29 Junie 2014

Kom saam met My en Ek sal julle vissers van mense maak

30 Mar 2014
Skriflesing Mat 4:12-22 teksvers Mat 4:19
Liturgie
Ps. 111-2:1 & 3
Ps. 112-2:1 & 3
Ps. 119-2:7,18 & 19
Sb 3-4:1 & 5

Inleiding
Wanneer mens belydenis van geloof aflê erken jy daarmee dat jy ’n volgeling / dissipel van Jesus wil wees. Wat beteken dit om ’n volgeling van Jesus te wees?

Tyd van voorbereiding
In ons teksgedeelte hoor ons van Jesus wat met bediening (sy werk) hier op aarde begin het en ook waar Hy sy eerste volgelinge geroep het. Om dit egter mooi te verstaan is dit nodig dat ons na die groter prentjie, dit wil sê die agtergrond van die gebeure kyk (konteks). Voor hierdie gebeure het daar twee belangrike gebeurtenisse in Jesus se lewe plaasgevind: sy doop en sy versoeking deur satan in die woestyn soos ons hoor in Mat. 3:31-4:11.

Hierdie gebeure was ’n belangrike tyd van voorbereiding vir Jesus se werk hier op aarde. Daarin het Jesus vir ons gewys dat Hy Homself volledig aan sy Vader se wil onderwerp het. Met sy doop wou Johannes Hom aanvanklik nie doop nie, want hy het gemeen dat hy wat Johannes is eerder deur Jesus gedoop moes word. Jesus maak egter sy besware stil deur te sê (Mat 3:15):
“Nogtans moet jy dit nou doen, want op hierdie manier moet ons aan die wil van God voldoen.”

Met sy versoeking het Hy gewys dat ons die satan oorwin deur volkome gehoorsaamheid aan God. Hiermee het Jesus gewys dat Hy self bereid was om te doen wat Hy van sy volgelinge verwag om te doen. Verder het Hy ook gewys dat oorgawe aan God se wil rus en kalmte bring.

Omdat Jesus egter die sondigheid van die mens geken het, het Hy baie meer gedoen as om net ’n voorbeeld te stel. Hy was tot die dood toe gehoorsaam aan God deur ons straf vir die sonde te dra en daarmee het Hy ons in staat gestel om aan God gehoorsaam te wees. Om ’n volgeling van Jesus te word beteken dus vir ons dat ons ook ’n tyd van voorbereiding moet deur gaan (katkisasie). Ons voorbereiding is egter anders as wat Jesus sin was. In ons tyd van voorbereiding moet ons God leer ken en leer hoe ons, ons verhouding weer met Hom in Jesus Christus herstel kan word.

Toe Jesus na die Woestyn toe gegaan het is Hy deur die Heilige Gees gelei om dit te doen soos ons hoor in Mat 4:1
Toe is Jesus deur die Gees die woestyn in gelei om deur die duiwel versoek te word.
Ons voorbereiding beteken ook dat ons deur die Heilige Gees gely word om die verlossing in Jesus Christus deur middel van geloof aan te gryp. Met ander woorde Ons kry kennis van die verlossing in Jesus Christus se kruisiging en opstanding deur te hoor en die Gees wek in ons die geloofsvertroue dat dit wat ons geleer het die waarheid is. Daarom word die belydenis van geloof ook ingely met “Glo u .....” Ons sal later tydens die belydenis aflegging in meer detail daarby stilstaan.

Daar is dus ’n tyd van voorbereiding nodig sodat ons kan weet wat ons moet glo om ’n volgeling van Jesus Christus te word.

Bekering
Bekering is ’n volgende aspek van ’n volgeling van Jesus. In Mat 4:17 hoor ons:
“Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom.”
Wanneer jy ’n volgeling van Jesus is moet mens jouself bekeer. Bekering beteken ’n radikale rigting verandering in jou lewe. As jy ’n volgeling van Jesus word, kan jy nie maar net met sy ou lewe voorgaan nie. ’n Volgeling van Jesus is nie meer in opstand teen God se wil nie, maar daar is ’n opregte begeerte by hom/haar om gehoorsaam te wees aan God se wil.

Roeping
Bekering bring ’n radikale verandering in mens se lewe te weeg. Gely deur die Heilige Gees luister jy na die roepstem van Jesus. In Mat 4:20 hoor ons:
Hulle het dadelik die nette gelos en Hom gevolg.
en in Mat 4:22 hoor ons weer
hulle het dadelik die skuit en hulle pa verlaat en vir Jesus gevolg.
Dit beteken ’n volkome gehoorsaamheid aan die wil van God.

Wanneer Jesus ons roep om Hom te volg, maak Hy ook ’n belofte: (Mat 4:19)
Kom saam met My, en Ek sal julle vissers van mense maak.
’n Belofte dat Hy ons sal gebruik om te werk in sy koninkryk.

Jesus begin sy bediening deur die lig van God se Koninkryk te bring na daar waar die duisternis oorheers. Hy vestig Homself in Kapernaum aan die bopunt van die meer van Galilea. Dit is die gebied van Sebulon en Naftali wat verag was. In Jes. 8:23 hoor ons dat daar na hierdie gebied verwys word as die land van duisternis. Een van die groot temas in die Bybel is dat God lig is. As mens God dus nie ken nie, woon jy in die duisternis. Dit is juis na hierdie mense wat God nie ken nie, wat Jesus gaan.

Wanneer jy ’n volgeling van Jesus is, het jy die roeping om die evangelie (die goeie nuus van die versoening met God in Jesus Christus) te bring aan mense wat nog in die duisternis leef sonder God omdat hulle Hom nie ken nie. Dit is egter nie ’n taak wat ons in eie krag moet aanpak nie. Hy maak ons vissers van mense. God rus ons toe om die werk te doen wat Hy van ons vra.

Samevatting
Om ’n volgeling van Jesus te word, beteken dat ons moet leer wie Hy is en hoe Hy ons weer met God versoen. ’n Volgeling van Jesus luister na God en daar is by hom/haar ’n opregte begeerte om te doen wat God van ons vra. Jesus gebruik sy volgelinge om aan mense wat Hom nie ken nie te vertel wie Hy is en dat as hulle in Jesus glo hulle God ook persoonlik kan leer ken.

Die Here roep ons: “Kom saam met My” en wanneer ons belydenis van geloof aflê, antwoord ons Hom deur te sê: “ja Here ek wil die pad saam met U stap. Gebruik my in U koninkryk.”


Amen

Niks kan in hierdie wêreld vir ons blywende geluk gee nie, slegs God kan dit doen.

23 Mar 2014
Skriflesing Pred. 2 Teksvers Pred. 2v10&11
Liturgie
na Votum Ps. 48 v 1 & 3  (OAB)
Na Wet Ps. 119 v 1  (OAB)
Na gebed Ps. 119 v 39  (OAB)
Slotsang Ps. 46 v 1 & 6 (OAB)

Inleiding

Het u al ooit vir die grootste leuen in hierdie wêreld geval? As ek maar net ’n miljoen kan kry of wen dan sal ek gelukkig wees! As ek maar net genoeg geld het sodat ek nie meer so hoef te sukkel nie, dan sal ek gelukkig wees. As ek genoeg geld het dan kan ek bekostig om soveel plesier te hê as wat ek wil. As ek genoeg geld het dan kan ek koop wat my hart begeer. Dan kan ek daardie huis bekostig wat ek nog altyd wou gehad het. Ons dink so dikwels dat geld die sleutel tot geluk in hierdie lewe is. Die groot vraag is egter: “kan geld werklik vir ons blywende geluk kan verskaf?”

Hier in ons teks hoor ons hoe die Prediker (wat volgens die beskrywings in die boek Salomo is) ook geluk nagejaag het. Daarin vind ons sy soeke na geluk en die rede waarom hy dit nie gevind het nie. Daarna gaan ons ook hoor waar ons ware blywende geluk kan vind. In die eerste plek gaan ons nou stilstaan by Salomo se soeke na geluk.

Die soeke na geluk

Salomo wou bepaal hoe hy blywende geluk kon vind en daarom het hy ’n eksperiment uitgevoer om te bepaal hoe hy blywende geluk kon vind. In die eerste plek het hy plesier probeer soos ons hoor in Pred. 2v1:
Ek het by myself gedink: laat ek my oorgee aan plesier, laat ek die lewe geniet!
Dit het egter nie geslaag het nie soos ons hoor in Pred. 2v1b&2
Maar ook dit het niks opgelewer nie. Van lag moes ek sê: dis sinloos, en van plesier: wat bring dit?

Toe dit nie slaag nie het hy drank oorweeg soos ons hoor in Pred. 2v3:
Ek het gewonder wat sal gebeur as ek my aan wyn oorgee maar tog nog op soek bly na wysheid, as ek soos ’n dwaas leef totdat ek vasgestel het wat die beste is waarmee ’n mens hom sy lewe lank in hierdie wêreld besig kan hou.
Hierin kan ons sien dat hy nie maar net homself onnadenkend aan lewe van plesier en drank oorgegee het nie, maar dat hy werklik besig was om te probeer uitvind of mens daardeur blywende geluk kon vind, daarom sê hy dat hy bly soek het na wysheid.

Die volgende ding wat Salomo getoets het was om groot bouprojekte aan te pak. Hy het huise gebou het en wingerde aangeplant. Hy het tuine en parke aangelê waarin hy allerhande bome en vrugte bome geplant het. Hy het die nodige damme aangelê wat water vir die tuine moes verskaf. Verder het hy ook genoeg slawe en slavinne aangeskaf wat na al die werk moes omsien. Hy het besittings opgegaar en ook baie geld bymekaar gemaak soos ons hoor in Pred. 2v8a:
Ek het vir my silwer en goud opgegaar wat ek gekry het van konings en provinsies.

Verder het hy gesorg vir genoeg ontspanning soos ons hoor in Pred. 2v8b:
Ek het vir my sangers en sangeresse gewerf, talle mooi meisies met wie ek die lewe kon geniet.
Omdat hy dit kon doen, het hy alles vir hom gekry wat sy hart begeer het soos ons in Pred. 2v10 hoor:
Alles wat ek begeer het, het ek my veroorloof; ek het my geen plesier ontsê nie.
Dit laat mens dink aan die ryk filmsterre met hulle groot weelderige huise daar in Hollywood. Die groot partytjies wat hulle hou en al die meisies wat in sulke klien bikini’s daar om die swembad rondloop.

Dit bring ons maar net weereens by die vraag: “kan geld, werklik geluk koop?” Ons moet egter mooi dink voordat ons te vinnig “nee” antwoord omdat ons weet dat dit die regte antwoord is. Salomo het tog ook tot daardie slotsom gekom het soos ons hoor in Pred. 2v11:
Maar toe ek goed nadink oor alles wat ek gedoen het en oor alles waarmee ek my met soveel sorg besig gehou het, het ek gesien dat alles niks  was, ’n gejaag na wind. In hierdie wêreld bevredig niks nie

As ons doodeerlik met onsself is, dan sal ons erken dat ek ook graag so ’n miljoen of twee op die Lotto sal wil wen (selfs al speel ons nie Lotto nie, en dalk koop ek maar so dan en wan ’n Lottokaartjie). Is die denke dat geld geluk kan koop, nie maar die rede waarom soveel mense vir geldslenters gevang word nie en dan al hulle reserwefondse daardeur verloor? Is dit nie die rede hoekom ons soms so maklik ons swaarverdiende geld op riskante beleggingskemas waag nie?

Dit is eers wanneer ons die werklike rede verstaan waarom geld en rykdom nie geluk kan koop nie, dat ons verlos sal word om na rykdom te smag. Dit help nie ons staan net stil by vers 11 omdat Salomo gesê het dat die soeke na rykdom maar net ’n gejaag na wind is nie. Dit help selfs nie eens as ons ’n paar voorbeelde ophaal van die superrykes in ons wêreld wat ten spyte van al hul rykdom sielsongelukkig is nie, want daar is ook ryk mense wat wel gelukkig is. Rykdom en plesier is opsigself nie boos en verkeerd nie (ons gaan later stilstaan waarom nie). Vervolgens gaan ons nou stilstaan by die rede waarom geld en rykdom op hul eie nie geluk kan verskaf nie.

Geld en rykdom kan op hul eie nie geluk verskaf nie

Waarom het Salomo tot die slotsom gekom dat alles waarmee hy homself met soveel sorg besig gehou het, op niks uitgeloop het nie. Waarom was dit ’n gejaag na wind? Hy het wel gesê dat wysheid beter as dwaasheid is soos ons hoor in Pred. 2v14a:
Die wyse weet wat hy doen, vir die dwaas is daar net donkerte
Maar tog kom hy tot die slotsom dat selfs wysheid ook nie kan help nie, want so sê hy vir ons in Pred. 2v14b:
maar dit weet ek: een en dieselfde lot tref albei.

In Pred. 2 v 16 hoor ons die rede:
Die wyse sal net so min as die dwaas altyd onthou word. In tye wat kom, word alles vergeet. Die wyse sterf net soos die dwaas!
Die wyse sterf net soos die dwaas! Salomo was baie ryk en wys soos ons hoor in Pred. 2v9:
Ek was magtiger en ryker as almal voor my in Jerusalem. My wysheid het my goed te pas gekom.
Ten spyte van sy rykdom en wysheid kon hy nog steeds nie die straf vir die sonde ongedaan maak nie. Die wyse sterf net soos die dwaas. Met die sondeval is die mens uit die Paradys verban en is die mens aan die straf vir die sonde onderwerp, naamlik die dood. Met al die rykdom en wysheid van hierdie wêreld kan die mens nie die gevolge van die sondeval ongedaan maak nie! Die wyse sterf net soos die dwaas!

Is dit dan verkeerd om die lewe te geniet en is rykdom verkeerd? Nee geliefdes, rykdom opsigself is nie verkeerd nie, solank mens besef dat dit ’n gawe van God is soos ons ook hoor in Pred. 2v24:
Dit is nie aan die mens self te danke dat hy kan eet en drink en onder al sy arbeid nog die goeie kan geniet nie. Ek het ingesien dat dit ’n gawe uit die hand van God is.
Dit is slegs wanneer die soeke na rykdom en plesier ’n doel opsigself word, dat dit ’n gejaag na wind word. Wanneer mens jou geluk in rykdom en plesier soek, dan vind mens dat leeg en sinloos word. Sonder God word die lewe ’n gejaag na wind. Dit is net by God waar mens ware geluk en vrede kan vind.

Waar vind ons dus ware en blywende geluk?

Ons vind ware en blywende geluk alleen by God. Sonde veroorsaak dat ons van God afgeskei raak en wanneer ons van God geskei is, raak die lewe sinloos en leeg. Sonder God is die lewe ’n gejaag na wind. Dit is slegs deur Jesus Christus wat ons God weer kan vind omdat Hy alleen weer vir ons die lewe wat ons verloor het kan teruggee soos ons hoor in Joh. 11v25:
“Ek is die opstanding en die lewe. Wie in My glo, sal lewe, al sterwe hy ook
In Joh. 14v6 hoor ons dat Jesus die enigste weg tot die Vader is:
“Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie.

Samevatting

Deur die boek Prediker wys die Here vir ons watter lewenspad na leegheid lei en help Hy ons om te ontdek wat die ware doel met die lewe is. Hierdie kennis kan ons beskerm teen die leegheid wat daar in ’n lewe sonder God is. Hy leer vir ons dat dinge soos kennis, geld, plesier, werk en gewildheid geen betekenis het nie.  Ware bevrediging kom as ’n mens weet dat die dinge wat ons doen, deel van God se plan vir ons lewens is.  Deur sy lewende Woord in die boek Prediker help die Here ons om ons te bevry van ons ewige sug na mag, goedkeuring en geld én kan ons ook daardeur nader na God gebring word.

Geliefdes moenie geluk by verkeerde plekke soos plesier en rykdom soek nie. Laat ons eerder ons geluk by die Here in Jesus Christus soek, want niks kan in hierdie wêreld vir ons blywende geluk gee nie, slegs God kan dit doen.

Amen

16 Maart 2014

Toewyding aan die Here kom uit die hart, nie deur middel van menslike tradisies nie

16 Mar. 2014        

Mar 7:1-23 teksverse 7 & 14
Ps. 31-1:1 & 3
Sb 7-2: 1 – 2
Ps. 86-1:6
Sb 9-3:1 & 2

Kan mens oorywerig wees in jou diens aan God? Kan mens te veel doen? Ja, mens kan! Wanneer mens die Here probeer dien deur menslike gebruike wat nie in die Skrif voorgeskryf word nie loop mens die gevaar om die Here op jou eie manier te probeer dien in teenstelling met wat God van ons vra. In Jes. 29:13 hoor ons hoe die Here Israel daarteen waarsku:
Die Here het gesê:
Hierdie volk is naby My met die mond, hulle eer My met wat hulle sê, maar hulle hart is ver van My af, hulle dien My soos mense dit wil hê,
nie soos Ek wil nie.
Dit is dan ook hierdie teks wat Jesus aanhaal wanneer die Fariseërs Hom konfronteer met die vraag (Mar. 7:5)
“Waarom handel u dissipels nie volgens die oorgelewerde gebruik van die voorgeslagte nie en eet hulle met onrein hande?”

Jesus se antwoord aan die Fariseërs en Skrifgeleerdes wys vir ons dat hierdie nie ’n ligtelike saak is nie (Mar. 7:6)
Die profeet Jesaja het julle mooi opgesom. Julle is skynheiliges
Jesus noem hulle skynheilig! Met ander woorde hulle gee voor dat hulle vreeslik heilig is, maar eintlik is hulle dit glad nie. Jesus wys hulle op hierdie valsheid deur hulle te wys op wat in Jes. 29:13 geskryf is:
soos daar geskrywe staan:
Hierdie volk eer My met hulle mond, maar hulle hart is ver van My af.
Dit help niks dat hulle My probeer dien deur leerstellings van mense
as gebooie van God voor te hou nie.

Op die oog af klink dit of die Fariseërs ’n punt het. Mens moet tog jou hande was voordat jy eet. Dit gaan egter nie hier daaroor nie. Die dissipels se hande was nie vuil nie. Dit was volgens die Fariseërs en die Skrifgeleerdes onrein, met ander woorde hulle was nie vir God aanvaarbaar nie. Die Jode het ’n magdom voorskrifte en rituele by die Skrif bygevoeg wat nie deur God voorgeskryf is nie. Een daarvan was dat hulle, hul hande op ’n plegtige wyse voor ete moes was, nie noodwendig omdat hulle vuil is nie, maar omdat hulle onrein is.

Hierdie gebruik was oënskynlik gegrond op ’n Bybelse voorskrif. Volgens Eks. 30:18–19;  40:31–32 moes die priesters hulle hande en voete by die tabernakel en tempel was. Dit was ’n plegtigheid wat by die diens van God gehoort het. Later is dit uitgebrei na alle Jode en by elke ete. Wat dus eintlik hier gebeur het is dat ’n voorskrif van God verdraai is en dat daar ’n heel ander betekenis daaraan geheg is as wat God bedoel het. Die werklike motief agter hierdie voorskrifte was om deur middel van die gebruike hulself vir God aanvaarbaar te maak. So word die genade van God opsy geskuif vir ’n werke gebaseerde godsdiens.

Soos ons laas week gehoor het kan ons met ons goeie dade niks voor God verdien nie. Hierdie week leer ons dat ons met mensgemaak tradisies en gebruike ook nie God se guns kan verdien nie. God gee aan ons die ewige lewe op grond van sy genade alleen soos ons hoor in Joh. 3:16-18
“God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê. God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word. Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.

Die Fariseërs en die Skrifgeleerdes het voorgegee dat hulle baie vroom en opreg was in hul diens aan God. Jesus wys hulle egter op hulle valsheid soos ons hoor in Mar.7:6&7. Jesus gaan egter verder om hulle te ontmasker. Hy wys hulle daarop dat hulle eintlik nie net iets byvoeg nie, maar dat hulle die opdrag van die Here opsy skuif en dit vervang met iets wat teenstrydig is met die God se opdrag (Mar. 7:9-12)
“Julle verstaan die kuns goed om die gebod van God opsy te skuiwe en julle oorgelewerde gebruike in stand te hou. Moses het gesê: ‘Eer jou vader en jou moeder’ en: ‘Wie sy vader of sy moeder vloek, moet sekerlik doodgemaak word.’ Maar julle sê: ‘Iemand kan vir sy pa of sy ma sê: Enige gawe wat u van my sou kon kry, is korban,’ dit wil sê: ’n offergawe vir God. En so laat julle hom toe om hoegenaamd niks vir sy pa of sy ma te doen nie.

Die gevolg hiervan is baie ernstig soos ons hoor in Mar. 7:13
So ontneem julle die woord van God sy gesag deur julle oorgelewerde gebruike wat julle op julle beurt weer oorgelewer het.
Wanneer mens God op ’n ander manier dien as wat Hy wil hê, dan is jy nie besig om God te dien en eer nie. Inteendeel dan onteer jy God.

Dan brei Jesus nog verder uit om die saak aan almal wat gekom het om na Hom te luister te verduidelik soos ons hoor in Mar. 7:15
Niks wat van buite af in ’n mens ingaan, kan hom onrein maak nie; maar die dinge wat uit ’n mens uitkom, dit maak hom onrein.”
Na sy dissipels Hom verder daaroor uitgevra het, het Hy dit soos volg aan hulle verduidelik (Mar 7:18-19)
“So, dan verstaan julle dit ook nie? Begryp julle nie dat niks wat van buite af in ’n mens ingaan, hom onrein kan maak nie, omdat dit nie in sy hart ingaan nie maar in sy maag, en daarna uit sy liggaam uitgaan?”

Dit wat uit die hart uitkom word deur ons gesindheid bepaal. Dis nie allerlei gebruike wat bepaal hoe opreg ons in ons diens teenoor God is nie. Op die oog af lyk die tradisies en rituele vroom en voorbeeldig, maar eintlik beteken dit niks soos ons hoor in 2 Tim. 3:5
Hulle sal nog die uiterlike skyn van die godsdiens hê, maar die krag van die godsdiens sal hulle nie ken nie. Bly weg van sulke mense af.
Enkele voorbeeld daarvan: Onlangs was dit in die nuus van die pastoor wat sy gemeente laat gras eet het sodat hulle kan wys hoe toegewyd hulle aan God is. Hierdie voorbeeld klink dalk absurd. Ons sal ons nooit so iets doen nie. Ons sien maklik die ekstreme voorbeelde raak vir die gekheid wat dit is. Maar ons kyk dikwels die subtiele voorbeelde mis. Dink maar byvoorbeeld aan die gebruik dat die ds. en die kerkraad wit dasse met swart pakke moes dra. Nee, dis nie net die NG kerk waar dit gebeur nie. Daar was Gereformeerde Kerke waar hierdie gebruik ook voorgekom het!

Iets wat deesdae baie algemeen by Christene voorkom is die handhawing van ’n 46 dae vastyd voor Paasfees. “Ash Wednesday” soos dit in Engels genoem word, is die eerste dag van daardie vastyd. Dan word daar as op die voorkop aangesmeer. Dit dien dan as ’n teken van rou en verootmoediging voor die Here. Verder onderneem die mense wat daaraan deelneem dan ook om van iets te vas waarvan hulle baie hou. So is daar baie mense wat byvoorbeeld geen sjokolade en lekkernye eet in hierdie tyd nie. Hulle offer as te ware dit op vir die Here. Wat sê die Here daarvan? Luister na wat Hy in Kol. 2:23 daaroor sê:
Hierdie leerstellings het wel ’n skyn van wysheid met hulle selfgemaakte godsdiens, danige nederigheid en streng beheersing van die liggaam, maar dit het geen waarde vir die beteueling van die sondige drifte nie.

Geliefdes, nou kan ons maklik dink: “sjoe ons doen dit darem nie in ons gemeente nie!” Ons probeer nie om met mensgemaakte tradisies onsself rein, dit wil sê aanvaarbaar vir God maak nie. Maar is ons harte nie ook maar dikwels soos dié van die Fariseërs en Skrifgeleerdes nie? In Mar. 7:20-23 hoor ons:
“Maar,” het Hy verder gesê, “wat van binne af uit ’n mens kom, dit maak ’n mens onrein. Van binne af, uit die hart van die mens, kom die slegte gedagtes: onkuisheid, diefstal, moord, owerspel, hebsug, kwaadwilligheid, bedrog, losbandigheid, afguns, kwaadpratery, hoogmoed, ligsinnigheid. Al hierdie slegte dinge kom van binne af en dit maak ’n mens onrein.”
Hou ons nie maar alte dikwels onself baie vroom voor nie, maar in ons harte is al hierdie slegte dinge steeds teenwoordig. Ek is mos ’n goeie Christen, maar ons optrede wys die teendeel. Ons optrede getuig nie daarvan dat ons gehoorsaam is aan God se gebod nie.

Waar kry ons die krag vandaan om hierdie sondige drifte in toom te hou? Ons kry ons krag in by God alleen. Saam met Christus is ons deur die krag van die Heilige Gees uit die dood opgewek en daarom kan ons ook nou ’n nuwe lewe lei. Wanneer ons lewens deur die Gees van God beheers word, het ons Goddelike krag om te stry teen ons sondige drifte.

Samevatting
Mensgemaakte tradisies en gebruike skuif die genade van God opsy vir ’n werke gebaseerde godsdiens wat nog die uiterlike skyn van godsdiens het, terwyl dit heeltemal sonder krag is.

Met ons goeie dade kan ons niks voor God verdien nie. Netso kan ons met mensgemaak tradisies en gebruike ook nie God se guns kan verdien nie.

Wanneer ons God op ’n ander manier dien as wat Hy wil hê, dan is ons nie besig om Hom te dien en eer nie. Inteendeel dan onteer ons God.

Dit is net God se genade in Jesus Christus se soenoffer aan die kruis wat ons rein maak en dit is net wanneer ons lewens deur die Gees van God beheers word dat ons Goddelike krag het om te stry teen ons sondige drifte.

Geliefdes, kom ons wees waaksaam teen mensgemaakte tradisies en gebruike wanneer ons God aanbid.

Amen

15 Maart 2014

Wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry?

9 Mar. 2014        

Mat 19:16-30 tkv’se 16 ; 21 (Sien ook Mar 10:17-31 & Luk 18:18-30)
Ps. 128-1:1&4
Ps. 1-1:1&2
Ps. 130-1:1-4
Sb 17-1:1,5&6

Wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry? Dit is een van die belangrikste lewensvrae waarvoor elke mens ’n antwoord moet kry. Die alternatief, ewige dood is nie ’n aantreklike alternatief nie. Of ek nou daarvan hou of nie, een van die twee alternatiewe is my voorland en daarom moet ek seker maak watter alternatief vir my gaan geld.

Wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry? Dit is die vraag waarmee die ryk jongman in ons teks ook mee geworstel het. Uit die jongman se vraag is dit duidelik dat hy gedink het dat hy iets moes doen om die ewige lewe te verdien en ook dat hy onseker was oor sy ewige bestemming. Geliefdes is u seker oor u ewige bestemming? Wonder u ook soos hierdie jongman of daar nog iets kortkom? Omdat hierdie so ’n belangrike saak is, is dit natuurlik dat ek 100% seker wil maak.

Wanneer Jesus die jongman daarop wys dat net God goed is sê Jesus vir hom dat daar niks inherent goeds is in die mens nie. Die Here sê tog vir ons, “daar is niemand wat goed doen nie, selfs nie één nie” (Ps. 14:3; 53:4 ; Rom. 3:10 & 12). Hiermee is Jesus besig om hom voor te berei vir die boodskap wat volg sodat die jongman sal verstaan wat Jesus bedoel wanneer Hy vir hom sê: “as jy die ewige lewe wil ingaan, onderhou die gebooie.” Die jongman wil doodseker maak en daarom vra hy: “Watter gebooie bedoel u?” Jesus noem die gebooie wat almal oor verhoudings met ons naaste handel. Hy som dit op met: “jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

Die jongman se antwoord wys vir ons dat hy volgens hom ’n goeie lewe gelei het. Hy kom al die gebooie wat Jesus noem stiptelik na van jongs af. Geliefdes is ons nie ook maar soos hierdie jongman nie? Ek is mos ’n goeie mens. Ek kom my plig na. Ek is aktief in die kerk. Ek gee om vir my naaste. Ek sorg vir die armes want ek gooi mos bydrae vir die Diakonie in die sakie. Ek gee my fooitjie vir die karwag wat heeldag daar in die son staan. As daar ’n oproep vir nood is soos byvoorbeeld die aardbewings oorsee ’n jaar of wat terug en die droogte. Ek gee ook vir die kinderhuise. Ek is nie so sleg nie!

Dis wat hierdie jongman ook gedink het, maar tog is ’n daar onsekerheid by hom en daarom vra hy ook: “In watter opsig skiet ek nog te kort?” Dit is hier waar die kern van Jesus se boodskap na vore kom. Met hierdie hele aanloop het Jesus vir die jongman gewys dat daar niks inherent goed is in die mens nie. Die begin van die gesprek was eintlik nog baie onpersoonlik ten opsigte van wie is goed en wie is sleg. Hier maak Jesus dit egter persoonlik. Want tot op hierdie punt is die jongman nog daar waar hy na mense om hom rondkyk en dit is waar ons ook baie maal vashaak. Ek is nie so sleg nie, maar hierdie broers en susters saam met my beter hulle sokkies so bietjie optrek om nie eens te praat van die sondaars daar buite nie!

Die lewensles wat hierdie jongman en ons uit hierdie verhaal moet leer is dat ons onsself nie deur goeie dade kan red nie. Met sy opdrag aan die jongman om al sy besittings te gaan verkoop druk Jesus sy vinger op die seerplek van hierdie jongman se probleem. Vir hierdie jongman was dit sy besittings en sy rykdom. Hy was nie bereid om dit op te gee en homself en sy hele lewe aan die Here toe te wy nie. Dis die vraag wat elkeen van ons vandag ook moet antwoord. Wat staan tussen my en God? Geliefdes dit gaan hier oor meer as geld. Hierdie verhaal se doel is nie om ons te beveel om alles te verkoop en soos ’n monnik in afgesonderde toewyding te gaan leef nie.

Die doel is dat ek moet raaksien wat is dit wat tussen my en die Here staan? Wat is dit wat ek nie bereid is om vir die Here op te gee nie? Vir sommige van ons kan dit dalk ons besittings wees, maar dit kan ook iets anders wees. My werk, my sport, my gesin .....
Luther het gesê: “dit waaraan jy bereid is om die meeste tyd en geld te bestee is jou god, al sê jy ook dat jy ’n ander een dien.” Wat is dit wat ek nie bereid is om afstand van te doen nie?

Toe Jesus hierdie les vir sy dissipels verduidelik was hulle verslae soos ons hoor in Mat 19:25:
Toe die dissipels dit hoor, het dit hulle geweldig ontstel, en hulle het gesê: “Wie kan dan gered word?”
Volgens die Joodse godsdiens van daardie tyd het die ryk mense ’n beter kans gestaan op die ewige lewe vanweë hul rykdom en aansien. As dit vir ’n ryk mens net so onmoontlik was as wat dit vir ’n kameel is om deur ’n naald se oog te pas, watse kans is daar dan vir gewone mense?

Dit is eers wanneer ek besef dat dit vir my onmoontlik is om God se liefde te verdien dat ek werklik die troos in Jesus se antwoord in Mat 19:26 aan sy dissipels sal verstaan:
“Vir mense is dit onmoontlik, maar vir God is alles moontlik.”
Vir die mens is dit onmoontlik om God se straf vir die sonde te dra, maar dit was moontlik vir Jesus om dit in ons plek aan die kruis te dra. Dit is vir my onmoontlik om die ewige lewe te verdien, maar vir Jesus was dit moontlik want met sy opstanding het Hy die dood oorwin sodat ons kan lewe.

Jesus verseker sy dissipels in Mat 19:28 & 29 dat die ewige lewe nou reeds begin. Dat ons nou reeds kan deel in die vreugde God werklik te ken. Dit wat ons in hierdie lewe moet opgee om ’n navolger van Jesus te word is niks in vergelyking met die lewe wat ons saam met God sal hê nie.
En elkeen wat ter wille van my Naam afgesien het van huise of broers of susters of vader of moeder of kinders of grond, sal honderd maal soveel ontvang en die ewige lewe as erfenis kry.

Diegene wat dit egter self in eie krag probeer verdien sal laaste wees en nie die vreugde van ’n lewe saam met God ervaar nie. Die wat laaste is ter wille van God sal eerste wees.

Geliefdes, wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry? Ek moet besef dat ek met my goeie dade niks voor God kan verdien nie. Ek moet weet dat ek nie goed is nie, maar dat net God goed en volmaak is. Ek moet verstaan dat dit net God se genade is wat aan my die ewige lewe gee. Ek moet glo dat Jesus my straf aan die kruis in my plek gedra het en dat Hy met sy opstanding aan my lewe gegee het. Wanneer ek dit glo dan sal ek insien dat ek dit wat tussen my en God staan aan God kan opdra en dat ek in die plek daarvan ware lewe saam met God sal hê, nou en ook in die ewige toekoms waarheen ek op pad is.

Wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry? Glo. Glo in Jesus Christus.

Amen

11 Maart 2014

Emosies wat by die meeste mense voorkom wat ’n lewenskrisis moet hanteer


Wanneer mens ’n lewenskrisis in die gesig staar kan dit soms voel of dit meer is as wat jy kan hanteer. Jou emosies is op ’n “roller coaster ride” en jy voel of dit jou gaan versmoor. Welmenende vriende en familie probeer jou bystaan maar dit voel vir jou of hulle oproepe op jou om sterk te wees die saak net moeiliker maak, want jy is nie sterk nie en jy weet nie hoe om sterk te wees in die situasie nie! Dit laat ’n gevoel van magteloosheid agter omdat jy voel dat jy nie kan “cope” nie en dat daar daarom iets fout met jou moet wees.

Dit is egter ok om oorweldig te voel, veral as dit ’n groot lewenskrisis is. Om jou te help om hierdie “roller coaster ride” van jou emosies te verstaan volg hier ’n beskrywing van die tipiese emosies wat by die meeste mense voorkom wat ’n lewenskrisis in die gesig staar.

Die aard en erns van die lewenskrisis (bv. soos die verlies aan werk, die opbreek van verhoudings, egskeiding, beserings wat opgedoen word, blootstelling aan misdaad, finansiële krisisse en persone wat met siektes soos kanker gediagnoseer word)  bepaal dan ook natuurlik hoe intens die emosies ervaar word.

’n Belangrike saak wat in ag geneem moet word is dat die emosies wat hieronder aangetoon word nie noodwendig ’n spesifieke volgorde aandui nie, aangesien ’n mens se gemoed dikwels rondskuif tussen die emosies . Verder is dit belangrik dat al die emosies wat genoem word nie noodwendig by elke persoon voorkom nie. Sommige persone sal almal ervaar terwyl ander weer net sekere van die emosies ervaar. Soms gebeur dit ook dat jy terugkeer na ’n emosie wat jy reeds ervaar het. Dit kan ook gebeur dat ’n mens by ’n sekere emosie vashaak.

Die beskrywing van die emosies help mens om te verstaan wat met jou aangaan in jou hantering van die krisis en verder ook dat die verskillende emosies wat jy ervaar normaal is . Wanneer mens weet wat die emosies is wat jy kan verwag na aanleiding van ’n krisis, dan help dit jou om te weet hoe om daarop te reageer.

Emosies van skok / ontkenning en isolasie
Hierdie emosie kom veral voor by mens direk nadat jy slegte nuus verneem of ’n lewenskrisis oor jou pad kom. Mens ervaar ’n gevoel van onwerklikheid. Emosionele gevoelloosheid, paniek, angs kom algemeen voor. Soms huil mens sonder dat jy werklik beheer oor jou trane het. Dikwels ontken mens doelbewus of selfs onbewustelik die krisis en wil jy ook nie hê dat ander mense daarvan moet weet nie. Mens probeer die skyn voorhou dat niks verkeerd is nie. In die geval ’n ernstige siekte soos kanker gryp mens dikwels na allerlei moontlikhede soos ’n tweede opinie, ander medikasie ens .

Emosies van opstandigheid en aggressie
Mens voel gefrustreer met dit wat met jou gebeur en daarom ervaar jy gevoelens van opstandigheid en magteloosheid. Mens vra vrae soos:
s    “Waarom ek?”
s    “Wat het ek dan verkeerd gedoen om dit nou te verdien?”
s    “Hoe kan God toelaat dat so iets met my gebeur?”
s    Mens voel kwaad vir hulself, vir ander en selfs ook vir God en hulle haal dikwels ook hul woede op ’n onredelike wyse die mense rondom hulle uit soos die dokter, die dominee en veral op die mense naaste aan hulle.

’n Onderhandelingsfase
In jou verwerking van die krisis wat in jou lewe plaasgevind het gebeur dit ook dat mens met God probeer onderhandel om die ewewig as te ware te probeer herstel. Mens maak bv. sulke beloftes dat as God jou genees jy sal ophou met rook of dat jou van nou af aan baie meer tyd sal spandeer om jou medemens te help. Hierdie beloftes wat mens maak, stel jy in baie gevale onrealistiese hoë eise aan jouself wat baie moeilik volhoubaar is.

’n Tydperk van rou
Weens die verlies wat mens ervaar rou jy daaroor en dit veroorsaak dat jy terneergedruk voel. Jy voel nie lus om iets te doen nie en dit veroorsaak gevoelens van isolasie en soms voel jy ook gedisorganiseer. Jy voel ook hartseer, bang en onseker.

Aanvaarding

’n Mens kom by die punt waar jy aanvaar wat gebeur het. In die geval van terminale siekte vind daar ’n hernude belangstelling plaas om jou sake in orde te kry en om praktiese aspekte daarvan af te handel.


04 Maart 2014

Was Jesus a Real Person?

Did Jesus Christ really exist, or is Christianity a legend built upon a fictitious character like Harry Potter?

For nearly two thousand years most of our world has considered Jesus a real man who had exceptional character, leadership and power over nature. But today some are saying he never existed.

The argument against Jesus’ existence, known as the Christ-myth theory, began seventeen centuries after Jesus is said to have walked the rocky hills of Judea. Ellen Johnson, president of American Atheists, summarizes the Christ-myth view on CNN TV Larry King Live:
There is not one shred of secular evidence there ever was a Jesus Christ. Jesus is a compilation from other gods who had the same origins, the same death as the mythological Jesus Christ.

The stunned host, replied, “So you don’t believe there was a Jesus Christ?” Johnson fired back, “There was not. There is no secular evidence that Jesus Christ ever existed.” King immediately requested a commercial break. The international television audience was left wondering.[1]

In his early years as an atheist Oxford literary scholar C. S. Lewis also considered Jesus a myth, thinking all religions were simply inventions.[2] Years later, Lewis was sitting by the fire in an Oxford dorm room with a friend he called “the hardest boiled atheist of all the atheists I ever knew.” Suddenly his friend blurted out, “The evidence for the historicity of the Gospels was really surprisingly good. It almost looks as if it had really happened once.”[3]

Lewis was stunned. His friend’s remark that there was real evidence for Jesus prompted Lewis to investigate the truth for himself. He writes about his search for truth about Jesus in his classic book Mere Christianity.

So, what evidence did Lewis’ friend discover for Jesus Christ?

Ancient History Speaks
Let’s begin with a more foundational question: How can we distinguish a mythical character from a real person? For example, what evidence convinces historians that Alexander the Great was a real person? And does such evidence exist for Jesus? Both Alexander and Jesus were depicted as charismatic leaders. Both reportedly had brief careers, dying in their early thirties. Jesus is said to have been a man of peace who conquered by love; Alexander a man of war who ruled by the sword.

In 336 B.C. Alexander the Great became king of Macedonia. A military genius, this handsome, arrogant leader swept through villages, towns, and kingdoms of Greco-Persia until he ruled it all. It is said that he cried when there were no more worlds to conquer.

The history of Alexander is drawn from five ancient sources written 300 or more years after he died.[4] Not one eyewitness account of Alexander exists. However, historians believe Alexander really existed, largely because the accounts of his life are confirmed by archaeology and his impact on history.

Likewise, to determine if Jesus was a real person, we need to seek evidence for his existence in the following areas:
1. Archaeology
2. Early non-Christian accounts
3. Early Christian accounts
4. Early New Testament manuscripts
5. Historical impact

1. Archaeology
The sands of time have buried many mysteries about Jesus that only recently have been brought to light. Perhaps the most significant discoveries are several ancient manuscripts unearthed between the 18th and 20th centuries. We will look closer at these manuscripts in a later section.

Archaeologists have also discovered numerous places and relics that agree with the New Testament accounts of Jesus. Malcolm Muggeridge was a British journalist who considered Jesus a myth until he saw such evidence during a BBC television assignment to Israel. After reporting on the very places written about in the New Testament account of Jesus, Muggeridge wrote,
“A certainty seized me about Jesus’ birth, ministry and Crucifixion. I became aware that there really had been a man, Jesus….”[5]

However, prior to the 20th century no tangible evidence existed for the Roman governor Pontius Pilate and the Jewish chief priest Joseph Caiaphas. Both men were central figures in the trial leading to the crucifixion of Christ. Skeptics cited this apparent lack of evidence as ammunition for their Christ-myth theory.

However, in 1961 archaeologists discovered a block of limestone inscribed with the name of “Pontius Pilate prefect of Judea.” And in 1990 archaeologists discovered an ossuary (bone box) with the inscription of Caiaphas.
It has been verified as authentic “beyond a reasonable doubt.”[6]

Also, until 2009, there was no tangible evidence that Jesus’ hometown of Nazareth existed during his lifetime.
Skeptics like Rene Salm regarded lack of evidence for first-century Nazareth as a deathblow to Christianity. In The Myth of Nazareth Salm wrote in 2006,
“Celebrate, freethinkers.… Christianity as we know it may be finally coming to an end!”[7]

However, on December 21, 2009, archaeologists announced the discovery of first-century clay shards in Nazareth, confirming that this tiny hamlet existed during the time of Christ (see “Was Jesus Really from Nazareth?” at http://y-jesus.com/more/jrn-jesus-from-nazareth) .

Although these archaeological finds don’t prove that Jesus lived there, they do support the Gospel accounts of his life. Historians note that mounting evidence from archaeology confirms rather than contradicts the accounts of Jesus.”[8]

2. Early Non-Christian Accounts
Skeptics like Ellen Johnson cite the “lack of secular history” for Jesus as evidence that he didn’t exist. Yet there is very little documentation for any person from the time of Christ. Most ancient historical documents have been destroyed through the centuries, by wars, fires, and pillaging, or simply through weathering and deterioration.

According to E. M. Blaiklock, who has catalogued most of the non-Christian writings of the Roman Empire, “practically nothing exists from the time of Christ”, even for great secular leaders such as Julius Caesar.[9] Yet no historian questions Caesar’s existence. And since he wasn’t a great political or military leader, Darrell Bock notes, “It is amazing and significant that Jesus shows up at all in the sources we have.”[10]

So, who are these sources Bock mentions? Which early historians who wrote of Jesus did not have a Christian agenda? First of all, let’s look to Jesus’ enemies.

Jewish Historians: The Jews had the most to gain by denying Jesus’ existence. But they always regarded him as real. “Several Jewish writings refer to Jesus as a real person whom they opposed.[11]

Noted Jewish historian Flavius Josephus wrote of James, “the brother of Jesus the so-called Christ.”[12] If Jesus wasn’t a real person why wouldn’t Josephus have said so?

In another somewhat controversial passage, Josephus speaks more extensively of Jesus.[13]
At this time there was a man who was called Jesus. His conduct was good, and he was known to be virtuous. And many people from among the Jews and other nations became his disciples. Pilate condemned him to be crucified, and he died. And those who had become his disciples did not abandon his discipleship. They reported that he had appeared to them three days after his crucifixion and that he was alive. Accordingly, he was thought to be the Messiah.”[14]

Although some of his words are in dispute, Josephus’ confirmation here of Jesus’ existence is widely accepted
by scholars.[15] Israeli scholar Shlomo Pines writes,
“Even the most bitter opponents of Christianity never expressed any doubt as to Jesus having really lived.”[16]

World historian Will Durant notes that no Jew or Gentile from the first-century ever denied the existence of Jesus.[17]

Roman Historians: Early Roman historians wrote primarily of events and people important to their empire. Since Jesus wasn’t of immediate importance to the political or military affairs of Rome, very little Roman history referenced him. However, two important Roman historians, Tacitus and Suetonius, do acknowledge Jesus as a real person.

Tacitus (a.d. 55-120), the greatest early Roman historian, wrote that Christus (Greek for Christ) had lived during the reign of Tiberius and “suffered under Pontius Pilate, that Jesus’ teachings had already spread to Rome; and that Christians were considered criminals and tortured in a variety of ways, including crucifixion.”[18]

Suetonius (a.d. 69-130) wrote of “Chrestus” as an instigator. Most scholars believe this is a reference to Christ. Suetonius also wrote of Christians having been persecuted by Nero in a.d. 64.[19]

Roman Officials: Christians were considered enemies of Rome because of their worship of Jesus as Lord rather than Caesar. The following Roman government officials, including two Caesars, wrote letters from that perspective, mentioning Jesus and early Christian origins.[20]

Pliny the Younger was an imperial magistrate under Emperor Trajan. In a.d. 112, Pliny wrote to Trajan of his attempts to force Christians to renounce Christ, whom they “worshiped as a god.” Emperor Trajan (a.d. 56-117) wrote letters mentioning Jesus and early Christian origins. Emperor Hadrian (a.d. 76-136) wrote about Christians as followers of Jesus.

Pagan Sources: Several early pagan writers briefly mention Jesus or Christians prior to the end of the second century. These include Thallus, Phlegon, Mara Bar-Serapion and Lucian of Samosate.[21] Thallus’ remarks
about Jesus were written in a.d. 52, about twenty years after Christ.

In total, nine early non-Christian secular writers mention Jesus as a real person within 150 years of his death. Interestingly, that is the same number of secular writers who mention Tiberius Caesar, the Roman emperor during Jesus’ time.

If we were to consider Christian and non-Christian sources, there are forty-two who mention Jesus, compared to just ten for Tiberius.[22]

Historical Facts about Jesus:
These early non-Christian sources provide the following facts about Jesus Christ:
&          Jesus was from Nazareth.
&          Jesus lived a wise and virtuous life.
&          Jesus was crucified in Judea under Pontius Pilate during the reign of Tiberius Caesar at Passover time, being considered the Jewish king.
&          Jesus was believed by his disciples to have died and risen from the dead three days later.
&          Jesus’ enemies acknowledged that he performed unusual feats.
&          Jesus’ disciples multiplied rapidly, spreading as far as Rome.
&          Jesus’ disciples lived moral lives and worshiped Christ as God.

This general outline of Jesus’ life agrees perfectly with the New Testament.[23] Gary Habarmas notes,
“In total, about one-third of these non-Christian sources date from the first century; a majority originate no later than the mid-second century.”[24]

According to the Encyclopedia Britannica
”These independent accounts prove that in ancient times even the opponents of Christianity never doubted the historicity of Jesus.”[25]

3. Early Christian Accounts
Early Christians wrote thousands of letters, sermons and commentaries about Jesus. Also, creeds which speak of Jesus, appeared as early as five years after his crucifixion.[26] These non-biblical writings confirm most New Testament details about Jesus, including his crucifixion and resurrection.[27]

Incredibly, over 36,000 complete or partial such writings have been discovered, some from the first century.[28] These non-biblical writings could reconstruct the entire New Testament except for a few verses.[29]

Each of these authors writes of Jesus as a real person. Christ-mythers disregard these accounts as biased. But the question they must answer is: How could a mythical Jesus have so much written about him within a few decades of his life?

4. The New Testament
Skeptics like Ellen Johnson also dismiss the New Testament as evidence for Jesus, calling it “biased.” However, even most non-Christian historians consider ancient New Testament manuscripts as solid evidence for Jesus’ existence. Cambridge historian Michael Grant, an atheist, argues that the New Testament should be considered as evidence in the same way as other ancient history:
If we apply to the New Testament, as we should, the same sort of criteria as we should apply to other ancient writings containing historical material, we can no more reject Jesus’ existence than we can reject the existence of a mass of pagan personages whose reality as historical figures is never questioned.[30]

The Gospels (Matthew, Mark, Luke & John) are the primary accounts of Jesus’ life and words. Luke begins his
Gospel with these words to Theophilus:
“Since I myself have carefully investigated everything from the beginning, I too decided to write an orderly account for you, most excellent Theophilus.”[31]

Noted archaeologist Sir William Ramsey originally rejected Luke’s historical account of Jesus. However, he later acknowledged, “Luke is a historian of the first rank. This author should be placed along with the very greatest historians. Luke’s history is unsurpassed in respect of its trustworthiness.”[32]

The earliest accounts about Alexander were written 300 years after him. But how close to the life of Jesus were the Gospels written? Would eyewitnesses to Jesus have still been alive, or was there enough time for a legend to have developed?

In the 1830s, German scholars argued that the New Testament was written in the 3rd century, much too late to have been written by Jesus’ apostles. However, manuscript copies discovered in the 19th and 20th centuries by archaeologists proved these accounts of Jesus were written much earlier. (See ”But is it True?” at http://y-jesus.com/wwrj/4-are-gospels-true )

William Albright dated all the New Testament books “between about a.d. 50 and a.d. 75.”[33] John A. T. Robinson of Cambridge dates all New Testament books by a.d. 40-65. Such early dating means they were written when eyewitnesses were alive, much too early for a myth or legend to develop.[34]

After C. S. Lewis read the Gospels he wrote,
“Now, as a literary historian, I am perfectly convinced that the Gospels are not legends. I have read a great deal of legend and I am quite clear that they are not the same sort of thing.”[35]

The quantity of manuscripts for the New Testament is enormous. Over 24,000 complete or partial manuscript copies of its books exist, putting it far above all other ancient documents.[36]

No other ancient historical person, religious or secular, is backed up by as much documentation as is Jesus Christ. Historian Paul Johnson remarks,
“If we consider that Tacitus, for example, survives in only one medieval manuscript, the quantity of early New Testament manuscripts is remarkable.”[37]

(For more on the reliability of the New Testament, see ”Are the Gospels Reliable?” at http://y-jesus.com/wwrj/4-are-gospels-true )

5. Historical Impact
Myths have little, if any, impact on history. The historian Thomas Carlyle said, “The history of the world is but the biography of great men.[38]
“There is no nation or regime which owes its foundation or heritage to a mythological person or god.”

But what has been the impact of Jesus Christ? The average Roman citizen didn’t feel his impact until many years after his death. Jesus marshaled no army. He wrote no books and changed no laws. The Jewish leaders and Roman Caesars had hoped to wipe out his memory, and it appeared they would succeed.

Today, all we see of ancient Rome is ruins. Caesar’s mighty legions and the pomp of Roman imperial power have faded into oblivion. Yet how is Jesus remembered today? What is his enduring influence? More books have been written about Jesus than about any other person in history.

Nations have used his words as the bedrock of their governments. According to Durant,
“The triumph of Christ was the beginning of democracy.”[39]
His Sermon on the Mount established a new paradigm in ethics and morals. Schools, hospitals, and humanitarian works have been founded in his name. Over 100 great universities including Harvard, Yale, Princeton, Dartmouth, Columbia, and Oxford – were begun by his followers.[40]

The elevated role of women in Western culture traces its roots back to Jesus. (Women in Jesus’ day were considered inferior and virtual nonpersons until his teaching was followed.) Slavery was abolished in Britain and America due to Jesus’ teaching that each human life is valuable.

Amazingly, Jesus made all of this impact as a result of just a three-year period of public ministry. When noted author and world historian H. G. Wells was asked who has left the greatest legacy on history, he replied,
“By this test Jesus stands first.”[41]

Yale historian Jaroslav Pelikan writes of him,
“Regardless of what anyone may personally think or believe about him, Jesus of Nazareth has been the dominant figure in the history of Western culture for almost twenty centuries. It is from his birth that most of the human race dates its calendars, it is by his name that millions curse and in his name that millions pray.”[42]

If Jesus didn’t exist, one must wonder how a myth could so alter history.
Myth vs. Reality
Whereas mythical gods are depicted as superheroes living out human fantasies and lusts, the Gospels portray Jesus as a man of humility, compassion and impeccable moral character. His followers present him as a real person for whom they willingly gave their lives.

The non-Christian scientist Albert Einstein stated,
“No one can read the Gospels without feeling the actual presence of Jesus. His personality pulsates in every word. No myth is filled with such life. No man can deny the fact that Jesus existed, nor that his sayings are beautiful.”[43]

Is it possible Jesus’ death and resurrection was plagiarised from these myths? Their case against Jesus was presented in the YouTube movie, Zeitgeist, where author Peter Joseph boldly claims,
The reality is, Jesus was a mythical figure. Christianity, along with all other theistic belief systems, is the fraud of the age.[44]

As one compares the Jesus of the Gospels with the gods of mythology, a distinction becomes obvious. In contrast to the reality of Jesus revealed in the Gospels, accounts of mythological gods depict unrealistic gods with elements of fantasy:

Mithra was supposedly born out of a rock.[45] Horus is depicted with the head of a falcon.[46] Bacchus, Hercules, and others were flown to heaven on the horse Pegasus.[47] Osiris was killed, chopped into 14 pieces, and reassembled by his wife, Isis, and brought back to life.[48]

But could Christianity have copied Jesus’ death and resurrection from these myths?

His followers certainly didn’t think so; they willingly gave their lives proclaiming that the account of Jesus’ resurrection was true. (See ”Did Jesus rise from the dead?” at http://y-jesus.com/wwrj/6-jesus-rise-dead )

Furthermore, “accounts of a dying and rising god that somewhat parallel the story of Jesus’ resurrection appeared at least 100 years after the reports of Jesus’ resurrection.”[49] In other words, accounts of Horus, Osiris, and Mithra dying and rising from the dead were not in their original mythologies, but were added after the Gospel accounts of Jesus were written.

T. N. D. Mettinger, professor at Lund University, writes, “The consensus among modern scholars — nearly universal — is that there were no dying and rising gods that preceded Christianity. They all post-dated the first century.”[50] [See note 50]

According to most historians there really are no true parallels between any of these mythological gods and Jesus Christ. However, as C. S. Lewis observes, there are some common themes that speak to mans’ desire for immortality.

Lewis recounts a conversation he had with J. R. R. Tolkien, the author of The Lord of the Rings trilogy. “The story of Christ,” said Tolkien, “is simply a true myth: a myth…with this tremendous difference that it really happened.”[51]

New Testament scholar F. F. Bruce concludes,
“Some writers may toy with the fancy of a ‘Christ-myth,’ but they do not do so on the grounds of historical evidence. The historicity of Christ is as axiomatic for an unbiased historian as the historicity of Julius Caesar. It is not historians who propagate the ‘Christ-myth’ theories.”[52]

Here Was a Man
So, do historians believe Jesus was a man or a myth?

Historians regard both Alexander the Great and Jesus Christ as real men. Yet the manuscript evidence for Jesus is far greater and hundreds of years closer to his life than the historical writings for Alexander are to his.

Furthermore, the historical impact of Jesus Christ far exceeds that of Alexander. Historians cite the following evidence for Jesus’ existence:
&     Archaeological discoveries continue to verify the Gospel accounts of people and places they record, the latest being Pilate, Caiaphas and the existence of first-century Nazareth.
&     Thousands of historical writings document Jesus’ existence. Within 150 years of Jesus’ life 42 authors mention him in their writings, including nine non-Christian sources. During that same time period, only nine secular authors mention Tiberius Caesar; only five sources report the conquests of Julius Caesar. Yet no historian denies their existence.[53]
&     Historians, secular and religious, readily acknowledge Jesus Christ has influenced our world more than any other person.
&     After investigating the Christ-myth theory, the great world historian Will Durant concluded that, unlike the gods of mythology, Jesus was a real person.[54]
&     Historian Paul Johnson states that all serious scholars acknowledge Jesus as real.[55]
&     Atheist historian Michael Grant writes, “To sum up, modern critical methods fail to support the Christ-myth theory. It has again and again been answered and annihilated by first-rank scholars.”[56]

Perhaps the non-Christian historian H. G. Wells put it the best regarding Jesus Christ’s existence:
Here was a man. This part of the tale could not have been invented.[57]

Did Jesus Really Rise From The Dead?
The eyewitnesses to Jesus Christ actually spoke and acted like they believed he rose from the dead after his crucifixion. No god of mythology or any other religion ever had followers with such fervent conviction.

But must we take the resurrection of Jesus Christ by faith alone, or is there solid historical evidence? Several skeptics began investigations into the historical record to prove the resurrection account false. What did they discover? [See: http://y-jesus.com/wwrj/6-jesus-rise-dead ]

Endnotes
1.     Ellen Johnson and Larry King, “What Happens After We Die?” Larry King Live, CNN, April 14, 2005, http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0504/14/lkl.01.html
2.     Quoted in David C. Downing, The Most Reluctant Convert (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2002), 57.
3.     C. S. Lewis, The Inspirational Writings of C. S. Lewis: Surprised by Joy(New York: Inspirational Press, 1986), 122-3.
4.     “Alexander the Great: The ‘Good’ Sources,” Livius, http://www.livius.org/aj-al/alexander/alexander_z1b.html.
5.     Malcolm Muggeridge, Jesus Rediscovered (Bungay, Suffolk, UK: Fontana, 1969), 8.
6.     Jennifer Walsh, “Ancient bone box might point to biblical home of Caiaphas,” MSNBC.com, August 31, 20
7.     Rene Salm, “The Myth of Nazareth: The Invented Town of Jesus,”American Atheist.org, December 22, 2009, http://www.atheists.org/The_Myth_of_Nazareth,_Does_it_Really_Matter%3F .
8.     Paul Johnson, “A Historian Looks at Jesus,” speech to Dallas Seminary, 1986.
9.     Quoted in Josh McDowell and Bill Wilson, Evidence for the Historical Jesus (Eugene, OR: Harvest House, 1993), 23.
10.   Darrell L. Bock, Studying the Historical Jesus (Grand Rapids, MI: Baker, 2002), 46.
11.   D. James Kennedy, Skeptics Answered (Sisters, OR: Multnomah, 1997), 76.
12.   Flavius Josephus, Antiquities of the Jews (Grand Rapids, MI: Kregel, 1966), 423. The quote is from book 20 of the Antiquities.
13.   Ibid., 379. Quotation is from the Arabic translation of Josephus’ words about Jesus because some scholars believe the Christian version, which affirmed Jesus’ resurrection as historical, was altered. However, the Arabic translation cited here was under Islamic control, where alterations by Christians would have been virtually impossible.
14.   Bock, 57.
15.   McDowell and Wilson, 42-43.
16.   Ibid., 44.
17.   Will Durant, “Caesar and Christ,” vol. 3 of The Story of Civilization (New York: Simon & Schuster, 1972), 555.
18.   Quoted in Durant, 281. The quote is from Annals 15:44.
19.   McDowell and Wilson, 49-50.
20.   Gary R. Habermas, “Was Jesus Real,” InterVarsity.org, August 8, 2008, http://www.intervarsity.org/studentsoul/item/was-jesus-real .
21.   Ibid.
22.   Gary R. Habermas and Michael R. Licona, The Case for the Resurrection of Jesus (Grand Rapids, MI: Kregel, 2004), 127.
23.   Norman Geisler and Peter Bocchino, Unshakable Foundations (Grand Rapids, MI: Bethany House, 2001), 269.
24.   Habermas, “Was Jesus Real”.
25.   Quoted in Josh McDowell, Evidence That Demands a Verdict, vol. 1(Nashville: Nelson, 1979), 87.
26.   Habermas and Licona, 212.27. McDowell and Wilson, 74-79.
28.   Norman L. Geisler and Paul K. Hoffman, eds., Why I Am a Christian(Grand Rapids, MI: Baker, 2001), 150.
29.   Bruce M. Metzger, The Text of the New Testament (New York: Oxford University Press, 1992), 86.
30.   Michael Grant, Jesus: An Historian’s Review of the Gospels (London: Rigel, 2004), 199-200.
31.   Luke 1:1-3.
32.   Quoted in Josh McDowell, The New Evidence That Demands a Verdict(Nashville: Thomas Nelson, 1999), 61.
33.   William Albright, “Toward a More Conservative View,” Christianity Today,January 18, 1993.
34.   John A. T. Robinson, Redating the New Testament (Philadelphia: Westminster Press, 1976), 352-3.
35.   C. S. Lewis, God in the Dock (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1970), 158.
36.   F. F. Bruce, The Books and the Parchments (Old Tappan, NJ: Revell, 1984), 168.
37.   Paul Johnson, Ibid.
38.   Quoted in Christopher Lee, This Sceptred Isle (London: Penguin, 1997), 1.
39.   Will Durant, The Story of Philosophy (New York: Pocket, 1961), 428.
40.   Quoted in Bill Bright, Believing God for the Impossible (San Bernardino, CA: Here’s Life, 1979), 177-8.
41.   Quoted in Bernard Ramm, Protestant Christian Evidences (Chicago: Moody Press, 1957), 163.
42.   Jaroslav Pelikan, Jesus through the Centuries (New York: Harper & Row, 1987), 1.
43.   Quoted in “What Life Means to Einstein: An Interview by George Sylvester Viereck,” Saturday Evening Post, October 26, 1929, 17.
44.   Peter Joseph, Zeitgeist, http://zeitgeistmovie.com/http://vimeo.com/13726978 . In the YouTube documentary, Zeitgeist, Peter Joseph uses hand-picked sources (Gerald Massey and Acharya S.), attempting to build a case that Jesus is a “copycat” of the ancient Egyptian god, Horus. Regarding Zeitgeist’s sources, Dr. Ben Witherington notes, “Not a single one of these authors and sources are experts in the Bible, Biblical history, the Ancient Near East, Egyptology, or any of the cognate fields they are not reliable sources of information about the origins of Christianity, Judaism, or much of anything else of relevance to this discussion.” http://benwitherington.blogspot.com/2007/12/zeitgeist-of-zeitgeist-movie.html . The alleged parallels between Jesus and Horus are analyzed and systematically refuted in the following website: http://kingdavid8.com/Copycat/JesusHorus.html .
45.   Lee Strobel, The Case for the Real Jesus (Grand Rapids, MI: Zondervan, 2007), 170-71. Mithraism developed too late to have influenced Christianity. “Mithraism was a late Roman mystery religion that became a chief rival to Christianity in the second century and later.” Quoted in Strobel, 166-76. 46. Ibid 163.
48.   Habermas and Licona, 90.
49.   Ibid.
50.   Quoted in Strobel, 160-61. [In his interview with Strobel, Michael Licona states that Mettinger takes exception to that nearly universal scholarship by claiming that there are at least three and possibly as many as five dying and rising gods that predate Christianity. However, after combing through all these accounts and critically analyzing them Mettinger adds that "none of these serve as parallels to Jesus." Mettinger writes, "There is, as far as I am aware, no prima facie evidence that the death and resurrection of Jesus is a mythological construct, drawing on the myths and rites of the dying and rising gods of the surrounding world. The death and resurrection of Jesus retains its unique character in the history of religions."]
51.   Quoted in Chuck Colson, “Jesus Christ and Harry Potter,” Breakpoint, July 29, 2011, http://www.breakpoint.org/bpcommentaries/entry/13/17568 .
52.   F. F. Bruce, The New Testament Documents: Are They Reliable? (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1997), 119.
53.   Habermas and Licona, 127.
54.   Quoted in Durant, 553-4.
55.   Paul Johnson, Ibid.
56.   Grant, 200.
57.   H. G. Wells, The Outline of History (New York: Doubleday, 1949), 528.

Permission to reproduce this article: Publisher grants permission to reproduce this material without writtenapproval, but only in its entirety and only for non-profit use. No part of this material may be altered or used out of context without publisher’s written permission. Printed copies of this article and Y-Origins and Y-Jesus magazine may be ordered at: http://jesusonlineministries.com/resources/products/ © 2011 JesusOnline Ministries. This article is a supplement to Y-Jesus magazine by Bright Media Foundation & B&L Publications: Larry Chapman, Chief Editor.