Ons geloof verseker ons dat die Here ons gebede verhoor en dat ons Hom alleen moet gehoorsaam

24 Okt. 2015 (GKE) Ps. 116 Teksverse Ps. 116 v 6 & 14

Sing    Lofsang: Ps. 116  v 1 (OAB)

           Na wet:    Ps. 116 v 7 (OAB)

           Na gebed Ps. 116 v 2 & 3 (OAB)

           Slotsang  Ps. 116 v 1 , 5 , 8 & 10 (OAB)

Inleiding

Hoe vind ek ’n genadige God? Dit is ’n vraag waarmee Maartin Luther gespook het en wat daartoe aanleiding gegee het dat hy ’n priester geword het. In sy stryd om ’n antwoord op bogenoemde vraag te kry het Luther eventueel vertroosting in Rom. 1v17 gevind:

In die evangelie kom juis tot openbaring dat God mense van hulle sonde vryspreek enkel en alleen omdat hulle glo. Dit is soos daar geskrywe staan: “Elkeen wat deur God vrygespreek is omdat hy glo, sal lewe.”

Daar het Luther geleer wat geloof vir hom beteken, veral wat geloof vir hom beteken het in die donker tye van vertwyfeling. Wat beteken geloof vir ons? Wat beteken geloof vir ons wanneer ons in ’n doodse benoudheid verkeer? In Psalm 116 leer die Here ons wat geloof vir ons beteken wanneer ons in doodsangs vasgevang is. Hier vind ons twee hooftemas:

i.        Ek roep die Naam van die Here aan en Hy verhoor my smeekgebede

ii.       My geloftes aan die Here sal ek betaal in die teenwoordigheid van sy hele volk

Ek roep die Naam van die Here aan en Hy verhoor my smeekgebede

Die Psalmdigter beskryf ’n doodsbenoudheid waarin hy verkeer: (Vgl. Ps. 116v3)

Bande van die dood het my omsluit,

doodsangs het my aangegryp,

ek het benoud en bekommerd geword.

Hierdie was nie maar net ’n ongemaklike situasie waarin die Psalmdigter verkeer het nie. Dit was ’n lewensgevaarlike situasie waar daar menslik gesproke geen hoop meer was nie. Hy het in ’n absolute doodsbenoudheid verkeer met die aaklige besef dat daar geen uitkoms was nie. Daar was niemand na wie toe hy kon gaan om hom te help nie. (Vgl. Ps. 116v11)

en toe ek in my vertwyfeling besef het:

ek kan op geen mens staat maak nie.

En tog beskryf hierdie Psalm nie ’n wanhopige situasie nie! Ten spyte van die donker prentjie wat hier geskets word, is dit ’n lofpsalm waar die Psalmdigter die lof van die Here besing. (Vgl. Ps. 116v1)

Ek het die Here lief,

want Hy verhoor

my smeekgebede

Die Psalmdigter beskryf hier vir ons hoe hy die Naam van die Here aangeroep het. (Ps. 116v3&4)

³ Bande van die dood het my omsluit,

doodsangs het my aangegryp,

ek het benoud en bekommerd geword.

⁴ Toe het ek die Naam van die Here

aangeroep: “Here, red my tog!”

Daar is net een rede hoekom die Psalmdigter die Naam van die Here aangeroep het in sy benoudheid. Dit is omdat hy besef het dat dit net God is wat hom kon help. (Ps. 116v10-11)

¹⁰ Ek het in U bly glo,

selfs toe ek gedink het

dit is klaar met my

¹¹ en toe ek in my vertwyfeling besef het:

ek kan op geen mens staat maak nie.

Die vertroosting wat die Here vir ons met Ps. 116 gee is dat wanneer ons nie meer weet watter kant toe nie. Wanneer ons besef daar is nie meer alternatiewe nie, wanneer daar niemand meer is waarnatoe ek kan draai nie, dan sê die Here vir ons dat ons net op Hom alleen kan staatmaak. Wanneer ons werklik op daardie punt kom dat ons besef, ek kan nie meer nie, dan sê God vir ons Ek kan! Dit is dan ook waarom hierdie Psalm nie ’n wanhoopspsalm is nie. maar ’n Psalm van hoop en oorwinning.

God luister na ons nood. (Ps. 116v4-6)

⁴Toe het ek die Naam van die Here

aangeroep:

“Here, red my tog!”

⁵Die Here is genadig en regverdig,

ons God ontferm Hom oor ons.

⁶ Die Here beskerm die hulpeloses:

ek was magteloos, maar Hy het my gered.

Jesus het ook hierdie Psalm saam met sy dissipels gesing daar in die bovertrek net kort voor sy kruisiging toe Hy die Nagmaal ingestel het. Ironies genoeg, is hierdie psalm wat God dank vir verlossing uit die dood, die Psalm wat Jesus vir die dood voorberei het. God red ons van die dood deurdat Hy in sy Seun Jesus Christus die dood in ons plek gedra het. Dit is die rede waarom hierdie nie ’n wanhoopspsalm is nie maar ’n oorwinningspsalm. Jesus Christus het die dood oorwin en daarom verlos Hy ons ook uit die ewige dood. Ons kyk so dikwels net teen die benoudheid van hierdie lewe vas en ons vergeet so dikwels dat die eintlike benoudheid gaan oor die ewige dood waarin die sonde ons gedompel het.

Wanneer ons dit besef, dan eers verstaan ons wat die bande en strikke van die dood waarvan die Psalmdigter praat, werklik beteken. Dit is eers dan wat ons werklik tot rus kom omdat die Here aan ons goed gedoen het. Dan verstaan ons werklik die Here se genade dat Hy ons van die dood gered het en ’n einde aan ons trane maak (v7&8). Dit is eers dan wat ons verstaan wat ons geloof wat die Heilige Gees vir ons gee werklik vir ons beteken.(Ps. 116v6)

Die Here beskerm die hulpeloses:

ek was magteloos,

maar Hy het my gered.

Uit genade luister die Here na ons smeekgebede en kan ons ook tereg saam met die Psalmdigter vra:

Hoe sal ek die Here vergoed

vir al sy weldade aan my?

My geloftes aan die Here sal ek betaal in die teenwoordigheid van sy hele volk

Ons dankbaarheidslewe is nie ’n sware plig wat ons teen wil en dank moet nakom om die Here tevrede te probeer stel nie. Dit is gewoonlik op hierdie punt dat die kerk ontspoor. Dit is waar die Rooms Katolieke Kerk ontspoor het. Gehoorsaamheid aan God is duidelik iets wat mens doen omdat jy dankbaar is vir die verlossing wat die Here gee soos die Here dit ook duidelik in Psalm 116 aantoon.

Die Rooms Katolieke Kerk het dit egter ’n voorwaarde gemaak om deur die Here gered te word. Hulle erken wel Jesus Christus se verlossingsdade, maar voeg by dat die mens ook met sy goeie werke moet help vir met sy verlossing. Die mens moet God dus help om hom van die dood te red. In die tyd van Luther was daar selfs die praktyk dat jy jou verlossing kon koop met aflaatbriewe. Daarmee wou die RKK geld insamel om die st Peters kerk in Rome te bou. Dit is teen die agtergrond hiervan dat die Reformasie plaasgevind het wat ons vandag op 31 Oktober herdenk.

Wanneer mens deur middel van goeie werke probeer om God se redding te verdien, is daar geen vreugde meer in nie. Dan word dit ontmoontlik om te sing

God het ek lief, want die getroue Heer hoor na my stem uit vrye welbehae...

Die herdenking van die Reformasie herinner ons opnuut weer dat ons uit genade gered is op grond van die soenverdienste van Jesus Christus. Dit is eers dan wanneer ons werklik besef dat die Here die hulpeloses beskerm. Eers wanneer ek besef dat ek magteloos is, maar dat die Here my gered het, kan ek werklik die vreugde kan ervaar om saam met die Psalmdigter te verklaar

My geloftes aan die Here sal ek betaal

in die teenwoordigheid van sy hele volk.

Dan is dit nie vir my moeite om vir die Here te werk nie. Dan is dit nie vir my moeite om in liefde na my naaste uit te ryk nie. Dan is dit nie vir my moeite om ’n dankoffer vir die Here te gee nie en soek ek ook nie allerlei verskonings om dit nie te doen nie. Wanneer ek besef hoe groot die genade van die Here is en dat hy vir my uit die benoudheid van die dood verlos het, is dit vir my ’n vreugde om gereeld sy Woordverkondiging op te soek. Dan sal ons nie iets soos byvoorbeeld my besittings in die plek van die Here wil aanbid nie. Dan sal Sondag die hoogtepunt van ons week wees en sal dit vir ons ’n vreugde wees om kerk toe gaan.

Dan sal dit vir ons ’n vreugde wees om gehoorsaam te wees aan die gesag wat die Here oor ons gestel het. Dan sal ons nie ander mense wil seermaak of vermoor met ons woorde en dade nie. Dan sal dit vir ons ’n vreugde wees om aan ons lewensmaat getrou te wees. Dan sal ons eerder maniere soek om aan ander te gee as wat ons maniere soek om mekaar te verneuk en dit te neem wat nie myne is nie. Dan sal ons nie sleg praat van mekaar nie. Dan sal ons enigste begeerte slegs wees dat God meer en meer word in ons lewens.

Samevatting

In ons benoudheid roep ons die Naam van die Here aan met die vertroue dat Hy ons smeekgebede hoor. Die natuurlike gevolg is dat ons met ons hele lewe dank aan God wil bewys. Ons geloftes aan die Here sal ons betaal in die teenwoordigheid van sy hele volk.

Amen

Deel 2 - Hoe moet ons bid om die krag van gebed te beleef?

Ef. 1:15-23 Teksverse 18 – 23

11 Okt. 2015 GKE

Ps. 111-2 v 1 tot 4

Ps. 112-2 v 1 & 2.

Ps. 130-1. v 1 & 4

Sb. 15-1 v 1 tot 4

Inleiding

In die vorige preek oor Ef. 1:13-23 waar ons gefokus het op verse 13 – 17 oor die vraag: “Hoe moet ons bid om die krag van gebed te beleef?” het ons gehoor dat ons God moet prys en dank vir die seëninge in ons lewens. Ons moet vra dat ons die volheid van sy seëninge in ons lewens sal raaksien en verstaan wat dit werklik beteken. Deur gebed leer ons God persoonlik ken. Wanneer ek God ken, dan kyk ek anders na die lewe en dan lewe ek anders. 

Vandag hoor ons wat is die seëninge wat God aan ons gee. In hierdie teksgedeelte beskryf die Here dit in terme van drie dinge. In die eerste plek is dit die hoop wat sy roeping inhou. Tweedens die rykdom van sy heerlike erfenis en derdens hoe groot God se krag is wat in ons werk.

Die hoop van God se roeping

Die hoop waarvan ons hier hoor is nie ’n onsekere verwagting dat van die wêreld nie. Soos byvoorbeeld die hoop wat ons almal het dat die bokke die Wêreldbeker gaan huis toe bring. Ons hou duim vas dat dit sal gebeur, maar daar is ’n moontlikheid dat hulle dit nie gaan regkry nie. Die hoop in Ef. 1:18 verwys na die vaste wete dat dit wat ons hoop waar gaan wees. Verder wys dit op die verwagting op iets beters. Hoop in die Bybelse sin beteken dus die vaste sekere verwagting op iets beters.

Wat is die iets beters wat ons hoop? Dit is om vry te wees van die slawekettings van die sonde. Die sekere wete dat God se oordeel nie meer op ons rus nie. Die sekere wete dat my saak met God reg is en dat hierdie herstelde verhouding die basis is van my verhoudings met my medemens. Die vrug van my sondige natuur naamlik: vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns het nou plek gemaak vir die vrug van die Gees naamlik: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing. Die vaste sekere wete dat die evangelie, dit wil sê die goeie nuus van Jesus Christus se verlossing vir my waar is.

Hierdie hoop is terselfdertyd ook ons roeping om die goeie nuus aan die wêreld te gaan verkondig. Ons moet bid dat die Heilige Gees ons al hoe meer sal laat verstaan wat is ons hoop wat op die fondament van die evangelie staan en dat die Gees ons bemagtig om hierdie hoop in die manier hoe leef en wat ons sê aan die wêreld te verkondig.

Die rykdom van ons heerlike erfenis.

Die hoop en ons roeping kyk terug na ons verlossing wat Jesus Christus vir ons gegee het. Ons erfenis kyk vorentoe na die nuwe lewe wat God vir ons beplan het. Ons het nou reeds deel aan hierdie erfnis en dit wys vir ons heen na die perfektheid daarvan wat vir ons in die hiernamaals wag.

Ons kry nou reeds ’n voorsmaak daarvan om in vrede met God en ons medemens te leef, maar daardie vrede is nog nie volmaak nie en daarom sien ons met verlange uit na die volmaaktheid daarvan. Daardie verwagting dat ons God sal sien en dat ons soos Jesus verheerlik sal wees.

Daarom moet ons ook bid dat die Heilige Gees die rykdom van ons erfenis al hoe duideliker aan ons sal wys.

Die grootheid van God se krag wat in ons werk

Daar is twee dinge in hierdie wêreld waaroor ons geen mag het nie. Dit is die dood en die doodsheid van sonde. Maak nie saak wat ons doen nie, ons kan die dood nie vryspring nie. In Ef. 19b tot 21 hoor ons dat God wel mag oor die dood het:

Dit is dieselfde kragtige werking van sy mag wat Hy uitgeoefen het toe Hy Christus uit die dood opgewek het

Jesus se opstanding uit die dood is vir ons die ewige bewys dat daar ook lewe anderkant die liggaamlike dood is. Daarom hoef ons nie meer in vrees en onsekerheid vasgevang te wees oor ons liggaamlike dood nie, want God wat die hemel en die aarde geskep het is nou hier by ons. Hy stap die pad saam met ons deur die doodsvallei en Hy sal daar wees saam met ons aan die anderkant van die dood.

Die ander saak waaroor ons geen mag het nie is die doodsheid van ons sonde. In Ef. 1:20 & 21 hoor ons dat Christus ook mag het oor die sonde:

en Hom in die hemel aan sy regterhand laat sit het: hoog bo elke mag en gesag, elke krag en heerskappy, en wat daar ook al sprake van mag wees, nie net in hierdie bedeling nie, maar ook in die bedeling wat kom.

Christus regeer en daar is niks en niemand wat nie daaraan onderwerp is nie. Selfs diegene wat nie sy heerskappy wil erken nie staan ten spyte daarvan steeds daaronder. Diegene wat volhard in hul rebelsheid teenoor God sal die verskriklike gevolge daarvan dra.

Christus het ook mag oor die sonde deur die Heilige Gees kan ons ook die sonde oorwin. Wanneer ons, ons lewens deur die Gees laat beheers dan kan ons die sonde oorwin. As ons egter in eie krag die sonde aanvat, gaan ons dit nie regkry nie. Hoe laat mens jou lewe deur die Heilige Gees beheers word? Eenvoudig, bid daarvoor. Bid dat die Gees kragtig in jou lewe teenwoordig sal wees en dat jy in God se mag stry en baklei teen die sonde.

Paulus sluit hierdie eerste gebed af deur die eenheid van Christus en sy kerk te erken. Hy gebruik die beeld van ’n kop en ’n liggaam wat onlosmaaklik deel van mekaar is. Verder bely hy dat dit net God is wat ons volledig kan maak. Daar is niks anders in hierdie wêreld wat die plek van God kan inneem nie. As mens probeer om dit met iets anders soos byvoorbeeld die soeke na rykdom en beroemdheid of die oppervlakkige gejaag na wêreldse geluk sal jy teleurgesteld wees.

Dit is net deur die krag van God wat daardie leegheid in jou lewe volgemaak kan word.

Samevatting

Gebed is die belangrikste deel van ons dankbaarheidslewe. Doel van gebed is om God beter te leer ken. Ons Leer God ken deur Hom in dankbaarheid te loof en prys vir die seëninge wat Hy vir ons bestem het. Ons leer God ken wanneer ons werklik verstaan wat die hoop van ons verlossing beteken en wat ons roeping ten opsigte van hierdie hoop is. Ons leer God ken wanneer ons weet wat die rykdom van ons ewige erfnis is. Ons leer God ken in sy groot krag wat Hy deur die Gees in ons lewens uitoefen.

Om die krag van gebed te beleef moet ons bid. Prys God in jou gebed vir al die seëninge wat hy so ryklik oor ons uitstort. Bid dat jy God werklik kan leer ken. Bid dat jy die hoop van jou roeping sal verstaan. Bid dat jy die rykdom van jou erfnis sal begryp. Bid dat die Gees kragtig in jou lewe sal werk en dat jou lewe deur die Gees beheers sal word.

Wanneer jy so bid, sal jy die volheid van God in jou lewe ervaar.

Amen

Deel 1 - Hoe moet ons bid om die krag van gebed te beleef?

Ef. 1:15-23 Teksverse 15,16 & 17 (Preek oor gebed in Ef. 1 v 15 tot 23)

27 Sep 2015 GKE

Sb. 2-4 v 1

Sb 7-2 v 1 & 2.

Sb 17-1. v 1 & 6

Sb. 3-4 v 1 & 5

Inleiding

Beleef ons die werklike krag van gebed? Gebed is die belangrikste deel van ons dankbaarheidslewe en tog gebeur dit dat ons nie werklik die volle krag daarvan in ons geloofslewe gebruik nie. Ons fokus so maklik in ons gebede op die fisiese dinge van ons dag tot dag lewe. Kos, klere beskerming teen inbrekers, al die dinge wat deel maak van ons dag tot dag bestaan. Dit is nie verkeerd om vir hierdie dinge te bid nie, want die Here leer ons tog immers om ook te bid vir ons daaglikse brood. As ons egter hoofsaaklik net daarvoor bid, mis ons die ware rykdom van gebed en kan dit selfs vir ons voel of God nie ons gebede verhoor nie want Hy gee nie altyd vir ons al die fisiese dinge waarvoor ons vra nie.

As ons net op die fisiese dinge konsentreer, skeep ons die geestelike dimensie van ons menswees af. Die Here leer ons dat ons volledig liggaam siel en gees is wat onlosmaaklik deel van mekaar is. Dis soos twee kante van ’n muntstuk. Jy kan die kop en stertkant van ’n muntstuk onderskei, maar jy kan hulle nie losmaak van mekaar nie. Net so kan jy nie die fisiese van die geestelike in die mens skei nie. As mens net op die fisiese sy van jou menswees fokus, mis jy uit op die ware vreugde van die lewe. Jy kan ’n miljoenêr wees, maar nog steeds sielsongelukkig. Die ware vrede wat net God kan gee kom juis deur gebed.

In hierdie gebed wat Paulus vir die gemeente in Efese bid leer ons hoe om deur middel van gebed daardie vrede van God deel van ons lewe te maak. In hierdie gebed is daar twee sake wat duidelik uitstaan, naamlik dankie en vra.

Dankie

In Ef. 1 v 15 hoor ons:

Daarom, vandat ek gehoor het van julle geloof in die Here Jesus en van julle liefde vir al die gelowiges, hou ek ook nie op om God vir julle te dank nie.

Dank God vir ons geloof wat in liefde sigbaar word. Ons haak so maklik vas by ons sonde dat ons nie meer raaksien wat God besig is om in ons lewens te doen nie. Ons moet die vrug van die Gees in ons lewens raaksien en God daarvoor dank. Dit is alleen uit sy genade wat dit moontlik is. Ons moet God dank vir die geloofsgroei wat Hy in ons lewens bewerkstellig en ons moet Hom daarvoor prys. Gebede begin met lofprysing en dank aan God Drie-enig, Vader Seun en Heilige Gees.

Ons mag vra ook

Ons moet God prys en dank vir die seëninge wat Hy aan ons skenk, maar ons moet ook vra dat Hy ons oë open om die volheid van sy seëninge te verstaan. In Christus het God ons ryklik geseën, maar ons begryp dit nie altyd nie en sien dit nie raak nie. Christus het nie halwe werk gedoen nie, en daarom ontvang ons nie net gedeeltelik die seëninge nie. Die volle seën van God is daar vir ons, ons moet dit net begin leef.

Ek wil die volgende voorbeeld gebruik om dit te verduidelik. Eskom se beurtkrag was vir my ’n groot frustrasie omdat ek nooit seker was presies wanneer dit gaan inskop nie en ek nie daarvoor kon beplan nie. Tog het ek ’n stuk gereedskap by my gehad wat my presies kon inlig of daar beurtkrag gaan wees of nie en wanneer dit sal plaasvind indien daar wel beurtkrag was. Daar is ’n toepassing op die selfoon wat jou waarsku as daar beurtkrag kom en ook vir jou presies sê wanneer dit gaan plaasvind. Die toepassing was beskikbaar op my selfoon, maar solank ek dit nie gebruik het nie, het ek nie die voordeel daarvan benut nie. Dit is eers nadat ek dit begin gebruik het dat ek die volle voordeel daarvan ervaar het.

In die begin het ek nie die toepassing gebruik nie omdat ek nie geweet het daar is so ’n toepassing nie. Dit was eers nadat iemand my daarvan vertel het dat ek dit kon gebruik. Dit werk net so met God se seëninge in ons lewe. Solank ons dit nie gebruik nie, geniet ons nie die volheid van die nuwe lewe in Christus wat ons uit genade van God ontvang het nie.

Daarom is dit so belangrik dat ons God vra dat Hy deur sy Gees sy seëninge in ons lewens ’n werklikheid maak. Solank as wat ons gebede net om ons fisiese behoeftes draai, sal ons nie die rykdom van God se geestelike gawes beleef nie. Dan gebeur dit dat ons maar net so maklike terugval in ons ou sondige natuur. Daarom gebeur dat in plaas van die vrug van liefde, die bitter vrugte van ons sondige natuur in ons lewens sigbaar word soos byvoorbeeld woede, rusies, verdeeldheid, skeuring.

In hierdie gebed van Paulus leer ons waarvoor ons moet bid. Hy bid dat ons God werklik moet leer ken soos ons hoor in Ef. 1 v 17.

Wanneer ek in my gebede aan julle dink, bid ek dat die God van ons Here Jesus Christus, die Vader aan wie die heerlikheid behoort, deur sy Gees aan julle wysheid gee en Hom so aan julle openbaar dat julle Hom werklik kan ken.

Niemand kan God ooit volledig ken nie, maar ons kan Hom ken ten opsigte van dit wat Hy in sy woord openbaar.

Die Griekse woord wat hier met ken vertaal word, dra die betekenis van om iemand intens te ken. Dit dui op die kennis wat twee persone van mekaar het wat in ’n hegte verhouding saamleef. Dis baie meer as blote kennis. Daar is ’n verskil om bloot net te weet van iemand en om daardie persoon baie goed te ken. Ek weet wie die huidige kaptein is van die Springbok rugbyspan is, maar ek ken hom nie werklik nie. Aan die ander kant ken ek vir Antoinette baie goed. Ek ken haar hart. Ek weet wie sy is.

Paulus bid hier dat ons God intiem persoonlik moet leer ken. Solank ons net weet van God sal ons ook nie ’n ware begrip hê van wat sy ryke seëninge in ons lewe beteken nie. As ek God intiem persoonlik ken, is dit maklik om Hom te vertrou. Dan sal die ou duiwel nêrens kom met sy skinderpraatjies nie. Sy gunsteling taktiek is om ons te laat twyfel in God se liefde en goedheid. Hy wil ons so graag oortuig dat ons God nie kan vertrou nie. As ons God egter intiem persoonlik ken, dan help sy skinderpraatjies egter niks nie, want as hy vir my sê dat God onbetroubaar is, glo ek hom nie, want ek weet wie God is.

As ek God ken dan weet ek wat dit beteken om sy kind te wees. As ek God ken dan sal ek sy liefde verstaan en ook verstaan wat dit in my lewe beteken. As ek God ken dan sal die vrug van my sondige natuur plek maak vir die vrug van die Gees, naamlik liefde wat in vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid sigbaar word. As ek God ken dan sal die moeilike dinge in die lewe my nie moedeloos maak nie, want ek weet God is daar en dat Hy my deur hierdie uitdaging wat voor my lê sal dra. Ek gaan nie alleen in daardie operasiesaal in nie. Ek weet dat God by my is.

As ek God ken dan sal ek die vreugde beleef om na mense om my uit te reik. Dan sal ek verstaan wat dit beteken en watse vreugde dit inhou om ’n verskil te maak in my medemens se lewe.

Samevatting

Hoe moet ons bid om die krag van gebed te beleef? Prys God en dank Hom vir die seëninge in jou lewe. Vra dat jy die volheid van sy seëninge in jou lewe sal raaksien en verstaan wat dit werklik beteken. Deur gebed leer ons God persoonlik ken. Wanneer ek God ken, dan kyk ek anders na die lewe en dan lewe ek anders.  

Prys God en dank Hom. Bid dat Hy ons oë sal open sodat ons die volle heerlikheid van sy seëninge in ons lewens sal raaksien en beleef.

Amen

God bring verlossing uit die verslawing van sonde.

5 Jul 2015

Jes. 40:1-11

Ps. 100-1 v 1 – 4

Ps. 25-1 v 1 & 2

Ps. 119-1 v 39 & 52

Ps. 86-1 v 1 & 3

Ons glo almal met die hart en bely met die mond dat daar 'n enige en enkelvoudige geestelike Wese is wat ons God noem.  Hy is ewig, onbegryplik, onsienlik, onveranderlik, oneindig, almagtig, volkome wys, regverdig, goed en die alleroorvloedigste fontein van alles wat goed is.

Hoekom glo ons dit? Ons glo dit omdat God Homself aan ons openbaar. As God Homself nie aan ons bekend stel nie, sal ons nooit kan weet dat daar ’n God is nie en ook nie wie en wat Hy is nie. Hier in Jes. 40 leer ons God op ’n besondere manier ken. Ons leer Hom ken as die almagtige God wat omgee vir die swaarkry van mense.

In Jesaja 1-39 hoor ons hoe sonde en ongehoorsaamheid aan God veroorsaak dat Israel as slawe in Babilon beland. Dit is wat sonde in ’n mens lewe doen. Aanvanklik lyk dit so onskuldig. Sonde beloof dat mens gelukkig en beter af sal wees en dat jy vry sal wees om te doen wat jy wil. Op die uiteinde is die nare werklikheid egter iets totaal anders. In plaas van geluk en vreugde bring sonde hartseer, verdriet en verlies aan vryheid. ’n Rower dink aan die geluk en vryheid wat hy sal kan geniet wanneer hy ’n bank beroof. Op die uiteinde beland hy egter in die tronk en daar is die lewe allesbehalwe lekker. Hy smaak niks van die lekker lewe en vryheid wat hy aanvanklik gedink het hy sou kry nie. Dit is wat sonde in ’n mens se lewe bring. Daar in Babel het Israel die bitter vrugte van sonde geproe.

In Jes. 40 hoor ons dat daar hoop is om los te kom uit die doodloopstraat waarin sonde mens laat beland.

Die uitkoms is hier! Die uitkoms is hier!

Dit, sê julle God, moet julle vir my volk sê.

Letterlik staan hier Troos, troos my volk. Dit is die boodskap wat die ballinge hoor wat op moedverloor se vlakte daar in Babel vasgevang is. Hulle hoor die troosvolle boodskap dat die Here uitkoms gaan gee vir die slegte omstandighede van die ballingskap. Dit bring vir hulle die verwagting dat iets totaal nuuts gaan gebeur met die volk wat sonder hoop of toekomsperspektief daar in ballingskap vasgevang is.

Bring vir Jerusalem die goeie tyding ,sê vir hom sy swaarkry is verby,

hy het geboet vir sy sonde,

hy het van die Here die volle straf ontvang vir al sy sondes.

Die inhoud van die troosboodskap is die goeie nuus dat hulle tyd van swaarkry verby is. Hulle het geboet vir hulle sonde, die skuld is betaal. God het hulle vergewe en nou gaan Hy met sy ballingskapsvolk ’n nuwe begin maak.

Dan hoor hulle die opdrag van die Here:

“Maak vir die Here ’n pad in die woestyn, maak in die barre wêreld

’n grootpad vir ons God! Elke laagte moet opgevul word, elke berg en rant

moet gelykgrond word. Elke bult moet ’n gelykte word en elke koppie ’n vlakte.

Dan sal die mag van die Here geopenbaar word; al wat leef, sal dit sien.

Die Here self het dit gesê.”

Die gebruik in daardie tyd van Babel was dat die pad vir ’n koning wat ’n oorwinning behaal het gereed gemaak moet word sodat hy triomfantlik in die stad ingelei kan word. Wanneer die mense sien hoe daar gewerkskaf word weet hulle dat die koning op pad is en dat hulle, hulself gereed moet maak. Hierdie boodskap het dus vir ballinge gesê om hulself gereed te maak om terug te keer na hulle land toe en dat God self hulle uit die ballingskap gaan uitlei. Dit herinner hulle ook aan die verlossing uit Egipte waar God saam met die volk na die beloofde land getrek het.

Altwee hierdie verlossings het profeties vooruitgewys na nog ’n groter verlossing wat sou kom. In Mat 3:1-3 hoor ons hoe Johannes die Doper met hierdie selfde boodskap die koms van Jesus Christus aankondig:

In daardie tyd het Johannes die Doper in die woestyn van Judea begin preek en gesê: “Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom.

”Hy is die een wat die profeet Jesaja bedoel het toe hy gesê het:

“Iemand roep in die woestyn: Maak die pad vir die Here gereed, maak

die paaie vir Hom reguit.”

In Jesaja hoor ons hoe Israel verlos word uit die slawerny van hul ballingskap en dit is die profesie van Christus wat gekom het om sondaars te verlos uit die slawerny van hul eie sonde. Dit is God wat die volk uit ballingskap verlos het en dit is Hy in die persoon van Jesus Christus wat ons kom verlos uit die slawerny van die sonde. Christus het die volle straf vir die sonde namens ons gedra en daarom kan ons ook van die slawerny van sonde verlos word.

In Jes. 40:6 & 7 hoor ons:

Alle mense is soos gras, alles waarop hulle staatmaak, is soos ’n veldblom:

gras verdor en blomme verwelk as die Here sy wind daaroor laat waai.”

Die vraag wat dit vooraf gaan is “wat kan ek roep?” Wat kan daar vir ’n volk in ballingskap gesê word wat alles verloor het, hulle land, hulle tempel en hul God? Watter hoop kan daar vir nietige mense wees wat verdor soos gras en so maklik soos ’n veldblom vergaan?

Die antwoord is dat alhoewel die mens maar nietig is, kom die verlossing van God self af. Die mens kan nie self uit die kloue van die sonde loskom nie, maar God kan hom vrymaak. Teenoor ons tydelikheid en nietigheid staan die ewige belofte van God vas.

Gras verdor en blomme verwelk,

maar die woord van ons God bly vir ewig.

Hoe maklik raak ons nie maar weer vasgevang in die kloue van die sonde nie? Hoe maklik neem selfsug en haatdraendheid my nie weer gevange nie? Die Here som sy wet op met liefde. Hoekom vind ons dit so moeilik om die Here se liefdesgebod te gehoorsaam? Is dit nie maar omdat ek vasgevang is in my eie belange nie? Die gevolg is dat ons vasgevang word in ons eie wêreldjie waar ons nooit die vreugde smaak van wat dit beteken om vir ander om te gee nie. Ons hoef nie in hierdie tronk van die sonde te bly sit nie. Ons kan wel nie op ons eie daarvan loskom nie, maar God kan ons verlos. Dit is die goeie nuus, die evangelie wat God vir ons in sy ewige Woord gee. Jesus het die straf vir die sonde namens ons gedra omdat God omgee vir gebroke mense.

Wie moet hierdie goeie nuus in die wêreld uitdra? In Jes. 40:9-11 hoor ons die opdrag:

Klim op ’n hoë berg en roep  hard, Sion, jy wat die goeie tyding moet bring;

roep hard, Jerusalem, jy wat die goeie tyding moet bring,

moenie bang wees nie. Sê vir die stede van Juda:

“Julle God is hier!” Die Here God kom,

Hy is die Magtige, Hy regeer. Hy bring die volk saam wat Hy Syne gemaak het,

dié wat aan Hom behoort, is by Hom.

Soos ’n herder versorg Hy sy kudde:

 die lammers maak Hy bymekaar in sy arms

en Hy dra hulle teen sy bors Hy sorg vir die lammerooie

Dit is Sion, met ander woorde die gebroke Israel wat in ballingskap weggevoer is. Hulle wat verlos word moet ook die boodskap van verlossing in die wêreld uitdra. Dit is ook die opdrag wat ons ontvang. Ons, die gebroke sondaars wat Jesus uit die kloue van die sonde kom red het, moet die goeie nuus, die evangelie van Jesus se verlossing na die wêreld uitdra.

Hou vas aan God se genade en verkondig dit aan die hele wêreld: God gee om vir elke gebroke mens. Hy sorg vir jou. In sy arms is jy veilig.

Amen

Leef die lewe wat Jesus vir jou as geskenk gegee het.

Kol 3:1-17 teksvers Kol 3:1

28 Jun. 2015

Sb 12-3 : 1 & 2

Sb 9-3 : 1 & 2

Ps. 40-1:4

Ps. 133-1:1 & 2

Inleiding

Jy ontvang ’n geskenk wat jou hele lewe kan verander. As jy daardie geskenk egter in ’n kas bere om stof te vergader gaan jy geen voordeel daaruit trek nie. Om werklik die voordele van hierdie geskenk te geniet, moet jy dit gebruik. In Kol 3:1 sê die Here vir ons dat ons so ’n geskenk ontvang het.

Aangesien julle saam met Christus uit die dood opgewek is

Dit is ’n geskenk van lewe saam met God. ’n lewe hier op aarde, maar ook ’n lewe in die hiernamaals wat op hierdie aardse lewe volg.

Die geskenk van die lewe

Wie ontvang hierdie geskenk? In Rom. 10:3 sê die Here vir ons:

As jy met jou mond bely dat Jesus die Here is, en met jou hart glo dat God Hom uit die dood opgewek het, sal jy gered word.

Elkeen wat in Jesus Christus glo ontvang die kosbare geskenk van die lewe. As jy nog onseker is of jy ook die geskenk ontvang mag ontvang, vra jouself net af of jy waarlik in Jesus Christus glo. Elkeen wat glo is ’n kind van God soos ons in Joh. 1:12 & 13 ook hoor:

Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word. Hulle is dit nie van nature nie, nie deur die drang van ’n mens of die besluit van ’n man nie, maar hulle is uit God gebore.

In Kol 2:13 & 14 sê die Here vir ons dat elkeen wat dit glo kan verseker weet:

God het julle egter saam met Christus lewend gemaak deurdat Hy ons al ons sondes vergewe het. Hy het die skuldbewys met sy eise teen ons tot niet gemaak. Deur dit aan die kruis te spyker, het Hy dit vir goed weggeneem.

Die Here sê nie net vir ons dat ons die geskenk van die lewe ontvang het nie. Hy verduidelik ook hoe ons dit moet leef om die volle voordeel daarvan te ontvang. In Kol 3:1 sê Hy:

Aangesien julle saam met Christus uit die dood opgewek is, moet julle strewe na die dinge daarbo waar Christus is, waar Hy aan die regterhand van God sit.

Strewe na die dinge daarbo. Leef die lewe wat Jesus vir jou as geskenk gegee het. Die Here verduidelik ook op ’n baie praktiese manier hoe. Daar is twee basiese goed. 1) Raak ontslae van jou ou sondige lewe en 2) wees lief vir mekaar.

1) Raak ontslae van jou ou sondige lewe

In Kol 3:5-17 word die ou en die nuwe lewe teenoor mekaar gestel. Hier maak die Here dit duidelik dat jy jou nuwe lewe moet leef om daarin te deel. In verse 5 tot 7 sê die Here vir ons hoe om die ou lewe te beëindig. Hier noem die Here die sondes wat deel was van die gemeente se heidense bestaan voor hulle die Here geken het, naamlik: “onsedelikheid, onreinheid, wellus, slegte begeertes, en gierigheid, wat afgodery is.” Daar waar hierdie sondes nog deel van ons lewens is, moet ons dit doodmaak.

Die tweede groep sondes wat die Here noem is daardie sondes wat dikwels nog steeds in Christene se lewens teenwoordig is. Dit is die sondes wat verhoudings tussen mense versuur, naamlik: “woede, haat, nyd en gevloek. Vuil taal moet daar nie uit julle mond kom nie. En moenie vir mekaar lieg nie.” Met hierdie optrede kom gelowiges mekaar te na en berokken mekaar skade. Met hierdie sondes breek gemeentelede die eenheid in die gemeente af wat daar moet wees.

Woede en haat . Dit gebeur wanneer ek myself nie in toom kan hou nie en dan bars ek uit teenoor ander. Dit gaan hier om ek en myself. Dinge is nie volgens my sin nie en daarom vaar ek uit teen iemand en dikwels sê ek goed wat die ander persoon bitter seermaak. Ek veralgemeen in my beskuldigings. In kort kom dit daarop neer dat my kwade gevoelens by my mond uitborrel.

Nydigheid is daardie behoefte wat by ons is om die ander persoon seer te maak of kwaad aan te doen. Nyd word dikwels agter ’n glimlag weggesteek en dit maak nog seerder. Woede is gewoonlik ’n uitbarsting waar mens goed sê voordat jy dink. Nyd gaan egter met fyn beplanning saam om iemand seer te maak daar waar hy kwesbaar is.

Woede en nyd ontaard dan ook daarin dat ons mekaar met slegte taal slegsê deur hom te vloek. Dit is ook hier waar leuens maklik ingespan word om my posisie te versterk of om my swak optrede mee te verdedig. Soms is ’n leuen baie subtiel. Ek vertel nie noodwendig ’n onwaarheid nie, maar ek vertel ook nie die volle waarheid nie. Ek is baie selektief met my feite en los dit uit wat nie my argument ondersteun nie.

Sulke gedrag liefdeloos. Ek neem net my eie gevoelens in ag, maar nie die ander sin nie. Hierdie is dan ook die gedrag wat keer dat ons die vreugde van die nuwe lewe in Christus beleef. Wat ons nie maklik insien nie, is dat woede, haat en nyd meer skade aan myself aanrig as wat dit doen aan die persoon teen wie dit gerig word.

Hiermee sê die Here vir ons wat ons nie moet doen nie. Hy sê ook vir ons wat ons wel moet doen:

2) Wees lief vir mekaar

Die Here beskryf vir ons op ’n baie praktiese manier hoe om lief te wees vir mekaar. Wees meelewend, goedgesind, nederig, sagmoedig en verdraagsaam. Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Vergifnis is een van die dinge in die lewe wat baie moeilik is. Mense verstaan ook dikwels nie wat vergifnis werklik is nie. Vergifnis beteken nie dat ek die verkeerde optrede wat plaasgevind het nou goedpraat nie. Dit wat verkeerd is, is verkeerd. Vergifnis beteken dat ek nie die reg om wraak te neem vir myself toeëien nie. Die sleutel tot vergifnis lê daarin dat ons altyd moet onthou hoeveel sonde God in óns lewens vergewe het.  As jy diep onder die besef van God se vergifnis en liefde is, sal jy ook beter in staat wees om ander lief te hê en te vergewe.

Ons is nie almal dieselfde nie en ons dink nie altyd dieselfde nie en daarom gebeur dit dat daar meningsverskille onder ons plaasvind. Om in liefde en vrede saam te leef beteken dat ons ondanks ons verskille in liefde moet saamwerk. Hierdie soort liefde is nie ’n gevoel nie, maar ’n besluit om vir mekaar om te gee en na mekaar uit te reik. As ons nie in vrede saamleef nie, dan breek ons eerder af as wat ons opbou. Wanneer ons in vrede met mekaar saamleef word ons bruikbaar in God se koninkryk. Dan kan ons, ons roeping as gemeente nakom om die evangelie uit te dra.

Samevatting

Raak ontslae van die dinge van jou ou sondige lewe. Wees lief vir mekaar. Leef die lewe wat Jesus vir jou as geskenk gegee het.

Amen

Hou aan bid en hou aan glo terwyl jy geduldig wag

GKE 14 Jun. 2015

Luk 18:1-8

Ps. 34-1:1,2 & 5

Ps. 130-1:1,2 & 4

Ps. 119-2:7,11 & 18

Ps. 68-1 : 1 & 3

Hoe lank nog? Dit is ’n versugting wat die mens deur al die eeue heen teenoor God uiter. In Ps. 94:3 hoor ons hoe die Psalmdigter byna 3000 jaar van tevore teenoor God sug:

Hoe lank, Here, hoe lank sal die goddeloses hulle nog verlustig in die leed van ander mense?

As ons so na die misdaad en die onreg in die samelewing van ons tyd kyk, dan voel dit of daardie noodroep van die Psalmdigter vir ons bedoel is. Ons het twee weke gelede by Fanie van Geopende deure gehoor hoe Christene vervolg word en selfs doodgemaak word. Elke week hoor ons van al hoe meer gruweldade wat van die IS teenoor Christene pleeg.

In ons eie land lyk dit ook nie so rooskleurig nie. Daar word al hoe meer teenoor Christene gediskrimineer. Dink nou maar aan die hofsaak wat aanhandig gemaak is teen 6 skole om hulle te verbied om ’n Christelike etos in die skool uit te leef. Sou daardie hofsaak slaag sal die verbod spoedig op alle skole van toepassing gemaak word.

Die krimpende getalle in ons kerke is ’n verdere bekommernis. Ons is bekommerd oor ons eie gemeente. Verder is daar nog die misdaad wat ons so teister om nie eens te praat van die korrupsie en morele verval wat so hoogty vier nie. As ons so oor dit als nadink dan kan ons maklik moedeloos word. As mens so moedeloos word kan dit maklik gebeur dat jy ophou bid. Moedeloosheid kan mens maklik by daai punt bring waar jy sê: “wat help dit tog? Dit lyk tog nie of God luister of omgee nie?” Het u nie al gewens dat die wederkoms nou maar moet gebeur sodat ons van al hierdie sonde en ellende om ons ontslae kan raak nie? Wanneer vind die wederkoms dan plaas?

Dit is ’n vraag wat die Fariseërs ook graag antwoorde op wou hê soos ons in Luk 17:20 hoor waar die hulle vir Jesus gevra het: “wanneer gaan die koninkryk van God dan kom?” Jesus verduidelik vir hulle dat die koms van die koninkryk van God nie iets is wat ’n mens kan voorspel nie. Na dit vertel Jesus vir sy dissipels ’n gelykenis om aan sy dissipels te verduidelik wat hulle moet doen om nie moedeloos te raak terwyl hulle wag nie. Hulle moet aanhou bid. Dit geld natuurlik vandag nog vir ons ook. Wanneer ons deur die moeilikhede van die lewe in die gesig gestaar word, terwyl ons op die wederkoms wag moet ons nie moedeloos word nie, maar ons moet aanhou bid terwyl ons bly glo dat God steeds in beheer is. Daarom is dit so belangrik dat ons ’n biddende kerk moet wees want gebed voed ons geloof.

Om dit te verduidelik vertel Jesus vir hulle ’n gelykenis oor ’n arm weduwee en ’n onregverdige regter . Om hierdie gelykenis behoorlik te verstaan is dit nodig dat ons kennis neem van die omstandighede van die karakters in hierdie gelykenis. Die dissipels het geweet wat dit is sonder dat dit vir hulle verduidelik moes word. Die howe van daardie tyd was nie in ’n hofgebou soos ons dit vandag ken nie. Die regter het met ’n paar handlangers rondgereis van plek tot plek en dan ’n tent opgeslaan en daar sake aangehoor. Om jou saak verhoor te kry was dit gewoonlik nodig om omkoopgeld aan een van die handlangers te betaal en dan het hy met die regter gereël om die saak aan te hoor.

Vir die weduwee aan die ander kant het alles teen haar getel. Sy het geen aansien in die samelewing gehad nie omdat sy ’n vrou was en verder was sy brandarm omdat sy nie meer ’n man gehad wat vir haar kon sorg nie. Sy kon dus nie enige omkoopgeld bekostig nie en dit sou beteken dat haar saak nie verhoor sou word nie. Die persoon wat haar verontreg het sou dus daarmee wegkom.

Die weduwee het egter een ding in haar guns gehad. Sy was knaend en het sonder ophou by die regter aangedring om haar saak te verhoor. Soveel so dat die regter naderhand ingestem het om aan haar reg te laat geskied. Sy motivering daarvoor was nie omdat hy nou skielik ’n hartsverandering ondergaan het nie. Sy motivering was eintlik baie selfsugtig. Hy wou maar net van die verpesting van die weduwee ontslae raak wat sy lewe so versuur het.

As ’n onregverdige regter tog op die uiteinde aan die weduwee vir wie hy geen agting of ontsag gehad nie, reg laat geskied hoeveel te meer sal die Regverdige God nie omsien na sy uitverkorenes vir wie Hy omgee en liefhet nie? Die weduwee word dus met die kerk vergelyk terwyl die regter met God vergelyk word. Dit is egter nie ’n vergelyking van ooreenkomste nie. Nee, dit is ’n vergelyking van teenoorgesteldes!

Die weduwee was ’n vreemdeling waarvoor niemand omgegee het nie. Teenoor dit sorg God vir sy kinders. Die weduwee het nie direkte toegang tot die regter gehad nie, terwyl die kinders van God enige tyd direk by Hom kan aanklop. Die weduwee het niemand gehad wat vir haar kon instaan nie terwyl Jesus ’n tussenganger vir die gelowiges is. Hy onderhandel nie net nie, maar Hy het ons skuld op Hom geneem. Die weduwee was die verontregte party in die saak terwyl ons die skuldiges is. Jesus neem egter ons skuld op Hom sodat ons vrygespreek kan word.

Die grootste verskil is egter dat die weduwee na ’n hof moes gaan terwyl ons voor God se genadetroon verskyn, nie as beskuldiges nie, maar as kinders van God wat ’n liefdevolle Vader het wat sy kinders beskerm en na hulle omsien. Die ander kontras is die onregverdige regter teenoor die regverdige God. Die regter tree uit selfsug op terwyl God se optrede deur sy opregte liefde en geregtigheid gedryf word.

Met hierdie gelykenis het Jesus verduidelik hoe absoluut seker dit is dat God vir sy uitverkore kinders wat in Hom glo sal sorg.

Sal God dan nie aan sy uitverkorenes, wat dag en nag tot Hom roep, reg doen nie? Sal Hy hulle lank laat wag? Ek sê vir julle: Hy sal hulle help, en gou ook!

Jesus bedoel nie met hierdie gelykenis dat ons God met ons gebede moet verpes soos die weduwee die regter verpes het nie, totdat Hy naderhand nie anders kan as om ons te help nie.

Wat Jesus wel hier sê is dat gebed so natuurlik deel van ’n gelowige se lewe is soos wat asemhaal vir ’n mens is. Die mens dink nie eers daaraan dat hy moet asemhaal nie, hy doen dit outomaties. Net so moet gebed so natuurlik deel van ons lewens wees dat ons nie daaroor moet nadink om te bid nie, maar dat ons dit doen omdat dit deel van ons lewe is. As mens sou ophou asemhaal sal jy doodgaan. As jy ophou bid, gaan jy geestelik doodgaan.

Maar tog is hier ook ’n spanning teenwoordig in Jesus se uitspraak. “Hy sal hulle help, en gou ook!” Dit is hier waar die probleem inkom wat ons moedeloos maak. Vir ons voel dit nie of dit “gou” is nie omdat ons nie God se tydsraamwerk verstaan nie. Jesus het voor sy hemelvaart belowe dat Hy gou weer sou terugkom en nou is dat reeds 2000 jaar later en ons ly nog steeds as gevolg van die gevolge van sonde. Dit is hier waar geloof en vertroue in God so noodsaaklik is. Ons moet aanhou glo dat God in beheer is, veral wanneer dit nie so lyk nie.

Jesus sluit die gelykenis af deur te vra: (vgl. Luk 18:8)

“Maar sal die Seun van die mens by sy koms nog geloof op die aarde vind?”

Hiermee wys Jesus dat Hy weet dat ’n mens se geloof swak is en daarom het Hy die Heilige Gees gestuur om ons te dra in ons gebede soos ons hoor in Rom. 8:26

Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie.

In Jud. 20 hoor ons

Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees.

Hoe bid mens deur die krag van die Heilige Gees? Eenvoudig. Erken maar net dat jy nie in eie krag kan nie en vra vir God dat Hy jou sterk maak in jou geloofstryd. Wanneer die omstandighede jou tot moedeloosheid dryf, bid. Hou aan om te bid en hou aan om te glo terwyl jy geduldig op God wag.

Amen