Ware geloof erken God se genade en reageer met dankbare aanbidding

 

Skrif: Lukas 17:11-19

Teksverse: Luk. 17:15,16 & 19

Die HERE wys weer vandag vir ons met Nagmaal hoe lief Hy ons werklik het. Hy het ons gered van die ewige dood deurdat Hy sy lewe in ons plek gegee het.

Die indringende vraag wat Here vandag vir ons met sy  woordverkondiging vra is: “Hoe verander dit jou lewe?”

Verstaan ons nog die diepere betekenis van dit wat Jesus vir ons gedoen het?

God gee sy seëninge aan alle mense, maar nie alle mense word gered nie. Ons hoor in Mat. 7:11

“Gaan deur die nou poort in. Die poort wat na die verderf lei, is wyd en die pad daarheen breed, en dié wat daardeur ingaan, is baie. Maar die poort wat na die lewe lei, is nou en die pad daarheen smal, en dié wat dit kry, is min.”

In hierdie verhaal wat Lukas vertel hoor ons dat net een persoon uit tien gered was daardie dag!

Dis ’n eenvoudige verhaal. Terwyl Jesus en sy dissipels op pad was na Jerusalem het Jesus die mense wat hulle teëgekom het geleer van die Koninkryk van God en wat dit beteken om ware burgers van die Koninkryk te wees.

En terwyl hulle op pad was na ’n sekere dorpie toe het hulle tien mans teëgekom wat melaats was. Iemand wat melaats was moes hulself afskei van die samelewing en daarom was hierdie tien buite die dorp. Terwyl hulle nog op ’n afstand was het hulle om hulp geroep.

Jesus se reaksie wys sy deernis en dat Hy omgee. Hy beveel hulle om hulself aan die priester te gaan wys, want dis net ’n priester wat kon verklaar dat ’n melaatse genees is. Jesus het nie eers gevra dat hulle een of ander voorwaarde moes nakom nie. Hy het hulle dadelik genees en beveel dat hulle na die priester toe moes gaan sodat die priester bevestig dat hulle genees is. En dis hoe God se genade werk. Hy gee vrylik sonder om iets te vra.

Maar om die volle rykdom van God se genade te ontvang vra geloof. Geloof is die hande waarmee jy die volle rykdom van God se genade jou eie maak. Ware geloof erken God se genade en reageer met dankbare aanbidding daarop.

Hier is tien mans wat smeek om hulp en elkeen ontvang uiterlike genesing. Net een van die mans, ’n Samaritaan ontvang egter iets meer.

Wat is die verskil tussen die Samaritaan en die ander nege?

Die nege Jode ontvang God se seën en gaan aan met hul lewens. Die Samaritaan draai terug en aanbid God in dankbaarheid. Hy sien God se genade raak en reageer met dankbare aanbidding.

Geliefdes, hoe dikwels is ons lewens nie ook maar net soos die nege Jode wat nie terug gedraai het nie? Wanneer daar ’n krisis is, bid ons tot God en wanneer God ons daardeur help, gaan ons aan met ons lewens asof God nie bestaan nie.

Dis maklik om noodwiel gebede te bid en meeste mense doen dit dikwels, selfs ongelowiges doen dit van tyd tot tyd. Hoe werk ’n noodwiel? Terwyl jou bande reg is en jy ry met jou motor dink jy nie eens aan die noodwiel in jou kattebak nie.

Maar wanneer jy ’n pap band het, onthou jy van jou noodwiel en vir die kort tydjie dat jy dit gebruik is dit baie belangrik vir jou. Daarna gaan jy weer met jou lewe aan sonder om daaraan te dink totdat jy dit weer nodig kry. Hoe dikwels maak ons nie ook maar so met God nie?

Teenoor die nege is die Samaritaan egter totaal anders. Jesus sê vir hom:

“Staan op en gaan huis toe. Jou geloof het jou gered.”

Die Griekse woord wat ons met gered vertaal beteken meer as die fisiese genesing wat hy ontvang het. Dit sluit ook geestelike redding in. Met ander woorde sy verhouding met God is herstel en dit bring hom daartoe om God in sy lewe te erken.

Hoe erken mens God in jou lewe? Jy sien raak waar Hy in jou lewe besig is. Jy sien sy hand van genade raak en dank Hom daarvoor. Jy gebruik Hom nie net soos ’n noodwiel om die probleme in die lewe te systap nie.

Ons leef nie in ’n perfekte wêreld nie. Ons voel nog elke dag die gevolge van die sonde aan die lyf. Maar dit is ook so dat selfs te midde van dit is God se seën teenwoordig. Sê jy nog elke dag vir God dankie vir die mooi en die goed in jou lewe?

Sê jy vir Hom dankie dat Hy daar is vir jou wanneer die lewe jou op ’n grondpad neem? Eer en dank jy God nog as die Almagtige Skepper wat moeite met jou maak? Is jy nog intens bewus van wat Jesus vir jou aan die kruis gedoen het?

Hoe verander dit jou lewe? Waarvoor bid jy wanneer jy in moeilike omstandighede beland? Bid jy net dat God dit moet wegvat of vra jy ook dat die Heilige Gees vir jou die geduld gee om dit te hanteer? Het jy darem nog ’n vriendelike woord vir die persoon agter die toonbank nadat jy vir twee ure in die tou gestaan het?

Skel jy net die trokdrywer met wraakgedagtes wat so amper in jou vasgery het of bid jy dat die Here sy gesindheid op die pad verander? Met ander woorde dra jy hom ook aan die Here op? Vra jy die Here om jou ook te help om te vergewe?.

Ons hoor in Luk. 17:16 dat die Samaritaan voor die voete van Jesus neergeval het en Hom gedank het. Dan word daar baie pertinent genoem dat hy ’n Samaritaan was. Vir die Jode wat hierdie verhaal gehoor het was dit ’n skokkende onthulling, want hulle het neergesien op die Samaritane.

Wat die Here hier vir ons sê is dat dit nie jou afkoms is of wie jy is wat vir jou redding gee nie. Ons val so maklik in die slaggat dat ons dink dat omdat ons naam op die lidmaatregister is, dat dit genoeg is. Die Jode het gedink, ek is mos ’n Jood, ’n afstammeling van Abraham. Ek is mos ’n Christin. Ek behoort mos aan ’n kerk, maar in my dag tot dag bestaan lyk ek niks anders as die wêreld daarbuite nie. Die vraag is egter, is ek net ’n inskrywing op ’n lidmaatregister, of is ek ’n aktiewe lidmaat in die gemeente?

Die Here wys hier vir ons dat dit net geloof is wat jou red. Geloof wat God se genade erken en met dankbare aanbidding daarop reageer.

Ons gaan nou aansit by die tafel van die Here. Kom ons kyk met nuwe oë na dit wat Jesus vir ons gedoen het. Kom ons sien weer raak dat sy liggaam vir ons gebreek was en dat sy bloed vir ons uitgegiet is.

Kom ons antwoord in geloof daarop deur God se genade te erken en met dankbare aanbidding daarop te reageer.

Amen

Struikelblokke op ons pad van geloofsgroei – Ondankbaarheid

Luk. 17 v 11 tot 19 teksverse Luk 17 v 17 & 19

21 Jan 2018 GKE

Wanneer dink jy aan jou noodwiel? Net wanneer jy dit nodig het. In jou dag tot dag lewe is jou noodwiel nie juis iets wat voor in jou gedagtes is nie. Jy is wel bewus dat daar een in jou motor is, maar verder dink jy nie aktief daaraan nie. Wanneer jy egter in ’n krisis is met ’n pap band wat keer dat jy verder kan ry onthou jy baie gou van jou noodwiel.

Hoe dikwels gebruik ons God nie ook maar net soos ’n noodwiel nie? Solank dit goed gaan in my lewe is ek so besig dat ek nie regtig by God uitkom nie. My lewe is so besig dat ek selfs nie eers tyd het om op ’n Sondag saam met my broers en susters na Hom kan kom luister nie.

Wanneer daar egter ’n krisis oor my pad kom, dan onthou ek baie gou van God en is ek vinnig om in gebed tot Hom te nader. Die hoofsaak van hierdie gebed is dan ook :”Here vat tog asseblief hierdie moeilikheid uit my pad uit.” Wat is my reaksie wanneer Jesus die klip uit my pad rol? Is dit dankbaarheid of is dit dat ek maar net weer my noodwiel bere tot ’n volgende krisis oor my pad kom?

In hierdie verhaal leer ons hoe dankbaarheid ons nader aan God bring. Ons leer dat dankbaarheid ons help om in geloof te groei.

Ons hoor hier die verhaal van tien mans wat melaats was. Melaatsheid was ’n verskriklike siekte wat jou vel en jou senuwee stelsel aangetas het. In die gevorderde fase van die siekte het jy van jou ledemate begin verloor en begin blind word.

Wat hierdie siekte ook baie erg gemaak het was nie net die fisiese gevolge daarvan nie, maar ook dat dit jou sosiaal geïsoleer het. Volgens Moses se wet (Num 5 v 2 – 3 ; Lev 13: 45 – 46) moes jy jouself afsonder en mag jy nie naby iemand gekom het wat gesond was nie. As iemand nader gekom het moes jy daardie persoon waarsku deur hard te skree “onrein, onrein.”

Dit was hoekom hierdie mans op ’n afstand gebly het en geroep het. Hulle was inderdaad midde in ’n groot krisis en daarom het hulle gevra dat Jesus Hom oor hulle moes ontferm.

Jesus weet wat hulle behoefte is en daarom stuur Hy hulle sonder omhaal van woorde na die priester wat volgens Moses se opdragte in Levitikus 13 en 14 die enigste instansie was wat sulke mense weer rein kon verklaar en dan hoor ons dat ’n wonder plaasgevind het deurdat hulle op pad na die priester genees is.

In hierdie verhaal is daar nie baie detail oor die wonder self nie, want die hoofsaak is nie die wondergenesing opsigself nie. Die hoofsaak is die mans se reaksie op die weldaad wat Jesus vir hulle gedoen het. Ons hoor dat daar net een van die tien mans terug gedraai het en God geloof het en vir Jesus kom dankie sê het. Bowendien was hy nie eers ’n Jood nie, maar ’n Samaritaan! Die Jode was die uitverkore volk, maar hier sien ons dat God se genade vir alle mense bedoel is.

Die feit dat hy omgedraai het om Jesus te dank wys vir ons dat Jesus se wonders tekens is dat Hy God is en dat die man dit erken het deur om te draai. Hy loof God en sê vir Jesus dankie en dit bind hom persoonlik aan Jesus. Dit is juis sy dankbaarheid wat hom nader aan Jesus bring. Hy bind homself nie net aan Jesus omdat hy gesond geword het nie, maar ook omdat hy in Jesus iemand sien wat meer as net ’n blote wonderdoener is. Hy sien Jesus nie net as ’n spaarwiel nie.

In Jesus se reaksie sien ons dat daar ’n verskil is tussen die nege ondankbares en die dankbare man se eindbestemming. Die nege wat nie omgedraai het nie is wel ook genees, maar hulle kom nie by die dieper band met Jesus uit nie. Vir hulle was Jesus maar net ’n noodwiel.

Ons hoor so ’n stukkie hartseer in Jesus se vraag: “Was daar nie tien wat gesond gemaak is nie? Waar is die ander nege dan?” Dit is hartseer wanneer mens die nabyheid van God ontbeer. Hulle ondankbaarheid was nie die oorsaak dat hulle nie ’n band met Jesus opgebou het nie. Dit was maar slegs ’n simptoom van ’n dieper liggende probleem.

Jesus se antwoord aan die een wat omgedraai het wys vir ons dat ongeloof die oorsaak van hulle ondankbaarheid was. Jesus sê nie vir hom jou geloof het jou gesond gemaak nie. Ons geloof is nie die oorsaak van God se genade nie. God gee sy genade onverdiend uit sonder dat jy iets moet doen om dit te ontvang.

Jesus se antwoord was: “Staan op en gaan huis toe. Jou geloof het jou gered.” Jesus sien die dieper nood raak wat by hierdie man teenwoordig was. Hy het nie net nodig gehad om gesond gemaak te word nie, maar ook dat hy gered moes word. Sy dankbaarheid was maar net die gevolg. Sy geloof het gemaak dat hy dankbaar was.

Geliefdes, jou dankbaarheid is een van die maatstawwe wat jy kan gebruik om te meet of jy in geloof gegroei het. Het jy sedert Januarie 2017 in jou verhouding nader aan God beweeg? Hoe lyk jou dankbaarheid teenoor God? Gee jy aan God die eer vir alles wat jy in die lewe het? Gee jy aan God die eer dat Hy jou deur daardie krisis wat oor jou pad gekom het gedra het? Of het jy God maar net as ’n noodwiel gebruik en Hom weer weggebêre totdat die volgende krisis oor jou pad kom?

Hoe lyk jou gebede? Is dit wat jy vra baie meer en meer prominent as dit waarvoor jy dankie sê? In die Onse Vader is daar maar net een sinnetjie wat vra dat God in ons daaglikse behoeftes moet voorsien. Waarvoor het jy die afgelope week vir God dankie gesê?

Wat maak jy wanneer jy agterkom dat jy God maar eintlik net vir ’n noodwiel gebruik het?

Die antwoord is nie dat jy jou dankbaarheids-sokkies moet optrek nie!

Beweeg in geloof nader aan God. Beleef die wonder van die evangelie in jou lewe en jy sal vind dat jy groei in jou dankbaarheid teenoor God. Geloof maak jou bewus van God se teenwoordigheid in jou lewe en dan sal jy Hom dank vir dit wat Hy in jou lewe doen. Werk aan jou verhouding met God. Luister na sy stem in sy Woord. Spandeer tyd saam met Hom in gebed waar jy jou verwonder oor God se genade in jou lewe. Groei in geloof.

Amen