Jesus bring hoop vir moedelose en gebroke mense

11 Aug. 2013 Jes. 42:1-9 & 2 Kor. 12:7-10

Fokusgedeelte : Jes. 42:3 & 2 Kor.:12:9

Lof-Psalm Ps. 111:1, 2 & 3      (NAB)

Na Wet Sb. 9-1:1 & 11            (Sb 26 in swart Psalmboek)

Na Gebed Ps. 34:1, 2 & 5        (OAB)

Slotsang Ps. 147:1, 2 & 3         (OAB)

Ons leef in ’n wêreld wat nie baie geduld met swakheid het nie. As jy nie meer funksioneer soos daar van jou verwag word nie, word jy eenkant toe gestoot en weggegooi. Daar is nie tyd of plek vir swakheid nie. Daar word van jou verwag om sterk te wees. Moenie vir die wêreld wys dat jy kwesbaar is nie. Maak nie saak hoe moeilik dit gaan nie, sorg dat jy glimlag. Daarom kry ons ook sulke motiverende spreukwoorde soos: “maak nie saak hoe jy voel nie, staan op, trek aan en veg vir wat joune is” of “wat die lewe na jou kant toe bring, selfs as dit seermaak, wees net sterk en maak of alles goed en reg is. Onthou sterk mure skud, maar hulle val nie om nie.”

Dit klink alles baie mooi, maar eintlik skuil daar ’n troostelose boodskap agter sulke mooi klinkende spreukwoorde. Wat sê dit eintlik vir jou? Moenie vir die wêreld jou swaarkry wys nie, want niemand gee om nie! Sorteer jou probleme by jouself uit en moenie ander daarmee pla nie! Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik. Hulle wat nie die paal haal nie word eenkant toe gestoot. Die wêreld het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. Die probleem is egter die dat wêreld vol is van stukkende en moedelose mense.

God het ons geroep om as sy kerk sy lig in ’n donker wêreld in te dra wat Hom nie ken. Die probleem is egter dat elkeen van ons ook maar een of ander stukkie seer het wat ons met ons saamdra. Hoe kan ons God se troos aan ’n moedelose en stukkende wêreld bring wanneer ons self ook soms stukkend en moedeloos is? As ons volgens wêreldse maatstawe meet is ons nie goed genoeg nie, maar God werk egter anders as die wêreld. Sy werk word gedoen deur gebroke mense, mense wat die nood en seerkry van die wêreld verstaan. In Jes. 42 leer die Here ons dat Hy deur middel van ons gebrokenheid en onvolmaaktheid sy wil met die wêreld bereik.

Jesaja 40 – 66 is geskryf om die Israeliete wat daar in die vreemde in gevangenskap is te bemoedig. Vir hierdie klein hopelose klompie Israeliete sê God deur sy profeet Jesaja dat daar hoop is vir die toekoms. Die boodskap van hoop is nie net in die verlossing van Israel uit ballingskap nie. Dit is veel groter want God wil deur die swak, nederige, magtelose groepie ballinge sy verlossingswerk laat uitkring tot aan die uithoeke van die aarde. God gee aan hulle die spesiale taak om sy wil aan al die nasies bekend te maak en om die moedelose mense te inspireer om weer lig te sien soos ons hoor in Jes.42:1-9.

Die beginsel dat God deur gebrokenheid sy wil met die wêreld bereik word vir ons duidelik gewys deur die lewe en werk van Jesus Christus. In Hom kry die “onlogiese” logika van God prakties gestalte. God bereik sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid selfs die dood heen.

God roep ons ook in ons gebrokenheid om sy wil aan die wêreld bekend te maak. Die troos wat ons het is dat Hy ons met sy Gees toerus om die werk te doen waartoe Hy ons geroep het. Volgens die manier wat Christus sy werk gedoen het moet ons ook in sagkens werk en deernis betoon aan dié wat gebroke en moedeloos is. Ons kan dit doen omdat God met ons ook sagkens werk en dat Hy vol deernis is vir ons gebrokenheid soos ons hoor in Jes. 42:3

’n Geknakte riet sal hy nie afbreek nie, ’n lamppit wat dof brand, sal hy nie uitdoof nie.

Die beeld van ’n lamppit wat dof brand is dalk nie so bekend met ons jonger mense nie. Die lamppit is ’n langwerpige stuk linne ongeveer so 2cm breed en 3mm dik. Die doel van die lamppit is om die olie wat onder in die lamp is op te suig en boontoe te bring na daar waar die vlam brand. Wanneer die lamppit egter te kort raak en dit nie meer in die olie hang nie, brand die vlammetjie al hoe flouer omdat daar nie meer olie is om te brand nie. So ’n vlammetjie wat flou brand word dan ook maklik uitgedoof.

Is dit nie hoe ons ook maar baie maal voel nie? ’n Vlammetjie wat so flou brand dat die geringste windjie dit sal uitblaas. Elkeen van ons het elkeen maar sy eie bekommernisse wat ons met ons saamdra. Dikwels voel dit vir ons dat ons nie eens genoeg lig het om ons eie donkerte in die lewe te verlig nie, wat nog daarvan om ’n lig te wees vir ander? Die troos wat die Here vir ons gee is dat dit juis dan is wanneer ons bruikbaar is soos ons ook hoor in 2 Kor. 12:9a

My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is.

Wanneer ons nie meer krag het om aan te gaan nie is dit juis Christus se krag wat ons dra soos ons hoor in 2 Kor. 12:9b & 10

Daarom sal ek baie liewer oor my swakhede roem, sodat die krag van Christus my beskutting kan wees. Daarom is ek bly oor swakhede, beledigings, ontberings, vervolging en moeilikhede ter wille van Christus, want as ek swak is, is ek sterk.

Die wêreld is in nood omdat sonde veroorsaak dat die mens se verhouding met God deur sonde vernietig is. Dit het meegebring dat mense se onderlinge verhoudings ook beskadig is. In Jes. 42:6 & 7 hoor ons dat God vir Christus as sy dienaar geroep het om die gebroke verhouding tussen God en die mens en tussen mense onderling te herstel.

Ek is die Here. Omdat Ek getrou is aan my verbond, het Ek jou geroep. Ek hou jou vas, Ek beskerm jou en Ek maak jou my verbond met my volk, my lig vir die nasies. Jy sal blindes laat sien, jy sal gevangenes uit die tronk bevry; wie in die donkerte van die gevangenis sit, sal jy laat uitgaan.

God se verbond is ’n vaste ooreenkoms wat Hy reeds met Abraham gemaak het en telkemale weer bevestig het met die gelowiges wie Hy uitverkies het. Die inhoud van daardie ooreenkoms is dat Hy onderneem om ons God te wees en dat ons sy volk moet wees. Met ander woorde God onderneem om die gebroke verhouding wat deur ons sonde veroorsaak is te herstel. In Jes. 42:7 hoor ons dat Hy sy verbond deur Jesus Christus bekragtig. Jesus Christus het met sy offer aan die kruis die gebroke verhouding tussen God en die mense kom herstel. Dit is die goeie nuus, dit wil sê die evangelie wat ons aan die wêreld moet uitdra. Jesus laat mense wat deur sonde verblind word vir God se liefde weer sien dat God liefde is. Dat mense wat deur sonde vasgevang is daarvan bevry kan word. Hierdie werk van God word in ons gebrokenheid gedoen en ons kan dit doen omdat ons krag in Jesus Christus gesetel is.

Die wonderlike troos hierin is dat Jesus nie net vir ons sondes in die verlede gesterf het nie. Hy het ook gesterf vir alles wat ons nou in die lewe moet deurmaak omdat Jesus hoop bring vir moedelose en gebroke mense. Die wêreld is ingestel op dit wat mens kan bereik en het nie tyd of plek vir moedelose en stukkende mense nie. In Jesus Christus bereik God sy wil met die wêreld nie deur magsvertoon en bloedvergieting nie. Nie deur konings en wêreldbeheersers nie, maar deur gebrokenheid selfs die dood heen.

Geliefdes, As die lewe jou moedeloos maak gemaak het. As jy uitgeput en oorlaai is kom na Jesus toe en Hy sal julle rus gee.

Amen

Ken ek God net met my kop of ken ek Hom met my hart ook?

Luk 24:1 – 35 teksvers 32

Sondag 7 v&a 21 Heidelbergse Kategismus

21  Vraag:  Wat is 'n ware geloof?

Antwoord:  'n Ware geloof is nie alleen 'n vasstaande kennis waardeur ek alles wat God in sy Woord aan ons geopenbaar het vir waar aanvaar nie, maar ook 'n vaste vertroue wat die Heilige Gees deur die evangelie in my hart werk, naamlik dat God nie net aan ander nie, maar ook aan my uit loutere genade, slegs op grond van die verdienste van Christus, vergewing van sondes, ewige geregtigheid en saligheid geskenk het.

Inleiding

Is ons nog opgewonde oor die Goeie Nuus van Jesus Christus? Weet ons wat die Goeie Nuus vir ons beteken? Onthou ons nog dat ons elke Sondag die opstanding van Jesus Christus as ’n feesdag behoort te vier? Ons verwys ook na die Goeie Nuus van Jesus Christus as die Evangelie. Wat is die Evangelie? Kan ons die Evangelie glo as ons nie weet wat dit is nie? Kan ons aan iemand anders vertel wat die Evangelie is as ons self nie weet wat dit is nie?

Die Evangelie, dit wil sê die Goeie Nuus van Jesus Christus is dat Hy vir my sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het en dat Hy die dood oorwin deur sy opstanding. Sy opstanding is die bewys dat God my sondes vergewe het sonder dat ek iets hoef te doen om dit te verdien en daarom kan ek nou met ’n lewe wat aan God toegewy is vir Hom dankie sê.

Nou dat ons weet wat die Evangelie is, moet ons nog ’n vraag vra: “glo ons dit?” Daar is twee kante van die saak. ’n Kopkennis van wat die Evangelie is en ’n hartskennis, dit wil sê ek glo dat die Evangelie ook vir my waar is. In die verhaal van die Emmausgangers sien ons hoe dit prakties werk. Daar sien ons wat se invloed dit op ’n mens se lewe het wanneer die kopkennis van die Evangelie in ’n hartskennis verander.

Kopkennis

’n Kopkennis alleen help nie. Jesus se volgelinge het geweet dat Hy gekruisig moes word, maar ook dat Hy uit die dood moes opstaan. Jesus het dit immers op ten minste drie geleenthede vir hulle vertel soos ons in Luk 9:21, 9:44 en 18:25 hoor. Verder het die vroue wat van die leë graf af terug gekom het dit ook vir hulle vertel. Maar hulle het dit nie geglo nie soos ons hoor in Luk 24:11

Maar vir hulle het hierdie verhaal na onsin gelyk en hulle het die vroue nie geglo nie.

Hulle het vergeet wat Jesus self vir hulle hieroor gesê het en nou dat die vroue vir hulle daarvan vertel het, het hulle dit nie geglo nie! Is dit nie ook maar hoe dit in ons lewens gaan Nie geliefdes? Hoeveel maal hoor ons nie van God se trou en liefde in sy Ewige Woord nie? En wanneer ons daaraan herinner word, dan glo ons nie. Dink maar aan die woorde van Psalm 46 soos ons dit ook so dikwels al gesing het. “God is ’n toevlug in die nood .........” En wanneer die lewe begin druk? Glo ons dit?

Wat is die effek wat hierdie ongeloof op ’n mens se lewe het? In die verhaal hoor ons hoedat hulle uitmekaar begin gaan het en dat hulle met moedeloosheid oorval is soos ons hoor in Luk 24:17.

Hy vra hulle toe: “Wat is dit wat julle so ernstig met mekaar loop en bespreek?”

Met somber gesigte gaan hulle staan

En dan vertel hulle vir Jesus hoe hulle hoop teleurgestel is, daardie hoop wat hulle gehad het dat Israel verlos sou word is nou tot niet.

Hier is twee dinge duidelik. Hulle het die belofte van hoop en redding verkeerd verstaan en hulle het die waarheid wat die vroue vertel het onstellend gevind omdat dit nie ingepas het by hul verkeerde verwagting nie.

Is dit nie ook maar ons probleem nie? Is daar nie maar by ons ook ’n gebrek aan vreugde en opgewondenheid oor die evangelie nie? Raak ons nie maar ook al hoe minder nie? Volgens die Kerkalmanak was die aantal belydende lidmate in 2001 216 en nou is ons skaars 120. Hoeveel van die 120 woon gereeld eredienste by? Is die gebrek aan vreugde en opgewondenheid oor die Evangelie nie dalk die rede waarom mense nie meer ywerig is om daarna te kom luister nie? Is daar nie dalk ook maar ’n mate van gebrek van geloof by ons teenwoordig nie. Glo ons werklik dat die Evangelie hier en nou ’n verskil in ons lewens kan maak? Word ons nie ook maar ontsteld wanneer ons die waarheid hoor dat ons nie werklik sulke goeie mense is soos wat ons dink nie?

Wat is die rede daarvoor? In Luk 24:25 hoor ons Jesus se antwoord op hulle swaarmoedigheid:

Toe sê Hy vir hulle: “Wat ’n gebrek aan begrip en wat ’n traagheid van gees! Glo julle dan nie al die dinge wat die profete gesê het nie? Moes die Christus nie hierdie dinge ly om in sy heerlikheid in te gaan nie?”

’n Gebrek aan begrip. Hulle het nie verstaan nie. En hoekom nie? Daar was ’n traagheid van Gees teenwoordig om werklik by die Woord uit te kom en daarom het hulle nie geglo dat dit persoonlik op hulle van toepassing was nie. Dit was maar net ’n kopkennis en nie ’n hartskennis nie.

Hartskennis

Wat is die oplossing vir die probleem? Ons kopkennis moet in ’n hartskennis verander. Hoe gebeur dit? In Luk 24:27 hoor ons hoe Jesus hulle na die Woord toe terug geneem het:

Daarna het Hy by Moses en al die profete begin en al die Skrifuitsprake wat op Hom betrekking het, vir hulle uitgelê.

Hulle het Jesus nie dadelik herken nie, maar daar het ’n verandering by hulle begin gebeur soos ons hoor in Luk 24:32:

Hulle sê toe vir mekaar: “Het ons hart nie warm geword toe Hy op die pad met ons gepraat en vir ons die Skrif uitgelê het nie?”

Dit het veroorsaak dat daar ’n begeerte by hulle was om nog meer van Jesus se teenwoordigheid te ervaar, selfs al het hulle Hom nog nie herken nie.

Wat het gebeur nadat Hulle Jesus herken het? Dit het oorgekook in hulle soos ons hoor in Luk 24:33:

Hulle het dadelik opgestaan en na Jerusalem toe teruggegaan.

Hulle het weer betrokke geraak by die ander gelowiges en hulle kon nie stilbly oor wat met hulle gebeur het nie. Hulle swaarmoedigheid is in vreugde en opgewondenheid verander oor God se teenwoordigheid in hul lewens.

Wat is die oplossing vir ons gebrek van vreugde en opgewondenheid? Keer terug na die Woord toe. Luister na wat die Heilige Gees vir ons daar wil sê en leer. Selfs al herken ons nie dadelik God se teenwoordigheid in ons lewens nie, is Hy teenwoordig en verander Hy ons kopkennis in hartskennis. Die wonder van sy genade is dat as ons met sy Woord besig is, sal ons Hom ook eventueel in ons lewens raaksien en sy liefde en vrede in ons lewens ervaar. Dit sal ’n vreugde en opgewondenheid in ons lewens aan die brand steek wat ons nie sal kan wegsteek nie. Dit sal soos ’n helder ligbaken uitstaan en almal sal dit sien.

Geliefdes verstaan u nou ons belydenis oor wat ’n ware geloof is in Sondag 7 van die Heidelbergse Kategismus?

'n Ware geloof is nie alleen 'n vasstaande kennis waardeur ek alles wat God in sy Woord aan ons geopenbaar het vir waar aanvaar nie, maar ook 'n vaste vertroue wat die Heilige Gees deur die evangelie in my hart werk, naamlik dat God nie net aan ander nie, maar ook aan my uit loutere genade, slegs op grond van die verdienste van Christus, vergewing van sondes, ewige geregtigheid en saligheid geskenk het.

Geliefdes as u nie dadelik verstaan nie, moenie bekommer nie. Bly net besig met God se Woord en luister na die stem van die Heilige Gees. God sal dan ook ’n vuur in ons harte aansteek wat van ver af gesien en gehoor sal word.

Daardie vuur sal ons ook laat ervaar hoe God ons gebruik om sy Koninkryk hier op aarde te laat uitbrei. Geliefdes, kom ons keer terug na God se Woord en die beloftes van die Evangelie sodat ons kopkennis ook in hartskennis kan verander.

Amen

Sola Gratia. Deur die genade van God alleen.

21 Jul. 2013 Ef. 2:1-10 Fokusgedeelte : Ef. 2:8 & 9 Sondag 1 HK

Lof-Psalm Ps. 18:1 & 3           (OAB)

Na Wet Ps. 1:1 & 3                 (OAB)

Na Gebed Ps. 18:13 & 4          (OAB)

Slotsang Ps. 8:1, 4, 5 & 8        (OAB)

SONDAG 1.

1  Vraag:  Wat is jou enigste troos in lewe en in sterwe?

Antwoord:  Dat ek met liggaam en siel in lewe en in sterwe (a) nie aan myself (b) nie, maar aan my getroue Verlosser, Jesus Christus behoort (c).  Hy het met sy kosbare bloed vir al my sondes ten volle betaal (d) en my uit alle heerskappy van die duiwel verlos (e).  Hy bewaar my op so 'n wyse dat sonder die wil van my hemelse Vader, geen haar van my kop kan val nie (g).  Alles moet inderdaad tot my saligheid dien (h).  Daarom verseker (i) Hy my ook deur sy Heilige Gees van die ewige lewe en maak Hy my van harte gewillig en bereid om voortaan vir Hom te lewe (k).

(a) Rom 14:8.  (b) 1 Kor 6:19.  (c) 1 Kor 3:22;  Tit 2:14:  (d) 1 Pet 1:18, 19;1 Joh 1:7;  2:2, 12.  (e) Heb 2:14;1 Joh 3:8;  Joh 8:34-36.  (f) Joh 6:39;  10:28;  2 Tess 3:3;  1 Pet 1:5.  (g) Matt 10:30;  Luk 21:18.  (h) Rom 8:28.  (i) 2 Kor 1:22;  5:5;  Ef 1:14;  Rom 8:16.  (k) Rom 8:14;1 Joh 3:3:

2  Vraag:  Hoeveel dinge moet jy weet om in hierdie troos salig te kan lewe en sterwe?

Antwoord:  Drie dinge (a):  Ten eerste, hoe groot my sonde en ellende is (b);  ten tweede;  hoe ek van al my sonde en ellende verlos word (c) en ten derde hoe ek God vir so 'n verlossing dankbaar moet wees (d).

(a) Matt 11:28-30;  Ef 5:8.  (b) Joh 9:41;  Matt 9:12;  Rom 3:10;1 Joh 1:9;10.  (c) Joh 17:3;  Hand 4:12 10:43.  (d) Ef 5:10;  Ps 50:14;  Matt 5:16;  1 Pet 2:12;  Rom 6:13;  2 Tim 2:15:

Inleiding

As ons in een sin moet opsom waaroor Christenskap gaan, hoe sou ons dit doen? Daar is basies drie hoofsake waaroor dit gaan. Hoe groot is my sonde en ellende. Hoe kan ek van al my sonde en ellende verlos word en hoe moet ek dankbaar wees teenoor God vir so ’n verlossing. As ons mooi daaroor nadink dan is dit in kort waaroor Christenskap gaan en dit is hoe dit kortliks in ons teksgedeelte opgesom word.

Hoe groot is my Sonde en ellende?

Ons hoor in Ef. 2:1-3

Julle was dood as gevolg van julle oortredings en sondes wat voorheen julle lewenswyse gekenmerk het. Julle het gelewe soos hierdie sondige wêreld en julle laat lei deur die vors van die onsigbare magte, die gees wat daar nou aan die werk is in die mense wat aan God ongehoorsaam is. So het ons trouens vroeër ook almal gelewe. Ons is deur ons sondige begeertes oorheers en het gedoen net waartoe ons luste ons gelei het en wat in ons gedagtes opgekom het. Vanweë ons sondige natuur sou ons net soos die ander mense deur God gestraf moes word.

Die eerste saak is dus dat mense as gevolg van sonde ver van God af is. Hoe lyk die mens wat in hierdie sondige toestand is? God het nie ’n invloed op sy lewe nie. Hy erken nie God se gesag nie, met ander woorde dit wat God in die Bybel sê wat reg en verkeerd is, stem hy nie mee saam nie. So ’n persoon is inderdaad in opstand teen God se gesag in sy lewe. Hy laat hom lei deur die satan en sy eie sondige natuur. Hy aanvaar nie self verantwoordelikheid vir sy doen en late nie. Ander kry die skuld vir sy verkeerde optrede.

As ons na Ef. 2:2 luister dan sal ons maklik sê dat dit die ou duiwel se skuld is dat ek sondig. In vers 3 is dit egter duidelik dat dit ons eie sondige natuur en begeertes is wat ons lei. Niemand anders buiten onself moet die skuld dra vir ons verkeerde optrede nie. As ons die skuld op die satan pak, dan beskuldig ons eintlik vir God, want Hy het toegelaat dat die satan ons verlei. Eva en Adam het ook probeer om die skuld op iemand anders te pak. Eva het die slang beskuldig. Adam het Eva beskuldig en op die uiteinde vir God self. God sê egter duidelik vir ons dat elkeen self verantwoordelik is vir sy sonde. God het vir elke mens ’n vrye wil gegee en daarom kan ons nie ander mense die skuld gee vir ons sondige optrede nie.

Die gevolge van die sonde is egter verskriklik. God se oordeel en straf rus nou op die mens. Die mens se eie wil het so verwronge geraak dat hy net die sonde wil najaag en so is die mens se natuurlike geaardheid nie meer om goed te doen nie maar om verkeerd te doen. Hoe lyk die mens se sondige natuur wat hy navolg? In Gal 5:19 spel die Here dit vir ons uit:

Die praktyke van die sondige natuur is algemeen bekend: onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid, afgodsdiens, towery, vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap, uitspattigheid en al dergelike dinge.

Ons kan maar net weer gaan kyk tot watter mate hierdie dinge nog deel is van my lewe.

Hoe kan ek van al my sonde en ellende verlos word?

Die probleem is dat ek so diep in my sonde en ellende vasgevang is dat ek nie self daaruit kan kom nie. Wat ’n droewige toestand verkeer die mens nie in nie? Hy is vasgevang in die sondige ellendigheid van hierdie wêreld en hy kan niks doen om daarvan verlos te word nie. Die Here sê vir ons in Ef. 2:1

Julle was dood as gevolg van julle oortredings en sondes

As God nie ingryp nie, dan sal ons vir ewig vasgevang wees in ’n hopelose toestand ver van God af.

Genadig het God ingegryp. Omdat Hy ons innig liefhet, het Hy ons wat dood was as gevolg van ons oortredings, saam met Christus lewend gemaak. In Ef. 2:8 & 9 hoor ons:

Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie; dit is ’n gawe van God. Dit kom nie deur julle eie verdienste nie, en daarom het niemand enige rede om op homself trots te wees nie.

God se genade beteken dat ons nie vir God hoef te bewys dat ons goed genoeg is vir Hom nie. Dis wat genade beteken. Daar is niks wat ons kan doen sodat God meer lief vir ons sal wees nie en die teendeel is ook waar. Daar is niks wat ons gedoen het wat sal maak dat God minder lief is vir ons nie.

Jesus het gesterf en opgestaan. Dit wat letterlik met Jesus gebeur het, geld figuurlik vir die gelowiges. Soos Christus dood was, maar opgewek is, so het God die gelowige lewend gemaak sodat ons nou die ewige lewe kan hê. Dit wat met Jesus gebeur het, geld egter ook letterlik vir die gelowige. Jou liggaam gaan letterlik doodgaan, maar God gaan ook jou dooie liggaam lewendig maak, en dan gaan jy na liggaam en gees ewig saam met Christus regeer.

God se genade beteken dat Hy alles vir ons gee sonder dat ons iets hoef te doen om dit te verdien. Ons deel in hierdie genade deur geloof en selfs die geloof wat God vra is ’n gawe van God sodat ons kan weet dat ons deel het aan sy ewige genade.

Hoe moet ons vir God dankie sê vir hierdie verlossing?

Ons was dood as gevolg van ons sonde en God het ons in Christus Jesus lewend gemaak deur ons te verlos van die doodsbestaan waarin die sonde ons vasvang soos ons hoor in Ef. 2:10

Nee, God het ons gemaak wat ons nou is: in Christus Jesus het Hy ons geskep om ons lewe te wy aan die goeie dade waarvoor Hy ons bestem het.

Besef u wat dit vir ons beteken? Ons is nie meer vasgevang in die negatiwiteite van die lewe nie. In die plek van vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid en skeuring kan liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid en goedhartigheid ons lewens kenmerk. God wil vir ons net die beste gee en daarom kan ons nou begin deel in die goeie wat Hy vir ons bestem het.

Samevatting

Christenskap gaan daaroor dat daar ’n radikale verandering in die lewe van ’n gelowige plaasvind. Deur God se genade in Jesus Christus is ons nie meer dood as gevolg van ons sonde nie. Ons is saam met Christus opgewek tot ’n nuwe lewe. Ons is nie meer vasgebind aan ’n negatiewe sondige bestaan wat deur liefdeloosheid gekenmerk word nie. In die plek daarvan het God vir ons ’n lewe gegee wat deur liefde en omgee gekenmerk word en daarmee saam ’n lewende hoop dat ons liggaamlike dood maar slegs ’n heerlike deurgang is tot ’n ewige heerlikheid saam met God.

Om getroos in hierdie lewe te leef moet ek weet hoe groot my sonde en ellende is, hoe ek daarvan verlos kan word en hoe ek vir God dankie moet sê vir die nuwe lewe wat Hy uit genade aan ons skenk.

Geliefdes, kom ons kyk opnuut weer na daardie areas van ons lewens wat nog deur sonde gekenmerk word. Kom ons bely ons sonde teenoor God, want Hy is getrou en regverdig. Hy vergewe ons, ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid. Kom ons glo in Jesus Christus en kom ons wees lief vir mekaar ooreenkomstig sy gebod wat Hy vir ons gegee het.

Amen

Wie en wat is die kerk van Jesus Christus?

14 Jul 2013

Ef. 1 teksverse Ef. 1:18-19

Ps. 147:1 & 2

Ps. 19:4 & 5

Sb 7-2:1 & 2

Sb 1-1:1,2 & 7

Inleiding

Gelowiges maak so dikwels ’n onderskeid tussen kerk en hul eie lewens. Dit is egter ’n valse onderskeid omdat gelowiges nie los van die kerk kan wees nie, want ons is die kerk. Mense dink verkeerd oor wie en wat die kerk werklik is en daarom sien hulle die kerk as hierdie aparte organisasie waarby hulle betrokke kan raak of nie.

Teenoor hierdie verkeerde siening van die kerk, leer die Here ons wie en wat die kerk werklik is. In die briewe aan Efese en Kolosse leer die Here ons presies wie en wat sy kerk is. Die brief aan Kolosse fokus daarop dat Jesus die Hoof van sy kerk is terwyl die brief aan Efese daarop fokus dat die kerk die Liggaam van Christus is.

Verlede Sondag het ons gehoor dat daar ’n onderskeid is tussen die kerk en die wêreld. Vandag gaan ons meer spesifiek fokus op wie en wat die kerk is.

Eerstens: Wie is die kerk?

Ek dink een van die redes waarom daar so ’n verskeurdheid in die kerk is, is omdat gelowiges nie altyd mooi verstaan wie die kerk is nie. Baie gelowiges dink dat die kerk maar net ’n organisasie is waarby mens kan aansluit of nie. Net soos mens byvoorbeeld besluit of jy deel van die tennis of visvangklub wil wees. Jy besluit of jy daarby betrokke wil wees of nie en tot watter mate jy aktief gaan wees daarin. Sekere tennisklublede sluit aan net aan om so een of twee maal per maand ’n potjie tennis te gaan speel. Verder is hulle nie juis betrokke by die klub nie. Hulle betaal hul lidmaatskapfooie en verder moet jy hulle nie pla nie. Ander weer het ’n baie groter betrokkenheid en dien selfs op die bestuur van die klub.

Baie van ons tree op asof die kerk ook maar net so ’n menslike organisasie is waar ons besluit of ons deel daarvan wil wees of nie en hoe betrokke ons wil wees. Ek sal so dan en wan ’n erediens bywoon wanneer ek behoefte daaraan het, maar verder moet julle my nie met kerksake pla nie. Ons kry vandag ook al hoe meer mense wat redeneer dat hulle die Here kan dien los van die kerk. Die Here leer ons hier in Efesiërs dat sy kerk nie so werk nie. Dit is nie mense wat besluit of hul deel van die kerk wil wees of nie. Ons is deel van die kerk omdat God ons uitgekies het om deel van sy kerk te wees soos ons hoor in Ef. 1:4 & 5:

So het Hy, nog voordat die wêreld geskep is, ons in Christus uitverkies om heilig en onberispelik voor Hom te wees. In sy liefde het Hy ons, volgens sy genadige beskikking, toe ook al daarvoor bestem om deur Jesus Christus sy kinders te wees.

Jesus het ons gekoop en Hy het ’n duur prys betaal soos ons hoor in Ef. 1:7 & 8:

Deur die bloed van sy Seun is ons verlos en is ons oortredinge vergewe kragtens die ryke genade van God wat Hy in al sy wysheid en insig so oorvloedig aan ons geskenk het.

Hoe weet ek of ek deel het aan hierdie genade? In Ef.1:13 sê die Here vir ons dat ek deel het aan sy genade wanneer ek die goeie nuus glo dat Jesus Christus vir my sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het en dat die Heilige Gees vir my daardie geloof gee sodat ek kan weet dat ek uitgekies is om deel van sy kerk te wees. In Ef. 1:15 sê die Here vir ons hoe ek kan weet of ek deel van die kerk is of nie. As ek in Jesus Christus glo en ek is lief vir die gelowiges dan kan ek weet dat God my ook uitgekies het om deel van sy kerk te wees. Geliefdes, ons is deel van Jesus Christus se kerk omdat Hy ons uitgekies het en nie omdat ons so besluit het nie. As ek so optree asof dit my besluit en keuse is of ek deel van die kerk is of nie en hoe betrokke ek is, dan is ek ongehoorsaam aan God.

Wat is die kerk?

Hoekom het God ons uitgekies om sy kerk te wees? In ons teksvers Ef. 1:18 & 19 gee die Here vir ons drie redes:

Ek bid dat Hy julle geestesoë so verhelder dat julle kan weet watter hoop sy roeping inhou, en watter rykdom daar is in die heerlike erfenis wat Hy vir die gelowiges bestem het, en hoe geweldig groot sy krag is wat Hy uitoefen in ons wat glo.

Die Here het vir ons ’n roeping. Hy gee vir ons ’n erfenis en sy krag werk in ons wat glo.

Wat is sy roeping? Ons maak so dikwels die fout om te dink dat ons roeping in die lewe die beroep is wat ek beoefen. Dit is deel daarvan, maar dit maak net ’n klein onderdeel uit van my totale roeping. Ons roeping is baie groter as wat ons dink. In Ef. 1:17 hoor ons wat die totale omvang van God se roeping is in ons lewens:

Wanneer ek in my gebede aan julle dink, bid ek dat die God van ons Here Jesus Christus, die Vader aan wie die heerlikheid behoort, deur sy Gees aan julle wysheid gee en Hom so aan julle openbaar dat julle Hom werklik kan ken.

Ons roeping is om God en sy heerlikheid te leer ken. Ek moet God leer ken in elke aspek van my lewe. Ek moet God leer ken in my beroep. Ek moet Hom leer ken in my verhoudings met mense. Ek moet Hom leer ken in my ontspanning. Ek moet leer dat God 24/7 deel is van my lewe!

Wat is die erfnis wat ons van Hom ontvang? Die ewige lewe. Die ewige lewe is nie net iets wat eendag gaan kom nie maar dit begin nou reeds waar ons kan lewe as burgers van sy Koninkryk. ’n Verkeerde siening van die kerk bring mee dat ek dink dit gaan net oor my. Dan word ek vasgevang in my eie klein wêreldjie waar ek dinge so wil reël dat alles my moet dien. Dan raak ek kwaad as dinge nie na my smaak en sin verloop nie. Dan wil ek aan almal voorskryf hoe dinge moet gebeur en as dit nie volgens my smaak en beginsel gaan nie, is ek kwaad. Die kerkraad en die ds. moet sorg dat die kerk vir my ’n lekker plek is. Dan leef ek inderdaad nog as ’n burger van die duisternis waar alles net om my eie selfsugtige begeertes draai.

Wanneer ek besef wat die kerk van die Here werklik is en dat ek deel is daarvan, begin ek leef as ’n burger van God se koninkryk van die lig. Dan sien ek die groter prentjie raak waar dit nie net oor my gaan nie, maar waar ek deel is van God se weermag wat Hy gebruik om die bose te oorwin en dat ek op pad is na ’n heerlikheid waar die bose finaal oorwin sal wees. Dan besef ek dat nie ’n passasier op ’n vakansieskip is wat bedien moet word nie, maar dat ek ’n soldaat op ’n oorlogskip is wat in God se weermag teen die bose baklei. Die wapen wat God vir ons gee in hierdie stryd is die evangelie. Ons moet die goeie nuus van Jesus Christus aan die wêreld uitdra sodat God se lig al hoe helderder in ’n donker wêreld begin skyn.

Wat is God se krag wat in ons werk? Na Jesus se hemelvaart het Hy die Heilige Gees in sy plek gestuur om ewig met ons te bly. Die Heilige Gees is die krag in ons lewe wat dit vir ons moontlik maak om die uitdagings in die lewe aan te vat. Die Heilige Gees gee aan ons die krag om aan te gaan wanneer die lewe moeilik raak. Burgers van die duisternis se lewens word deur vrees en negatiwiteit gekenmerk. Die Heilige Gees gee vir ons die krag om die vrees te oorwin en die ewige lewe wat God vir ons gee te begin leef. Die krag om as soldaat in God se koninkryk te stry teen die bose. Ons leef nog in ’n wêreld wat ly as gevolg van die gevolge van die sonde. Die Heilige Gees gee aan ons die krag sodat die gevolge van die sonde ons nie onder kry nie en die krag om aan te gaan na ons einddoel waar die bose finaal oorwin sal word deur Jesus wederkoms.

Samevatting

Die kerk van die Here is nie ’n menslike organisasie waar mens self besluit of jy daarby wil aansluit of nie. Die kerk van die here is sy uitverkorenes wat Hy uitgekies het om deel van sy kerk te wees. Jesus het sy kerk uitgekies met die roeping om God werklik te leer ken. Om deel te hê aan die erfenis van God naamlik die ewige lewe wat Hy aan ons skenk en om die krag van die Heilige Gees te ondervind sodat ons werklik die lewe kan leef wat God vir ons bestem het.

Geliefdes, kom ons luister na God se stem wanneer Hy ons roep sodat ons geestesoë so kan verhelder dat ons weet watter hoop sy roeping vir ons inhou, watter rykdom daar is in die heerlike erfenis wat Hy vir ons bestem het en hoe geweldig groot sy krag is wat Hy uitoefen in ons wat glo.

Amen

Christus is die krag en wysheid van God waarmee die kerk ʼn verskil in die wêreld maak

1 Kor 1 v 18 tot 31 tv 23 en 24

Intreepreek ds G. van der Walt – Gereformeerde Kerk Empangeni – 7 Jul 2013

Inleiding

Wanneer die onderskeid tussen kerk en wêreld verdwyn, is dit die begin van die einde vir die kerk. Die kerk werk anders as die wêreld en daarom is dit nodig dat ons hier aan die begin van ’n nuwe tydvak besin oor wat die doel en rol van die kerk in die wêreld is. Hoekom is ons kerk? Hoekom offer ons, ons tyd en geld op om vir die kerk te werk? Hoekom slaap ons nie laat op ’n Sondag of ontspan net nie? Hoekom woon ons eredienste by? Hoekom word hier vandag ’n nuwe predikant in die Gereformeerde Kerk Empangeni bevestig?

Agtergrond

Die gemeente in Korinte het ook met hierdie vrae gesukkel. Hulle het al hoe meer soos die wêreld begin word. Die gevolg was dat hulle ook begin sukkel het met probleme wat algemeen in die wêreld is, trots, hoogmoed, statusbewustheid en spoggerigheid. Verdeeldheid en losbandigheid het groot onmin in die gemeente veroorsaak. Hierdie probleme het die gemeente binnegesluip as gevolg van die wêreldse invloed wat in die kerk begin posvat het. Wanneer die kerk soos die wêreld word dan ervaar die mense nie meer die verlossing van God nie, maar struikel hulle oor die roem van mense.

Daarom begin Paulus dan ook hierdie brief aan die gemeente deur ’n duidelike onderskeid tussen kerk en wêreld te tref. Daar is ’n verskil tussen wêreldse wysheid wat eintlik dwaasheid is en die wysheid van God wat die wêreld as dwaasheid beskou.

Wêreldse wysheid/dwaasheid

Mense wat in die wêreld bo wil uitkom, maak van wêreldse wysheid gebruik en hulle dink dikwels dat hulle hierdeur vir God kan leer ken. Die Jode word beïndruk deur wondertekens en dit is wat hulle najaag. Ons vind dit vandag nog in die kerk. Mense wat soveel van wonderwerke maak en sommiges wat selfs aandring dat hulle lewens net deur wonderwerke gereël word. Jy mag nie dokter toe gaan as jy siek is nie, jy moet net bid en glo vir ’n wonderwerk en wanneer dit nie gebeur nie dan is jou geloof skynbaar nie sterk genoeg nie. So word die ware betekenis van wonderwerke in die Bybel geïgnoreer en word die boodskap van die kruis verander tot iets wat dit nie is nie.

Die nie-Jode (Grieke) het op geheime kennis wat net vir sekeres bedoel was, staatgemaak vir verlossing. So het daar ’n geloofs-snobisme in die gemeente ingesluip. Dit vind ons vandag nog in die kerk. Dit is veral ’n slaggat waarin ons as gereformeerdes maklik trap. Ons is so bietjie beter as die res en as jy nie saam met ons siening stem nie dan word jy veroordeel. Dink maar aan die debat binne die kerk oor Psalms, vrouens en kelkies. So word die kerk na binne gerig weg van sy roeping af om God se liefde na ’n stukkende wêreld te bring.

’n Ander aspek van wêreldse wysheid wat vandag sterk na vore kom is die rasionalistiese denkrigting van ons tyd. Dit wat die mens nie kan verklaar nie, kan nie wees nie. Alles moet deur middel van natuurlike prosesse verklaar en verduidelik word en per definisie sluit dit God en sy betrokkenheid by die wêreld uit. Hierdie denke sluip ook die kerk binne. Dit wat in die Bybel nie deur middel van hierdie natuurlike rasionalistiese denke verduidelik kan word nie, word afgemaak as mites en stories wat die produk is van ongesofistikeerde menslike denke. Die skeppingsverhaal is nie meer geldig nie. Jesus se maagdelike geboorte kan nie wees nie en Hy het ook nie werklik opgestaan nie. So word die krag van God se Woord tot niet gemaak en menslike prestasie en denke as enigste norm voorgehou. Hierdie sogenaamde wêreldse wysheid is vir God dwaasheid.

Goddelike wysheid en krag

Teenoor die wêreldse wysheid (wat eintlik ’n dwaasheid is) staan God se krag en wysheid wat Hy deur die boodskap van die kruis bekendmaak. Vir die wêreld is die boodskap van die kruis ’n aanstoot en onsin omdat menslike prestasie, kennis en vernuf daarin niks tel nie.

Maar vir hulle wat deur God uitgeroep is gee die boodskap van die kruis lewe. Dit gee aan hulle die krag om op te staan uit die doodsbestaan van die sonde en dit gee aan hulle die wysheid om die nuwe lewe te leef wat God gee.

Wat beteken die boodskap van die kruis? Dit stel jou saak met God reg. Sonde het ’n kloof veroorsaak tussen die mens en God. Die kruis en opstanding van Jesus Christus oorbrug daardie kloof. Die boodskap van die kruis maak dit vir mense moontlik om heilig te lewe, met ander woorde nie meer die selfsugtige doodsbestaan van die sonde en die wêreld nie, maar ’n lewe wat daarop gemik is om liefde na ’n verlore wêreld uit te dra. Die boodskap van die kruis gee aan die uitverkorenes ’n lewende hoop op die hiernamaals. Gelowiges hoef nie meer die dood te vrees nie. Gelowiges kry deel daaraan deur die boodskap van die kruis met geloof aan te neem wat die Heilige Gees gratis aan elke uitverkore kind van God skenk.

Wat beteken dit prakties vir die kerk en hiermee saam moet ons vra: “wat beteken dit prakties vir my?” Want ons IS die kerk? Christus is vir ons die krag van God, met ander woorde die Heilige Gees is met ons al die dae van ons lewe. Die Heilige Gees gee aan ons die wysheid om ons vyande lief te hê. Die wysheid om te weet dat ek my krag net by God moet soek wanneer die lewe vir my te moeilik raak. Die boodskap van die wêreld is om jou self te help en om sterk te wees, maak nie saak wat oor jou pad kom nie. Die vraag is net: “wat maak jy as jy nie meer kan sterk wees nie???” Waar kry ek die krag vandaan om met my lewe aan te gaan as my lewe deur ’n egskeiding uitmekaar geruk is? Waar kry ek krag om die verpletterende nuus van kanker in my lewe te hanteer? U ken die lewenskrisisse waarmee ons elke dag stoei.

God het die kerk geroep om die boodskap van die kruis aan ’n wêreld sonder hoop te bring sodat daar weer hoop kan wees vir ’n wêreld wat God nie ken nie. Reik ons as kerk nog uit na die stukkende mense daarbuite? Bring ons hoop of veroordeling aan die prostituut daar buite? Bring ons vertroosting vir die ou wat net nie meer weet watter kant toe nie en wat nou selfmoord as die laaste opsie oorweeg? Bring ons lig en nuwe lewe vir die mens wat die pad byster geraak het? Die mens se grootste krisis in die lewe is dat hy van God vervreem is. Die kerk is God se plan om verlore mense weer met Hom te versoen deur die boodskap van die kruis te verkondig. Daar is nie ’n plan B nie! Vir die wêreld is die kerk onsin, maar vir God se uitverkorenes is die kerk die voertuig wat God gebruik om weer hoop vir ’n verlore mensdom te bring. Die oes is groot en die arbeiders min.

Die oplossing van die wêreld bied geen hoop nie en as die kerk met wêreldse oplossing gevul raak verloor die kerk haar relevansie in die wêreld. As die kerk haar nie besig hou met die boodskap van die kruis nie, dan verval die hele rede en doel van die kerk om te bestaan. Kom ons besin net weer of die Gereformeerde Kerk in Empangeni steeds haar roeping vervul. Kom ons wees getrou aan ons naam steeds reformerend, dit wil sê weg te draai van die wêreld en terug te draai na die boodskap van die kruis. Kom ons draai opnuut weet terug na die kruis sodat ons met die krag en wysheid van God ’n verskil in ’n stukkende wêreld kan maak wat God nie ken.

Geliefdes, dit is nie toevallig dat hier in Empangeni ’n Gereformeerde Kerk is nie. God het ’n doel met ons. Kom ons rol ons moue op en pak die werk wat God vir ons gegee het met ywer aan.

Amen.

Nuwe FavceBook_Blad

Gaan kyk na die FeceBookblad

Proclaim the Good News Κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον

https://www.facebook.com/Proclaimthegoodnews?fref=ts

Vertrou op God alleen

16 Jun. 2013 Hand. 20:17-38 Fokusgedeelte : Hand. 20:32

Lof-Psalm Ps. 48:1 & 12          (OAB)

Na Wet Ps. 25:4 & 4                (OAB)

Na Gebed Ps. 119:2                 (OAB)

Slotsang Ps. 42:1 & 5              (OAB)

Inleiding

Om totsiens te sê is nie altyd maklik nie. Wat sê mens by ’n afskeid? Watter afskeidswoorde kan ’n mens agterlaat wat blywende waarde sal hê? Ek wonder of Paulus ook met hierdie vrae gespook het toe hy die ouderlinge van Efese na Milete laat roep het om afskeid te neem. Of hy nou wel met hierdie vrae gespook het of nie, weet ons nie. Ek kan egter nietemin by dit wat Paulus vir die gemeente in Efese gelaat het vir die pad vorentoe antwoorde vind vir my vrae hierbo.

Efese was ’n belangrike handelstad en een van die drie invloedrykste stede in die oostelike deel van die Romeinse Ryk. Die tempel van Artemis, wat in Efese geleë was, was een van die wonders van die antieke wêreld en die vervaardiging van afgodsbeeldjies was ’n belangrike bron van inkomste vir die stad. Die gemeente in Efese is tydens Paulus se tweede sendingreis gestig en Paulus het ongeveer drie jaar lank in Efese gewerk. Paulus is nou op pad na Jerusalem en daarom het hy die ouderlinge van Efese laat roep om te groet terwyl sy skip vir ’n paar dae in Milete oorlê (wat ongeveer 45km suid van efese was).

In hierdie afskeidsboodskap van Paulus aan die gemeente in Efese kom daar twee hoofsake na vore. Hy gee ’n terugblik op die verlede en ’n toekomsblik.

’n Terugblik op die verlede

Paulus herinner hulle aan die drie jaar wat hy by hulle vertoef het en dat hy die Here in nederigheid in die tyd gedien het. Hierin is daar vir ons ook ’n les. Ons moet die Here met nederigheid dien. Diens aan die Here gaan nie oor eie belang nie. Dit is onselfsugtige gehoorsaamheid aan die Here. Paulus het nie sy eie gerief of gemak voorop gestel nie, inteendeel hy is vervolg, met klippe gegooi en vir dood agtergelaat. Hy moes dikwels vir sy lewe vlug en tog het dit hom nie gekeer nie. Hy het nie die Here gedien om te wys hoe belangrik hy was nie, maar om maar net gehoorsaam te wees aan die wil van die Here.

Die voorbeeld wat Paulus hier gestel het is wat die Here vir ons voorhou. Dien die Here in nederigheid. Moenie toelaat dat eie gemak, gerief of aansien in die pad van die werk van die Here staan nie. Hou aan om die Here in nederigheid te dien en moenie toelaat dat die gewone menslike verskonings wat ons so maklik voorhou keer dat ons diensbaar is in sy gemeente nie.

In sy onderrig aan die gemeente het Paulus niks teruggehou nie, maar hy het die heilsplan van God in sy volle omvang aan hulle verkondig. Die kern van sy onderrig aan hulle was Jesus Christus soos ons in Hand. 20 :21 hoor

Ek het sowel die Jode as die Grieke ernstig vermaan om hulle tot God te bekeer en in ons Here Jesus te glo.

Dit moet ons onthou. Ons as kerk is die bruid van Jesus Christus en Hy moet die kern van ons kerkwees uitmaak soos Paulus ook aan die gemeente in Korintiërs geskryf het in 1 Kor. 1:23-24

Die Jode vra wondertekens en die Grieke soek wysheid, maar ons verkondig Christus wat gekruisig is. Vir die Jode is dit ’n aanstoot en vir die ander is dit onsin, maar vir dié wat deur God geroep is, Jode sowel as Grieke, is Christus die krag van God en die wysheid van God.

Jesus Christus moenie verdring word deur allerlei menslike oorwegings en gebruike wat die kerk probeer binnedring nie. Hou vas aan die suiwer leer soos ons ook in ons belydenisskrifte bely.

’n Toekomsblik

Paulus vertel ook dat die Heilige Gees hom van swaarkry verseker op sy pad vorentoe (verse 22-24). Dit het hom egter nie afgeskrik of van koers af gebring nie, want hy het steeds vertrou dat God hom sou dra. Hiermee sê die Here vir ons dat ons geloofslewe nie net een lang suksesverhaal is nie. Partykeer is die pad van die geloof styl en vol struikelblokke, maar ons moenie toelaat dat dit ons van koers af bring nie. Ons moet steeds net op God alleen vertrou.

In verse 26 – 27 wys Paulus die gemeente op hul eie verantwoordelikheid. Ons moet nooit die fout maak om die skuld van ons foute op ander te probeer pak nie. In v 28 moedig Paulus hulle aan om na hul eie en mekaar se geestelike lewens om te sien. Mens kan nie na ander se geestelike lewens omsien as jou eie geestelike lewe nie reg is nie.

Paulus waarsku hulle ook om waaksaam te wees teen die gevaar van dwaalleer deur gebruik te maak van ’n beeld wat die boerdery gemeenskap hier baie goed sal verstaan soos ons hoor in Hand. 20:29

Ek weet dat daar ná my vertrek wrede wolwe onder julle sal indring, en hulle sal die kudde nie ontsien nie.

Die ontstellende aspek hiervan is dat dit mense uit hulle eie geledere is wat hulle met leuens sal probeer verlei. Dit ervaar ons ook hier in Reddersburg. Mense wat hulself Christene noem, dit wil sê broers en susters in die geloof kom hier aan met allerlei valse leerstellings wat strydig is met dit wat die Here ons in sy Woord leer. Twee sake wat veral in die laaste tyd na vore gekom het, is die leer oor die sabatsonderhouding en dat mens NET grootgedoop mag word! Hier was so ’n paar maande gelede iemand wat ’n boekie versprei het waarin mense gewaarsku word om te bely dat kinderdoop sonde is en so word mense in verwarring gebring.

Ander kom weer en saai verwarring veral onder kinders deur daarop aan te dring dat mens ’n dag en ’n datum van bekering moet kan wys waarop jy bekeer is. Daarmee ignoreer hulle die waarheid van die Skrif wat vir ons leer dat mens wel op ’n spesifieke tyd ’n omkeer in jou lewe kan hê soos Paulus, maar hulle ignoreer dat die Skrif ons ook leer dat mens van kleins af in die geloof grootgemaak kan word soos wat dit met Timoteus die geval was. Dit wat hulle basies leer is dat is ’n Christus plus teologie. Christus plus sabatsonderhouding. Christus plus groot doop. Christus plus dag en datum van bekering.

Paulus wys die gemeente van Efese hoe hulle teen hierdie gevaar moet waak wat soos wolwe onder die skape kom maai soos ons hoor in Hand. 20:31

Wees waaksaam. Onthou dat ek elkeen van julle drie jaar lank onderrig het, aanhoudend, dag en nag, baiekeer met trane.

Moenie net elke vreemde leer goedsmoeds aanvaar nie, maar toets dit aan die gesonde leer soos wat hier verkondig is en waarin die gemeente onderrig is.

In Hand. 20:32 wys Paulus hulle daarop waar hulle, hul anker moet vind vir die pad vorentoe waar daar soveel gevare lê en wag

Maar nou vertrou ek julle aan God toe en aan die woord van sy genade. Die woord is magtig om julle op te bou en julle in die seëninge te laat deel wat Hy aan al die gelowiges as erfdeel belowe het.

God is nog altyd daar vir die gemeente en Hy sal ons nooit in die steek laat nie. Sy ewige Woord is nog steeds daar om die gemeente op te bou en hul te laat deel kry aan sy seëninge wat Hy belowe.

Paulus sluit af deur die gemeente daarop te wys dat hulle nie net na mekaar se geestelike welstand moet omsien nie, maar dat hulle ook na mekaar se fisiese welstand moet omsien. Hou aan om aan die diakonie fondse te voorsien sodat hulle diegene wat swaarkry op materiële gebied kan versorg.

Samevatting

Geliefdes in hierdie afskeid van Paulus van die gemeente in Efese is daar ook vir Reddersburg ’n afskeidsboodskap. Dien die Here in nederigheid en moenie in jul dienswerk laat slaplê nie. Glo in Jesus Christus. Glo dat Hy vir ons sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het en dat Hy met sy opstanding vir ons die ewige lewe verwerf het. Weet dat dit net God se genade is wat ons red en dat ons sleg deur geloof wat die Heilige Gees aan ons gee daaraan kan deel kry. Weet dat die pad vorentoe soms moeilik kan wees en dat ons in die Here alleen moet vertrou op daardie pad. Sien om na julle geestelike lewens en gee ook op mekaar ag. Wees waaksaam teen die dwaalleer wat so maklik in die kerk indring. Gee ook ag op mekaar se fisiese welstand. Vertrou op God alleen.

Nadat Paulus dit gesê het, het hy saam met hulle almal gekniel en gebid.

Geliefdes, kom ons bid saam:

Gebed.

Ons troue Hemelse Vader

Op U almag alleen vertrou ons.

Ons bid dat U genade en U Woord ons sal dra op die pad vorentoe

Aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in alle ewigheid

Amen