05. Wat beteken dit om kerk van die Here te wees? Huisgesin 3

God, die Skepper van hemel en aarde is in Christus my Vader op wie ek kan vertrou

Joh. 1v1 tot 18;  Teksvers Joh. 1v12 & 13

3 Nov. 2019 GKE

Sondag 9

26  Vraag:  Wat glo jy as jy sê:  Ek glo in God die Vader, die Almagtige, die Skepper van die hemel en die aarde?

Antwoord:  Ek glo dat die ewige Vader van ons Here Jesus Christus wat die hemel en aarde met alles wat daarin is, uit niks geskep het (a) en deur sy ewige raad en voorsienigheid nog onderhou en regeer (b), ter wille van sy Seun Christus my God en Vader is.  (c) Op Hom vertrou ek so dat ek nie daaraan twyfel dat Hy my, met alles wat vir liggaam en siel nodig is, sal versorg nie (d).  Hy sal ook al die kwaad wat Hy in hierdie jammerdal oor my beskik, tot my beswil verander (e), omdat Hy dit as 'n almagtige God kan (f) en ook as 'n getroue Vader wil doen (g).

(a) Gen 1 en 2;  Eks 20:11;  Job 33:4, 38, 39;  Hand 4:24;  14:15;  Ps 33:6;  Jes 45:7.  (b) Heb 1:3;  Ps 104:27-30;  115:3;  Matt 10:29;  Ef 1:11:  (c) Joh 1:12;  Rom 8:15;  Gal 4:5-7;  Ef 1:5.  (d) Ps 55:23;  Matt 6:25, 26;  Luk 12:22.  (e) Rom 8:28:  (f) Jes 46:4;  Rom 10:12.  (g) Matt 6:32, 33;  7:9-11.

Inleiding

Hoe lyk ’n ideale vader? Die ware vaderfiguur is ’n simbool van liefde, goedgesindheid en sorg. Hy is iemand wat jy kan vertrou, iemand wat jy kan navolg en bowenal iemand wat jy kan liefhê. Waar vind ons ’n ideale vader? Ons manne wat alreeds kinders het moet maar kyk of ons gaan pas by die kriteria en die jongmanne moet maar kyk of hulle kans sien vir die ideaal wat gestel word, want dit is voorwaar ’n baie hoë standaard wat gestel word.

As ek so na myself kyk dan moet ek erken dat daar baie geleenthede was waar ek ver te kort geskied het as ’n vader. As ons werklik ’n ideale vader wil hê, dan is daar maar net een: ons Vader wat in die hemel is. Wanneer ons, ons geloof bely met die Twaalf Artikels, dan begin ons by God ons Vader. “Ek glo in God die Vader, die Almagtige Skepper van hemel en aarde.”

Die hoofgedagte van hierdie belydenis is: “Die Skepper is my Vader” In hierdie belydenis gaan dit nie soseer oor die detail van die skepping of hoe dit plaasgevind het nie. Die hoofsaak van die belydenis gaan oor die Persoon, die Ewige God wat die hemel en die aarde uit niks geskep het en wat my verhouding met Hom is. Dit gaan dus nie hier oor die skepping op sigself nie, maar veel eerder oor wie dit is wat geskep het. In Ps. 19v2 hoor ons die wonderlike skeppingslied wat getuig oor die almal van God:

Die hemel getuig van die mag van God,

die uitspansel maak die werk van sy hande bekend.

As ons die wonder van God se skepping aanskou, dan sê dit vir ons iets van die almag en die grootheid van die Skepper wat dit uit niks uit tot stand gebring het. Dan kan ons ook maar net saam met Dawid die wonder van God besing soos hy dit in Ps. 8v2 doen:

Here, ons Here, hoe wonderbaar is u Naam oor die hele aarde,

hoe glansryk alles wat U in die hemelruim geplaas het!

Maar daarmee saam kom die vraag dan ook na vore: “waarom sou die almagtig God wat die hemel en die aarde geskep het Homself met ons klein nietige mense bemoei?” Ps. 8v5:

⁴ As ek u hemel aanskou, die werk van u vingers, die maan en die sterre waaraan U ’n plek gegee het,

⁵ wat is die mens dan dat U aan hom dink, die mensekind dat U na hom omsien?

In ons belydenis lê die sleutel. Ons bely “Ek glo in God die Vader....” Ons verwys na God as ons Vader omdat Hy Homself so in sy ewige Woord openbaar. Hierin lê die sleutel van ons verhouding met God. Ons verwys nie na Hom as my alleen God nie, want dit sou ’n verkeerde verhouding aandui. As ek na God verwys as my God, dan kom daar so ’n sweempie van beheer en manipulasie deur. My God.....? Met ander woorde God is my besitting wat ek aangeneem het. Die inisiatief van die verhouding lê dus by my! Heeltemal in stryd met die Skrif!

Nee geliefdes, ons bely, dit wil sê ons glo vas en seker dat God, die Vader van Jesus Christus ter wille van sy Seun Christus ook my Vader is. As dit van my as mens afgehang het sou ek nooit vir God gekies het nie. Die mens het dan juis in rebelse opstand teen God se gesag sy rug op God gedraai en God verwerp. (Vgl. Joh. 1v11)

Hy het na sy eiendom toe gekom, en tog het sy eie mense Hom nie aangeneem nie.

En tog deur God se genade word almal nie verwerp nie. Daar is sommiges wat tot God mag nader soos die Here ook vir ons in Joh. 1v12 en 13 sê:

¹² Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word. ¹³ Hulle is dit nie van nature nie, nie deur die drang van ’n mens of die besluit van ’n man nie, maar hulle is uit God gebore.

Gedring deur die Heilige Gees neem die uitverkore kinders van God, Jesus Christus se verlossingsdaad aan die kruis deur geloof aan en daardeur kry hulle die voorreg om kinders van God genoem te word. Elkeen wat glo dat Jesus Christus vir sy of haar sondes aan die kruis gesterf het en dat Jesus vir hulle die ewige lewe verwerf het met sy oorwinning van die dood, mag vir die ewige God wat die hemel en die aarde geskep het Vader noem.

Geliefdes, sien u die verskil tussen net my God en ons belydenis se my God en Vader? My God alleen dui op ’n baie manipulerende verhouding tussen God en die mens waar die mens in beheer is, terwyl my God en Vader dui op ’n baie intieme verhouding. Die verhouding tussen ’n pa en sy kind is baie nou en intiem. Ons beleef dit ook wanneer ons klein kleuterkindertjies vir ons pappa sê. En dit is inderwaarheid ook die vlak van ons verhouding met ons Hemelse Vader. (Vgl. Rom. 8 15)

Die Gees wat aan julle gegee is, maak julle nie tot slawe nie en laat julle nie weer in vrees lewe nie; nee, julle het die Gees ontvang wat julle tot kinders van God maak en wat ons tot God laat roep: “Abba!” Dit beteken Vader.

Abba is ’n Aramese woord wat aanvanklik deur kleuters gebruik is en kan inderwaarheid as pappa vertaal word. Abba Vader dui dan ook op die kinderlike vertroue wat ons as kinders van God in Hom het. Sien u die Groot verskil geliefdes? My God: arrogant, manipulerend met die inisiatief wat van my af uitgaan teenoor Abba Vader wat op ons absolute kinderlike vertroue in God ons Vader dui. Met Abba Vader kom al die inisiatief van God en nie van ons nie. God wat sy Seun uitstuur en die Heilige Gees wat vir ons die geloof gee om Jesus Christus se verlossingsdaad ons eie te maak.

Daarom glo ons ook vas en seker dat die ewige Vader van ons Here Jesus Christus ter wille van sy Seun Christus ook ons God en Vader is. Ons glo dat Hy die hemel en aarde met alles wat daarin is, uit niks geskep het en ook dat Hy dit deur sy ewige raad en voorsienigheid nog onderhou en regeer. Omdat God ons Vader is weet ons verseker dat ons met kinderlike vertroue op Hom kan staatmaak. In Joh. 1v16 sê Hy vir ons:

Uit sy oorvloed het ons almal genade op genade ontvang.

Uit die oorvloed van God se genade weet ons dat Hy ons met alles wat vir liggaam en siel nodig is sal versorg. Ons vertrou ons Vader met kinderlike vertroue en daarom weet ons ook dat Hy al die kwaad wat Hy in hierdie jammerdal oor ons beskik, tot ons beswil sal verander. In die prediking oor Sondag 10 sal ons in meer detail op hierdie aspek ingaan.

Ons vertrou dat God ons Vader vir ons sal sorg omdat Hy dit as Skepper van hemel en aarde KAN doen, maar veral ook omdat Hy dit WIL doen as ons Vader.

Elkeen wat Jesus Christus aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word. Wanneer ons dus bely :

“Ek glo in God die Vader, die Almagtige, die Skepper van die hemel en aarde”

Dan doen ons dit in die wete dat God, die Skepper van hemel en aarde, in Christus my Vader is op wie ek kan vertrou.

Geliefdes, wanneer ons die slaggate op ons lewenspad in 2011 tref, hou vas aan die wete dat ons ’n Hemelse Vader het op wie ons kan vertrou. In daardie seerkry en hartseer dae, gaan na jou Hemelse Pappa sodat Hy jou met sy liefde kan toevou. Hoeveel te meer gaan ons nie die vreugdes van die lewe geniet wanneer ons dit met ons Hemelse Vader kan deel nie. Geliefdes hou vas aan die wete dat die Almagtige God en Skepper van die Hemel en die Aarde in Christus ons Vader is op wie ons kan vertrou.  

Amen

04. Wat beteken dit om kerk van die Here te wees? Die kerk is 'n huisgesin wat deur God geroep is om die waarheid te verkondig en beskerm.

Datum: 27 Okt. 2019 GKE

Skriflesing: 1 Tim. 3 v 14 - 16

Teksvers: 1 Tim. 3 v 15

Hierdie is die vierde preek in die reeks “wat beteken dit om kerk van die Here te wees.” Om dit te verstaan fokus ons op die beeldspraak wat in die Bybel gebruik word om te verduidelik wat is die kerk en hoe moet dit funksioneer.

In ons teks hoor ons dat die kerk vir God 'n belangrikste skakel is in hoe Hy Hom aan die mensdom openbaar.

Paulus wil seker maak dat die boodskap by die gemeente uitkom en dat die bekendmaking daarvan nie vertraag sal word nie, daarom skryf hy vir Timoteus ook 'n brief. In 1 Tim. 3 v 15 hoor ons:

Ingeval my koms vertraag word, sal jy dus weet hoe iemand hom moet gedra in die huisgesin van God, dit is die gemeente van die lewende God. Die gemeente is die draer en beskermer van die waarheid.

In ons teksvers roer Paulus drie kern kenmerke van kerkwees aan. Die eerste kenmerk is hoe gesinslede van God se huisgesin hulle moet gedra. Die tweede kenmerk is dat God die gesinslede uitverkies het en dat Hy hulle in 'n gemeente saamgevoeg het. Die derde kenmerk is dat God sy ewige waarheid aan hulle gegee het om te bewaar en verkondig.

1. Die eerste kenmerk - Hoe behoort gesinslede van God se huisgesin hulle te gedra.

In 'n huisgesin is daar ouers wat voorloop, wat leiding neem en so is dit ook in die huisgesin van God. Daarom is daar ouderlinge wat leiding neem in die gemeente en hulle moet hierdie leierskap in liefde uitoefen.

Binne 'n huisgesin is daar ook 'n besonderse band tussen die gesinslede. Daarom is daar ook 'n gesegde wat sê “bloed is dikker as water.” In die huisgesin van God word die gesinslede deur die bloed van Jesus Christus saamgebind. Ons is inderdaad bloed broers en susters in die gemeente en die vraag is nie of ons van mekaar hou of nie. Die vraag wat elke broer en suster vir hom- of haarself moet beantwoord is: “sal ons mekaar liefhê?”

Almal wat deel is van 'n huisgesin is ook nie presies dieselfde nie. Elkeen het sy eie unieke geaardheid en persoonlikheid. So is dit ook in die huisgesin van God. Ons is nie almal dieselfde nie. Ons het kinders, jongmense en oumense in die gemeente en elkeen het sy eie unieke persoonlikheid en daarmee vul ons mekaar aan en bou ons mekaar. So word ons lewens van jongs af aan gevorm binne milieu van ons kerklike huisgesin.

'n Gesin is 'n veilige hawe waar die gesinslede mekaar bemoedig, maar ook vermaan. Binne die huisgesin koester ons mekaar in 'n web van liefdevolle onderlinge verhoudings. Is daar binne ons gemeente 'n veilige hawe waar ons mekaar koester en werklik omgee vir mekaar?

2. Die tweede kenmerk - God het die gesinslede uitverkies en Hy het hulle in 'n gemeente saamgevoeg.

Die kerk is nie maar net 'n sosiale klub waar mense besluit het om by aan te sluit nie. Die kerk bestaan uit mense wat God uitgekies het en wat Hy saam in 'n huisgesin by mekaar gevoeg het. Wanneer jy lid van 'n klub is besluit jy self hoe betrokke jy wil wees en of jy net inskakel wanneer dit jou pas.

In die kerk werk dit anders, want jy is 'n geroepene van God. Hy het elkeen met 'n doel geroep en in 'n gemeente te plaas. As jy nie jou roeping binne die huisgesin waarin God jou geplaas het uitleef nie, is daar 'n gebrek en dit strek tot nadeel van al die lede. As jy jouself eenkant hou benadeel jy jouself en OOK die ander lede!

Binne die kerk sien ons hoe die verbond van God prakties werk. God belowe in die verbondsbelofte dat Hy vir ons 'n God sal wees en dat ons sy volk sal wees. In Mat. 18:20 sê Jesus vir ons dat daar waar twee of drie in sy Naam vergader, Hy self ook daar teenwoordig is.

Die troos hierin is dat jy God sal vind daar waar gewone Christene in die plaaslike kerk bymekaar kom. Jy hoef Hom nie te soek op eksotiese of afgesonderde plekke wat moeilik bereikbaar is nie.

3. Die derde kenmerk is dat God sy ewige waarheid aan die kerk gegee het om te bewaar en verkondig.

Ons hoor hier dat die fondament van die waarheid in die kerk gesetel is. Die kerk moet hierdie waarheid bewaar, maar is ook die draer daarvan. Dis nie iets wat die kerk vir haarself mag hou nie. Dit moet met woord en daad in die wêreld uitgedra word.

Hierdie waarheid sal net geloofwaardigheid hê wanneer dit uitgeleef word. Dit moet prakties in die lewens van die huisgesin van God sigbaar wees. Wat sien die wêreld raak wanneer hulle na die huisgesin van God kyk?

Wat presies is hierdie waarheid? In 1 Tim. 3 v 16 spel die Here dit vir ons uit:

¹⁶En dit staan bo alle teenspraak dat die geopenbaarde waarheid  van ons godsdiens groot is:

ð As mens het Jesus in die wêreld gekom,

ð deur die Gees bevestig is

ð dat die reg aan sy kant is,

ð aan die engele het Hy verskyn;

ð aan die heidennasies is Hy verkondig,

ð  in die hele wêreld is Hy geglo,

ð en in heerlikheid is Hy opgeneem.

Hierdie waarheid is die verhaal van Jesus Christus wat in 'n stal gebore is. Hy het soos 'n baie eenvoudige mens geleef en Hy het 'n skandedood op 'n vervloekte kruis gesterf. Maar die Heilige Gees het bevestig dat Hy die Seun van God is en het Hom op Paas-sondig uit die dood opgewek. Hy is gesien deur die engele, maar nie deur almal op aarde nie. Sy verhaal moet nog aan die wêreld verkondig word en hulle moet dit glo. Wanneer dit gedoen is ontvang Hy al die heerlikheid wat Hom toekom.

Die waarheid is die evangelie en die kerk is die draer en beskermer van dit. Die kerk is die nuwe mensdom in wording waar die Koninkryk van God erken, eerbiedig en in die wêreld uitgeleef word.

Wanneer ons so na die kerk kyk dan moet ons erken dat dit moeilik is om te glo. Ons is maar net gewone mense wat heel dikwels nie eers deur die invloedrykes raakgesien word nie. Moenie moedeloos word nie. Dis op die uiteinde nie ons wat in eie krag die wêreld moet verander nie. God is besig om die wêreld deur middel van sy kerk hier op aarde te verander. Al wat ons moet doen is om die roeping uit te leef om kerk te wees. Dit wat vir die wêreld soos 'n mislukking lyk is God se grootste oorwinning. Toe Jesus gesterf het, het die wêreld gedink dat die Messias wat gekom het 'n mislukking was en tog was dit die grootste oorwinning oor die bose in die hele geskiedenis van die mensdom.

Geliefdes, wat is die kerk? Die kerk is 'n huisgesin wat deur God geroep is om die waarheid te verkondig en beskerm.

Leef u roeping as lid van die huisgesin van God uit want God is besig om ons te gebruik om die wêreld te verander.

Amen

---

Jesus se opstanding troos ons met die wete dat ons kan leef vanuit die krag van God se genade

13 Okt. 2019 GKE

Lees: Fil. 3; 

Teksverse: Fil. 3: 10 & 11

Sondag 17 – Heidelbergse Kategismus

45  Vraag:  Watter nut het die opstanding van Christus vir ons?

Antwoord: 

Ten eerste het Hy deur sy opstanding die dood oorwin sodat Hy ons die geregtigheid wat Hy deur sy dood verwerf het, deelagtig kon maak (a). Rom. 4:25; 1 Pet 1:3;  1 Kor. 15:16.

Ten tweede word ons nou ook deur sy krag tot 'n nuwe lewe opgewek (b).  Rom 6:4;  Kol 3:1, 5;  Ef2:5, 6.

Ten derde is die opstanding van Christus vir ons ’n betroubare waarborg van ons salige opstanding (c).1 Kor. 15:20, 21.

Inleiding

Watter nut het die opstanding van Christus vir ons? Met ander woorde, hoekom is dit belangrik dat Christus opgestaan het? Wat is die doel daarvan? Wat beteken Jesus se opstanding vir my persoonlik? 

Sondag 17 van die Heidelbergse Kategismus handel spesifiek oor Jesus Christus se opstanding uit die dood. Daarin vind ons die troos wat Jesus Christus se opstanding vir ons inhou.

Waarom is dit belangrik dat ons in ons belydenis aandag aan Jesus opstanding moet gee? 

Sonder Jesus se opstanding is ons geloof in Jesus Christus waardeloos soos ons dan ook hoor in 

1 Kor. 15:17

as Christus nie opgewek is nie, is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sondes.

Die Christendom staan of val by die opstanding van Jesus en daarom is dit belangrik dat ons weet wat dit beteken.

Die antwoord wat ons kategismus op die vraag by Sondag 17 gee kan ons kortliks soos volg opsom. 

Vraag: Watter nut het die opstanding van Christus vir ons? 

Die antwoord spreek drie sake aan wat ons kortliks soos volg kan opsom. 

Christus se opstanding is:

       1) die bewys van ons regverdigmaking.

       2) die beginsel van ons heiligmaking.

       3) die waarborg van ons verheerliking.

Ons gaan kortliks stilstaan by wat elk van bogenoemde drie antwoorde beteken en daarna gaan ons fokus op wat dit werklik vir ons beteken.

1) Christus se opstanding is die bewys van ons regverdigmaking.

In Fil. 3:8&9 sê die Here vir ons:

Ter wille van Hom het ek alles prysgegee en beskou ek dit as verwerplik sodat ek Christus as enigste bate kan verkry en een met Hom kan wees: vrygespreek, nie omdat ek die wet onderhou nie, maar omdat ek in Christus glo. Dit is die vryspraak wat God gee omdat ’n mens in Hom glo.

en in vers 10 sê Hy vir ons: “Al wat ek wens, is om Christus te ken.” 

Dit beteken eenvoudig dat Christus vir jou sondes aan die kruis gesterf het. Hy het in jou plek die straf vir sonde gedra, naamlik die ewige dood. Deur sy opstanding het Hy die dood oorwin. Dit beteken Hy het die volle prys betaal. Die straf is afgehandel en daar is niks wat jy nog ekstra in die vorm van straf moet bybetaal nie.

Wat beteken dit vir my prakties? Daar kom tye in mens se lewe wat ek begin wonder of Jesus werklik al my sondes betaal het. Is ek werklik goed genoeg in die oë van God? Dit is dan dat ek begin om allerlei reëls (gewoonlik mensgemaak) en rituele navolg want ek glo dit is nodig. Ek raak oortuig daarvan dat as ek dit nie doen nie, dan gaan ek hel toe. Hoe harder ek probeer hoe meer vreesbevange raak ek vir God se oordeel!

Dit is op hierdie punt dat Jesus se opstanding vir my ’n werklikheid word, want as Jesus nie my skuld ten volle betaal het nie, dan sou Hy ook nie kon opstaan nie omdat Hy dan nie die dood volledig oorwin het nie. 

Jesus se oorwinning oor die dood is my waarborg dat my sondeskuld ten volle betaal is. Ek IS vir God aanvaarbaar net soos ek is. Ek hoef nie allerlei moets en moenies na te kom om vir Hom aanvaarbaar te wees nie. 

My sekerheid daarvan kom uit die geloof wat die Heilige Gees vir my gee. God gee vir my die geloof en dan vra Hy van my: “glo dat Jesus Christus vir jou sondes aan die kruis gesterf het en dat sy opstanding jou bewys is dat jou sondeskuld ten volle betaal is.” 

Daarom hoef ek nie meer vir God se oordeel bang te wees nie, want God self spreek my vry! Om Christus te ken beteken dat ek vir seker weet dat Hy vir my sondes ten volle betaal het.

2) Christus se opstanding is die beginsel van ons heiligmaking.

Heiligmaking kan soos volg in eenvoudige taal verduidelik word. “God het my so lief dat Hy my aanvaar net soos ek is, maar sy liefde is so groot dat Hy my nie sal los soos ek is nie. Die Heilige Gees verander my en gee vir my 'n afkeur in die sonde.

Dit is die rede waarom ons teen die sonde kan baklei. Dit is die rede waarom ons kan liefhê. Deur sy krag word ons opgewek tot ’n nuwe lewe. In 1 Pet. 1:3 hoor ons:

In sy groot ontferming het Hy ons die nuwe lewe geskenk deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood.

Dit is dan ook Paulus se wens soos ons hoor in ons in ons teksvers Fil. 1:10:

Al wat ek wens, is om Christus te ken, die krag van sy opstanding te ondervind

Deurdat ek verseker weet dat Jesus vir my sondes ten volle betaal het, begin sy krag nou ’n werklikheid word in my lewe. Ek ervaar die wonder van God se liefde in my lewe. Die Heilige Gees word ’n werklikheid vir my en sy krag dring my ook om God se liefde in my lewe uit te deel. 

Die wonder van God se genade is dat hoe meer liefde ek uitdeel, hoe sterker word God se liefde in my lewe. God se liefde verdryf die sonde soos woede, haat, selfsug dit wil sê die slegte vrug van my sondige natuur.

Prakties beteken dit dat ek al hoe meer op God vertrou en minder op myself. God en sy wil word die dryfveer in my lewe. Waar die sondige praktyke vroeër in my lewe lekker was, begin dit al hoe meer afstootlik word. 

In Fil. 3:13 sê die Here dan ook vir ons hoe dit prakties werk:

ek maak my los van wat agter is en strek  my uit na wat voor is

Met ander woorde, ek los die dinge van die verlede in die verlede. Dit wat agter my lê is verby. My mislukkings van die verlede is begrawe en dood. 

Een van die satan se groot strategieë is om my gedurig aan my foute van die verlede te herinner en so kla hy my aan.

Sy doel is om jou te oortuig dat jy ’n mislukking in die lewe is. Dis daai gedagtes wat vir jou sê: “Jy maak of jy so goed is, maar as die mense net weet hoe sleg lyk jou verlede! Dan sal hulle sien wat se groot bedrieër jy werklik is. 

Jy weet natuurlik dat jy niks vir God kan wegsteek nie. Hy weet wat jy gedoen het, dus moet jy nie dink dat Hy met jou tevrede sal wees nie. Erken dit nou maar, jy is ’n mislukking! Jy is net nie goed genoeg en sal ook nooit goed genoeg wees nie.” 

So probeer die ou satan keer dat jy werklik tot jou volle potensiaal leef, dit wat God vir jou beplan.

Jesus se opstanding beteken egter dat die sondes van my verlede nie meer ’n houvas op my het nie. By God is daar ’n kans om weer te begin en Hy kyk nie weer na dit wat agter my lê nie soos Hy ons dan ook belowe in 

Ps. 103:12:

So ver as die ooste van die weste af is, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons af.

Dit beteken egter nie dat ek nou perfek is en nie meer foute maak nie soos ons hoor in 

Fil. 3:12-14:

Ek sê nie dat ek dit alles al het of die doel al bereik het nie, maar ek span my in om dit alles myne te maak omdat Christus Jesus my reeds Syne gemaak het. Broers, ek verbeel my nie dat ek dit alles al het nie. Maar een ding doen ek: ek maak my los van wat agter is en strek my uit na wat voor is. Ek span my in  om by die wenstreep te kom, sodat ek die hemelse prys kan behaal waartoe God my geroep het in Christus Jesus.

Die nuwe lewe is ’n proses waarin jy al hoe meer groei na die volmaaktheid van Jesus Christus. Die Heilige Gees help jou op hierdie pad want dit is God wat vir jou die insig gee soos hoor in 

Fil. 3:15.

Ons almal wat geestelik volwasse is, moet hierdie gesindheid hê. En as julle in enige opsig anders daaroor dink—God sal ook hierin aan julle die regte insig gee.

Jesus se opstanding beteken dus in die tweede plek dat ek nou lewe in Jesus se krag vanuit sy genade en nie vanuit my sondige natuur nie. 

My verlede bepaal dus nie hoe my toekoms gaan lyk nie. God se liefde en genade bepaal my toekoms want by God het ek ’n nuwe begin.

3) Christus se opstanding is die waarborg van ons verheerliking.

In ons teksvers Fil. 3:10-11 hoor ons:

Al wat ek wens is .......... om deel te hê aan sy lyding deur aan Hom gelyk te word in sy dood, in die verwagting dat ek self deel sal hê aan die opstanding uit die dood.

Daarom bely ons dan ook, die opstanding van Christus is vir ons ’n betroubare waarborg van ons salige opstanding.

Dit beteken dat ons ’n lewende hoop het. Ons hoef nie meer vir die dood bang te wees nie, want die dood is nie die einde nie. Jesus se opstanding is ons waarborg dat dit slegs ’n deurgang is tot die ewige heerlikheid saam met God. 

Hierin lê vir ons ’n onuitputlike troos wanneer ons oor ons eie dood nadink, maar ook wanneer ons langs die oop graf van ’n geliefde staan wat in Jesus Christus geglo het. 

Jesus se opstanding gee vir ons die vaste sekerheid van ’n ewige heerlikheid saam met God. Daar waar daar geen hartseer, trane, pyn of leiding of dood sal wees nie.

Slot

Wat beteken Jesus se opstanding vir ons? 

1) Regverdigmaking:

    Dit gee aan ons die sekere wete dat Jesus ten volle vir al my 

    sondes betaal het en daarom hoef ek nie meer bang te wees vir 

    God se oordeel nie. 

2) Heiligmaking:

    Ek kry ’n nuwe lewe waar My verlede nie bepaal hoe my toekoms

    gaan lyk nie, maar dat God se liefde en genade my toekoms

    bepaal want by God het ek ’n nuwe begin. 

3) Verheerliking:

     Jesus se opstanding gee vir ons die vaste sekerheid van ’n ewige

     heerlikheid saam met God. Daar waar daar geen hartseer, trane, 

     pyn of leiding of dood sal wees nie.

Vind jou troos by God. 

Glo dat Jesus se opstanding jou waarborg is dat jy kan leef vanuit die krag van God se genade en dat jy nie sy oordeel hoef te vrees nie.

Amen

Christus se sterwe en begrafnis is ons versekering van die ewige lewe

6 Okt. 2019 GKE

Mat 27 v 45 - 66  Teksverse Mat 27 v 46 & 50

Heidelbergse Kategismus

SONDAG 16

40  Vraag:  Waarom was dit noodsaaklik dat Christus Hom tot in die dood toe verneder het?

Antwoord:  Weens die geregtigheid en waarheid van God (a) kon nie anders as deur die dood van die Seun van God vir ons sondes betaal word nie (b).

(a) Gen 2:17.  (b) Rom 8:3, 4;  Heb 2:14, 15.

41  Vraag:  Waarom is Hy begrawe?

Antwoord:  Om daarmee die versekering te gee dat Hy werklik gesterf het (a).

(a) Hand 13:29;  Matt 27:59, 60;  Luk 23:53;  Joh 19:38.

42  Vraag:  As Christus dan vir ons gesterf het, waarom moet ons ook nog sterwe?

Antwoord:  Ons dood is nie 'n betaling vir ons sondes nie (a), maar slegs 'n afsterwe van die sondes en 'n deurgang tot die ewige lewe (b).

(a) Mark 8:37;  Ps 49:8.  (b) Fil 1:23;  Joh 5:24;  Rom 7:24.

43  Vraag:  Watter nut verkry ons nog verder uit die offer en dood van Christus aan die kruis?

Antwoord:  Deur sy krag word ons ou mens saam met Hom gekruisig, gedood en begrawe (a).  Gevolglik kan ons sondige begeertes nie meer oor ons heers nie, (b) maar kan ons onsself as 'n dankoffer aan Hom toewy (c).

(a) Rom 6:6.  (b) Rom 6:6, 12.  (c) Rom 12:1.

44  Vraag:  Waarom volg daar:  en neergedaal het na die hel?

Antwoord:  Sodat ek in my swaarste aanvegtinge verseker kan wees en myself volkome kan vertroos dat my Here Jesus Christus my van die hel se benoudheid en pyn verlos het (a).  Hierdie verlossing het Hy bewerk deur sy onuitspreeklike angs, smarte en verskrikking (b) wat Hy ook aan sy siel deur sy hele lewe, maar veral aan die kruis gely het.

(a) Jes 53:5.  (b) Ps 18:5, 6;  116:3;  Matt 26:38;  27:46 Heb 5:7

Inleiding

“Eli, Eli, lemá sabagtani !” Dis 'n hulproep van Godverlatenheid! 

My God, my God, waarom het U my verlaat! 

Het u al gevoel of God u verlaat het? Sien u die prentjie van Christus se bange uitroep, “Eli, Eli, lemá sabagtani”, daar waar Hy aan die kruis hang? Die fisiese pyn wat Hy ervaar het was niks in vergelyking met die Godverlatenheid wat Hy ervaar het nie. 

Nadat Christus sy laaste asem uitgeblaas het, het die voorhangsel van die tempel van bo tot onder middeldeur geskeur. Die aarde het geskud, en die rotse het uitmekaar gebars. Grafte het oopgegaan, en baie gelowiges wat dood was, is opgewek, en hulle het uit hulle grafte uitgegaan.

Kan u uself indink wat daardie dag gebeur het? 

Ons het nog so ’n idee van Christus se fisiese lyding, maar ons sal nooit werklik weet wat dit beteken om deur God verlaat te word nie. Altans elkeen wat bely dat Jesus Christus die Seun van God is wat vir ons sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het, sal nooit werklik weet wat dit beteken om deur God verlaat te word nie. 

Wanneer ons bely dat Christus die angste van die hel tot die dood toe ondergaan het, bely ons dat ons nooit sal nodig hê om daardie Godverlatenheid te ervaar nie.

In Sondag 16 is daar twee hoofgedagtes wat in ons belydenis na vore kom.

1.    Die eerste is Christus sterf in ons plek sodat ons dood net ’n deurgang is na die ewigheid saam met God waar daar geen hartseer, pyn, lyding of dood sal wees nie (vrg en antw 40-43)

2.    en die tweede is Christus ly helse angs en pyn om ons daarvan te verlos (vrg en antwoord 44).

In die eerste plek dan wat beteken ons belydenis dat:

Christus sterf in ons plek sodat ons dood net ’n deurgang is na die ewige lewe (vrg. en antw. 40-43)

In Mat. 27 v 50 hoor ons:

Jesus het weer hard uitgeroep en die laaste asem uitgeblaas.

Wat beteken dit werklik vir ons? 

Maak dit regtig saak of Jesus gesterf het of nie? 

Geliefdes, die Christelike geloof staan of val by Jesus se sterwe en opstanding! Jesus hét gesterf. Sy begrafenis is die versekering, die bewys, dat Hy werklik gesterf het. Jesus se sterwe hou vir ons ’n wonderlike troos in. Dit is waarmee Christene mekaar troos wanneer hulle voor ’n oop graf staan, want vir ’n Christen is die liggaamlike dood nie die einde nie. Dit is die Christelike hoop waaraan ons vashou. Die dood hou vir ons geen verskrikking meer in nie.

Ons dood is geen betaling vir sondes nie, maar ’n afsterwing daarvan. Ons dood is ’n deurgang na die ewige heerlikheid saam met God. 

Ons leef nog in ’n wêreld wat deur sonde geteister word. Ons voel dit daagliks aan die lyf. Ons word nog kwaad. Ons vertel soms nog leuens. Ons voer ’n ewige stryd met sonde in ons lewens en ons ly nog as gevolg van ons eie sondige keuses en die sondige keuses van mense om ons. Christus se dood hou vir ons die troos in dat ons van hierdie gevolge van die sonde verlos gaan word. In die nuwe Jerusalem sondig ons as gelowiges nie meer nie.

Dit is dan finaal en vir altyd en volkome verby met ons sondes en ons sondige geaardheid. Dit beteken dat ons nie meer aan die lyding van misdaad blootgestel gaan wees nie. Dit beteken dat ons kwaadwillige geneigdheid waarteen ons so moet stry in hierdie lewe, nie meer daar gaan wees nie. 

Christus se dood beteken ook dat ons in hierdie lewe teen die sonde kan stry en ook oorwin. Dit beteken dat jy nie tevergeefs teen die sonde stry nie.

Hierdie belydenis van ons begin prakties iets beteken wanneer ons met die dood gekonfronteer word. Dit gee vir ons die vrede wanneer ons met ons eie sterflikheid gekonfronteer word. Geliefdes wanneer mens die dood in die oë staar is dit ’n wonderlike troos om aan vas te hou. Dit gee ook vir ons die troos dat ons nie moedeloos hoef te word in ons stryd teen die sonde nie.

In die tweede plek

Christus ly helse angs en pyn om ons daarvan te verlos (vrg. en antw. 44)

Het u al ooit in die lewe gevoel dat almal u in die steek gelaat het?

Het dit al ooit vir u gevoel of u nie weet watter kant toe nie? 

In ons belydenis dat Christus die angste van die hel tot die dood toe ondergaan het, lê ’n onuitspreeklike troos. Dit is die anker waaraan ons vashou wanneer alles rondom ons ineenstort. Wanneer dit vir jou voel of die lewe sy rug op jou gedraai het, dan is dit die troos waaraan jy moet vashou.

In ons kategismus bely ons dat ons Here Jesus onuitspreeklike angs, smarte en verskrikking gely het. 

In Mat 27 v 46 hoor ons hoe Jesus se smarte en angste ’n hoogtepunt bereik:

Teen drie-uur het Jesus hard uitgeroep: “Eli, Eli, lemá sabagtani?” Dit is: My God, my God, waarom het U My verlaat?

Hiermee verseker Jesus jou dat jy nooit daardie doodsbenoudheid hoef te verduur nie.

Wat beteken dit prakties vir ons? 

In die kategismus bely ons: 

"Sodat ek in my swaarste aanvegtinge verseker kan wees en myself volkome kan vertroos dat my Here Jesus Christus my van die hel se benoudheid en pyn verlos het.”

Dit beteken dat wanneer dit vir jou voel of die lewe sy rug op jou gedraai het, dat jy nie alleen staan nie. Mense kan jou in die steek laat, maar God sal jou nooit in die steek laat nie. 

Hierdie belydenis van ons word so mooi bevestig in Rom. 8 v 35-39:

³⁵ Wie kan ons van die liefde van Christus skei? Lyding of benoudheid of vervolging, honger of naaktheid, gevaar of swaard? ³⁶ Daar staan immers geskrywe: “Dit is oor U dat die dood ons dag vir dag bedreig, dat ons soos slagskape behandel word.” ³⁷ Maar in al hierdie dinge is ons meer as oorwinnaars deur Hom wat vir ons liefhet. ³⁸ Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte ³⁹ of hoogte of diepte of enigiets anders in die skepping kan ons van die liefde van God skei nie, die liefde wat daar is in Christus Jesus ons Here.

Dis die wonderlike troos en betekenis van Jesus Christus se lyde en sterwe. Mense kan ons in die steek laat, hulle kan alles van ons wegvat, selfs ons lewe, maar hulle kan ons nooit uit die hand van God ruk nie.

Ons belydenis in Sondag 16 oor die sterwe en begrafnis van Jesus Christus beteken vir ons dat ons nie vir die dood hoef bang te wees nie omdat ons liggaamlike dood slegs ’n deurgang is na die ewige heerlikheid saam met God.

Christus het deur sy hele lewe op aarde helse smart en pyn gely wat ’n hoogtepunt op die kruis bereik het toe Hy in Godverlatenheid uitgeroep het 

“My God, My God waarom het U My verlaat?” 

Hy het dit vir ons gedoen sodat ons verseker kan wees dat ons nooit deur God verlaat sal word nie. 

Alles kan van my af weggeneem word, selfs my lewe, maar niks of niemand kan my uit God se hand ruk nie.

Amen

Wees diensbaar – die plek van die Diaken in die gemeente

29 Sep. 2019 GKE

Skrifgedeelte: Hand. 6 v 1 – 7 & 1 Tim. 3 v 8 – 13

Hoekom het ons diakens in die gemeente? Wat doen hulle nou eintlik behalwe om met kollekte sakkies rond te loop en by die deur te staan?

Die werk van die diakens is 'n onmisbare deel in die gemeente en as hulle werk nie gedoen word nie ly die gemeente skade. In ons teksgedeelte hoor ons hoekom daar diakens in die kerk moet wees. In Hand. 3 v 7 hoor ons dat nadat die diakens begin werk het in die gemeente dat die woord van God verder versprei het en dat die getal gelowiges gegroei het.

In Hand. 6 v 1 hoor ons dat daar praktiese probleme in die gemeente ontstaan het omdat hulle al hoe meer geword het. Die Griekssprekende weduwees is afgeskeep in die daaglikse versorging.

In die tyd van daardie eerste gemeentes, is weduwees van die kerk afhanklik gewees vir hul versorging en hier het nou 'n probleem ontstaan. Tot op daardie stadium het die apostels die werk van die daaglikse versorging gedoen. Weens die feit dat die gemeente al hoe groter geword het, kon hulle nie meer by alles bykom nie. Om die versorgingstaak na behore te doen sou beteken dat die apostels hulle primêre taak, naamlik die verkondiging van die woord sou moes afskeep.

Om hierdie probleem aan te spreek het die apostels die hele gemeente bymekaar geroep sodat hulle 'n oplossing vir die probleem kon vind. Die apostel het voorgestel dat sewe manne aangestel word om die werk van die versorging oor te neem. Dit sou die apostels losmaak om te fokus op hulle primêre taak, naamlik die gebed en die bediening van die woord.

Hier is 'n paar sake wat na vore kom. Daar is verskillende fokus areas binne die gemeente. Die hoof fokus area is die geestelike versorging van die gemeente naamlik gebede en woordverkondiging. Om dit moontlik te maak is daar egter praktiese sake wat ook aandag verg.

Daarom is daar dan onderskeid tussen ouderlinge en diakens in 'n gemeente. Die ouderlinge is verantwoordelik vir die geestelike versorging van die gemeente. Hier moet ons onthou dat die predikant eintlik ook 'n ouderling is. Die diakens is die praktiese ondersteuningsnetwerk wat dit vir die ouderlinge moontlik maak om die geestelike versorging te kan doen.

Die ander gemeente lede is egter nie passief nie. Hulle het steeds 'n verantwoordelikheid en daarom het die gemeente tesame besluit oor die aanstel van diakens.

Hoe werk dit prakties in die hedendaagse kerk? Gewoonlik word daar deur die kerkraad persone aan die gemeente voorgehou. Die gemeente het ook die verantwoordelikheid om name vir ampsdraers aan die kerkraad deur te gee.

Daar is twee maniere hoe die verkiesing plaasvind. Indien daar meer name is as wat nodig is, word 'n gemeente vergadering gehou en die gemeente stem dan wie verkies word. Ongelukkig is daar nie altyd genoeg name om 'n verkiesing te hou nie en dan word die name in die gemeente afgekondig.

Die persone word dus ter approbasie aan die gemeente voorgehou en hulle name word vir drie Sondae afgekondig. Dit gee aan die gemeente geleentheid om dit onder die kerkraad se aandag te bring indien hulle bewus is van 'n rede hoekom 'n persoon nie in die amp kan dien nie.

In ons teks hoor ons ook wat die eienskappe moet wees van persone wat verkies kan word vir dienswerk. In Hand. 6 v 3 hoor ons hulle moet vol van die Heilige Gees wees en dat hulle wysheid moet hê.

In de eerste plek word genoem: “vol van die Heilige Gees.” Dit wil sê dit moet iemand wees wat 'n gelowige is, wat die evangelie glo. Dit wil sê dit moet iemand wees wat êrens maak met sy geloofslewe.

In Gal. 5 v 5 & 6 hoor ons wat dit beteken om vol van die Heilige Gees te wees:

Wat ons betref, deur die werking van die Gees is dit ons hoop en verwagting dat ons deur te glo, vrygespreek sal word. In Christus Jesus is dit nie van belang of jy besny is of nie. Al wat van belang is, is geloof wat deur die liefde tot dade oorgaan.

Dit is dus jou geloof wat jou tot dienswerk aanspoor.

Verder moet die persoon wysheid hê sodat hy/sy verantwoordelik kan wees in die uitvoering van die dienswerk in die Koninkryk van God. Die wysheid wat hier benodig word is wysheid wat die Heilige Gees gee en daarom is dit noodsaaklik dat persone in die uitoefening van hul dienswerk, hulle lewe steeds deur die Gees van God beheers word.

In 1 Tim. 3 v 8 tot 12 gee Paulus vir ons meer detail hieroor. Hier word vir ons beskryf hoe die karakter van beide mans en vroue moet lyk en ek is daarvan oortuig dat vroue ook as diakens in die vroeë kerk gedien het.

Hulle moet van goeie karakter wees, dit wil sê hulle moet eerlik wees en nie gierig wees om hulself deur middel van oneerlike winsbejag te verryk nie. Hulle moet verder ook nie aan drank verslaaf wees nie. Hulle moenie skinder nie en in alles nugter en betroubaar wees, dit wil sê hulle moet wysheid hê.

Hulle moet vashou aan die ware geloof en nie in dwaalleer verval nie. Verder moet hulle ook nie onkuis lewe deur ontrou aan hulle huweliksmaats te wees nie.

Die enigste manier om aan hierdie vereistes te voldoen is om in geloof vas te hou aan die evangelie. Om vas te glo dat Jesus Christus vir jou sondes aan 'n vervloekte kruishout gesterf het en dat Hy met sy opstanding die dood oorwin het om aan jou 'n nuwe lewe te gee waar jou lewe deur die Heilige Gees beheers word. In 1 Tim. 3 v 13 hoor ons dat jou dienswerk as diaken jou laat groei in die geloof.

In ons teksgedeelte hoor ons hoe die karakter van 'n diaken moet lyk. Daar word egter bitter min gesê wat presies hulle prakties moet doen. Die werk wat hulle moet doen is liefdeswerk soos dit ook in verskeie plekke in die Skrif verduidelik word. Dit is liefdeswerk wat deur elke gelowige gedoen moet word, of jy nou in die amp van ouderling, diaken of gelowige dien.

In die bevestigingsformulier vir diakens word die liefdeswerk van die diaken dan ook soos volg uit die Skrif saamgevat. Christus roep deur middel van sy kerk mense tot besondere diens om gelowiges vir hul dienswerk toe te rus tot opbouing van die liggaam van Christus.

Dit is dus nie ’n geval dat die diakonie dienaars is wat die gemeente bedien terwyl die gemeente agteroor sit nie. Die hele gemeente moet diensbaar wees en die diakonie rus die gelowiges toe, ondersteun hulle en neem leiding daarin.

Verder moet die diakens die wat behoeftig, eensaam, oud of siek is, bemoedig. Hulle moet sorg dra dat niemand as gevolg van bogenoemde of ander redes van die geloofsgemeenskap vervreem raak nie.

Die verantwoordelikheid wat die gemeente teenoor die diakens het is om hulle as dienaars van God te aanvaar. Dat u hulle met u liefdesgawes in staat sal stel om hul liefdeswerk te kan doen om mense te help wat behoefte het.

In Hand. 6 v 6 hoor ons dat die gemeente vir die diakens wat gekies is, gebid het. Moenie die diakens vergeet in u gebede nie.

Geliefdes ontvang nou die broeder en susters wat nou bevestig gaan word as dienaars van God in die gemeente.

Bevestig diakens – bevestigingsformulier p. 149

Amen