22 April 2012

Pasop vir valsheid in die kerk


22 Apr. 2012 (RB)
Skriflesing: Open 2 v 18 - 29. Teksvers: Open. 2 v 20

Sing    Lofsang:   Ps. 92 v 1            (OAB)
           Na wet:      Ps. 112 v 1          (OAB)
           Na gebed  Ps. 119 v 63        (OAB)
           Slotsang    Ps. 107 v 1          (OAB)

Het u al ooit ’n vrug geëet wat van buite heerlik en aanloklik lyk, maar binne is ’n vrotkol of ’n wurm? Van buite lyk dit so lekker, maar binne is dit glad nie so lekker nie! Die brief aan die gemeente in Tiatire waarsku ons teen so ’n situasie binne die kerk van die Here. Op die oog af ’n goeie welvarende gemeente, maar binne in is daar ’n kanker wat die hele gemeente kan lamlê.

Tiatira was ’n welvarende handelstad waar wol, leer en linne goedere asook gekleurde materiaal gemaak is. Daar was skoenmakers, bronssmede, pottebakkers en slawe handelaars. As gevolg van hierdie industrieë wat daar in Tiatira was, was daar baie gildes of vakbonde soos ons dit vandag ken. Hierdie vakbonde was die spil waarom die sosiale, politieke en godsdienstige lewe van die stad gedraai het. Elke vakbond of gilde het ’n eie god of godin as beskermer gehad aan wie groot feeste gewy is. Om vir die gemeenskap aanvaarbaar te wees, was dit dus nodig om te deel in hierdie feeste en afgodspraktyke wat daarmee gepaard gegaan het. As jy nie deel was van hierdie gildes of vakbonde nie, was dit bykans onmoontlik om ’n kommersiële bestaan te maak. Dit is binne hierdie omstandighede wat die gemeente in Tiatira moes funksioneer.

Hierdie brief is dan ook in die eerste plek aan dié gemeente gerig om hulle te waarsku teen valsheid binne die kerk. Hierdie brief volg dan ook die patroon van die ander ses briewe wat ons in Openbaring vind. Daar is ’n inleidende gedeelte wat die Skrywer bekendstel, ’n briefliggaam wat die probleem en oplossing uitspel en ’n gevolgtrekking met ’n belofte vir diegene wat luister na die Gees.

In die inleidende gedeelte stel Christus Homself bekend met ’n spesifieke eienskap soos in elk van die ander ses briewe ook gedoen word. In elk van die sewe briewe word daar ’n verskillende eienskap van Christus bekendgestel en gesamentlik gee dit ’n beeld in totaliteit van wie en wat Christus werklik is.

In hierdie brief word daar drie eienskappe van Christus uitgelig:
i. Christus is die Seun van God. Die beklemtoning van Christus as Seun dui daarop dat Hy die enigste ware Seun van God is in teenstelling met die aanbidding van Apollo die seun van Zeus wat die hoofgodsdiens in Tiatira was.
ii Sy oë vlam soos vuur. Die vlammende oë simboliseer Jesus se deurdringende insig en oordeel. Niks ontsnap sy aandag nie.
iii Sy voete is soos geelkoper. Dit simboliseer sy standvastigheid en duursaamheid.

In die briefliggaam word die gemeente se situasie uitgespel soos ons hoor in Open 2:19 hoor:
Ek weet alles wat julle doen.
Christus ken hulle situasie. Hy weet wat hulle sterkpunte is, liefde, geloof, diens en volharding. Hy weet wat ook wat hulle swakpunt is, naamlik dat hulle Isebel laat begaan. Hierdie swakpunt stel vir ons die regte perspektief op die goeie punte wat genoem is, want daarin lê ’n ernstige waarskuwing. ’n Kerk kan op die oogaf baie goed lyk, maar tog is dit nie ware kerk van die Here nie. Dit is moontlik dat die kerk vol is met baie aktiwiteit omdat die mense daar deel van die kerk is om vermaak te word. Hulle wil net gesus word eerder as wat hulle met hulle sonde gekonfronteer word. In wese is dit op die uiteinde net ’n hoogs suksesvolle Christian klub eerder as wat dit waarlik liggaam van Christus is.

In ons teksvers hoor ons dat daar ’n sekere Isebel was wat die kerk wou verlei. Dit herinner mens aan Isebel in die Ou Testament, die vrou van koning Agab wat afgodsdiens in Baalaanbiding onder die volk ingevoer het. Ons weet nie veel van hierdie vrou nie. Wat wel duidelik is, is dat sy nie die kerk wou vernietig nie, maar sy wou nuwe praktyke in die kerk inbring wat effektief die gemeente se geloof vernietig het.

Daar is twee maniere hoe sy dit bewerk het soos ons hoor in Open 2v20:
Maar Ek het dít teen julle dat julle die vrou Isebel laat begaan. Sy doen haar as profetes voor en leer en verlei my dienaars om onsedelikheid te bedrywe en afgodsoffervleis te eet.
Die verleiding tot onsedelikheid en die eet van vleis wat aan afgode geoffer is. Beide hierdie praktyke hou verband met mekaar en het ten doel om die fokus en vertroue op Christus alleen te vernietig. In die Ou en Nuwe Testament word owerspel telkemale as beeldspraak gebruik om die volk van God se ontrouheid aan Hom uit te beeld. Dink maar aan die boek Hosea waar hy met ’n prostituut moes trou om die volk se ontrouheid aan die Here aan te dui. In die Nuwe Testament word die kerk as die bruid van Christus uitgebeeld. Wanneer ’n bruid ontrou is aan haar man is dit owerspel.

In Open 2v24 hoor ons hoe diegene wat by hierdie leer van Isebel betrokke was, die “diep geheimenisse van die satan” leer ken het. Satan se hoofdoel is ’n teenstander en verleier en dit is ook wat die naam satan letterlik beteken. In die Bybel sien ons ook dan dat hy ten doel het om die mens van God afvallig te maak. In Tiatira kon iemand net deel van die gildes word as hulle meegedoen het aan die feeste wat aan die gilde se beskermgod gewy is. Die leer van Isebel het dan ook behels dat die gelowiges daaraan kon deelneem. Die effek daarvan was dat hulle hul geloof in Christus moes vermeng met die afgodsdiens aan die gilde se gode en daarmee het hul effektief van die Here af weggedraai. Binne die gemeente was daar dus die kanker van diegene wat ’n veelgodery voorgestaan het.

Die vraag is geliefdes, “wat het hierdie brief met ons as gemeente te doen?” Ons het tog nie meer guldes of vakbonde wat van ons verwag om mee te doen aan feeste wat aan afgode gewy is nie. Maar tog, as ons mooi gaan kyk dan sal ons sien dat die gevaar wat die gemeente in Tiatira bedreig het net so groot probleem vir die kerk van die Here in hierdie tyd is. Ons leef in ’n wêreld wat al hoe meer vyandig is teenoor die Christendom. Die samelewing verwag al hoe meer van die Christene om aan te pas by wêreldse standaarde, om praktyke wat die Bybel ons leer sondig is, te aanvaar.

Ons leef in ’n wêreld wat die valse teenstelling maak tussen geloof en wetenskap en wat van ons verwag om die kern van ons geloof (Jesus wat as Seun van God vir ons sondes gesterf) te versaak. Ons leef in ’n wêreld wat van ons verwag om die Christelike geloof te sien as net nog een van die vele wêreldgelowe en dat dit op gelyke voet daarmee staan. Hiervolgens het die Christelike geloof nie die enigste bron van waarheid nie, maar het ons net ’n stukkie van die groter waarheid beet. Die valse leer dat Jesus nie die enigste verlosser is nie en ook dat Hy nie God is nie. Die valse leer dat God maar net ’n onpersoonlike mag is wat geen invloed op hierdie wêreld het nie. Dat die mens in homself oor die mag besit om sy eie saligheid te bewerk. Die hele beweging wat elemente van die Oosterse spiritualiteit soos meditasie in die kerk inbring. Die valse leer dat die Bybel nie die Woord van God is nie, maar dat dit slegs ’n menslike geskrif is van die mens se nadenke oor God. Die hele gedagtegang dat daar nie iets soos sonde is nie en dat ons maar net wêreldse liefde en vrede moet najaag en dat die mens dit self sonder God kan bereik.

Maar nog nader. Ons is so geneig om te dink dat hierdie dinge daar buite en ver van ons is. Dit is egter nader aan die lyf as wat ons dink. Daar waar ons binne ’n beroep staan en daar soms van ons verwag word om ons beginsels prys te gee om die besigheid se belange op so ’n onetiese manier te bevorder. Daar waar mense binne die kerk is wat wêreldse praktyke soos saambly in die plek van die huwelik stel. Jong mense wat met dwelms eksperimenteer en hulself blootstel aan okkultiese invloede wat daarmee gepaard gaan. Die misbruik van drank kom algemeen voor en selfs kinders is daarby betrokke.

Die Here waarsku ons baie ernstig teen hierdie wanpraktyke en sy oordeel daaroor sal nie uitbly nie soos ons hoor in Open 2v22 en 23:
Kyk, Ek gee haar aan ’n siekbed oor, en die mense wat met haar owerspel gepleeg het, aan swaar lyding—as hulle hulle nie van haar praktyke bekeer nie. Haar volgelinge sal Ek deur ’n pessiekte om die lewe bring. Dan sal al die gemeentes weet dat dit Ek is, die Een wat die gedagtes en begeertes van die mens deurgrond. Ek sal elkeen van julle straf volgens julle doen en late.

Vir die wat getrou aan die Here is en nie deel in die vermenging van die wêreld se valse godsdiens nie troos die Here. Elkeen wat vashou aan die Bybelse leer dat Jesus nie net nog een van die Verlossers is nie of selfs dat Hy die hoof Verlosser is nie, maar bly by die waarheid dat Hy die enigste Verlosser is, ontvang die belofte dat hulle die verleiding van hierdie wêreld sal oorwin en dat hulle die môrester as prys sal ontvang. In Open 22v16 hoor ons:
“Ek, Jesus, het my engel gestuur om dit alles aan julle in die gemeentes te betuig. Ek is die Wortel, dit is, die Nakomeling van Dawid. Ek is die helder Môrester.”
Ons ontvang die troos dat ons deur Jesus, wat die helder Môrester is, ware gemeenskap met God hê

Pasop vir die valsheid in die kerk wat deur die verleiding van hierdie wêreld kom en hou vas aan die waarheid dat Jesus die enigste Verlosser is wat ons met God kan versoen.
Amen

Geen opmerkings nie:

Plaas 'n opmerking