Is God deel van jou lewe?

 Skriflesing: 1 Joh. 1:1 – 2:2

Teksvers: 1 Joh. 1:9

Ons vier DV(Deo Volente - as die Here wil) volgende week die Heilige Nagmaal en daarom gaan ons vandag stilstaan by wat dit beteken wanneer ons van Voorbereiding praat.

Wanneer ons van Voorbereiding praat, dan verwys ons na die selfondersoek wat ons voordat ons Nagmaal gaan gebruik, moet doen. Die Formulier vir die viering van die Heilige Nagmaal beskryf die ware selfondersoek as volg.

ð  Ons moet nadink oor ons sonde en vervloeking en ons met diepe berou voor God verootmoedig.

ð  Ons moet die vaste belofte van God glo dat al ons sondes alleen op grond van die soenverdienste van Christus vergewe is en dat sy volkome geregtigheid ons toegereken en geskenk is.

ð  Ons moet die opregte begeerte hê om met ons hele lewe dank aan God te bewys, opreg voor Hom te wandel en in ware liefde en eensgesindheid met ons naaste te lewe.

Ons gaan hierdie selfondersoek belig soos die Here dit vir ons in 1 Joh. 1 voorhou.

In 1 Joh. 1:1-4 vertel die apostel Johannes ons dat hy ’n ooggetuie was van hoe God wat van ewigheid bestaan het mens geword het in Jesus Christus en dat ons Jesus moet onderskei van God die Vader. Hierdie vier verse bevat genoeg om ons hele lewe mee te vul.

Hierin hoor ons van die perfekte gemeenskap wat daar in die Drie-Eenheid van God bestaan en dat Johannes en sy mede apostels daarin gedeel het. Johannes spreek dan ook sy begeerte uit dat sy mede gelowiges ook daarin moet deel, want om in gemeenskap met God te leef beteken dat jou lewe die doel bereik waarvoor God jou geskape het.

Wat beteken dit om in gemeenskap met iemand te leef? Die Griekse woord ‘koinonia’ wat ons met gemeenskap vertaal het, het ’n ryke betekenis. Dit beteken om in 'n hegte, intieme verhouding met iemand te deel wat gekenmerk word deur wedersydse deelname, gedeelde belangstellings en 'n gevoel van samesyn.

Dit bring ons by die ongemaklike vraag wat elkeen vir hom of haarself moet afvra: “Leef ek in gemeenskap met God?” Is God deel van jou lewe?

Verhoudings word gekenmerk deur:

ð  Weet van iemand: - byvoorbeeld ons weet van die Amerikaanse president Donald Trump, maar ons ken hom nie en hy ken ons ook nie. Daar kan dus nie sprake wees dat ons in ’n verhouding met hom saamleef nie.

ð  Verhouding waar jy iemand ken:- byvoorbeeld, ek kom by ’n vriend en hy stel my voor aan iemand wat daar saam met hom is. Wanneer ek weer daar kom en die persoon is weer daar dan groet ons mekaar, maar ons enigste band met mekaar is dat ons albei vriende is met my vriend.

ð  Intieme verhouding, waar jy in ’n noue intieme verhouding met iemand saamleef, byvoorbeeld jou huweliksmaat.

Daar is verskillende vlakke tussenin, maar dit is eers in die laasgenoemde geval van ’n intieme verhouding waar jy kan sê dat jy in gemeenskap met die persoon saamleef.

Waar staan jy in jou verhouding met God? Weet jy net van Hom of ken jy hom dalk net so in die verbygaan? Is God deel van jou lewe?

In 1 Joh. 1:5 hoor ons:

God is lig, en daar is geen duisternis in Hom nie.

Met ander woorde, God is heilig en daar is geen sonde in Hom nie. En dit bring ons by die struikelblok wat keer dat ons in gemeenskap met God kan saamleef. SONDE!

En dit bring ons dan ook by die eerste punt van selfondersoek. Ons moet nadink oor ons sonde en vervloeking en ons met diepe berou voor God verootmoedig.

Dit is juis hier waar ons so dikwels struikel. Ons lewe in ’n samelewing wat nie meer oor sonde wil praat nie. Daar word allerlei mooi woorde en terme uitgedink om sonde sagter op die oor te laat klink.

Dit het die verdere komplikasie dat ons ook nie eintlik meer aan ons eie sonde wil dink of dit erken nie. Ons praat nog oor sonde en ons kan dit maklik uitwys en ons stem saam dat dit ’n skreiende skande is dat die samelewing al hoe meer gemoedkomend is oor sonde. Maar wanneer dit by ons eie sondes kom, dan skram ons weg.

Dis nie maklik om voor die spieël te staan en jouself in die gesig te kyk nie. Ek is mos ’n goeie mens. Ek kom dan kerk toe. Ek gee so dan en wan ietsie vir die armes.

Die ware selfondersoek vra dat ons krities na onsself moet kyk. Die vraag is: “Wat staan tussen my en God?” Wat maak dat God maar net ’n veraf kennis of ’n teoretiese konsep by my is? Hoeveel tyd maak ek vir God in my lewe? Watter prioriteit het God in my kalender en my begroting?

Hoe maklik vind ek ’n gerieflike verskoning om die erediens af te skaf? Of is ek al op daardie punt dat ek nie eers meer verskonings uitdink nie? Ek bly sommer maar net weg!

Hoe lyk my verhouding met my naaste? Hoeveel jaloesie en afguns is daar in my lewe? Hoeveel ongeduld het ek teenoor mense, veral hulle wat volgens my nie so ’n belangrike posisie in die samelewing beklee nie. Die kassiere, skoonmakers.

Tot hoe ’n mate verhef ek myself bo ander mense? Hoe belangrik is die eie ek in my lewe?

Voordat ons nie die harde werklikheid van ons sondes in die oë gekyk het nie, sal ons nie in gemeenskap met God kan saamleef nie en wanneer ons dit gedoen het kan ons eers begin om ’n oplossing daarvoor te vind.

Wat is die oplossing? Die verkeerde antwoord is dat ons nou ons sokkies moet optrek. Daardie gedagte dat ek myself nou moet regruk is totaal nutteloos, want jy gaan dit nie regkry nie! Moontlik gaan dit vir ’n rukkie beter gaan, maar kort voor baie lank is jy maar weer op dieselfde spoor.

In 1 Joh. 1:9 hoor ons:

Maar as ons ons sondes bely – Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

Wanneer jy nog op die gedagte is dat jy jouself moet regruk, is daar nog geen sprake van gemeenskap met God nie. Gemeenskap met God begin wanneer jy bid dat die Gees vir jy wys watter sondes in jou lewe is en dit gebeur wanneer jy na God luister deur besig te wees met sy Woord en dat jy bid dat die Heilige Gees die Woord vir jou oopmaak.

Luister na die Woord in die eredienste, luister na die Woord in gesamentlike Bybelstudie en veral ook in persoonlike Bybelstudie.

Wanneer jy jou sonde teenoor God bely, is jy besig om die sonde struikelblokke wat tussen jou en God staan uit die weg te ruim.

Die volgende punt van die selfondersoek is:

Ons moet die vaste belofte van God glo dat al ons sondes alleen op grond van die soenverdienste van Christus vergewe is en dat sy volkome geregtigheid ons toegereken en geskenk is.

Weereens haak ons hier ook op ’n dwaalspoor vas. Verstaan ons werklik wat dit beteken? Die persepsie vat so maklik grond dat wanneer ons, ons sondes bely dan vergewe Jesus die sondes. Soortgelyk aan vee dit maar onder die mat in. Dit werk nie so nie! Dit is hierdie verkeerde verstaan wat veroorsaak dat daar nie werklike verandering en bekering in ons lewens plaasvind nie.

Om in gemeenskap met God te leef, beteken om werklik te verstaan wat dit God gekos het. In 1 Joh. 1:7 hoor ons dis die bloed van Christus wat ons van ons sondes reinig. Bloed verwys hier na lewe. Deur jou bloed te gee, gee jy jou lewe deur opoffering.

Dit gaan baie verder as net die fisiese pyn en leiding aan die kruis. Dit gaan verder as die vernedering dat Jesus wat God is as ’n nederige mens gebore is en die lyding wat Hy moes verduur hier op aarde. Die dieptepunt van sy lyding was Godverlatenheid. Die perfekte gemeenskap tussen Vader, Seun en Heilige Gees wat van ewigheid bestaan het is versteur.

Dis nie net Jesus wat Godverlatenheid ervaar het nie. Die Vader en Heilige Gees het net sulke erge Godverlatenheid ervaar as Jesus self. Ek dink nie ons sal ooit die werklike diepte van daardie lyding verstaan of die diepte van God se liefde vir ons omdat Hy dit vir ons gedoen het nie.

Ons sondes word nie maar net vergewe of onder die mat ingevee nie. Dit het God ondenkbare lyding gekos, die dood, d.w.s Godverlatenheid.

Wanneer jy begin verstaan watter lyding God uit liefde vir jou ervaar het, begin jy verstaan wat dit beteken om in gemeenskap met God saam te leef. Dit kan nie anders as om lewensveranderend te wees nie.

En dit bring ons by die derde punt van selfondersoek:

Ons moet die opregte begeerte hê om met ons hele lewe dank aan God te bewys, opreg voor Hom te wandel en in ware liefde en eensgesindheid met ons naaste te lewe.

D.w.s ons moet die opregte begeerte hê om in gemeenskap met God saam te leef. Om in 'n hegte, intieme verhouding met God te deel wat gekenmerk word deur wedersydse deelname, gedeelde belangstellings en 'n gevoel van samesyn.

Wanneer dit deel van jou lewe is, kan jy ook nie anders as om dit te deel nie. Wanneer daar iets wonderliks met jou gebeur, wil ons dit mos met ander deel.

Om in gemeenskap met God te leef, beteken ook dat ons in gemeenskap wil leef met ons broers en susters wat ook in gemeenskap met God leef. Dit beteken ook dat ons dit wil deel met hulle wat dit nie ken, want hoe meer deel daarvan word, hoe groter word ons blydskap.

Dis ons roeping om God se liefde uit te dra aan die donker wêreld wat Hom nie ken.

Gaan dink daaroor na. Is God deel van jou lewe? Wil jy hê dat Hy deel van jou lewe moet wees?

Amen

God is lig. LEEF in sy lig

1 Joh. 1:1 – 2:2 Teksverse 1 Joh. 1:5-7

GKE – 8 Maart 2015

Ps. 148-1:1 & 5

Ps. 99-1:1, 4 & 5

Ps. 27-2:1, 2 & 8

Ps. 116-2:1, 5 & 10

Wat is die een ding in my lewe wat bepaal of ek gelukkig is of nie? Verhoudings. As ek in die verhoudings met my medemense om my ongelukkig is, is my lewe ongelukkig. Dink bietjie daaroor na. Jou hele lewe bestaan uit verhoudings. Daarom is die straf om iemand in afsondering toe te sluit so erg omdat jy geen kontak met jou medemens het nie. Selfs nie eens met die wag wat jou kos vir jou bring nie. Kontak met jou medemens so belangrik en dit bestaan uit verhoudings.

Hoekom is daar soveel elende in hierdie wêreld waarin ons leef? Is dit nie omdat mense in hul kontak met mekaar nie gesonde verhoudings uitleef nie? Wat is die oorsaak daarvan dat mense in soveel vyandskap met mekaar saamleef. Dit is omdat die mens se verhouding met God skeefgeloop het.

Die mens se opstand teen God se gesag in sy lewe is die bron oorsaak van skeefgetrekte verhoudings. God mag nie vir my sê wat goed en reg is nie. Ek sal self besluit. Hierdie vyandskap wat my opstandigheid teenoor God veroorsaak, kring uit na vyandigheid in my verhoudings met my medemens. Selfs mense wat baie na aan mekaar is, leef nie altyd in harmonie met mekaar saam nie. Die rede daarvoor is dat die mens se verhouding met God skeefgetrek is.

Is daar hoop vir hierdie droewige toestand van die wêreld? JA, geliefdes. Die Here sê vir ons hier in ons teksgedeelte daar is goeie nuus. Ons is nie maar net uitgelewer aan hierdie droewige en ellendige toestand van gebroke verhoudings in hierdie wêreld nie.

Hier in 1 Joh. hoor ons dat Jesus Christus die verhouding tussen God en die mens herstel het met sy dood en opstanding 2000 jaar gelede. Johannes wat hierdie boodskap bring verseker ons dat dit die waarheid is en die rede waarom hy dit bring is sodat die wat die boodskap van goeie nuus hoor en glo kan weet dat die skeefgetrekte verhouding tussen hulle en God herstel is soos ons hoor in 1 Joh. 1:3:

Hom wat ons gesien en gehoor het, verkondig ons aan júlle, sodat julle aan ons gemeenskap deel kan hê. En die gemeenskap waaraan ons deel het, is dié met die Vader en met sy Seun, Jesus Christus.

Wat beteken dit om met die Vader en sy Seun, Jesus Christus gemeenskap te hê? Heel eenvoudig. Dit beteken dat ons in ’n intieme persoonlike verhouding met hulle kan saamleef.

In ons teksverse verduidelik die Here nou deur middel van beeldspraak oor Lig en donker wat dit beteken om in ’n intieme persoonlike verhouding met Hom saam te leef. In 1 Joh. 1:5 hoor ons:

God is lig, en daar is geen duisternis in Hom nie.

Lig verteenwoordig alles wat goed en mooi en reg is. Dit beskryf vir ons die heiligheid van God. Om heilig te wees beteken om sonder sonde te wees. Teenoor die lig is duisternis wat alles wat sleg en verkeerd is verteenwoordig.

In verse 6 en 7 sê die Here vir ons wat dit nie is om in ’n verhouding met Hom te leef nie en wat dit wel is:

⁶As ons beweer dat ons aan Hom deel het, en ons lewe in die duisternis, lieg ons en handel ons nie volgens die waarheid nie. ⁷Maar as ons in die lig lewe soos Hy in die lig is, het ons met mekaar deel aan dieselfde gemeenskap en reinig die bloed van Jesus, sy Seun, ons van elke sonde.

Jy kan nie maar net sê dat jy in ’n intieme verhouding met God leef nie, jou lewe moet ’n getuienis daarvan wees. Die bewys dat ek ’n Christen is, is nie omdat ek so sê nie, maar wel omdat my lewe daarvan getuig.

Nou moet ons nie die fout maak om te dink dat ek met my goeie lewe vir God moet bewys dat ek goed genoeg is vir Hom nie. Nee, dit is die bloed van Jesus wat ons reinig. Beteken dit dat ons nou sondeloos is? Nee. In 1 Joh. 1:8 hoor ons tog:

As ons beweer dat ons nie sonde het nie, bedrieg ons onsself en is die waarheid nie in ons nie.

En in vers 10 hoor ons:

As ons beweer dat ons nie gesondig het nie, maak ons Hom tot leuenaar en is sy woord nie in ons nie.

Hoe nou gemaak geliefdes? Ons is nog nie sondeloos nie, maar die sonde keer dat ons in God se lig wandel. In 1 Joh. 1:9 hoor ons die oplossing:

Maar as ons, ons sondes bely—Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons, ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

Dit is sonde wat my verhouding met God skeeftrek en dit is die oorsaak dat my verhoudings met my medemens ook nie vlot is soos wat ek dit graag sal wil hê nie. God is Lig en daarom is dit in my belang dat ek met Hom in ’n intieme persoonlike verhouding saamleef. Met ander woorde ek moet in sy lig leef. Hoe doen ek dit prakties? Soos in enige verhouding is kommunikasie die sleutel tot groei in daardie verhouding. Ek moet na God luister en ek moet met Hom praat. Met ander woorde ek moet Bybel lees en ek moet bid. In die Bybel hoor ek wat is werke van die duisternis soos byvoorbeeld vyandskap, woede, rusies, verdeeldheid, afguns ens. ens. Kommunikasie in enige verhouding is luister en praat.

Ons moet egter mooi verstaan wat beteken dit om met God te praat. Gebed beteken nie dat ek daarmee God moet oortuig om sekere goed vir my te doen nie, want as my gebed net uit ’n inkopielys bestaan van wat ek wil hê, dan is dit ook maar net eenrigting kommunikasie. Ek praat en God moet luister. Die waarde van gereelde gebed is nie dat God ons moet hoor nie. Hy weet in elk geval. Dit lê daarin dat ons Hom sal hoor.

Dit is waar die Heilige Gees in my lewe na vore kom, wanneer ek Hom vra om my bewus te maak van sonde wat nog in my lewe teenwoordig is. Wanneer ek bewus word van my sonde dan bely ek dit met die versekering wat Hy gee dat dit in Jesus Christus vergewe is. Verder vra ek ook dat die Heilige Gees my help om teen daardie sonde te stry en dat ek dit doen met die sekere wete dat ek dit in God se krag kan oorwin.

Geliefdes, God wil hê dat ons in ’n intieme persoonlike verhouding met Hom moet saamleef en dat ons moet groei in daardie verhouding. Ek groei in my verhouding met God wanneer ek besef dat sekere optredes van my, my verhoudings skade aandoen, met ander woorde dat dit sonde is en dat ek van daardie sonde in my lewe wil ontslae raak. Die manier hoe ek daarvan ontslae raak is om teenoor God te erken dat dit sonde in my lewe is en dat ek vir die Heilige Gees vra om my te help om dit uit my lewe weg te weer. Dat ek verder ook vas glo en vertrou dat ek deur die bloed van Jesus vergewe is.

Ons moet egter ook nie die fout maak om God se genade goedkoop te maak nie. Hoe maak ek sy genade goedkoop? As ek met die houding leef, dat dit nie saak maak as ek nou maar hierdie sondetjie pleeg nie, want na die tyd bely ek dit mos maar net en ek word weer vergewe. As dit ons houding is leef ons in die duister en nie in die lig nie. Ek leef in die lig wanneer ek ’n intense afkeur ontwikkel teenoor die sonde in my lewe en dat ek ten bloede toe daarteen stry met die wete dat ek as kind van God die sonde in sy krag kan oorwin.

God is Lig. LEEF in sy lig.

Amen