18 November 2018

Toets jou geloof – Voorbereiding

Son 18 Nov. 2018 GKE

2 Kor. 13 v 1 – 13 Teksvers 2 Kor. 13 v 5

Sb. 12-3 v 1 & 2
Ps. 119-1 v 3
Ps. 25-2 v 1 & 2
Ps. 119-2 v 1 & 27

Wat is die een ding in jou lewe wat belangriker is as enige iets anders? Wat is dit wat absoluut onontbeerlik is? Dit is dat God in jou lewe moet wees. Dat jy met God versoen moet wees en dat God in beheer van jou lewe moet wees, want as jy nie met God versoen is nie, staar die ewige verdoemenis jou in die gesig.

Dit is net ware geloof wat jou met God kan versoen. Daarom is dit belangrik dat jy moet stry vir ware geloof, want as jou geloof nie ware geloof is nie, kan jy nie met God versoen word nie. Ware geloof is die Evangelie van Jesus Christus. Dit is ook belangrik dat nadat jy met God versoen is om Hom beter te leer ken en daarom moet jy groei in geloof.

Jy moet ook jou geloof toets om seker te maak dat jy op die regte pad bly, want as jy op die verkeerde pad is, dan stuur jy op ʼn ramp af. In sy briewe aan die gemeente in Korinte waarsku Paulus hulle om terug te draai van ʼn verkeerde pad waarop hulle beland het.

Alhoewel hierdie brief as 2 Korintiërs bekend staan is daar goeie aanduiding uit die brief self dat dit nie die tweede brief is wat Paulus aan die Korintiërs geskryf het nie. Ons hoor in Handelinge 18 dat Paulus die gemeente in Korinte gestig het en nadat hy daarvandaan weg is het hy berig ontvang van sekere probleme in die gemeente. 1 Korintiërs is die brief wat Paulus aan die gemeente geskryf het om daardie probleme aan te spreek.

Daar was egter heelwat mense in die gemeente wat dit wat Paulus in sy brief geskryf het, verwerp het. Hulle het inderdaad Paulus se gesag verwerp. Daarna het Paulus weer die gemeente besoek, maar dit was nie ʼn goeie besoek nie. Soos ons in 2 Kor. 2:1 hoor het die besoek op droefheid uitgeloop. Na hierdie besoek het Paulus sy “tranebrief” aan hulle geskryf soos ons hoor in 2 Kor. 1:3-4 en 7:8-12 waarna die meeste van die mense wat teen Paulus was hul fout besef het en weer met hom versoen.

Paulus skryf die brief wat ons as 2 Korintiërs ken om die gemeente te verseker van sy liefde en toewyding aan hulle. In hoofstukke 1 tot 7 versterk hy sy versoening met hulle en verseker hy hulle dat hy hulle vergewe het en dat hy nog steeds lief is vir hulle. In hoofstukke 8 en 9 herinner Paulus hulle om geld te spaar vir hulp aan die gemeente in Jerusalem wat in armoede verval het. In hoofstukke 10 tot 13 daag hy diegene uit wat nog steeds teen hom gekant is.

Nadat Paulus weg is by die gemeente weg is, het daar ander leiers gekom wat volgens die Korintiërs meer indrukwekkend was. In vergelyking met Paulus was hulle ryk en indrukwekkende leiers wat baie welsprekend was teenoor Paulus wat arm was, sy lewe dmv handearbeid verdien het. Hy het baie gely en was dikwels haweloos. Verder was hy ook glad nie welsprekend nie. Derhalwe het hulle minder van Paulus gedink en hulself eintlik vir hom geskaam.

Diegene wat teen Paulus was het sy apostelskap bevraagteken en selfs sover gegaan om aanbevelingsbriewe te eis wat sy apostelskap sou bevestig. Nou in hierdie slotgedeelte van die brief verhang Paulus die bordjies. Hy daag hulle uit om hulself te beproef eerder as om heeltyd die vinger na hom toe te wys. Hy roep hul op om die egtheid van hulle verlossing te ondersoek eerder as om die egtheid van Paulus se apostelskap te bevraagteken soos ons hoor in 2 Kor. 13:5
Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe. Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie? So nie, het julle die toets nie deurstaan nie.

Hierdie persone was so selfvoldaan dat hulle nie raakgesien het hoe ver hulle van God was nie. Om seker te maak dat ons nie ook so selfvoldaan is soos daardie persone wat teen Paulus was nie, is dit belangrik dat ons hierdie oproep tot selfondersoek ter harte neem. In 1 Kor. 10:12 waarsku Paulus die gemeente:
Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.
Dit is ʼn waarskuwing wat ons ook ter harte moet neem.

Voor Nagmaal moet ons selfondersoek doen, maar dit mag nie net tot Nagmaalsvoorbereiding beperk word nie. Dit is iets wat jy aanhoudend moet doen sodat jy kan groei in die geloof en al hoe nader aan God beweeg sodat jy volwasse kan word in jou geloof. Toets jou geloof, want as jou geloof nie die toets deurstaan nie is die gevolge ondenkbaar. Stel jouself op die proef om die ware stand van jou geloof te bepaal deur dit aan ʼn toets te onderwerp. Die proef waarmee jy jouself moet toets is: “ondersoek julleself of julle in die geloof lewe”.

Hoe doen jy hierdie ondersoek? Vra jouself af of
ü jy vas en seker glo dat jy in lewe en in sterwe aan Jesus Christus behoort wat jou met sy bloed van die ewige verdoemenis losgekoop het? Verdiep jouself in God se genade en dink weer na oor sy liefde en alles wat Jesus vir jou opgeoffer het.
ü jy jou hele lewe as ʼn getroue dienaar aan God toewy?
ü jy jouself verloën en buig voor sy wil?
ü jy met alles wat in jou is stry teen die sonde?
ü jy ʼn absolute verlange het om ewig saam met God te wees?

Paulus vra dan verder: “Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie?” Met ander woorde, is Christus se teenwoordigheid in jou lewe sigbaar? Sien mense die vrug van die Gees, nl. liefde in my lewe raak? Word my lewe gekenmerk deur vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing? As Christus nie in my lewe sigbaar is nie het ek nie die toets deurstaan nie.

As ons eerlik is, hoe dikwels is die praktyke van ons sondige natuur eerder nog in ons lewens sigbaar? Hoe dikwels kom vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring en afguns in my lewe na vore? Dit is juis dit wat so kenmerkend was in die lewens van diegene wat so gekant was teen Paulus.

Paulus wys ook die valsheid uit van ʼn rede wat dikwels gegee word om sonde te regverdig. in 2 Kor. 13:7b hoor ons:
Ons wil hê dat júlle die goeie doen, selfs al sou dit lyk asof ons die toets nie deurstaan het nie.
Hoe dikwels gebeur dit nie dat ons sê, “maar almal doen dit of julle doen dit, daarom is daar nie ʼn probleem as ons dit doen nie? Iemand anders se sondige optrede is nie regverdiging dat jyself ook sonde doen nie.

Maar hoe nou gemaak as ek sien dat ek nie die toets deurstaan nie? Christus en sy liefde kan alleen sigbaar in my lewe wees wanneer Christus in my is. Christus kan alleen deur geloof in die evangelie in my wees. Dit is alleen moontlik deur die Heilige Gees en daarom moet ek bly bid vir die Gees, bly bid dat die Heilige Gees vir my wys waar in my lewe ek nie die toets deurstaan nie. Bid dat die Heilige Gees my laat groei in die geloof sodat ek al hoe stywer aan die evangelie van Jesus Christus en God se genade kan vashou.

Ons herdenk DV volgende week weer die Heilige Nagmaal waar die Here vir ons deur die sigbare tekens van brood en wyn wys hoe Christus in jou is. Daarom geliefdes, Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe.

Amen




13 November 2018

Groei in geloof


Son 11 Nov. 2018 GKE
Ef. 3 v 14 – 21

Sing:
Ps. 147-1 v 1 & 4
Ps. 71-1 v 1
Sb. 8-1 v 1 & 2
Sb. 15-1 v 1-4

Verlede week het ons uit Judas 20 gehoor:
Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees.
Iemand het op ʼn keer gesê, gebed is die asemhaling van ʼn gelowige se geestelike lewe. Geloof word deur gebed gebou. In hierdie gebed van Paulus hoor ons waarvoor om te bid sodat jy kan groei in geloof. Met hierdie gebed leer die Here ons hoe om te bid deur die krag van die Heilige Gees.

Paulus begin die gebed met “
Daarom kniel ek in gebed voor die Vader aan wie die hele gemeenskap van gelowiges in die hemel en op die aarde sy bestaan te danke het.
ʼn Erkenning teenoor God hoe afhanklik ons van Hom is. Hier is geen sprake daarvan dat God ons iets skuld of dat ons op iets van Hom geregtig is nie en daarom aan ons moet gee nie. Dis maar net God se genade wat maak dat ons enigsins tot Hom kan bid.

In Ef. 3 v 16-19 hoor ons dan waarvoor om te bid.
Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon en dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees. Mag julle in staat wees om saam met al die gelowiges te begryp hoe wyd en ver en hoog en diep die liefde van Christus strek. Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan, en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.

Hierdie gebed is soos trappe wat met elke trap hoër en hoër reik. Die eerste trap is om te vra vir krag om innerlik sterk te word. Die tweede trap is om te vra om in liefde gegrondves te wees. Die derde trap vra om die liefde van Christus te ken en die vierde trap is om te vra om vervul te word met die volheid van God.

Vra vir krag om innerlik sterk te word:
Die eerste gebedstrap is:
Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon
Dit is alleen deur die Gees dat dit moontlik is dat Christus in ons harte kan woon. Geloof maak Christus ʼn werklikheid in jou lewe en dit is die Heilige Gees wat geloof gee. Bid vir geloof sodat jy kan glo in die krag van die Heilige Gees in jou lewe.

Die Griekse woord wat met woon vertaal is dra die betekenis om permanent in te woon. Dat Christus permanent in jou hart sal woon beteken dat Christus heer en meester van jou sal wees. Hy is nie net ʼn gas nie, maar die meester van die woonplek sodat Christus jou denke sal beheer, dat Hy jou lewe sal beheer en nie jou sondige natuur nie.

Vra om in liefde gewortel en gegrondves te wees.
Die tweede gebedstrap is:
dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees.
Hier vind ons die rede waarom jy moet bid dat Christus in beheer van jou lewe moet wees. Liefde is die basis van God se koninkryk en daarom moet liefde die basis van jou lewe wees. Om die liefde die basis van jou van jou lewe te maak het jy die krag van die Heilige Gees nodig en Christus moet in beheer van jou lewe wees.

Daar word twee beelde hier gebruik, nl. die fondasie van ʼn gebou en die wortels van ʼn boom. Die fondasie is die basis wat verseker dat die gebou stewig staan en die grond waarin die boom gewortel is bepaal hoe sterk die boom gaan staan. Liefde moet die grond wees waarin jy gewortel is en dit sal die kwaliteit van jou lewe bepaal. Liefde moet die fondasie wees waarop jy jou lewe bou. Liefde moet die kernbestanddeel van jou lewe wees.

Vra vir die insig om die liefde van Christus te ken
Die derde gebedstrap is:
Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan
Soos wat ons hoër gaan met die gebedstrappe kom ons nou by Christus se liefde uit. Hier leer ons wat die inhoud van die liefde moet wees waarin ons gewortel en gegrondves moet wees.

Ons sal in hierdie lewe nie die volle omvang Christus se liefde leer ken nie, maar hoe meer ons ʼn liefde lewe, hoe meer sal ons begryp wat Christus se liefde is. Deur Christus se liefde te leer ken en die uitleef daarvan leer ons wat liefde werklik is.

In 1 Joh. 4:9 hoor ons:
Híerin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy enigste Seun het Hy na die wêreld toe gestuur sodat ons deur Hom die lewe kan hê.
Liefde is opoffering en om lief te hê gaan van jou opofferings vereis. Dit gaan van jou vereis om uit jou gemaksone te kom. Dit is eers wanneer jy begin verstaan hoeveel Christus in liefde vir ons opgeoffer het, dat jy self kan begin om in liefde opofferings te maak.

Vra om vervul te word met die volheid van God.
Die vierde gebedstrap bring ons by die hoogtepunt waarna ons streef in geloofsgroei:
en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.
Dit waarna ʼn Christin moet streef is om al hoe meer met die perfektheid van God gevul te word. Om al hoe meer soos Jesus te word, want Hy is in Homself die volheid van God. Die Here sê vir ons: “wees heilig want Ek is heilig” en dit is waarvoor ons moet bid dat die heiligheid van God al hoe meer sigbaar word in ons lewens.

Die gebed is ook om met die liefde van God gevul te word en dat die vrug van die Gees, nl. liefde al hoe meer sigbaar word in ons lewens. Hier vra ons dat die Heilige Gees ons al hoe meer verander na die beeld van Jesus. Dit moet ons daagliks doen.

Ef. 3 v 20-21 is die slot van die gebed.
Aan Hom wat deur sy krag wat in ons werk, magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink, aan Hom kom die eer toe, in die kerk, deur ons verbondenheid met Christus Jesus, deur al die geslagte heen tot in alle ewigheid. Amen.
Net soos die inleiding fokus die slot ook op God. Hy is die Vader wat oneindig ryk is in liefde en glorie. Hy is die Een wat kragtig in ons werk en hiermee erken ons dan ook dat Hy ons gebede kan verhoor omdat Hy in staat is om die werk te doen, want Hy is nie ledig, onaktief of dood nie.

Hy is in staat om te doen wat ons vra omdat Hy ons hoor en gebede verhoor. Hy weet wat ons vra of dink nog voordat ons vra. Hy gee vir ons oneindig meer as wat ons ooit kan dink of vra want daar is geen perke aan sy genade nie. Uit die oorvloed van sy genade gee Hy meer as wat ons ooit kan dink of droom.

God se visie vir ons is dat sy liefde eindeloos in ons lewens werk. God gee altyd vir ons meer liefde as wat ons uitdeel en hoe meer ons sy liefde uitdeel, hoe meer groei ons in die geloof.

Om te groei in die geloof moet ons bid dat ons die krag van die Gees en die heerskappy van Christus ontvang, dat ons lewens op die basis van liefde gebou word, dat ons werklik begin verstaan wat die volheid van Jesus se liefde is en dat ons heeltemal met God vervul word.

Met hierdie gebed doen Paulus voorbidding vir die kerk en daarom moet ons ook vir mekaar bid. Ons moet bid vir mekaar wat aktief en betrokke is in ons gemeente sodat ons met God se liefde kan uitreik na ons broers en susters wat begin wegraak en weggeraak het. Ons moet soveel te meer vir hulle wat weggeraak het bid dat hulle geloof sal groei sodat hulle weer aktief en betrokke in die gemeente kan word.

Wanneer jy jouself eenkant begin hou dan ontneem jy jouself daarvan om die liefde van Christus aan jou broers en susters uit te deel en jy ontneem hulle ook van die geleentheid om Christus se liefde aan jou uit te deel.

Geliefdes, bid vir geloofsgroei en doen voorbidding vir geloofsgroei by jou broers en susters.

Amen


Stry vir suiwer geloof



Son 4 Nov. 2018 GKE

Judas
Teksverse Judas v 20 – 23

Sing
Ps. 50-1 v 1
Ps. 119-1 v 49
Sb. 15-7 v 4 & 5
Ps. 1-1 v 1 tot 3

Inleiding
Wanneer is die kerk nie meer relevant nie? Dit is wanneer die kerk maar net soos die wêreld begin lyk. Wanneer Christene hulle identiteit as Christene begin verloor. As daar geen verskil is tussen die kerk en wêreld nie, is die kerk nie meer nodig nie. Nou moet ons mooi onthou, ONS IS die kerk! Dit wil sê wanneer my lewe maar net dieselfde as die ongelowiges se lewens lyk. Is dit nie die rede hoekom ons kerke al hoe kleiner word nie? Omdat die kerk nie meer relevant in die wêreld is nie omdat die kerk maar net soos die wêreld lyk.

Die prediker het gesê dat daar niks nuuts onder son is nie en hierdie opsig is dit ook waar. Dieselfde probleem waarmee ons vandag sukkel was ook ʼn probleem in die vroeë kerk gewees. In hierdie brief roep Judas die gelowiges op om te stry vir suiwer geloof  om die probleem van die kerk wat net soos die wêreld begin lyk aan te spreek. In Jud. 3 tot 19 word aangetoon hoekom ons moet stry vir ware geloof en dan hoor ons hoe om te stry vir ʼn ware geloof.

Die aanhef van die brief gee vir ons ʼn baie duidelike riglyn oor hoe om die brief te verstaan soos ons hoor in Jud. 1b & 2:
Aan dié vir wie God die Vader geroep het, wat Hy liefhet en deur Jesus Christus bewaar.
Mag barmhartigheid, vrede en liefde in oorvloed aan julle geskenk word!
In die brief wys Judas die gelowiges op hul roeping om vir die ware geloof te stry, maar voordat hy dit doen wys Judas eers op dit wat die gelowiges van God ontvang.

Net soos die eerste lesers van die brief gee God vir ons ook wat Hy aan hulle gegee het. God het ons geroep. Hy het ons lief en daarom bewaar Hy ons ook. God vra nie meer as wat Hy reeds gegee het nie. As Christen het jy reeds alles wat jy nodig het om as God se kind te kan lewe. Dit is belangrik dat jy moet verstaan dat jy nie moet stry vir die ware geloof om gered te word nie.

God het redding reeds vir ons uit sy liefde en genade gegee. Joh. 3:16:
God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê.
Omdat Hy ons gered het vra Hy van ons om te leef soos kinders van God wat Hy uit die sonde gered het.

Hoekom moet ons stry vir ware geloof?
In Jud. 3-19 verduidelik Judas hoekom ons moet stry vir ware geloof. Die gevaar bestaan altyd dat dwaalleer die kerk ongemerk kan binnedring. Daar was mense wat voorgegee het dat hulle Christene is, maar uit die manier waarop hulle gelewe het, was dit duidelik dat hulle nie aan die ware geloof vasgehou het nie.

Hulle het hul losbandigheid en sonde probeer goedpraat. Dit gebeur vandag maar nog steeds. Mense van binne die kerk probeer die definisie van wat God met die huwelik bedoel het verander. God is die outeur van die huwelik en wanneer die jy die huwelik anders benader as wat God bedoel het pleeg jy sonde. Bv. Die wêreld se benadering om eers saam te bly voor die huwelik bevestig word. Dink verder aan die groot debat wat probeer om ʼn huweliksverbintenis van dieselfde geslag te regverdig.

Judas bevestig dat mense wat willens en wetens sondig en aan God ongehoorsaam is, definitief gestraf gaan word deur drie voorbeelde. Die volk Israel wat uit Egipte verlos is, maar wat nie die beloofde land binnegaan het nie. Die engele wat alhoewel hulle rein en heilig geskape is en by God geleef het, teen Hom in opstand gekom het. Die inwoners van Sodom en Gomorra wat so vol sonde was dat die Here hulle van die aarde af verdelg het.

Judas haal ook uit ʼn paar buite Bybelse bronne aan om sy punt te staaf. Daarmee impliseer hy nie dat hierdie buite Bybelse boeke ook in die Bybel moet wees en daarom dieselfde gesag as die Bybel dra nie. Hy gebruik dit net as illustrasie-materiaal wat die eerste lesers goed ken om te beklemtoon dat God die goddelose dinge wat mense doen, straf.

Verder haal Judas ook uit die leer van die apostels aan om sy punt verder te bevestig. Een van die dwaalleringe wat vandag ook kop uitsteek is dat die mens niks van God se straf wil weet nie. In hierdie brief hoor ons van die werklikheid van God se straf en dat ons nie op sleeptou geneem moet word deur diegene wat God se straf afmaak as niks en dat sonde daarom nie so erg is nie.

Wat ook duidelik in hierdie brief uitgewys word is dat ons versigtig moet wees om onsself in die posisie van regter en bevelhebber te plaas nie. In Jud. 9 hoor ons:
Nie eens die aartsengel Migael het so iets gedoen nie. Toe hy met die duiwel gestry het oor die liggaam van Moses, het hy hom dit nie veroorloof om die duiwel te beledig en te veroordeel nie, maar hy het vir hom gesê: “Die Here sal jou straf.”
Migael matig homself nie as regter of bevelhebber aan nie, maar erken dat die alleenheerskappy en gesag aan God alleen behoort.

Die plek om te begin is by myself. Dit gaan nie hier alleen oor sedeloosheid nie, maar oor alle gedrag wat die Christen sy identiteit laat verloor en hom/haar soos die wêreld laat lyk. Daar waar die praktyke van die sondige natuur soos bv. onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid, afgodsdiens, towery, vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap, uitspattigheid en al dergelike dinge ook my lewe teenwoordig is, moet ek teen stry.

Hoe moet ons stry vir ware geloof?
Die manier hoe om hierteen te stry is om die suiwer geloof te bewaar. In Jud. 20-23 hoor ons dan ook presies hoe om dit prakties te doen:
Julle, geliefdes, moet egter voortgaan om julle lewe te bou op julle allerheiligste geloof. Bid altyd deur die krag van die Heilige Gees. Bly in die liefde van God. Vestig steeds julle verwagting op die barmhartigheid van ons Here Jesus Christus wat die ewige lewe aan julle sal gee.
Oor dié wat in twyfel verkeer, moet julle julle ontferm. Ander moet julle red deur hulle uit die vuur te ruk. Oor ander moet julle julle met versigtigheid ontferm; en verafsku selfs die klere wat deur hulle sondige luste besmet is.

Jou reaksie op vals leraars moet dus veral wees dat jy jou des te meer beywer om ’n intieme persoonlike en lewende verhouding met die Here te hê.  Dit is die beste manier om die invloed van vals leraars te neutraliseer. Jy bou jou eie geloof deur ʼn lewe van gebed, ʼn lewe van liefde en ʼn lewe van verwagting.

Jy lewe ʼn lewe van gebed deur ʼn biddende Christen te wees wat in alles in afhanklikheid van God wil lewe. Die troos is wanneer jy deur die krag van die Heilige Gees bid is dat jy kan weet dat al is jou gebed ook krom en skeef, die Heilige Gees sal sorg dat jou diepste behoeftes perfek by God gehoor sal word. Jy kan van twee dinge seker wees. God hoor jou (deur die Heilige Gees) en God verhoor jou (deur Jesus Christus)!

Jy lewe ʼn lewe van liefde wanneer jy self eers goed verstaan wat die Bybelse liefde is waarvan Judas hier praat soos ons ook in 1 Joh. 4 v 10 hoor:
Werklike liefde is dít: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes.
Ware liefde is selfopofferend. Verdiep jou daarin dat jy God se liefde onverdiend uit genade ontvang en tree dan onselfsugtig, dienend en opofferend op teenoor jou naaste.

Jy lewe ʼn lewe van verwagting wanneer jy met opgewondenheid die ewige lewe wat God vir jou gegee het, omhels met die wete dat jy nou reeds die teenwoordigheid van God in jou lewe kan ervaar en dat jy daarom ook met opgewondenheid uitsien na die terugkeer van Jesus. Moedig jouself aan om getrou en gelowig aan die werk in die koninkryk van die hemel te bly.

Jy moet egter nie net na binne gefokus wees nie. Jy moet ook uitreik na ander. Dit is egter belangrik dat jou eie verhouding met God reg is sodat jy na ander kan uitreik. Jy reik uit na ander deur jou oor hulle te ontferm, nie te swyg oor dit wat verkeerd is nie en ook om versigtig te wees.

Jy ontferm jou oor ander deur om te gee omdat jy besef hoe God Hom oor jou ontferm het en dat Hy jou ook as instrument gebruik om Hom oor ander te ontferm. Help mense wat twyfel deur hulle met woord en daad te wys dat ʼn lewe wat volledig op God vertrou moontlik is en dat dit tot vrede en blydskap lei.

Verder moet jy ook nie swyg oor dit wat verkeerd is nie. Dit is soms nodig om ernstig met ander oor hul sonde te praat. Dit sal egter eers vrugte afwerp nadat jy jou opreg oor hulle ontferm het en vir hulle gewys het dat jy regtig omgee. Verder is dit ook belangrik dat jy nie as regter optree wanneer jy dit doen nie.

Jy moet egter ook versigtig wees deur te onthou dat sonde ʼn aansteeklike siekte is. Paulus waarsku ons dan ook in 1 Kor.10v12:
Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.
Bly daarom altyd bewus van die feit dat dit nie jy is wat mense tot bekering bring nie, maar dat dit die Heilige Gees is wat dit doen. God gebruik jou bloot as boodskapper en instrument. Moet dus nie nalaat om die evangelie te verkondig wanneer jy mense tot bekering roep nie.

Judas se brief eindig soos dit begin met ’n positiewe versekering.  God se krag stel gelowiges in staat om teen vals leraars weerstand te bied. Daar is baie vals leraars en hulle is beslis gevaarlik, maar solank as wat jy op God vertrou en dit met jou lewe bevestig, sal vals leraars jou nie van stryk bring nie.

Maak erns daarmee om jou geloof nie net te bely nie, maar ook om dit uit te leef. Maak dit jou biddende voorneme, in die vaste verwagting dat jy sal beërf wat God in Christus beloof het:  die ewige lewe, terwyl jy as onbevlekte nie net die heerlikheid van Christus aanskou nie, maar ook daarin deel.

Stry vir die ware geloof

Amen