Toets jou geloof – Voorbereiding

Son 18 Nov. 2018 GKE

2 Kor. 13 v 1 – 13 Teksvers 2 Kor. 13 v 5

Sb. 12-3 v 1 & 2

Ps. 119-1 v 3

Ps. 25-2 v 1 & 2

Ps. 119-2 v 1 & 27

Wat is die een ding in jou lewe wat belangriker is as enige iets anders? Wat is dit wat absoluut onontbeerlik is? Dit is dat God in jou lewe moet wees. Dat jy met God versoen moet wees en dat God in beheer van jou lewe moet wees, want as jy nie met God versoen is nie, staar die ewige verdoemenis jou in die gesig.

Dit is net ware geloof wat jou met God kan versoen. Daarom is dit belangrik dat jy moet stry vir ware geloof, want as jou geloof nie ware geloof is nie, kan jy nie met God versoen word nie. Ware geloof is die Evangelie van Jesus Christus. Dit is ook belangrik dat nadat jy met God versoen is om Hom beter te leer ken en daarom moet jy groei in geloof.

Jy moet ook jou geloof toets om seker te maak dat jy op die regte pad bly, want as jy op die verkeerde pad is, dan stuur jy op ʼn ramp af. In sy briewe aan die gemeente in Korinte waarsku Paulus hulle om terug te draai van ʼn verkeerde pad waarop hulle beland het.

Alhoewel hierdie brief as 2 Korintiërs bekend staan is daar goeie aanduiding uit die brief self dat dit nie die tweede brief is wat Paulus aan die Korintiërs geskryf het nie. Ons hoor in Handelinge 18 dat Paulus die gemeente in Korinte gestig het en nadat hy daarvandaan weg is het hy berig ontvang van sekere probleme in die gemeente. 1 Korintiërs is die brief wat Paulus aan die gemeente geskryf het om daardie probleme aan te spreek.

Daar was egter heelwat mense in die gemeente wat dit wat Paulus in sy brief geskryf het, verwerp het. Hulle het inderdaad Paulus se gesag verwerp. Daarna het Paulus weer die gemeente besoek, maar dit was nie ʼn goeie besoek nie. Soos ons in 2 Kor. 2:1 hoor het die besoek op droefheid uitgeloop. Na hierdie besoek het Paulus sy “tranebrief” aan hulle geskryf soos ons hoor in 2 Kor. 1:3-4 en 7:8-12 waarna die meeste van die mense wat teen Paulus was hul fout besef het en weer met hom versoen.

Paulus skryf die brief wat ons as 2 Korintiërs ken om die gemeente te verseker van sy liefde en toewyding aan hulle. In hoofstukke 1 tot 7 versterk hy sy versoening met hulle en verseker hy hulle dat hy hulle vergewe het en dat hy nog steeds lief is vir hulle. In hoofstukke 8 en 9 herinner Paulus hulle om geld te spaar vir hulp aan die gemeente in Jerusalem wat in armoede verval het. In hoofstukke 10 tot 13 daag hy diegene uit wat nog steeds teen hom gekant is.

Nadat Paulus weg is by die gemeente weg is, het daar ander leiers gekom wat volgens die Korintiërs meer indrukwekkend was. In vergelyking met Paulus was hulle ryk en indrukwekkende leiers wat baie welsprekend was teenoor Paulus wat arm was, sy lewe dmv handearbeid verdien het. Hy het baie gely en was dikwels haweloos. Verder was hy ook glad nie welsprekend nie. Derhalwe het hulle minder van Paulus gedink en hulself eintlik vir hom geskaam.

Diegene wat teen Paulus was het sy apostelskap bevraagteken en selfs sover gegaan om aanbevelingsbriewe te eis wat sy apostelskap sou bevestig. Nou in hierdie slotgedeelte van die brief verhang Paulus die bordjies. Hy daag hulle uit om hulself te beproef eerder as om heeltyd die vinger na hom toe te wys. Hy roep hul op om die egtheid van hulle verlossing te ondersoek eerder as om die egtheid van Paulus se apostelskap te bevraagteken soos ons hoor in 2 Kor. 13:5

Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe. Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie? So nie, het julle die toets nie deurstaan nie.

Hierdie persone was so selfvoldaan dat hulle nie raakgesien het hoe ver hulle van God was nie. Om seker te maak dat ons nie ook so selfvoldaan is soos daardie persone wat teen Paulus was nie, is dit belangrik dat ons hierdie oproep tot selfondersoek ter harte neem. In 1 Kor. 10:12 waarsku Paulus die gemeente:

Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.

Dit is ʼn waarskuwing wat ons ook ter harte moet neem.

Voor Nagmaal moet ons selfondersoek doen, maar dit mag nie net tot Nagmaalsvoorbereiding beperk word nie. Dit is iets wat jy aanhoudend moet doen sodat jy kan groei in die geloof en al hoe nader aan God beweeg sodat jy volwasse kan word in jou geloof. Toets jou geloof, want as jou geloof nie die toets deurstaan nie is die gevolge ondenkbaar. Stel jouself op die proef om die ware stand van jou geloof te bepaal deur dit aan ʼn toets te onderwerp. Die proef waarmee jy jouself moet toets is: “ondersoek julleself of julle in die geloof lewe”.

Hoe doen jy hierdie ondersoek? Vra jouself af of

ü jy vas en seker glo dat jy in lewe en in sterwe aan Jesus Christus behoort wat jou met sy bloed van die ewige verdoemenis losgekoop het? Verdiep jouself in God se genade en dink weer na oor sy liefde en alles wat Jesus vir jou opgeoffer het.

ü jy jou hele lewe as ʼn getroue dienaar aan God toewy?

ü jy jouself verloën en buig voor sy wil?

ü jy met alles wat in jou is stry teen die sonde?

ü jy ʼn absolute verlange het om ewig saam met God te wees?

Paulus vra dan verder: “Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie?” Met ander woorde, is Christus se teenwoordigheid in jou lewe sigbaar? Sien mense die vrug van die Gees, nl. liefde in my lewe raak? Word my lewe gekenmerk deur vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing? As Christus nie in my lewe sigbaar is nie het ek nie die toets deurstaan nie.

As ons eerlik is, hoe dikwels is die praktyke van ons sondige natuur eerder nog in ons lewens sigbaar? Hoe dikwels kom vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring en afguns in my lewe na vore? Dit is juis dit wat so kenmerkend was in die lewens van diegene wat so gekant was teen Paulus.

Paulus wys ook die valsheid uit van ʼn rede wat dikwels gegee word om sonde te regverdig. in 2 Kor. 13:7b hoor ons:

Ons wil hê dat júlle die goeie doen, selfs al sou dit lyk asof ons die toets nie deurstaan het nie.

Hoe dikwels gebeur dit nie dat ons sê, “maar almal doen dit of julle doen dit, daarom is daar nie ʼn probleem as ons dit doen nie? Iemand anders se sondige optrede is nie regverdiging dat jyself ook sonde doen nie.

Maar hoe nou gemaak as ek sien dat ek nie die toets deurstaan nie? Christus en sy liefde kan alleen sigbaar in my lewe wees wanneer Christus in my is. Christus kan alleen deur geloof in die evangelie in my wees. Dit is alleen moontlik deur die Heilige Gees en daarom moet ek bly bid vir die Gees, bly bid dat die Heilige Gees vir my wys waar in my lewe ek nie die toets deurstaan nie. Bid dat die Heilige Gees my laat groei in die geloof sodat ek al hoe stywer aan die evangelie van Jesus Christus en God se genade kan vashou.

Ons herdenk DV volgende week weer die Heilige Nagmaal waar die Here vir ons deur die sigbare tekens van brood en wyn wys hoe Christus in jou is. Daarom geliefdes, Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe.

Amen

Groei in geloof

Son 11 Nov. 2018 GKE

Ef. 3 v 14 – 21

Sing:

Ps. 147-1 v 1 & 4

Ps. 71-1 v 1

Sb. 8-1 v 1 & 2

Sb. 15-1 v 1-4

Verlede week het ons uit Judas 20 gehoor:

Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees.

Iemand het op ʼn keer gesê, gebed is die asemhaling van ʼn gelowige se geestelike lewe. Geloof word deur gebed gebou. In hierdie gebed van Paulus hoor ons waarvoor om te bid sodat jy kan groei in geloof. Met hierdie gebed leer die Here ons hoe om te bid deur die krag van die Heilige Gees.

Paulus begin die gebed met “

Daarom kniel ek in gebed voor die Vader aan wie die hele gemeenskap van gelowiges in die hemel en op die aarde sy bestaan te danke het.

ʼn Erkenning teenoor God hoe afhanklik ons van Hom is. Hier is geen sprake daarvan dat God ons iets skuld of dat ons op iets van Hom geregtig is nie en daarom aan ons moet gee nie. Dis maar net God se genade wat maak dat ons enigsins tot Hom kan bid.

In Ef. 3 v 16-19 hoor ons dan waarvoor om te bid.

Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon en dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees. Mag julle in staat wees om saam met al die gelowiges te begryp hoe wyd en ver en hoog en diep die liefde van Christus strek. Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan, en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.

Hierdie gebed is soos trappe wat met elke trap hoër en hoër reik. Die eerste trap is om te vra vir krag om innerlik sterk te word. Die tweede trap is om te vra om in liefde gegrondves te wees. Die derde trap vra om die liefde van Christus te ken en die vierde trap is om te vra om vervul te word met die volheid van God.

Vra vir krag om innerlik sterk te word:

Die eerste gebedstrap is:

Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon

Dit is alleen deur die Gees dat dit moontlik is dat Christus in ons harte kan woon. Geloof maak Christus ʼn werklikheid in jou lewe en dit is die Heilige Gees wat geloof gee. Bid vir geloof sodat jy kan glo in die krag van die Heilige Gees in jou lewe.

Die Griekse woord wat met woon vertaal is dra die betekenis om permanent in te woon. Dat Christus permanent in jou hart sal woon beteken dat Christus heer en meester van jou sal wees. Hy is nie net ʼn gas nie, maar die meester van die woonplek sodat Christus jou denke sal beheer, dat Hy jou lewe sal beheer en nie jou sondige natuur nie.

Vra om in liefde gewortel en gegrondves te wees.

Die tweede gebedstrap is:

dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees.

Hier vind ons die rede waarom jy moet bid dat Christus in beheer van jou lewe moet wees. Liefde is die basis van God se koninkryk en daarom moet liefde die basis van jou lewe wees. Om die liefde die basis van jou van jou lewe te maak het jy die krag van die Heilige Gees nodig en Christus moet in beheer van jou lewe wees.

Daar word twee beelde hier gebruik, nl. die fondasie van ʼn gebou en die wortels van ʼn boom. Die fondasie is die basis wat verseker dat die gebou stewig staan en die grond waarin die boom gewortel is bepaal hoe sterk die boom gaan staan. Liefde moet die grond wees waarin jy gewortel is en dit sal die kwaliteit van jou lewe bepaal. Liefde moet die fondasie wees waarop jy jou lewe bou. Liefde moet die kernbestanddeel van jou lewe wees.

Vra vir die insig om die liefde van Christus te ken

Die derde gebedstrap is:

Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan

Soos wat ons hoër gaan met die gebedstrappe kom ons nou by Christus se liefde uit. Hier leer ons wat die inhoud van die liefde moet wees waarin ons gewortel en gegrondves moet wees.

Ons sal in hierdie lewe nie die volle omvang Christus se liefde leer ken nie, maar hoe meer ons ʼn liefde lewe, hoe meer sal ons begryp wat Christus se liefde is. Deur Christus se liefde te leer ken en die uitleef daarvan leer ons wat liefde werklik is.

In 1 Joh. 4:9 hoor ons:

Híerin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy enigste Seun het Hy na die wêreld toe gestuur sodat ons deur Hom die lewe kan hê.

Liefde is opoffering en om lief te hê gaan van jou opofferings vereis. Dit gaan van jou vereis om uit jou gemaksone te kom. Dit is eers wanneer jy begin verstaan hoeveel Christus in liefde vir ons opgeoffer het, dat jy self kan begin om in liefde opofferings te maak.

Vra om vervul te word met die volheid van God.

Die vierde gebedstrap bring ons by die hoogtepunt waarna ons streef in geloofsgroei:

en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.

Dit waarna ʼn Christin moet streef is om al hoe meer met die perfektheid van God gevul te word. Om al hoe meer soos Jesus te word, want Hy is in Homself die volheid van God. Die Here sê vir ons: “wees heilig want Ek is heilig” en dit is waarvoor ons moet bid dat die heiligheid van God al hoe meer sigbaar word in ons lewens.

Die gebed is ook om met die liefde van God gevul te word en dat die vrug van die Gees, nl. liefde al hoe meer sigbaar word in ons lewens. Hier vra ons dat die Heilige Gees ons al hoe meer verander na die beeld van Jesus. Dit moet ons daagliks doen.

Ef. 3 v 20-21 is die slot van die gebed.

Aan Hom wat deur sy krag wat in ons werk, magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink, aan Hom kom die eer toe, in die kerk, deur ons verbondenheid met Christus Jesus, deur al die geslagte heen tot in alle ewigheid. Amen.

Net soos die inleiding fokus die slot ook op God. Hy is die Vader wat oneindig ryk is in liefde en glorie. Hy is die Een wat kragtig in ons werk en hiermee erken ons dan ook dat Hy ons gebede kan verhoor omdat Hy in staat is om die werk te doen, want Hy is nie ledig, onaktief of dood nie.

Hy is in staat om te doen wat ons vra omdat Hy ons hoor en gebede verhoor. Hy weet wat ons vra of dink nog voordat ons vra. Hy gee vir ons oneindig meer as wat ons ooit kan dink of vra want daar is geen perke aan sy genade nie. Uit die oorvloed van sy genade gee Hy meer as wat ons ooit kan dink of droom.

God se visie vir ons is dat sy liefde eindeloos in ons lewens werk. God gee altyd vir ons meer liefde as wat ons uitdeel en hoe meer ons sy liefde uitdeel, hoe meer groei ons in die geloof.

Om te groei in die geloof moet ons bid dat ons die krag van die Gees en die heerskappy van Christus ontvang, dat ons lewens op die basis van liefde gebou word, dat ons werklik begin verstaan wat die volheid van Jesus se liefde is en dat ons heeltemal met God vervul word.

Met hierdie gebed doen Paulus voorbidding vir die kerk en daarom moet ons ook vir mekaar bid. Ons moet bid vir mekaar wat aktief en betrokke is in ons gemeente sodat ons met God se liefde kan uitreik na ons broers en susters wat begin wegraak en weggeraak het. Ons moet soveel te meer vir hulle wat weggeraak het bid dat hulle geloof sal groei sodat hulle weer aktief en betrokke in die gemeente kan word.

Wanneer jy jouself eenkant begin hou dan ontneem jy jouself daarvan om die liefde van Christus aan jou broers en susters uit te deel en jy ontneem hulle ook van die geleentheid om Christus se liefde aan jou uit te deel.

Geliefdes, bid vir geloofsgroei en doen voorbidding vir geloofsgroei by jou broers en susters.

Amen

Stry vir suiwer geloof

Son 4 Nov. 2018 GKE

Judas

Teksverse Judas v 20 – 23

Sing

Ps. 50-1 v 1

Ps. 119-1 v 49

Sb. 15-7 v 4 & 5

Ps. 1-1 v 1 tot 3

Inleiding

Wanneer is die kerk nie meer relevant nie? Dit is wanneer die kerk maar net soos die wêreld begin lyk. Wanneer Christene hulle identiteit as Christene begin verloor. As daar geen verskil is tussen die kerk en wêreld nie, is die kerk nie meer nodig nie. Nou moet ons mooi onthou, ONS IS die kerk! Dit wil sê wanneer my lewe maar net dieselfde as die ongelowiges se lewens lyk. Is dit nie die rede hoekom ons kerke al hoe kleiner word nie? Omdat die kerk nie meer relevant in die wêreld is nie omdat die kerk maar net soos die wêreld lyk.

Die prediker het gesê dat daar niks nuuts onder son is nie en hierdie opsig is dit ook waar. Dieselfde probleem waarmee ons vandag sukkel was ook ʼn probleem in die vroeë kerk gewees. In hierdie brief roep Judas die gelowiges op om te stry vir suiwer geloof  om die probleem van die kerk wat net soos die wêreld begin lyk aan te spreek. In Jud. 3 tot 19 word aangetoon hoekom ons moet stry vir ware geloof en dan hoor ons hoe om te stry vir ʼn ware geloof.

Die aanhef van die brief gee vir ons ʼn baie duidelike riglyn oor hoe om die brief te verstaan soos ons hoor in Jud. 1b & 2:

Aan dié vir wie God die Vader geroep het, wat Hy liefhet en deur Jesus Christus bewaar.

Mag barmhartigheid, vrede en liefde in oorvloed aan julle geskenk word!

In die brief wys Judas die gelowiges op hul roeping om vir die ware geloof te stry, maar voordat hy dit doen wys Judas eers op dit wat die gelowiges van God ontvang.

Net soos die eerste lesers van die brief gee God vir ons ook wat Hy aan hulle gegee het. God het ons geroep. Hy het ons lief en daarom bewaar Hy ons ook. God vra nie meer as wat Hy reeds gegee het nie. As Christen het jy reeds alles wat jy nodig het om as God se kind te kan lewe. Dit is belangrik dat jy moet verstaan dat jy nie moet stry vir die ware geloof om gered te word nie.

God het redding reeds vir ons uit sy liefde en genade gegee. Joh. 3:16:

God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Omdat Hy ons gered het vra Hy van ons om te leef soos kinders van God wat Hy uit die sonde gered het.

Hoekom moet ons stry vir ware geloof?

In Jud. 3-19 verduidelik Judas hoekom ons moet stry vir ware geloof. Die gevaar bestaan altyd dat dwaalleer die kerk ongemerk kan binnedring. Daar was mense wat voorgegee het dat hulle Christene is, maar uit die manier waarop hulle gelewe het, was dit duidelik dat hulle nie aan die ware geloof vasgehou het nie.

Hulle het hul losbandigheid en sonde probeer goedpraat. Dit gebeur vandag maar nog steeds. Mense van binne die kerk probeer die definisie van wat God met die huwelik bedoel het verander. God is die outeur van die huwelik en wanneer die jy die huwelik anders benader as wat God bedoel het pleeg jy sonde. Bv. Die wêreld se benadering om eers saam te bly voor die huwelik bevestig word. Dink verder aan die groot debat wat probeer om ʼn huweliksverbintenis van dieselfde geslag te regverdig.

Judas bevestig dat mense wat willens en wetens sondig en aan God ongehoorsaam is, definitief gestraf gaan word deur drie voorbeelde. Die volk Israel wat uit Egipte verlos is, maar wat nie die beloofde land binnegaan het nie. Die engele wat alhoewel hulle rein en heilig geskape is en by God geleef het, teen Hom in opstand gekom het. Die inwoners van Sodom en Gomorra wat so vol sonde was dat die Here hulle van die aarde af verdelg het.

Judas haal ook uit ʼn paar buite Bybelse bronne aan om sy punt te staaf. Daarmee impliseer hy nie dat hierdie buite Bybelse boeke ook in die Bybel moet wees en daarom dieselfde gesag as die Bybel dra nie. Hy gebruik dit net as illustrasie-materiaal wat die eerste lesers goed ken om te beklemtoon dat God die goddelose dinge wat mense doen, straf.

Verder haal Judas ook uit die leer van die apostels aan om sy punt verder te bevestig. Een van die dwaalleringe wat vandag ook kop uitsteek is dat die mens niks van God se straf wil weet nie. In hierdie brief hoor ons van die werklikheid van God se straf en dat ons nie op sleeptou geneem moet word deur diegene wat God se straf afmaak as niks en dat sonde daarom nie so erg is nie.

Wat ook duidelik in hierdie brief uitgewys word is dat ons versigtig moet wees om onsself in die posisie van regter en bevelhebber te plaas nie. In Jud. 9 hoor ons:

Nie eens die aartsengel Migael het so iets gedoen nie. Toe hy met die duiwel gestry het oor die liggaam van Moses, het hy hom dit nie veroorloof om die duiwel te beledig en te veroordeel nie, maar hy het vir hom gesê: “Die Here sal jou straf.”

Migael matig homself nie as regter of bevelhebber aan nie, maar erken dat die alleenheerskappy en gesag aan God alleen behoort.

Die plek om te begin is by myself. Dit gaan nie hier alleen oor sedeloosheid nie, maar oor alle gedrag wat die Christen sy identiteit laat verloor en hom/haar soos die wêreld laat lyk. Daar waar die praktyke van die sondige natuur soos bv. onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid, afgodsdiens, towery, vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap, uitspattigheid en al dergelike dinge ook my lewe teenwoordig is, moet ek teen stry.

Hoe moet ons stry vir ware geloof?

Die manier hoe om hierteen te stry is om die suiwer geloof te bewaar. In Jud. 20-23 hoor ons dan ook presies hoe om dit prakties te doen:

Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees. Bly in die liefde van God. Vestig steeds julle verwagting op die barmhartigheid van ons Here Jesus Christus wat die ewige lewe aan julle sal gee.

Oor dié wat in twyfel verkeer, moet julle julle ontferm. Ander moet julle red deur hulle uit die vuur te ruk. Oor ander moet julle julle met versigtigheid ontferm; en verafsku selfs die klere wat deur hulle sondige luste besmet is.

Jou reaksie op vals leraars moet dus veral wees dat jy jou des te meer beywer om ’n intieme persoonlike en lewende verhouding met die Here te hê.  Dit is die beste manier om die invloed van vals leraars te neutraliseer. Jy bou jou eie geloof deur ʼn lewe van gebed, ʼn lewe van liefde en ʼn lewe van verwagting.

Jy lewe ʼn lewe van gebed deur ʼn biddende Christen te wees wat in alles in afhanklikheid van God wil lewe. Die troos is wanneer jy deur die krag van die Heilige Gees bid is dat jy kan weet dat al is jou gebed ook krom en skeef, die Heilige Gees sal sorg dat jou diepste behoeftes perfek by God gehoor sal word. Jy kan van twee dinge seker wees. God hoor jou (deur die Heilige Gees) en God verhoor jou (deur Jesus Christus)!

Jy lewe ʼn lewe van liefde wanneer jy self eers goed verstaan wat die Bybelse liefde is waarvan Judas hier praat soos ons ook in 1 Joh. 4 v 10 hoor:

Werklike liefde is dít: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes.

Ware liefde is selfopofferend. Verdiep jou daarin dat jy God se liefde onverdiend uit genade ontvang en tree dan onselfsugtig, dienend en opofferend op teenoor jou naaste.

Jy lewe ʼn lewe van verwagting wanneer jy met opgewondenheid die ewige lewe wat God vir jou gegee het, omhels met die wete dat jy nou reeds die teenwoordigheid van God in jou lewe kan ervaar en dat jy daarom ook met opgewondenheid uitsien na die terugkeer van Jesus. Moedig jouself aan om getrou en gelowig aan die werk in die koninkryk van die hemel te bly.

Jy moet egter nie net na binne gefokus wees nie. Jy moet ook uitreik na ander. Dit is egter belangrik dat jou eie verhouding met God reg is sodat jy na ander kan uitreik. Jy reik uit na ander deur jou oor hulle te ontferm, nie te swyg oor dit wat verkeerd is nie en ook om versigtig te wees.

Jy ontferm jou oor ander deur om te gee omdat jy besef hoe God Hom oor jou ontferm het en dat Hy jou ook as instrument gebruik om Hom oor ander te ontferm. Help mense wat twyfel deur hulle met woord en daad te wys dat ʼn lewe wat volledig op God vertrou moontlik is en dat dit tot vrede en blydskap lei.

Verder moet jy ook nie swyg oor dit wat verkeerd is nie. Dit is soms nodig om ernstig met ander oor hul sonde te praat. Dit sal egter eers vrugte afwerp nadat jy jou opreg oor hulle ontferm het en vir hulle gewys het dat jy regtig omgee. Verder is dit ook belangrik dat jy nie as regter optree wanneer jy dit doen nie.

Jy moet egter ook versigtig wees deur te onthou dat sonde ʼn aansteeklike siekte is. Paulus waarsku ons dan ook in 1 Kor.10v12:

Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.

Bly daarom altyd bewus van die feit dat dit nie jy is wat mense tot bekering bring nie, maar dat dit die Heilige Gees is wat dit doen. God gebruik jou bloot as boodskapper en instrument. Moet dus nie nalaat om die evangelie te verkondig wanneer jy mense tot bekering roep nie.

Judas se brief eindig soos dit begin met ’n positiewe versekering.  God se krag stel gelowiges in staat om teen vals leraars weerstand te bied. Daar is baie vals leraars en hulle is beslis gevaarlik, maar solank as wat jy op God vertrou en dit met jou lewe bevestig, sal vals leraars jou nie van stryk bring nie.

Maak erns daarmee om jou geloof nie net te bely nie, maar ook om dit uit te leef. Maak dit jou biddende voorneme, in die vaste verwagting dat jy sal beërf wat God in Christus beloof het:  die ewige lewe, terwyl jy as onbevlekte nie net die heerlikheid van Christus aanskou nie, maar ook daarin deel.

Stry vir die ware geloof

Amen

Is daar hoop midde in lyding?

Job Preek 4

30 Sep. 2018 

Job 38:1-12; 39:34-38 & 42:1-6

Teksverse: Job 38:4; 42:5

Ons is vandag by ons vierde preek uit Job oor moeilike lewensvrae waarop daar nie altyd maklike antwoorde is nie. In die eerste preek het ons gehoor dat jy nie ʼn mooiweersgelowige moet wees nie. Dien God vir wie Hy is en nie vir dit wat jy van Hom ontvang nie.

In die tweede preek het ons gehoor dat ons nie altyd weet hoekom daar slegte dinge oor ons pad kom nie. Wat ons wel weet is dat God daar is en dat Hy ons nooit in die steek sal laat nie.

In die derde preek het ons stilgestaan by wat die Here van ons verwag wanneer ons ly. God verwag dat ons Hom sal vertrou. Dat ons dankbaar moet wees in tye van voorspoed en geduldig in tye van teëspoed.

In die vierde preek staan ons stil by die vraag: 

“Is daar hoop midde in lyding?” 

Hoop is die een ding wat jou staande hou wanneer lyding oor jou pad kom. Hoop maak dit moontlik om die lewe in die oë te kyk en die pad enduit te stap. Job wys vir ons dat ongeag jou omstandighede daar altyd hoop is wanneer jy die pad saam met God stap.

Job is nie ʼn maklike boek om te lees nie. Hebreeuse poësie is nie maklik nie, veral nie as dit in ʼn verhaal gebruik word nie. Na die inleiding waar ons hoor van die rampe wat Job getref het, vind daar ʼn uitputtende tweegesprek tussen Job en sy vriende plaas wat vir 35 hoofstukke aanhou.

Dis ʼn gesprek wat al in die ronde gaan sonder dat daar enige antwoorde kom oor Job se rampe. Wat dit vir ons sê is dat die menslike deelnemers absoluut geen antwoorde het vir Job se probleem nie, maak nie saak hoe lank hulle daaroor praat nie.

Dit is eers wanneer God tot die gesprek toetree dat daar antwoorde kom, maar tog is dit nie die antwoorde wat ons verwag nie. Op die oog af klink dit of die vrae wat God aan Job oor sy skepping vra nie eintlik vir Job nuwe inligting gee nie.

Die gesprek bevestig wel God se onbeperkte mag en wysheid, maar dit is nie iets wat Job alreeds geweet het nie. Dieperliggend spreek God Job se twyfel dat God nie regverdig is nie aan. In Job 38:4-7 hoor ons:

Waar was jy toe Ek die aarde se fondamente gelê het?

Praat as jy die antwoord het. Wie het die aarde afgemeet?

Weet jy dit? Wie het ’n maatlyn oor hom gespan?

Waarop is sy voetstukke neergesit?

Wie het hom aanmekaargesit daardie oggend toe die sterre

saamgesing het en al die hemelinge gejubel het?

Hier beskryf die Here die vestiging van die aarde op so ʼn manier wat Job se aanklag teëspreek dat die wêreld in chaos ontaard en dat die bose die oorhand gekry het.

Job is so vasgevang in sy pyn dat hy net die negatiewe raaksien. Is dit nie maar ook dikwels met ons die geval nie? Ons raak so oorweldig deur ons omstandighede dat alles net verkeerd en lelik is. Ons raak so vasgevang in die negatiewe dat ons naderhand glad nie meer raaksien wat goed en mooi is nie.

Die beskrywing van die see in Job 38:8-11 is besonders treffend.

Wie het die see opgedam toe hy begin uitborrel het?

Ek het hom met wolke bedek, hom met donkerte toegemaak.

Ek het vir hom perke gestel, hom agter slot en grendel gesit.

Ek het gesê: ‘Tot hiertoe mag jy kom, nie verder nie;

hier is die grens van jou magtige golwe.’

Die see is simbolies van chaos en boosheid. God is beheer van die see en Hy stel die perke. God het die boosheid oorwin.

Deur sy lyding het Jesus die mag van die boosheid gebreek. Hierin lê die groter hoop. Wanneer Jesus weer kom op die wolke gaan Hy die boosheid en lyding wat daarmee gepaard gaan finaal verban. In ʼn sekere sin deel ons met ons lyding in Jesus se lyding en daarom deel ons ook in sy oorwinning oor die boosheid.

Ons is nie maar net aan die noodlot uitgelewer is nie. Ons is nie op ʼn vliegtuig sonder ʼn loods nie. God is in beheer. Hy word nie onkant gevang nie. Dit is ʼn hoop waaraan ons vashou.

Die sekerheid dat God alles kan doen en dat sy raadsplan nie gekeer kan word nie is die hoop en troos wat ons nodig het midde in lyding. God laat nie maar alleen net lyding toe nie. Hy beheer dit. Hy laat nie toe dat lyding sy bose doelwitte bereik nie. Hy buig dit om sodat alles ten goede meewerk. God wat weet hoe om boosheid te gebruik om op die uiteinde sy doelwitte van goedheid te bereik, sal ook die donkerste lyding in my lewe gebruik om alles vir my ten goede te laat meewerk.

in Job 42:5 hoor ons:

Tot nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê,

maar nou het ek U self gesien,

Job bely dat hy God op ʼn heel nuwe wyse leer ken het. Hy het in die verlede gedink hy ken God, maar toe besef hy dat hy net van God geweet het. Nou egter, het hy God persoonlik leer ken. Job bevestig dat sy verhouding met God heeltemal anders is as enige ander verhouding wat hy met mense het. Sy verhouding met God is kosbaarder as enigiets anders in sy lewe.

God gebruik lyding om jou nader aan Hom te bring. Wanneer jy ly en nie antwoorde kry oor hoekom nie, maar nogtans vashou aan jou verhouding sal jy ook God op ʼn heel nuwe manier leer ken.

Die hoop midde in lyding is dat God ʼn werklikheid word in jou lewe. Deur jou geloof in Jesus Christus leer jy om God te vertrou, selfs wanneer die lewe om jou deurmekaar is en jy nie verstaan hoekom nie. God word ʼn konkrete werklikheid en ʼn anker wat sin aan jou lewe gee.

Ons kry dikwels nie antwoorde op ons hoekom vrae nie. Job moes in die kookpot beland om getoets te word of hy opreg lewe ter wille van God. Hy moes leer om opnuut weer te sê: “Laat U wil met my geskied.”

Glo dat jou lewe in die hand van God is en berus daarin. Laat jou gebed ook wees “Laat U wil met my geskied.” Jou lewe word nie deur die noodlot bepaal nie, maar deur jou persoonlike verhouding met God.

Amen

Wat verwag die Here van ons wanneer ons ly?

23 Sep. 2018 GKE (preek 3)

Skriflesing Job 19

Teksvers Job 19 v 25 tot 27

Kyk na ʼn oorsig oor die boek Job by https://youtu.be/xQwnH8th_fs

Ons is steeds besig met ʼn preekreeks uit Job oor moeilike lewensvrae waarop daar nie altyd maklike antwoorde is nie. In die eerste preek oor Job het ons gehoor dat jy nie ʼn mooiweersgelowige moet wees nie. Dien God vir wie Hy is en nie vir dit wat jy van Hom ontvang nie.

In die tweede preek het ons gehoor dat ons nie altyd weet hoekom daar slegte dinge oor ons pad kom nie. Wat ons wel weet is dat God daar is en dat Hy ons nooit in die steek sal laat nie.

Vandag staan ons stil by die vraag: “Wat verwag die Here van ons wanneer ons ly?” In Job gee die Here vir ons ʼn antwoord wat verbasend eenvoudig is. In Job 1:11 hoor ons hoe die satan, die aanklaer voorspel het dat Job God sal vervloek as hy alles verloor. Met ander woorde Job sal sy verhouding met God verbreek en sy rug op God draai omdat hy God nie waardig genoeg sal ag om ʼn verhouding met God te hê nie.

Job doen egter net mooi die teenoorgestelde soos ons in Job 1:21 hoor:

“Sonder iets het ek in die wêreld gekom en sonder iets gaan ek daaruit. Die Here het gegee en die Here het geneem. Prys die Naam van die Here.”

Die Here het niks anders van Job verwag nie. Nêrens hoor ons dat God Job vir enige sonde vermaan nie. Al wat God van Job verwag het was dat hy God moes vertrou.

Wat verwag die Here van ons wanneer ons ly? Heel eenvoudig. Hou vas aan jou verhouding met Hom. Moenie opgee nie. Dit beteken egter nie dat die pyn van lyding vir God onbelangrik is nie. Dit beteken nie dat jy maar ewe gedwee net moet stilbly nie.

In Job 9:22 tot 24 hoor ons hoe Job sy diepste smart teenoor God uiter:

Eintlik is dit om ’t ewe, daarom dink ek: of ’n mens skuldig is of onskuldig, God vernietig jou tog. As ’n vloedramp skielik die dood bring, lag God oor die wanhoop van die onskuldiges. Hy gee die wêreld oor in die mag van die goddelose, en Hy maak die regters partydig. As dit nie Hy is wat dit doen nie, wie dan?

As mens so na hierdie aanklag luister sou mens verwag dat Job sy rug op God sou draai. Dat hy God sou vervloek. Maar verbasend genoeg, doen Job dit nie. Ten spyte van alles hou Job steeds aan God vas. Daar is steeds by hom hoop dat God sy saak sal opklaar.

Wat nog meer verbasend is, is hoe geduldig God met Job is. Alhoewel Hy vir Job sê dat Job homself moet voorberei soos ons hoor in Job 38:3, is dit duidelik dat God maar net hiermee vir Job sê dat Job nie weet waarvan hy praat nie. In sy gesprek met Job lei die Here vir Job om in te sien dat hy nie verstaan nie. In die lig van Job se aanklag teen God sien ons hier hoe groot God se genade is.

God sien in Job se hart dat hy in sy pyn en smart uitroep om te verstaan waarmee God besig is. Hierin sien ons hoe diep Job se verhouding met God is, dat selfs wanneer hy op die ashoop sit, hy God genoeg vertrou om sy hart teenoor God uit te stort.

Wat uitstaan is Job se vertroue. Job 13:15 & 16 hoor ons dat hy sy saak teenoor God mag stel. Dat God sal luister.

Al sou God my doodmaak, ek kan nie wag nie, ek moet my saak vir Hom stel. Dit kan selfs my redding wees, want geen godlose durf voor Hom kom nie.

Omdat Job nie sy rug op God gedraai het nie, weet hy dat hy nie ʼn godlose is nie en dat hy daarom met vrymoedigheid tot God kan nader.

In Job 19 v 25 tot 27 hoor ons dat Job ten spyte van sy omstandighede steeds hoop het.

Ek weet dat my Losser leef, uiteindelik sal Hy op die aarde triomfeer! Selfs nadat hierdie siekte my vel weggevreet het, sal ek nog lewe en God sien. Ek sal Hóm sien, met my eie oë sal ek Hom sien, Hom en niemand anders nie. Ek smag daarna met my hele lewe.

ʼn Losser was destyds min of meer soos ʼn voog vandag is. Wanneer iemand in armoede verval het, was daar ʼn verpligting op sy naasbestaande om hom los te koop uit sy omstandighede.

Job sien God as die een wat naaste aan hom is en hy het volle vertroue dat God hom sal loskoop uit sy benarde omstandighede. Job se vervalle en verrotte liggaam stoot sy vrou en broers af, lok selfs die spot van kindertjies uit en stoot sy getrouste vriende af. Daar is niemand na wie hy kan draai nie, maar hy het steeds hoop en daarom draai hy na God toe.

God het hom nie in die steek gelaat nie. In Jesus het God as ons Losser ons losgekoop van die elende waarin sonde ons gedompel het. Wanneer Job na God as sy Losser verwys, is dit ʼn profetiese heenwysing na Jesus Christus. Jesus is ons Losser, want Hy het ons met sy bloed vrygekoop. Deur Jesus kan ons ook met vrymoedigheid tot God nader.

Hou vas aan ons belydenis: Jesus is my enigste troos in lewe en in sterwe omdat ek met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan myself nie, maar aan my getroue Verlosser, Jesus Christus behoort. Hy het met sy kosbare bloed vir al my sondes ten volle betaal en my uit alle heerskappy van die duiwel verlos.

Deur Jesus kan ons net soos Job sê: “ek weet dat God my Losser is.” Hier is egter ʼn belangrike beginsel ter sprake. Job het naby aan God geleef toe dit goed met hom gegaan het en daarom het hy die vrymoedigheid gehad om sy pyn en smart na God toe te bring. Sy verhouding met God voor sy rampe was sy anker. Op grond van sy verhouding met God het hy sy hoop op God gestel.

Moenie wag dat die lewe jou omdop voordat jy na God toe draai nie. Bou jou verhouding met God in goeie tye deur dit te anker met jou geloof in die evangelie van Jesus Christus. Dit is jou verhouding met God wat jou anker is wanneer jy deur donker dieptes gaan.

Moenie eers wag tot jy binne in die donker dieptes vasgevang is voordat jy ʼn verhouding met God bou nie. Maar selfs as jy dit nie gedoen het nie is God se genade so groot dat jy steeds jou hoop op God kan stel. Dit is net makliker en minder pynlik as jy dit voortydig doen.

Wat verwag die Here van ons wanneer ons ly? Wanneer jy deur die donker dieptes van lyding gaan kom na God toe. Jy mag jou hart teenoor Hom uitstort. Nie noodwendig so beskuldigend soos Job nie. Job se beskuldigings het ook vir hom pyn veroorsaak soos ons hoor in Job 42:6

en nou verag ek myself, nou sit ek vol berou, in sak en as.”

Wanneer jy in pyn is waarvoor daar nie ʼn verklaring is oor hoekom gebeur nie, stel jou vertroue in God as jou Losser. Stort jou hart teenoor God as jou Vader uit. Glo in Jesus Christus. Bring jou pyn en smart na God toe en moenie jou rug op Hom draai nie en Hy sal jou dra deur die donker dieptes van lyding wat oor jou pad kom.

Amen

Hoekom is daar lyding in die wêreld?

16 September 2018

Job preek 2

Skriflesing Job 2 & 10:1 - 3

Teksvers Job 10:2^b

Kyk na ʼn oorsig oor die boek Job by https://youtu.be/xQwnH8th_fs

Sing:

Toetredelied:                                      Ps. 33-1 v 11.

Lofsang                                                 Ps. 48-1 v 1           

Verootmoediging                                Ps. 119-2 v 7 & 10

Geloofsbelydenis                                Ps. 130-1 v 1 & 4

Antwoord op prediking                     Sb. 14-2  / Lied 516 Al sou dan ook die vyeboom nie bot nie.

Ons is op reis saam met Job om antwoorde op lewensvrae te kry waarop daar nie altyd maklik antwoorde is nie. Verlede week het ons stilgestaan by die vraag: “Hoe help lyding jou om te verstaan hoekom jy God moet dien en vir Hom moet lief wees?” Ons moet God alleen dien vir wie Hy is en nie vir dit wat ons van Hom ontvang nie. Moenie ʼn mooiweersgelowige wees nie.

Hierdie week staan ons stil by die vraag: 

“Hoekom is daar lyding in die wêreld?” 

Dit is inderdaad ook die brandende vraag wat Job het soos ons hoor in Job 10:2^b :

   maak aan my bekend waarom voer U hierdie stryd teen my.

Job wil weet HOEKOM Here?

En dit is ook dikwels die vraag wat ons vra wanneer ons ly. Hoekom het hierdie siekte my nou getref? Hoekom is daar soveel rampe in my lewe? Hoekom, hoekom, hoekom?

ʼn Antwoord wat dikwels op hierdie vraag voorgehou word, is dat slegte dade altyd gestraf word en goeie dade beloon word, met ander woorde daar is altyd vergelding vir jou dade. Jy moes iets verkeerds gedoen het en daarom het hierdie ramp jou getref.

Dis ʼn maklike manier om sin van die lewe te probeer maak en dit is inderdaad ook hoe Job se vriende die rampe in Job se lewe probeer verklaar het. Volgens hulle moes Job een of ander sonde gedoen het.

Dit is nie heeltemal ʼn ongeldige verklaring nie. Bv. Dawid se sonde met Batseba en hoe hy in pyn homself bekeer daaroor soos ons in Ps. 51 hoor. Soms bring jy baie elende oor jouself. Dink maar aan die persoon wat drank of dwelms misbruik. As jy onverskillig ry en jy kom in ʼn ongeluk, dan is dit redelik duidelik hoekom jy soveel skade moet ly. As daar enige sonde in jou lewe is wat swaarkry in jou lewe tot gevolg het, moet jy jouself van daardie sonde bekeer.

Dit is egter nie die rede vir Job se lyding nie. Dit is duidelik dat sonde by Job nie die oorsaak is van sy lyding was nie soos die Here in Job 2:3 bevestig:

Die Here vra toe vir Satan: “En my dienaar Job, het jy hom nou gesien? Sy gelyke kry jy nie op aarde nie: hy is vroom en opreg, hy dien My en vermy die kwaad. Hy het vroom gebly, al het jy My daartoe gebring om hom sonder rede te ruïneer.”

In Job leer ons dat die lewe baie meer kompleks is en dat elende en swaarkry in die lewe nie altyd ʼn direkte gevolg is van iets wat jy verkeerd gedoen het nie. Net so min as wat jy altyd die goeie verdien, net so gebeur daar soms ook sonder oorsaak rampe in jou lewe.

Job wou weet hoekom die rampe in sy lewe Hom getref het en ons wil dikwels ook weet “hoekom?” Daar is egter nie altyd ʼn antwoord op die vraag “hoekom” nie. Job vra hoekom, maar die Here gee nooit vir hom ʼn antwoord oor hoekom nie.

In die breë weet ons dat lyding ʼn oorsaak is van die sondeval. Dit beteken egter nie dat daar altyd ʼn een tot een oorsaak en gevolg afleiding gemaak kan word van ʼn spesifieke slegte gebeurtenis in jou lewe nie. Die lewe is baie meer ingewikkeld as dit.

Dit is inderdaad ook God se genade dat daar nie altyd ʼn een tot een oorsaak en gevolg verhouding is ten opsigte van dit wat ons in die lewe doen. Dink maar net as God elke verkeerde ding wat ons doen na meriete gestraf het. Die lewe sou onmoontlik gewees het. Deur God se genade in die evangelie van Jesus Christus is daar vergewing vir ons sondes.

Wat ons wel in Job leer is hoe jy ook deur lyding nader aan God beweeg. Deur ons verlies en verontwaardiging deur lyding gee God Homself aan ons op ʼn manier wat andersins nie moontlik is nie. Deur lyding kom daar ʼn dieper belewing van God wat mens op geen ander manier kan verkry nie.

Ons vra hoekom moet ons ly? In Job leer ons dat “hoekom” ʼn verkeerde vraag is. Waarom is dit ʼn verkeerde vraag? Job se talle hoekom vrae gerig aan God, bevraagteken God se regverdigheid. Bestuur God die wêreld regverdig? Hoekom laat Hy oënskynlik die goddeloses gedy, terwyl regverdiges moet ly?

In Ps. 73 hoor hoe Asaf ook met dieselfde vrae worstel:

In Ps. 73:13 & 14 hoor ons

¹³Dat ek die kwaad vermy het

en met ’n eed my onskuld verklaar het,

het dus niks gehelp nie,

¹⁴want elke nuwe dag

het vir my teenslae gebring

en elke nuwe môre straf.

In Ps. 73:16 hoor ons waar Asaf antwoorde gekry het:

Daarom het ek diep nagedink om dit te verstaan

en was dit vir my bitter moeilik

totdat ek in die heiligdom van God ingegaan het

In Job se gesprekke met sy vriende en sy vrae aan die Here hoor ons dat dit vir hom ook bitter moeilik was. Job eis antwoorde van God en dan antwoord God hom deur aan hom insig te gee oor die wonder van sy skepping. In Job 38-41 verduidelik God vir Job hoe kompleks die heelal is en dan gaan Hy verder deur die kompleksiteit van die lewende wesens wat Hy geskep het aan Job te verduidelik.

As te ware lei God vir Job in sy heiligdom in en Hy maak dit duidelik dat Job nie in ʼn posisie is om God te beskuldig nie. Job vra waarom is daar lyding? God se antwoord: “Ons leef in ʼn baie komplekse wonderlike wêreld wat nie ontwerp is om lyding te keer nie.”

Daar is nie maklike antwoorde op moeilike vrae nie. Dit is eers wanneer ons in die heiligdom van God ingaan en deur die bril van die evangelie kyk, dat ons leer om God te vertrou in dit wat ons nie verstaan nie. Deur lyding van Jesus Christus bring God versoening tussen die mens wat God in rebelsheid verwerp het en Homself.

Soms gebeur daar goed in jou lewe wat nie jou skuld is nie. Soms gebeur slegte dinge sonder dat jy enigiets gedoen het om dit te verdien. Wanneer dit gebeur wil ons net soos Job weet hoekom laat God dit toe? Hoekom moet dit nou juis met my gebeur? Wat het ek dan verkeerd gedoen?

Op al hierdie vrae antwoord God: “vertrou My. Vertrou dat Ek in beheer is, al lyk dit nie vir jou so nie. Vertrou my dat Ek jou nooit alleen sal laat nie. Vertrou dat Ek jou sal dra wanneer die lewe te swaar raak vir jou.”

As daar vyandskap tussen jou en God is, sal jy Hom nooit kan vertrou nie. Die evangelie is die enigste manier om met God versoen te word. Glo dat Jesus Christus jou Verlosser en Saligmaker is. Glo dat Jesus vir jou sondes aan ʼn vervloekte kruishout gesterf het en dat Hy met sy opstanding vir jou ʼn nuwe lewe gee.

Elkeen wat in Jesus Christus glo kan saam met Dawid sê:

Selfs al gaan ek deur donker dieptes,

sal ek nie bang wees nie, want U is by my.

In u hande is ek veilig.

Ons weet nie altyd hoekom daar slegte dinge oor ons pad kom nie. Wat ons wel weet is dat God daar is en dat Hy ons nooit in die steek sal laat nie. Vertrou in God. Vertrou dat Hy jou sal dra deur die donker dieptes van lyding wat oor jou pad kom.

Amen