16 Augustus 2020

Vroue in die Bybel – 03 Ragab

 

Skriflesing: Jos.2; 6 v 22 - 25   

Teksvers: Jos. 2 v 11

 

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen

Ragab was 'n prostituut. Dit is nogal hoe ons geneig is om mense te onthou. Wie was Ragab nou weer? O, ja. Sy was mos daardie prostituut wat die twee verkenners weggesteek het toe die Israeliete vir Jerigo ingeneem het.

 Wanneer ons dit doen dan plaas ons die fokus op haar verlede en dit wat verkeerd was in haar lewe. En is dit nie hoe ons maar geneig is om na mense te verwys nie? Sy was 'n prostituut. En dan dink ons: “Ek is darem nie so sleg soos sy nie.”

 Die ongemaklike vraag waarmee ons vanoggend gekonfronteer word is: “Was Ragab die prostituut 'n groter sondaar as wat ek is?”

Wanneer die Bybel na Ragab die prostituut verwys, dan is die fokus heeltemal anders. In Heb. 11 ontmoet ons die geloofshelde van die Bybel, byvoorbeeld Noag, Abraham, Dawid om maar 'n paar te noem. Hulle en die ander wat saam met hulle genoem word, is die mense wat die Here met trots na verwys. Ons hoor in Heb. 11 v 16 dat God nie skaam is om hulle God genoem te word nie.

In hierdie lys name (vir wie God nie skaam is om hulle God genoem te word nie), word die naam van Ragab die prostituut ook genoem! Wanneer die Bybel na Ragab as 'n prostituut verwys, is die fokus egter heel anders.

Die Bybel vertel vir ons van haar geloof en God se genade vir haar. Wanneer die Bybel na haar as 'n prostituut verwys, beklemtoon dit God se genade. Dit sê vir ons, sy is een van die geloofshelde vir wie God nie skaam is om haar God genoem te word nie!

 Ragab was inderdaad 'n merkwaardige vrou en die Here het haar verhaal in die Bybel laat opteken omdat Hy daarmee vir ons in 2020 'n belangrike boodskap wil bring.

 Wat het van Ragab so 'n merkwaardige vrou gemaak? Voor ons by die detail van haar verhaal kom, net so 'n bietjie agtergrond geskiedenis van die leefwêreld waarin sy geleef het.

 God het Abraham geroep om in Kanaän te gaan woon en Hy het in sy oudag vir hom 'n seun Isak gegee. Isak het twaalf seuns gehad wat hul broer Josef verkoop het om 'n slaaf in Egipte te word.

 Weens 'n hongersnood in Kanaän het hulle in Egipte gaan woon nadat hulle met hul broer Josef versoen is. Daar het hulle 'n groot volk geword. Soveel so dat die latere Farao bang geword het vir hulle. Dit het meegebring dat hy van hulle slawe gemaak het.

God het hulle gered van die slawerny waaraan die Egiptenare hulle onderwerp het, deur die Egiptenare met plae te tref. Na die tiende plaag, die dood van die eersgeborenes, het Farao die Israeliete laat gaan onder die leierskap van Moses.

 Farao het egter spyt gekry en hy het sy weermag agter die Israeliete aangestuur om hulle weer as slawe terug te bring Egipte toe. God het hulle egter gered toe Hy die Rietsee se waters laat oopgaan het sodat die Israeliete op droë grond daardeur kon gaan. Toe die Egiptenare hulle agterna gesit het, het God die waters weer laat terugkeer en sodoende die hele Egiptiese weermag laat verdrink.

 Daarna het God hulle terug gebring na die beloofde land Kanaän toe. Dieselfde land waarvandaan Isak en sy seuns na Egipte toe vertrek het. Toe hulle na ongeveer 'n maand en 'n half by Kanaän aankom, het Moses twaalf verkenners (onder wie Josua en Kaleb was) uitgestuur om die land te gaan verken.

 Toe hulle terugkom het Josua en Kaleb berig dat hulle die land kan oorneem, maar die ander tien het nie met hulle saamgestem nie en die volk het in ongeloof na die tien verkenners geluister. Hulle het nie geglo dat God die Kananiete in hulle hand sou oorgee nie. Oor hierdie ongeloof het God die volk gestraf deur hulle vir veertig jaar in die woestyn laat rondtrek.

 Gedurende hierdie veertig jaar het die hele geslag (buiten Josua en Kaleb) wat uit Egipte gekom het, uitgesterf. Josua het die leierskap oorgeneem nadat Moses gesterf het, en nou het die Here hulle weer terug gebring na Kanaän toe om die land in te neem.

 Op pad terug Kanaän toe, het konings Sihon en Og van die Amoriete geweier dat die Israeliete deur hulle land trek en die Here het hulle toe in die hand van die Israeliete oorgegee om hulle te verslaan.

 Die verhaal van Ragab wat ons in Josua 2 hoor, begin waar die Israeliete oorkant die Jordaan kamp opgeslaan het om Kanaän binne te val. Die stad Jerigo waarin Ragab gewoon het, het die toegang tot Kanaän vir die Israeliete versper en hulle het hulle gereed gemaak om dit in te neem.

 Jerigo was 'n baie sterk vestingstad met sterk hoë mure wat die stad beskerm het. Ragab se huis was in die stadsmuur naby een van die ingangspoorte met 'n venster na die buitekant van die muur.

 Net soos Moses veertig jaar gelede, het Josua ook verkenners gestuur om inligting in te samel. Josua het egter net twee verkenners gestuur met die opdrag dat hulle inligting veral oor Jerigo moes inwin.

 Ragab het volgens die gebruik in daardie tyd heelwaarskynlik 'n oornagplek bedryf wat dan ook ingesluit het dat sy haar beroep daar bedryf het vir diegene wat daarin belang gestel het. Uit ons teks is dit egter duidelik dat die twee verkenners niks meer as net oornag verblyf daar gaan opsoek het nie. Dit was natuurlik ook die ideale plek om inligting in te samel.

 Die vraag wat hier opkom, is of Josua nodig gehad het om verkenners uit te stuur, veral in die lig van hoe die Here die stadsmure laat inval het nadat die Israeliete sewe dae om die stad marsjeer het? Uit 'n militêre intelligensie oogpunt was die verkenners nie nodig nie.

 Uit die verhaal word dit duidelik dat die redding van Ragab en haar familie die werklike doelwit van die verkenners was. Dit is nie toevallig dat die verkenners in 'n stad van 'n hele paar duisend mense, juis by Ragab opgeland het nie. Die Here het hulle spesifiek na haar toe gestuur, want Hy het haar uitgekies om deel van sy groter raadsplan uit te maak.

 Die twee verkenners het egter nie baie goed daarin geslaag om die stad ongesiens in te kom nie, want kort nadat hulle by Ragab aangekom het, het die koning te wete gekom dat daar verspieders in die stad was en ook waar hulle was.

 Hy het soldate na Ragab toe gestuur met die opdrag dat sy hulle moes uitlewer. Ragab het hulle versteek en die soldate wat na hulle kom soek het op 'n dwaalspoor weggestuur.

 Op hierdie punt van die verhaal wonder mens hoekom sy dit gedoen het? Hoekom het sy vir die vyand kant gekies?

 Die rede hoekom sy dit gedoen het, was omdat sy vreesbevange was. Die nuus oor wat met die Egiptenare by die Rietsee gebeur en ook hoe die Israeliete die Amoriete verslaan het, was algemeen bekend.

 Ragab het verstaan dat die werklike bedreiging nie die Israeliete self was nie. Sy het verstaan dat dit die Israeliete se God was wat aan hulle die oorwinning gegee het en dat Hy ook vir Jerigo in die hande van die Israeliete gaan oorgee.

 Sy het geglo dat die Israeliete se God die enigste ware God is, want volgens haar belydenis in Jos 2 v 11 is hulle God, die Here, die God, bo in die hemel en onder op die aarde.

 Sy het verstaan haar enigste kans op lewe was om op die Here te vertrou en sy het nie toegelaat dat haar vrees haar vertroue in God ondermyn het nie.

 Sy het die verhale oor God en die uitkoms wat Hy vir sy volk gegee het, gehoor en geglo. Haar geloof het haar aangespoor om aksie te neem. Sy het die verkenners weggesteek en hulle met ’n ander pad laat ontkom. Dit is haar geloof wat haar daartoe gebring het om op die Here te vertrou vir uitkoms.

 Ragab het op die Here vertrou om haar lewe te spaar, maar in sy genade het Hy vir haar soveel meer gegee as dit waarvoor sy gevra het. Hy het vir haar die ewige lewe gegee.

 Sy het deel van die uitverkore volk geword. God het vir haar 'n kans gegee op 'n nuwe lewe en sy het dit met albei hande vasgegryp. Nie meer Ragab die prostituut nie, maar nou Ragab die geloofsheld vir wie God nie skaam is om haar God genoem te word nie.

 In die lig daarvan dat twee verkenners wat Ragab versteek het, spesifiek die opdrag gekry het om te verseker dat sy en haar familie gered word, sou ons graag wou hoor dat een van hulle Salmon was. Maar ons weet egter nie wie die verkenners was nie, want die Bybel sê nie vir ons wie hulle was nie.

 Wat die Bybel wel vir ons sê is dat sy met Salmon getrou het nadat sy deel van die verbondsvolk geword het. Hulle het 'n seun genaamd Boas gehad wat met Rut getrou het. Rut en Boas het 'n seun Obed gehad. Obed was die vader van Isai wat die vader van Dawid was. So is dit in die geslagsregister van Jesus opgeteken.

 Uit die nageslag van Ragab is vir ons 'n Verlosser gebore. Die Here het die lewe van Ragab die prostituut verander na meer as wat sy ooit kon hoop of droom.

 Hy kan jou lewe ook verander. Al wat Hy vra is dat jy moet glo soos Ragab geglo het, dat jy op Hom kan vertrou omdat Hy die enigste ware God is. Jy moet glo dat jy die ewige lewe sal verkry op grond daarvan dat Jesus (wat uit die nageslag van Ragab gebore is,) vir jou sy lewe gegee het sodat jy kan lewe.

 Is jy bereid om te glo dat God die enigste ware God is wat sy Seun gestuur het sodat jy kan lewe? Is jy bereid om jou geloof uit te leef? Is jy bereid om op God te vertrou wanneer die lewe vol onsekerhede is?

 Vertrou op God. Glo dat Hy vir jou in Christus die ewige lewe sal gee. Glo dat Hy jou toekoms kan verander, maak nie saak wat in jou verlede lê nie.

Amen

11 Augustus 2020

Vroue in die Bybel - 02 Tamar

 Datum:  9 Aug. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Gen. 38

Teksvers:  Gen. 38 v 26

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

- volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen

 

Ons het laas week begin met 'n preekreeks: “Vroue in die Bybel” en ons het met Eva begin. Hierdie week staan ons stil by Tamar, Juda se skoondogter.

 

Hierdie is een van daai ongemaklike verhale in die Bybel, wat mens laat wonder: “hoekom is dit nou juis opgeteken?” Hierdie verhaal illustreer juis die punt dat die Bybel nie net inspirerende stories bevat gevul met morele voorbeelde van hoe om te leef nie.

 

Ons vind soms morsige verhale, waarvan hierdie 'n voorbeeld is en dit bevestig dat God besig is met in sonde gevalle mense en dit help ons om daarby aanklank te vind, want ons is ook nie perfek nie. Ons beleef hier hoe die God se genade deurbreek in mense se lewens en dit gee vir ons hoop dat God se genade ook 'n verskil in my lewe maak.

 

Wanneer ons na hierdie verhaal luister, moet ons die leefwêreld waarin dit afgespeel het in gedagte hou, want die lewensomstandighede van die mense in die verhale was drasties anders as ons eie lewensomstandighede. Dit help ons om te verstaan wat die Here vir ons met die verhale wil sê.

 

Hierdie verhaal in Genesis 38 lyk op die oog af so bietjie uit plek uit. Dit onderbreek as te ware die hele verhaal van Josef. Dit is egter nie per ongeluk nie, want dit gee vir ons 'n perspektief oor die karakters wat 'n belangrike rol speel in die groter verhaal van die Bybel.

 

Een van die hoofkarakters in die verhaal is Tamar. Die betekenis van die naam Tamar is 'n palmboom. Eva se naam beteken lewe en net so verwys Tamar ook na lewe. Palmbome gee koelte en dit kom gewoonlik voor by lewendgewende waterbronne in die woestyn. Verder dra die palmbome in daardie wêreld ook dadels wat weereens wys op die lewensgewende aard daarvan. Kos en water verseker oorlewing in die dorre woestyn.

 

Die verhaal begin met 'n vertelling van Juda wat weggetrek het en 'n Kananitiese vrou geneem het. Hulle het drie seuns gehad ml Er, Onan en Sela. Juda het een van die Kananitiese meisies, genaamd Tamar gekry as vrou vir sy oudste seun. Die gebruik in daardie tyd was dat huwelike deur die vaders in die gesinne gereël is, gewoonlik om 'n strategiese verbintenis tussen die twee gesinne te smee.

 

Ons hoor in die verhaal dat Er 'n slegte man was in die oë van die Here en dat Here hom laat sterf het sonder dat ons enige besonderhede ontvang oor wat die aard van sy slegte dade was.

 

Nou kom ons by 'n belangrike beginsel wat ons moet verstaan om te begryp wat hierdie verhaal vir ons vertel. Dis die beginsel van die swaershuwelik, wat ook as die leviraatshuwelik bekend staan. Dit kom daarop neer dat wanneer ’n getroude man kinderloos sterf, sy broer ’n kind by die kinderlose weduwee moet verwek. Hierdie kind word beskou as die seun van die afgestorwe man, dra sy naam, verkry sy regte en besittings en dien as sekuriteit vir sy ma, want ’n vrou het destyds nie regsbevoegdheid gehad sonder bystand van haar pa, broer, man of seun nie. 'n Weduwee wat nie seuns gehad het nie was absoluut sonder heenkome uitgelewer aan die genade van die samelewing.

 

Dit is dan die rede waarom Juda sy tweede oudste seun Onan aan Tamar gegee het as haar man in die plek van Er. Onan wou egter nie kinders vir sy afgestorwe broer verwek nie omdat dit sy erfdeel sou verklein. Daarom het hy seker gemaak dat hy nie kinders by Tamar verwek nie.

 

Dit het beteken dat hy Tamar in 'n baie slegte posisie geplaas het omdat hy haar daardeur van haar sekuriteit beroof het. Dit was ook verkeerd in die oë van die Here en daarom het Hy ook vir Onan laat sterf.

 

Volgens die wet van die swaershuwelik was dit dus nou Juda se jongste Sela se plig om seuns vir sy broers by Tamar te verwek. Juda het heimlik die skuld vir sy oudste twee seuns se dood op Tamar geplaas en daarom dink hy 'n verskoning uit. Hy stuur Tamar as weduwee terug na haar vader toe met die belofte dat hy haar sal laat gaan haal wanneer Sela oud genoeg is.

 

As weduwee mag Tamar nie 'n ander man geneem het nie, want sy moes vir Sela wag. Juda het egter geen intensie gehad om sy belofte na te kom nie! Daarmee het hy 'n groot onreg teenoor Tamar gepleeg. Hy het haar van alle moontlikhede ontneem om sekuriteit vir die toekoms te bekom.

Ons moet mooi verstaan hoe kwesbaar Tamar in hierdie verhaal was. Sy het nie 'n keuse gehad in enige van die besluite wat oor haar geneem is nie en sy was absoluut uitgelewer aan die genade van Juda.

 Toe Tamar agterkom dat Juda nie van plan was om sy belofte na te kom nie, het sy 'n desperate plan gemaak. Sy het haar soos 'n prostituut vermom en langs die pad gaan sit waar Juda sou verbykom. Die gevolg is dat sy by Juda swanger geword het.

 

Ons kan nou maklik op hierdie punt vir Tamar veroordeel en dan sal ons ook maar net soos Juda wees wat haar wou laat verbrand. Ons moet verstaan dat haar doelwit nie was om nou maar 'n prostituut te wees nie. Sy het geregtigheid gesoek en sy het dit gedoen volgens die enigste uitweg wat vir haar beskikbaar was. Onthou dat sy as weduwee absoluut uitgelewer was en dat diegene wat haar regte moes beskerm, juis hulle was wat haar van haar regte ontneem het!

 

Beteken dit dat dit wat sy gedoen het geregverdig is? Nee, geliefdes. Ons moet egter raaksien wat die Here vir ons hier wys. Hy wys die dubbelstandaarde wat in daardie samelewing teenwoordig was, uit. Dis dieselfde dubbelstandaarde wat maar nog steeds in ons samelewing ook teenwoordig is.

 

Juda se reaksie toe dit bekend word dat Tamar swanger was, was dat sy verbrand moes word. Dit was 'n straf wat heeltemal buite verband was met die oortreding en tog was die mense bereid om daardie straf te voltrek. Juda wou hier van Tamar en sy verpligtinge teenoor haar ontslae raak en die samelewing het dit goedgekeur! Daar was een standaard vir Tamar en 'n totale ander standaard vir die bevoorregtes in die samelewing.

 

Dit is eers nadat die Tamar die bewysstukke van Juda se aandeel (sy seëlring met die ketting en die kierie) na vore gebring het, dat hy erken het dat hy ook verkeerd gedoen het soos ons in Gen. 38 v 26 hoor:

Juda het dit herken en gesê: “Sy is onskuldig, ek nie! Ek moes my seun Sela aan haar as man gegee het.”

 

Met die vertaling gaan daar van die subtiliteit wat Juda hier gesê het verlore. Juda sê nie hier dat Tamar 100% reg is en dat hy 100% Verkeerd is nie en dat dit wat Tamar gedoen het nou reg is nie. Letterlik staan daar: “Sy is meer reg as ek.” Met ander woorde, sy is skuldig, maar ek is meer skuldig as sy. Hiermee erken Juda dat hy 'n groter aandeel as Tamar gehad het op grond van die onreg wat hy haar aangedoen het.

 

In hierdie verhaal sien ons God se genade. Hierdie episode was 'n draaipunt in Juda se lewe. Juda was die een wat voorgestel het dat Josef as slaaf verkoop word en hy is die een wat die plan deurgevoer het. Later was dit egter hy wat homself as pand aangebied het in die plek van sy jongste broer Benjamin toe hulle in Egipte gaan graan koop het toe Josef (wat hulle op daardie stadium nog nie herken het nie) vir Benjamin terug gehou het.

 

Ons sien ook God se genade in Tamar se lewe raak. Hoe Hy haar as Kananitiese meisie deel van die verbondsvolk gemaak het. Sy het tweeling seuns in die wêreld gebring en uit die nageslag van Peres is Jesus Christus gebore. Tamar is een van vier vroue wat in die geslagsregister van Jesus vermeld word (Vgl. Mat. 1 v 3).

 

Soms lyk dit asof jou lewe in chaos gedompel is soos wat Tamar sin was. Maar binne dit is God se genade aan die werk. God is besig in jou lewe en in Jesus Christus reik Hy ook na jou toe uit. Soms is dit nodig dat daar iets drasties moet gebeur soos dit die geval was met Juda sodat jou lewe ook by 'n keerpunt kan kom.

 

God het vir Juda en Tamar gebruik sodat Jesus Christus gebore kon word, sodat ek en jy ook sy genade in ons lewens kan ervaar. Moenie God se genade eenkant toe stoot nie. Gryp dit met jou geloof in Jesus Christus vas en beleef die vrede wat net by God gevind kan word.

Amen

02 Augustus 2020

Vroue in die Bybel – 01 Eva

Datum: 2 Aug. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Gen. 2 v 18 – 3:24

Teksvers:  Gen. 3 v 20

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

- volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen 

Ons begin vandag met 'n reeks preke oor vroue van die Bybel. Vroue word so maklik deur die samelewing as tweederangse burgers met 'n laer status beskou en eenkant toe gestoot. Die fokus in hierdie preek reeks is om vas te stel wat God se bedoeling is met vroue in die samelewing.

Die eerste vrou waarvan ons in die Bybel hoor, is Eva. Eva word dikwels blameer dat dit haar skuld was dat die hele mensdom in sonde gedompel was. Sy het immers vir die slang geluister en van die verbode vrug geëet. Hiermee saam kom die foutiewe gedagte dat die man minder skuldig was aan die sondeval en dat die man derhalwe so bietjie beter as die vrou is.

Wat ons egter moet onthou is dat God die opdrag om nie van die verbode vrug te eet nie vir die man gegee het. Hy was egter absoluut passief in daardie hele episode met slang. Hy het nie 'n woord gesê nie en het daarmee sy plig versaak om sy vrou te beskerm.

Hy kon haar beskerm het, want hy was reg langs haar terwyl die episode met die slang afgespeel het. Ons hoor in Gen. 3 v 6b:

Sy het ook vir haar man by haar gegee, en hy het geëet.

Sonder om 'n woord te sê, het hy saam met haar geëet aan die verbode vrug. Die waarheid is dat albei ewe skuldig is en mans het geen rede om meerderwaardig teenoor 'n vrou te voel nie.

Wat is die skeppingsdoel van 'n vrou? In Gen. 2 v 18 hoor ons:

Verder het die Here God gesê: “Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom iemand maak wat hom kan help, sy gelyke.”

God het nie die mens geskep om alleen te wees nie. Hy het die vrou gemaak uit die man se ribbebeen uit. Sy is dus net soos hy, een uit homself. Haar doel is om die man se helper te wees.

Ons moenie die fout maak om te dink dat sy 'n handlanger is nie. Nee sy is sy helper want sonder haar, sal die man nie reggekom het nie. Die Here sê baie duidelik hier dat Hy die vrou gemaak het as die man se gelyke.

Dink so daaraan. Daar is byvoorbeeld 'n trommel wat te groot en swaar is vir een mens om te dra. Daar is dus 'n helper nodig om die trommel te dra. Albei die persone is ewe belangrik in die proses. Die een is nie belangriker as die ander nie en nie een sou sonder die ander regkom om die trommel te dra nie.

Die verbrokkeling in die verhouding tussen man en vrou raak reeds sigbaar direk na hul sondeval. Daar tree 'n vreemdheid tussen man en vrou in en hulle probeer dit wegsteek deur vir hulself klere van vyeblare te maak.

Dit was egter tevergeefs, want ons hoor hoe hul verhouding verder verbrokkel wanneer hulle deur God gekonfronteer word. Die man beskuldig sy vrou en hy gooi haar as te ware vir die wolwe. Waar hy vantevore 'n liefdeslied vir haar sing: (“Hierdie keer is dit een uit myself, een soos ek”) beskuldig hy haar en verwys na haar as ‘die vrou.’ Nie meer my vrou nie, maar ‘die vrou!’. Daar is duidelik 'n verwydering tussen hulle.

Uit dit word die verskriklike gevolge van die sonde duidelik sigbaar soos God dit ook aan hulle voorhou wanneer Hy vir die vrou sê: “Na jou man sal jy hunker, en hy sal oor jou heers.”

Hierdie is nie 'n straf wat God teenoor die vrou uitgespreek het nie. Die straf vir sonde is die dood soos ons Gen. 2 v 17 hoor. God het hier vir haar vertel wat die gevolge van die sonde wat sy en haar man gepleeg het, is, naamlik die sondige oorheersing van vrouens deur mans. Dit is dus die sonde; waarvoor beide die man en die vrou verantwoordelik is; wat veroorsaak dat mans vrouens as minderwaardig beskou en behandel.

Die verdere gevolge is dat die aarde deur hulle toedoen vervloek is en derhalwe het dit nou moeisame arbeid meegebring om 'n bestaan te maak. God se skeppingsopdrag aan die mens was om die aarde te bewoon en dit te bewerk soos ons in Gen. 1 v 28 hoor. Die gevolge van die sonde is dat hierdie arbeid nou in hartverskeurende moeitevolle arbeid verander is.

As die verhaal hier geëindig het, sou dit 'n baie droewige hopelose verhaal gewees het. Maar die verhaal het nie hier geëindig nie. Ten spyte van die donker gebeure van die sondeval in hierdie verhaal, is dit 'n verhaal van hoop. Ons hoor hier hoe groot God se genade is.

In Gen. 3 v 20 hoor ons hoe die vrou nou ook 'n persoonlike naam kry:

Die mens het sy vrou Eva genoem; sy was die moeder van al die mense.

Ons hoor hier van God se genade, want die naam Eva, beteken lewe. In teenstelling met die swaard van die dood wat oor hulle koppe hang, is daar die hoop van lewe.

God se genade is dat Hy die finaliteit van die doodstraf uitstel. Daar is hoop vir lewe. Die doodstraf is uitgestel totdat Jesus Christus dit in ons plek kom dra het, sodat elkeen wat in Hom glo die ewige lewe kan kry en daardeur kan ontsnap van die vloek van die sonde. Mans het dus geen rede om op grond van Gen. 3 v 16 “   Na jou man sal jy hunker, en hy sal oor jou heers.” te dink dat hulle beter as vrouens is nie.

Toe Adam die naam Eva, wat hy vir die vrou gegee het, kwalifiseer met: “sy was die moeder van al die mense,” erken hy ook daarmee sy afhanklikheid van Eva vir die voortplanting van 'n nageslag en Eva is ook van Adam afhanklik daarvoor.

Hierin is God se genade ook duidelik sigbaar, want Christus is uit die nageslag wat deur Adam en Eva voortgebring is, gebore.

Buiten die rol as helper en metgesel, gee God ook vir die vrou 'n baie spesiale rol as moeder om te koester. God het bepaal dat die mensdom bestaan uit mans en vrouens en dat 'n man as vader vir sy nageslag sal wees tesame met sy vrou as moeder. Dis die basis van gesonde gesinsverhoudings, die bousteen van die samelewing.

Deur die sonde is dit krom en skeefgetrek, maar Christus het gekom om dit te herstel. Dit is slegs deur jou geloof in Jesus wat mans en vroue hul rol in die samelewing kan vervul soos God dit bedoel het in 'n gesamentlike gelyke verhouding met mekaar in afhanklikheid van God.

Jesus Christus maak dit vir ons moontlik om weg te breek van die gevolge van sonde, omdat Hy die mag daarvan gebreek het aan die kruis en Hy die dood oorwin het deur sy opstanding. In Jesus Christus kan mans en vrouens hulle verhouding met mekaar bou en uitleef soos God dit oorspronklik bedoel het.

Daarom moet die mans hulle vroue liefhê en nie die lewe vir hulle bitter maak nie. Sy is nie 'n vloerlap nie. Vrouens, weet dat God vir julle 'n baie spesiale rol in die lewe bepaal het as jou man se helper en metgesel. Net soos wat 'n mens twee bene nodig het om te loop, het God mans en vrouens geskep as gelyke medewerkers in sy Koninkryk.

Amen


26 Julie 2020

Hoekom HERE?

Datum:  2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Job 42 v 1 - 6

Teksvers: Job 42 v 5 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) Volledige erediens - op die Gereformeerde Kerk Empangeni facebook-blad

2) Preek alleen op die Gereformeerde Kerk Empangeni se YouTube kanaal

Die lewe maak nie altyd sin nie. Hoekom gebeur daar slegte goed wat veroorsaak dat onskuldige mense moet ly? Hoekom het hierdie pandemie ons lewens so erg in 2020 kom deurmekaar krap?

 Navorsing wat gedoen is, toon aan dat daar sedert die inperking begin het, bykans 3 miljoen mense hulle werk verloor. In baie gevalle was dit persone wat die enigste bron van inkomste vir 'n huishouding verdien het. Hoekom moes dit gebeur? Het al daardie mense iets verkeerd gedoen om dit te verdien?

 Hoekom is daar so baie mense in rou gedompel oor die afsterwe van geliefdes as gevolg van hierdie pandemie? Buiten hierdie pandemie is daar nog baie ander goed wat veroorsaak dat ons swaarkry in die lewe. Hoekom gebeur dit?

 Dis een van die groot vraagstukke in die lewe. Hoekom moet ons ly? Lyding is die kanker wat die sin van ons bestaan wegvreet, veral as dit onverdiende lyding is.

 Met Job gee die Here vir ons perspektief oor hierdie saak van lyding. Job verloor alles in die lewe sonder dat Hy dit verdien. Dit kom na aanleiding van 'n gesprek in die hemel waar God met sy engele vergader en Job voorhou as iemand wat vroom, opreg en godvresend is.

 Die satan kla Job egter aan. Die betekenis van die benaming satan is inderdaad, die aanklaer, die een wat in opposisie staan. Hy kla Job aan dat hy slegs so voorbeeldig lewe omdat dit so goed met hom gaan en dat daar geen lyding in sy lewe is nie.

 Job sit in sak en as oor sy groot verlies en sy emosies is op en af. Aanvanklik prys hy God nog steeds, maar dan vervloek hy sy geboortedag.

 


Dan kom Job se drie vriende om hom by te staan. Hulle siening is dat Job teenoor God gesondig het en dat God hom nou daaroor straf. Hulle siening is dat alles lewe volgens 'n direkte een tot een oorsaak en gevolg beginsel werk. As jy iets goed doen, word jy beloon en as jy iets verkeerds doen word jy gestraf.

 Job se standpunt is dat hy onskuldig is en dat sy lyding nie 'n straf is nie. Hy is reg ten opsigte van sy standpunt. In Job 1 v 8 en weer in Job 2 v 3 sê die Here self die volgende ten opsigte van Job:

“En my dienaar Job, het jy hom raakgesien? Sy gelyke kry jy nie op aarde nie: hy is vroom en opreg, hy dien My en vermy die kwaad.”

 Job se lyding het sy vrede verwoes. Sy emosies is op 'n mallemeule op en af. Hy glo dat God regverdig is, maar sy lyding laat hom twyfel. Hy stoei met die gedagte dat God onregverdig of onbevoeg is, maar hy bly steeds hoop dat God werklik regverdig is.

 Lyk Job se worstelstryd bekend? Hy probeer sin maak van sy lewe, maar dit wat met hom gebeur het, het sy hele siening deurmekaar gekrap. Sy vriende help nie juis nie, inteendeel hulle maak dinge net erger en daarom praat hy nie meer met hulle nie. Job wil antwoorde hê. Hy wil weet HOEKOM Here? Hy eis antwoorde van God.

 Voel dit nie vir bekend nie, geliefdes? Daar gebeur goed in ons lewens wat nie altyd sin maak nie. Daar gebeur slegte goed in jou lewe wat jy nie veroorsaak het nie. 2020 slaan ons met 'n pandemie wat ons hele lewe omver werp.

 Buiten die pandemie kom daar goed oor ons pad waaroor ons nie beheer het nie. Mense gaan jonk dood. Mense wat gesond leef kry kanker. En ons wil ook weet HOEKOM Here? 

Hoekom hoekom hoekom................? 

En dan wonder ons ook soms in ons eie worstelstryd soos Job, of God regverdig is.

 God antwoord Job inderdaad. In die eerste plek reageer God op Job se aanklag dat Hy onregverdig en onbevoeg is om die wêreld te beheer. Hy neem Job op 'n virtuele toer van die heelal en vra vir Job: “Waar was jy toe Ek die aarde se fondamente uitgelê het?” Was Job daar toe die Here planne gemaak het hoe die hemel en die aarde sal werk? Het Job ooit die son of die weer beheer?

 Wat God hier vir Job sê, is dat Hy in beheer is van elke komplekse detail van die heelal en hoe dit funksioneer. Sy perspektief is soveel groter as wat Job sin is. Job is nie in 'n posisie om te bepaal of God regverdig is of nie. Die lewe is baie meer kompleks as wat ons ooit werklik kan verstaan.

Dan sluit God af deur vir Job die seekoei en die krokodil te wys. Die letterlike benaming van hierdie diere is Behemot en Leviatan wat ook elders in die Bybel (soos byvoorbeeld Jes. 27 v 1 & Ps. 74:13-14) as simbole van wanorde en gevaar voorgehou word. Hierdie diere is nie boos nie, maar hulle is baie gevaarlik. 

Tog pas hulle ook in die skepping in.

Wat God hiermee vir Job sê is dat die wêreld wonderbaarlik is, maar dat dit nie perfek of altyd veilig is nie. Die wêreld is mooi en georden, maar dit is ook wild en gevaarlik met die moontlikheid dat lyding kan plaasvind.

 Dit bring ons weer terug na Job se vraag: “Hoekom, Here? Hoekom is daar lyding in hierdie wêreld?” En God beantwoord nooit hierdie vraag nie! Sy antwoord is dat ons in 'n wonderbaarlike wêreld leef wat in hierdie bedeling nie van lyding vrygestel is nie.

 Job het die Here beskuldig dat Hy onregverdig is en hy het 'n verduideliking geëis. God se antwoord is dat Job nie in 'n posisie is om te bepaal of God regverdig is of nie. Hy nooi Job uit om Hom en sy wysheid wat ver bo enige mens se verstand is, te vertrou.

 Job se reaksie is om in nederigheid homself voor God te verootmoedig. Job het gevra: “Hoekom Here?” Maar God het nooit sy vraag beantwoord nie, want hy het die verkeerde vraag gevra. God het die vraag, (Wie is U Here?) wat Job moes gevra het, beantwoord.

 Hy is die almagtige en oralteenwoordige God wat hemel en aarde en al die skepsels onderhou en so regeer dat lower en gras, reën en droogte, vrugbare en onvrugbare jare, voedsel en drank, gesondheid en siekte, rykdom en armoede en alles, ons nie per toeval nie, maar uit sy Vaderhand toekom.

 Hy is ook die liefdevolle God wat vir jou omgee en verstaan waardeur jy gaan. Hy buig neer na jou toe. Hy het jou so lief dat Hy sy enigste Seun gestuur het sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

 Job bely: “Tot nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê, maar nou het ek U self gesien” Job het God gedien en hy was vroom en opreg, maar hy het God nie persoonlik geken nie! Dit is eers na sy ontmoeting met God dat hy God persoonlik leer ken het.

 Sedert Job geleef het, het God Homself nog duideliker in sy Seun aan ons openbaar. Hy het sy Gees gestuur as Trooster om by ons te bly en ons te vertroos. Om werklik God se troos in jou lewe te ervaar is dit nodig dat jy Hom persoonlik moet ken. Jy leer God persoonlik ken deur te glo dat Jesus jou enigste Verlosser en Saligmaker is. Kom na God toe en leer Hom persoonlik ken.

 Geliefdes, die lewe maak nie altyd sin nie. Daar gebeur goed wat veroorsaak dat swaarkry en lyding oor jou pad kom. Ons weet nie altyd hoekom nie dit gebeur nie. Daar is nie altyd antwoorde oor hoekom my lewensmaat op so 'n jong ouderdom moes sterf nie. Daar is nie altyd antwoorde oor hoekom ongeneeslike siektes soos kanker oor ons pad kom nie. Daar is nie altyd antwoorde oor hoekom 'n pandemie moes kom wat die hele wêreld omver werp nie.

Moenie vra: “Hoekom Here?” nie. Vra eerder die regte vraag: “Wie is U Here?” Leer God persoonlik ken deur in geloof vas te hou aan die verlossing van Jesus Christus. Vertrou God en weet dat Hy in beheer is van hierdie komplekse wêreld waarin ons leef. Leer Hom ken in sy omgee vir jou en dat Hy jou nie alleen sal laat om die hartseer, pyn en lyding van die lewe te trotseer nie.

 Bring jou pyn, hartseer en lyding na God toe met die vertroue dat Hy daar is vir jou.

Amen


19 Julie 2020

Bring jou sorge en laste na Jesus toe

Datum: 19 Jul. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Mat. 11 v 25 - 30

Teksvers: Mat. 11 v 28

 

Hierdie preek is ook in video formaat beskikbaar:

1) Facebook - volle erediens

2) Youtube - Net die preek

Raak die lewe soms te veel? Hierdie jaar is voorwaar 'n jaar wat vol uitdagings is wat ons baie beproef. Elkeen van ons word op 'n mindere of meerdere mate negatief geraak. Mense probeer dit op verskillende maniere hanteer, maar dit is nie altyd effektief nie.

 Hoe hanteer jy die uitdagings wat hier buite vir ons lê en wag? Wens jy ook dat dinge maar net weer na normaal toe moet terug keer? Die probleem is egter dat selfs die sogenaamde normaal ook nie altyd so lekker is nie.

 Selfs sonder hierdie pandemie is die lewe steeds vol uitdagings. Mense word nog steeds siek van ongeneeslike siektes en gaan dood. Die lewe is steeds so vol gejaagdheid dat dit ons uitput en oorlaai. Daar is steeds die bekommernis oor finansies en begrotings wat nie altyd wil klop nie.

 Hoe kan ons die uitdagings van die lewe in die oë kyk sonder om oorweldig te word? Die Here antwoord die vraag hier in ons teksgedeelte.

 Mat. 11 v 25 begin waar Jesus sy Vader prys oor die groot verlossings wat Hy bewerk het. Die groot rede vir al die stres en uitputting in die lewe is omdat die mens van God vervreem is. God het die mens geskep met die doel om Hom te ken en in 'n verhouding saam met Hom te leef. Dit is alles verwoes toe Adam en Eva in opstand teen God gekom het en daardie opstand leef vandag nog in ons harte

 Die rebelse opstand teen God het die mens bang vir God gemaak en daarom het Adam en Eva weggekruip toe hulle God hoor nader kom het. Een van die mees vertroostende boodskappe in die Bybel, is God se reaksie op dit. Hy het Adam en Eva nie aan hul eie lot oorgelaat nie. In plaas van verwerping reik God met liefde uit soos ons in Gen. 3 v 8 hoor: Maar die Here God het na die mens geroep en vir hom gevra: “Waar is jy?”!

Dwarsdeur die eeue roep God na die mens: “Waar is jy?” en daarom het God die Vader sy Seun gestuur om versoening tussen God en die mense te bewerk. Die troos is dat dit vir alle mense is wat dit aanvaar. Jy hoef nie slim en belangrik te wees nie. Inteendeel indien jy jouself slim en belangrik ag, gaan jy nie by God uitkom nie. Jy hoef nie iets te doen om dit te verdien nie. Al wat jy nodig het is om te besef hoe afhanklik jy van God is.

Dan verduidelik Jesus in Mat. 11 v 26 & 27 dat Jesus die enigste manier is om tot God te nader. Dit is in die lig hiervan dat Jesus sy uitnodiging in Mat. 11 v 28 rig:

“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.”

 Dit is 'n uitnodiging aan mense wat besef hoe afhanklik hulle van God is. Dis 'n uitnodiging aan die elkeen wat erken: “Here ek kom na U toe omdat ek nie meer weet watter kant toe nie.” 


Dis 'n uitnodiging vir die mense aan wie Jesus in die bergrede met sy saligsprekinge rig: “Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.”

 Dis 'n uitnodiging vir jou om rus vir jou siel in die teenwoordigheid van God te vind. Met hierdie uitnodiging vra God vir jou ook: “Waar is jy?” God wil deel van jou lewe wees. Die wêreld met al sy probleme, hartseer en pyn raak te veel wanneer jy dit alleen moet trotseer. In hierdie uitnodiging sê Jesus vir jou dat jy nie nodig het om die lewe alleen aan te durf nie.

 Die rede waarom mense, en selfs gelowiges nog steeds ver van God is, is omdat hulle 'n verkeerde verstaan het van wie God is en wat nodig is om tot Hom te nader. Die persepsie bestaan dat dit moeilik is om tot God te nader omdat jy vir God moet bewys dat jy goed genoeg is vir Hom.

 Sommige mense probeer om deur middel van 'n “goeie lewe” tot God te nader en dit kan daartoe lei dat jy naderhand dink dat jy verdien om tot God te nader. Dit is die eiegeregtige mense soos die Fariseërs ook in die Nuwe Testamentiese tyd was. Hoeveel Christene trap nie ook in hierdie slaggat nie?

 Ander sien net nie kans daarvoor nie omdat dit naderhand net te veel word en daarom hou hulle op om te probeer. Hoeveel mense is daar nie wat in Christin huise groot geword het, maar wat nou van God en die kerk af weggeraak het?

 Hoe dit ook al sy, die uiteinde is dat hulle ver van God af is. Wanneer dit goed gaan kom hulle nie agter dat hulle 'n probleem het nie. Wanneer die lewe egter moeilik raak, word hulle oorweldig omdat hulle ver van God is. Dit maak dat mense uitgeput en oorlaai voel omdat God nie werklik deel is van hul lewens nie.

 Soms gebeur dit ook dat die probleme jou so oorweldig dat jy soos Petrus naderhand net die reuse golwe en stormwind raaksien omdat jy jou oë van Jesus weggedraai het. Sink jy ook in die golwe weg soos Petrus?

 

Geliefdes, voel jy vandag uitgeput en oorlaai? Hoor jy God se roepstem waar Hy vir jou roep: “Waar is jy?” Luister na Jesus se uitnodiging: “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.”

Dit is nie moeilik om hierdie uitnodiging van Jesus aan te neem nie. Hoor wat sê Hy nog hiermee saam: “Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig.”

Kom na Jesus toe. Glo dat Hy gekom het en sy kruisoffer gebring het sodat jy tot God as jou Vader mag nader. Leer wie Hy werklik is. Nie 'n kwaai God vol van oordeel en straf nie. Nee, Hy is sagmoedig, nederig en vol genade. Hy wat God is, het ter wille van jou 'n nederige mens geword en Hy bring rus vir jou gemoed.

 Jy hoef nie die lewe en al sy hartseer en probleme alleen aan te durf nie. Bring jou sorge en laste na Jesus toe. Hy SAL vir jou rus gee. Jy is nie alleen nie. God is by jou en Hy sal jou nie in die steek laat nie.

Amen