Do not fear for I am with you

Scripture: Isaiah 41:8-20

Texts vers Isaiah 41:10

Do not fear, for I am with you;

do not be afraid, for I am your God.

I will strengthen you; I will help you;

I will hold on to you with My righteous right hand.

Sing:

Ps. 42-1 1 & 3

Introduction

God says to you today, “Do not be afraid, I am with you.”

Isaiah 41 was originally addressed to Judah who was taken into exile in Babylon in the 6th century BC. They had lost everything: their land, their temple, and even their identity. They were in a foreign land and they were struggling with the question of whether God had abandoned them.

Do you sometimes struggle with the question of whether God had abandoned you?

Here in Isaiah 41 we hear how the Lord comforts his discouraged people. This comfort is not only meant for the Jews of the past, it is also meant for us here and now. Especially for each of us who are confronted with the reality of the death of a loved one here this morning.

The Lord does not take away the reality of our tears and sorrow, but He gives us the assurance that his faithful covenant love carries us as his children through loss and drought.

Today we will focus on the following three main points:

Ø Our identity in Christ.

Ø God is present in our lives.

Ø And Where are we going?

Our identity in Christ

Here in Isaiah 41:8 & 9 we hear how God reminds his people who they are, not who they feel they are.

Verse 8 points back to the covenant that God made with Abraham where God promised Abraham and his descendants that He would give them His faithful covenant love.

The Lord identifies Israel as His servant. He is telling Israel here that they belong to Him because He has chosen them. They do not have to prove to Him that they are good enough for Him. On the contrary, when the Lord uses the name Jacob, He is indeed telling them that they are just like Jacob, deceivers, but that He has nevertheless made them His property in spite of that.

Furthermore, He also assures them that He has never cast them off. Even where they have been taken into exile, He is still with them.

In Gal 3:29 the Lord tells us:

And if you belong to Christ, then you are also Abraham’s descendants and heirs according to the promise.

Just as Israel belonged to the Lord, everyone who believes in Jesus Christ also belongs to the Lord because He has chosen you.

When life turns you upside down, when you are faced with the harsh reality of an open grave of a loved one, it may feel as if the Lord has abandoned you. There in Babylon Israel wondered if the Lord had abandoned them and here in Isaiah 41 He assures them that He has never abandoned them.

Beloved, hold on to the comfort that God has chosen you, because He loves you. Your security lies in your faith in Christ because He loves you. Nothing, not even death, can separate you from Christ’s love.

The Lord assures us in John 3:16

For God so loved the world that He gave His only Son, that whoever believes in Him shall not perish but have eternal life.

Do you believe in Jesus Christ? If you say yes, then God is saying to you this morning: “You are mine because I have chosen you. I will never leave you.”

God is present in our lives

If you belong to the Lord then He is present in your life. In Isaiah 41:10 the Lord tells us how He is present in our lives:

Ø Do not fear, for I am with you,

Ø Do not be dismayed, for I am your God.

Ø I will strengthen you, I will help you, I will hold you,

Ø with my own hand I will save you.

Just think about it, it is God who created the heavens and the earth who promises to never let you go. He is almighty and He can do it, but the true essence of comfort lies in the fact that God does not just say He can do it. He tells us that He WILL do it because He loves us.

In Isa. 41:13 the Lord repeats again:

Ø I am the Lord your God and I will take you by the hand,

Ø I say to you: Do not be afraid, for I will help you.

In Isa. 41:14 He repeats again:

”Do not be afraid, though you are a worm, Jacob, though you are small, Israel. I will help you, says the Lord your Redeemer, the Holy One of Israel.”

Compared to the greatness of God's omnipotence, we are nothing, yet He makes an effort with us.

The Lord places absolute emphasis on the fact that we do not need to be afraid because He is present in our lives.

Jesus sent the Holy Spirit as Comforter and Helper to be with us after His Ascension. He is with you every moment of every day. If you need him, He is just a prayer call away.

Where are we headed?

When God is present in your life, your life changes. Isa. 41:17-20 describes for us how the Lord turns the desert into a garden and how He brings new life where everything seems dead.

In Revelation 21 we hear of a new heaven and a new earth where God makes all things new. The dwelling place of God will be with men. He will dwell with them; they will be his people, and God himself will be with them as their God. He will wipe away every tear from their eyes. Death will be no more. There will be no more sorrow, pain, or suffering. The former things have passed away.”

Death is not the end. There is life after death. Christ’s resurrection guarantees it. We are on our way to a new heaven and a new earth where we will be with God forever.

God changes the desert of our hardship and toil here on earth into a garden where there are shade trees and just as the shade of cedars, acacias, myrtles, olive and pine trees offers rest and refreshment to the weary, the shade of God’s presence gives rest to weary hearts.

Summary

The Lord does not take away the reality of our tears and sorrow, but He gives us the assurance that His faithful covenant love carries us as His children through loss and drought.

To everyone who believes in Jesus Christ as their only Savior and Redeemer, God says this morning: “You are mine because I have chosen you. I will never leave you.”

If you belong to the Lord then He is present in your life and because He is present in your life, you can say with certainty:

Ø The Lord is with me.

Ø The Lord is my God.

Ø He will strengthen me.

Ø He will help me.

Ø He will support me.

The Holy Spirit is with you every moment of every day and He is just a prayer call away.

God changes the desert of our hardship and toil here on earth into a garden where there are shade trees and the shadow of His presence gives rest to weary hearts.

Nothing can separate us from the love of Christ, not even death. Death is only a passage to eternal glory with God where there is no more sorrow, pain, suffering or death.

God says to each of us today, “Do not be afraid, I am with you.”

Amen

 

Moenie bang wees nie, Ek is by jou

 Skrif: Jesaja 41:8-20

Teksvers Jesaja 41:10

Moenie bang wees nie, Ek is by jou, moenie bekommerd wees nie, 

Ek is jou God.

Ek versterk jou, Ek help jou, Ek hou jou vas, met my eie hand red Ek jou.

Sing:

Ps. 42-1 1 & 3

Inleiding

God sê vandag vir jou, “Moenie bang wees nie, Ek is by jou.”

Jesaja 41 is oorspronklik gerig aan Juda wat in die 6de eeu v.C. na Babilon weggevoer is. Hulle het alles verloor: hulle land, hulle tempel en selfs hul identiteit. Hul is daar in de vreemde en hulle worstel met die vraag of God hulle verlaat het.

Worstel jy ook soms met die vraag of God jou verlaat het?

Hier in Jesaja 41 hoor ons hoe die Here sy moedelose volk troos. Hierdie troos is nie net vir die Jode daar vere in die verlede bedoel nie, dit is ook vir ons hier en nou bedoel. Veral vir elkeen van ons wat vanoggend hier met die werklikheid van die dood van ’n geliefde gekonfronteer word.

Die Here vat nie die werklikheid van ons trane en hartseer weg nie, maar Hy gee ons die versekering dat sy troue verbondsliefde ons as sy kinders dra deur verlies en droogte.

Ons gaan vandag by die volgende drie hoofpunte stilstaan:

Ø Ons identiteit in Christus.

Ø God is teenwoordig in ons lewens.

Ø En Waarheen is ons op pad.

Ons identiteit in Christus

Hier in Jesaja 41:8 & 9 hoor ons hoe God sy volk herinner wie hulle is, nie wie hulle voel hulle is nie.

Vers 8 wys terug na die verbond wat God met Abraham opgestel het waar God vir Abraham en sy nageslag beloof het dat Hy sy troue verbondsliefde aan hulle gee.

Die Here identifiseer Israel as Sy dienaar. Hy sê hier vir Israel dat hulle aan Hom behoort omdat Hy hulle gekies het. Hulle hoef nie vir Hom te bewys dat hulle goed genoeg is vir Hom nie. Inteendeel, wanneer die Here die naam Jakob gebruik, dan sê Hy inderdaad vir hulle dat hulle net soos Jakob bedrieërs is, maar dat Hy hulle nogtans ten spyte daarvan sy eiendom gemaak het.

Verder verseker Hy hulle ook dat Hy hulle nooit weggegooi het nie. Selfs daar waar hulle in ballingskap weggevoer is, is Hy nog steeds by hulle.

In Gal 3:29 sê die Here vir ons:

En as julle aan Christus behoort, is julle ook nakomelinge van Abraham en erfgename kragtens die belofte van God.

Net soos Israel aan die Here behoort, behoort elkeen wat in Jesus Christus glo ook aan die Here omdat Hy jou uitgekies het.

Wanneer die lewe jou omdop, wanneer jy voor die nare werklikheid van ’n oop graf van ’n geliefde staan, mag dit vir jou voel of die Here jou verlaat het. Daar in Babilon het Israel gewonder of die Here hulle verlaat het en hier in Jesaja 41 verseker Hy hulle dat Hy hulle nooit verlaat het nie.

Geliefdes, hou vas aan die troos dat God jou uit liefde gekies het. Jou sekuriteit lê in jou geloof in Christus omdat Hy jou liefhet. Daar is niks, selfs nie eens die dood nie, wat jou van Christus se liefde kan skei nie.

Die Here verseker ons in Joh. 3:16

God het die wêreld so liefgehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Glo jy in Jesus Christus? As jy sê ja, dan sê God vanoggend vir jou: “Jy is myne want Ek het jou uitgekies. Ek sal jou nooit verlaat nie.”

God is teenwoordig in ons lewens

As jy aan die Here behoort dan is Hy teenwoordig in jou lewe. In Jesaja 41:10 sê die Here vir ons hoe Hy in ons lewens teenwoordig is:

Ø Moenie bang wees nie, Ek is by jou,

Ø moenie bekommerd wees nie, Ek is jou God.

Ø Ek versterk jou, Ek help jou, Ek hou jou vas,

Ø met my eie hand red Ek jou.

Dink net daaraan, dit is God wat die hemel en die aarde geskep het wat belowe om jou nooit te laat gaan nie. Hy is almagtig en Hy kan dit doen, maar die ware essensie van die troos lê daarin dat God nie net sê Hy kan dit doen nie. Hy sê vir ons dat Hy dit WILL doen omdat Hy lief is vir ons.

In Jes. 41:13 herhaal die Here weer:

Ø Ek is die Here jou God en Ek vat jou hand,

Ø Ek sê vir jou: Moenie bang wees nie want Ék help jou.

In Jes. 41:14 herhaal Hy weer:

” Moenie bang wees nie, al is jy niks meer as 'n wurm nie, Jakob, al is jy klein, Israel. Ék help jou, sê die Here jou Verlosser, die Heilige van Israel.

In vergelyking met die grootsheid van God se almag is ons niks, maar tog maak Hy moeite met ons.

Die Here lê absolute klem daarop dat ons nie hoef bang te wees nie want Hy is teenwoordig in ons lewens.

Jesus het die Heilige Gees as Trooster en Helper gestuur om by ons te wees na sy Hemelvaart. Hy is elke oomblik van elke dag saam met jou. As jy hom nodig het, is Hy net ’n gebed oproep ver.

Waarheen is ons op pad?

Wanneer God in jou lewe teenwoordig is, verander jou lewe. Jes. 41:17-20 beskryf vir ons hoe die Here die woestyn in ’n tuin verander en hoe Hy nuwe lewe bring waar alles dood lyk.

In Openbaring 21 hoor ons van ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde waar God alles nuut maak. Die woonplek van God gaan by die mense wees. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God. Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan.”

Die dood is nie die einde nie. Daar is lewe na die dood. Christus se opstanding waarborg dit. Ons is op pad na ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde waar ons ewig saam met God sal wees.

God verander die woestyn van ons swaarkry en moeite hier op aarde na ’n tuin waar daar koeltebome is en soos die skaduwee van seders, olyfbome, platane en dennebome rus en lafenis bied vir vermoeides gee die skaduwee van God se teenwoordigheid rus vir vermoeide harte.

Samevatting

Die Here vat nie die werklikheid van ons trane en hartseer weg nie, maar Hy gee ons die versekering dat sy troue verbondsliefde ons as sy kinders dra deur verlies en droogte.

Vir elkeen wat in Jesus Christus glo as sy enigste Verlosser en Saligmaker sê God vanoggend: “Jy is myne want Ek het jou uitgekies. Ek sal jou nooit verlaat nie.”

As jy aan die Here behoort dan is Hy teenwoordig in jou lewe en omdat Hy teenwoordig is in jou lewe, kan jy met sekerheid sê:

Die Here is met my.

Die Here is my God.

Hy sal my versterk.

Hy sal my help.

Hy sal my ondersteun.

Die Heilige Gees is elke oomblik van elke dag saam met jou en Hy is net ’n gebed oproep ver.

God verander die woestyn van ons swaarkry en moeite hier op aarde na ’n tuin waar daar koeltebome is en die skaduwee van sy se teenwoordigheid gee rus vir vermoeide harte.

Daar is niks wat ons van die liefde van Christus kan skei nie, selfs nie eens die dood nie. Die dood is alleen maar ’n deurgang na die ewige heerlikheid saam met God waar daar geen hartseer, pyn, lyding of dood meer is nie.

God sê vandag vir elkeen van ons, “Moenie bang wees nie, Ek is by jou.”

Amen

Vertrou God vir uitkoms, veral wanneer die lewe nie sin maak nie.

  “Vat jou seun, jou enigste seun, Isak wat jy liefhet, en gaan na die landstreek Moria toe en offer jou seun as brandoffer daar op een van die berge wat Ek vir jou sal aanwys.”

Skrif: Genesis 22:1-19

Teksvers Gen. 22:6-8

Geliefdes, vertrou jy die Here? Wanneer ons met so ’n vraag gekonfronteer word sal ons sekerlik elkeen antwoord: “Ja, natuurlik vertrou ek die Here.”

Maar geliefdes, sal jy die Here vertrou as Hy vir jou sou vra:

“Vat jou seun, jou enigste seun, Isak wat jy liefhet, en gaan na die landstreek Moria toe en offer jou seun as brandoffer daar op een van die berge wat Ek vir jou sal aanwys.”

As ons net oppervlakkig na hierdie verhaal kyk, dan kan ons maklik die oppervlakkige morele les daarin lees dat Abraham die Here vertrou het ten spyte daarvan dat die Here die ondenkbare van hom gevra het en dat ons net soos Abraham dit ook moet doen.

Geliefdes, dit is NIE wat die Here vir hier in hierdie gedeelte sê nie!

Dit gaan nie hier daaroor dat ons die Here moet vertrou op grond van wat Abraham gedoen het nie. Ons moet die Here vertrou op grond van wat Hy self vir ons gedoen het.

Die sleutel tot die verstaan van hierdie gedeelte vind ons reeds in Gen. 22:1 waar ons hoor dat God vir Abraham op die proef wou stel. Die Hebreeuse woord wat met “op die proef wou stel” vertaal is, beteken letterlik om die egtheid of karakter van iemand te ondersoek. Dit was ’n toets om sy hartsgesindheid te openbaar.

God het dit nie gedoen om enige voordeel daaruit te ontvang nie. God het nie offers van mense nodig nie. Dit was ter wille van Abraham se geloofsgroei. Toe Abraham nog daar in Ur die land van die Galdeërs gewoon het, het die Here hom geroep om Hom te volg en Abraham het die Here inderdaad gevolg.

Hier moet Abraham leer wat dit beteken om die Here end uit te volg en daardie les is nie om die ondenkbare te doen nie! Die toets kom nadat die Here ’n verbond met Abraham gesluit het en sy beloftes van seën vir Abraham, sy nageslag en deur hulle vir al die nasies, gegee het.

Hierdie toets was nie dat Abraham die toets moes slaag om die Here se seën te ontvang nie. Wanneer die Here ons geloof toets, dan doen Hy dit sodat ons kan sien hoe vorder ons in geloof. ’n Geloofstoets wys vir jou waar jy staan en dit sluit gewoonlik moeite en swaarkry in.

Hierdie toets was vir Abraham ’n bevestiging van sy se verhouding met God. Hier wys die Here vir Abraham dat hy Hom onvoorwaardelik kan vertrou.

Net soos die Here vir Abraham geroep het om Hom te volg, het Hy elkeen van ons wat glo geroep om Hom te volg. Die vraag wat ons vir onsself moet afvra is: “Vertrou ek die Here genoeg dat ek Hom steeds sal volg, selfs wanneer die lewe nie meer sin maak nie.

Wanneer ons kyk na wat die Here hier vir Abraham gevra het, moet ons verstaan dat Hy baie meer gevra het as dat Abraham net sy kind moes doodmaak. Dit is inderdaad iets verskrikliks om te vra, maar dit wat die Here van Abraham gevra het, is nog baie meer as dit.

Isak was Abraham se eersgeborene van die verbond, die seun van sy belofte soos ons hoor in Gen. 17:19

Maar God het gesê: “Inteendeel, Sara, jou vrou gaan vir jou 'n seun in die wêreld bring, en jy moet hom Isak noem. Ek sal my verbond met hom handhaaf, as 'n ewige verbond vir sy nageslag ná hom.

Die eersgeborene het in die tyd van Abraham ’n spesiale status gehad. Hy was die verteenwoordiger van die familie wat die naam, identiteit en verantwoordelikheid van die familie gedra het en hy was die waarborg van die familie se toekoms en voortbestaan.

Dit is dus nie net die lewe van sy kind wat God gevra het nie. Hy het die hele identiteit, toekoms en voortbestaan van die gesin gevra. God het absoluut alles gevra.

God het egter nog meer as dit ook gevra. Isak het nie net Abraham se nageslag verteenwoordig nie, maar die hele verbondslinie. Sy dood sou die toekoms van die verbond beëindig!

Dink net watter gemoedstryd Abraham moes deurmaak terwyl hy en Isak op pad was na die offerplek toe.

Geliefdes, die lewe maak nie altyd sin nie. Dit kon vir Abraham geen sin gemaak het dat God Isak se lewe gevra het na sy beloftes van seën wat in Isak gevestig was nie, want Isak se dood sou die einde van die verbond beteken.

Ten spyte daarvan het Abraham die Here vertrou. Terwyl hulle op pad was het Isak vir Abraham gevra: “Hier is vuur en hout, maar waar is die lam om te offer?”

Ek kan myself net indink hoe Abraham moes gevoel het by die aanhoor van hierdie vraag. En in sy antwoord, “My seun, God sal sy eie offerlam voorsien.” Sê Abraham: “ek weet nie seun, maar ek vertrou dat die Here weet.”

Die dieper betekenis van die Hebreeuse woord wat hier met “voorsien” vertaal is, is

- Die Here sien die behoefte.

- Hy sal daarop reageer.

- Hy sal voorsien wat nodig is.

Wat is dit wat Abraham laat voortgaan het op daardie tog? Wat het vir hom die krag gegee om dit te kon doen? Dit is verseker nie sy motivering gewees om vir God te bewys dat hy sterk en vasberade genoeg is nie.

Wat hom in staat gestel het om voort te gaan op daardie tog was sy absolute vertroue op die Here. Daardie vertroue dat die Here die behoefte sien. Die vertroue dat die Here sal reageer en voorsien wat nodig is.

Geliefdes, wanneer die lewe jou in die grond in druk, dan is dit nie jou eie krag wat jou staande gaan hou nie. Wanneer die lewe jou omdop, dan hoef jy nie te probeer sterk wees nie.

Wat jou regop gaan hou, wat jou gaan optel wanneer jy op die grond lê, is jou geloof en vertroue dat die Here jou behoefte raaksien. Daardie sekere wete dat Hy daar is, dat jy nie alleen is nie. Jou absolute vertroue dat Hy sal reageer en voorsien wat nodig is.

Abraham se vertroue was nie tevergeefs nie. Toe hy die mes optel om vir Isak te slag, het die Engel van die Here hom gekeer en die Here het ram voorsien wat Abraham in die plek van Isak kon offer.

Wanneer jy hierdie verhaal lees, verstaan mooi. God vra nie kinderoffers nie. Daardie ram was ’n heenwysing na die ware offerlam net soos al die offers in die Ou Testament heenwys na die enigste offerlam wat geoffer is om die wêreld van die ellende van sonde te verlos.

In Joh. 1:16 hoor ons Johannes die Doper sê:

Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!

God het sy belofte aan Abraham gestand gedoen. Isak het bly leef en uit sy nageslag is Jesus gebore wat as die Lam van God die sonde van die wêreld weggeneem het. Die HERE het inderdaad in hom al die nasies geseën deur sy Seun te stuur sodat daar versoening tussen God en sondaars kan plaasvind.

God het nie van Abraham verwag om sy seun te offer nie. In sy versoek het hy profeties heengewys dat Hy as ons Vader sy Seun in ons plek aan die kruis geoffer het.

In Hebreërs 11:17-19 hoor ons dat Abraham gereed gestaan het om Isak te offer omdat hy daarvan oortuig was dat God by magte is om uit die dood op te wek. Deur die kragvolle werking van die Heilige Gees het God Jesus opgewek uit die dood en sodoende die mag van die dood verbreek.

Dit is nie jou deursettingsvermoë of krag wat jou optel wanneer die lewe jou omgooi nie. Dit is ook nie dat jy vir God moet bewys dat jy sterk is nie. Dis jou geloof in Jesus Christus wat aan jou die krag gee om God te vertrou dat Hy sal voorsien.

Hierdie verhaal van Abraham en Isak wys vir ons dat ons op God kan vertrou. Die motivering daarvoor is nie dat Abraham God vertrou het en dat ons net soos hy dit ook moet doen nie. Abraham se optrede is nie die motivering nie! In hierdie verhaal wys die Here ons wat Hy gedoen vir ons gedoen het. Hy het sy Seun gestuur om as die Lam van God aan die kruis geoffer te word en DIT is die motivering waarom ons Hom kan en moet vertrou.

Wanneer jy onder beproewing staan, hoef jy nie vir God te wys hoe sterk jy is nie. Beproewings versterk jou geloof sodat jy in vertroue aan God se genade in Jesus Christus kan vashou.

Vertrou God vir uitkoms, veral wanneer die lewe nie sin maak nie.

Amen

By Jesus is daar rus vir jou onrustige gemoed

 

Skriflesing Mat. 11:25-30 tv 28

 ²⁵Daardie tyd het Jesus gesê: “Ek prys U, Vader, Here van hemel en aarde, dat U hierdie dinge vir slim en geleerde mense verberg het en dit aan eenvoudiges bekend gemaak het. ²⁶Ja, Vader, so was dit u genadige bedoeling.

²⁷“My Vader het alles aan My toevertrou, en niemand ken die Seun nie, behalwe die Vader; en ook ken niemand die Vader nie, behalwe die Seun en elkeen aan wie die Seun Hom wil bekend maak.

²⁸“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. ²⁹Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. ³⁰My juk is sag en my las is lig.”

Die een ding in die lewe waaroor ons seker kan wees is dat dit nie sonder sorge is nie. Niemand van ons kan sê dat hy geen bekommernisse het nie. Elkeen van ons het een of ander bekommernis waaroor ons, ons kwel.

Sommige se bekommernisse is groter as ander, maar elkeen het sy eie bekommernisse. Dit is hierdie sorge van die lewe wat ons van gemoedsrus beroof. Dit keer dat ons werklik ware vrede beleef.

By elke mens is daar ’n soeke om van hierdie onrus ontslae te raak. Sommige soek dit in geld en besittings. Ander soek dit drank of selfs dwelms. Party mense soek dit in aansien en roem of om so vêr as moontlik teen die korporatiewe leer te vorder. Ongelukkig bring nie een van hierdie metodes ware vrede vir die mens nie. Die enigste plek waar mens ware rus en vrede vind is by Jesus Christus.

Die sorge van die lewe

Ons teksvers beskryf vir ons wat die sorge van die lewe aan ’n mens doen:

“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is

Die sorge van die lewe maak mens uitgeput        en dit oorlaai jou. Die Griekse woord wat met “uitgeput” vertaal is beteken letterlik om emosioneel afgemat te wees as gevolg van ’n groot worstelstryd.

Dit gaan hier oor meer as net fisiese uitputting. Dis daardie emosionele en geestelike uitputting wat die lewe op jou plaas wanneer dinge net nie meer sin maak nie. Wanneer die lewe net te veel word en jy weet nie watter kant toe nie.

Dit beskryf daardie punt in mens se lewe waar jy moed opgee omdat jy nie kans sien om aan te gaan nie. Daardie punt waar die lewe vir jou net te veel word. En dit is omdat jy oorlaai is met bekommernisse en moeilike lewensomstandighede.

Elkeen se bekommernisse is uniek en verskil van mekaar. Dit wat vir my na iets onbenulligs lyk is vir die volgende persoon ’n groot bekommernis en probleem. Die effek daarvan is egter dieselfde naamlik dat dit ’n mens eventueel uitput en oorlaai.

Daar is maar net een rede waarom die sorge en bekommernisse van die lewe so swaar op mens rus. Sonde! My eie sonde en ook die effek wat ander mense se sonde op my lewe het. Ons leef in ’n gebroke wêreld waar sonde ’n direkte en indirekte effek op elkeen van ons het. My sondige en selfsugtige optrede raak my negatief en dit raak die mense om my negatief. Die mense om my se sondige selfsug raak my negatief.

Die oorsprong van ons sorge vind ons in die gebrokenheid van hierdie wêreld. Die uiteinde van sonde is dat dit tussen jou en God kom staan. En dit is op die uiteinde die werklike rede van onvrede en onrus in ’n jou lewe.

Wat is die oplossing vir die sorge van die lewe?

Geld, besittings, aansien, drank of die ander alternatiewe wat die wêreld bied, bring nie rus en vrede van die sorge van die lewe nie.

Ons kan alleen ware rus by Jesus vind.

“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig.”

Wanneer Jesus sê: “Kom na My toe” is dit meer as om net te glo. Dit is ’n uitnodiging om Hom te ken en deur Hom God te vind.

Wanneer Jesus sê: “Ek sal julle rus gee” dan is dit baie meer as net fisiese rus. Dit is ’n uitnodiging vir iemand wat geestelik vermoeid is, om innerlike vrede, verlossing van sonde, en herstel van die siel te vind. Jesus bied verligting vir elkeen wat onder die las van sonde, skuld, en wettisisme gebuk gaan.

Die Sabbat van die Ou Testament is ’n heenwysing na die volheid van die rus wat gelowiges in Jesus Christus vind. Christus roep ons om op te hou werk vir verlossing en rus te vind in God se genade deur die voltooide werk van Christus te vind.

Jesus se uitnodiging is om volledig in elke aspek van jou lewe aan Hom te behoort soos wat ons ook in Sondag 1 van die Heidelbergse Kategismus bely: “My enigste troos in lewe en in sterwe is dat ek met liggaam en siel in lewe en in sterwe nie aan myself nie, maar aan my getroue Verlosser, Jesus Christus behoort”

Jesus nooi ons uit om die vervulling van ons diepste behoefte by Hom te vind. Dit is om in gemeenskap met God te leef.

Wanneer Jesus sê: “Neem My juk op julle…” dan gebruik Hy die voorbeeld van die houtraam wat twee osse verbind het.

Jesus gebruik hier ’n voorbeeld uit die landbou van sy tyd. Die juk het twee osse verbind sodat hulle gesamentlik die las kon dra en saamtrek. Jesus gebruik dit as voorbeeld om te verduidelik dat Hy saam met jou die laste van die lewe deel. Jy hoef nie die swaarkry in die lewe alleen te dra nie, want Jesus dra dit saam met jou.

Die juk het verseker dat die osse saamwerk en dat hulle in lyn in dieselfde rigting getrek het. Wanneer jy Jesus se juk opneem, dan bring jy jou siel in lyn met Christus se leer en karakter en jy beweeg in dieselfde rigting as Hy.

Die juk het gesorg dat die twee diere ewe swaar trek. Wanneer jy Jesus se juk opneem dan dra Hy die swaarste las. Jesus neem nie die swaarkry van die lewe weg nie, maar Hy maak dit draaglik omdat Hy dit saam met jou dra.

Die trekosse moes hulle aan die juk onderwerp. Jesus se juk vra van jou nederigheid en dat jy gewillig moet wees om van Hom te leer en wanneer jy dit doen word jy geestelik vervul met rus en vrede en wat alle verstand te bowe gaan.

Wanneer Jesus sê dat sy juk ‘sag’ is, dan sê Hy dat dit goed vir jou sal wees en dat jy vrede daarin sal vind om aan iemand goed, liefdevol en geduldig verbind te wees.

Wanneer Jesus sê: “kom leer van My” dan bedoel Hy nie net kennis nie. Hy nooi ons uit om Hom te volg en sy dissipels te wees.

Dit is nie moeilik om Jesus se volgeling te wees nie, want Hy is nie hardhandig nie, maar sagmoedig en nederig van hart.

Samevatting

Wanneer jou lewenspad te swaar word. Wanneer die lewe nie meer sin maak nie, kom vind jou rus by Jesus, want om by Jesus rus te vind en Hom te volg verander jou lewe. Jesus se juk is nie ’n las nie, maar ’n lewenspad onder sy leiding.

Dit beteken:

•   Jy loop saam met Hom, nie alleen nie.

•   Jy onderwerp jou aan sy wysheid, nie aan die wêreld se eise nie.

•   Sy juk is draaglik omdat Hy dit saam met jou dra.

Deur die tekens van brood en wyn wys die Here vir ons op ’n besonderse wyse hoe om na Jesus toe te kom om rus te vind.

Die heilige Nagmaal is ’n misterie wat baie dieper is as die sigbare tekens van brood en wyn. Met Nagmaal troos die Here ons op ’n sigbare wyse met die wete dat jy deel in die lewe wat Christus met sy lyde, sterwe en opstanding verwerf het.

Deur die Nagmaal versterk die Heilige Gees ons geloof sodat ons die vrede en rus vir ons gemoed kan ervaar wat Christus vir ons in Mat 11:29 belowe.

Kom na Jesus toe almal wat uitgeput en oorlaai is, want by Jesus is daar rus vir jou onrustige gemoed.

Amen

Wat is die mens dan dat U aan hom dink?

 

Psalm 8

¹Vir die koorleier: met musiek.

'n Psalm van Dawid.

²Here, ons Here,

hoe wonderbaar is u Naam oor die hele aarde,

hoe glansryk alles wat U in die hemelruim geplaas het!

³Kinders en suigelinge besing die magtige werk

wat U tot stand gebring het.

So word u teëstanders,

die vyande en wraakgieriges, tot swye gebring.

⁴As ek u hemel aanskou,

die werk van u vingers,

die maan en die sterre waaraan U 'n plek gegee het,

⁵wat is die mens dan

dat U aan hom dink,

die mensekind dat U na hom omsien?

⁶U het hom net 'n bietjie minder as 'n hemelse wese gemaak

en hom met aansien en eer gekroon,

⁷U laat hom heers oor die werk van u hande,

U het alles aan hom onderwerp:

⁸skape en beeste, alles;

selfs die diere in die veld,

⁹die voëls in die lug,

en die visse in die see

wat die oseane deurkruis.

¹⁰Here, ons Here,

hoe wonderbaar is u Naam oor die hele aarde!

Here, ons Here, hoe wonderbaar is u Naam oor die hele aarde, hoe glansryk alles wat U in die hemelruim geplaas het!

Wanneer mens na die grootsheid van God se Skepping kyk, dan bring dit die gedagte na vore dat die mens nietig en onbelangrik is.

Wanneer ons kyk na hoe glansryk alles is wat God in die hemelruim geplaas het, dan sien ons die grootsheid van God se almag.

In vergelyking met die grootte van ons son is die aarde maar net ’n klein kolletjie. Ons son is maar een van ongeveer 200 biljoen sterre binne die melkweg sterrestelsel. Binne die sigbare heelal; met ander woorde dit wat ons kan waarneem; is daar bereken dat daar ongeveer 2000 triljoen sterre stelsels is wat elkeen biljoene sterre in het. Dis maar net wat ons kan waarneem met die beste teleskope wat ons tans het.

Maar daar is nog meer as dit. Buiten dit wat ons kan waarneem, strek die heelal in oneindigheid uit. In vergelyking met die ondenkbare groot hoeveelheid sterre en planete in die heelal is die aarde nie eers ’n stofdeeltjie nie.

As ons die hemel aanskou, die werk van die Here se vingers, die maan en die sterre waaraan Hy 'n plek gegee het, kan ons inderdaad saam met Dawid vra:

“wat is die mens dan dat U aan hom dink, die mensekind dat U na hom omsien?”

Die antwoord van die sekulêre denke van ons tyd op hierdie vraag is dat die aarde en die mens geen spesiale betekenis op die groot kosmiese skaal het nie, en inderdaad staan die heelal onverskillig teenoor ons bestaan.

Met ander woorde, binne die groter skema van dinge het jou lewe volgens die sekulêre denke, geen betekenis nie. Wat ’n troostelose boodskap is dit vir jou oor die betekenis van jou eie lewe? Wat ’n troostelose boodskap is dit vir iemand wat ’n geliefde aan die dood afgestaan het?

Teenoor hierdie troostelose boodskap van die wêreld sê die Here vir ons:

U het hom net 'n bietjie minder as 'n hemelse wese gemaak en hom met aansien en eer gekroon, U laat hom heers oor die werk van u hande, U het alles aan hom onderwerp:

Psalm 8 begin met lofprysing vir die Here wat hierdie ondenkbare groot en wonderbaarlike heelal waarin ons woon, geskep het. En dit sê vir ons dat God groter is as die verbysterende groot skepping.

In vergelyking met die grootsheid van God en sy skepping is die mens niks. Maar dit is juis hierin waarin ons troos vind in die wonder van God se genade dat Hy juis aan sulke mense dink en na hul omsien.

Dieselfde mens wat niks is nie, beklee ’n ereplek binne God se skepping. God het hom net ’n bietjie minder as ’n hemelse wese gemaak. Hy kroon hom met aansien en eer. Hy maak ons nietige mensies konings en Hy stel ons aan om namens Hom te regeer.

Dit sê vir ons iets van hoe spesiaal die neerbuigende liefde en goedheid van God teenoor die mens is.

In die Nuwe Testament word Psalm 8 ook op verskeie plekke aangehaal om te wys hoe spesiaal ons werklik vir God is en hoe diep sy liefde werklik vir ons strek. Byvoorbeeld in Heb. 2:5-9 hoor ons:

⁵Dit is nie aan engele dat Hy die toekomstige wêreld, waarvan ons praat, onderwerp het nie. ⁶Inteendeel, iemand het êrens getuig en gesê:

“Wat is 'n mens dat U aan hom dink,

'n mensekind dat U na hom omsien?

⁷U het hom 'n kort tydjie minder as die engele gemaak; U het hom met heerlikheid en eer gekroon;

⁸U het alles aan hom onderwerp.”

By die onderwerping van alle dinge aan die mens is niks uitgesluit nie. Alles is aan hom onderwerp. Nou sien ons nog nie dat alle dinge reeds aan die mens onderwerp is nie. ⁹Maar ons sien Jesus, met eer en heerlikheid gekroon op grond van sy lyding en dood. Hy is 'n kort tydjie minder gemaak as die engele, sodat Hy deur die genade van God vir almal sou sterwe.

In sy oorspronklike konteks verwys Psalm 8 na die mensdom in die algemeen, as God se verteenwoordiger op aarde. As gevolg van die sonde het hierdie verhouding skipbreuk gely.

Christus vervul die oorspronklike roeping van die mens om oor die skepping te heers en deur sy lyding herstel Hy die mens se waardigheid en roeping.

Psalm 8 vra: “Wat is die mens dat U aan hom dink?” In Hebreërs 2:8&9 is die antwoord: “Kyk na Jesus.” Hy is die volmaakte mens, die ware beeld van God, en deur Hom word ons roeping en waardigheid herstel.

Ons hoor hier dat ons so spesiaal vir God is dat Hy Homself in die persoon van Jesus Christus verneder het tot die status van ’n nietige mens sodat ons, ons roeping kan vervul waarvoor God ons geskep het.

In 1 Kor. 15:25-27 word Psalm 8 ook aangehaal om nog verder vir ons te wys hoe spesiaal ons werklik vir God is:

²⁵Hy moet as koning heers totdat die Vader al sy vyande aan Hom onderwerp het. ²⁶Die laaste vyand wat vernietig word, is die dood. ²⁷Daar staan immers geskrywe: “Alles het Hy aan Hom onderwerp.”

Die dood is die finale vyand van God se skepping en van die mens en daarom hou dit vir ons so ’n verskrikking in.

Hier hoor ons dat Christus deur sy opstanding die mag van die dood gebreek het en daarom hoef gelowiges nie meer bang te wees vir die dood nie. Deur ons geloof in Jesus Christus heers ons saam met Hom oor die dood. Selfs die dood kan ons nie van die liefde van Christus skei nie.

Vir diegene wat God verwerp, is die dood inderdaad ’n droewige troosteloosheid. Maar vir diegene wat glo dat Jesus gesterwe maar ook opgestaan het is daar hoop. Die Here sê vir ons in 1 Tess. 4:14 dat God saam met Jesus die ontslapenes wat in Hom geglo het, na Hom toe sal neem.

Die wonderlike troos wat die Here hier vir ons gee, is dat die dood nie die einde is nie. Dit is slegs ’n deurgang na die ewige heerlikheid saam met God. Daarom treur ons nie, soos die ander mense wat geen hoop het nie. Wanneer ons vir ’n geliefde moet groet, is ons hartseer want hulle plekkie in ons lewens is leeg.

Dit is egter nie ’n moedelose hopeloosheid waarmee ons treur nie. Die Here troos ons met die wete dat daar lewe anderkant die dood is. Om net ’n idee te gee van die ewige lewe saam met God wil ek die volgende illustrasie gebruik. Dink aan ’n potloodstreep wat in die oneindigheid in strek. Ons lewe hier op aarde is slegs ’n potlood kolletjie op daardie lyn.

Elkeen wat in Jesus Christus glo is vir God so kosbaar dat Hy die ewigheid saam met hom wil spandeer.

Wat is die mens dan dat U aan hom dink?

Teenoor die wêreld daarbuite wat vir ons sê dat ons maar net ’n produk is van blote toeval wat geen betekenis het nie, sê God vir ons dat ons oneindig kosbaar is vir Hom.

Die troos van Psalm 8 is dat elkeen wat in Jesus Christus glo SO kosbaar is dat God ’n ewigheid saam met hulle wil spandeer.

Amen