die inleiding fokus die slot ook op God. Hy is die Vader wat oneindig ryk is in liefde en glorie. Hy is die Een wat kragtig in ons werk en hiermee erken ons dan ook dat Hy ons gebede kan verhoor omdat Hy in staat is om die werk te doen, want Hy is nie ledig, onaktief of dood nie.

Hy is in staat om te doen wat ons vra omdat Hy ons hoor en gebede verhoor. Hy weet wat ons vra of dink nog voordat ons vra. Hy gee vir ons oneindig meer as wat ons ooit kan dink of vra want daar is geen perke aan sy genade nie. Uit die oorvloed van sy genade gee Hy meer as wat ons ooit kan dink of droom.

God se visie vir ons is dat sy liefde eindeloos in ons lewens werk. God gee altyd vir ons meer liefde as wat ons uitdeel en hoe meer ons sy liefde uitdeel, hoe meer groei ons in die geloof.

Om te groei in die geloof moet ons bid dat ons die krag van die Gees en die heerskappy van Christus ontvang, dat ons lewens op die basis van liefde gebou word, dat ons werklik begin verstaan wat die volheid van Jesus se liefde is en dat ons heeltemal met God vervul word.

Met hierdie gebed doen Paulus voorbidding vir die kerk en daarom moet ons ook vir mekaar bid. Ons moet bid vir mekaar wat aktief en betrokke is in ons gemeente sodat ons met God se liefde kan uitreik na ons broers en susters wat begin wegraak en weggeraak het. Ons moet soveel te meer vir hulle wat weggeraak het bid dat hulle geloof sal groei sodat hulle weer aktief en betrokke in die gemeente kan word.

Wanneer jy jouself eenkant begin hou dan ontneem jy jouself daarvan om die liefde van Christus aan jou broers en susters uit te deel en jy ontneem hulle ook van die geleentheid om Christus se liefde aan jou uit te deel.

Geliefdes, bid vir geloofsgroei en doen voorbidding vir geloofsgroei by jou broers en susters.

Amen


Stry vir suiwer geloof



Son 4 Nov. 2018 GKE

Judas
Teksverse Judas v 20 – 23

Sing
Ps. 50-1 v 1
Ps. 119-1 v 49
Sb. 15-7 v 4 & 5
Ps. 1-1 v 1 tot 3

Inleiding
Wanneer is die kerk nie meer relevant nie? Dit is wanneer die kerk maar net soos die wêreld begin lyk. Wanneer Christene hulle identiteit as Christene begin verloor. As daar geen verskil is tussen die kerk en wêreld nie, is die kerk nie meer nodig nie. Nou moet ons mooi onthou, ONS IS die kerk! Dit wil sê wanneer my lewe maar net dieselfde as die ongelowiges se lewens lyk. Is dit nie die rede hoekom ons kerke al hoe kleiner word nie? Omdat die kerk nie meer relevant in die wêreld is nie omdat die kerk maar net soos die wêreld lyk.

Die prediker het gesê dat daar niks nuuts onder son is nie en hierdie opsig is dit ook waar. Dieselfde probleem waarmee ons vandag sukkel was ook ʼn probleem in die vroeë kerk gewees. In hierdie brief roep Judas die gelowiges op om te stry vir suiwer geloof  om die probleem van die kerk wat net soos die wêreld begin lyk aan te spreek. In Jud. 3 tot 19 word aangetoon hoekom ons moet stry vir ware geloof en dan hoor ons hoe om te stry vir ʼn ware geloof.

Die aanhef van die brief gee vir ons ʼn baie duidelike riglyn oor hoe om die brief te verstaan soos ons hoor in Jud. 1b & 2:
Aan dié vir wie God die Vader geroep het, wat Hy liefhet en deur Jesus Christus bewaar.
Mag barmhartigheid, vrede en liefde in oorvloed aan julle geskenk word!
In die brief wys Judas die gelowiges op hul roeping om vir die ware geloof te stry, maar voordat hy dit doen wys Judas eers op dit wat die gelowiges van God ontvang.

Net soos die eerste lesers van die brief gee God vir ons ook wat Hy aan hulle gegee het. God het ons geroep. Hy het ons lief en daarom bewaar Hy ons ook. God vra nie meer as wat Hy reeds gegee het nie. As Christen het jy reeds alles wat jy nodig het om as God se kind te kan lewe. Dit is belangrik dat jy moet verstaan dat jy nie moet stry vir die ware geloof om gered te word nie.

God het redding reeds vir ons uit sy liefde en genade gegee. Joh. 3:16:
God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.
Omdat Hy ons gered het vra Hy van ons om te leef soos kinders van God wat Hy uit die sonde gered het.

Hoekom moet ons stry vir ware geloof?
In Jud. 3-19 verduidelik Judas hoekom ons moet stry vir ware geloof. Die gevaar bestaan altyd dat dwaalleer die kerk ongemerk kan binnedring. Daar was mense wat voorgegee het dat hulle Christene is, maar uit die manier waarop hulle gelewe het, was dit duidelik dat hulle nie aan die ware geloof vasgehou het nie.

Hulle het hul losbandigheid en sonde probeer goedpraat. Dit gebeur vandag maar nog steeds. Mense van binne die kerk probeer die definisie van wat God met die huwelik bedoel het verander. God is die outeur van die huwelik en wanneer die jy die huwelik anders benader as wat God bedoel het pleeg jy sonde. Bv. Die wêreld se benadering om eers saam te bly voor die huwelik bevestig word. Dink verder aan die groot debat wat probeer om ʼn huweliksverbintenis van dieselfde geslag te regverdig.

Judas bevestig dat mense wat willens en wetens sondig en aan God ongehoorsaam is, definitief gestraf gaan word deur drie voorbeelde. Die volk Israel wat uit Egipte verlos is, maar wat nie die beloofde land binnegaan het nie. Die engele wat alhoewel hulle rein en heilig geskape is en by God geleef het, teen Hom in opstand gekom het. Die inwoners van Sodom en Gomorra wat so vol sonde was dat die Here hulle van die aarde af verdelg het.

Judas haal ook uit ʼn paar buite Bybelse bronne aan om sy punt te staaf. Daarmee impliseer hy nie dat hierdie buite Bybelse boeke ook in die Bybel moet wees en daarom dieselfde gesag as die Bybel dra nie. Hy gebruik dit net as illustrasie-materiaal wat die eerste lesers goed ken om te beklemtoon dat God die goddelose dinge wat mense doen, straf.

Verder haal Judas ook uit die leer van die apostels aan om sy punt verder te bevestig. Een van die dwaalleringe wat vandag ook kop uitsteek is dat die mens niks van God se straf wil weet nie. In hierdie brief hoor ons van die werklikheid van God se straf en dat ons nie op sleeptou geneem moet word deur diegene wat God se straf afmaak as niks en dat sonde daarom nie so erg is nie.

Wat ook duidelik in hierdie brief uitgewys word is dat ons versigtig moet wees om onsself in die posisie van regter en bevelhebber te plaas nie. In Jud. 9 hoor ons:
Nie eens die aartsengel Migael het so iets gedoen nie. Toe hy met die duiwel gestry het oor die liggaam van Moses, het hy hom dit nie veroorloof om die duiwel te beledig en te veroordeel nie, maar hy het vir hom gesê: “Die Here sal jou straf.”
Migael matig homself nie as regter of bevelhebber aan nie, maar erken dat die alleenheerskappy en gesag aan God alleen behoort.

Die plek om te begin is by myself. Dit gaan nie hier alleen oor sedeloosheid nie, maar oor alle gedrag wat die Christen sy identiteit laat verloor en hom/haar soos die wêreld laat lyk. Daar waar die praktyke van die sondige natuur soos bv. onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid, afgodsdiens, towery, vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap, uitspattigheid en al dergelike dinge ook my lewe teenwoordig is, moet ek teen stry.

Hoe moet ons stry vir ware geloof?
Die manier hoe om hierteen te stry is om die suiwer geloof te bewaar. In Jud. 20-23 hoor ons dan ook presies hoe om dit prakties te doen:
Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees. Bly in die liefde van God. Vestig steeds julle verwagting op die barmhartigheid van ons Here Jesus Christus wat die ewige lewe aan julle sal gee.
Oor dié wat in twyfel verkeer, moet julle julle ontferm. Ander moet julle red deur hulle uit die vuur te ruk. Oor ander moet julle julle met versigtigheid ontferm; en verafsku selfs die klere wat deur hulle sondige luste besmet is.

Jou reaksie op vals leraars moet dus veral wees dat jy jou des te meer beywer om ’n intieme persoonlike en lewende verhouding met die Here te hê.  Dit is die beste manier om die invloed van vals leraars te neutraliseer. Jy bou jou eie geloof deur ʼn lewe van gebed, ʼn lewe van liefde en ʼn lewe van verwagting.

Jy lewe ʼn lewe van gebed deur ʼn biddende Christen te wees wat in alles in afhanklikheid van God wil lewe. Die troos is wanneer jy deur die krag van die Heilige Gees bid is dat jy kan weet dat al is jou gebed ook krom en skeef, die Heilige Gees sal sorg dat jou diepste behoeftes perfek by God gehoor sal word. Jy kan van twee dinge seker wees. God hoor jou (deur die Heilige Gees) en God verhoor jou (deur Jesus Christus)!

Jy lewe ʼn lewe van liefde wanneer jy self eers goed verstaan wat die Bybelse liefde is waarvan Judas hier praat soos ons ook in 1 Joh. 4 v 10 hoor:
Werklike liefde is dít: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes.
Ware liefde is selfopofferend. Verdiep jou daarin dat jy God se liefde onverdiend uit genade ontvang en tree dan onselfsugtig, dienend en opofferend op teenoor jou naaste.

Jy lewe ʼn lewe van verwagting wanneer jy met opgewondenheid die ewige lewe wat God vir jou gegee het, omhels met die wete dat jy nou reeds die teenwoordigheid van God in jou lewe kan ervaar en dat jy daarom ook met opgewondenheid uitsien na die terugkeer van Jesus. Moedig jouself aan om getrou en gelowig aan die werk in die koninkryk van die hemel te bly.

Jy moet egter nie net na binne gefokus wees nie. Jy moet ook uitreik na ander. Dit is egter belangrik dat jou eie verhouding met God reg is sodat jy na ander kan uitreik. Jy reik uit na ander deur jou oor hulle te ontferm, nie te swyg oor dit wat verkeerd is nie en ook om versigtig te wees.

Jy ontferm jou oor ander deur om te gee omdat jy besef hoe God Hom oor jou ontferm het en dat Hy jou ook as instrument gebruik om Hom oor ander te ontferm. Help mense wat twyfel deur hulle met woord en daad te wys dat ʼn lewe wat volledig op God vertrou moontlik is en dat dit tot vrede en blydskap lei.

Verder moet jy ook nie swyg oor dit wat verkeerd is nie. Dit is soms nodig om ernstig met ander oor hul sonde te praat. Dit sal egter eers vrugte afwerp nadat jy jou opreg oor hulle ontferm het en vir hulle gewys het dat jy regtig omgee. Verder is dit ook belangrik dat jy nie as regter optree wanneer jy dit doen nie.

Jy moet egter ook versigtig wees deur te onthou dat sonde ʼn aansteeklike siekte is. Paulus waarsku ons dan ook in 1 Kor.10v12:
Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.
Bly daarom altyd bewus van die feit dat dit nie jy is wat mense tot bekering bring nie, maar dat dit die Heilige Gees is wat dit doen. God gebruik jou bloot as boodskapper en instrument. Moet dus nie nalaat om die evangelie te verkondig wanneer jy mense tot bekering roep nie.

Judas se brief eindig soos dit begin met ’n positiewe versekering.  God se krag stel gelowiges in staat om teen vals leraars weerstand te bied. Daar is baie vals leraars en hulle is beslis gevaarlik, maar solank as wat jy op God vertrou en dit met jou lewe bevestig, sal vals leraars jou nie van stryk bring nie.

Maak erns daarmee om jou geloof nie net te bely nie, maar ook om dit uit te leef. Maak dit jou biddende voorneme, in die vaste verwagting dat jy sal beërf wat God in Christus beloof het:  die ewige lewe, terwyl jy as onbevlekte nie net die heerlikheid van Christus aanskou nie, maar ook daarin deel.

Stry vir die ware geloof

Amen