Stort jou hart voor God uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug

7 Jul 2015 GKE

Sing:

Ps. 42-1:1 & 2

Ps. 119-2 : 7,9 & 11

Ps. 42-1:3 & 5

Ps. 46-1 : 1,3 & 6

Vertrou. ’n Klein woordjie met ’n groot betekenis. Wat beteken dit om op iemand te vertrou? Om iemand te vertrou beteken dat jy seker is oor die integriteit en vermoëns van iemand om ’n sekere uitkoms te bereik. As ek sê dat ek jou vertrou om ’n sekere taak te verrig dan sê ek dat absoluut vas glo dat jy dit sal doen, maar ook dat jy dit kan doen. Wanneer ek sê dat ek jou vertrou, dan sê ek daarmee dat ek glo dat jy my beste belange op die hart dra en dat jy my nie sal seermaak of skade berokken nie.

Ek sal nie my diepste hartsgeheime bloot lê aan iemand wat ek nie vertrou nie. Ongelukkig is dit egter ook so dat ons dikwels teleur gesteld word omdat ons iemand vertrou het wat nie voldoen het aan die verwagting van my vertroue nie. Lewenservaring het ons geleer om nie sommer enige iemand net goedsmoeds te vertrou nie.  Wie kan ons dan vertrou?

In Psalm 62 hoor ons dat Dawid God onvoorwaardelik vertrou het. In verse 4 en 5 hoor ons dat Dawid deur ’n swaar tyd gegaan het. Hy het vyande wat beskuldigings oor hom maak en dat hulle selfs probeer om hom dood te maak. Uit die geskiedenis van Dawid weet ons dat hy ’n hele paar kere deur moeilike tye gegaan het. Dink maar hoe hy moes vlug toe Saul hom wou doodmaak of selfs die keer toe sy eie seun Absolom die troon by hom wou afvat. In Psalm 62 word egter nie gemeld watter gebeurtenis dit was nie. Wat ons wel weet is dat dit vir hom bitter moeilik was. Hy was soos ’n muur wat maklik wou omval. ’n Klipmuur wat iemand maklik kon omstoot.

Die fokus van hierdie Psalm is egter nie op sy swaarkry nie. In verse 2 en 3 beskryf hy waar hy hulp gaan soek en gevind het.

Net by God vind ek rus, van Hom kom my redding.

Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,

sodat ek vas en stewig staan.

Om sy vertroue te beklemtoon herhaal hy dit weer byna woordeliks in verse 6 & 7

Net by God vind ek rus, want op Hom vertrou ek.

Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting,

sodat ek stewig staan.

In vers 8 gee Dawid die rede waarom hy so ’n vaste vertroue in God het.

       God is my redding .........

Omdat God sy redding is vind hy sy sterkte en krag by God en het hy in vertroue na God gegaan in sy tye van swaarkry.

God is Dawid se redding en Hy is ook ons redding. In Joh. 3:16 hoor ons waarom God ons en Dawid se redding is:

God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.

Dit is maklik om te sê vertrou op God, maar ons mag nooit uit die oog verloor dat dit geloof in Jesus Christus is wat ons redding waarborg nie soos ons hoor in Joh. 3:17 hoor:

God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word.

In Joh. 3:18 maak die Here dit vir ons duidelik dat sonder geloof in Jesus niemand kan aanspraak maak op God se redding nie:

Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.

Dawid het geweet dat God sy redding is en hy het daaraan vasgehou. 3000 jaar later weet ons hoekom God ook ons redding is. Elkeen wat glo dat Jesus die Here is en dat Hy vir my sondes aan die kruis gesterf het, maar ook opgestaan het kan verseker weet dat God sy redding is.

Tot en met vers 8 van Psalm 62 het Dawid sy vertroue in God beskryf. Vanaf vers 9 moedig hy elkeen aan wat die Psalm hoor en sy redding by God soek om ook sy vertroue op God alleen te stel. “Vertrou altyd op Hom my volk” Wanneer Dawid sê “altyd” bedoel hy in die goeie en slegte tye.

Hy waarsku ons ook teen die gevare van misgeplaasde vertroue. Dit is maklik om God te vertrou wanneer alles goed gaan. Dit is egter ’n ander saak om te sê ek vertrou God wanneer my omstandighede moeilik is en die ou duiwel ewe spottend vir my vra “En waar is jou God dan nou? Kyk net na al jou moeilikheid.” En dan maak hy maar net soos wat hy daar in die Paradys met Eva gemaak het. Hy probeer ons oortuig dat ons God nie kan vertrou nie.

Sy doelwit is om ons te laat twyfel in God en net soos Eva trap ons so maklik in die slaggat om dan ons vertroue op ander dinge of mense te stel. Ook hierteen waarsku Dawid ons. In vers 10 waarsku hy ons om nie die vertroue wat ons op God moet hê in mense te stel nie, want mens kan en sal jou teleur stel.

In vers 11 waarsku hy ons om nie op geweld te vertrou nie. Hoe maklik gebeur dit nie dat ek my moeilikheid wil reg baklei nie. Byvoorbeeld, as die kassier by die Spar onvriendelik is, is ek nog onvriendeliker terug in plaas daarvan om op God te vertrou wanneer Hy vir my leer dat liefde baie meer vermag as haat en woede. In Spreuke 15v1 hoor ons:

’n Sagte antwoord laat woede bedaar; ’n krenkende woord laat woede ontvlam.

Vertrou ek God dat dit die waarheid is? Dit help nie dat ek sê dat ek God vertrou, maar dat my gedrag dit nie bewys nie. Vertroue word nie gesê nie, dit word gewys.

Die ander slaggat waarin ons so maklik trap is om op rykdom staat te maak. Ek konsentreer so maklik daarop om soveel as moontlik rykdom bymekaar te maak dat ek dit my god maak. My rykdom sal vir my sorg. Solank ek genoeg geld het dan het ek niks en niemand nodig nie, ook nie vir God nie, want ek sal vir myself sorg. Moenie die groot leuen van die ou duiwel glo nie: “as jy net eers ’n miljoenêr is gaan jy baie gelukkig wees en dit sal al jou probleme oplos.”

Soos ons reeds gehoor het, het Dawid hierdie Psalm geskryf in ’n tyd toe hy baie swaar gekry het. In ons teksvers hoor ons wat ons moet doen wanneer die lewe moeilik raak. “Vertrou altyd op Hom, my volk” En dan sê hy vir ons hoe: stort jou hart voor Hom uit! Die beeld wat hy hier gebruik is ’n kruik wat vol vloeistof is wat mens moet omkeer om dit heeltemal leeg te maak. As jy die kruik onderstebo hou moet dit heeltemal leeg wees. Met ander woorde maak jou hart leeg teenoor God. Net soos wat jy jou hart oopmaak teenoor ’n goeie vriend moet jy jou hart uitstort voor God. Hy wíl dit hoor en Hy wíl jou help en raad gee. Moenie skaam wees nie en moenie dink dat dit wat jy vra te groot of te veel is nie. Kom daarmee vorendag, al het jy sakke vol nood.

Kom uit met alles; God is groter en sterker en meer gewillig as al ons oortredings. Moenie terughou nie. Bring jou nood voor God en Hy sal jou deur dit dra. Lê jou hartseer voor Hom neer. Gee jou bekommernisse vir hom. Moet dit egter nie net vir die swaar tye hou nie. Deel ook jou vreugdes met God en dank Hom daarvoor.

Stort jou hart voor Hom uit en beleef die krag van gebed in jou lewe want Hy is vir ons ’n toevlug.

Amen

By Jesus vind ek rus vir my onrustige gemoed

^{31 Mei. 2015 GKE Nagmaal}

Mat. 11:25 - 30 Fokusgedeelte : Mat 11:28

Lof-Psalm Ps. 18-1:1               

Na Wet Sb 9-3:1 & 2               

Na Gebed Ps. 33-1:5 & 11                   

Slotsang Ps. 84-1:2 & 6                      

Voel dit soms vir jou dat die lewe te swaar raak? Voel dit vir jou of jy nie meer kan nie? Is daar ’n onrustigheid in jou gemoed wat keer dat jy ware vrede beleef?

In ons teks rig Jesus sy uitnodiging aan almal wat uitgeput is omdat hulle ’n swaar las dra. Die Griekse woord wat met “uitgeput” vertaal is beteken letterlik om emosioneel afgemat te wees as gevolg van ’n groot worstelstryd. Dit beskryf daardie punt in mens se lewe waar jy moed opgee en die lewe vir jou net te veel word.

Jesus rig hierdie uitnodiging in die eerste plek aan die Jode wat die las moes dra van die verkeerde manier waarop die Fariseërs die wet vertolk het. Jesus gebruik ook hier die beeld van ’n Juk. ’n Juk is ’n swaar hout wat op ’n os wat ’n wa moes trek se nek gesit is en wat ’n las en moeite was.

Net soos wat die juk ’n swaar las op die osse se nekke was, was die Fariseërs se vertolking van die wet ’n swaar las op die mense. Daar was geweldig baie reëls wat hulle moes nakom. Daar was byvoorbeeld ’n reël dat jy nie op ’n Sabbatdag buite op ’n stoel mag sit nie want as jy per ongeluk die stoel skuif en dit trek ’n voortjie in die grond wat beteken dat jy besig is om te ploeg. Ploeg is werk en jy mag nie op die Sabbat werk nie.

Al hierdie reëls was soos ’n swaar vrag wat die mense moes dra omdat dit daarop neergekom het dat jy vir God moes bewys dat jy goed genoeg is vir Hom. Dit vind ons vandag nog. Mense interpreteer ’n sekere saak in die Bybel op ’n baie wettiese manier en verwag dan dat almal volgens hulle interpretasie moet lewe. As jy nie so lewe nie word jy verdoem.

Jesus se uitnodiging sê KOM. Die Fariseërs se interpretasie se DOEN. Jou saligheid hang af van dit wat jy doen. Jesus se uitnodiging “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.” gee vir ons die vertroosting dat ons saligheid nie afhang van wat ons doen nie, maar dat dit van Hom alleen afhang. Hy het alles gedoen wat nodig is om my van my sonde te verlos. Daar is niks wat ek kan bydra nie.

In Mat 11:25 hoor ons dat hierdie geheimenis aan eenvoudiges bekend gemaak word en dat dit vir slim mense verberg word. Diegene wat met hulle verstand dit probeer uitredenaar eindig saam met die Fariseërs op in ’n klomp moets en moenies wat die lewe vir almal moeilik maak. God vra dat ons met kinderlike geloof moet glo dat Jesus Christus vir my sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het.

Met die Nagmaal word ons herinner aan dit wat Jesus vir ons gedoen het. Hiermee verseker die Heilige Gees my dat ek ook deel het aan Christus se verlossing. Net so seker as wat ek met my oë sien dat die brood van die Here vir my gebreek en die beker aan my gegee word, is sy liggaam vir my aan die kruis geoffer en gebreek en is sy bloed vir my gestort. Net soos ek liggaamlik deur brood en wyn gevoed word, net so word my geloof geestelik gevoed. Soos wat die brood en wyn deel word van my liggaam, so word ek deel van Jesus se verlossing.

Jesus nooi ons uit: “kom na My toe almal wat uitgeput en oorlaai is” en daarmee saam gee Hy vir die vaste belofte “en Ek sal vir julle rus gee.”

Kom ons gaan sit aan by die tafel van die Here

Nabetragting

Neem Jesus se juk op, met ander woorde vertrou op Hom alleen. Gee al jou sorge vir Hom en stap die pad saam met Hom. Dit beteken wees sy dissipel.

Verder sê Hy ook daarmee saam “en leer van My.” Leer wat is die ware betekenis van die wet. Die Fariseër maak van die wet ’n swaar las wat onmoontlik word om te dra. Jesus leer ons wat die ware betekenis van die wet is. Liefde vir God en liefde vir ons naaste. In Rom. 13:8 - 10 verduidelik die Here dit soos volg vir ons:

Julle moet niemand iets verskuldig wees nie, behalwe om mekaar lief te hê. Wie sy medemens liefhet, voer die hele wet van God uit. Al die gebooie: “Jy mag nie egbreuk pleeg nie, jy mag nie moord pleeg nie, jy mag nie steel nie, jy mag nie begeer nie,” of watter ander gebod daar ook al is, word immers in hierdie een gebod saamgevat: “Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Die liefde doen die naaste geen kwaad aan nie. Daarom is die liefde die volle uitvoering van die wet.

Neem Jesus se uitnodiging aan

“Kom na My toe, almal wat uitgeput  en oorlaai is, en Ek sal julle rus  gee. Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig.”

Amen

Jy is die man! Ware verootmoediging laat my die werklike vreugde van God se genade ervaar

24 Mei 2015 GKE

2 Sam 12 : 1 – 14 en Ps. 51

Teksverse Ps. 51: 14 en 19

Ps. 84-1 v 1 tot 3

Ps. 119-1 v 1 & 2

Ps. 89 v 1 & 6

Sb 9-3 v 1 & 2

Ons leef in ’n wêreld waar die mens nie skuldig voel oor hul eie sondige optrede nie. Ons is baie vinnig om ander se foute uit te wys, maar ons eie foute ignoreer ons! Daar is deesdae ’n kultuur in die samelewing waar mense die standpunt huldig dat “solank ek nie uitgevang word nie, is dit nie sonde nie.” As ek uitgevang word, dan is dit nooit my skuld nie.

Dawid het ook gedink hy kan met sy sonde wegkom. In 2 Sam 11 hoor ons hoe hy owerspel pleeg en daarna moord om te keer dat hy uitgevang word vir sy owerspel.

Op ’n dag het hy op die dak van sy paleis gaan rondstap. Sy paleis was hoog geleë en hy kon afkyk op die stad daar onder, ook op die huis van Urija die Hetiet. In daardie tyd het die huise nie badkamers met krane en lopende water gehad soos vandag nie. Die huise het plat dakke gehad en die badkamer was gewoonlik bo op die dak sodat dit privaatheid kon verskaf. Van die straat af kon mens glad nie sien wanneer iemand daar op die dak bad nie. Omdat die paleis egter hoër as die omliggende gebied was kon Dawid mooi afkyk op die huise hier om hom.

Terwyl hy daar op die dak was het hy gesien hoe Urija se vrou bad en dit is net daar waar die moeilikheid begin het. Haar man was nie by die huis nie omdat hy besig was om teen die Ammoniete te veg. Dawid het haar laat haal en die uiteinde daarvan was dat hulle saam geslaap het. Sonde het egter altyd gevolge. Die gevolg vir Dawid was dat die vrou swanger geword het en sy het vir Dawid laat weet. Wanneer haar man teruggekom het van die oorlog en uitgevind het sy is swanger was sy in GROOT moeilikheid! Dawid moes nou help.

Dawid het dadelik ’n plan gemaak. Hy het vir Urija laat terugkom van die gevegsfront af met die verwagting dat hy by sy vrou sou slaap en dan sal niemand geweet het dat Dawid skuldig was nie. Dinge wou egter nie so uitwerk nie, want Urija se pligsbesef het gekeer dat hy by sy vrou gaan slaap terwyl sy makers besig was om te veg. Soos dit maar gaan ly die een verkeerde optrede tot ’n volgende. Urija moes nou uit die weg geruim word.

Dawid het vir die leer se bevelvoerder Joab laat weet dat hy Urija in die eerste linies van die gevegsfront moes laat veg en dat hy op ’n strategiese tyd sy manskappe moes terugtrek sodat Urija onbeskermd agtergelaat word. So gebeur dit toe dat Urija ook in die geveg dood is. Dawid het gedink dat sy probleme nou op ’n end is. Urija was dood en kon dus nie sê dat hy nie sy vrou swanger gemaak het nie.

Na ’n gepaste tyd van rou het Dawid met Urija se vrou getrou. Dawid het gedink dat niemand sou weet wat regtig gebeur het nie. Hy het egter vergeet dat God alwetend is en ons hoor in 2 Sam 11:26b

Maar wat Dawid gedoen het, was verkeerd in die oë van die Here

Die Here stuur vir Natan na Dawid toe met ’n storie oor ’n ryk man en ’n arm man wat naby mekaar gewoon het. Die ryk man het groot troppe beeste en skape gehad terwyl die arm man net een ooilammetjie gehad het wat so kosbaar vir die arm man was dat hy haar soos ’n kind in sy huis groot gemaak het. Die ooilammetjie het selfs uit sy beker gedrink en op sy skoot geslaap.

Alhoewel Dawid ’n groot sin vir regverdigheid gehad het is hy maar ook net soos alle mense wat moeilik objektief oor hulle eie sonde dink. Daarom vertel Natan vir Dawid hierdie storie op so ’n manier dat Dawid nie besef dat dit hyself is wat hier in die beskuldigingsbank staan nie. Dawid se reaksie wys dat hy verskriklik ontsteld was oor die onreg wat in hierdie storie uitgebeeld is. Die onreg moet gestraf word!

Is ons nie ook maar so nie? Ons sien die onreg in ons samelewing maklik raak. Ons sien die onsedelikheid, haat, naywer, onverdraagsaamheid en die inhaligheid en korrupsie en al die ander slegte dinge in ons samelewing raak. Luister maar net na die nuus. Daar is genoeg voorbeelde van onreg in ons samelewing. Ons reaksie is tereg ook dat die onreg gestraf moet word. Reg en geregtigheid moet geskied.

Die vraag is egter geliefdes: Wat sal my reaksie wees wanneer ek soos Dawid moet aanhoor: JY IS DIE MAN? In Dawid se geval gee die here vir ons ’n voorbeeld van wat egte berou is soos ons hoor in 2 Sam 12:13

Toe sê Dawid vir Natan: “Ek het gesondig teen die Here.”

Hy soek nie verskonings nie. Hy blameer nie ander nie. Dawid toon opregte berou, maar nogtans bly hy nie onaangeraak deur die gevolge van die sonde nie.

Sonde is nie maar net iets wat ek per ongeluk verkeerd gedoen het nie. In hierdie verhaal hoor ons dat enige oortreding van die wil van God, minagting van God self is! Wanneer ons optrede nie met dit wat ons bely ooreenstem nie, gee dit daartoe aanleiding dat God se Naam belaster word soos ons hoor in 2 Sam 12:13

Maar omdat jy deur hierdie daad die vyande van die Here aanleiding gegee het om Hom te laster, sal hierdie selfde kind wat vir jou gebore is, sterwe.”

Dink maar daaraan hoe my optrede ander mense se persepsie van Christene raak. Wanneer mense my lewe sien, is hulle reaksie “ek wil ook so wees” of is hulle reaksie “as dit is hoe Christene lewe wil ek nooit ’n Christen wees nie?”

Sonde dra geweldige gevolge. Nie net vir myself nie, maar ook vir ander. Dink byvoorbeeld daaraan as ek ’n bord laat val op die harde teëlvloer. Die gevolg is ’n stukkende bord. Nou sê ek vir die eienaar van die bord ek is jammer en ek bedoel dit opreg. Die bord se eienaar vergewe my. Maak dit dat die bord nou weer reg is? Selfs al is die breek van so ’n aard dat ek weer die stukke aanmekaar kan plak sal daardie bord nooit weer dieselfde wees nie. Sonde dra gevolge! Dit is eers wanneer daardie bord vervang word met ’n nuwe bord dat die skade herstel word.

Dawid se sonde het onder andere daartoe aanleiding gegee dat ’n onskuldige kind gesterf het. Ons sonde het daartoe aanleiding gegee dat ’n onskuldige Man aan ’n vervloekte kruishout gesterf het. Met sy sterwe en opstanding het Jesus ons weer ’n kans gegee om nuut te begin. Hoe kry ek deel in die nuwe lewe wat Christus vir my aan die kruis en met sy opstanding verwerf het?

Dit begin met ware berou en verootmoediging. Dit vra geloof dat die offer wat Christus vir my gebring het voldoende is om vir my sondeskuld te betaal. Dit vra ’n opregte begeerte om hiervandaan die nuwe lewe wat Christus vir my kom gee het te leef.

Ons vier DV volgende week weer die Heilige Nagmaal. In die aanloop daartoe begin ons met voorbereiding. Voorbereiding behels opregte berou en verootmoediging soos ons hoor in Ps. 51:18 &19

’n Offer vra U nie, anders sou ek dit bring; ’n brandoffer wil U nie hê nie.

Die offer wat U wil hê, o God, is verootmoediging:

U sal ’n hart vol ootmoed en berou nie gering ag nie, o God.

Die Here vra nie allerlei rituele en optredes nie. Hy vra ’n opregte hart en gesindheid.

Dit begin met gebed en daarom is gebed so ’n belangrike deel van ons geloofslewe. En daarom moet ons fokus ook wees om ’n biddende gemeente te wees. In Ps. 51 gee die Here vir ons ’n voorbeeld van hoe opregte berou en verootmoediging lyk. Dit is ’n gebed, dit wil sê ’n gesprek met God.

Waaroor moet ons met God praat? Wanneer ek werklik berou het erken ek teenoor God: “ek is ’n sondaar.” Wanneer die Here vir my in sy Woord wys “JY IS DIE MAN”, moet ek opreg vir Hom vertel hoe jammer ek is. Daar moet ’n gesindheid van opregte berou by my wees. Ek moet besef wat my sonde is. Dit is ’n baie persoonlike saak tussen my en God. Nie net ’n vae algemene rympie van “vergeef my sonde nie.” Nee, dit moet baie spesifiek wees!

In Dawid se geval was dit owerspel en moord. Wat is dit in my geval? Miskien dat ek sukkel om my humeur te beteuel. Dalk sukkel ek om te vergewe. Elkeen van ons weet wat is die sonde wat tussen my en die Here staan. As jy nie weet nie, vra die Here dat Hy deur sy Gees jou sal ly om dit te ontdek. Praat met die Here. Verduidelik vir Hom waarmee jy sukkel en hoekom jy daarmee sukkel. Daar moet by my ’n innige verlange en begeerte wees om te verander en ek moet besef dat ek nie sonder God se hulp kan verander nie.

Wanneer ek God so in ootmoed en berou benader sal ek ook volgende week die ryke troos van vergifnis in volgende week se Nagmaal beleef. Dan sal ons ook saam met Dawid kan sê (vgl. Ps. 51v14)

Laat my weer die blydskap ervaar van iemand wat deur U verlos is,

laat my U weer met toewyding dien.

Geliefdes kom ons gaan bid in hierdie komende week. Kom ons praat met God oor ware berou en verootmoediging oor die sonde wat tussen my en God staan sodat ons ook die vreugde van sy vergifnis en vernuwing kan beleef wanneer ons volgende week by sy tafel kom aansit.

Amen

Jesus Christus IS die pad na die hemel toe

17 Mei 2015

Joh. 14 v 1 – 14 tv’e 2 , 6 , 12 & 14

Sb 4-6

Sb 9-3 v 1 & 2

Sb 10-1 v 1 - 4

Sb 18-7 v 1, 3, 11 & 12

Inleiding

Wat maak mens wanneer jy op ’n reis gaan na ’n bestemming waarheen jy nog nie tevore was nie? Jy beplan, jy raadpleeg ’n padkaart en doen navorsing om jou voor te berei vir die pad, want as jy dit nie doen nie, gaan jy heel moontlik verdwaal op die pad en by ’n verkeerde bestemming uitkom. Ons is op pad na ’n bestemming waarheen ons nog nooit was nie. Ons is besig met ons lewensreis en ons eindbestemming is die ewige heerlikheid saam met God. Daar waar daar geen hartseer, trane, pyn of dood meer sal wees nie. Hierdie bestemming staan ook as die hemel bekend. Ons padkaart na hierdie bestemming is ons Bybels.

In Joh. 14 is daar baie belangrike inligting wat ons help met die voorbereiding op ons lewensreis na ons ewige bestemming toe. In Joh. 14v1 hoor ons wat die sleutel is om te verseker dat ons op die regte pad is.

Julle moet nie ontsteld wees nie. Glo in God; glo ook in My.

Geloof is die sleutel. Met ander woorde ons moet Jesus vertrou en ons moet God vertrou wat Jesus gestuur om ons op die pad te help.

Wanneer iets vir jou onbekend is, is dit natuurlik dat daar ’n bekommernis of ’n onrustigheid by jou daaroor sal wees. Hoe groter die onsekerheid, hoe groter is die bekommernis. Ons weet nie waar ons eindbestemming van ons lewensreis is nie en ons weet ook nie hoe dit daar gaan wees nie of wanneer ons daar gaan aankom nie. Gaan daar vir elkeen van ons plek wees daar? Jesus sê vir ons om nie daaroor bekommerd te wees. Ons moet Hom net vertrou en dan gee Hy ook vir ons die versekering oor ons eindbestemming.

In die huis van my Vader is daar baie woonplek. As dit nie so was nie, sou Ek nie vir julle gesê het

In hierdie teksgedeelte hoor ons hoe om veilig by die eindbestemming van ons lewensreis te kom. In die eerste plek verseker Jesus ons dat Hy vooruit gaan om die pad te beveilig. Dan sê Hy in die tweede plek presies watter pad ons moet volg sodat ons daar sal kom. Laastens verseker Hy ons ook dat ons veilig op hierdie lewensreis van ons sal wees.

Jesus gaan vooruit.

Die pad waarlangs ons, ons lewensreis moet aflê is ’n baie gevaarlike pad, en daarom gee Jesus vir ons die versekering dat Hy vooruit gaan om die pad te beveilig.

Ek gaan om vir julle plek gereed te maak nie. En as Ek gegaan het en vir julle plek gereed gemaak het, kom Ek terug en sal julle na My toe neem, sodat julle ook kan wees waar Ek is.

Joh 14:2-3

Jesus gaan vooruit om vir ons plek gereed te maak en om die toegangsprys te betaal. Die toegangsprys is baie duurder as wat ons ooit in staat sal wees om te betaal, soos ons in Gen. 2:17 hoor

“Van al die bome in die tuin mag jy eet soos jy wil, maar van die boom van alle kennis mag jy nie eet nie. Die dag as jy daarvan eet, sterf jy.”

Jesus het vooruitgegaan en die volle prys betaal. Die gesprek in Joh. 14 met Jesus se dissipels het plaasgevind kort voor sy kruisiging. Deel van sy voorbereiding wat Hy gaan tref het was om die prys te betaal met sy eie lewe. Daarmee het Hy vir ons die reg verkry om by die eindbestemming te mag ingaan.

Jesus het vooruitgegaan, maar hoe weet ons watter pad ons moet volg?

Tomas vra die vraag wat elkeen van ons ook wil vra, maar nie altyd die moed het om te vra nie:

“Here, ons weet nie waarheen U gaan nie; hoe kan ons dan die weg daarheen ken?”

Joh. 14:5

Jesus bevestig met sy antwoord aan Tomas dat daar net een weg is om by die ewige lewe uit te kom soos ons in Joh. 14 v 6 hoor:

Jesus het vir hom gesê: “Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie.

Wat bedoel Jesus wanneer Hy sê dat Hy die weg en die waarheid en die lewe is?

Gestel jy kom in ’n vreemde dorp aan en jy vra vir iemand padaanwysings en die persoon antwoord: “gaan twee blokke aan en draai dan regs. Na die volgende blok draai links en loop vir nog drie blokke tot by die fontein. Draai dan regs en dadelik weer links ...............” en so gaan die instruksies aan. Vergelyk dit nou met iemand wat vir jou sê: “Ek sal jou na jou bestemming toe vat. Loop net saam met my.” In die eerste geval vertel die persoon jou net van die roete, maar in die tweede geval word hy as te ware die roete want hy loop die pad saam met jou. Hy is jou waarborg dat jy die regte pad sal loop en dat jy BESLIS by die regte plek sal uitkom. Jesus IS die

weg, die waarheid en die lewe.

En dan hoor ons in Joh. 14 v 6 tot 11 hoe Filipus twyfel. Dit is soos om vir die persoon wat nou net aangebied het om jou na jou bestemming te neem, te vra of hy seker is dat hy die pad ken. Jesus se antwoord bevestig wat Hy in die begin gesê het: “glo in my”. Met ander woorde vertrou my, ek ken die pad.

Die persoon wat egter nie vir Jesus vertrou nie, dit wil sê nie in Jesus glo nie gaan by ’n verkeerde bestemming uitkom. In plaas daarvan om by die ewige lewe saam met God uit te kom gaan daardie persoon by die ewige dood uitkom.

Jesus verseker ons dat ons veilig op ons lewenspad sal wees, wanneer ons Hom volg.

Jesus het belowe dat Hy sal terugkom om ons te kom haal. Hy het ook belowe dat ons nie alleen op die pad sal wees terwyl Hy weg is om sy voorbereidings te tref nie. In Joh. 14 v 16 belowe Hy:

Ek sal die Vader vra, en Hy sal vir julle ’n ander Voorspraak stuur om vir ewig by julle te wees, naamlik die Gees van die waarheid.

Na Jesus se hemelvaart is die Heilige Gees uitgestort net nadat Hy na die hemel opgevaar het en sedertdien is die Heilige Gees permanent saam met elke gelowige.

Die Heilige Gees help ons om die pad te stap waarop Jesus vooruitgegaan het. Die Heilige Gees help ons ook wanneer ons begin twyfel om steeds te glo, met ander woorde om Jesus steeds te bly vertrou.

Verder gee Jesus ook die belofte dat Hy net ’n gebedsoproep ver is wanneer ons Hom nodig het.

Wat julle ook al in my Naam vra, sal Ek doen, sodat die Vader deur die Seun verheerlik kan word. As julle My iets in my Naam vra, sal Ek dit doen.”

Joh. 14:13-14

Ons moenie hierdie belofte van Jesus misverstaan om te dink dat ek nou maar enige selfsugtige versoek kan maak soos byvoorbeeld dat ek nou ’n Ferarie wil hê en dat God dit moet gee nie.

Wat Hy hier belowe is dat God al ons gebede verhoor, maar dit moet ons ook weet. God gee nie altyd wat ons vra nie, maar Hy gee ALTYD wat ons nodig het. Soms is dit nodig dat Hy sê nee. As ’n kleuter vir sy ma ’n mes vra om mee te speel, sal sy beslis vir sê nee! Soms moet ons so bietjie wag en tevrede wees wanneer God vir ons sê “later.” Ander kere sê Hy ja. Wat ons wel verseker kan weet is dat God al ons gebede verhoor.

Samevatting

Alhoewel ons nie presies weet waar die eindbestemming van ons lewensreis is of hoe dit presies daar gaan lyk nie, kan ons rustig wees. Ons hoef nie daaroor te bekommer nie. Ons moet Jesus net vertrou en in Hom glo dat Hy al die voorbereidings sal tref wat nodig is en dat Hy reeds die prys betaal het sodat ons daar mag wees. Ons moet glo en vertrou dat die Gees ons veilig sal ly op die pad totdat Hy weer kom om ons na Hom te neem waar ons ewig saam met Hom sal wees. Wanneer ons benoud raak langs die pad kan ons verseker weet dat God net ’n gebedsoproep ver is en dat Hy AL ons gebede verhoor.

Met Jesus se hemelvaart het Hy vooruit gegaan om vir ons plek voor te bery. Wanneer jou lewensreis moeilik raak, glo in Hom. Vertrou Hom dat Hy alles gedoen het om te verseker dat ons veilig by ons eindbestemming sal uitkom waar ons ewig saam met God sal wees, daar waar daar geen trane, hartseer, pyn of dood meer sal wees nie.

Amen

Hoe hanteer ons al die misdaad en geweld om ons?

U sal ’n hart vol ootmoed en berou nie gering ag nie, o God

Lees 2 Kron. 7:11-22 tv 13 & 14

^{10 Mei 2015}

Ps.90-1 v 1

Ps. 6-1 v 1 & 3

Ps. 4-1 v 1

Ps. 91-1 v 1 & 6

As ek so na ons plaaslike nuus kyk voel dit vir my asof ons oorval word deur ’n vlaag van misdaad. “Ma veg verbete om haar kind deur kapers te beskerm” is die opskrif op die plakkate wat ons langs die pad gegroet het. Nou onlangs was daar weer ’n gewapende roof by een van die banke in ons dorp. In die week vertel ’n motorwag vir my hoe ’n vrou vroegoggend daar in die parkeerterrein deur gewapende rowers oorval is en hoe dit byna op ’n skietgeveg uitgeloop het toe die polisie daar aankom. Om nie eens te praat van al die huisrowe wat gereeld plaasvind nie. Beurtkrag is vir hierdie rowers ’n gulde geleentheid. As ons so na die droogte kyk wat ons so benoud maak dan voel dit asof selfs die natuur teen ons gedraai het.

Hoe moet ons dit hanteer? Ons bly reeds in tronke waar mens selfs in die dag jou sekuriteitshekke gesluit moet hou. Dit lyk asof die bose besig is om die oorhand te kry. Wat moet ons doen? In ons teksgedeelte hoor ons wat mens te doen staan in tye van nood en benoudheid.

Hierdie gesprek tussen God en Salomo vind plaas kort nadat die bouwerk aan die tempel en sy paleis voltooi is. Ons hoor hier in 2 Kron. 7 dat die tempel die hart van Israel se godsdiens is en hoe die Here vanweë sy groot liefde gesê het daar is ’n plek waar Hy gevind kan word. Op verskillende maniere en by verskillende geleenthede het Hy gewys en bevestig dat die tempel die plek is waar Hy sy volk wil ontmoet. Daar moet Hy aanbid en gedien word deur die offerandes en die dienswerk van die priesters. Daar moet die volk bymekaar kom om in sy Naam fees te vier.

Ons moet egter nie die fout maak om ’n kerkgebou aan die tempel gelyk te stel nie. Die tempel van die Ou Testament was ’n heenwysing na Christus soos ons in Joh. 2:19-22 hoor:

Jesus het hulle geantwoord: “Breek hierdie tempel af en in drie dae sal Ek hom oprig.” Die Jode sê toe: “Ses en veertig jaar lank is daar aan hierdie tempel gebou, en u sal hom in drie dae oprig?” Met “hierdie tempel” het Hy egter sy liggaam bedoel. Later, nadat Hy uit die dood opgewek is, het sy dissipels daaraan gedink dat Hy dit gesê het, en hulle het die Skrif en die woorde van Jesus geglo.

Daarom is Jesus in ons tyd die plek waar God gevind kan word. Deur Jesus het ons ’n liefdevolle Vader wat luister en help. Daarom sluit ons ook ons gebede af met “in die Naam van Jesus Christus.” Daarmee erken ek dat ek glo dat Jesus vir my sondes gesterf het en dat ek nou sonder veroordeling tot God in gebed mag nader.

In ons teksgedeelte hoor ons hoe ons God in gebed kan nader. Dit is egter nie ’n lys van voorwaardes wat gestel word nie. Dis nie ’n lysie wat ons kan afmerk nie. Dit wys hier op die gesindheid waarmee ons God moet nader ook in tye van nood.

Hier in 2 Kron. 7:11-22 hoor ons hoe God vir Salomo antwoord op sy gebed wat hy tydens die inwyding van die tempel gebid het. In hierdie antwoorde kom daar ’n paar belangrike aspekte na vore. Die eerste woorde van God is “Ek het jou gebed verhoor...” (Vgl. 2 Kron. 7:12) Salomo ontvang die versekering dat God ’n naby-God is wat sal luister. Hierdie versekering is ook vir ons bedoel.

Ons moet egter nie die fout maak om verkeerd van God te dink nie. Dat God maar net hierdie goedige omie is nie. God is ’n God van liefde, maar Hy is ook ’n regverdige God wat nie onreg kan verdra nie. Al die rampe waarvan God hier praat het inderdaad vir Israel getref. Dink maar net toe hulle in Ballingskap weggevoer is. Hulle was egter nie maar net onskuldige slagoffers nie. Daarom sê God vir hulle in 2 Kron. 7v13:

As Ek die hemel gesluit hou sodat daar geen reën is nie, of as Ek die sprinkaan beveel om die land kaal te vreet, of as Ek pes onder my volk stuur,

God is egter nie vol oordeel nie en daarom voeg Hy by soos ons in 2 Kron. 7:14 hoor:

en my volk oor wie my Naam uitgeroep is, toon berou en bid en vra na my wil en draai terug van hulle bose weë af, sal Ek luister uit die hemel en hulle sonde vergewe en hulle land laat herstel.

Dit gaan nie hier daaroor dat Israel moet bewys dat hulle goed genoeg is vir God nie. Nee daarom sê Hy “my volk oor wie my Naam uitgeroep.” Daar is net een manier hoe mens gered kan word. Dit is deur God se genade in Jesus Christus. Net soos Hy vir ons sondes gesterf het, het Hy ook vir die sondes van die mense in die Ou Testament gesterf.

Ons hoor hier wat God van sy kinders verwag. Ons hoor hier vier dinge wat kenmerke wat ’n kind van God se optrede behoort te wees.

i   toon berou

ii  bid

iii vra na my wil

iv  draai terug van hulle bose weë af

In die eerste plek vra Hy: Toon berou.

Nou kan ons maklik sê, maar dis nie my skuld dat die boewe so boos is en inbreek en nie ’n duit vir ’n mens se lewe omgee nie. Dink egter mooi daaroor. Hoeveel haat is daar nie by my teenwoordig nie? Kan ek met ’n rein gewete sê dat ek gehoorsaam is aan Jesus se opdrag (vgl. Mat 5:43 & 44)?

“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘Jou naaste moet jy liefhê en jou vyand moet jy haat. Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat vir julle vervolg

Hoe gereeld bid ek vir die boosdoeners? Hoeveel maal wens ek hul nie die kwaad toe wat hulle ander aandoen nie? Hoeveel maal wil ek by God oorneem met die vergelding? Hy sê tog vir ons in Rom. 12:19:

Moenie self wraak neem nie, geliefdes, maar laat dit oor aan die oordeel van God. Daar staan immers geskrywe: “Dit is mý reg om te straf; Ék sal vergeld,” sê die Here.

Is ons bereid om die oordeel aan God oor te laat?

Die Here sê vir ons “toon berou”, verootmoedig julself. Erken jou sonde. Draai weg van die eie ek af.

In die tweede plek sê die Here vir ons: Bid.

Roep die Naam van God aan. Bid alleen tot die enige ware lewende God wat hemel en aarde geskep het. Hoe maklik skeep ons nie ons gebedslewe af nie? Moet ook nie in die wêreldse slaggat trap van meditasie nie. Meditasie gaan in wese daaroor dat jy by jouself nadink oor geestelike sake. Gebed daarteenoor is ’n aktiewe gesprek met God en nie net nadenke by jouself nie.

In die derde plek sê die Here: vra na my wil

Letterlik staan daar in die oorspronklike taal “soek my aangesig.” Hierdie opdrag is wel ook dat ons na God se wil moet soek, maar dit gaan oor meer as net dit. Dit gaan daaroor om God al hoe beter te leer ken vir wie en wat Hy werklik is. Dit gaan daaroor dat ek my verhouding met God moet bou vir die persoon wie Hy is en nie net vir die voordele wat ek uit God kan kry nie. Dit gaan daaroor dat ek myself moet verdiep in sy Woord, want dit is hoe Hy besluit het om Homself en sy wil aan ons bekend te maak. Deur sy woord. Mens gaan God nie vind as jy net oor Hom probeer mediteer nie. Jy gaan slegs die ware Drie-Enige God in sy lewendige Woord vind. Hoeveel tyd spandeer ons werklik met God se Woord? Is daar by ons die brandende begeerte om God beter te leer ken? Jesus sê vir ons in Mat 11:28

“Kom  na My toe, almal wat uitgeput  en oorlaai  is, en Ek sal julle rus  gee.

In die laaste plek sê die Here vir ons: draai terug van julle bose weë af

Met ander woorde, bekeer jou. Draai om op die verkeerde pad waarop jy is en kom terug na die regte pad wat God vir ons uitgelê het. Hou op om te sondig!

Geliefdes, as ons so na die bogenoemde opdrag van God luister, dan moet ons erken dat ons dit in eie krag nooit sal kan doen nie. Inteendeel, ons hoop die skuld teen ons elke dag net hoër op. Christus het ons reeds van ons sondes verlos en daarom moet ons soos verloste kinders lewe. Ons kan dit alleen doen deur die krag van die Heilige Gees. In Luk 12v10 sê die Here vir ons dat Hy die Heilige Gees sal gee vir dié wat vra. Sien u hoe belangrik gebed is geliefdes?

Die Here gee in hierdie gedeelte egter ook ’n baie ernstige waarskuwing (vgl. 2 Kron. 7v19-22). Diegene wat hulle rug op God draai staar baie ernstige gevolge in die gesig. As jy Christus verwerp, spreek jy daarmee ’n oordeel oor jouself uit soos ons ook in Joh. 3:18 hoor:

Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie.

Geliefdes, hoe hanteer ons al die misdaad en geweld om ons? Deur middel van gebed. Bid tot God dat die Gees in ons lewens sal werk. Bid dat die Gees die sondes in ons lewens sal uitwys. Bid dat die Gees ’n diepe berou en verootmoediging daaroor in my sal opwek. Bid dat die Gees God se woord vir my sal oopmaak sodat ek Hom werklik sal leer ken. Bid dat die Gees die wil in my sal wakker maak om die sonde in my lewe al hoe meer te haat en dat ek al hoe meer na God se wil vra en minder hunker na my eie sondige wil.

Geliefdes, toon berou; Bid; Soek die aangesig van God, draai terug van julle bose weë af.

Amen

Die Heilige Gees dra ons met gebed deur die donker tye van swaarkry

Rom. 8:18-30 teksverse 26 & 27

3 Mei 2015

Ps. 48-1 : 1, 4 & 5

Ps. 68-1 : 1 & 3

Ps. Ps. 63-2 : 1

Ps. 46-1 : 1 & 6

Hoekom is die lewe so swaar? Hoekom moet ons so sukkel? Ek staan verbyster as ek so na die verwoesting op die foto’s van die aardbewing in Nepal kyk. Ek voel geskok oor die nuus dat die onderwyseres wat in Port Elisabeth vermoor is se verloofde moontlik agter ’n komplot kan sit wat vir haar dood verantwoordelik was. Soveel boosheid om ons. Hoekom? As ons so na ons eie lewens kyk dan is daar net soveel hoekoms. Hoekom veroorsaak siekte soveel lyding? Hoekom moet ons so swoeg om ’n bestaan te maak? Hoekom, hoekom .................?

Een ding is seker, swaarkry en lyding is deel van ons daaglikse bestaan en die rede daarvoor hoor ons in Rom. 8:20^a

Die skepping is immers nog aan verydeling onderworpe, nie uit eie keuse nie, maar omdat God dit daaraan onderwerp het.

As gevolg van die mens se rebelse opstand teen God se gesag waarvan ons in Gen. 3 hoor is die skepping onderwerp aan ’n sinlose bestaan soos die Prediker ook bevestig met sy uitroep “Alles tevergeefs, Alles kom tot niks, ’n gejaag na wind” wat soos ’n refrein deur die boek loop. Die gebeure wat in Gen. 3 beskryf is, hou verreikende gevolge vir die hele mensdom in en die skepping sug oor die gevolge.

Wanneer ons so na die slegte dinge in die wêreld om ons en in ons eie lewens kyk moet ons nie moedeloos raak nie soos ons in Rom. 8:18 hoor

Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.

Want dit is nie ’n hopelose saak nie soos ons hoor in Rom. 8:20^b & 21

Daarby het Hy die belofte van hoop gegee: die skepping sal self ook bevry word van sy verslawing aan die verganklikheid , om so tot die vryheid te kom van die heerlikheid waaraan die kinders van God deel sal hê.

Ons hoop op iets beter omdat ons gered is soos wat ons Rom. 8:24^a hoor.

Ons is immers gered, en ons het nou hierdie hoop.

Christus het die straf vir die mens se opstand teen God gedra en daarom kan elkeen wat in Jesus Christus glo vashou aan die hoop op iets beters. Al lyk dit nou donker om my weet ek dat God daar is en dat Hy my deur hierdie donkerte sal dra.

Ons is nou in ’n tyd wat mens kan beskryf as ’n reeds en ’n nog nie. Met sy kruisiging en opstanding het Christus die vloek van die sonde gebreek, maar ons sien dit nog nie ten volle nie. Ons ly nog steeds onder die gevolge van die sonde. Ten spyte daarvan hoop ons op ’n tyd dat ook die gevolge van die sonde nie meer sal wees nie soos ons hoor in Rom. 8:24^b & 25

Wat ’n mens al sien, hoop jy tog nie meer nie. Wie hoop nog op wat hy reeds sien? Maar as ons hoop op wat ons nie sien nie, wag ons daarop met volharding.

Dit gebeur egter soms dat mens moedeloos word. Die lewe het ’n geneigdheid om vir ’n mens ’n dwarsklap van agter te gee wat jou hele wêreld omkeer. Dit is dan wanneer dit moeilik raak om aan die hoop vas te hou. Dan sien mens nie verby die hier en die nou nie. Jy sien net die donkerte van die huidige omstandighede raak. Dit is gebed wat ons deur hierdie donker tye dra, maar dit gebeur ook soms dat die omstandighede maak dat mens nie kan bid nie. Ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie. Ons het gebed so broodnodig, maar ons kan nie bid nie!

Dit is in hierdie tye wat God se genade soos ’n helder lig in die donker skyn. Ons moet vashou aan die troos wat ons in Rom. 8:26 & 27 hoor:

Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie. En God, wat die harte deurgrond, weet wat die bedoeling van die Gees is, want Hy pleit, volgens die wil van God, vir die gelowiges.

Wanneer die lewe vir jou te veel word moet jy weet dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra. Die hoop waaraan ons vashou is nie iets wat daar ver in die toekoms lê nie. Dit is ’n hoop vir die hier en nou. As die hoop maar net daar ver in die toekoms was, sou die belofte van Rom. 8:18 ons moeilik getroos het.

Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.

Want ons beleef al reeds so ’n stukkie van die heerlikheid wat kom wanneer ons sien hoe God ons deur die moeilike tye dra. Ek sien dit dalk nie wanneer ek binne in die storm is nie, maar wanneer ek terugkyk dan sien ek hoe God se genade my deur die storm gedra het.

Wanneer ek terugkyk na my lewensreis saam met God, dan sien ek twee rye voetspore daar waar die pad maklik was. Daar waar die pad bitter moeilik was, is daar egter net een ry spore. God se spore, want dit is waar Hy my gedra het. Hoe dikwels gebeur dit nie dat ek voor ’n donkerte staan waarvoor ek nie kans sien nie. Daardie groot operasie wat vir my voorlê. Ek is bang en ek weet nie hoe gaan ek deur dit kom nie. Die troos is dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra. Wanneer ek terugkyk na daardie tye in my lewe besef ek hoe God my gedra het en dat Hy my nooit verlaat het nie.

Dit is eers wanneer ek besef hoe God my deur die donker tye in my lewe gedra het dat Rom. 8:28 werklik sin maak.

Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is.

Wanneer ek binne in die storm is dan sien ek nie altyd hoe God dit gebruik om te keer dat die bose sy doel daarmee bereik nie. Wanneer ek terugkyk dan sien ek dat ek nie alleen was nie, maar dat God daar was en dat Hy my nooit alleen gelos het nie. Ware vrede kom nie van die gebrek aan teenspoed nie, maar wel van die teenwoordigheid van God in my lewe.

Wat is die ergste wat met ’n mens kan gebeur in hierdie lewe? Dit is dat mens jou lewe verloor. Wat meer kan van jou gevat word as jou lewe? Die verdere troos wat ons hieruit put is dat selfs met ons dood die bose se nie sy doelwit bereik nie. In Gen. 2:17 hoor ons dat die dood die straf is vir die sonde. Jesus Christus het met sy opstanding die angel uit die dood gehaal soos ons in 1 Kor. 15:54b & 55 hoor

“Die dood is vernietig, die oorwinning is behaal.” “Dood, waar is jou oorwinning? Dood, waar is jou angel?”

Die dood wat die finale straf vir die sonde was gebruik God nou ten goede om elkeen wat in Jesus Christus glo finaal van die gevolge te verlos. Die dood hou vir die gelowige geen verskrikking in nie, maar is slegs ’n deurgang na ’n ewige heerlikheid saam met God.

Geliefdes, moenie moedeloos word oor al die swaarkry in hierdie lewe nie. Kyk terug en sien hoe God se genade u deur die swaar tye gedra het. Kyk vorentoe met verwagting na die teenwoordigheid van God in u lewe en na ’n ewigheid saam met God waar die gevolge van die sonde verby is. Doen dit met die verwagting dat die Heilige Gees ons met gebed deur die donker tye van swaarkry dra.

Amen