27 Oktober 2019

04. Wat beteken dit om kerk van die Here te wees? Die kerk is 'n huisgesin wat deur God geroep is om die waarheid te verkondig en beskerm.


Datum: 27 Okt. 2019 GKE

Skriflesing: 1 Tim. 3 v 14 - 16
Teksvers: 1 Tim. 3 v 15




Hierdie is die vierde preek in die reeks “wat beteken dit om kerk van die Here te wees.” Om dit te verstaan fokus ons op die beeldspraak wat in die Bybel gebruik word om te verduidelik wat is die kerk en hoe moet dit funksioneer.

In ons teks hoor ons dat die kerk vir God 'n belangrikste skakel is in hoe Hy Hom aan die mensdom openbaar.

Paulus wil seker maak dat die boodskap by die gemeente uitkom en dat die bekendmaking daarvan nie vertraag sal word nie, daarom skryf hy vir Timoteus ook 'n brief. In 1 Tim. 3 v 15 hoor ons:
Ingeval my koms vertraag word, sal jy dus weet hoe iemand hom moet gedra in die huisgesin van God, dit is die gemeente van die lewende God. Die gemeente is die draer en beskermer van die waarheid.

In ons teksvers roer Paulus drie kern kenmerke van kerkwees aan. Die eerste kenmerk is hoe gesinslede van God se huisgesin hulle moet gedra. Die tweede kenmerk is dat God die gesinslede uitverkies het en dat Hy hulle in 'n gemeente saamgevoeg het. Die derde kenmerk is dat God sy ewige waarheid aan hulle gegee het om te bewaar en verkondig.

1. Die eerste kenmerk - Hoe behoort gesinslede van God se huisgesin hulle te gedra.
In 'n huisgesin is daar ouers wat voorloop, wat leiding neem en so is dit ook in die huisgesin van God. Daarom is daar ouderlinge wat leiding neem in die gemeente en hulle moet hierdie leierskap in liefde uitoefen.

Binne 'n huisgesin is daar ook 'n besonderse band tussen die gesinslede. Daarom is daar ook 'n gesegde wat sê “bloed is dikker as water.” In die huisgesin van God word die gesinslede deur die bloed van Jesus Christus saamgebind. Ons is inderdaad bloed broers en susters in die gemeente en die vraag is nie of ons van mekaar hou of nie. Die vraag wat elke broer en suster vir hom- of haarself moet beantwoord is: “sal ons mekaar liefhê?”

Almal wat deel is van 'n huisgesin is ook nie presies dieselfde nie. Elkeen het sy eie unieke geaardheid en persoonlikheid. So is dit ook in die huisgesin van God. Ons is nie almal dieselfde nie. Ons het kinders, jongmense en oumense in die gemeente en elkeen het sy eie unieke persoonlikheid en daarmee vul ons mekaar aan en bou ons mekaar. So word ons lewens van jongs af aan gevorm binne milieu van ons kerklike huisgesin.

'n Gesin is 'n veilige hawe waar die gesinslede mekaar bemoedig, maar ook vermaan. Binne die huisgesin koester ons mekaar in 'n web van liefdevolle onderlinge verhoudings. Is daar binne ons gemeente 'n veilige hawe waar ons mekaar koester en werklik omgee vir mekaar?

2. Die tweede kenmerk - God het die gesinslede uitverkies en Hy het hulle in 'n gemeente saamgevoeg.
Die kerk is nie maar net 'n sosiale klub waar mense besluit het om by aan te sluit nie. Die kerk bestaan uit mense wat God uitgekies het en wat Hy saam in 'n huisgesin by mekaar gevoeg het. Wanneer jy lid van 'n klub is besluit jy self hoe betrokke jy wil wees en of jy net inskakel wanneer dit jou pas.

In die kerk werk dit anders, want jy is 'n geroepene van God. Hy het elkeen met 'n doel geroep en in 'n gemeente te plaas. As jy nie jou roeping binne die huisgesin waarin God jou geplaas het uitleef nie, is daar 'n gebrek en dit strek tot nadeel van al die lede. As jy jouself eenkant hou benadeel jy jouself en OOK die ander lede!

Binne die kerk sien ons hoe die verbond van God prakties werk. God belowe in die verbondsbelofte dat Hy vir ons 'n God sal wees en dat ons sy volk sal wees. In Mat. 18:20 sê Jesus vir ons dat daar waar twee of drie in sy Naam vergader, Hy self ook daar teenwoordig is.

Die troos hierin is dat jy God sal vind daar waar gewone Christene in die plaaslike kerk bymekaar kom. Jy hoef Hom nie te soek op eksotiese of afgesonderde plekke wat moeilik bereikbaar is nie.

3. Die derde kenmerk is dat God sy ewige waarheid aan die kerk gegee het om te bewaar en verkondig.
Ons hoor hier dat die fondament van die waarheid in die kerk gesetel is. Die kerk moet hierdie waarheid bewaar, maar is ook die draer daarvan. Dis nie iets wat die kerk vir haarself mag hou nie. Dit moet met woord en daad in die wêreld uitgedra word.

Hierdie waarheid sal net geloofwaardigheid hê wanneer dit uitgeleef word. Dit moet prakties in die lewens van die huisgesin van God sigbaar wees. Wat sien die wêreld raak wanneer hulle na die huisgesin van God kyk?

Wat presies is hierdie waarheid? In 1 Tim. 3 v 16 spel die Here dit vir ons uit:
16En dit staan bo alle teenspraak dat die geopenbaarde waarheid  van ons godsdiens groot is:

ð As mens het Jesus in die wêreld gekom,
ð deur die Gees bevestig is
ð dat die reg aan sy kant is,
ð aan die engele het Hy verskyn;
ð aan die heidennasies is Hy verkondig,
ð  in die hele wêreld is Hy geglo,
ð en in heerlikheid is Hy opgeneem.

Hierdie waarheid is die verhaal van Jesus Christus wat in 'n stal gebore is. Hy het soos 'n baie eenvoudige mens geleef en Hy het 'n skandedood op 'n vervloekte kruis gesterf. Maar die Heilige Gees het bevestig dat Hy die Seun van God is en het Hom op Paas-sondig uit die dood opgewek. Hy is gesien deur die engele, maar nie deur almal op aarde nie. Sy verhaal moet nog aan die wêreld verkondig word en hulle moet dit glo. Wanneer dit gedoen is ontvang Hy al die heerlikheid wat Hom toekom.

Die waarheid is die evangelie en die kerk is die draer en beskermer van dit. Die kerk is die nuwe mensdom in wording waar die Koninkryk van God erken, eerbiedig en in die wêreld uitgeleef word.

Wanneer ons so na die kerk kyk dan moet ons erken dat dit moeilik is om te glo. Ons is maar net gewone mense wat heel dikwels nie eers deur die invloedrykes raakgesien word nie. Moenie moedeloos word nie. Dis op die uiteinde nie ons wat in eie krag die wêreld moet verander nie. God is besig om die wêreld deur middel van sy kerk hier op aarde te verander. Al wat ons moet doen is om die roeping uit te leef om kerk te wees. Dit wat vir die wêreld soos 'n mislukking lyk is God se grootste oorwinning. Toe Jesus gesterf het, het die wêreld gedink dat die Messias wat gekom het 'n mislukking was en tog was dit die grootste oorwinning oor die bose in die hele geskiedenis van die mensdom.

Geliefdes, wat is die kerk? Die kerk is 'n huisgesin wat deur God geroep is om die waarheid te verkondig en beskerm.

Leef u roeping as lid van die huisgesin van God uit want God is besig om ons te gebruik om die wêreld te verander.
Amen




13 Oktober 2019

Jesus se opstanding troos ons met die wete dat ons kan leef vanuit die krag van God se genade


13 Okt. 2019 GKE
Lees: Fil. 3; 
Teksverse: Fil. 3: 10 & 11



Sondag 17 – Heidelbergse Kategismus

45  Vraag:  Watter nut het die opstanding van Christus vir ons?
Antwoord: 
Ten eerste het Hy deur sy opstanding die dood oorwin sodat Hy ons die geregtigheid wat Hy deur sy dood verwerf het, deelagtig kon maak (a). Rom. 4:25; 1 Pet 1:3;  1 Kor. 15:16.
Ten tweede word ons nou ook deur sy krag tot 'n nuwe lewe opgewek (b).  Rom 6:4;  Kol 3:1, 5;  Ef2:5, 6.
Ten derde is die opstanding van Christus vir ons ’n betroubare waarborg van ons salige opstanding (c).1 Kor. 15:20, 21.

Inleiding
Watter nut het die opstanding van Christus vir ons? Met ander woorde, hoekom is dit belangrik dat Christus opgestaan het? Wat is die doel daarvan? Wat beteken Jesus se opstanding vir my persoonlik? 

Sondag 17 van die Heidelbergse Kategismus handel spesifiek oor Jesus Christus se opstanding uit die dood. Daarin vind ons die troos wat Jesus Christus se opstanding vir ons inhou.

Waarom is dit belangrik dat ons in ons belydenis aandag aan Jesus opstanding moet gee? 

Sonder Jesus se opstanding is ons geloof in Jesus Christus waardeloos soos ons dan ook hoor in 
1 Kor. 15:17
as Christus nie opgewek is nie, is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sondes.

Die Christendom staan of val by die opstanding van Jesus en daarom is dit belangrik dat ons weet wat dit beteken.

Die antwoord wat ons kategismus op die vraag by Sondag 17 gee kan ons kortliks soos volg opsom. 

Vraag: Watter nut het die opstanding van Christus vir ons? 
Die antwoord spreek drie sake aan wat ons kortliks soos volg kan opsom. 

Christus se opstanding is:

       1) die bewys van ons regverdigmaking.

       2) die beginsel van ons heiligmaking.

       3) die waarborg van ons verheerliking.

Ons gaan kortliks stilstaan by wat elk van bogenoemde drie antwoorde beteken en daarna gaan ons fokus op wat dit werklik vir ons beteken.

1) Christus se opstanding is die bewys van ons regverdigmaking.

In Fil. 3:8&9 sê die Here vir ons:
Ter wille van Hom het ek alles prysgegee en beskou ek dit as verwerplik sodat ek Christus as enigste bate kan verkry en een met Hom kan wees: vrygespreek, nie omdat ek die wet onderhou nie, maar omdat ek in Christus glo. Dit is die vryspraak wat God gee omdat ’n mens in Hom glo.
en in vers 10 sê Hy vir ons: “Al wat ek wens, is om Christus te ken.” 

Dit beteken eenvoudig dat Christus vir jou sondes aan die kruis gesterf het. Hy het in jou plek die straf vir sonde gedra, naamlik die ewige dood. Deur sy opstanding het Hy die dood oorwin. Dit beteken Hy het die volle prys betaal. Die straf is afgehandel en daar is niks wat jy nog ekstra in die vorm van straf moet bybetaal nie.

Wat beteken dit vir my prakties? Daar kom tye in mens se lewe wat ek begin wonder of Jesus werklik al my sondes betaal het. Is ek werklik goed genoeg in die oë van God? Dit is dan dat ek begin om allerlei reëls (gewoonlik mensgemaak) en rituele navolg want ek glo dit is nodig. Ek raak oortuig daarvan dat as ek dit nie doen nie, dan gaan ek hel toe. Hoe harder ek probeer hoe meer vreesbevange raak ek vir God se oordeel!

Dit is op hierdie punt dat Jesus se opstanding vir my ’n werklikheid word, want as Jesus nie my skuld ten volle betaal het nie, dan sou Hy ook nie kon opstaan nie omdat Hy dan nie die dood volledig oorwin het nie. 

Jesus se oorwinning oor die dood is my waarborg dat my sondeskuld ten volle betaal is. Ek IS vir God aanvaarbaar net soos ek is. Ek hoef nie allerlei moets en moenies na te kom om vir Hom aanvaarbaar te wees nie. 

My sekerheid daarvan kom uit die geloof wat die Heilige Gees vir my gee. God gee vir my die geloof en dan vra Hy van my: “glo dat Jesus Christus vir jou sondes aan die kruis gesterf het en dat sy opstanding jou bewys is dat jou sondeskuld ten volle betaal is.” 

Daarom hoef ek nie meer vir God se oordeel bang te wees nie, want God self spreek my vry! Om Christus te ken beteken dat ek vir seker weet dat Hy vir my sondes ten volle betaal het.

2) Christus se opstanding is die beginsel van ons heiligmaking.

Heiligmaking kan soos volg in eenvoudige taal verduidelik word. “God het my so lief dat Hy my aanvaar net soos ek is, maar sy liefde is so groot dat Hy my nie sal los soos ek is nie. Die Heilige Gees verander my en gee vir my 'n afkeur in die sonde.

Dit is die rede waarom ons teen die sonde kan baklei. Dit is die rede waarom ons kan liefhê. Deur sy krag word ons opgewek tot ’n nuwe lewe. In 1 Pet. 1:3 hoor ons:
In sy groot ontferming het Hy ons die nuwe lewe geskenk deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood.

Dit is dan ook Paulus se wens soos ons hoor in ons in ons teksvers Fil. 1:10:
Al wat ek wens, is om Christus te ken, die krag van sy opstanding te ondervind

Deurdat ek verseker weet dat Jesus vir my sondes ten volle betaal het, begin sy krag nou ’n werklikheid word in my lewe. Ek ervaar die wonder van God se liefde in my lewe. Die Heilige Gees word ’n werklikheid vir my en sy krag dring my ook om God se liefde in my lewe uit te deel. 

Die wonder van God se genade is dat hoe meer liefde ek uitdeel, hoe sterker word God se liefde in my lewe. God se liefde verdryf die sonde soos woede, haat, selfsug dit wil sê die slegte vrug van my sondige natuur.

Prakties beteken dit dat ek al hoe meer op God vertrou en minder op myself. God en sy wil word die dryfveer in my lewe. Waar die sondige praktyke vroeër in my lewe lekker was, begin dit al hoe meer afstootlik word. 

In Fil. 3:13 sê die Here dan ook vir ons hoe dit prakties werk:
ek maak my los van wat agter is en strek  my uit na wat voor is

Met ander woorde, ek los die dinge van die verlede in die verlede. Dit wat agter my lê is verby. My mislukkings van die verlede is begrawe en dood. 

Een van die satan se groot strategieë is om my gedurig aan my foute van die verlede te herinner en so kla hy my aan.

Sy doel is om jou te oortuig dat jy ’n mislukking in die lewe is. Dis daai gedagtes wat vir jou sê: “Jy maak of jy so goed is, maar as die mense net weet hoe sleg lyk jou verlede! Dan sal hulle sien wat se groot bedrieër jy werklik is. 

Jy weet natuurlik dat jy niks vir God kan wegsteek nie. Hy weet wat jy gedoen het, dus moet jy nie dink dat Hy met jou tevrede sal wees nie. Erken dit nou maar, jy is ’n mislukking! Jy is net nie goed genoeg en sal ook nooit goed genoeg wees nie.” 

So probeer die ou satan keer dat jy werklik tot jou volle potensiaal leef, dit wat God vir jou beplan.

Jesus se opstanding beteken egter dat die sondes van my verlede nie meer ’n houvas op my het nie. By God is daar ’n kans om weer te begin en Hy kyk nie weer na dit wat agter my lê nie soos Hy ons dan ook belowe in 
Ps. 103:12:
So ver as die ooste van die weste af is, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons af.

Dit beteken egter nie dat ek nou perfek is en nie meer foute maak nie soos ons hoor in 
Fil. 3:12-14:
Ek sê nie dat ek dit alles al het of die doel al bereik het nie, maar ek span my in om dit alles myne te maak omdat Christus Jesus my reeds Syne gemaak het. Broers, ek verbeel my nie dat ek dit alles al het nie. Maar een ding doen ek: ek maak my los van wat agter is en strek my uit na wat voor is. Ek span my in  om by die wenstreep te kom, sodat ek die hemelse prys kan behaal waartoe God my geroep het in Christus Jesus.

Die nuwe lewe is ’n proses waarin jy al hoe meer groei na die volmaaktheid van Jesus Christus. Die Heilige Gees help jou op hierdie pad want dit is God wat vir jou die insig gee soos hoor in 
Fil. 3:15.
Ons almal wat geestelik volwasse is, moet hierdie gesindheid hê. En as julle in enige opsig anders daaroor dink—God sal ook hierin aan julle die regte insig gee.

Jesus se opstanding beteken dus in die tweede plek dat ek nou lewe in Jesus se krag vanuit sy genade en nie vanuit my sondige natuur nie. 

My verlede bepaal dus nie hoe my toekoms gaan lyk nie. God se liefde en genade bepaal my toekoms want by God het ek ’n nuwe begin.

3) Christus se opstanding is die waarborg van ons verheerliking.
In ons teksvers Fil. 3:10-11 hoor ons:
Al wat ek wens is .......... om deel te hê aan sy lyding deur aan Hom gelyk te word in sy dood, in die verwagting dat ek self deel sal hê aan die opstanding uit die dood.

Daarom bely ons dan ook, die opstanding van Christus is vir ons ’n betroubare waarborg van ons salige opstanding.

Dit beteken dat ons ’n lewende hoop het. Ons hoef nie meer vir die dood bang te wees nie, want die dood is nie die einde nie. Jesus se opstanding is ons waarborg dat dit slegs ’n deurgang is tot die ewige heerlikheid saam met God. 

Hierin lê vir ons ’n onuitputlike troos wanneer ons oor ons eie dood nadink, maar ook wanneer ons langs die oop graf van ’n geliefde staan wat in Jesus Christus geglo het. 

Jesus se opstanding gee vir ons die vaste sekerheid van ’n ewige heerlikheid saam met God. Daar waar daar geen hartseer, trane, pyn of leiding of dood sal wees nie.

Slot
Wat beteken Jesus se opstanding vir ons? 

1) Regverdigmaking:
    Dit gee aan ons die sekere wete dat Jesus ten volle vir al my 
    sondes betaal het en daarom hoef ek nie meer bang te wees vir 
    God se oordeel nie. 

2) Heiligmaking:
    Ek kry ’n nuwe lewe waar My verlede nie bepaal hoe my toekoms
    gaan lyk nie, maar dat God se liefde en genade my toekoms
    bepaal want by God het ek ’n nuwe begin. 

3) Verheerliking:
     Jesus se opstanding gee vir ons die vaste sekerheid van ’n ewige
     heerlikheid saam met God. Daar waar daar geen hartseer, trane, 
     pyn of leiding of dood sal wees nie.

Vind jou troos by God. 

Glo dat Jesus se opstanding jou waarborg is dat jy kan leef vanuit die krag van God se genade en dat jy nie sy oordeel hoef te vrees nie.


Amen

06 Oktober 2019

Christus se sterwe en begrafnis is ons versekering van die ewige lewe


6 Okt. 2019 GKE
Mat 27 v 45 - 66  Teksverse Mat 27 v 46 & 50



Heidelbergse Kategismus
SONDAG 16
40  Vraag:  Waarom was dit noodsaaklik dat Christus Hom tot in die dood toe verneder het?
Antwoord:  Weens die geregtigheid en waarheid van God (a) kon nie anders as deur die dood van die Seun van God vir ons sondes betaal word nie (b).
(a) Gen 2:17.  (b) Rom 8:3, 4;  Heb 2:14, 15.
41  Vraag:  Waarom is Hy begrawe?
Antwoord:  Om daarmee die versekering te gee dat Hy werklik gesterf het (a).
(a) Hand 13:29;  Matt 27:59, 60;  Luk 23:53;  Joh 19:38.
42  Vraag:  As Christus dan vir ons gesterf het, waarom moet ons ook nog sterwe?
Antwoord:  Ons dood is nie 'n betaling vir ons sondes nie (a), maar slegs 'n afsterwe van die sondes en 'n deurgang tot die ewige lewe (b).
(a) Mark 8:37;  Ps 49:8.  (b) Fil 1:23;  Joh 5:24;  Rom 7:24.
43  Vraag:  Watter nut verkry ons nog verder uit die offer en dood van Christus aan die kruis?
Antwoord:  Deur sy krag word ons ou mens saam met Hom gekruisig, gedood en begrawe (a).  Gevolglik kan ons sondige begeertes nie meer oor ons heers nie, (b) maar kan ons onsself as 'n dankoffer aan Hom toewy (c).
(a) Rom 6:6.  (b) Rom 6:6, 12.  (c) Rom 12:1.
44  Vraag:  Waarom volg daar:  en neergedaal het na die hel?
Antwoord:  Sodat ek in my swaarste aanvegtinge verseker kan wees en myself volkome kan vertroos dat my Here Jesus Christus my van die hel se benoudheid en pyn verlos het (a).  Hierdie verlossing het Hy bewerk deur sy onuitspreeklike angs, smarte en verskrikking (b) wat Hy ook aan sy siel deur sy hele lewe, maar veral aan die kruis gely het.
(a) Jes 53:5.  (b) Ps 18:5, 6;  116:3;  Matt 26:38;  27:46 Heb 5:7

Inleiding

“Eli, Eli, lemá sabagtani !” Dis 'n hulproep van Godverlatenheid! 

My God, my God, waarom het U my verlaat! 

Het u al gevoel of God u verlaat het? Sien u die prentjie van Christus se bange uitroep, “Eli, Eli, lemá sabagtani”, daar waar Hy aan die kruis hang? Die fisiese pyn wat Hy ervaar het was niks in vergelyking met die Godverlatenheid wat Hy ervaar het nie. 

Nadat Christus sy laaste asem uitgeblaas het, het die voorhangsel van die tempel van bo tot onder middeldeur geskeur. Die aarde het geskud, en die rotse het uitmekaar gebars. Grafte het oopgegaan, en baie gelowiges wat dood was, is opgewek, en hulle het uit hulle grafte uitgegaan.

Kan u uself indink wat daardie dag gebeur het? 

Ons het nog so ’n idee van Christus se fisiese lyding, maar ons sal nooit werklik weet wat dit beteken om deur God verlaat te word nie. Altans elkeen wat bely dat Jesus Christus die Seun van God is wat vir ons sondes aan ’n vervloekte kruishout gesterf het, sal nooit werklik weet wat dit beteken om deur God verlaat te word nie. 

Wanneer ons bely dat Christus die angste van die hel tot die dood toe ondergaan het, bely ons dat ons nooit sal nodig hê om daardie Godverlatenheid te ervaar nie.

In Sondag 16 is daar twee hoofgedagtes wat in ons belydenis na vore kom.
1.    Die eerste is Christus sterf in ons plek sodat ons dood net ’n deurgang is na die ewigheid saam met God waar daar geen hartseer, pyn, lyding of dood sal wees nie (vrg en antw 40-43)
2.    en die tweede is Christus ly helse angs en pyn om ons daarvan te verlos (vrg en antwoord 44).

In die eerste plek dan wat beteken ons belydenis dat:

Christus sterf in ons plek sodat ons dood net ’n deurgang is na die ewige lewe (vrg. en antw. 40-43)

In Mat. 27 v 50 hoor ons:
Jesus het weer hard uitgeroep en die laaste asem uitgeblaas.

Wat beteken dit werklik vir ons? 
Maak dit regtig saak of Jesus gesterf het of nie? 

Geliefdes, die Christelike geloof staan of val by Jesus se sterwe en opstanding! Jesus hét gesterf. Sy begrafenis is die versekering, die bewys, dat Hy werklik gesterf het. Jesus se sterwe hou vir ons ’n wonderlike troos in. Dit is waarmee Christene mekaar troos wanneer hulle voor ’n oop graf staan, want vir ’n Christen is die liggaamlike dood nie die einde nie. Dit is die Christelike hoop waaraan ons vashou. Die dood hou vir ons geen verskrikking meer in nie.

Ons dood is geen betaling vir sondes nie, maar ’n afsterwing daarvan. Ons dood is ’n deurgang na die ewige heerlikheid saam met God. 

Ons leef nog in ’n wêreld wat deur sonde geteister word. Ons voel dit daagliks aan die lyf. Ons word nog kwaad. Ons vertel soms nog leuens. Ons voer ’n ewige stryd met sonde in ons lewens en ons ly nog as gevolg van ons eie sondige keuses en die sondige keuses van mense om ons. Christus se dood hou vir ons die troos in dat ons van hierdie gevolge van die sonde verlos gaan word. In die nuwe Jerusalem sondig ons as gelowiges nie meer nie.

Dit is dan finaal en vir altyd en volkome verby met ons sondes en ons sondige geaardheid. Dit beteken dat ons nie meer aan die lyding van misdaad blootgestel gaan wees nie. Dit beteken dat ons kwaadwillige geneigdheid waarteen ons so moet stry in hierdie lewe, nie meer daar gaan wees nie. 

Christus se dood beteken ook dat ons in hierdie lewe teen die sonde kan stry en ook oorwin. Dit beteken dat jy nie tevergeefs teen die sonde stry nie.

Hierdie belydenis van ons begin prakties iets beteken wanneer ons met die dood gekonfronteer word. Dit gee vir ons die vrede wanneer ons met ons eie sterflikheid gekonfronteer word. Geliefdes wanneer mens die dood in die oë staar is dit ’n wonderlike troos om aan vas te hou. Dit gee ook vir ons die troos dat ons nie moedeloos hoef te word in ons stryd teen die sonde nie.

In die tweede plek

Christus ly helse angs en pyn om ons daarvan te verlos (vrg. en antw. 44)

Het u al ooit in die lewe gevoel dat almal u in die steek gelaat het?
Het dit al ooit vir u gevoel of u nie weet watter kant toe nie? 

In ons belydenis dat Christus die angste van die hel tot die dood toe ondergaan het, lê ’n onuitspreeklike troos. Dit is die anker waaraan ons vashou wanneer alles rondom ons ineenstort. Wanneer dit vir jou voel of die lewe sy rug op jou gedraai het, dan is dit die troos waaraan jy moet vashou.

In ons kategismus bely ons dat ons Here Jesus onuitspreeklike angs, smarte en verskrikking gely het. 

In Mat 27 v 46 hoor ons hoe Jesus se smarte en angste ’n hoogtepunt bereik:
Teen drie-uur het Jesus hard uitgeroep: “Eli, Eli, lemá sabagtani?” Dit is: My God, my God, waarom het U My verlaat?

Hiermee verseker Jesus jou dat jy nooit daardie doodsbenoudheid hoef te verduur nie.

Wat beteken dit prakties vir ons? 

In die kategismus bely ons: 
"Sodat ek in my swaarste aanvegtinge verseker kan wees en myself volkome kan vertroos dat my Here Jesus Christus my van die hel se benoudheid en pyn verlos het.”

Dit beteken dat wanneer dit vir jou voel of die lewe sy rug op jou gedraai het, dat jy nie alleen staan nie. Mense kan jou in die steek laat, maar God sal jou nooit in die steek laat nie. 

Hierdie belydenis van ons word so mooi bevestig in Rom. 8 v 35-39:
35 Wie kan ons van die liefde van Christus skei? Lyding of benoudheid of vervolging, honger of naaktheid, gevaar of swaard? 36 Daar staan immers geskrywe: “Dit is oor U dat die dood ons dag vir dag bedreig, dat ons soos slagskape behandel word.” 37 Maar in al hierdie dinge is ons meer as oorwinnaars deur Hom wat vir ons liefhet. 38 Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte 39 of hoogte of diepte of enigiets anders in die skepping kan ons van die liefde van God skei nie, die liefde wat daar is in Christus Jesus ons Here.

Dis die wonderlike troos en betekenis van Jesus Christus se lyde en sterwe. Mense kan ons in die steek laat, hulle kan alles van ons wegvat, selfs ons lewe, maar hulle kan ons nooit uit die hand van God ruk nie.

Ons belydenis in Sondag 16 oor die sterwe en begrafnis van Jesus Christus beteken vir ons dat ons nie vir die dood hoef bang te wees nie omdat ons liggaamlike dood slegs ’n deurgang is na die ewige heerlikheid saam met God.

Christus het deur sy hele lewe op aarde helse smart en pyn gely wat ’n hoogtepunt op die kruis bereik het toe Hy in Godverlatenheid uitgeroep het 

“My God, My God waarom het U My verlaat?” 

Hy het dit vir ons gedoen sodat ons verseker kan wees dat ons nooit deur God verlaat sal word nie. 

Alles kan van my af weggeneem word, selfs my lewe, maar niks of niemand kan my uit God se hand ruk nie.

Amen