Waar was God toe dit gebeur het?

 

Psalm 22 

Teksvers Ps. 22:2

My God, my God, waarom het U my verlaat en bly U ver as ek om hulp roep?

Waar was God toe dit gebeur het? Waar was God toe die inbrekers ons in ons huis oorval het? Waar was God toe die ongeluk gebeur het? Hoekom het Hy dit nie gekeer nie? So is daar so baie situasies in ons lewe wat aanleiding gee tot hierdie vrae. Elkeen van ons beleef op een of ander stadium die ellende van die lewe en dit is een van die tergendste vrae wat daar oor die lewe is. Hiermee saam probeer die satan ons oortuig dat God nie omgee nie.

Waar was God toe dit gebeur het? Dit is ’n vraag wat deur al die eeue heen maar net dieselfde bly. Die omstandighede wat aanleiding tot die vraag gee het dalk verander, maar die noodroep bly dieselfde. Ons weet nie wat Dawid se omstandighede was toe hy Psalm 22 gedig het nie. Moontlik was dit toe hy vir sy lewe moes vlug toe Saul hom wou doodmaak. Moontlik daardie keer toe sy eie seun Absolom sy troon wou afneem. Ons weet nie, maar wat wel duidelik in die Psalm is, is dat dit die dieptes van ellende beskryf wat Dawid op ’n stadium ervaar het.

Die diepste nood wat ’n gelowige kan beleef is die ervaring dat God ons verlaat het. Dit is die ervaring wat Dawid verwoord in Ps. 22:2

My God, my God, waarom het U my verlaat en bly U ver as ek om hulp roep?

Ons hoor hierin sy intense pyn wat hy beleef het. Die God wat my God is. Die God met wie ek ’n persoonlike verhouding het, het Hom van my onttrek. Hy was nie daar toe ek Hom nodig gehad het nie!

Sy teleurstelling is nog meer intens as ons luister na wat sy voorvaders beleef het in soortgelyke omstandighede soos ons hoor in Ps. 22:5

Op U het ons voorvaders vertrou. Hulle het vertrou en U het hulle gered

Sy ervaring is egter presies die teenoorgestelde. Hy voel soos ’n wurm, ’n voorwerp van bespotting. Sy situasie is so hopeloos dat mense vir hom lag en met hom spot omdat hy in sulke omstandighede nog steeds aan die Here bly vashou. As hy dan so baie van die Here hou, laat Hy hom dan red. So klink die spotstem van hulle wat op hul eie vermoëns staatmaak.

Tog het hy in die verlede ervaar dat God daar is. Dis dan God wat hom sy eerste lewenslig laat sien het en van sy geboorte by hom betrokke was. Dit is wat sy lyding soveel erger maak. Dit voel vir hom of God hom in die steek gelaat het.

Dit is wat lyding aan ’n mens doen. Dit laat jou voel of jy so weerloos is soos water wat uitgestort is. Dis asof jou bene uitmekaar val en jou hart so sag soos was word. Dit voel vir jou of jou lewe net so min as ’n potskerf werd is soos ons hoor in Ps. 22 v 16.

Ek is so min werd soos 'n potskerf,

my tong kleef aan my verhemelte,

U laat lê my asof ek dood is.

Hierdie beeld wat die digter gebruik, verwys na die erdepotte wat destyds in Israel gebruik is. Solank die erdepot heel is, is dit nuttig omdat mens allerlei goed daarin kan bere. Maar as dit gebreek is, is dit niks werd nie. Al wat mens met die stukkende potskerwe kan doen wat oorbly is om dit weg te gooi. Dit is wat lyding doen. Daardie gevoel dat God my in die steek gelaat het en dat ek nikswerd is nie. Groter nood kan geen mens hom voorstel nie.

Wat doen mens wanneer jy in so ’n situasie verkeer? Wat het Dawid gedoen? Ten spyte van sy negatiewe ervaring, vlug hy nog steeds na God toe, want hy weet daar is niemand anders wat kan help nie. Ps. 22:12 – 22 beskryf sy gebed om hulp. Hy beskryf sy lyding in beeldryke taal. Sy vyande is soos wilde beeste uit Basan wat hom omsingel. Hulle is soos verskeurende brullende leeus wat op hom afstorm.

Wat doen mens wanneer jy in so ’n situasie verkeer? Jy wend jou na God toe in gebed en jy stort jou hart teenoor Hom uit. Jy beskryf vir Hom presies hoe jy voel. Al jou emosies van woede en vrees stort jy voor die Here uit. Dit help nie om die emosies wat jy ervaar te onderdruk nie, want hulle is daar. Die Here verstaan dat jy so voel en daarom kan en moet jy dit vir Hom vertel.

Psalm 22 beskryf die intense lyding van ’n mens wat swaar gely het, maar dit beskryf ook sy dank teenoor die Here wat hom van sy smart verlos het. Alhoewel dit vir Dawid gevoel het dat die Here hom in die steek gelaat het en dit soms vir ons ook so voel, is die werklikheid dat daar net een mens in die hele geskiedenis van die mensdom is wat werklik deur God verlaat was.

In Mat 27:45-46 hoor ons hoe Jesus uitroep

⁴⁵Van twaalfuur af het daar duisternis oor die hele land gekom, en dit het tot drie-uur geduur. ⁴⁶Teen drie-uur het Jesus hard uitgeroep: “Eli, Eli, lemá sabagtani?” Dit is: My God, my God, waarom het U My verlaat?

God is al deur die eeue ontelbaar baie keer aangeroep met die klag: “My God, waarom het u my verlaat?” Waar was God toe dit gebeur het? Maar tog was hierdie klag nog net een keer waar, naamlik toe Jesus dit aan die kruis uitgeroep het.

Hierdie middelste van sewe kruiswoorde is die dieptepunt van Jesus se lyding. Dit volg na drie ure van duisternis en stilte waar God en mense geswyg het. Wat het in daardie drie ure gebeur? Die Seun van God het die ewige dood van Godverlatenheid gely. Daarom kan elkeen wat glo in die verlossing van Jesus Christus verseker weet dat hulle nooit weer Godverlatenheid sal ervaar nie. Daarom kon Dawid ook in hierdie gebed waar hy sy ellende in gebed teenoor God verwoord, in die laaste gedeelte God ook dank vir die verlossing wat Hy gee.

Waar was God toe dit gebeur het? Hy was daar! Dit is Hy wat jou deur die krisis gedra het! Dit is Hy wat by jou is waar jy midde in die krisis staan. Dit is Hy wat die uitkoms gegee het. Dit is Hy wat jou vashou wanneer die aanslae van die lewe op hulle felste op jou afstorm. God is daar.

Ons moet verstaan dat God ons nie altyd uit die situasie neem nie. In hierdie wêreld is ons nog steeds onderwerp aan die gevolge van sonde. Die diepste nood wat ’n persoon kan ervaar, is om van God vervreem te wees. Dit is wat Jesus kom herstel het. Dit is wat Jesus kom herstel het. Met sy kruisdood en opstanding, het Hy die gebroke verhouding tussen God en mens herstel. Ons is egter nog in die wêreld en ons voel nog die nagevolge van die mens se opstand teen God. Ware vrede is nie om vry te wees van moeilike omstandighede nie, ware vrede vind ons in die teenwoordigheid van God.

Wanneer ons in moeilike omstandighede beland voel dit soms of God nie daar is nie, maar Hy is daar en dit is wat Dawid op die uiteinde ook besef het, naamlik dat God ook midde in sy moeilike omstandighede daar was. Daarom verklaar Dawid dat hy voor almal sal getuig wat God vir hom gedoen het en dit is waaroor ons ook moet getuig. Jesus het die skeidsmuur wat sonde tussen ons en God geplaas het, weggeneem en daarom kan ons verseker wees dat God ons nooit alleen sal laat nie. Deur sy Gees is Hy elke oomblik van elke dag by jou. Ons verstaan nie altyd hoekom sekere omstandighede oor ons pad kom nie, maar ons moet vertrou dat God in beheer is en dat Hy ons nooit alleen sal laat nie.

In Ps. 22:28-29 hoor ons

Mense oor die hele wêreld sal die Here erken en hulle tot Hom bekeer.

Alle volke sal Hom as koning erken, want die koningskap behoort aan die Here; Hy heers oor die volke.

Hier sien ons dat God besig is om die gebrokenheid van die sondige wêreld te herstel. Dit is die lewende hoop waaraan ons vashou. Daar kom ’n tyd waar ons nie meer aan die ellende van hierdie wêreld onderwerp gaan wees nie. Dit gee ook vir ons ’n perspektief op die huidige werklikheid waarin ons leef. Selfs die gebrokenheid van hierdie wêreld is nie groter as God nie. Wat is die ergste wat die ergste wat met ons kan gebeur in hierdie lewe? Ons kan ons lewe verloor en selfs wanneer dit gebeur, is God steeds daar. Die liggaamlike dood is nie die einde nie, maar slegs die begin van ’n ewigheid saam met God. Daarom hoef ons ook nie die dood te vrees nie.

Waar was God toe dit gebeur het? Hy is daar. Hy laat ons nooit alleen nie, selfs al voel dit soms of Hy nie daar is nie. Wanneer dit voel of God jou verlaat het, neem steeds jou toevlug tot Hom. Jesus het eenmaal ware Godverlatenheid ervaar sodat elkeen wat in Hom glo nooit weer sonder God sal wees nie. Wanneer die lewe vir jou te veel word, stort jou hart teenoor Hom uit en weet dat Hy daar is en dat Hy jou nooit alleen sal laat nie. Selfs al gebeur dit dat jou lewe geneem word is Hy steeds daar.

Wanneer jy in jou nood na God toe vlug en nie weg van Hom af nie sal jy ’n nuwe perspektief daarop ontdek sodat jy Hom selfs midde in jou nood kan loof en prys. Hou in vertroue vas aan God se genade en weet dat Hy daar is, selfs al voel dit nie altyd so nie.

Amen

By Jesus is dood nie regtig dood nie en daarom kan ek ook lewe

 

Joh. 11:1-44; Teksverse – Joh. 11:25 & 26

Wat is lewe? Wat is ware lewe? Wat is dood en wat veroorsaak die dood? Lewe, dood, twee begrippe wat onlosmaaklik deel is van elke mens se bestaan. Met hierdie verhaal van Lasarus verduidelik die Here vir ons wat dit beteken om waarlik te leef en wat veroorsaak dood.

Jesus was besig om die mense te leer toe Hy die ontstellende berig ontvang dat sy goeie vriend Lasarus siek is. By die aanhoor van die nuus tree Jesus baie vreemd op. Hy verklaar dat die siekte nie op die dood sal uitloop nie, en Hy is ook nie juis haastig om na Lasarus toe gaan nie!

Wanneer Jesus uiteindelik by Lasarus en sy susters uitkom groet Marta met so half verwytend: “Here, as U hier was, sou my broer nie gesterwe het nie. Maar selfs nou weet ek dat God U alles sal gee wat U van Hom vra.” Sy glo, maar tog is dit nog net ’n teoretiese abstrakte geloof wat nog nie werklik ’n impak op haar lewe het nie. Toe Jesus die graf wou oopmaak waarsku sy: “Here, hy ruik al, want dit is al die vierde dag.” Vir haar is die opstanding van haar broer net ’n teoretiese geloofsaak wat nie praktiese implikasies in haar lewe het nie.

Voel ons nie ook dikwels so nie? Ons bid tot die Here en dan wag ons en ons wag. Dit is dan wanneer ons die fout maak om te dink dat God nie omgee nie. Soms sê ons ook dat ons God vertrou, maar dit bly maar net ’n teoretiese saak wat nie werklik ’n impak op ons lewens het nie.

Dit is dan wanneer ons moet verstaan dat God besig is met iets wat beter is as wat ons nou vra en dat ons ook moet vertrou dat Hy wel uitkoms sal gee. Ons moenie vra en dan dink dit sal nie gebeur nie. Soms moet ons wag op die Here met die wete dat sy vertragings met sy seën gepaardgaan. Toe Jesus die berig van Lasarus se siekte ontvang het Hy vir sy dissipels gesê

“Hierdie siekte sal nie op die dood uitloop nie maar op die openbaring van die wonderbaarlike mag van God sodat die Seun van God daardeur verheerlik kan word.”

Hiermee verduidelik Jesus dat die opwekking van Lasarus wys op die betekenis van sy se eie opstanding uit die dood. Sy dissipels het gehoor dat Lasarus se dood ’n groter doel gehad het, maar Marta en Maria het dit nie geweet nie. Hulle moes net vertrou en geduldig op die Here wag.

Wanneer Jesus by Marta kom verstaan sy nog steeds nie toe Hy vir haar vertel dat Lasarus gaan opstaan uit die dood nie. Sy glo in ’n opstanding wat eendag daar ver teen die einde gaan plaasvind. Jesus sê vir haar egter vir haar dat dit nou gaan gebeur, maar nog steeds verstaan sy nie. Dan sê Jesus vir haar:

“Ek is die opstanding en die lewe. Wie in My glo, sal lewe, al sterwe hy ook; en elkeen wat lewe en in My glo, sal in alle ewigheid nooit sterwe nie. Glo jy dit?”

Hierin lê ’n geweldige troos vir elke gelowige met die versekering dat ek sal lewe al het ek gesterwe as ek in Jesus Christus glo. Dit sê ook vir my dat as ek eers die ewige lewe ontvang het, dat ek dit nooit in alle ewigheid weer sal verloor nie.

Jesus se “Ek is” uitspraak is baie belangrik. Marta se stelling dat sy in die opstanding glo is vir haar nog net ’n abstrakte begrip sonder dat dit nog werklik betekenis vir haar het. Jesus stel dit as ’n feit wat met Hom as persoon geïdentifiseer word. Hy sê nie dat Hy die dooies sal laat opstaan nie. Hy IS die opstanding want Hy is die lewe. Hy beklemtoon dat die mens alleen onsterflik kan wees deur onlosmaaklik in geloof aan Hom verbind te wees. Teenoor die Fariseërs wat die opstanding aan die einde verkondig, kom sê Jesus nou ook dat ons deur Hom die opstanding en lewe in die hede kan ervaar. Dit kan nie deur die dood vernietig kan word nie. Lewe bly gebonde aan Jesus Christus deur geloof. Elkeen wat glo in Jesus, betree die ewige lewe en sal geestelik in alle ewigheid nooit sterwe nie.

Voordat Jesus vir Lasarus opwek gebeur daar egter eers iets baie belangriks. Jesus huil! Die Jode wat daar was het gedink dat Jesus hartseer was omdat Lasarus gesterf het. Maar dit is nie hoekom Jesus gehuil het nie. Hy het tog geweet dat Hy binnekort vir Lasarus gaan opwek. Jesus se trane wys vir ons dat Hy omgee vir ons hartseer en pyn in die lewe. Hy is nie ongevoelig vir ons swaarkry in die lewe nie.

Jesus huil oor die sonde wat soveel ellende in die lewe veroorsaak. Hy huil oor die sonde wat ons so maklik in ’n doodloopstraat laat beland. Jesus huil oor my sondes! Jesus huil omdat Hy mens geword het en dat Hy daarom weet wat se hartseer ons in die lewe ervaar. Jesus huil vir ons en ook saam met ons!

Dan bewerk Jesus die wonderwerk van Lasarus se opstanding toe Hy met ’n harde stem roep” “Lasarus kom uit!” Die wonder lê nie daarin dat Hy Lasarus wat al vier dae dood was weer lewend gemaak het nie, want Lasarus sou tog weer liggaamlik sterf.

Die wonder is dat Jesus die mag het om die ewige lewe te gee aan elkeen wat in Hom glo. Vir die ongelowige beteken die dood die einde, maar iemand wat in Jesus glo, bly lewe al het hy ook fisiek gesterf.

Omdat Jesus vir ons sê “Ek is die opstanding en die lewe” kan elkeen wat in Hom glo sê:

·       Ek is vergewe

·       Ek is weer heel gemaak

·       Ek is weer herstel as God se kind

·       Ek is weer vry van die slawebande van die sonde

·       Ek is weer lewendig en ek lewe ’n lewe van oorvloed

·       Ek is beskerm

·       Ek is geliefd

·       Ek is voorspoedig

·       Ek is ’n oorwinnaar

·       Ek is geseënd en

·       Ek is ’n seën vir ander.

In die plek van hopeloosheid het ek hoop vir die toekoms omdat ek weet dat die toekoms in God se hand is. Ek weet nie wat die toekoms inhou nie, maar ek weet dat God my nooit alleen sal laat nie. God sal my nooit eenkant gooi en van my vergeet nie. Die tydelike hartseer wat ek in hierdie lewe ervaar sal verander in vreugde omdat ek weet dat ek ewig saam met God is.

Die opwekking van Lasarus wys op die betekenis van Jesus se eie opstanding uit die dood en die groot betekenis wat dit vir ons het wat in Jesus Christus glo. By Jesus is dood nie regtig dood nie en daarom kan ek ook lewe. Solank as wat dit egter net ’n teoretiese geloof is, hou dit nog nie veel troos in nie. Kom ons gryp Jesus se verlossing met geloof aan sodat die lewe wat daar in Hom en sy opstanding is prakties deel van my lewe kan word want by Jesus is dood nie regtig dood nie.

Amen

Hoekom is daar lyding en boosheid in die wêreld?

Struikelblokke op ons pad van geloofsgroei –

Hoekom is daar lyding en boosheid in die wêreld?

1 Pet. 1 v 3 tot 9 teksverse 1 Pet. 1 v 6 & 7^a
 

Iets wat nie groei nie, is besig om dood te gaan. So is dit ook met jou verhouding met God. As daar nie geloofsgroei is nie, is jou verhouding met God besig om agteruit te gaan. Wanneer ons praat van geloofsgroei dan beteken dit eenvoudig om God beter te leer ken om sodoende nader aan God te beweeg.

Een van die struikelblokke op die pad van geloofsgroei is die moeilike vraag “hoekom is daar soveel lyding en boosheid in die wêreld teenwoordig?” Hoe kan ’n liefdevolle God toelaat dat daar soveel lyding in die wêreld is? Waarom laat Hy toe dat ouers ’n onskuldige driejarige kind so verwaarloos en mishandel dat sy doodgaan? Waarom laat God toe dat ’n natuurramp duisende mense se dood veroorsaak?

Hoekom keer God nie daardie selfmoord bomaanvaller wat onskuldige mense met sy aanval teiken? Hoekom laat God toe dat ek deur ’n ongeneeslike siekte afgetakel word? Hoekom laat God toe dat my geliefde stelselmatig deur so ’n verskriklike Altsheimers siekte vernietig word?

Vir sommige mense is dit so ’n groot struikelblok dat hulle heeltemal wegdraai van God af. En dan redeneer hulle: As God liefdevol is, sal Hy nie wil hê dat onskuldige mense ly nie. As Hy almagtig is sal Hy sy almag gebruik om lyding te keer. As daar ’n liefdevolle en almagtige God is soos die Bybel ons leer, dan behoort daar nie lyding in die wêreld te wees nie.

Daar is egter lyding in hierdie wêreld en daarom kan die God wat die Bybel aan ons voorhou nie bestaan nie. So redeneer hierdie mense.

Dit is inderdaad ook ’n baie moeilike vraag vir gelowiges om te beantwoord. Hoe beantwoord jy as gelowige die aanklag dat God nie omgee nie of dat Hy nie in staat is om lyding te keer nie? Die maklike manier is om ’n kop in die sand benadering te volg deur bg. vraagstuk te systap. Die probleem met hierdie benadering is dat dit die ou duiwel ’n geleentheid gee om jou geloof aan te val, veral wanneer jy op jou kwesbaarste is. Veral daar waar jy die aanslag van lyding en boosheid persoonlik aan die lyf voel. Wanneer die lewe om jou donker word en jy binne in die storm staan, tik die ou duiwel jou op die skouer en sê: “Sien jy. Kyk na die gemors waarin jy nou is. Voel jy die pyn? Ek het jou mos al gesê, jy kan God nie vertrou nie. Hy gee nie vir jou om nie. Hy kan jou nie help nie. Dit is beter om van Hom af weg te draai.”

Waar vind ons antwoorde op hierdie moeilike lewensvrae? Daar is net een plek waar jy antwoorde kan vind. By God self in sy Woord. Wat sê God vir ons oor hierdie onmoontlike vraagstuk? Hoe kan God liefdevol en almagtig wees en nie lyding dadelik tot niet maak nie? In ons teks gee God vir ons ’n antwoord op hierdie moeilike vraag. In 1 Pet 1 v 6 hoor ons:

selfs al is dit nodig dat julle ’n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande beproewings

God kan keer dat lyding plaasvind, maar Hy laat dit net vir ’n kort tydjie toe. Binne sy almag en raadsbesluit laat Hy soms lyding toe vir ’n kort tydjie. In die perspektief van God se ewigheid is lyding inderdaad net ’n kort tydjie.

Die vraag wat nog onbeantwoord is, is egter: “Gee God dan nie om nie?” Om hierdie vraag te antwoord moet ons kyk na wat God gedoen het. Hy het Homself aan die voorfront van lyding geplaas. In Jesus Christus het God die diepste diepte van pyn en lyding ervaar. Een ding is seker! God gee om. Hy gee soveel om dat Hy sy enigste Seun na die wêreld toe gestuur het sodat ons deur Hom die lewe kan hê. Ons hoor in 1 Pet. 1 v 3 & 4 dat God se ontferming so groot is dat Hy ons ’n nuwe lewe geskenk het deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood. En dit gee vir ons ’n ’n lewende hoop op ’n onverganklike, onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel ook vir ons in bewaring gehou word.

As ons net so bietjie terugstaan om perspektief te kry. Wat is die ergste wat met jou hier op aarde kan gebeur? Dit is dat jy jou lewe kan verloor en selfs dit kan jou nie van God se liefde skei nie. Die dood is nie meer ’n hopelose einde nie. Dit is slegs ’n deurgang na ’n ewige heerlikheid saam met God. In 1 Pet 1 v 4 is die belofte dat die gelowige se erfenis onverganklik, onbesmet en onverwelklik is. Daar is dus niks wat dit ongedaan kan maak nie. Dit is ’n vaste sekerheid wat op God se karakter gewaarborg word.

In 1 Pet 1 v 5 hoor ons dat geloof die sleutel is om hierdie erfenis wat God belowe te kry. Die wonderlike troos:

En omdat julle glo, word ook julle deur die krag van God veilig bewaar vir die saligheid wat reeds gereed is om aan die einde van die tyd geopenbaar te word.

In 1 Pet. 1 v 7 hoor ons dat jou geloof deur middel van lyding getoets word. Omdat geloof die sleutel is vir jou versoening en verhouding met God is dit selfs kosbaarder as goud en net soos die suiwerheid van goud met vuur getoets word, word die egtheid van jou geloof deur die vuur van lyding getoets.

Dit is hier waar die tekkie die teer slaat. Wanneer jy binne in die chaos van pyn en lyding staan moet jy bly glo dat God net jou beste belang op die hart dra. Jy moet glo en vertrou dat God in beheer is, veral wanneer dit vir jou lyk of alles buite beheer is. Jy moet God vertrou en jou ore sluit vir die aanklag van die duiwel wat jou probeer oortuig dat jy God nie kan vertrou nie. Hoe meer jy op God vertrou, hoe hegter word jou verhouding met Hom, veral wanneer jy nie die uitkoms kan sien nie.

Daar is kere waar ons kan sien hoe God se belofte dat alles ten goede meewerk waar is. Daar is egter ook baie kere waar dit nie duidelik is nie en dit is hier waar jou geloof en vertroue in God jou deurdra. Om te bly vertrou dat binne die groter prentjie van God se raadsplan dat selfs dit wat vir my sinneloos lyk steeds sin maak.

Dit is soos ’n legkaart te bou van derduisende stukkies. As ek net na die een of twee legkaart stukkies kyk wat hier voor my is, sien ek nie die geheel van die prent wat die legkaart vorm raak nie. God se legkaart is groter as die grootste legkaart waaraan ons kan dink. God se legkaart is groter as die heelal wat so groot is dat ons nie werklik die grote daarvan kan begryp nie.

Wanneer jy in geloof God vertrou, veral wanneer jy geen uitkoms kan sien nie, gee God die belofte dat jy met onuitspreeklike en heerlike blydskap vervul sal word. Dit bou jou verhouding met God en jy sal ervaar hoe God ’n werklikheid binne jou lewe is.

Geliefdes, moenie dat jou geloofspad saam met God belemmer word deur die vraagstuk van lyding nie. Moenie val vir die duiwel se leuen dat jy God nie kan vertrou nie. Hou jou oë op die kruis en opstanding van Jesus Christus. Bly glo dat God in beheer is en jy sal ervaar hoe jy op jou geloofspad nader aan God beweeg.

Amen

Liefde vra opoffering!

 Dit is egter die moeite werd, want dit wat jy terug ontvang is baie meer as wat liefde jou kos.

Teks 1 Joh. 3 v 11 – 24

Teksverse 1 Joh. 3 v 11, 16 & 23

GK BSH & RB 5 Okt. 2025

Die Here sê vir ons dat ons mekaar moet liefhê, maar liefde is nie altyd wat ons dink dit is nie. As jy nie weet wat liefde is nie, is dit onmoontlik om God se liefdesgebod te gehoorsaam en daarom is dit belangrik dat ons seker moet maak dat ons weet wat liefde werklik is. Aangesien God liefde is, is sy lewende Woord die enigste betroubare bron om te leer wat liefde is.

In ons teks leer God ons wat liefde werklik is. Liefde is nie maar net ’n emosie wat mens lekker laat voel nie. Liefde is totaal anders as wat die wêreld as liefde voorhou. Die wêreld definieer liefde as dit wat jy ontvang en daarom moet jy seker maak dat jy soveel as moontlik moet ontvang, selfs al is dit nodig om moord te pleeg daarvoor soos wat Kain gedoen het.

Ware Godgegewe liefde is egter radikaal anders. Dit is nie wat jy ontvang nie, maar dit wat jy gee. Liefde is “doen”! Liefde vra opoffering.

Om liefde te gee gaan jou baie duur kos!

Waarom sou mens liefde wou gee as dit jou so duur gaan kos? Want om liefde te gee is om te lewe. Indien jy nie liefde gee nie bly jy in die doodsheid van die sonde. Dit is egter die moeite werd om die prys te betaal wat liefde vra, want dit wat jy terug ontvang is baie meer as die prys wat liefde jou kos.

In 1 Joh. 3 v 12 tot 15 hoor ons wat liefde nie is nie. In vers 12 hoor ons hoedat Kain se afguns en jaloesie daartoe aanleiding gegee het dat hy sy broer vermoor het. Kain se afguns het tot haat oorgegaan en haat het tot moord gelei. Haat is nie die teenoorgestelde van liefde nie. Haat is gebrek aan liefde. Liefde is lewe en daarom is haat dood soos ons hoor in 1 Joh. 3 v 14&15:

Ons weet dat ons klaar uit die dood na die lewe oorgegaan het, want ons het ons broers lief. Wie nie liefhet nie, bly in die dood.

Elkeen wat sy broer haat, is ’n moordenaar; en julle weet dat geen moordenaar die ewige lewe in hom het nie.

In die voorafgaande verse het ons gehoor wat liefde nie is nie. Nou sê die Here vir ons 1 Joh. 3 v 16 wat liefde wel is:

Hiéraan weet ons wat liefde is: Jesus het sy lewe vir ons afgelê. Ons behoort ook ons lewens vir ons broers af te lê.

Liefde is doen. Liefde vra opoffering. Liefde vra ’n duur prys! Om lief te hê vra dat jy jouself moet prysgee.

Jesus het die absolute prys van liefde betaal. Hy het meer as net sy lewe gegee. Hy het Homself gegee. Hy het mens geword en daarmee sy Godheid prys gegee. Hy het ook die grootste prys betaal, naamlik Godverlatenheid. Hy het die prys betaal wat geen mens ooit kan betaal nie.

Die liefde wat Jesus Christus aan ons bewys is die diepste grond van Liefde. Jesus openbaar hier liefde in volmaaktheid. Dit is om alles van jouself te gee teenoor Kain wat alles vir homself opgeëis het met die moord op sy broer.

Hierdie liefde wat Jesus aan ons bewys het, het Hy gedoen omdat Hy dit wou doen. Hy is nie gedwing om dit te doen. Hiermee word ’n belangrike eienskap van liefde openbaar. Dit is iets wat jy vrywillig moet gee. Dit is nie iets wat met dwang afgedwing kan word of gevat word nie.

Verder is liefde nie goedkoop nie. As jy liefde wil gee, moet jy verstaan dit is ’n duur prys wat gevra word. Die prys van liefde kan wees dat jy met jou lewe moet betaal. Nie net in die fisiese sin nie, maar ook in ’n geestelike sin. Om lief te hê vra dat jy die lewe van jou eie ek en selfsug moet prysgee. Liefde vra dat jy eers aan die behoeftes van jou broer of suster moet dink voordat jy aan jou eie behoeftes dink. Dit is soos die ma wat honger bly omdat sy die laaste stukkie kos vir haar kind gee.

In 1 Joh. 3 v 18 volg nou ’n baie konkrete voorbeeld uit die gewone daaglikse lewe van wat liefde werklik is. Wie aardse besittings het en gerieflik lewe danksy sy rykdom, maar raaksien en tog toesien hoe sy broer gebrek ly, is sonder gevoel vir hom.

Liefde is nie maar net ’n sentiment, ’n saak van mooi woorde of lippetaal nie. Solank as wat liefde nog net ’n voorneme of sentiment is, is dit nog nie werklike liefde nie. Liefde word werklik wanneer dit in dade wat in opregtheid gedoen word oorgaan. Jy begin eers werklik die vreugde van God se liefde in jou hart ervaar wanneer jy prakties begin liefhê. As jy ongevoelig is teenoor jou broeder, beroof jy jouself van God se liefde.

Hierin lê ’n groot geheimenis opgesluit. As jy ’n som geld in jou beursie het en jy begin dit uitdeel gaan dit minder word en as jy aanhou uitdeel gaan dit naderhand klaar raak. Hoe minder jy uitdeel, hoe meer geld gaan jy in jou beurs oorhou.

Met liefde werk dit egter anders. Hoe meer jy liefde uitdeel, hoe meer word God se liefde in jou lewe. As jy egter suinig is met die uitdeel van jou liefde word God se liefde in jou lewe al hoe minder.

Die volgende geheimenis is in hoe jy liefde ontvang. God verwag nie van jou om eers liefde uit te deel voordat jy ontvang nie. In 1 Joh. 4 v 19 sê Hy vir ons:

Ons het lief omdat God ons eerste liefgehad het.

God gee vir jou liefde en al Hy wat Hy vra is dat jy die liefde uitdeel wat Hy reeds vir jou gegee het.

Hoe kry jy deel in die liefde van God? In 1 Joh. 3 v 22 hoor ons jy kry deel daarin wanneer jy sy gebooie gehoorsaam.

wat ons vra, kry ons van Hom omdat ons sy gebooie gehoorsaam en doen wat Hy goedvind

Dit is hier waar mens so maklik die spoor byster raak deurdat vers 22 gelees word sonder om vers 23 in ag te neem en waar jy dan jou eie definisie byvoeg van wat dit beteken om God se gebooie na te volg. Wanneer jy dit doen dan volg jy die wêreldse pad van oordeel en haat.

1 Joh. 23 verduidelik wat die Here bedoel wanneer Hy sê dat ons sy gebooie moet gehoorsaam.

En dít is sy gebod: Ons moet in sy Seun, Jesus Christus, glo en ons moet mekaar liefhê ooreenkomstig die gebod wat Hy ons gegee het.

Ons hoor in vers 23 die hart van die Evangelie. Glo in God se Seun, Jesus Christus. Glo dat Jesus sy lewe vir jou afgelê het om jou te verlos van die slawebande van jou sonde. Glo dat Hy die dood oorwin het met sy opstanding en dat Hy daarmee aan jou die ewige lewe gee. Verdiep jou in die liefde van Jesus Christus. Sien raak hoe groot God se liefde vir jou werklik is.

Wanneer jy dit doen, dan sal jy beleef hoe God se liefde in jou hart brand en wanneer God se liefde in jou hart brand kan jy nie anders as om jou broers en susters lief te hê nie. Dit is soos om ’n pot water op ’n warm stoofplaat te plaas. Die water in die pot kan nie anders as om warm te word en naderhand te kook nie. Indien jy egter die pot van die plaat afhaal, dan word die water koud.

God se liefde vir jou in Jesus Christus is soos die hitte van die warm stoofplaat. Jou geloof in die evangelie van Jesus Christus is soos om die pot water op die stoof te plaas. Die uitdeel van God se liefde is soos die water wat kook.

Wanneer jy egter soos Kain die pad van vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring en afguns begin volg is dit soos om die pot van die stoof af te haal. Dan is dit nodig dat jy terugkeer na die evangelie van God se liefde vir jou.

Waar kry jy die geloofsoortuiging vandaan om in die evangelie van Jesus Christus te glo? God self gee dit vir jou deur sy Gees. Wanneer jy dus worstel om die prys te betaal om lief te hê, weet dat die Heilige Gees met jou besig is. As die Heilige Gees nie met jou besig is nie, sal jy nie omgee dat jy nie liefhet soos God van jou vra nie. God belowe ons dat Hy sy Gees gee aan elkeen wat vra. Bid dat die Heilige Gees ook in jou lewe werksaam sal wees.

Geliefdes, wat is liefde? Die bron van liefde is God, want God IS Liefde. Die wese van Liefde is Jesus Christus se liefdesdaad aan die kruis. Die opdrag van Liefde is dat ons mekaar moet liefhê.

Liefde vra opoffering! Betaal die prys van opoffering wat liefde vra, want dit wat jy terug ontvang is baie meer as wat liefde jou kos. God se liefde vir jou gee vir jou die ewige lewe. Leef daardie lewe met die uitdeel van God se liefde wat Hy so oorvloedig aan jou skenk.

Amen

In my lewe moet Jesus meer word en ek minder

 

Joh. 3:22 - 36; teksverse Joh. 3:30 & 36

Inleiding

Een van die mees basiese behoeftes by die mens is die soeke na erkenning. Daardie soeke daarna dat mense weet en erken dat ek ook iets beteken. Daardie behoefte om te weet dat ek spesiaal is en dat mense dit raaksien.

Daar is niks fout daarmee nie, inteendeel dit is hoe God ons geskep het. Hy sê tog vir ons dat ons vir Hom kosbaar is. Dis ’n tema wat soos ’n goue draad dwarsdeur die Bybel loop dat God vir die mens omgee.

Die probleem kom egter in dat die sonde hierdie soeke van die mens skeefgetrek het. In plaas daarvan dat ons by God bevrediging soek vir hierdie behoefte gaan soek ons op ander plakke daarna en omdat die mens van God af weggedraai het, word hierdie behoefte nooit bevredig nie. Dit laat daardie leë gevoel by jou en daardie stemmetjie in jou kop wat vir jou sê “jy is nie goed genoeg nie!”

Dit is ook iets wat jy om die dood toe teenoor niemand wil erken nie en daarom ontstaan daar allerlei negatiewe maniere om jouself te handhaaf en daardie bang klein mensie wat agter die bravade wegkruip weg te steek. Die wêreld mag net nie sien hoe ek regtig voel nie! Ek moet ten alle koste agter ’n masker wegkruip en seker maak dat die mense daarbuite vir my die nodige erkenning gee!

Die manier waarop jy jouself handhaaf is deur aggressie wat ook fisiese geweld kan insluit. As mense jou haat sal jy terug haat. As hulle jou seermaak sal jy terug seermaak. As hulle teen jou diskrimineer sal jy ook terug doen. As hulle jou vloek sal jy hulle ook terug vloek. As hulle liefdeloos optree sal jy ook. Ek moet seker maak dat mense weet hoe belangrik ek is en hulle durf nie waag om nie my belangrikheid te erken nie! Ek dwing my gesag op mense af.

Die probleem is dat hierdie negatiewe benadering nie geluk bring nie. Maak nie saak hoe suksesvol ek is om mense te kul met hierdie masker van my nie. Ek weet wie skuil daar agter! Met hierdie benadering is daar nie plek vir God in my lewe nie, selfs al gee ek ook voor dat daar is, want dit gaan om my en my eer. As daar egter nie plek vir God is nie bly daar ’n diep leemte in my wat deur niks anders bevredig kan word nie, maak nie saak hoe hard ek probeer nie.

Hoe bevredig ek hierdie ingeskape drang binne in my na aanvaarding?

In ons teksgedeelte gee die Here gee vir ons ’n antwoord op hierdie vraag. Ek moet minder word. Ek moet hierdie eie belangrikheid en selfhandhawing van my prysgee! In die plek daarvan moet Jesus meer word. Vreemd soos dit mag klink lê die antwoord daarin dat Jesus meer moet word en ons minder.

Ek moet minder word!

Dis die enigste manier uit die spiraal van negatiwiteit en minderwaardigheid te ontsnap, om los te breek uit hierdie spiraal van aggressie waar ek op mense trap om bo te kom. Ek moet my eie selfopgelegde status waarvoor ek so hard baklei opgee. Dan hoef ek nie meer voor te gee dat dit goed gaan nie.

Met Johannes die Doper se reaksie wanneer sy volgelinge na hom te kom en sê:

“Rabbi, Hy wat oorkant die Jordaan by u was, van wie u getuig het, weet u, Hy doop ook, en almal gaan na Hom toe.”

wys die Here vir ons hoe ons dit moet doen. Vir ’n kort rukkie voor Johannes gevang is en in die tronk gesit is, het hy en Jesus ’n parallelle bediening gehad. Nou het daar ’n woordewisseling tussen Johannes se volgelinge en ’n Jood ontstaan oor die reiniging.

In hierdie woordewisseling wil Johannes se volgelinge seker maak dat sy status gehandhaaf word deur hom teenoor Jesus te wil afspeel. Hulle wil bevestiging hê dat Johannes se doop beter is as die doop wat deur Jesus se dissipels gedoen word.

Hierdie reaksie van Johannes se volgelinge is tipies die gedrag wat jy waarneem wanneer jy op ’n negatiewe manier jouself wil handhaaf. Om my belangrikheid te bewys moet ek dit ten koste van iemand anders doen. Om bo te kom moet ek op die mense onder my trap!

Ek is seker dat Johannes se volgelinge verbaas en dalk ook teleurgesteld was met Johannes se reaksie toe hulle vir hom kom vertel dat die mense al hoe meer agter Jesus aanloop. In Joh. 3:30 hoor ons egter wat is die regte manier om my eie waarde as mens te handhaaf:

Hy moet meer word en ek minder.

Wanneer ek ten koste van mense myself handhaaf is ek in opstand teen God.

Johannes verduidelik die beginsel aan sy volgelinge deur gebruik te maak van ’n beeld wat die verhouding tussen ’n bruidegom en die vriend van die bruidegom. In vandag se terme sal ons praat van die bruidegom en sy strooijonker.

Die vriend van die bruidegom het ’n baie belangrike taak gehad. Hy moes sorg dat al die rëelings vir bruilofsfunksie getref word. Wanneer die bruilof egter op hande was, het hy teruggestaan. Nou was dit nie meer hy wat belangrik is nie. Die kollig was nou op die bruidegom gerig.

Geliefdes, dis wat ons moet doen. Ons eie eer en belangrikheid moet terugstaan sodat die fokus nie op my nie, maar wel op God gerig word. Ek moet minder word en Jesus moet meer word in my lewe.

Jesus moet meer word

Hoe kry mens dit reg om af te sien van jou eie eer en belangrikheid? In Joh. 3:36 sê die Here vir ons:

Wie in die Seun glo, het die ewige lewe; wie egter aan die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, maar die straf van God bly op hom.”

Wie in Jesus glo het die ewige lewe. Wie nie glo nie, aanvaar nie God se gesag in sy lewe nie en daarom is hy ook ongehoorsaam aan God. Ons moet nie die waarskuwing wat die Here hier vir ons gee ligtelik opneem nie. Wie Jesus verwerp is onderworpe aan God se straf.

Wat moet ons dan glo? Wat beteken dit om in die Seun te glo? In Joh. 3:31-35 sê die Here vir ons wat ons moet glo. Ons moet glo dat Jesus deur God gestuur is. Ons moet glo in die hemelse oorsprong van Jesus, met ander woorde ons moet glo dat Hy self ook God is en daarom kan Hy die verlossingswerk doen waarvoor God Hom gestuur het.

Ons moet glo dat dit wat Jesus vir ons vertel in die Bybel God se boodskap aan die mensdom is en dat die evangelie; dit wil sê die goeie nuus dat Jesus gekom het om ons van ons sondes te verlos; die waarheid is. Ons moet glo dat die Heilige Gees ook God is en dat Jesus die Gees in sy plek gestuur het na sy hemelvaart.

Jesus was deur die Gees gelei terwyl Hy op aarde was en net so moet ons ook aan die Gees gehoorsaam wees. Ons moet gehoorsaam wees aan die Gees geïnspireerde woord van God. Ek moet God se gesag in my lewe aanvaar.

Die belofte wat die Here vir ons gee; dat ons die ewige lewe sal ontvang; is dat wanneer Jesus meer word in ons lewe sal ons waarlik lewe. Die ewige lewe wat ons ontvang begin nou reeds.

Wat beteken die ewige lewe vir ons?

Daar is ’n verandering in my lewe. Dit beteken dat as ek Christus volg sal ek sy goedkeuring en erkenning ontvang. Dit beteken dat ek as 'n leier sal uitstaan al ken niemand my nie, want wanneer ek gehaat word, het ek lief. Wanneer ek seergemaak word, vergewe ek. Wanneer ek gevloek word, seën ek. Wanneer almal in die duisternis leef, staan ek in die lig.

Die ewige lewe beteken dat ek my hart na God draai en Hom alleen ten volle vertrou om my te dra wanneer ek krisisse moet hanteer. Dit beteken dat ek nader aan God beweeg en dat daar by my ’n al hoe groter wordende behoefte is om God beter te leer ken. Dit beteken dat ek na God se stem luister deur tyd te maak vir Bybelstudie (persoonlik en gesamentlik) en dat ek God antwoord deur gebed.

Dit beteken dat ek verstaan dat ware vrede nie afhang van die gebrek aan probleme in my lewe nie, maar dat dit afhang van God se teenwoordigheid in my lewe. Dan sal ek ervaar dat die belofte wat die Here vir ons in Jes. 40:31 gee ook vir my waar is:

dié wat op die Here vertrou , kry nuwe krag. Hulle vlieg met arendsvlerke, hulle hardloop en word nie moeg nie, hulle loop en raak nie afgemat nie.

Dan vertrou ek dat selfs binne in die grootste krisis in my lewe die Here in beheer van sake is. As ek daar by die dokter se spreekkamer uitstap met die nuus dat ek ook ’n slagoffer is van daardie gevreesde siekte, sal ek vertrou dat die Here my sal dra op die pad vorentoe.

Dat ek die vaste wete het dat selfs as die ergste in hierdie lewe gebeur, dat dit nie die einde is nie, maar dat die dood slegs ’n heerlike deurgang na God is waar ek vir ewig saam met Hom sal wees sonder trane, hartseer, pyn en dood.

Wanneer Jesus meer word kan ek God vertrou om beheer van my lewe te neem en dat ek nie ten alle koste self in beheer moet wees nie.

Slot

Hoe bevredig ek hierdie ingeskape drang na aanvaarding binne in my?

Jesus moet meer word en ek minder. Ek moet minder word deur my eie eer en belangrikheid terug te laat staan sodat die fokus nie meer op my nie, maar wel op God gerig word.

Ek moet in Jesus Christus en sy verlossingwerk in my lewe glo sodat Hy meer kan word in my lewe. Dan kan ek vashou aan sy belofte dat ek die ewige lewe ontvang, dit wil sê die vaste wete dat ek my lewe met vertroue aan God kan oorgee met die vrede in my dat God my sal dra selfs deur die grootste krisis in my lewe.

Dan sal ek beleef hoe ek nader aan God beweeg, dit wil sê hoe daar geloofsgroei in my lewe plaasvind. Hoe nader ek aan God beweeg hoe meer seker sal ek wees dat selfs as die ergste in hierdie lewe gebeur dat dit nie die einde is nie, maar dat die dood slegs ’n heerlike deurgang na God is waar ek vir ewig saam met Hom sal wees sonder trane, hartseer, pyn en dood.

Geliefdes, gee die beheer van jou lewe aan God oor deur self minder te word sodat Jesus meer kan word.

Amen

Liefde vra opoffering

 Lees Johannes 15:1-17 Teksvers Joh. 15:12

Ons roeping is: “Stap die pad in volle vertroue saam met God.” Ons kan alleen maar die Here se roeping gehoorsaam wanneer ons weet hoe afhanklik ons van Hom is. Wat verwag die Here van ons verwag wanneer ons sy roeping opvolg om die pad saam met Hom te stap.

Julle behoort mekaar lief te hê. Dit is die Here se opdrag aan ons. In die vertaling gaan daar so ietsie van die Griekse grammatika verlore. Dis nie ’n klipharde opdrag wat ons moet doen of ons nou wil of nie. Liefde kan tog immers nie afgedwing word nie. Dit is veel eerder ’n aansporing van iets wat ons behoort te doen.

In sekere sin is die aansporing dat ons dit behoort te doen ’n baie strenger opdrag as “julle moet dit doen of julle nou wil of nie”. Die opdrag behels dat ons mekaar moet liefhê omdat ons dit vanuit ons eie wil doen en nie omdat ons dit MOET doen nie.

Ons moet wil liefhê omdat ons oortuig is dat dit die regte ding is om te doen en ons behoort dit te doen. Dit is die opdrag wat die Here aan sy kerk gee.

In hierdie teksgedeelte wys die Here ons hoe ons dit kan regkry, want om mekaar lief te hê druis in teen ons sondige natuur. Uit ons sondige natuur sal ons veel eerder haat as om lief te hê en dit kom heel dikwels in ons optrede teenoor mekaar na vore.

In hierdie teksgedeelte hoor ons hoe die Here die beeld van ’n druiwestok gebruik om aan ons te verduidelik hoe ons dit kan regkry om mekaar lief te hê. Dit is inderdaad wat die Here van ons verwag wanneer ons die nuwe lewensjaar aanpak. In
Joh. 15 v 1 hoor ons:

“Ek is die ware wingerdstok en my Vader is die boer.

Die Vader is die Boer en Jesus is die wingerdstok (dit wil sê die hoofstam waaruit die take dit wil sê die lote groei) wat Hy geplant het en die lote is ons die gelowiges wat moet vrugte dra soos ons hoor in Joh. 15 v 2.

Hiermee sê die Here vir ons dat God die Vader sy Seun Jesus na die mensdom gestuur het sodat hulle waarlik die lewe kan leef wat Hy vir ons beplan het. Die vrug wat ons moet dra is liefde en ons kan dit slegs doen as ons in Jesus ingeplant is.

Die Here gebruik hier ’n baie mooi beeld om vir ons te verduidelik hoe sy liefde werk. Net soos wat ’n druiweloot nie op sy eie kan vrugte dra nie, net so kan ons nie vrugte van liefde dra as ons los is van Jesus Christus se verlossing nie. As die lewegewende sap nie uit die wingerdstok (die hoofstam) vloei in die loot nie, gaan die loot dood en dit verdroog.

Die mens wat nie glo in Jesus se verlossing nie is net soos daardie verdroogde loot soos ons hoor in
Joh. 15 v 6:

As iemand nie in My bly nie, word hy weggegooi soos ’n loot en hy verdroog. Die mense maak sulke lote bymekaar en gooi dit in die vuur, en dit verbrand.

So verduidelik die Here vir ons dat ons op ons eie nie lief kan hê nie. As God se liefde nie in ons is nie kan ons nie liefhê nie soos Johannes ook in sy eerste brief 1 Joh. 4v19 verduidelik:

Ons het lief omdat God ons eerste liefgehad het.

In die eerste plek is die liefde van God dus ’n genadegawe wat ons van God ontvang. Aan die ander kant is  dit ook ’n opdrag soos ons in ons teksvers Joh. 15 v 12 hoor:

Dit is my opdrag: Julle moet mekaar liefhê soos Ek julle liefhet.

Die genade van God is dat Hy nooit meer vra as wat Hy alreeds vir ons gegee het nie. Aan die een kant gee Hy, maar aan die ander kant vra Hy wat Hy gee. God het net een doel voor oë met dit wat Hy vir ons gee en dit wat Hy vra soos ons hoor in Joh. 15v11:

“Dit sê Ek vir julle sodat my blydskap in julle kan wees en julle blydskap volkome kan wees.

In dit wat God vir ons gee en wat Hy van ons vra, doen Hy sodat ons net die heel beste in die lewe kan ontvang.

Die Here verwag van ons om vrug te dra in ons lewens. Die vrug wat Hy verwag is liefde. In Gal 5v22 & 23 sê die Here vir ons waaruit die vrug van liefde bestaan. Die vrug van liefde bestaan uit : vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing.

As ons in Jesus, die ware wingerdstok ingeënt is, dan sal Hy vir ons hierdie vrug gee soos ons hoor in
Joh. 15v7:

As julle in My bly en my woorde in julle, vra dan net wat julle wil hê, en julle sal dit kry.

As ons vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing van die Here vra, dan sal Hy dit vir ons gee.

Wanneer die Here sy opdrag vir ons gee om mekaar lief te hê, dan sê Hy ook hoe ons dit moet doen: “soos Ek julle liefhet”. Jesus se liefde strek so ver dat Hy sy lewe ter wille van ons geoffer het. Ware liefde beteken opoffering. Die vrug van liefde vereis opoffering van ons.

Wat se opoffering vereis die liefde wat die Here vra van ons? Dat ons nie net vir die mense sal lief wees waarvan ons hou nie, maar dat ons ook vir diegene moet lief wees waarvan ons nie hou nie!

Dit is maklik om my mede broeders en susters waarvan ek hou lief te hê. Ongelukkig is ons nog blootgestel aan die gevolge van sonde en daarom is dit so dat daar broeders en susters in die gemeente is waarvan ons minder hou. Ons moet ook vir hulle lief wees!

Die grootste aspek van opoffering wat liefde verg is dat ons ook na onself moet kyk. As daar dalk een van ons is wat voel dat my broeders en susters nie so lief is vir my soos die Here van ons vra nie, dan moet ek na myself kyk.

Die opoffering wat ons moet maak is dat ek dit vir my broers en susters in die geloof moet maklik maak om my lief te hê. Is ek heeltyd net kwaai en nors? Is ek gedurigdeur skoorsoekerig en soek ek rede om te baklei? Loop ek heeltyd rond en verwyt? Maak ek die lewe vir die mense om my moeilik? Doen ek aspris goed waarvan my broers en susters nie hou nie, sodat ek hulle kan grief?

Is ek die een wat altyd net kla en fout vind? As vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing deel is van my lewe, dan maak ek dit maklik vir my broers en susters om vir my lief te wees. Dit kan soms een van die grootste opofferings wees wat ek moet doen, naamlik om my eie foute raak te sien en vir die Here te bid dat Hy my help om daarvan ontslae te raak.

Nog ’n aspek van liefde is die invloed wat ek op die mense om my uitoefen. Ons het ’n spreukwoord wat sê dat maats jou kan maak of breek. As ek met die verkeerde maats deurmekaar is, dan kan hulle my lewe baie negatief beïnvloed.

Die vraag is hier of ek nie ’n verkeerde maat is vir my vriende nie? Is ek besig om my vriende saam met my in die afgrond in te ly? Is ek daardie persoon teen wie ouers hulle kinders waarsku? Is ek die persoon wat heeltyd veroorsaak dat ek en my maats in die moeilikheid beland? Hierdie geld nie net vir die kinders nie, maar ook vir die grootmense. Bou ek op of breek ek af?

Geliefdes, die Here se opdrag aan ons is:

Julle behoort mekaar liefhê soos Ek julle liefhet.

Hierin leer die Here ons dat ware liefde opoffering vereis.

Dit vereis opoffering in die sin dat ek moet liefhê omdat ek wil en nie omdat ek dit maar net doen om dit gedoen te kry nie. Ware liefde is opreg en dit vereis opoffering in die sin dat ek ook diegene liefhet waarvan ek nie hou nie.

Ware liefde vereis opoffering deurdat ek dit vir my broers en susters moet maklik maak om my lief te hê. Ek kan dit slegs doen as ek bereid is om my eie foute raak te sien en dat ek vir die Here bid om my te help om dit reg te kry.

Ek kan slegs hierdie gebed bid as ek glo dat Jesus Christus vir my sondes aan die kruis gesterf het en dat Hy die dood oorwin het deur op te staan uit die dood.

Ware liefde vereis opoffering deurdat ek moet streef om ’n positiewe invloed uit te oefen op my vriende sodat ek hulle opbou en nie afbreek nie.

Geliefdes, kom ons wees lief vir mekaar soos die Here vir ons lief is.

Amen