Wat is die sin en betekenis van my lewe?

Datum: 30 Aug. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Joh. 1 v 1 - 18

Teksvers: Joh. 1 v 18

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

- volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen

Waar kom ons vandaan? Hoekom is ons hier? Wat is die rede vir my bestaan? Wat word van ons wanneer ons hierdie lewe op aarde verlaat? Dit is die groot lewensvrae waarvoor elke mens vir hom of haarself antwoorde moet kry. Het jy al vir jouself 'n antwoord op hierdie vrae?

Die antwoord op hierdie vrae bepaal hoe jy die lewe benader. Dit bepaal hoe jy die lewenskrisisse wat oor jou pad kom hanteer. Inderdaad bepaal dit jou hele lewe en dit bepaal hoe jy die dood benader.

Waar gaan soek jy antwoorde op hierdie vrae? Dwarsdeur die eeue het die mens antwoorde op hierdie vrae gesoek. Filosowe het hulle hele lewe daaraan gewy om antwoorde op hierdie vrae te kry en ten spyte daarvan kon hulle nie bevredigende antwoorde vind nie, want hulle het dit by die verkeerde plek gesoek.

Die enigste plek waar mens sinvolle antwoorde sal vind is by die Bron van alles. Ons leer Hom ken as die enigste ware God wat die hemel en die aarde geskep het soos Hy Homself in sy Woord aan ons openbaar.

 Joh. 1 v 1 - 3 neem ons terug na die tydperk voor die skepping:

In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God. Hy was reeds in die begin by God. Alles het deur Hom tot stand gekom: ja, nie ’n enkele ding wat bestaan, het sonder Hom tot stand gekom nie.

 Die Skepper was van ewigheid nog altyd daar. Hier word na Hom verwys as die Woord. Hier word ook beklemtoon dat die Woord nie deel van die Skepping is nie en dat die Woord verhewe bo die skepping is.

 Die Woord was by God, maar ook die beklemtoning dat die Woord self ook God is. Dit is duidelik dat hier ook verhoudings ter sprake is en in hierdie gedeelte kom die gedagte van die Goddelike Drie-Eenheid na vore. Nie in volledigheid nie, want hier is nog net twee persone ter sprake. Die Heilige Gees as die derde persoon van die Drie-Eenheid kom later in die boek in hoofstukke 14 tot 16 ter sprake.

Wat hier baie duidelik gemaak word, is dat daar 'n verhouding tussen die persone van die Goddelike Eenheid is en dat uit dit, daar ook 'n verhouding tussen God en sy skepping is en dit het belangrike implikasies vir die rede en doel vir die mense in God se skepping.

 Die Griekse woord wat ons hier as ‘Woord’ vertaal het is ‘Logos’ en dit het 'n wye verskeidenheid van betekenisse soos 'n stelling wat gemaak word, om te praat, woorde, 'n boodskap gebring word, die rede of oorsaak vir iets.

 Om te bepaal watter spesifieke betekenis hier ter sprake is, is die konteks baie belangrik. Uit die konteks van ons teks soos ons in verse 3 en 9 hoor, is dit duidelik dat die betekenis wat hier ter sprake is, verwys na rede of oorsaak vir iets se bestaan.

Joh. 1 v 3a: “Alles het deur Hom tot stand gekom:”

Joh. 1 v 10b: “die wêreld het deur Hom tot stand gekom”

Die Logos is die rede vir die bestaan van lewe.

 Soos wat ons vorder in ons teks word dit duidelik wie die Logos is waarna hier verwys word. In Joh. 1 v 14 hoor ons:

Die Woord het mens geword en onder ons kom woon.

Logos verwys na Jesus in wie God mens geword het. In Joh. 1 v 18 word dit duidelik dat Jesus die Seun van God is.

 God openbaar Homself in die persoon van Jesus Christus. In Jesus leer ons God ken en in Hom leer ons God se liefde en genade ken. In Joh. 1 v 5 hoor ons dat daar duisternis in God se skepping ingekom het. Dit verwys terug na Genesis 3 waar ons van die mens se sonde hoor en hoe die mens teen God se gesag gerebeleer het.

 Die doel van die mens in God se skepping is om in 'n verhouding met Hom te leef, maar nou het daar duisternis gekom wat hierdie verhouding verwring en skeefgetrek het. Jesus is die Lig wat lewe gee en hierdie Lig skyn in die duisternis in en verdryf dit.

 Hierdie duisternis is juis die rede hoekom mense nie verstaan wat hul doel in die lewe is nie omdat hulle van God af wegdraai soos ons Joh. 1 v 9 tot 11 hoor.

Die ware lig wat elke mens verlig, was aan kom na die wêreld toe. Hy wás in die wêreld; die wêreld het deur Hom tot stand gekom; en tog het die wêreld Hom nie erken nie. Hy het na sy eiendom toe gekom, en tog het sy eie mense Hom nie aangeneem nie.

 Wanneer jy van God af wegdraai en net vir jouself begin leef, dan verloor die lewe sin en betekenis vir jou. Die duisternis versmoor jou en dit beroof jou van lewe.

 Tog is daar hoop. In Joh. 1 v 12 hoor ons:

Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word.

Om werklik by die sin en betekenis van hierdie lewe uit te kom, moet jy glo in die Een wat die wêreld tot stand gebring het en aan dit lewe gegee het. Jy moet in Jesus Christus glo as jou enigste Verlosser en Saligmaker.

 Waar kom ons vandaan? Hoekom is ons hier? Wat is die rede vir my bestaan? God het jou geskep met die doel om in 'n verhouding met Hom saam te leef. Jy moet Hom dien, ken en liefhê. Jy leer God ken in Jesus Christus.

 Verder aan in die boek Johannes word hierdie inleidende gedagtes meer in detail uitgebrei. Ons leer dat jy deel kry aan die ewige lewe wat nou reeds vir jou beskikbaar is. Jy is nie alleen nie, want die Heilige Gees is met jou en lei jou.

 Ons leer dat hierdie aardse lewe nie al is wat daar is nie. Daar is lewe ander kant die dood. As jy in Jesus glo, wag daar ander kant die dood 'n ewige heerlikheid saam met God wat beter is as wat jy ooit kon droom of dink.

Wat is die sin en betekenis van jou lewe? God het jou geskep om in 'n verhouding met Hom saam te leef, om Hom te ken, dien en lief te hê. Dit gee sin en betekenis in jou lewe. Jou verhouding met God en sy liefde spoel ook oor na jou medemens toe sodat ons ook in ons onderlinge verhoudings in vrede kan saamleef.

Deur jou geloof in Jesus Christus kry jy deel aan dit. Dit gee vir jou die vrymoedigheid om in afhanklikheid van God jou dag tot dag lewe te leef. Nie net in die groot dinge nie, maar ook in die klein dingetjies. Dit gee jou krag om sterk te staan wanneer jou lewe onstuimig raak. Dit help jou om nie moedverlore in hopeloosheid te verval wanneer jy met die dood gekonfronteer word nie. 

Moenie die sin en betekenis in jou lewe mis leef nie. Leef die lewe wat God vir jou uit sy genade gegee het.

Amen

Vroue in die Bybel 04 – Die Samaritaanse vrou

 Datum:  23 Aug. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Joh. 4 v 1 - 26

Teksvers: Joh. 4 v 10

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

- volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen

Ons staan vandag stil by die verhaal van 'n vrou waarvan ons nie eens haar naam ken nie. Sy word net bekend gestel as die Samaritaanse vrou. Sommige mense noem haar ook die vrou by die put.

 

In hierdie verhaal van hierdie naamlose vrou kan elkeen van ons, onsself ook vind. Sy verteenwoordig die gewone mens in die samelewing. In haar verhaal sien ons hoe God omgee vir 'n gewone mens en dit gee vir elkeen van ons die troos dat God ook vir my omgee.

 

Haar verhaal begin waar sy Jesus by die buite die dorp ontmoet toe sy in die middel van die dag kom water haal het. Sy is so 'n bietjie geïrriteerd toe Jesus vir haar vra om vir Hom water te gee. Sy kom immers in die middel van die dag na die put toe om nie deur ander mense gekonfronteer te word nie omdat sy deur die mense eenkant toe gestoot is.

 

En nou doen hierdie vreemdeling iets wat ongehoord is. Mans het nie met vreemde vrouens in die openbaar gepraat nie. Jode het nie met Samaritane gepraat nie. Maar ten spyte van haar geïrriteerdheid, is hierdie 'n ontmoeting wat haar lewe gaan verander.

 

In hierdie ontmoeting sien ons hoe Jesus hierdie vrou begelei om 'n behoefte wat sy het, maar nie van weet nie, te identifiseer. Sy het 'n behoefte aan lewende water, maar sy weet nie dat sy dit het nie.

 

Al wat sy weet is dat sy 'n behoefte het wat nie bevredig word nie. Sy verstaan nie wat hierdie behoefte binne in haar is nie en daarom verstaan sy ook nie wat Jesus met lewende water bedoel nie. Lewende water is nie fisiese water wat mens uit 'n put kan skep nie.

 

Die dors waarvan Jesus hier praat is ook nie 'n fisiese dors nie. Dit is 'n geestelike dors na 'n lewende verhouding met God wat deel is van elke mens se wese. Die rede hoekom sy en ook elke mens soos ek en jy so 'n geestelike dors het, kom reeds van die begin af toe ons eerste voorouers in opstand teen God gekom het en ons daardeur afgesny het van die bron van lewende water.

 

Dit veroorsaak ook dat verhoudings tussen mense skipbreuk ly. Dit was die rede hoekom sy in die middel van die dag na die put toe gekom het omdat haar verhouding met die mense in haar gemeenskap nie gesond was nie.

 

Dit is die rede hoekom daar tussen haar as 'n Samaritaan en Jode vyandskap was. Dis die rede hoekom daar spanning heers tussen etniese groepe. Dis die rede hoekom daar tussen geslagte gediskrimineer word.

 

Net soos gewone put water nie jou dors permanent kan les nie, kan enige iets anders as lewende water, ook nie jou geestelike dors les nie.

 

Lewende water is die ewige lewe, dit wil sê die versekering wat die Heilige Gees vir jou gee dat God jou liefhet, dat Hy jou vergewe het en dat Hy deel is van jou lewe op grond van sy genade. Jy drink lewende water wanneer jy God se genade, liefde, vergifnis en teenwoordigheid in jou lewe beleef.

 

Wanneer die vrou tot die besef kom dat Jesus nie besig is om van die put se water te praat nie, vra sy vir Hom om vir haar daarvan te gee. Sy verstaan nog steeds nie wat dit is nie, want sy dink dit sal haar verlos om na die put toe te kom. Sy dink dit sal haar help sodat sy nie per ongeluk iemand by die put ontmoet nie. Sy verstaan nie dat dit wat sy wil hê, nie haar probleem gaan oplos nie.

 

Op hierdie punt lyk dit of Jesus nou maar die punt van lewende water waarmee Hy besig was gelos het en heeltemal 'n ander gesprek begin wanneer Hy vir haar sê: “Gaan roep jou man en kom terug hierheen.”

 

Jesus is egter nie besig om die onderwerp te verander nie. Hy sit nou sy vinger op die seerpunt van die probleem. Hy wys vir haar wat die rede is, hoekom sy nie haar geestelike dors verstaan nie. Hy wys vir haar wat dit is wat keer dat sy verstaan wat lewende water is.

 

Jesus bring haar sonde, dit wat sy probeer wegsteek na vore. Jesus doen dit nie om haar te veroordeel nie. Hy doen dit nie in die openbaar sodat sy verneder word nie, want Hy is steeds besig met 'n privaat gesprek met haar.

 

Die rede hoekom Hy dit doen, is sodat sy kan raaksien wat dit is wat keer dat haar geestelike dors geles kan word. Sy moet raaksien dat sy besig is om haar verkeerde verhoudings te gebruik om haar geestelike dors te red. Sy is besig om putwater te drink in plaas van lewende water.

 

Hierdie vrou is nou op 'n baie ongemaklike plek. Dit is nie maklik wanneer die lig op dit geskyn word, wat jy so diep probeer wegsteek nie. Maar dit is nodig dat dit moet gebeur, anders sal jy nooit werklik by die lewende water uitkom nie.

 

Wat is daar in jou lewe wat keer dat jy lewende water drink? Dit is 'n gesprek wat jy met Jesus in die privaatheid van jou binnekamer moet voer. In 1 Joh. 1 v 9 sê die Here vir ons:

Maar as ons ons sondes bely — Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

 

Die vrou probeer om die fokus van hierdie gesprek weg te skuif van haar af en daarom bring sy die onderwerp van die plek van aanbidding op, deur te vra: “waar hulle moet aanbid?”

 

Jesus antwoord haar dat die tempel in Jerusalem die regte plek is om te aanbid, maar dat die wêreld op 'n draaipunt in die geskiedenis is waar dit nie meer nodig gaan wees om in die tempel te aanbid nie. Jesus verwys na 'n tyd en daarmee bedoel Hy die tyd van sy kruisiging. Jesus se soenoffer aan die kruis maak dit moontlik dat mense nou direkte toegang tot die lewende water gaan verkry.

 

Jy drink die lewende water deur God in gees en waarheid te aanbid. Jy aanbid in gees en waarheid deur op grond van Jesus se soenoffer aan die kruis tot God te nader.

 

In hierdie gesprek met die vrou het Jesus haar gelei om Hom as die Messias te herken. Deur sy Woord en Woordverkondiging lei Jesus jou ook om Hom as die Messias te herken en wat dit vir jou lewe beteken.

 

Deur die verhaal van die Samaritaanse vrou by die put herinner Jesus vir jou (net soos Hy haar herinner het) dat jy geskep is om lewende water te drink. Hierdie vrou, die verwerpte een, se verhaal vertel vir ons dat jy geskep is om in 'n lewende verhouding met God te leef.

 

Jy is geskep om deur God genade, sy liefde en aanvaarding te beleef. Deur God se liefde word die vyandskap tussen mense van elke ras en kleur en geslag begrawe. Jy is geskep vir God se liefde in jou lewe en om daardie liefde te gebruik om jou medemens lief te hê.

 

Die hele skepping word in 'n verhouding met God saamgebind. Dit is God se liefde wat ons saambind. Dit is God se liefde wat jou dra deur die lewe. Kom drink die lewende water, Jesus, sodat jy God se liefde wat Hy vir jou het, kan vind.

 

Moenie put water drink om jou geestelike dors te les nie, want jy gaan weer dors kry. Jesus sit hier by die put vir jou en wag. Kom kry jou lewende water by Hom.

Amen

Vroue in die Bybel – 03 Ragab

 

Skriflesing: Jos.2; 6 v 22 - 25   

Teksvers: Jos. 2 v 11

 

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

- volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen

Ragab was 'n prostituut. Dit is nogal hoe ons geneig is om mense te onthou. Wie was Ragab nou weer? O, ja. Sy was mos daardie prostituut wat die twee verkenners weggesteek het toe die Israeliete vir Jerigo ingeneem het.

 Wanneer ons dit doen dan plaas ons die fokus op haar verlede en dit wat verkeerd was in haar lewe. En is dit nie hoe ons maar geneig is om na mense te verwys nie? Sy was 'n prostituut. En dan dink ons: “Ek is darem nie so sleg soos sy nie.”

 Die ongemaklike vraag waarmee ons vanoggend gekonfronteer word is: “Was Ragab die prostituut 'n groter sondaar as wat ek is?”

Wanneer die Bybel na Ragab die prostituut verwys, dan is die fokus heeltemal anders. In Heb. 11 ontmoet ons die geloofshelde van die Bybel, byvoorbeeld Noag, Abraham, Dawid om maar 'n paar te noem. Hulle en die ander wat saam met hulle genoem word, is die mense wat die Here met trots na verwys. Ons hoor in Heb. 11 v 16 dat God nie skaam is om hulle God genoem te word nie.

In hierdie lys name (vir wie God nie skaam is om hulle God genoem te word nie), word die naam van Ragab die prostituut ook genoem! Wanneer die Bybel na Ragab as 'n prostituut verwys, is die fokus egter heel anders.

Die Bybel vertel vir ons van haar geloof en God se genade vir haar. Wanneer die Bybel na haar as 'n prostituut verwys, beklemtoon dit God se genade. Dit sê vir ons, sy is een van die geloofshelde vir wie God nie skaam is om haar God genoem te word nie!

 Ragab was inderdaad 'n merkwaardige vrou en die Here het haar verhaal in die Bybel laat opteken omdat Hy daarmee vir ons in 2020 'n belangrike boodskap wil bring.

 Wat het van Ragab so 'n merkwaardige vrou gemaak? Voor ons by die detail van haar verhaal kom, net so 'n bietjie agtergrond geskiedenis van die leefwêreld waarin sy geleef het.

 God het Abraham geroep om in Kanaän te gaan woon en Hy het in sy oudag vir hom 'n seun Isak gegee. Isak het twaalf seuns gehad wat hul broer Josef verkoop het om 'n slaaf in Egipte te word.

 Weens 'n hongersnood in Kanaän het hulle in Egipte gaan woon nadat hulle met hul broer Josef versoen is. Daar het hulle 'n groot volk geword. Soveel so dat die latere Farao bang geword het vir hulle. Dit het meegebring dat hy van hulle slawe gemaak het.

God het hulle gered van die slawerny waaraan die Egiptenare hulle onderwerp het, deur die Egiptenare met plae te tref. Na die tiende plaag, die dood van die eersgeborenes, het Farao die Israeliete laat gaan onder die leierskap van Moses.

 Farao het egter spyt gekry en hy het sy weermag agter die Israeliete aangestuur om hulle weer as slawe terug te bring Egipte toe. God het hulle egter gered toe Hy die Rietsee se waters laat oopgaan het sodat die Israeliete op droë grond daardeur kon gaan. Toe die Egiptenare hulle agterna gesit het, het God die waters weer laat terugkeer en sodoende die hele Egiptiese weermag laat verdrink.

 Daarna het God hulle terug gebring na die beloofde land Kanaän toe. Dieselfde land waarvandaan Isak en sy seuns na Egipte toe vertrek het. Toe hulle na ongeveer 'n maand en 'n half by Kanaän aankom, het Moses twaalf verkenners (onder wie Josua en Kaleb was) uitgestuur om die land te gaan verken.

 Toe hulle terugkom het Josua en Kaleb berig dat hulle die land kan oorneem, maar die ander tien het nie met hulle saamgestem nie en die volk het in ongeloof na die tien verkenners geluister. Hulle het nie geglo dat God die Kananiete in hulle hand sou oorgee nie. Oor hierdie ongeloof het God die volk gestraf deur hulle vir veertig jaar in die woestyn laat rondtrek.

 Gedurende hierdie veertig jaar het die hele geslag (buiten Josua en Kaleb) wat uit Egipte gekom het, uitgesterf. Josua het die leierskap oorgeneem nadat Moses gesterf het, en nou het die Here hulle weer terug gebring na Kanaän toe om die land in te neem.

 Op pad terug Kanaän toe, het konings Sihon en Og van die Amoriete geweier dat die Israeliete deur hulle land trek en die Here het hulle toe in die hand van die Israeliete oorgegee om hulle te verslaan.

 Die verhaal van Ragab wat ons in Josua 2 hoor, begin waar die Israeliete oorkant die Jordaan kamp opgeslaan het om Kanaän binne te val. Die stad Jerigo waarin Ragab gewoon het, het die toegang tot Kanaän vir die Israeliete versper en hulle het hulle gereed gemaak om dit in te neem.

 Jerigo was 'n baie sterk vestingstad met sterk hoë mure wat die stad beskerm het. Ragab se huis was in die stadsmuur naby een van die ingangspoorte met 'n venster na die buitekant van die muur.

 Net soos Moses veertig jaar gelede, het Josua ook verkenners gestuur om inligting in te samel. Josua het egter net twee verkenners gestuur met die opdrag dat hulle inligting veral oor Jerigo moes inwin.

 Ragab het volgens die gebruik in daardie tyd heelwaarskynlik 'n oornagplek bedryf wat dan ook ingesluit het dat sy haar beroep daar bedryf het vir diegene wat daarin belang gestel het. Uit ons teks is dit egter duidelik dat die twee verkenners niks meer as net oornag verblyf daar gaan opsoek het nie. Dit was natuurlik ook die ideale plek om inligting in te samel.

 Die vraag wat hier opkom, is of Josua nodig gehad het om verkenners uit te stuur, veral in die lig van hoe die Here die stadsmure laat inval het nadat die Israeliete sewe dae om die stad marsjeer het? Uit 'n militêre intelligensie oogpunt was die verkenners nie nodig nie.

 Uit die verhaal word dit duidelik dat die redding van Ragab en haar familie die werklike doelwit van die verkenners was. Dit is nie toevallig dat die verkenners in 'n stad van 'n hele paar duisend mense, juis by Ragab opgeland het nie. Die Here het hulle spesifiek na haar toe gestuur, want Hy het haar uitgekies om deel van sy groter raadsplan uit te maak.

 Die twee verkenners het egter nie baie goed daarin geslaag om die stad ongesiens in te kom nie, want kort nadat hulle by Ragab aangekom het, het die koning te wete gekom dat daar verspieders in die stad was en ook waar hulle was.

 Hy het soldate na Ragab toe gestuur met die opdrag dat sy hulle moes uitlewer. Ragab het hulle versteek en die soldate wat na hulle kom soek het op 'n dwaalspoor weggestuur.

 Op hierdie punt van die verhaal wonder mens hoekom sy dit gedoen het? Hoekom het sy vir die vyand kant gekies?

 Die rede hoekom sy dit gedoen het, was omdat sy vreesbevange was. Die nuus oor wat met die Egiptenare by die Rietsee gebeur en ook hoe die Israeliete die Amoriete verslaan het, was algemeen bekend.

 Ragab het verstaan dat die werklike bedreiging nie die Israeliete self was nie. Sy het verstaan dat dit die Israeliete se God was wat aan hulle die oorwinning gegee het en dat Hy ook vir Jerigo in die hande van die Israeliete gaan oorgee.

 Sy het geglo dat die Israeliete se God die enigste ware God is, want volgens haar belydenis in Jos 2 v 11 is hulle God, die Here, die God, bo in die hemel en onder op die aarde.

 Sy het verstaan haar enigste kans op lewe was om op die Here te vertrou en sy het nie toegelaat dat haar vrees haar vertroue in God ondermyn het nie.

 Sy het die verhale oor God en die uitkoms wat Hy vir sy volk gegee het, gehoor en geglo. Haar geloof het haar aangespoor om aksie te neem. Sy het die verkenners weggesteek en hulle met ’n ander pad laat ontkom. Dit is haar geloof wat haar daartoe gebring het om op die Here te vertrou vir uitkoms.

 Ragab het op die Here vertrou om haar lewe te spaar, maar in sy genade het Hy vir haar soveel meer gegee as dit waarvoor sy gevra het. Hy het vir haar die ewige lewe gegee.

 Sy het deel van die uitverkore volk geword. God het vir haar 'n kans gegee op 'n nuwe lewe en sy het dit met albei hande vasgegryp. Nie meer Ragab die prostituut nie, maar nou Ragab die geloofsheld vir wie God nie skaam is om haar God genoem te word nie.

 In die lig daarvan dat twee verkenners wat Ragab versteek het, spesifiek die opdrag gekry het om te verseker dat sy en haar familie gered word, sou ons graag wou hoor dat een van hulle Salmon was. Maar ons weet egter nie wie die verkenners was nie, want die Bybel sê nie vir ons wie hulle was nie.

 Wat die Bybel wel vir ons sê is dat sy met Salmon getrou het nadat sy deel van die verbondsvolk geword het. Hulle het 'n seun genaamd Boas gehad wat met Rut getrou het. Rut en Boas het 'n seun Obed gehad. Obed was die vader van Isai wat die vader van Dawid was. So is dit in die geslagsregister van Jesus opgeteken.

 Uit die nageslag van Ragab is vir ons 'n Verlosser gebore. Die Here het die lewe van Ragab die prostituut verander na meer as wat sy ooit kon hoop of droom.

 Hy kan jou lewe ook verander. Al wat Hy vra is dat jy moet glo soos Ragab geglo het, dat jy op Hom kan vertrou omdat Hy die enigste ware God is. Jy moet glo dat jy die ewige lewe sal verkry op grond daarvan dat Jesus (wat uit die nageslag van Ragab gebore is,) vir jou sy lewe gegee het sodat jy kan lewe.

 Is jy bereid om te glo dat God die enigste ware God is wat sy Seun gestuur het sodat jy kan lewe? Is jy bereid om jou geloof uit te leef? Is jy bereid om op God te vertrou wanneer die lewe vol onsekerhede is?

 Vertrou op God. Glo dat Hy vir jou in Christus die ewige lewe sal gee. Glo dat Hy jou toekoms kan verander, maak nie saak wat in jou verlede lê nie.

Amen

Vroue in die Bybel - 02 Tamar

 Datum:  9 Aug. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Gen. 38

Teksvers:  Gen. 38 v 26

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

- volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen

 

Ons het laas week begin met 'n preekreeks: “Vroue in die Bybel” en ons het met Eva begin. Hierdie week staan ons stil by Tamar, Juda se skoondogter.

 

Hierdie is een van daai ongemaklike verhale in die Bybel, wat mens laat wonder: “hoekom is dit nou juis opgeteken?” Hierdie verhaal illustreer juis die punt dat die Bybel nie net inspirerende stories bevat gevul met morele voorbeelde van hoe om te leef nie.

 

Ons vind soms morsige verhale, waarvan hierdie 'n voorbeeld is en dit bevestig dat God besig is met in sonde gevalle mense en dit help ons om daarby aanklank te vind, want ons is ook nie perfek nie. Ons beleef hier hoe die God se genade deurbreek in mense se lewens en dit gee vir ons hoop dat God se genade ook 'n verskil in my lewe maak.

 

Wanneer ons na hierdie verhaal luister, moet ons die leefwêreld waarin dit afgespeel het in gedagte hou, want die lewensomstandighede van die mense in die verhale was drasties anders as ons eie lewensomstandighede. Dit help ons om te verstaan wat die Here vir ons met die verhale wil sê.

 

Hierdie verhaal in Genesis 38 lyk op die oog af so bietjie uit plek uit. Dit onderbreek as te ware die hele verhaal van Josef. Dit is egter nie per ongeluk nie, want dit gee vir ons 'n perspektief oor die karakters wat 'n belangrike rol speel in die groter verhaal van die Bybel.

 

Een van die hoofkarakters in die verhaal is Tamar. Die betekenis van die naam Tamar is 'n palmboom. Eva se naam beteken lewe en net so verwys Tamar ook na lewe. Palmbome gee koelte en dit kom gewoonlik voor by lewendgewende waterbronne in die woestyn. Verder dra die palmbome in daardie wêreld ook dadels wat weereens wys op die lewensgewende aard daarvan. Kos en water verseker oorlewing in die dorre woestyn.

 

Die verhaal begin met 'n vertelling van Juda wat weggetrek het en 'n Kananitiese vrou geneem het. Hulle het drie seuns gehad ml Er, Onan en Sela. Juda het een van die Kananitiese meisies, genaamd Tamar gekry as vrou vir sy oudste seun. Die gebruik in daardie tyd was dat huwelike deur die vaders in die gesinne gereël is, gewoonlik om 'n strategiese verbintenis tussen die twee gesinne te smee.

 

Ons hoor in die verhaal dat Er 'n slegte man was in die oë van die Here en dat Here hom laat sterf het sonder dat ons enige besonderhede ontvang oor wat die aard van sy slegte dade was.

 

Nou kom ons by 'n belangrike beginsel wat ons moet verstaan om te begryp wat hierdie verhaal vir ons vertel. Dis die beginsel van die swaershuwelik, wat ook as die leviraatshuwelik bekend staan. Dit kom daarop neer dat wanneer ’n getroude man kinderloos sterf, sy broer ’n kind by die kinderlose weduwee moet verwek. Hierdie kind word beskou as die seun van die afgestorwe man, dra sy naam, verkry sy regte en besittings en dien as sekuriteit vir sy ma, want ’n vrou het destyds nie regsbevoegdheid gehad sonder bystand van haar pa, broer, man of seun nie. 'n Weduwee wat nie seuns gehad het nie was absoluut sonder heenkome uitgelewer aan die genade van die samelewing.

 

Dit is dan die rede waarom Juda sy tweede oudste seun Onan aan Tamar gegee het as haar man in die plek van Er. Onan wou egter nie kinders vir sy afgestorwe broer verwek nie omdat dit sy erfdeel sou verklein. Daarom het hy seker gemaak dat hy nie kinders by Tamar verwek nie.

 

Dit het beteken dat hy Tamar in 'n baie slegte posisie geplaas het omdat hy haar daardeur van haar sekuriteit beroof het. Dit was ook verkeerd in die oë van die Here en daarom het Hy ook vir Onan laat sterf.

 

Volgens die wet van die swaershuwelik was dit dus nou Juda se jongste Sela se plig om seuns vir sy broers by Tamar te verwek. Juda het heimlik die skuld vir sy oudste twee seuns se dood op Tamar geplaas en daarom dink hy 'n verskoning uit. Hy stuur Tamar as weduwee terug na haar vader toe met die belofte dat hy haar sal laat gaan haal wanneer Sela oud genoeg is.

 

As weduwee mag Tamar nie 'n ander man geneem het nie, want sy moes vir Sela wag. Juda het egter geen intensie gehad om sy belofte na te kom nie! Daarmee het hy 'n groot onreg teenoor Tamar gepleeg. Hy het haar van alle moontlikhede ontneem om sekuriteit vir die toekoms te bekom.

Ons moet mooi verstaan hoe kwesbaar Tamar in hierdie verhaal was. Sy het nie 'n keuse gehad in enige van die besluite wat oor haar geneem is nie en sy was absoluut uitgelewer aan die genade van Juda.

 Toe Tamar agterkom dat Juda nie van plan was om sy belofte na te kom nie, het sy 'n desperate plan gemaak. Sy het haar soos 'n prostituut vermom en langs die pad gaan sit waar Juda sou verbykom. Die gevolg is dat sy by Juda swanger geword het.

 

Ons kan nou maklik op hierdie punt vir Tamar veroordeel en dan sal ons ook maar net soos Juda wees wat haar wou laat verbrand. Ons moet verstaan dat haar doelwit nie was om nou maar 'n prostituut te wees nie. Sy het geregtigheid gesoek en sy het dit gedoen volgens die enigste uitweg wat vir haar beskikbaar was. Onthou dat sy as weduwee absoluut uitgelewer was en dat diegene wat haar regte moes beskerm, juis hulle was wat haar van haar regte ontneem het!

 

Beteken dit dat dit wat sy gedoen het geregverdig is? Nee, geliefdes. Ons moet egter raaksien wat die Here vir ons hier wys. Hy wys die dubbelstandaarde wat in daardie samelewing teenwoordig was, uit. Dis dieselfde dubbelstandaarde wat maar nog steeds in ons samelewing ook teenwoordig is.

 

Juda se reaksie toe dit bekend word dat Tamar swanger was, was dat sy verbrand moes word. Dit was 'n straf wat heeltemal buite verband was met die oortreding en tog was die mense bereid om daardie straf te voltrek. Juda wou hier van Tamar en sy verpligtinge teenoor haar ontslae raak en die samelewing het dit goedgekeur! Daar was een standaard vir Tamar en 'n totale ander standaard vir die bevoorregtes in die samelewing.

 

Dit is eers nadat die Tamar die bewysstukke van Juda se aandeel (sy seëlring met die ketting en die kierie) na vore gebring het, dat hy erken het dat hy ook verkeerd gedoen het soos ons in Gen. 38 v 26 hoor:

Juda het dit herken en gesê: “Sy is onskuldig, ek nie! Ek moes my seun Sela aan haar as man gegee het.”

 

Met die vertaling gaan daar van die subtiliteit wat Juda hier gesê het verlore. Juda sê nie hier dat Tamar 100% reg is en dat hy 100% Verkeerd is nie en dat dit wat Tamar gedoen het nou reg is nie. Letterlik staan daar: “Sy is meer reg as ek.” Met ander woorde, sy is skuldig, maar ek is meer skuldig as sy. Hiermee erken Juda dat hy 'n groter aandeel as Tamar gehad het op grond van die onreg wat hy haar aangedoen het.

 

In hierdie verhaal sien ons God se genade. Hierdie episode was 'n draaipunt in Juda se lewe. Juda was die een wat voorgestel het dat Josef as slaaf verkoop word en hy is die een wat die plan deurgevoer het. Later was dit egter hy wat homself as pand aangebied het in die plek van sy jongste broer Benjamin toe hulle in Egipte gaan graan koop het toe Josef (wat hulle op daardie stadium nog nie herken het nie) vir Benjamin terug gehou het.

 

Ons sien ook God se genade in Tamar se lewe raak. Hoe Hy haar as Kananitiese meisie deel van die verbondsvolk gemaak het. Sy het tweeling seuns in die wêreld gebring en uit die nageslag van Peres is Jesus Christus gebore. Tamar is een van vier vroue wat in die geslagsregister van Jesus vermeld word (Vgl. Mat. 1 v 3).

 

Soms lyk dit asof jou lewe in chaos gedompel is soos wat Tamar sin was. Maar binne dit is God se genade aan die werk. God is besig in jou lewe en in Jesus Christus reik Hy ook na jou toe uit. Soms is dit nodig dat daar iets drasties moet gebeur soos dit die geval was met Juda sodat jou lewe ook by 'n keerpunt kan kom.

 

God het vir Juda en Tamar gebruik sodat Jesus Christus gebore kon word, sodat ek en jy ook sy genade in ons lewens kan ervaar. Moenie God se genade eenkant toe stoot nie. Gryp dit met jou geloof in Jesus Christus vas en beleef die vrede wat net by God gevind kan word.

Amen

Vroue in die Bybel – 01 Eva

Datum: 2 Aug. 2020 Gereformeerde Kerk Empangeni – Ds. George van der Walt

Skriflesing: Gen. 2 v 18 – 3:24

Teksvers:  Gen. 3 v 20

 

Die preek is ook in video formaat beskikbaar by:

1) Ons facebook-blad Gereformeerde Kerk Empangeni

- volledige erediens 

2) Op ons YouTube kanaal Gereformeerde Kerk Empangeni

- Preek alleen 

Ons begin vandag met 'n reeks preke oor vroue van die Bybel. Vroue word so maklik deur die samelewing as tweederangse burgers met 'n laer status beskou en eenkant toe gestoot. Die fokus in hierdie preek reeks is om vas te stel wat God se bedoeling is met vroue in die samelewing.

Die eerste vrou waarvan ons in die Bybel hoor, is Eva. Eva word dikwels blameer dat dit haar skuld was dat die hele mensdom in sonde gedompel was. Sy het immers vir die slang geluister en van die verbode vrug geëet. Hiermee saam kom die foutiewe gedagte dat die man minder skuldig was aan die sondeval en dat die man derhalwe so bietjie beter as die vrou is.

Wat ons egter moet onthou is dat God die opdrag om nie van die verbode vrug te eet nie vir die man gegee het. Hy was egter absoluut passief in daardie hele episode met slang. Hy het nie 'n woord gesê nie en het daarmee sy plig versaak om sy vrou te beskerm.

Hy kon haar beskerm het, want hy was reg langs haar terwyl die episode met die slang afgespeel het. Ons hoor in Gen. 3 v 6_b:

Sy het ook vir haar man by haar gegee, en hy het geëet.

Sonder om 'n woord te sê, het hy saam met haar geëet aan die verbode vrug. Die waarheid is dat albei ewe skuldig is en mans het geen rede om meerderwaardig teenoor 'n vrou te voel nie.

Wat is die skeppingsdoel van 'n vrou? In Gen. 2 v 18 hoor ons:

Verder het die Here God gesê: “Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom iemand maak wat hom kan help, sy gelyke.”

God het nie die mens geskep om alleen te wees nie. Hy het die vrou gemaak uit die man se ribbebeen uit. Sy is dus net soos hy, een uit homself. Haar doel is om die man se helper te wees.

Ons moenie die fout maak om te dink dat sy 'n handlanger is nie. Nee sy is sy helper want sonder haar, sal die man nie reggekom het nie. Die Here sê baie duidelik hier dat Hy die vrou gemaak het as die man se gelyke.

Dink so daaraan. Daar is byvoorbeeld 'n trommel wat te groot en swaar is vir een mens om te dra. Daar is dus 'n helper nodig om die trommel te dra. Albei die persone is ewe belangrik in die proses. Die een is nie belangriker as die ander nie en nie een sou sonder die ander regkom om die trommel te dra nie.

Die verbrokkeling in die verhouding tussen man en vrou raak reeds sigbaar direk na hul sondeval. Daar tree 'n vreemdheid tussen man en vrou in en hulle probeer dit wegsteek deur vir hulself klere van vyeblare te maak.

Dit was egter tevergeefs, want ons hoor hoe hul verhouding verder verbrokkel wanneer hulle deur God gekonfronteer word. Die man beskuldig sy vrou en hy gooi haar as te ware vir die wolwe. Waar hy vantevore 'n liefdeslied vir haar sing: (“Hierdie keer is dit een uit myself, een soos ek”) beskuldig hy haar en verwys na haar as ‘die vrou.’ Nie meer my vrou nie, maar ‘die vrou!’. Daar is duidelik 'n verwydering tussen hulle.

Uit dit word die verskriklike gevolge van die sonde duidelik sigbaar soos God dit ook aan hulle voorhou wanneer Hy vir die vrou sê: “Na jou man sal jy hunker, en hy sal oor jou heers.”

Hierdie is nie 'n straf wat God teenoor die vrou uitgespreek het nie. Die straf vir sonde is die dood soos ons Gen. 2 v 17 hoor. God het hier vir haar vertel wat die gevolge van die sonde wat sy en haar man gepleeg het, is, naamlik die sondige oorheersing van vrouens deur mans. Dit is dus die sonde; waarvoor beide die man en die vrou verantwoordelik is; wat veroorsaak dat mans vrouens as minderwaardig beskou en behandel.

Die verdere gevolge is dat die aarde deur hulle toedoen vervloek is en derhalwe het dit nou moeisame arbeid meegebring om 'n bestaan te maak. God se skeppingsopdrag aan die mens was om die aarde te bewoon en dit te bewerk soos ons in Gen. 1 v 28 hoor. Die gevolge van die sonde is dat hierdie arbeid nou in hartverskeurende moeitevolle arbeid verander is.

As die verhaal hier geëindig het, sou dit 'n baie droewige hopelose verhaal gewees het. Maar die verhaal het nie hier geëindig nie. Ten spyte van die donker gebeure van die sondeval in hierdie verhaal, is dit 'n verhaal van hoop. Ons hoor hier hoe groot God se genade is.

In Gen. 3 v 20 hoor ons hoe die vrou nou ook 'n persoonlike naam kry:

Die mens het sy vrou Eva genoem; sy was die moeder van al die mense.

Ons hoor hier van God se genade, want die naam Eva, beteken lewe. In teenstelling met die swaard van die dood wat oor hulle koppe hang, is daar die hoop van lewe.

God se genade is dat Hy die finaliteit van die doodstraf uitstel. Daar is hoop vir lewe. Die doodstraf is uitgestel totdat Jesus Christus dit in ons plek kom dra het, sodat elkeen wat in Hom glo die ewige lewe kan kry en daardeur kan ontsnap van die vloek van die sonde. Mans het dus geen rede om op grond van Gen. 3 v 16 “   Na jou man sal jy hunker, en hy sal oor jou heers.” te dink dat hulle beter as vrouens is nie.

Toe Adam die naam Eva, wat hy vir die vrou gegee het, kwalifiseer met: “sy was die moeder van al die mense,” erken hy ook daarmee sy afhanklikheid van Eva vir die voortplanting van 'n nageslag en Eva is ook van Adam afhanklik daarvoor.

Hierin is God se genade ook duidelik sigbaar, want Christus is uit die nageslag wat deur Adam en Eva voortgebring is, gebore.

Buiten die rol as helper en metgesel, gee God ook vir die vrou 'n baie spesiale rol as moeder om te koester. God het bepaal dat die mensdom bestaan uit mans en vrouens en dat 'n man as vader vir sy nageslag sal wees tesame met sy vrou as moeder. Dis die basis van gesonde gesinsverhoudings, die bousteen van die samelewing.

Deur die sonde is dit krom en skeefgetrek, maar Christus het gekom om dit te herstel. Dit is slegs deur jou geloof in Jesus wat mans en vroue hul rol in die samelewing kan vervul soos God dit bedoel het in 'n gesamentlike gelyke verhouding met mekaar in afhanklikheid van God.

Jesus Christus maak dit vir ons moontlik om weg te breek van die gevolge van sonde, omdat Hy die mag daarvan gebreek het aan die kruis en Hy die dood oorwin het deur sy opstanding. In Jesus Christus kan mans en vrouens hulle verhouding met mekaar bou en uitleef soos God dit oorspronklik bedoel het.

Daarom moet die mans hulle vroue liefhê en nie die lewe vir hulle bitter maak nie. Sy is nie 'n vloerlap nie. Vrouens, weet dat God vir julle 'n baie spesiale rol in die lewe bepaal het as jou man se helper en metgesel. Net soos wat 'n mens twee bene nodig het om te loop, het God mans en vrouens geskep as gelyke medewerkers in sy Koninkryk.

Amen