God dra ons deur die léwe vanaf geboorte tot in ons ouderdom

15 Apr. 2012 (RB)

Skriflesing: Jes. 46

Teksverse: Jes. 46 v 3 & 4

Sing    Lofsang:  Ps. 89 v 1            (OAB)

           Na wet:     Ps. 1 v 1              (OAB)

           Na gebed Ps. 46 v 1            (OAB)

           Slotsang   Ps. 91 v 1            (OAB)

Soms beland ons in situasies waaroor ons geen beheer het nie. Dit is soos om in ’n rivier te beland wat in volle vloed is. Die enigste ding wat mens kan doen is om te probeer om kop bo water te hou terwyl jy deur die vloedwaters meegesleur word. Die lewe is soms soos ’n rivier in wat in vloed is waarin ons geval het. Sekere gebeure sleur ons mee sonder dat ons beheer daaroor het. Soms is dit vanweë verkeerde sondige besluite wat ons self geneem het en soms is dit as gevolg van sondige optrede van ander mense wat ’n direkte invloed op ons uitoefen.

Die ballingskap was vir Israel so ’n gebeurtenis waaroor hulle geen beheer gehad het nie. In hulle geval was dit omdat hulle agter die afgode van die volke daar rondom hulle aan geloop het. Die uiteinde daarvan was dat hulle in Ballingskap as slawe deur Babilonië weggevoer is. In die eerste nege en dertig hoofstukke van Jesaja hoor ons hoe die profeet hulle indringend waarsku, maar hulle wou nie luister nie. In die tweede deel van Jesaja ;hoofstukke 44 tot 66; hoor ons hoe die Here sy volk in Ballingskap troos met die versekering dat hulle wel gered gaan word. Jes. 40 v 1 begin dan ook:

Die uitkoms is hier! Die uitkoms is hier! Dit, sê julle God, moet julle vir my volk sê.

In Jes. 46 hoor ons hoe dit net die lewende God is wat sy volk kan red in teenstelling met die afgode wat niks kan doen nie. Die Here gebruik vir Kores die koning van die Mede en Perse om die Babiloniërs te straf. Net soos wat die Babiloniërs vir Israel in ballingskap weggevoer het, gaan hulle nou self in ballingskap weggevoer word. In Jes. 46 v & 2 hoor ons hoe magteloos die afgode is waarop hulle vertrou het:

Bel het ineengestort, dis klaar met Nebo! Julle gode wat deur julle rondgedra is, word nou op diere, op beeste gelaai. Hulle het ’n vrag geword vir moeë diere. Dit is klaar met julle gode, hulle het ineengestort hulle kan hulle vrag nie dra nie en word self in ballingskap weggevoer.

Bel en Nebo is die hoofgode van Babilonië. In plaas daarvan dat hulle die Babiloniërs dra en beskerm in hul tyd van krisis, moet hulle self gedra word en word waar hulle inderdaad ’n vrag vir die moeë diere is wat hulle wegdra. In Jes. 46 v 3 & 4 hoor ons wat die lewende God doen in teenstelling met die magtelose afgode:

Luister na My, nageslag van Jakob, almal wat oor is uit die nageslag van Israel, julle vir wie Ek gedra het van julle geboorte af, wat Ek vasgehou het vandat julle daar is. Ook tot in julle ouderdom is Ek die Here, tot in julle grysheid sal Ek julle dra. Ek het julle gemaak en Ek sal julle vashou, julle dra en julle red.

Die mense en moeë trekdiere moet die afgode dra in tye van krisis, maar die lewende God dra sy volk dwarsdeur hulle lewe in die goeie en slegte tye.

Hierdie is ’n interessante verhaal van die Israeliete en hulle betrokkenheid by die Babiloniërs se afgode, maar die vraag is geliefdes: “wat het dit met ons te doen?” Ons het tog nie meer afgodsbeelde van goud en silwer wat aanbid word nie! Hoe kan die verhaal van afgode enigsins vir ons relevant wees? As ons mooi gaan kyk sal ons sien dat ons in hierdie moderne tyd van ons dalk nog meer afgode het as wat die ou volke gehad het. ’n Afgod is tog enige iets wat ons in die plek van God stel. As ons, ons vertroue op iets anders as die lewende God stel, dan is dit ’n afgod. As ons iets belangriker ag as God, dan is dit ’n afgod. Is ons bekommernisse en probleme nie ook maar ’n afgod nie omdat ons meer tyd en aandag daaraan spandeer as aan God nie?

In Jes. 46 v 5 hoor ons hoe die Here vir Israel sê hoe onsinnig dit is om hul vertroue op afgode te stel:

Met wie kan julle My vergelyk, aan wie kan julle My gelykstel, met wie kan julle My op een lyn stel, wie kan ’n vergelyking met My deurstaan?

In Jes. 46 v 6 & 7 hoor ons hoe die mense afgodsbeelde van goud en silwer maak en dit dan op ’n plek in ’n tempel neersit en daar staan hy. Dit kan nie beweeg nie en as iemand in nood na hom roep dan kan hy nie antwoord nie! Hiermee sê die Here vir ons dat ons nie ons vertroue op verkeerde goed moet plaas nie. Ons moenie op dinge vertrou wat ons nie kan help nie en wat nie hoor wanneer ons roep nie.

Wanneer ons, ons probleme en bekommernisse self probeer dra dan plaas ons, ons vertroue op die verkeerde plek. Toe Israel van die Here af weggedraai het en hulle vertroue op die afgode van hul buurvolke geplaas het, het hulle hul vertroue op die verkeerde plek geplaas. Dit het hulle duur te staan gekom, want hulle is as gevolg daarvan in ballingskap weggevoer. As ek op verkeerde dinge in my lewe vertrou, dan beland ek ook in ’n krisis. As ek op my geld of my eie vermoë en slimmigheid vertrou in die lewe, beland ek ook in ’n ballingskap van sonde wat my soos ’n slaaf vasbind. Hoe kom ek los uit slawebande van die sonde? Hoe kry ek dit reg om God te glo wanneer Hy vir my sê dat Hy my van geboorte af gedra het tot nou toe en dat Hy my nog verder sal dra in my ouderdom in?

In Jes. 46 v 11 tot 13 hoor ons hoe die Here vir Israel vertel van die redding wat Hy vir hulle gaan bring:

Ek roep ’n roofvoël uit die ooste, uit ’n ver land roep ek ’n man wat my besluit sal uitvoer. Ek het dit gesê, en Ek sal hom laat kom, Ek het dit beplan en Ek sal dit doen. Luister na My, julle hardkoppiges, julle wat geen redding verdien nie. Ek laat die redding naderkom, dit is nie meer ver nie, die verlossing wat Ek bring, sal nie lank uitbly nie. Ek bring verlossing vir Sion en openbaar my mag in wat Ek met Israel doen.

Die Here stuur vir Kores van die Mede en die Perse om Israel uit die kloue van die Babiloniërs te verlos selfs al verdien hulle dit nie. Dit is wat genade is, wanneer die Here ons verlos, selfs al verdien ons dit nie. Wanneer die Here my verlos wanneer ek verdien om nie verlos te word nie omdat ek my vertroue op iets anders as die lewende God gestel het.

Die Here sal heeltemal geregverdig wees as Hy vir my sê: “jy wil mos op die afgode in jou lewe vertrou. Kyk nou of hulle jou gaan red.” Hy doen dit egter nie. Inteendeel Hy doen net mooi die teenoorgestelde. Hy wat die ewige God is het mens geword in Jesus Christus. Jesus het bange Godverlatenheid aan die kruis ervaar. Hy het in ons plek die straf vir ons sondige rebelsheid teen die Here gedra.

Wanneer die lewe soos ’n rivier in vloed word wat ons meedoenloos voortsleur, hou u oë op die kruis. Hou vas aan Jesus se oorwinning oor die dood, want Hy gee dit uit genade aan ons, sonder dat ons dit verdien. Wanneer die bekommernisse en probleme van die lewe te veel word, hou dan vas aan die wete dat God dra ons deur die léwe vanaf geboorte tot in ons ouderdom.

Amen